Μετεκδοτικά Ταμπού

[Παρατηρητής]

Εγώ λέω να ανοίξουμε ένα blog και να βρίζουμε ο ένας τον άλλον, αυτό πιστεύω θα βοηθούσε την Ελληνική σκηνή.

 

Γιατι έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί ήδη; Γιατί άραγε;

[Tiessa]

Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με τον εκδότη που μου έχει υποσχεθεί πλήρη εκκαθάριση μέχρι το τέλος Ιουνίου. Χοντρικά μιλάει για 200 και 200 βιβλία από το 2ο και 3ο. Το πρώτο -αν κινείται καθόλου- κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς πια. Σαν να λέμε, μιλάμε για κάτι της τάξης των 800 ευρώ, βγάλε και τα λαδόξιδα, κανένα 600άρι.

 

Μια που σήμερα έκανα ταμείο, ας καταθέσω και τα πραγματικά νούμερα.

Το πρωί κάναμε την εκκαθάριση για το 2008 και 2009 για το 2ο και 3ο βιβλίο και ό,τι υπόλοιπα προέκυψαν από το 1ο.

Τα παραπάνω πιθανολογούμενα διακοσάρια ήταν οι παραγγελίες χωρίς τις επιστροφές. Οι τελικοί αριθμοί ήταν 216 βιβλία συνολικά. Καταλήξαμε στο αστρονομικό ποσό των 390,34 ευρώ μικτά. Μετά το φόρο και το χαρτόσημο φτάσαμε στα 302,90. (Καλά είναι, έτσι; Μπορεί και να φτάσουν για να πληρώσουν τους καφέδες που θα πίνω στο σπίτι γράφοντας το επόμενο μυθιστόρημα...)

 

Στην πόρτα έπεσε και η ανήθικη πρόταση:

"Αν έγραφες ίσως κάτι πιο κλασικό;"

 

Κλασικά, είπα όχι και έφυγα αμετανόητη.

[heiron]

300 ευρω καθαρο κερδος απο μια τριλογια;

Μηπως να εγραφες δεκαλογια να τσιμπουσες χιλιαρικο;

[Tiessa]

300 ευρω καθαρο κερδος απο μια τριλογια;

Μηπως να εγραφες δεκαλογια να τσιμπουσες χιλιαρικο;

 

Όχι, καλέ! Τα 300 ευρώ είναι από το 2ο και το 3ο βιβλίο (2008 και 2009).

Είχα λάβει και το επίσης δυσβάστακτο ποσό των 400 ευρώ από το 1ο πριν από δυο χρόνια. Άρα, το όλον 700 ευρώ.

Και πολύ χρήμα μιλάμε . Αφού μου ζήτησε και ο Στήβεν Κινγκ να του κάνω κανα-δυο μαθήματα για το πώς να γράφει best-seller..

[heiron]

300 ευρω καθαρο κερδος απο μια τριλογια;

Μηπως να εγραφες δεκαλογια να τσιμπουσες χιλιαρικο;

 

Όχι, καλέ! Τα 300 ευρώ είναι από το 2ο και το 3ο βιβλίο (2008 και 2009).

Είχα λάβει και το επίσης δυσβάστακτο ποσό των 400 ευρώ από το 1ο πριν από δυο χρόνια. Άρα, το όλον 700 ευρώ.

Και πολύ χρήμα μιλάμε . Αφού μου ζήτησε και ο Στήβεν Κινγκ να του κάνω κανα-δυο μαθήματα για το πώς να γράφει best-seller..

 

Σσσσ...κρυβε λογια...ακουει η εφορια και το ΔΝΤ....

Τελικα αυτο θα πει "γενια των 700 ευρω".

[Kelley]

Σε αυτό το σημείο να πω κάτι, το οποίο νομίζω ότι έχει μια σημασία. Το κάθε βιβλίο που πωλείται αντιστοιχεί κατά μέσω όρο σε 3 και παραπάνω αναγνώστες. Πολλά βιβλία που έχω αγοράσει τα έχω δανείσει σε 3^ους, αλλά και στην οικογένεια μου, οπότε οι πωλήσεις δεν είναι πάντα αντίστοιχες της αναγνωσιμότητας ενός βιβλίου. Ας μην απελπιζόμαστε κοινώς, οι αναγνώστες διπλασιάζονται καμιά φορά χωρίς να το ξέρουμε.

 

 

[heiron]

Καλα επισης παιζει και το αλλο.Πχ μπορει για καποιο λογο να γινει δημοφιλες ενα βιβλιο χρονια μετα την αρχικη εκδοση του κι ενω δεν ειχε την τρομερη επιτυχια στην αρχη.Ενα προχειρο παραδειγμα ειναι ο Αρχοντας που εγινε τρεντυ στους φοιτητες των 60ς ενω γραφτηκε αρχες δεκαετιας του 50.Και βεβαια ολα τα βιβλια παιρνουν τα πανω τους οταν γινονται ταινια ή οταν ενα αλλο βιβλιο του συγγραφέα γινεται επιτυχια.Ακομη κι αν ενα παρομοιο βιβλιο αλλου συγγραφέα γινει επιτυχια μπορει να επωφεληθουν βιβλια του ειδους.

[Παρατηρητής]

 

"Αν έγραφες ίσως κάτι πιο κλασικό;"

 

 

 

...αν η γιαγιά μου είχε ροδάκια...

 

Δηλαδή αυτουνού του κυρίου τα "κλασικά" που έχει εκδώσει πουλήσαν πιο πολύ από τα δικά σου; Πολύ Ψυχογιός την είδε μου φαίνεται.

[khar]

 

 

Πιστεύω πως ιδιαίτερα κατατοπιστική είναι η εξομολόγηση του Σάββα ο οποίος εκδόθηκε από μεγάλο εκδοτικό. Θα ήθελα να ακούσω τι έχουν να μας πουν και οι Arachnida, Naroualis, Morigan και Solonor με τη σειρά τους καθώς επίσης και ο Khar για του οποίου το βιβλίο, όλοι όσοι το διάβασαν έχουν να λένε τα καλύτερα.

 

Μόλις τώρα το είδα αυτό. Μου έπεσαν πολλές δουλειές καλοκαιριάτικα. Θα ομολογήσω, λοιπόν, δημόσια ότι κι εγώ ανήκω στην κατηγορία των συγγραφέων που και μόνο η έκδοση του μυθιστορήματος ήταν μια ικανοποιητικότατη αμοιβή για το χρόνο που αφιέρωσα και την προσπάθεια που κατέβαλλα. Έχω αρκετό καιρό να μιλήσω με τον εκδότη αλλά η τελευταία ενημέρωση που είχα, πριν μερικούς μήνες ήταν, κάτι μεταξύ 200 και 300. Το ξέρω ότι δείχνει απογοητευτικό, αλλά επειδή δεν περιμένω να ζήσω από αυτό, αν και πολύ θα ήθελα, και επειδή έχω μάθει να θεωρώ όλα τα εμπόδια για καλό, έχω αποφασίσει ότι θα συνεχίσω όπως και πριν την έκδοση του βιβλίου την ενασχόλησή μου με τη συγγραφή.

[Sonya]

Λοιπόν, τώρα που το σκέφτομαι, έχουν δημοσιευτεί δύο μου (ολόκληρα! :Ρ) διηγήματα. Για το πρώτο ένιωσα μια χαρά απερίγραπτη (σ' ένα τεύχος των Συμπαντικών Διαδρομών ήταν), ενώ για το δεύτερο, όταν διαπίστωσα το ποιόν και το περιεχόμενο του περιοδικού, έψαχνα τρύπα να χωθώ (δεν θα το κατονομάσω). Ούτε καν είχε περάσει απ' το μυαλό μου ότι οι απολαβές θα ήταν κάτι περισσότερο από ηθικές. Κι επειδή είμαι φυσική ξανθούλα, δεν γνώριζα καν ότι πληρώνονται τα δημοσιεύματα απ' τα περιοδικά.

 

Λοιπόν, μια μέρα ήρθε μια φίλη στο σπίτι και μου έφερε το τεύχος εκείνο των Συμπαντικών Διαδρομών (γιατί εγώ το είχα ξεχάσει :Ρ), το είπα και στους γονείς μου και το πήρανε κι εκείνοι (ούτε ξέρω πού το βρήκαν :Ρ) και τέλος. Ευχαρίστησα και τον Γιώργο από καρδιάς που είχε ζητήσει το κείμενό μου για το περιοδικό και κάπου εκεί έληξε το πανηγύρι. Απ' την δεύτερη δημοσίευση κράτησα μόνο την καζούρα που έφαγα απ' τον άντρα μου όταν διάβασε το υπόλοιπο περιοδικό. :Ρ

 

Τώρα, εγώ ανήκω στην κατηγορία που βλέπει την συγγραφή καθαρά ερασιτεχνικά. Ούτε θα μπορούσα κι ούτε θα ήθελα να βγάζω λεφτά απ' αυτήν. Σαφώς και δεν θα με χάλαγε να δω τα παιδάκια μου στα ράφια, αλλά η διαδικασία, το άγχος, το κυνήγι, δεν είναι του χαρακτήρα μου. Επιπλέον, είμαι τραγικά τεμπέλα, απελπιστικά αφηρημένη και εντελώς στον κόσμο μου. Το οποίο, με την σειρά του σημαίνει τα εξής:

α) βαριέμαι την διαδικασία επιμέλειας

β) βαριέμαι την διαδικασία αποστολής σε εκδοτικούς οίκους

γ) θα ξεχάσω μέσα σε μία εβδομάδα τι έστειλα, σε ποιον το έστειλα και γιατί

δ) αν με πάρουν τηλέφωνο για να μου πουν (οποία ελπίς!) ότι θέλουν ραντεβού για να με εκδώσουν, θα ξεχάσω να πάω

ε) αν μου πούνε καμιά μαλακία, θα γελάσω στα μούτρα τους

στ) αν τελικά με εκδώσουν, θα ξεχάσω να τους ζητήσω λεφτά γι αυτό και μετά από κανά μήνα, θα ξεχάσω εξ ολοκλήρου ότι έχω βιβλίο στα βιβλιοπωλεία. Θα νιώσω μια έκπληξη όταν το δω στην βιβλιοθήκη μου (στην περίπτωση που δεν ξεχάσω να πάρω αντίτυπο).

 

Αυτά με καθιστούν παντελώς ανίκανη να δω την συγγραφή επαγγελματικά. Νομίζω ότι δεν παίρνω και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μου σαν συγγραφέα (ή τον εαυτό μου γενικά, φορ δατ μάτερ :Ρ) Αν είχα κάποιον που να ήταν πρόθυμος να τρέξει και να υποστεί όοοοοολο αυτό τον μπελά αντί για μένα, τότε μπορεί και να ξεπερνούσα την τεμπελιά μου και να έκανα μια σοβαρή επιμέλεια, αρκεί να γνώριζα ότι θα αποφύγω όλο το υπόλοιπο τρέξιμο. :Ρ

 

 

[wordsmith]

Πώς νιώθω εγώ τώρα που μου εκδώσανε το διήγημα από το Αρχέτυπο; Χμ χμ χμ...

Χάρηκα κυρίως όταν το έμαθα (από τον Solonor, γιατί τότε δεν είχα μπει ακόμα στο sff), όχι και τόσο τώρα που είδα το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία. Έχοντας ακούσει για πολύμηνες καθυστερήσεις, είχα αγχωθεί πότε επιτέλους θα βγει, γι' αυτό κυρίως ηρέμησα.

Δε με πείραξε η ανυπαρξία χρηματικής αμοιβής, γιατί είχα ακούσει επίσης για πολλές περιπτώσεις όπου οι συγγραφείς πληρώνουν από πάνω και οι ίδιοι για να βγει το βιβλίο τους, οπότε τουλάχιστον εγώ το γλίτωσα αυτό.

Ήταν ένα ξαλάφρωμα το ότι την έκδοση τη βρήκα καλή, μου άρεσε πολύ το εξώφυλλο, η γραμματοσειρά κλπ και δε μου έχουν αλλάξει τίποτα εκτός από ένα "και" και κάποια κενά ανάμεσα σε παραγράφους που τα εξαφάνισαν. Επίσης και τα άλλα διηγήματα ήταν καλά και του γούστου μου(όσα έχω διαβάσει ως τώρα, δηλαδή), και είναι προφανές ότι τα ξεχώρισαν ανάμεσα σε άλλα, δεν είναι τυχαία, θέλω να πω, άρα από την πλευρά της ποιότητας είμαι ικανοποιημένη - το σύνηθες κόμπλεξ μου δε βρήκε πουθενά να πιαστεί.

Ξέρω τι θα πουν μερικοί, ότι είμαι η ιδανική συγγραφέας για εκδότες-εκμεταλλευτές, διότι δεν πιστεύω ούτε η ίδια στον εαυτό μου και δε χρειάζεται προσπάθεια για να με πείσουν ότι δε δικαιούμαι τίποτα. Αλλά, ως προς τα οικονομικά, τουλάχιστον, βλέπω τι γράφετε εδώ μέσα και δε μπορώ να πω ότι θα ήταν ρεαλιστικό να έχω περισσότερες προσδοκίες. Η εξέλιξη που θα ήθελα είναι να χωθώ πιο μέσα στο χώρο που ξέρει από τέτοια, να με μάθουν αυτοί που ήδη διαβάζουν φανταστικό, να έχουν καλή γνώμη για τα γραπτά μου και να δημοσιεύονται σε όποιες καλές εκδόσεις γίνεται.

Κι εγώ, Βάσω μου, τα πάω χάλια στα pr και σε όλη αυτή τη δουλειά που στο εξωτερικό υπάρχει ατζέντης για να την κάνει. Οπότε δε θα μου πήγαινε καθόλου το επάγγελμα του ελεύθερου επαγγελματία.

Ως προς τους "Λαξευτές", νομίζω ότι είναι επιτυχία και μόνο η έκδοση τριών "τούβλων" φάντασυ στην Ελλάδα και από Ελληνίδα συγγραφέα, έστω και όχι από μεγάλο εκδ. οίκο, έστω και χωρίς σημαντικές χρηματικές απολαβές για τη συγγραφέα. Αυτή είναι η μοίρα της εφ και του φάντασυ, να αρέσει σε λίγους, άσε που νομίζω ότι τελευταία έχει αυξηθεί κιόλας η δημοτικότητα από ταινίες και περισσότερες εκδόσεις του είδους. To sum up, η γνώμη μου είναι ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα και προς το παρόν, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε κάτι παραπάνω από συγγραφική ικανοποίηση ως αμοιβή.

 

Βάσω μου, και μόνο το ότι επέμενες και κατάφερες να γράψεις, να ολοκληρώσεις και να εκδώσεις τρία τούβλα του φανταστικού, για τα οποία οι (ανα)γνώστες του είδους έχουν καλή γνώμη, σε κάνει για μένα μεγάλη συγγραφέα...

 

(Τώρα, μένει μόνο...να τα διαβάσω...:tongue:)

[Drake Ramore]

To sum up, η γνώμη μου είναι ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα και προς το παρόν, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε κάτι παραπάνω από συγγραφική ικανοποίηση ως αμοιβή.

 

 

 

 

 

Αυτό διαπιστώνω κι εγώ διαβάζοντας προηγούμενα ποστ απο ανθρώπους του χώρου που έχουν εκδώσει βιβλία.

500 ή 700 ευρώ είναι ένα πολύ μικρό ποσό που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχεί στον κόπο που έχει καταβληθεί για να γραφτουν 3 βιβλία τούβλα.

 

Το μόνο που μένει είναι η συγγραφική ικανοποίηση.

 

Μήπως όμως λόγο ακριβώς των μηδαμινών απολαβών θα ήταν καλύτερα οι συγγραφείς να στραφούν σε άλλους τρόπους προώθησης;

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα ή σωστό ή λάθος, αλλά αν υπήρχε ένα σάιτ που θα ανέβαιναν ηλεκτρονικές εκδόσεις, επι πληρωμή, χωρίς όλο αυτό το τρέξιμο και το άγχος απο τους συγγραφείς μήπως γινόντουσαν περισσότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό.

 

Ένα βιβλίο (τούβλο) με ελάχιστο για τον αναγνώστη κόστος, δεν θα ήταν πολύ δελεαστικό αν στοίχιζε 1.99-2.99€;

Ο συγγραφέας με 200 downloads θα είχε φτάσει τις απολαβές που θα είχε με μια έκδοση και λόγο της φθηνής τιμής ίσως ξεπερνούσε κατα πολύ και την αναγνωσιμότητα του. Επιπροσθέτως αν κινόντουσαν προς αυτήν την κατεύθυνση πολλοί συγγραφείς μαζί, ίσως δημιουργούσαν στο σάιτ αυτό ένα τεράστιο βιβλιοπωλείο φανταστικού. Ενα μέρος που ψάχνοντας ο αναγνώστης ίσως δοκίμαζε να αγοράζει και έργα άλλων δημιουργών.

 

Η πληρωμή θα γινόταν βάση των downloads με μια μικρή παρακράτηση για την λειτουργία του σάιτ (που είναι ελάχιστη κατ' άτομο)

 

Ξαναλέω δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Απλά μια σκέψη πάνω σε αυτά που διαβάζω.

 

 

 

 

[Nihilio]

Αυτό διαπιστώνω κι εγώ διαβάζοντας προηγούμενα ποστ απο ανθρώπους του χώρου που έχουν εκδώσει βιβλία.

500 ή 700 ευρώ είναι ένα πολύ μικρό ποσό που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχεί στον κόπο που έχει καταβληθεί για να γραφτουν 3 βιβλία τούβλα.

 

Το μόνο που μένει είναι η συγγραφική ικανοποίηση.

 

Μήπως όμως λόγο ακριβώς των μηδαμινών απολαβών θα ήταν καλύτερα οι συγγραφείς να στραφούν σε άλλους τρόπους προώθησης;

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα ή σωστό ή λάθος, αλλά αν υπήρχε ένα σάιτ που θα ανέβαιναν ηλεκτρονικές εκδόσεις, επι πληρωμή, χωρίς όλο αυτό το τρέξιμο και το άγχος απο τους συγγραφείς μήπως γινόντουσαν περισσότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό.

 

Ένα βιβλίο (τούβλο) με ελάχιστο για τον αναγνώστη κόστος, δεν θα ήταν πολύ δελεαστικό αν στοίχιζε 1.99-2.99€;

Ο συγγραφέας με 200 downloads θα είχε φτάσει τις απολαβές που θα είχε με μια έκδοση και λόγο της φθηνής τιμής ίσως ξεπερνούσε κατα πολύ και την αναγνωσιμότητα του. Επιπροσθέτως αν κινόντουσαν προς αυτήν την κατεύθυνση πολλοί συγγραφείς μαζί, ίσως δημιουργούσαν στο σάιτ αυτό ένα τεράστιο βιβλιοπωλείο φανταστικού. Ενα μέρος που ψάχνοντας ο αναγνώστης ίσως δοκίμαζε να αγοράζει και έργα άλλων δημιουργών.

 

Η πληρωμή θα γινόταν βάση των downloads με μια μικρή παρακράτηση για την λειτουργία του σάιτ (που είναι ελάχιστη κατ' άτομο)

 

Ξαναλέω δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Απλά μια σκέψη πάνω σε αυτά που διαβάζω.

Το πρόβλημα είναι προώθησης-διανομής περισσότερο, καθώς και φυσικών περιορισμών.

Τι εννοώ: για αρχή αγοράζεις βιβλίο, εξώφυλλο, χαρτί, δε θέλει μπαταρίες, το διαβάζεις στο κρεβάτι ή στην παραλία κτλ. Για πολλούς είναι αυτό το θέμα και τους νιώθω διότι περνάω τη μισή (και βάλε) μέρα μπροστά από PC, το βιβλίο με ξεκουράζει. Και e-reader όταν θα αγοράσω με το καλό μάλλον θα τον γεμίσω με ότι επιστημονικό e-book βρω για να έχω πρόχειρα references.

Για αυτό ίσως λύση θα ήταν το print on demand που σου βγαίνει ακριβότερα ανά κομμάτι και σε λίγο κατώτερη ποιότητα, αλλά δεν έχεις να ξεχρεώσεις/αποθηκεύσεις τα άλλα 600-700 βιβλία που σου έμειναν από το τιράζ των 1000 αντιτύπων. Έτσι ο συγγραφέας γίνεται και εκδότης χωρίς να χρειάζεται τεράστιο κεφάλαιο. Τα PoD βιβλία όμως δεν μπαίνουν σε βιβλιοπωλείο, οπότε χάνεις το "ράφι" (που, κακά τα ψέματα, βοηθάει στις πωλήσεις). Επίσης, ο συγγραφέας/εκδότης πρέπει να στήσει και site για πληρωμές με πιστωτικές κάρτες κτλ, που συνεπάγεται και γνώσεις προγραμματισμού (ή και σημαντικό ρίσκο αν τα στοιχεία των πληρωμών διαρεύσουν)

Οπότε το πιο βασικό για να κάνεις εκδόσεις εκτός της υπάρχουσας εκδοτικής αγοράς είναι να στήσεις εκ νέου ένα σύστημα προώθησης-διανομής, κάτι που δεν είναι απαραίτητα εύκολο

 

Λαμβάνοντας υπόψη την εγχώρια σκηνή των κόμιξ (αυτοεκδόσεις, λίγα αντίτυπα, διανομή σε επιλεγμένα καταστήματα) ίσως και να δουλεύει, απλά σε εμάς μας λείπει το "πανιγύρι" (κάποτε φεστιβάλ Βαβέλ, πλέον το Comicdom) όπου υπάρχει το peak σε πωλήσεις. Ίσως αν υπήρχε ένα μεγάλο sff fair και βιβλιοπωλεία που να δέχονταν PoD εκδόσεις στην Αθήνα, το μοντέλο αυτό να δούλευε.

[dreamwhisperer]

Αυτό διαπιστώνω κι εγώ διαβάζοντας προηγούμενα ποστ απο ανθρώπους του χώρου που έχουν εκδώσει βιβλία.

500 ή 700 ευρώ είναι ένα πολύ μικρό ποσό που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχεί στον κόπο που έχει καταβληθεί για να γραφτουν 3 βιβλία τούβλα.

 

Το μόνο που μένει είναι η συγγραφική ικανοποίηση.

 

Μήπως όμως λόγο ακριβώς των μηδαμινών απολαβών θα ήταν καλύτερα οι συγγραφείς να στραφούν σε άλλους τρόπους προώθησης;

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα ή σωστό ή λάθος, αλλά αν υπήρχε ένα σάιτ που θα ανέβαιναν ηλεκτρονικές εκδόσεις, επι πληρωμή, χωρίς όλο αυτό το τρέξιμο και το άγχος απο τους συγγραφείς μήπως γινόντουσαν περισσότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό.

 

Ένα βιβλίο (τούβλο) με ελάχιστο για τον αναγνώστη κόστος, δεν θα ήταν πολύ δελεαστικό αν στοίχιζε 1.99-2.99€;

Ο συγγραφέας με 200 downloads θα είχε φτάσει τις απολαβές που θα είχε με μια έκδοση και λόγο της φθηνής τιμής ίσως ξεπερνούσε κατα πολύ και την αναγνωσιμότητα του. Επιπροσθέτως αν κινόντουσαν προς αυτήν την κατεύθυνση πολλοί συγγραφείς μαζί, ίσως δημιουργούσαν στο σάιτ αυτό ένα τεράστιο βιβλιοπωλείο φανταστικού. Ενα μέρος που ψάχνοντας ο αναγνώστης ίσως δοκίμαζε να αγοράζει και έργα άλλων δημιουργών.

 

Η πληρωμή θα γινόταν βάση των downloads με μια μικρή παρακράτηση για την λειτουργία του σάιτ (που είναι ελάχιστη κατ' άτομο)

 

Ξαναλέω δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Απλά μια σκέψη πάνω σε αυτά που διαβάζω.

Το πρόβλημα είναι προώθησης-διανομής περισσότερο, καθώς και φυσικών περιορισμών.

Τι εννοώ: για αρχή αγοράζεις βιβλίο, εξώφυλλο, χαρτί, δε θέλει μπαταρίες, το διαβάζεις στο κρεβάτι ή στην παραλία κτλ. Για πολλούς είναι αυτό το θέμα και τους νιώθω διότι περνάω τη μισή (και βάλε) μέρα μπροστά από PC, το βιβλίο με ξεκουράζει. Και e-reader όταν θα αγοράσω με το καλό μάλλον θα τον γεμίσω με ότι επιστημονικό e-book βρω για να έχω πρόχειρα references.

Για αυτό ίσως λύση θα ήταν το print on demand που σου βγαίνει ακριβότερα ανά κομμάτι και σε λίγο κατώτερη ποιότητα, αλλά δεν έχεις να ξεχρεώσεις/αποθηκεύσεις τα άλλα 600-700 βιβλία που σου έμειναν από το τιράζ των 1000 αντιτύπων. Έτσι ο συγγραφέας γίνεται και εκδότης χωρίς να χρειάζεται τεράστιο κεφάλαιο. Τα PoD βιβλία όμως δεν μπαίνουν σε βιβλιοπωλείο, οπότε χάνεις το "ράφι" (που, κακά τα ψέματα, βοηθάει στις πωλήσεις). Επίσης, ο συγγραφέας/εκδότης πρέπει να στήσει και site για πληρωμές με πιστωτικές κάρτες κτλ, που συνεπάγεται και γνώσεις προγραμματισμού (ή και σημαντικό ρίσκο αν τα στοιχεία των πληρωμών διαρεύσουν)

Οπότε το πιο βασικό για να κάνεις εκδόσεις εκτός της υπάρχουσας εκδοτικής αγοράς είναι να στήσεις εκ νέου ένα σύστημα προώθησης-διανομής, κάτι που δεν είναι απαραίτητα εύκολο

 

Λαμβάνοντας υπόψη την εγχώρια σκηνή των κόμιξ (αυτοεκδόσεις, λίγα αντίτυπα, διανομή σε επιλεγμένα καταστήματα) ίσως και να δουλεύει, απλά σε εμάς μας λείπει το "πανιγύρι" (κάποτε φεστιβάλ Βαβέλ, πλέον το Comicdom) όπου υπάρχει το peak σε πωλήσεις. Ίσως αν υπήρχε ένα μεγάλο sff fair και βιβλιοπωλεία που να δέχονταν PoD εκδόσεις στην Αθήνα, το μοντέλο αυτό να δούλευε.

 

Nihilio, έχοντας συζητήσει με πολλούς σχεδιαστές κόμικ, εξαιτίας ενός πειραματικού σχεδίου που είχα στο μυαλό μου (σημειωτέον, αν υπάρχει κανένας στο forum ή ξέρετε κάποιον σχεδιαστή που ενδιαφέρεται για δουλειά, θα ήμουν κάτι παραπάνω από ευγνώμονας), πρέπει να πω, ότι μου κάνει εντύπωση που η ελληνική σκηνή κόμικ τίθεται ως παράδειγμα προς μίμηση. Από αυτά που κατάλαβα, οι Έλληνες σχεδιαστές, κάνουν τα πάντα (δουλεύουν σε διαφημιστικές, σε εφημερίδες, πακετάδες κτλ) εκτός από το να δημιουργούν κόμικ, καθώς υπάρχουν πολύ μεγάλα προβλήματα έκδοσης, διάθεσης και αποθήκευσης. Παρόλο που το κοινό είναι πιο πολύ αναπτυγμένο με μεγαλύτερα φεστιβάλ και συναντήσεις, υπάρχουν σαφή προβλήματα, που ούτε καν μπορούμε να τα φανταστούμε οι συγγραφείς (γιατί έχουν ξεπεραστεί προ δεκαετιών). Από την επαφή μου, κατάλαβα ότι οι Έλληνες σχεδιαστές, προσανατολίζονται πλήρως προς το να βρουν μία ευκαιρία να φύγουν και πολλές φορές με όποιον μίλησα η μόνη του κουβέντα ήταν ότι είχε έτοιμα τα πράγματά του για να φύγει για τις ΗΠΑ (κατά τη διάρκεια των επαφών μας μερικοί φύγαν, αλλά μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων ξαναγύρισαν). Ίσως βέβαια έπεσα στην περίπτωση ή στη συγκυρία, αλλά χωρίς να μπορώ να εκφράσω την άποψη με πλήρη βεβαιότητα, κατάλαβα ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα (η αυτοέκδοση θεωρείται δεδομένη, το δίκτυο διανομής είναι πολύ μικρό και οι περισσότεροι έχουν χιλιάδες τεύχη των τευχών που οι ίδιοι έχουν εκδόσει, αποθηκευμένα σε κούτες στο σπίτι τους).

Σε κάποια άλλα θέματα βέβαια βρίσκονται πολύ μπροστά σε σχέση με τη λογοτεχνία του Φανταστικού, κυρίως στα θέματα φεστιβάλ και παρουσιάσεων. Το Comicdom είναι καταπληκτικό και ακολουθείται σχεδόν κατευθείαν από ένα παρόμοιο φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη.

[Nihilio]

Nihilio, έχοντας συζητήσει με πολλούς σχεδιαστές κόμικ, εξαιτίας ενός πειραματικού σχεδίου που είχα στο μυαλό μου (σημειωτέον, αν υπάρχει κανένας στο forum ή ξέρετε κάποιον σχεδιαστή που ενδιαφέρεται για δουλειά, θα ήμουν κάτι παραπάνω από ευγνώμονας), πρέπει να πω, ότι μου κάνει εντύπωση που η ελληνική σκηνή κόμικ τίθεται ως παράδειγμα προς μίμηση. Από αυτά που κατάλαβα, οι Έλληνες σχεδιαστές, κάνουν τα πάντα (δουλεύουν σε διαφημιστικές, σε εφημερίδες, πακετάδες κτλ) εκτός από το να δημιουργούν κόμικ, καθώς υπάρχουν πολύ μεγάλα προβλήματα έκδοσης, διάθεσης και αποθήκευσης. Παρόλο που το κοινό είναι πιο πολύ αναπτυγμένο με μεγαλύτερα φεστιβάλ και συναντήσεις, υπάρχουν σαφή προβλήματα, που ούτε καν μπορούμε να τα φανταστούμε οι συγγραφείς (γιατί έχουν ξεπεραστεί προ δεκαετιών). Από την επαφή μου, κατάλαβα ότι οι Έλληνες σχεδιαστές, προσανατολίζονται πλήρως προς το να βρουν μία ευκαιρία να φύγουν και πολλές φορές με όποιον μίλησα η μόνη του κουβέντα ήταν ότι είχε έτοιμα τα πράγματά του για να φύγει για τις ΗΠΑ (κατά τη διάρκεια των επαφών μας μερικοί φύγαν, αλλά μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων ξαναγύρισαν). Ίσως βέβαια έπεσα στην περίπτωση ή στη συγκυρία, αλλά χωρίς να μπορώ να εκφράσω την άποψη με πλήρη βεβαιότητα, κατάλαβα ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα (η αυτοέκδοση θεωρείται δεδομένη, το δίκτυο διανομής είναι πολύ μικρό και οι περισσότεροι έχουν χιλιάδες τεύχη των τευχών που οι ίδιοι έχουν εκδόσει, αποθηκευμένα σε κούτες στο σπίτι τους).

Σε κάποια άλλα θέματα βέβαια βρίσκονται πολύ μπροστά σε σχέση με τη λογοτεχνία του Φανταστικού, κυρίως στα θέματα φεστιβάλ και παρουσιάσεων. Το Comicdom είναι καταπληκτικό και ακολουθείται σχεδόν κατευθείαν από ένα παρόμοιο φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη.

 

Έχω βοηθήσει στην αυτοέκδοση δύο zines και ανήκω σε ομάδα δημιουργών κόμιξ, ξέρω πολύ καλά τι ισχύει με την τοπική "σκηνή". Πάνω κάτω παίζει αυτό που λες, ότι δηλαδή οι πωλήσεις λίγες. Μεγάλοι σχεδιαστές, με παγκόσμια διανομή και τίτλους δεκαετιών πουλάνε κάπου 8000 τεύχη, οπότε η αγορά δεν είναι τόσο τεράστια όσο νομίζουμε. Για αυτό και οι ντόπιοι επενδύουν στο Localisation για τα έργα τους ή περιμένουν δουλειά από έξω (που δεν είναι πανάκεια βέβαια)

Βέβαια μπορώ να αρχίσω να κάνω ολόκληρο θέμα και με άλλα θέματα που παίζουν εντός της σκηνής και άλλα δομικά προβλήματα που υπάρχουν, όμως είναι ένα παράδειγμα του τί άλλο θα μπορούσε να γίνει με τα έργα μας.

 

ΥΓ: Σχεδιαστές ξέρω κάμποσους, αν θες στείλε μου PM/e-mail/ βάλε με στο MSN να δω τι θέλεις και αν θα μπορέσω να σε φέρω σε επαφή με κάποιον-ους

[Παρατηρητής]

Σάββα, μιας που πόσταρες στο τόπικ, τι έχεις να μας πεις για την πορεία του δικού σου βιβλίου; (Ονειροψιθυριστές-εκδ. Λιβάνη)

[dreamwhisperer]

Σάββα, μιας που πόσταρες στο τόπικ, τι έχεις να μας πεις για την πορεία του δικού σου βιβλίου; (Ονειροψιθυριστές-εκδ. Λιβάνη)

 

Νομίζω τα έγραψα πάνω, Παρατηρητή, με πολλές λεπτομέρειες να μην τα επαναλαμβάνω.

Άλλωστε και νομίζω είναι το πιο βασικό, ο κύκλος αυτός έχει κλείσει και ολοκληρωθεί μέσα μου και το μόνο που με νοιάζει πλέον είναι το επόμενο.

[alearg]

Αχ, ρε Ντίνο, δύσκολες ερωτήσεις που θέτεις τέτοιες δύσκολες εποχές!

Θα σου απαντούσα απλά ότι οι περισσότεροι δεν μιλάνε α) γιατί όσοι έχουν κάνει τις μεγάλες επιτυχίες δεν έχουν ανάγκη να μιλήσουν -τα λένε όλα οι αριθμοί γι αυτούς και β) όλοι οι υπόλοιποι αναρωτιώμαστε αν φταίει το κακό το ριζικό μας ή αν φταίει ο θεός που μας μισεί (ποιητική αδεία οι στίχοι του Βάρναλη)

 

Από την άλλη, μια που το θέτεις ευθέως, και μια που οι Λαξευτές είναι έργο ζωής, θα σου πω πολύ πεζά κάποιες εμπειρίες:

Αφού πέρασε το μεθύσι του ενθουσιασμού όταν κράτησα το χάρτινο παιδί μου στα χέρια μου, ήρθε το πρώτο ξενέρωμα της απομυθοποίησης. Διάφοροι γνωστοί και φίλοι -νάναι καλά οι άνθρωποι- με παρέπεμψαν σε φίλους που είχαν τοπικές εφημερίδες (στην Πεύκη που μένω, στο Διόνυσο που δουλεύω, στη Δροσιά που ζουν κάποιοι φίλοι μου - τέτοια πράγματα).

"Θα τους τηλεφωνήσεις", μου είπαν, "θα τους πας κι ένα αντίτυπο".

Τηλεφώνησα. Οι περισσότεροι ήταν πολύ φιλικοί -έτσι κι αλλιώς, οι τοπικές εφημερίδες κάνουν αμάν να έχουν κάτι να παρουσιάσουν. "Γράψε ό,τι θέλεις", μου είπαν, "και θα στο δημοσιεύσουμε".

Συμπέρασμα ξενερωτικό, νούμερο 1: Έτσι γράφονται τα περισσότερα στις τοπικές εφημερίδες. Κι εγώ που νόμιζα...

Έγραψα. Τι να γράψω; Ότι το βιβλίο είναι ένα αριστούργημα και να μην το χάσουν; Δεν μπορούσα να το κάνω, ντρεπόμουνα. Έκανα μια περίληψη, προσπάθησα να βάλω και κάτι σαν teaser, αυτά. Το δημοσίευσαν. Ε, και; Έχω απλώς ένα αντίτυπο κάπου καταχωνιασμένο στα ράφια μου.

Δεύτερη και τρίτη φορά αρνήθηκα να το κάνω. Δεν πήγα πουθενά.

 

Όλο το Δεκέμβριο του 2006 γινόταν ένα σχετικό πανηγύρι. Στους επόμενους μήνες είχα και κάποια σχόλια: εν γένει καλά, αλλά τα περισσότερα ήταν από γνωστούς που είτε ήξεραν εμένα είτε ήξεραν ήδη μέρος ή και ολόκληρη την ιστορία. Όλο και κάτι γραφόταν, όλο και κάποιος θα το μάθαινε, οργανώθηκε και απόγευμα με υπογραφές στο Hondo -εκεί ένιωθα απαίσια αμήχανα και εντελώς ηλίθια στημένη, αλλά ευτυχώς τουλάχιστον βρέθηκαν αρκετοί φίλοι κοντά μου να κάνουν το απόγευμα υποφερτό και τη συγκλονιστική ...επιτυχία των εφτά (7) πωλήσεων ανέκδοτο. Δεν το επανέλαβα -εννοείται.

 

Στο τέλος του 2007, με το δεύτερο βιβλίο μόλις στα βιβλιοπωλεία, έκανα την εκκαθάριση του πρώτου χρόνου.

Ο εκδότης μού μίλησε για 250 αντίτυπα. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πήρα στα χέρια μου 400 ευρώ.

Για το δεύτερο βιβλίο δεν έκανα απολύτως τίποτα. Και μια που αντικειμενικά είναι το λιγότερο καλό από τα τρία, αλλά και εν όψει της αναμονής του τρίτου, το μόνο που ξέρω είναι ότι στο τέλος του 2008 είχε πατώσει. Δεν τόλμησα καν να ρωτήσω νούμερα και να συζητήσω κάτι για ποσοστά -χωρίς πλάκα φοβόμουνα ότι ο εκδότης θα μου πει ότι δεν βγάζει το τρίτο.

Το τρίτο βιβλίο βγήκε τον Απρίλιο του 2009. Ήμουνα απολύτως αποφασισμένη να μην κάνω τίποτα. Η Τέτη-deadend, μου οργάνωσε μια παρουσίαση για τους συναδέλφους μου σ' ένα βιβλιοπωλείο στο Μαρούσι, σχεδόν με το ζόρι. Τότε η δικαιολογία μου που δεν το έκανα μεγάλο γεγονός ήταν ότι οι συνάδελφοί μου δεν διαβάζουν φαντασία, θα κάνουμε κάτι σαν μάζωξη αρχαρίων, ο χώρος είναι μικρός, δεν καλώ κανέναν άλλον. Είχα τόσο πολύ άγχος που θυμάμαι ότι βλαστημούσα τον εαυτό μου που δέχτηκα. Η παρουσίαση πήγε καλά -τηρουμένων των αναλογιών. Μετά αποφασίσαμε να κάνουμε μια παρουσίαση τον Φεβρουάριο του 2010 με την ΑΛΕΦ. Πέρα από την ανακοίνωση που έγινε στο sff, και ελάχιστα mail και τηλέφωνα σε πολύ φίλους και πάλι δεν έκανα τίποτα. Δεν το αντέχω. Δεν είναι στο στυλ μου και μου δημιουργεί αφόρητο άγχος.

 

Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με τον εκδότη που μου έχει υποσχεθεί πλήρη εκκαθάριση μέχρι το τέλος Ιουνίου. Χοντρικά μιλάει για 200 και 200 βιβλία από το 2ο και 3ο. Το πρώτο -αν κινείται καθόλου- κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς πια. Σαν να λέμε, μιλάμε για κάτι της τάξης των 800 ευρώ, βγάλε και τα λαδόξιδα, κανένα 600άρι.

Είκοσι χρόνια δουελιάς, τρία βιβλία, 1000 ευρώ καθαρά, δηλαδή 50 ευρώ το χρόνο! Αν το δω έτσι, πρέπει να πάω να πνιγώ.

Υπάρχει βεβαίως και μια αντικειμενική δυσκολία: δεν είναι τρία διαφορετικά βιβλία είναι ένα σε τρία που σημαίνει μια μεγάλη επένδυση χρημάτων και χρόνου για τον αναγνώστη από τη μια και φυσικά την αδυναμία να πω "Ρε παιδιά, μη διαβάσετε το πρώτο και το δεύτερο. Το καλύτερο είναι το τρίτο".

 

Βοήθεια; Ναι, είχα βοήθεια. Υπήρξαν καλοί φίλοι που μου πρόσφεραν βοήθεια, διαβάζοντας τα draft του 2ου και 3ου βιβλίου και προσφέροντας χρήσιμες υποδείξεις και αντιρρήσεις.

 

Κριτικές; Τελικά τις μόνες κριτικές που αξιολογώ είναι αυτές που βρίσκονται σε blog (π.χ. του PiKei) και στο τόπικ του sff. Όλες οι άλλες κριτικές και παρουσιάσεις, είδα πώς γίνονται ή πώς δεν γίνονται.

Για τα καλά λόγια, όσους έχουν μιλήσει εδώ, τους ευχαριστώ. Μερικές από τις καλύτερες στιγμές των Λαξευτών τις έχω περάσει εδώ μέσα.

Δεν σας κρύβω πάντως ότι όταν βλέπω το τόπικ στο active content, μου κόβονται τα πόδια.

 

Παρεμπιπτόντως έλαβα πρόπερσι και ένα απίστευτα επιθετικό και κακό -με όλη τη σημασία της λέξης- mail από κάποιον εντελώς άγνωστο, που δήλωσε ότι όταν δεν του αρέσει ένα βιβλίο ψάχνει να βρει τον συγγραφέα για να του τα ψάλει. Αναρωτιέμαι ακόμα αν ο κύριος ψάχνει να βρει και κανέναν που να του αρέσει το βιβλίο του για να του πει καλές κουβέντες.

 

Πιθανολογώ ότι παρόλο που έχω υλικό για συλλογή και πιθανόν δυνατότητα για ένα ακόμα μυθιστόρημα, θα δυσκολευτώ πολύ να αποφασίσω να το ξανακάνω. Δεν είμαι άνθρωπος των pr, ντρέπομαι υπερβολικά να σπρώξω τη δουλειά μου και δεν ξέρω να κάνω καλές συμφωνίες. (Για μένα ειπώθηκε "οποιος δεν μπορεί να γίνει έμπορος γίνεται δάσκαλος"). Δεν είμαι υπεράνω των χρημάτων, αν και δεν είναι αυτό το ζητούμενο, απλά δεν αντέχω το άγχος.

 

I rest my case...

 

 

Ζητώ συγγνώμη που πετάγομαι ξαφνικά μέσα στο topic -- είμαι πολύ νέος στο sff και βρίσκομαι ακόμα στην διαδικασία εγκληματισμού. Απλώς, μόλις διάβασα αυτά που έγραψες και αισθάνθηκα την ανάγκη να σου πω πως πιο τίμια, ρεαλιστική και τελικά συγκινητική κατάθεση δεν έχω ξαναδεί. Όσοι ενδιαφέρονται για την συγγραφή και ειδικά εδώ την Ελλάδα θα γλύτωναν χρόνια (για να μην πω δεκαετίες) οδυνηρής ομφαλοσκόπησης αν ένα μαγικό fax τους έστελνε from day one αντίγραφο των όσων είπες. Καλημέρα και καλή χρονιά

[Tattoman]

συμφωνώ απόλυτα...αυτό το ποστ με ενθουσίασε...

Πρώτη φορά κάθομαι να διαβάσω όλα τα ποστ ενός τόπικ...πραγματικά πολύ ενδιαφέρον θέμα, και μπράβο στον Dino που το σκέφτηκε...

Όσο για μένα που είμαι ακόμη μικρός...αυτά που γράφετε εσείς παραμένουν ακόμη ένα όνειρο, που θα το ήθελα πολύ όταν μεγαλώσω...Το μόνο κακό είναι πως μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν σε αφήνει να ονειρεύεσαι και σου βάζει συνεχώς εμπόδια...Λογικό είναι κάποτε να κουραστείς και να πεις "Δεν πάει στον διάολο το όνειρο;" ας κοιτάξω τα λεφτά...μόνο που τότε θα είναι αργά και για αυτό!