wordsmith Posted April 19, 2010 Share Posted April 19, 2010 Συγγραφέας: Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου Είδος:εφ Σεξ:όχι Βία: ναι Λέξεις: 1021 Σχόλια: γράφτηκε για σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Το θέμα ήταν "να γράψουμε κάτι πολιτικό" Ο σκελετός.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 21, 2010 Share Posted April 21, 2010 Καλό! Σίγουρα το μέγεθος το περιορίζει, κυρίως όσον αφορά την ανάπτυξη του αφηγητή και των κινήτρων του, αλλά, μέσα σε χίλιες λέξεις, έχει τα περισσότερα από εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια ιστορία ενδιαφέρουσα: Ιδιαίτερο περιβάλλον, πολιτικοκοινωνικό φόντο, ενδιάμεση έκρηξη και δυνατό τέλος. Επίσης, έχοντας επισκευτεί αρκετές εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, και έχοντας δει διάφορα τρελά και παλαβά εκθέματα, μπορώ να πω ότι το δικό σου κάνει εκείνο το επιπλέον βηματάκι μακριά από την πραγματικότητα που περιμένει ο αναγνώστης από ένα έργο φαντασίας. Η έκφραση και ο χειρισμός της γλώσσας σηκώνουν αρκετή βελτίωση σε κάποια σημεία, αλλά σίγουρα φέρουν ικανοποιητικά την ιστορία σε πρώτη ανάγνωση. Γενικά μια προσπάθεια άξια της έκτασής της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 22, 2010 Share Posted April 22, 2010 Μου άρεσε πολύ το διήγημα. Παρόλη τη μικρή του έκταση πρόλαβε να σκιαγραφήσει ικανοποιητικά και το εφιαλτικό περιβάλλον και τον ήρωα. Καλή και η κορύφωση στο τέλος. Είχε επίσης και αρκετές εκφράσεις που μου φάνηκαν ωραία διατυπωμένες, όπως αυτή με τις κάμερες. Το μόνο σημείο που θα μπορούσα να έχω μια αντίρρηση είναι: ο τίτλος. Μαρτυράει από την αρχή τι θα γίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 22, 2010 Share Posted April 22, 2010 Για να μη μου βγει το καλό όνομα: Υπάρχουν μερικά τεχνικά ζητηματάκια αληθοφάνειας, με κυριότερο το ότι ο τρόπος που σκοτώνει το έκθεμα είναι τόσο ακαριαίος που δεν θα επέτρεπε στο έκθεμα να τον ευχαριστήσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted April 22, 2010 Share Posted April 22, 2010 Δυνατό κειμενάκι που δίνει πολλες πληροφορίες σε λίγες λέξεις. Θα το ήθελα μεγαλύτερο και πιο ανεπτυγμένο αλλά και έτσι στέκει μια χαρά. Μου θύμισε σε σύλληψη μια είδηση που έκανε τον γύρο του κόσμου γα ένα σκυλί που είχε δέσει ο καλλιτέχνης σαν έκθεμα σε μια έκθεση τέχνης αφήνοντάς το να λιμοκτονήσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted April 22, 2010 Share Posted April 22, 2010 Και μένα μου θύμισε τον διάσημο κόπρο, όμως ως εκεί. Μου άρεσε, νομίζω πως είναι όσο μεγάλο χρειάζεται να είναι. Απλώς εκεί με τις κάμερες δεν κατάλαβα αν μιλάς κυριολεκτικά ή όχι. +Δεν έχω ιδέα τι θα πει ο τίτλος οπότε δεν κατάλαβα και τίποτα νωρίτερα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 22, 2010 Share Posted April 22, 2010 Λύνω την απορία σχετικά με τον τίτλο: coup de grace είναι η "χαριστική βολή" που αποτελειώνει τον μισοπεθαμένο. Το κείμενο δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted April 23, 2010 Share Posted April 23, 2010 Εγώ είχα ανάμικτες εντυπώσεις με αυτήν την ιστορία. Έχει μια πολύ καλή ιδέα, το γλυπτό-άνθρωπος, και ένα εξαιρετικό τέλος. Επίσης υποστηρίζεται από μια ποιοτική γραφή που δημιουργεί ατμόσφαιρα. Πιστεύω, όμως, ότι υστερεί σε αξιοποίηση των επιμέρους στοιχείων της. Δηλ., το καταραμένο καθεστώς πρέπει να μείνει στο πίσω μέρος της ιστορίας, γιατί τώρα είναι πολύ χτυπητή η καταγγελία του, η οποία λόγω της ευκολίας της αδυνατίζει την ιστορία. Οι σκέψεις που κάνει ο ήρωας στο τέλος, σχετικά με την υπερασπιστική του γραμμή, είναι πολύ λογικές για κάποιον που έχει φτάσει μέχρι εκείνο το σημείο και περιμένουμε να ξεχειλίζει από συναίσθημα. Χάνεις την ευκαιρία να μας «δείξεις» τα βλέμματα του πλήθους για τον ήρωα μετά την πράξη του, μέσα από τα δικά του μάτια, για να αντιληφθούμε ότι μόλις πήρε τη θέση του γλυπτού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 23, 2010 Author Share Posted April 23, 2010 Σας ευχαριστώ πολύ όλους και για τα σχόλια και για τις παρατηρήσεις. Δε με νοιάζει αν είναι ευνοϊκά ή όχι, μου φτάνει που ασχοληθήκατε με το κείμενο. Drake Ramore και Solonor: Ναι, την ιδέα την πήρα από εκείνη τη φωτογραφία που είχε κυκλοφορήσει τότε με το σκύλο που λιμοκτονούσε σε μια γκαλερί. Αλλά μετά είπαν ότι ήταν urban legend. Δεν ξέρω... Merci, Sonya, για τη μετάφραση. Γαλλικά εννοείται ότι δεν ξέρω, μόνο κάτι φρασούλες σκόρπιες. Διάβασε και το κείμενο να μου πεις τη γνώμη σου. khar: Χμμμ... Μου φαίνεται ότι εκείνη τη στιγμή που πάνε να τον πιάσουνε θα ήταν πολύ αγχωμένος για να τον απασχολεί η γνώμη του κόσμου γι' αυτόν ως αντικαταστάτη του εκθέματος στην προσοχή του κόσμου. Εγώ στη θέση του, τουλάχιστον, θα ήμουν. Ως προς το καθεστώς και τη θέση του συμφωνώ. Αυτή την πολύ καλή ιδέα του ανθρώπου-εκθέματος την είχε (μετά από μένα τη μεγάλη συγγραφέα, βεβαίως!) και ο μέγας Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε εδώ και λίγους μήνες στα ελληνικά από τις εκδόσεις Opera Όταν ήμουν έργο τέχνης. Ναι, σε πρώτο πρόσωπο. mman, τι εννοείς "μια προσπάθεια άξια της έκτασής της" για ένα κείμενο μιάμισης σελίδας; Με υποχρέωσες! Όσο για το αν προλαβαίνει να τον ευχαριστήσει, ε, εντάξει, δεν του γράφει και ευχαριστήρια επιστολή σε τρία αντίγραφα! Τόσο γρήγορα, σε δευτερόλεπτα, πεθαίνει κάποιος που του σπας το λαιμό; tiessa/Βάσω: Κι αυτό σου αρέσει; Ή είσαι πολύ επιεικής ή εξελίσσεσαι σε θαυμάστριά μου! Ευχαριστώ, είναι αμοιβαίο το αίσθημα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted April 23, 2010 Share Posted April 23, 2010 Drake Ramore και Solonor: Ναι, την ιδέα την πήρα από εκείνη τη φωτογραφία που είχε κυκλοφορήσει τότε με το σκύλο που λιμοκτονούσε σε μια γκαλερί. Αλλά μετά είπαν ότι ήταν urban legend. Δεν ξέρω... Για την ιστορία: Σκύλος λιμοκτονεί σε έκθεση τέχνης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 23, 2010 Share Posted April 23, 2010 1) mman, τι εννοείς "μια προσπάθεια άξια της έκτασής της" για ένα κείμενο μιάμισης σελίδας; Με υποχρέωσες! 2) Τόσο γρήγορα, σε δευτερόλεπτα, πεθαίνει κάποιος που του σπας το λαιμό; 1) Για την ακρίβεια, ήταν ένα θετικό σχόλιο. Επειδή ίσως δεν το εξέφρασα σαφώς, ας το εξηγήσω: Εννοούσα ότι το αποτέλεσμα ήταν καλό παρά τη μικρή του έκταση. 2) Νομίζω πως ναι, αλλά κρατώ μια επιφύλαξη γιατί οι γνώσεις μου περιορίζονται σ' αυτά που ξέρω από το Χόλλυγουντ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 23, 2010 Author Share Posted April 23, 2010 OΚ, ευχαριστώ και σόρι που δεν το 'πιασα αμέσως. Ας όψεται η φήμη ότι κάνεις συνήθως κακές κριτικές... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 23, 2010 Share Posted April 23, 2010 Ας όψεται η φήμη ότι κάνεις συνήθως κακές κριτικές... Εντάξει, δεν έχω διαβάσει ακόμα το δικό σου, αλλά δεσμεύομαι για μια, σύμφωνα με τις φήμες, παραδοσιακή εγχείρηση πάνω απ' τα ρούχα στο Λογοτεχνικό Εργαστήριο της ΑΛΕΦ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted April 27, 2010 Share Posted April 27, 2010 Η γενική εντύπωση είναι πολύ καλή. Κλειστοφοβικό θα το έλεγα, ακριβώς με την κλειστοφοβική αίσθηση που μου δίνουν πάντα οι αναφορές σε Καθεστώτα. Απορίες γεννιούνται αμέσως στο καλλιτεχνικώς άσχετο αναγνώστη (σε μουά J ): τι ακριβώς σημαίνει η φράση της ταμπέλας και γιατί ο καλλιτέχνης επέλεξε αυτού του είδους την καλλιτεχνία; Μήπως του την επέβαλε το καθεστώς; Αν ναι, δεν είναι ξεκάθαρο, είναι πολύ φλου για το μυαλουδάκι μου. Παρατηρήσεις ειδικότερες, ψειριστικές: α) στην πρώτη παράγραφο η λέξη Καθεστώς εμφανίζεται όχι λιγότερες από τέσσερις φορές σε σύνολο 128 λέξεων. Κάνε κάτι, ζαλίστηκα και β) εφόσον μπήκες σε τόσο κόπο να μας περιγράψεις τις κρυμμένες κάνες που θα προκαλέσουν το «έμφραγμα», γιατί στο τέλος μπουκάρουν οι καραμπινιέροι; Είναι σα να προσπαθείς να δώσεις του Ιόλαου την ευκαιρία να σκεφτεί την υπεράσπισή του, που δε χρειάζεται καθόλου. Μπορεί τη σκέψη τη σχετική με το χέρι στο στήθος να την κάνει λίγο πριν ξεψυχήσει και να έχεις διπλά λυτρωτική τελική σκηνή και για τον ένα και για τον άλλο. Αλλιώς ακυρώνεις εν μέρει την προηγούμενη προσπάθειά σου να δείξεις πόσο αμείλικτο κι αδίστακτο είναι το Καθεστώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 27, 2010 Author Share Posted April 27, 2010 Ευχαριστώ καταρχάς για την τόσο λεπτομερή κριτική. Βεβαίως και σκόπιμα γίνεται κλειστοφοβικό! Με το κείμενο της ταμπέλας το Καθεστώς (μέσω του χειραγωγημένου γλύπτη) λέει στους θεατές "αν τον λυπηθείτε, σημαίνει πως είστε και σεις εχθροί του Καθεστώτος, οπότε αλίμονό σας!" Ο καλλιτέχνης δεν είχε επιλογή, το Καθεστώς τον αναγκάζει να εκφράσει τις ιδέες του (του Καθεστώτος). α)Για τις πολλές φορές που γράφω τη λέξη "Καθεστώς" έχεις δίκιο (μου το έγραψαν και άλλοι αν δεις παραπάνω). Προσπάθησα να το σουλουπώσω κάπως στο συνημμένο αρχείο. Το β) το διάβασα τρεις φορές για να καταλάβω τι εννοείς. Οι κάννες είναι οι κάμερες, δεν είναι αληθινές κάννες, παρομοίωση κάνω. Δε θα πυροβολούσαν στ'αλήθεια, αλλά θα μετέδιδαν την είδηση ότι κάποιος ξίνισε μπροστά στα εθνικόφρονα εκθέματα, άρα τσουβαλιάστε τον, άρα αυτό ισοδυναμεί κάπως με "τετέλεσται" για τη ζωή του από κει και πέρα. Αυτό που θα δέχονταν σαν αθώο έμφραγμα οι άλλοι φιλότεχνοι θα ήταν η σύλληψη του αντιφρονούντος. Μάλλον είναι αδέξια διατυπωμένη η παρομοίωση, τώρα που το ξαναδιαβάζω. Δεν έχω σκεφτεί ακόμα πώς να το διορθώσω αυτό, θα δούμε... Ο σκελετός.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted April 27, 2010 Share Posted April 27, 2010 Χμ. Να πω την αμαρτία μου, νόμιζα ότι οι κάμερες είναι στ' αλήθεια κάνες και μάλιστα έχουν τη δυνατότητα να σου προκαλούν με κάποιον τρόπο εμφράγματα, ώστε η επιβολή της τάξης να είναι ακαριαία . Χμ-χμ. Πρέπει να τη χαλιναγωγήσω τη φαντασία μου, διότι με κάνει και διαβάζω πράγματα που δεν τα γράφουν οι άλλοι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 27, 2010 Author Share Posted April 27, 2010 Εντάξει, φταίω κι εγώ που δεν το ξεκαθάρισα. Αλλά θα παραήταν καρικατούρα ολοκληρωτικού καθεστώτος αν τολμούσαν έτσι στο ντούκου να σκοτώνουν τον κάθε αντιφρονούντα! Όχι, τα προσχήματα τα κρατάνε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 28, 2010 Share Posted April 28, 2010 Γιέι, το διάβασα. Στα θετικά: - Αρκετά έντονη η αίσθηση του "Μεγάλου Αδερφού" που ονομάζεται Καθεστώς - Ατμοσφαιρικό στην φρίκη του και στην απουσία συναισθημάτων - Δεν θα το έλεγα κλειστοφοβικό, αλλά σε μένα την αγοραφοβική έφερε ένα σφίξιμο στο στομάχι (πειστική η πολυκοσμία) - Απλή και μεταδοτική γλώσσα Στα αρνητικά: - Πολύ μικρή έκταση, το οποίο αφήνει περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε στην φαντασία του αναγνώστη. Όσο το διάβαζα, είχα στο μυαλό μου το "V for Vendetta" κι αυτό συμπλήρωνε τις εικόνες που έλειπαν. Δεν έπρεπε να λείπουν, γιατί πρωταγωνιστής δεν είναι ο σύγχρονος Γκάι Φοξ, αλλά ο ταπεινός ιατροδικαστής Ιόλαος. - Φαίνεται να έχεις συγκεχυμένες εικόνες μέσα σου κι όσο έγραφες να σου έβγαινε κι αυτό κι εκείνο. Ψυχραιμία, ένα βήμα πίσω και δες πολύ καλά την εικόνα σου πριν την μεταφέρεις για να την δούμε κι εμείς - Είναι όντως μπερδεγουέι το σκηνικό με τις κάμερες. Και το δικό μου διεστραμμένο μυαλό σκέφτηκε κάτι παρόμοιο με την Ευθυμία - Δεν με έπεισε η ξαφνική αντίδραση του Ιόλαου, δεν είδα την αλλαγή αρκετά έντονα για να μου δικαιολογήσει τέτοια πράξη. Και, δεδομένου ότι έχει ήδη σκεφτεί την υπεράσπισή του κλπ, δεν με πείθει δύο φορές ότι ήταν αυθόρμητο. Αλλά σαν σύνολο μου άρεσε. (Gee, έχω αρχίσει να γίνομαι χειρότερη απ'τον Μανωλιό :Ρ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 28, 2010 Author Share Posted April 28, 2010 Ευχαριστώ για την καλοπροαίρετη και λεπτομερή κριτική. Μου αρκεί αυτό, δε χρειάζεται να σου αρέσουν όλα. Στο ψητό: ναι, είναι πολύ μικρό, δεν ειχα σκεφτεί ολόκληρο κόσμο για να το τοποθετήσω, είχα πάρει μόνο την ιδέα με το σκύλο. ΑΛλά δε θα το ξαναπιάσω, έχει παρασυνηθιστεί το θέμα Μεγάλος Αδελφός. Το ότι το θεωρείς μικρό το παίρνω ως φιλοφρόνηση: ήθελες κι άλλο, δηλαδή! Στα υπόλοιπα έχεις δίκιο, αλλά νομίζω ότι τα εξηγεί το μικρό μέγεθος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 28, 2010 Share Posted April 28, 2010 Μωρέ, εγώ μπορεί να ήθελα την Τριλογία του Κόσμου, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Έχεις επικεντρωθεί (πολύ σωστά) στην εικόνα σου (το "πτώμα"), αλλά ο πίνακας γύρω απ' αυτήν είναι θολός. Γνώμη μου, μιας και δεν σκοπεύεις (και πολύ καλά κάνεις, μιας και ο σκοπός σου ήταν η συγκεκριμένη εικόνα) να το μεγενθύνεις, είναι να δώσεις τουλάχιστον κάτι τις παραπάνω στον πρωταγωνιστή σου. Ένα κίνητρο του λείπει. Θα μπορούσε κάλλιστα η εισαγωγή να είναι η μισή, μιας και δεν μας ενδαφέρει ούτε ολόκληρη η γκαλερί, ούτε ο καλλιτέχνης, ούτε γιατί είναι εκεί ο Ιόλαος. Πέτα τα και πιάσε μόνο την εικόνα Ιόλαος-πτώμα-απολυταρχία-"επανάσταση". Μπορεί το μέγεθός του να μικρύνει κι άλλο, αλλά νομίζω ότι το νόημά του θα μεγαλώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted April 28, 2010 Share Posted April 28, 2010 το καταραμένο καθεστώς πρέπει να μείνει στο πίσω μέρος της ιστορίας, γιατί τώρα είναι πολύ χτυπητή η καταγγελία του, η οποία λόγω της ευκολίας της αδυνατίζει την ιστορία. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να αφαιρεθούν οι δυο-τρεις πρόχειρες δηλώσεις σχετικά με το Καθεστώς και να μείνει μόνο η λέξη. Έχει σημασία αν είναι δεξιό, αριστερό, αναρχικό ή θεοκρατικό; Η καταπίεση είναι ίδια παντού. Και η Ελλάδα δεν είναι απαραίτητη. Εγώ δε θα έδινα όνομα στον ήρωα, αλλά θα τον αποκαλούσα "ο γιατρός". Και με αυτές τις απλούστατες αλλαγές έχεις ένα κείμενο με πανανθρώπινο νόημα, άρα δυνατότερο. Οι σκέψεις που κάνει ο ήρωας στο τέλος, σχετικά με την υπερασπιστική του γραμμή, είναι πολύ λογικές για κάποιον που έχει φτάσει μέχρι εκείνο το σημείο και περιμένουμε να ξεχειλίζει από συναίσθημα. Χάνεις την ευκαιρία να μας «δείξεις» τα βλέμματα του πλήθους για τον ήρωα μετά την πράξη του, μέσα από τα δικά του μάτια, για να αντιληφθούμε ότι μόλις πήρε τη θέση του γλυπτού. Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά μου αρέσει πολύ η ιδέα. Επίσης, κάτι που μου χτύπησε εμάν άσχημα είναι η (μελλοντική) ειδικότητα του πρωταγωνιστή. Αν πας για ιατροδικαστής (είναι ειδικότητα της Ιατρικής κι όχι ξεχωριστό δίπλωμα), έχεις δει αρκετά ως τότε για να αποφανθείς ότι δε σε σοκάρει ο ανθρώπινος πόνος. Αντίθετα, οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα γιατρού, θα δικαιολογούσε απόλυτα τη συμπεριφορά του και θα έδινε και μια ηθική διάσταση στο θέμα: ένα τέτοιο λειτούργημα δεν έχει περιθώρια για συμβιβασμούς, όποιες κι αν είναι οι κοινωνικές συνθήκες. Τα τεχνικά - ως συνήθως - στο αρχείο: Ο σκελετός.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 28, 2010 Author Share Posted April 28, 2010 Πολύ καλές ιδέες, και η ανωνυμία, όσο γίνεται, του Καθεστώτος, και η ανωνυμία της χώρας και του πρωταγωνιστή. Αυτό για τους ιατροδικαστές δεν το ήξερα. Έπρεπε να τον κάνω φοιτητή ιατρικής, μάλλον, που δεν έχει διαλέξει ακόμα ειδικότητα, για να σοκάρεται πιο εύκολα. Οκ, θα τα έχω υπόψη μου και θα τα διορθώσω για την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να το στείλω σε κανέναν διαγωνισμό. Sonya, θα λάβω υπόψη και τη δική σου άποψη για να το μικρύνω, αλλά επίσης την επόμενη φορά που κλπ. Γενικώς δεν έχω όρεξη να το ξαναπιάσω, δεν σκόπευα να το πάω και πολύ μακριά και το θέμα είναι πολυχρησιμοποιημένο. Αλλά οι συμβουλές σας θα πιάσουν τόπο για όσα γράψω στο μέλλον, don't worry. Ευχαριστώ, Λευτέρη, Χριστίνα και Κώστα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted November 10, 2011 Share Posted November 10, 2011 Bump εδώ γιατί το αξίζει! Σε μια έκθεση γλυπτικής, ο ιατροδικαστής Ιόλαος βρίσκεται μπροστά σε ένα αναπάντεχο έκθεμα. Χειρουργικό για το μυαλό ανάγνωσμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Κέλλυ, αυτό είναι το 3ο διήγημά σου που διαβάζω. Τα άλλα δύο είναι του 17ου και 18ου εργαστηρίου της ΑΛΕΦ. Για τα άλλα δύο δε θα αναφερθώ εδώ, εξάλλου τα συζητάμε στα εργαστήρια. Για το συγκεκριμένο, όμως, έχω να πω τα εξής: - Η 2η πρόταση στην ταμπέλα δίπλα στο σκελετό, "ΣΥΜΠΟΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ", με σόκαρε. Δεν ήταν απλώς μία προειδοποίηση του καθεστώτος, ότι "σας παρακολουθούμε και γι' αυτό προσέξτε τι συναισθήματα θα επιδείξετε κατά τη θέαση", αλλά και μία απίστευτη παγίδα, ακριβώς για να προκαλέσουν αυτά τα συναισθήματα να βγούνε στην επιφάνεια. Δε νομίζω ότι θα μπορούσε να επινοήσει το καθεστώς (και εννοείται κι εσύ ως συγγραφέας) καλύτερο τρόπο για να δείξει τη βαναυσότητά του. Το συγκεκριμένο σημείο στο κείμενο είναι όλα τα λεφτά και ειλικρινά με έκανε να αναφωνήσω με έκπληξη (κυριολεκτικά). - Σχετικά με το μέγεθος: νομίζω ότι ακριβώς επειδή καταφέρνει μέσα σε λίγα λεπτά ανάγνωσης να προκαλέσει έκπληξη, το μέγεθος είναι αυτό που πρέπει. Δε διαφωνώ ότι θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερη ιστορία και να έχουμε περισσότερες πληροφορίες, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι οι σφαλιάρες διαρκούν κλάσματα του δευτερολέπτου και συνεφέρουν πιο γρήγορα από μακροσκελή κηρύγματα. - Αν και μπορεί να βελτιωθεί (κάποιες εκφράσεις και κάποιες λεπτομέρειες στην πλοκή), δε σου κρύβω ότι μου άρεσε πολύ. Πιστεύω ότι χτίζεται μια καλή εικόνα για το σύμπαν στο οποίο κινείται ο πρωταγωνιστής, τον οποίο συμπάθησα και με κέρδισε. Επίσης υπάρχει εξέλιξη στην πλοκή όση χρειάζεται για αυτό το μέγεθος. ΥΓ. Θα συμφωνήσω με τον mman ότι ο συγκεκριμένος θάνατος είναι ακαριαίος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted November 14, 2011 Author Share Posted November 14, 2011 Ευχαριστώωωωω! Τον Σταμάτη για τα σχόλια και τον mman που με έβαλε έστω και στην αναπληρωματική του λίστα. Δεδομένου του πόσο ψείρας είναι, ακόμα και αυτό αποτελεί μια κάποια επιτυχία. (και ναι, δε σχολίασα αμέσως δημόσια το bump για να δω αν θα προκαλούσε κανένα σχόλιο ως spotlight) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.