SpirosK Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 θα θέλατε να ζείτε από τη δουλειά σας (κι ας την λένε "χόμπι" μερικοί). Μήπως μπερδεύουμε τη δουλειά as in "κόπος" με τη δουλειά as in "επάγγελμα" ;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 19, 2010 Author Share Posted May 19, 2010 Μήπως μπερδεύουμε τη δουλειά as in "κόπος" με τη δουλειά as in "επάγγελμα" ;; Πιστεύω στις "ζωντανές" συζητήσεις, και αποδέχομαι όποια κατεύθυνση σας δημιουργηθεί νοητικά και φιλοσοφικά πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Σας υπενθυμίζω μόνο ότι υπάρχουν και πιο συγκεκριμένα τόπικ που διαπραγματεύονται αυτές τις ανησυχίες. Όπως όμως θα προσέξατε από τα ποστ των Tiessa, mman και dreamwhisperer, άμεσες συγκεκριμένες εμπειρίες συγκεκριμένων συγγραφέων και συγκεκριμένων βιβλίων υπήρξαν πιο διαφωτηστικά και κατατοπιστικά από όποιες θεωρίες πάνω στο θέμα. Αυτό ήθελα κι εδώ, σε γεγονότα και αριθμούς, καταθέσεις από όσους δεν φοβούνται το κακό μάτι, σε μια χώρα που ο γείτονας μας εύχεται να ψοφήσει η κατσίκα μας, για την πορεία βιβλίων μετά τα ράφια των βιβλιοπωλείων. Και με τα καλά του, και με τα κακά του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Μήπως μπερδεύουμε τη δουλειά as in "κόπος" με τη δουλειά as in "επάγγελμα" ;; Πιστεύω στις "ζωντανές" συζητήσεις, και αποδέχομαι όποια κατεύθυνση σας δημιουργηθεί νοητικά και φιλοσοφικά πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Σας υπενθυμίζω μόνο ότι υπάρχουν και πιο συγκεκριμένα τόπικ που διαπραγματεύονται αυτές τις ανησυχίες. Το έγραψες που το έγραψες... πες μου και ποιο είναι.... Με ένα πρόχειρο ψάξιμο δε βρήκα κάποιο thread που να αναφέρεται στη "συγγραφή ως δουλειά/χόμπυ".... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 19, 2010 Author Share Posted May 19, 2010 Το έγραψες που το έγραψες... πες μου και ποιο είναι.... Με ένα πρόχειρο ψάξιμο δε βρήκα κάποιο thread που να αναφέρεται στη "συγγραφή ως δουλειά/χόμπυ".... Δεν Είσαι ακόμα έτοιμος Αμοιβές Eνδιαφέρεται κανείς από εδώ μέσα για τη συγγραφή, αλλά επαγγελματικά; Ατζέντηδες, Εκδότες, Αναγνωστικο κοινο, Μάρκετιγκ Η Συγγραφή σαν επάγγελμα- Πρωταθλητισμός; Η συγγραφή ως πεπρωμένο... Θεωρείτε τον εαυτό σας καλλιτέχνη; Γιατί δεν έχουμε πια μεγάλους Έλληνες συγγραφείς 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Καλώς (η μαγική λέξη ήταν "επάγγελμα" προφανώς ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Παντως παιδια το next big thing και να μου το θυμηθειτε ειναι η βιογραφια της τζουλιας η του ντουβλου, οποτε παρτε τα δικαιωματα κοψτε τους κι ενα ποσοστο, γραψτε τις βιογραφιες και θα χεστητε στο ταλαρο :P Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Και στα γέλια... :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 θα θέλατε να ζείτε από τη δουλειά σας (κι ας την λένε "χόμπι" μερικοί). Μήπως μπερδεύουμε τη δουλειά as in "κόπος" με τη δουλειά as in "επάγγελμα" ;; η λέξη πάει για το επάγγελμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Τελικά θα παρέμβω λίγο εν θερμώ... Αλλά νομίζω πως κι αυτό είναι κάπως χρήσιμο για να δούμε πως πραγματικά λειτουργούν τα πράματα μεταξύ μας, και πως τελικά υπάρχουν ή θα έπρεπε ( ; ) να υπάρχουν μετεκδοτικά ταμπού. Πχ, κάποιος που έγραψε μια κριτική για ένα βιβλίο (και μάλιστα του χώρου μας) παρουσιάζοντας το ως αριστούργημα, παραδέχτηκε αργότερα ότι αναγκάστηκε να γράψει καλά λόγια κι ας είχε διαβάσει τα πρώτα κεφάλαια τα οποία μάλιστα δεν του είχαν φανεί και του ίδιου τόσο ωραία όσο τα περιέγραφε. Μην νομίζετε βέβαια πως αυτό συμβαίνει συνέχεια, όμως για την προώθηση, πολλά μπορούν να γίνουν. ... αυτό θα έλεγα πως είναι το αποτέλεσμα μιας φιλική ( ; ) κουβέντας μεταξύ δύο ατόμων, όπου ο ένας έγραψε πράγματι μία εγκωμιαστική κριτική, επαινώντας την προσπάθεια του συγγραφέα, ενώ ο άλλος το ''ξεφώνησε'' δημοσίως (λέγοντας λίγο-πολύ πως είναι κακογραμμένο, πως θα άξιζε να βρίσκεται σε κάποιο blog, αλλά δυσκολεύεται να καταλάβει πως εκδώθηκε έτσι). Κι ο πρώτος, που μπορεί να είπε κιόλας πως όταν έγραψε το κείμενό του της κριτικής δεν είχε ολοκληρώσει κι όλο το βιβλίο και πως ήθελε να γράψει κάποια καλά λόγια για ένα βιβλίο του χώρου (άραγε ο δεύτερος να το είχε διαβάσει όλο όταν εκφραζόταν με τον δικό του τρόπο ; ), διαβάζει κιόλας πως "αναγκάστηκε'' (!!!) να γράψει την κριτική χάριν της προωθήσεως... (!!!) Εν τω μεταξύ ο πρώτος - που μαθαίνει να είναι πιο προσεκτικός την άλλη φορά - μπορεί να μην γνωρίζει καθόλου τον ή την συγγραφέα, ενώ ο δεύτερος ή οι δεύτεροι μπορεί να την γνωρίζουν ή να ''είναι'' φίλοι... Μην νομίζετε βέβαια ότι κάτι τέτοια (δλδ οι καλές κριτικές χωρίς να γνωρίζεις τον συγγραφέα - για τις κακές δεν ξέρω) συμβαίνουν συνέχεια. Αλλά πολλά μπορεί να γίνουν... Ελληνική πραγματικότητα ; Μάλλον όλα αυτά αποπνέουν την ατμόσφαιρα όσων έγραψε πιο πάνω κι ο dreamwhisperer. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 19, 2010 Author Share Posted May 19, 2010 (edited) Τελικά θα παρέμβω λίγο εν θερμώ... Γκουλπ... Μουσική Έννιο Μορικόνε ηχεί στο κεφάλι μου. Να χωθούμε στα αντιπυρηνικά καταφύγεια; Μόλις το άνοιξα το μαγαζάκι... Δύο σελίδες πρόλαβε όλες κι όλες... Πάρτε το έξω ρε παιδιά, να χαρείτε... Edited May 19, 2010 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Δεν υπάρχει πιο όμορφη στιγμή από εκείνη που κρατάς το βιβλίο εκδομένο στα χέρια σου. Απλώς η λογοτεχνία, δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από την κοινωνία, όπως κάθε τι δεν μπορεί παρά να εκφράζει την κοινωνία από την οποία παράγεται. π.χ. Μία κοινωνία έχει το στρατό, τους πολιτικούς, τη λογοτεχνία κτλ κτλ που της αξίζουν. Στο ξέφρενο γλέντι της δεκαετίας του 90 και κυρίως του 2000, λογικό ήταν να αναπτυχθεί το ερωτικό μυθιστόρημα, ιδίως με τη μορφή που πήρε στην Ελλάδα, ως επανατοποθέτηση της γυναίκας μέσα στο παιχνίδι του έρωτα (κάπως όψιμα ανακαλύφθηκε ο φεμινισμός, νομίζω). Η ελληνική κοινωνία, και άρα ΚΑΙ η λογοτεχνία της, νοσεί. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί, θα αναφέρω τους πιο κύριους κατά την άποψή μου και ίσως κάποιοι θα αναγνωρίσουν κάποιες πάγιες κοινωνικές δομές της Ελληνικής κοινωνίας: 1. Πελατειακές σχέσεις μεταξύ συγγραφέων, κρατικών οργανισμών, ΜΜΕ, που προωθούσαν συγκεκριμένα πρότυπα, κυρίως αποτυχημένα, σε ένα κοινό που απλώς αδιαφορούσε. 2. Πρώιμη ανάπτυξη ενός συστήματος Σελέμπριτι στο χώρο του βιβλίου, που ακριβώς επειδή ήταν πολύ δύσκολο να δημιουργηθεί, από τους καταθλιπτικούς συγγραφείς, της δεκαετίας του 80 (που είχαν αναλωθεί στην ανάλυση του εμφυλίου σε κάπως πιο ελεύθερες νόρμες), η λογοτεχνίας τους δανείστηκε από αλλού (γραφή από περσόνες της τηλεόρασης, τραγουδιού κτλ). 3. Μη αποδοχή των νέων τεχνολογικών εξελίξεων, παρά μόνο σπασμωδικά. Το ebook δεν αναπτύχθηκε σχεδόν καθόλου, το ίντερνετ χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως αυτοπροβολή (site συγγραφέων που απλώς τους διαφημίζουν), ακόμα και στο τομέα της έρευνας και της γνώσης, προτιμήθηκε από την αναζήτηση, το προσωπικό αλάνθαστο (ισχύει γιατί το λέω εγώ). 4. Τα λεφτά που δόθηκαν, αντί στο να αναπτύξουν δομές και κοινό, φαγώθηκαν σε ανούσιες εκδηλώσεις. 5. Ακριβώς λόγω των παραπάνω, και άλλων φυσικά λόγων, δεν ξεπεράστηκε το γλωσσικό φράγμα και δεν πέρασε η ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό, αφήνοντας την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το κλίμα της Ε.Ε. Σε αυτή τη διαδικασία της αυτοκριτικής, βλέπουμε ότι ο χώρος του φανταστικού, έμεινε απ' έξω, και άρα δεν έχει πολλές ευθύνες και προσωπικά τον θεωρώ και τον πλέον υγιή χώρο. Χαρακτηριστικές νομίζω είναι οι συζητήσεις στο sff εδώ και χρόνια, όπου οι περισσότεροι αντιλαμβάνονταν ότι κάτι φταίει και προσπαθούσαν να το βρουν. Υπάρχει χώρος για αισιοδοξία; Νομίζω, ότι υπάρχει. Για πάρα πολλούς λόγους, που αν θέλετε μπορούμε να τους αναλύσουμε σε κάποιο topic. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kelley Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Στο ξέφρενο γλέντι της δεκαετίας του 90 και κυρίως του 2000, λογικό ήταν να αναπτυχθεί το ερωτικό μυθιστόρημα, ιδίως με τη μορφή που πήρε στην Ελλάδα, ως επανατοποθέτηση της γυναίκας μέσα στο παιχνίδι του έρωτα (κάπως όψιμα ανακαλύφθηκε ο φεμινισμός, νομίζω). Η ελληνική κοινωνία, και άρα ΚΑΙ η λογοτεχνία της, νοσεί. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί, θα αναφέρω τους πιο κύριους κατά την άποψή μου και ίσως κάποιοι θα αναγνωρίσουν κάποιες πάγιες κοινωνικές δομές της Ελληνικής κοινωνίας: 1. Πελατειακές σχέσεις μεταξύ συγγραφέων, κρατικών οργανισμών, ΜΜΕ, που προωθούσαν συγκεκριμένα πρότυπα, κυρίως αποτυχημένα, σε ένα κοινό που απλώς αδιαφορούσε. Το παραπάνω θα μπορούσε άνετα να απομονωθεί και να χρησιμοποιηθεί ως ο ορισμός του αφορισμού, όχι μόνο ενός είδους λογοτεχνίας προς ένα άλλο, αλλά και ενός ολόκληρου πλανήτη αναγνωστών, οι οποίοι τυγχάνει να μην προτιμούν τα βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας που γράφουν κάποιοι και να προτιμούν κάποια άλλα. Κοινώς μας λες με λίγα λόγια ότι οι γυναίκες ως αναγνωστικό κοινό καταστρέψανε την λογοτεχνία και ο καπιταλισμός ως σύστημα υπνώτισε όλους τους αναγνώστες ανά τον κόσμο να αγοράζουν συγκεκριμένα βιβλία. Άρα, οι μόνοι έξυπνοι στον πλανήτη είναι οι 200 φορουμίτες, οι οποίοι δεν έφαγαν το παραμύθι και φυσικά συνεχίσουν να παράγουν υψηλή τέχνη. Μάλιστα. Με πόση ευκολία λέμε ότι γνωρίζουμε τους λόγους που ένας αναγνώστης θα διαλέξει το ένα ή το άλλο βιβλίο ε; Λες και ζούμε στο μυαλό τους. Αλλά το να τους θεωρούμε κοιμισμένους, θύματα των ΜΜΕ και αίτιους της υποκουλτούρας είναι κλασική αντίδραση ανθρώπων που μάλλον πάσχουν από το σύνδρομο του παντογνώστη Θεού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 19, 2010 Author Share Posted May 19, 2010 Κανένα από τα λινκς στο ποστ 29 δεν σας ταιριάζει; Μήπως κανένα νέο τόπικ με τίτλο Ήμεθα Έλληνες και Είναι Αδύνατο Να Μείνουμε Εντός Θέματος; Άνοιξα το τόπικ να ξεκομπλάρω κάποιους συγγραφείς έτσι ώστε να μας πουν πως πάνε τα τυπωμένα τους βιβλία, όχι να τους στείλουμε να τρέχουν να κρυφτούν. Κατά τα άλλα...κοιτάξτε τις μπαλίτσες μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Δεν έχει και άδικο ο Σάββας (ως προς την βάση της τοποθέτησης του). Εδώ και μια δεκαπενταετία μεσουρανούν δύο ονόματα στον χώρο των ερωτικών μυθιστορήματών, και ακολουθούν κάποια ακόμη ονόματα σε ρόλο επίδοξων wannabe ρομεντιγράφων. Μέχρι και η πεθερά μου έχει στο σπίτι της κάποια τέτοια βιβλία (μη χ€σω!) Απο περιέργεια άνοιξα και διάβασα να δω τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να διαλέγουν τέτοια βιβλία. Πομπώδες ύφος, μέτριοι διάλογοι, αναμασήματα κάθε 20 σελίδες για τα προβλήματα της προβληματικής σχέσης, κάθε 15 σελίδες ερωτηματικά σχετικά με το αν κάνει καλά που μένει σε αυτήν την σχέση...τραγικά πράγματα! Ένα βιβλίο 350 σελίδων που περιέχει μια ιστορία 50 σελίδων (και είμαι επιεικής). Τεχνικά δε και σαν γραφή, δράμα! Κοντανάσανε...βαριανάσανε...αλύπητα...αλύχτησε...θαλπωρή...στιβαρά μπράτσα και ζεστές αγκαλίες. Ποσές φορές μπορεί να εμφανιστεί το κοντανασανε σε μια σελίδα; Οκ, εγώ ετσι κι αλλιώς τα τοποθετώ αυτά τα αναγνώσματα πολύ μακριά απο τα δικά μου λόγο θέματος, αλλά το κακό είναι οτι τεχνικά και σαν γραφή πάσχουν. Παρόλα αυτά πουλάνε, και πουλάνε καλά απο ότι μαθαίνω. Μαγκιά τους και μπράβο τους, αλλά αν θεωρείται ο χώρος του φανταστικού παραλογοτεχνία, άραγε που τοποθετούνται αυτά τα έργα. Στην κλασσική λογοτεχνία; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Το παραπάνω θα μπορούσε άνετα να απομονωθεί και να χρησιμοποιηθεί ως ο ορισμός του αφορισμού, όχι μόνο ενός είδους λογοτεχνίας προς ένα άλλο, αλλά και ενός ολόκληρου πλανήτη αναγνωστών, οι οποίοι τυγχάνει να μην προτιμούν τα βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας που γράφουν κάποιοι και να προτιμούν κάποια άλλα. Κοινώς μας λες με λίγα λόγια ότι οι γυναίκες ως αναγνωστικό κοινό καταστρέψανε την λογοτεχνία και ο καπιταλισμός ως σύστημα υπνώτισε όλους τους αναγνώστες ανά τον κόσμο να αγοράζουν συγκεκριμένα βιβλία. Άρα, οι μόνοι έξυπνοι στον πλανήτη είναι οι 200 φορουμίτες, οι οποίοι δεν έφαγαν το παραμύθι και φυσικά συνεχίσουν να παράγουν υψηλή τέχνη. Μάλιστα. Με πόση ευκολία λέμε ότι γνωρίζουμε τους λόγους που ένας αναγνώστης θα διαλέξει το ένα ή το άλλο βιβλίο ε; Λες και ζούμε στο μυαλό τους. Αλλά το να τους θεωρούμε κοιμισμένους, θύματα των ΜΜΕ και αίτιους της υποκουλτούρας είναι κλασική αντίδραση ανθρώπων που μάλλον πάσχουν από το σύνδρομο του παντογνώστη Θεού. χαχαχα Αυτό με το σύνδρομο του παντογνώστη θεού μ' άρεσε, αν και νομίζω για να το βγάλεις σαν συμπέρασμα θα έπρεπε να με ξέρεις λίγο περισσότερο. Όχι, δεν εννοούσα αυτά που έβγαλες σαν συμπεράσματα και λυπάμαι παρεξηγήθηκαν τόσο πολύ οι απόψεις μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kelley Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 χαχαχα Αυτό με το σύνδρομο του παντογνώστη θεού μ' άρεσε, αν και νομίζω για να το βγάλεις σαν συμπέρασμα θα έπρεπε να με ξέρεις λίγο περισσότερο. Όχι, δεν εννοούσα αυτά που έβγαλες σαν συμπεράσματα και λυπάμαι παρεξηγήθηκαν τόσο πολύ οι απόψεις μου. Μην ανησυχείς, δεν σε παρεξηγώ, ο καθένας έχεις τις απόψεις του –όπως είδαμε και από το ποστ του Drake- και είναι ελεύθερος να τις εκφράζει. Μπορεί αυτό που αρέσει στους πολλούς –για λόγους που ΔΕΝ γνωρίζουμε- να μην αρέσει σε εμάς. Έτσι πάει. Επειδή όμως ο κυρ Ντίνος δεν επιτρέπει να του χαλάμε το θέμα, σας αφήνω να συνεχίσετε «εντός θέματος». Σάββα, θα ανακαλύψεις στην πορεία ότι έχεις πολλούς υποστηρικτές. Χαίρομαι που σε έκανα τουλάχιστον να γελάσεις. That’s what I am here for, όπως όλοι οι «τρελοί του χωριού» ανά τον πλανήτη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 (edited) Τελικά θα παρέμβω λίγο εν θερμώ... ... αυτό θα έλεγα πως είναι το αποτέλεσμα μιας φιλική ( ; ) κουβέντας μεταξύ δύο ατόμων, όπου ο ένας έγραψε πράγματι μία εγκωμιαστική κριτική, επαινώντας την προσπάθεια του συγγραφέα, ενώ ο άλλος το ''ξεφώνησε'' δημοσίως (λέγοντας λίγο-πολύ πως είναι κακογραμμένο, πως θα άξιζε να βρίσκεται σε κάποιο blog, αλλά δυσκολεύεται να καταλάβει πως εκδώθηκε έτσι). Κι ο πρώτος, που μπορεί να είπε κιόλας πως όταν έγραψε το κείμενό του της κριτικής δεν είχε ολοκληρώσει κι όλο το βιβλίο και πως ήθελε να γράψει κάποια καλά λόγια για ένα βιβλίο του χώρου (άραγε ο δεύτερος να το είχε διαβάσει όλο όταν εκφραζόταν με τον δικό του τρόπο ; ), διαβάζει κιόλας πως "αναγκάστηκε'' (!!!) να γράψει την κριτική χάριν της προωθήσεως... (!!!) Εν τω μεταξύ ο πρώτος - που μαθαίνει να είναι πιο προσεκτικός την άλλη φορά - μπορεί να μην γνωρίζει καθόλου τον ή την συγγραφέα, ενώ ο δεύτερος ή οι δεύτεροι μπορεί να την γνωρίζουν ή να ''είναι'' φίλοι... Επ! Εδώ πιάσαμε κι άλλο λαβράκι. Διάβαζα ξανά και ξανά το ποστ σου προσπαθώντας να καταλάβω προς τι όλη αυτή η υπεράσπιση εκείνου που έκανε την κριτική. Από ότι φαίνεται έχεις κάνει κι εσύ κάτι ανάλογο και να... έπεσες στα δίχτυα. Ευχαριστούμε πάντως Συνοδοιπόρε για την εξομολόγηση και κρίμα που τελικά επιβεβαιώνεται πως άλλη μια κριτική γράφτηκε καλοπροαίρετα μεν αεριτζίδικα δε... Σάββα. Όπως τα είπες. Έχουμε τη χώρα, την πολιτική, το στρατό και τη λογοτεχνία που μας αξίζει. Σόρι Ντίνο για τα οφ Edited May 19, 2010 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 20, 2010 Share Posted May 20, 2010 ... αυτό θα έλεγα πως είναι το αποτέλεσμα μιας φιλική ( ; ) κουβέντας μεταξύ δύο ατόμων, όπου ο ένας έγραψε πράγματι μία εγκωμιαστική κριτική, επαινώντας την προσπάθεια του συγγραφέα, ενώ ο άλλος το ''ξεφώνησε'' δημοσίως (λέγοντας λίγο-πολύ πως είναι κακογραμμένο, πως θα άξιζε να βρίσκεται σε κάποιο blog, αλλά δυσκολεύεται να καταλάβει πως εκδώθηκε έτσι). Κι ο πρώτος, που μπορεί να είπε κιόλας πως όταν έγραψε το κείμενό του της κριτικής δεν είχε ολοκληρώσει κι όλο το βιβλίο και πως ήθελε να γράψει κάποια καλά λόγια για ένα βιβλίο του χώρου (άραγε ο δεύτερος να το είχε διαβάσει όλο όταν εκφραζόταν με τον δικό του τρόπο ; ), διαβάζει κιόλας πως "αναγκάστηκε'' (!!!) να γράψει την κριτική χάριν της προωθήσεως... (!!!) Εν τω μεταξύ ο πρώτος - που μαθαίνει να είναι πιο προσεκτικός την άλλη φορά - μπορεί να μην γνωρίζει καθόλου τον ή την συγγραφέα, ενώ ο δεύτερος ή οι δεύτεροι μπορεί να την γνωρίζουν ή να ''είναι'' φίλοι... Ως ο δεύτερος στην όλη ιστορία, όταν μίλησα τόνισα ότι δεν το έχω τελειώσει και είπα (αν θυμάμαι καλά) εντελώς informal ότι είναι μεν καλο πρώτο μυθιστόρημα (το δικό μου πρώτο ήταν πολύ χειρότερο για αυτό δεν υπάρχει πια ούτε στο σκληρό μου - άτιμα format) αλλα ότι έχανε πολλούς πόντους από συγκεκριμένα προβλήματα (pacing, immersion, consistency για να μιλήσουμε Ελληνικά). Όταν όμως είδα το θέατρο του παραλογου, με τη συγγραφέα να μπαίνει με άλλο λογαριασμό και να κλαίγεται για το ποσο ζηλοφθονας ήμουν, ξενέρωσα τόσο που δεν μπήκα καν στον κόπο να κάνω κανονική κριτική. Λέξη κλειδί: τόνισα ότι είχα διαβάσει κάπου το 1/3o του βιβλίου και δεν μπορώ να πω για τι συνεχεια. Μήπως θες να βρω και το post για το τι ακριβώς έγγραφα; Είναι πολύ καλή πρώτη προσπάθεια, αφήνει πολλές προοπτικές, αλλά έχω κάμποσες διαφωνίες μέχρι στιγμής (έμπλεξες με "δυσκοίλιο" αναγνώστη, τι να κάνουμε) με πιο βασική το ότι το βιβλίο θα μπορούσε να ήταν και σε ένα blog ή forum - του λείπει η επαγγελματική εμφάνιση (όχι ότι αυτό είναι κακό για πρώτο βιβλίο, αλλά δεν είναι ότι καλύτερο με βιβλίο, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ) Μόλις το τελειώσω (ακόμα στη γέννα είμαι να καταλάβεις κάπου σελίδα 100+) θα κάνω μια πιο αναλυτική κριτική για τα υπερ και τα κατά του. (Εννοούσα ότι μοιάζει παρα πολύ με fan-fiction με ότι αυτό συνεπάγεται.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 20, 2010 Share Posted May 20, 2010 Πάρτε το έξω ρε παιδιά, να χαρείτε... Τελικά το off-topic δεν το γλιτώνουμε. Μάλλον είναι συνέχεια εκεί έξω, Dinos, απλά μερικές φορές κάποιοι το φέρνουνε και μέσα.. Νομίζω πως δικαιολογημένα θα έπρεπε να απαντήσω στο χαρακτηρισμό του ''αεριτζίδικα''. Γιατί κανένα κείμενο κριτικής ή παρουσίασης κάποιου βιβλίου που έχω γράψει δεν έχει γίνει με πρόχειρη διάθεση ή αεριτζίδικα, κυρίως όταν δημοσιεύεται ενυπόγραφα σε μία στήλη ή σε κάποιο περιοδικό. Ό,τι έχω γράψει είναι απλά η άποψή μου, την οποία υποστηρίζω. Θυμάμαι, π.χ., και τον φίλο Παρατηρητή, που συνηθίζει τους χαρακτηρισμούς, να εκτελεί με αντανακλαστική ταχύτητα περιλήψεις έργων και εγκωμιαστικά σχόλια για ανάλογα βιβλία. Τα δικά του, να υποθέσουμε, πως δεν είναι αεριτζίδικα ; Nihilio, είσαι ακριβής. Και οι δύο συμφωνήσαμε πως το βιβλίο έχει πολύ καλά χαρακτηριστικά και αφήνει σημαντικές προοπτικές, εγώ αυτό έγραψα στο κείμενό μου, χωρίς να με εξαναγκάσει κανείς να το κάνω, και χαίρομαι που το λες κι εσύ τώρα (γιατί μέχρι στιγμής, αν ήθελε κανείς να ψάξει, μόνο οι κακιούλες είχανε μείνει). Όπως και να 'χει, σύγνωμη για την παρέμβαση, δεν θα ήθελα να ταράξω άλλο την προσπάθεια ομαλού κλίματος που επιχειρείτε εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 20, 2010 Share Posted May 20, 2010 (edited) Πάρτε το έξω ρε παιδιά, να χαρείτε... Νομίζω πως δικαιολογημένα θα έπρεπε να απαντήσω στο χαρακτηρισμό του ''αεριτζίδικα''. Γιατί κανένα κείμενο κριτικής ή παρουσίασης κάποιου βιβλίου που έχω γράψει δεν έχει γίνει με πρόχειρη διάθεση ή αεριτζίδικα, κυρίως όταν δημοσιεύεται ενυπόγραφα σε μία στήλη ή σε κάποιο περιοδικό. Ό,τι έχω γράψει είναι απλά η άποψή μου, την οποία υποστηρίζω. Θυμάμαι, π.χ., και τον φίλο Παρατηρητή, που συνηθίζει τους χαρακτηρισμούς, να εκτελεί με αντανακλαστική ταχύτητα περιλήψεις έργων και εγκωμιαστικά σχόλια για ανάλογα βιβλία. Τα δικά του, να υποθέσουμε, πως δεν είναι αεριτζίδικα ; Για να μην περεξηγηθούμε, δεν είπα πως οι κριτικές και τα άρθα που γράφεις και δημοσιεύεις (έντυπα και ηλεκτρονικά) έχουν γίνει πρόχειρα, γραμμένα στο πόδι ή αεριτζίδικα. Άλλωστε ξέρεις ότι αναγνωρίζω την ποιότητα που χαρακτηρίζει τα κείμενα σου (εκτός κι αν το ξέχασες). Όταν όμως ο ίδιος παραδέχεσαι πως έγραψες κριτική σε ένα βιβλίο το οποίο δεν είχες ολοκληρώσει, τότε τι θες να πω; Αν πιστεύεις πως είναι καλό να γράφονται βιβλιοκριτικες με βάση αποσπάσματα και όχι από ολόκληρο το έργο, αυτό είναι ένα θέμα που μπορούμε να το κουβεντιάσουμε σε κάποιο αντίστοιχο τόπικ. Και εννοείται πως ο κάθε ένας γραφει μια κριτική με βάση την άποψη του. όσο για τη δεύτερη παράγραφο, οποιοδήποτε πρόβλημα έχεις μαζί μου, μπορούμε να το λύσουμε σε πμ. Edited May 20, 2010 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 21, 2010 Share Posted May 21, 2010 Nihilio, είσαι ακριβής. Και οι δύο συμφωνήσαμε πως το βιβλίο έχει πολύ καλά χαρακτηριστικά και αφήνει σημαντικές προοπτικές, εγώ αυτό έγραψα στο κείμενό μου, χωρίς να με εξαναγκάσει κανείς να το κάνω, και χαίρομαι που το λες κι εσύ τώρα (γιατί μέχρι στιγμής, αν ήθελε κανείς να ψάξει, μόνο οι κακιούλες είχανε μείνει). Αν θυμάσαι σου είχα πει σε PM ότι μου άρεσε ο σχολιασμός και ότι συμφωνώ με όλα σου τα αντικειμενικά σχόλια, αν και τα βλέπω από την άλλη όχθη. Οι διαφορές στην κρίση είναι υποκειμενική. Βέβαια το να κρίνεις κάτι ως σύνολο, έχοντας μόνο εποπτία ενός μέρους του δεν είναι το ιδανικό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 22, 2010 Share Posted May 22, 2010 Βέβαια το να κρίνεις κάτι ως σύνολο, έχοντας μόνο εποπτία ενός μέρους του, δεν είναι το ιδανικό... Μερικές φορές, το να έχεις εποπτεία ενός μέρους ή ενός μεγάλου μέρους και πολλών μερών, σε κάνει να μπορείς να αποφανθείς για το σύνολο και να μπορείς να κάνεις ένα καλό σχολιασμό και μερικά αντικειμενικά σχόλια (θα έλεγα, κυρίως όταν θέλεις να μιλήσεις για τα θετικά κι όχι να καταρρακώσεις το σύνολο τονίζοντας τα αρνητικά). Εντάξει, στα απλά και λογικά πράγματα όλοι συμφωνούμε, δεν χρειάζονται πολύ φιλοσοφία, ούτε πολύ σκέψη. Η συνομωσιοπαράνοια και τα κακόβουλα σχόλια, κυρίως όταν δεν είναι αληθή, είναι που μερικές φορές ενοχλούν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 22, 2010 Share Posted May 22, 2010 Εγώ λέω να ανοίξουμε ένα blog και να βρίζουμε ο ένας τον άλλον, αυτό πιστεύω θα βοηθούσε την Ελληνική σκηνή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 22, 2010 Share Posted May 22, 2010 Βέβαια το να κρίνεις κάτι ως σύνολο, έχοντας μόνο εποπτία ενός μέρους του, δεν είναι το ιδανικό... Μερικές φορές, το να έχεις εποπτεία ενός μέρους ή ενός μεγάλου μέρους και πολλών μερών, σε κάνει να μπορείς να αποφανθείς για το σύνολο και να μπορείς να κάνεις ένα καλό σχολιασμό και μερικά αντικειμενικά σχόλια (θα έλεγα, κυρίως όταν θέλεις να μιλήσεις για τα θετικά κι όχι να καταρρακώσεις το σύνολο τονίζοντας τα αρνητικά). Εντάξει, στα απλά και λογικά πράγματα όλοι συμφωνούμε, δεν χρειάζονται πολύ φιλοσοφία, ούτε πολύ σκέψη. Η συνομωσιοπαράνοια και τα κακόβουλα σχόλια, κυρίως όταν δεν είναι αληθή, είναι που μερικές φορές ενοχλούν... Δεν αντιλέγω, αλλά καλό είναι να υπάρχει το ταμπελάκι ότι: από το κομμάτι που διάβασα μπορώ να πω ότι μπλαμπλαμπλα Εγώ λέω να ανοίξουμε ένα blog και να βρίζουμε ο ένας τον άλλον, αυτό πιστεύω θα βοηθούσε την Ελληνική σκηνή. Been there, done that, got a .doc full of lawls. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted May 22, 2010 Share Posted May 22, 2010 (edited) Εγώ λέω να ανοίξουμε ένα blog και να βρίζουμε ο ένας τον άλλον, αυτό πιστεύω θα βοηθούσε την Ελληνική σκηνή. Λοιπόν, είχα παρακολουθήσει ένα φεστιβάλ ποήησης και ένα από τα θέματά του ήταν «Συζητήσεις με έναν κακό άνθρωπο» και τα πλήθη έκαναν ουρά για να τους βρίσει κάποιος. Αν έχουμε τα κότσια ας το κάνουμε και μάλιστα δημοσίως θα έχει ενδιαφέρον Edited May 22, 2010 by deadend Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.