Jump to content

Το Πεφταστέρι


Tiessa

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Βάσω

Είδος: Διάφορες Ιστορίες

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: Περίπου 400

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Για το Flash Fiction Dare της Naroualis - Μια αληθινή ιστορία, μπλεγμένη με παιδικές επιθυμίες

 

Το Πεφταστέρι

 

«Κάνε μια ευχή».

Αυτό της έλεγε η γιαγιά κι εκείνη έκλεινε τα μάτια. Κι έμενε μέσα τους η εικόνα της φωτεινής ουράς που αυλάκωνε τη νύχτα. Και νόμιζε ότι η ευχή θα έπιανε γιατί ήταν πραγματικά τόσο σπουδαίο πράγμα να ξεκαρφώνεται ένα αστέρι και να πέφτει από τον ουρανό, τραβώντας πίσω τη χρυσή κλωστούλα απ’ όπου ήταν κρεμασμένο.

Και καμιά φορά ευχόταν να πέσει ένα αστέρι στην αγκαλιά της και να μαζέψει τη λαμπερή κλωστή και μ’ αυτή να υφάνει ένα πέπλο από φως και να γίνει Αστροϋφάντρα.

 

Αλλά τ’ αστέρια έπεφταν πάντα μακριά.

Κι αναρωτιόταν πού πάνε τ’ αστέρια όταν πέφτουν.

Και αναρωτιόταν γιατί να πέφτουν τ’ αστέρια.

Και πίστεψε ότι τ’ αστέρια χάνονταν επειδή κάποιος άφηνε τα όνειρά του να πεθάνουν. Και γι αυτό έκανε ευχές. Για να μη σβήσουν τα δικά της όνειρα. Για να μη χαθούν κι άλλα αστέρια.

Καμιά φορά, οι ευχές εκπληρώνονταν…

 

Αργότερα διάβασε το βιβλίο.

Και τ’ αστέρια δεν είχαν πια κρυστάλλινη λάμψη. Ούτε κρέμονταν από λαμπερές κλωστές.

Ήταν φωτιές θανατηφόρες και ήταν σφαίρες παγερές. Κι ο ουρανός έγινε μακρινός και ξένος.

Έμαθε ότι τα πεφταστέρια είναι μονάχα πέτρες που φτάνουν στην ατμόσφαιρα.

Και πως υπάρχουν εξισώσεις για βολές και κρούσεις και για γωνίες εισόδου και πως υπάρχουν τριβές και τερματικές ταχύτητες και πως κανένας νόμος της Φυσικής δεν εκπληρώνει ευχές.

 

Ήταν πικρός ο καρπός της γνώσης.

Κι έκανε μονάχα μια τελευταία ευχή: Μακάρι να μην της είχαν πει ποτέ ότι η σκόνη που πυρακτώνεται στην ατμόσφαιρα ήταν ένα άστρο που πέφτει. Μακάρι να είχε μάθει από την αρχή την αλήθεια. Μακάρι να μην είχε αναζητήσει ποτέ το νήμα των αστεριών.

Μα τώρα ήξερε πως αυτή η ευχή δε θα εκπληρωνόταν.

Κι έδωσε μια υπόσχεση: να μην πει ποτέ στα παιδιά της άλλο παραμύθι από την αλήθεια.

 

Έπεσαν πολλά αστέρια κι άφησε να πάνε χαμένες πολλές ευχές… και να σβήσουν πολλά όνειρα.

 

«Μαμά, είδα ένα αστέρι να πέφτει».

Το είδε κι αυτή και το κορμί της σκίρτησε κι έσφιξε πιο δυνατά το μικρό χεράκι.

«Γιατί έπεσε το αστέρι, μαμά;»

Έκλεισε τα μάτια της σφιχτά και δάγκωσε τα χείλη και δεν είπε τίποτα. Γιατί μέσα στην καρδιά της δυο ιδέες πάλευαν: Μια να πει στην κόρη της την αλήθεια, για την ταπεινή σκόνη που καίγεται στην ατμόσφαιρα, και μια να της πει ένα παραμύθι, για ένα αστέρι που έπεσε, επειδή κάποιοι άνθρωποι έπαψαν πια να ονειρεύονται.

«Μαμά…;»

«Κάνε μια ευχή!»

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Είναι πολύ όμορφο! Έτσι είναι. Καμιά φορά η αλήθεια πονάει όταν τη μαθαίνεις, μα αυτό δε σημαίνει ότι η φαντασία δεν θα είναι νικήτρια στο τέλος. Άλλο ο εκ γενετής τυφλος και άλλο αυτός που έχασε το φως του κάποια στιγμή αργότερα. Φαντάζομαι ξέρεις ποιος είναι ο πιο τυχερός.

Edited by Αιθεροβάμων
Link to comment
Share on other sites

Πως και δεν το είχα εντοπίσει αυτό τόσο καιρό.

 

Θα πω μια λέξη, τέλειο!!!:clap:

 

Και έχω και γενικά μια αγάπη στα αστέρια, από μικρός, στο χωριό μου, που χάζευα τον ουρανό όλη νύχτα τα καλοκαίρια.

 

Κι εγώ θα της έλεγα να κάνει μια ευχή. Η Αλήθεια μπορεί να πονάει μετά, αλλά χωρίς παραμύθι δεν επιβιώνεις. :flowers:

Link to comment
Share on other sites

Ωραίο, μικρό και γλυκόπικρο. Εμπεριέχει προσωπικά βιώματα.

 

Καλή προσπάθεια.

Link to comment
Share on other sites

Ωχ, πού το ξεθάψατε αυτό, καλέ;

Είχε μείνει τόσον καιρό ξεχασμένο.

 

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. :)

Link to comment
Share on other sites

Πολύ όμορφο και συγκινητικό, παρά το μικρό του μέγεθος.

Καλή δουλειά, Βάσω. :good:

 

 

Τι στο καλό, μόνο εγώ γοητεύτηκα παραπάνω όταν έμαθα την αλήθεια για τα πεφταστέρια;

 

Crazy scientists... doh!

 

:p

 

Link to comment
Share on other sites

Όμορφο - με αγγίζει προσωπικά.

 

Ίσως θα έπρεπε συλλογικά να αλλάξουμε το "Κάνε μια ευχή!" σε "Βάλε ένα στόχο!"

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Τόσο...μα τόσο όμορφο...

 

Αργότερα διάβασε το βιβλίο.Και τ’ αστέρια δεν είχαν πια κρυστάλλινη λάμψη. Ούτε κρέμονταν από λαμπερές κλωστές.<br style="color: rgb(28, 40, 55); font-size: 13px; line-height: 19px; background-color: rgb(250, 251, 252); ">Ήταν φωτιές θανατηφόρες και ήταν σφαίρες παγερές. Κι ο ουρανός έγινε μακρινός και ξένος. <br style="color: rgb(28, 40, 55); font-size: 13px; line-height: 19px; background-color: rgb(250, 251, 252); ">Έμαθε ότι τα πεφταστέρια είναι μονάχα πέτρες που φτάνουν στην ατμόσφαιρα.<br style="color: rgb(28, 40, 55); font-size: 13px; line-height: 19px; background-color: rgb(250, 251, 252); ">

Και πως υπάρχουν εξισώσεις για βολές και κρούσεις και για γωνίες εισόδου και πως υπάρχουν τριβές και τερματικές ταχύτητες και πως κανένας νόμος της Φυσικής δεν εκπληρώνει ευχές.

 

 

Και χρειαζόμουν τόσο μια ευχή σήμερα...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Διάβασα σήμερα αυτό το διαμαντάκι, 400 λεξούλες μέλι.

 

Δεν ξέρω πώς μπορεί να μου είχε ξεφύγει, αλλά σε περίπτωση που έχει ξεφύγει κι από σας του κάνω ένα μπαμπ.

Αυτό που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ότι θα σας κάνει να νιώσετε λίγο καλύτερα :)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..