dagoncult Posted May 18, 2010 Share Posted May 18, 2010 Όνομα Συγγραφέα: dagoncult Είδος: τρόμος (ας πούμε) Βία; Λίγη Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 3478 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Έκανα και γω την προσπάθειά μου. Ψυχικό αντίδοτο.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 19, 2010 Share Posted May 19, 2010 Πολύ καλό! Στην αρχή φαινόταν οτι θα πάει αλλού, αλλά το τέλος ήταν αρκετά διαφορετικό απο αυτό που περίμενα. Φταίει προφανώς ο έντεχνα "καμουφλαρισμένος" πρώτος φόνος που δεν προδίδει το φύλλο. Μπράβο για αυτό. Αυτά που θα ήθελα να αποφύγεις είναι τρία πράγματα για να γίνει ακόμη πιο δυνατή η ιστορία σου. - Χρησιμοποίησε λιγότερες παρομοιώσεις. Φιδια και συμπληγάδες ,κλαδιά και ξανα φίδια...δεν τα χρειάζεσαι και κουράζουν την ανάγνωση αφαιρώντας απο τον ρυθμό. - Προσοχή στις αντωνυμίες ειδικά όταν αλλάζεις οπτικές γωνίες προσώπων και δεν το αναφέρεις. Μπερδεύουν τον αναγνωστη σχετικά με τον χαρακτήρα που παρακολουθεί. Σε συτό το διήγημα είναι βεβαια μέρος του τρικ για να φτάσεις στο τέλος, αλλά έχε το υπόψιν. - Μην πλατυάζεις σε θέματα σχέσεων των χαρακτήρων αν δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στην ιστορία. Overall well done. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted May 20, 2010 Share Posted May 20, 2010 Καλό καμουφλάζ μέχρι το τέλος. Ολοκληρωμένος ο χαρακτήρας της Χρύσας με τις καλοσύνες του και τις μικροκακίες του. Αδύναμο το κίνητρο για τον φόνο της μητέρας, νομίζω ότι είναι ένας τυχαίος φόνος άσχετος και θα ήθελα να το πεις «Ληστεία και φόνος», βγάλε την τελεία και την αμφιβολία μου. Έτσι είναι η ζωή. Μπράβο. ΥΓ τα φίδια μου άρεσαν πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 20, 2010 Share Posted May 20, 2010 Να σου πω πρώτα τι κατάλαβα. Ο Άρης είναι αντιπαθής μόνο από τις απόψεις του. Δεν είναι ο φονιάς που ακούει τις φωνές. Η Χρύσα σκοτώνει την μητέρα του για να του δώσει ένα μάθημα. Ούτε όμως εκείνη είναι η δολοφόνος που ακούει φωνές. Γι αυτό, και πολύ έξυπνα, στον φόνο της μητέρας δεν έχουμε πάλι την οπτική του φονιά. Στο φινάλε, ο φονιάς με τις φωνές βλέπει τους Άρη και Χρύσα να περνούν από δίπλα του. Καλοσχεδιασμένο και καλοκαμουφλαρισμένο διήγημα. Είναι ένα σύμπαν full of sick bastards. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted May 21, 2010 Share Posted May 21, 2010 Mία χαρά το κείμενο αν και σε κάποια σημεία μπερδεύτηκα και έπρεπε να γυρίσω πίσω για να καταλάβω τι παίζει. Καλογραμμένο, αναπτυγμένοι χαρακτήρες που αποκαλύπτονται μέσω των διαλόγων τους, καλές οι σκηνές βίας. Η γλώσσα μου άρεσε αν και κάποιες στιγμές, οι παρομοιώσεις με κούρασαν και το βάρυναν λιγάκι παραπάνω από ότι χρειαζόταν. Πολύ καλό συνολικά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Πολύ καλή η ιστορία, αν και ούτε αυτή ήταν τρόμου, κατά τη γνώμη μου. Ένας δολοφόνος δεν αρκεί. Πάρα πολύ καλοί οι χαρακτήρες, οι οποίοι επηρεάζουν την πλοκή σημαντικά. Εμένα πάντως οι σκηνές που δεν αποκαλύπτεται το φύλο μού "βρώμισαν" λίγο (φαίνόταν ότι έλειπαν τα "μου, σου, του" που έκαναν την πρόταση αληθοφανή και κάτι δεν πήγαινε καλά). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Όσο προχωρούσα στην ανάγνωση, αντιλήφθηκα ότι δεν μπορούσα να σηκώσω τα μάτια μου απ' το κείμενο! Μου κέντριζε πάρα πολύ το ενδιαφέρον. Πολύ μπέρδεμα βέβαια, και οι ανατροπές στο τέλος δεν με έπεισαν. Αυτό που έκανε η Χρύσα ήταν κατά τη γνώμη μου τόσο τραβηγμένο, που μόνο σε έκταση μυθιστορήματος θα προλάβαινες να το ζυμώσεις πειστικά. Το ότι τελικά ήταν άλλος ο κατά συρροήν δολοφόνος, είναι πολύ καλό υλικό που όμως δεν εκμεταλεύτηκες σωστά. Δεν έβγαλε όλη του τη δύναμη, ήρθε χωρίς να κάνει τη διαφορά που θα μπορούσε να έχει κάνει. Τώρα κοίταξα των αριθμό των λέξεων και κατάλαβα ότι δεν είχες χώρο να το κάνεις καλύτερα. Πίστευα πως θα είχες καμιά χιλιάδα ακόμα, δεν μου φάνηκε τόσο μεγάλο. Ένα όχι κακό αποτέλεσμα μιας ιστορίας που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Ακριβώς αυτό που λέει η Κασσάνδρα στο σπόιλερ, συμφωνώ απολύτως Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Συμφωνώ κι εγώ με την Κασσάνδρα, ακόμα και με τα εκτός σπόιλερ. Πολύ καλά δοσμένη η σχέση Χρύσας - Άρη, το πώς ξεκίνησε, που κατέληξε, η ψυχογράφηση τους ήταν άψογα προσαρμοσμένη στα στενά πλαίσια του διηγήματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Διάβασα αυτή την ιστορία με μεγάλο ενδιαφέρον, σχεδόν χωρίς να σηκώσω κεφάλι, αλλά ομολογώ ότι στο τέλος δεν έμεινα ικανοποιημένη. Ίσως να μου γέννησες περισσότερες προσδοκίες και να με ξάφνιασε παράξενα η κατάληξη. Αν κατάλαβα αυτό που κατάλαβαν και οι περισσότεροι, έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα που έχει η Cassandra στο spoiler. Συν το ότι η αίσθηση μου περί δικαίου πήγε περίπατο γιατί δεν μπορεί η Χρύσα να κάνει το φόνο, έτσι εν ψυχρώ, και όλα να πάνε καλά και ούτε ανθρώπινη ούτε υπερκόσμια δικαιοσύνη να την αγγίξει. Δεν ήταν και κανένας δικαιολογημένος φόνος και, παρόλο που βάζει τον Άρη στη θέση αυτού που χάνει ένα αγαπημένο πρόσωπο, πάλι δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει ο συσχετισμός που πρέπει. Σίγουρα έχεις υλικό για πολύ περισσότερα απ' όσα χωράνε σε ένα διήγημα και ορισμένες πτυχές της ιστορίας και των χαρακτήρων θα είχαν πολύ ενδιαφέρον να εξερευνηθούν περισσότερο, π.χ. θα με ενδιέφερε πολύ καλύτερα να βλέπω άμεσα τις σκέψεις του κατά συρροήν δολοφόνου, παρά του Άρη που του δίνει δίκιο και της Χρύσας που μαλώνει μαζί του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted May 25, 2010 Share Posted May 25, 2010 Γενικά: Πετυχημένη εκτέλεση, μιας ενδιαφέρουσας ιδέας. Μου άρεσε: Οι διάλογοι, οι περιγραφές, οι χαρακτήρες. Τσίμπησα λίγο πριν το τέλος, στη δήθεν ανατροπή. Δε μου άρεσε: Ο τίτλος! Νομίζω ότι το Αδελφή Ψυχή θα του ταίριαζε καλύτερα. Ειδικά αν δε μιλούσες για φωνές αλλά για ψυχές που του μιλούν. Κι ύστερα… νομίζω ότι δε θα ήθελα τόση ένταση μεταξύ του ζευγαριού. Αφήνεις άλυτες απορίες μετά, όπως το πόσο εύκολα τα ξαναβρήκαν. Ακόμη και σε μια τέτοια υπόθεση, όπως ο θάνατος του γονιού, δύσκολα διορθώνονται πολύ μεγάλοι καυγάδες. (Πάντως εγώ δεν κατάλαβα ότι ήταν η Χρύσα που έκανε την ξέμπαρκη δουλειά. Σαν να ήταν όντως ληστεία και φόνος το κατάλαβα...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted May 25, 2010 Share Posted May 25, 2010 Δὲν ξέρω γιατί, ἀλλὰ ἀνατρίχιασα. Ἡ ἐσωτερικὴ βία καὶ τὸ μῖσος ποὺ συσσωρεύονται στὴν ψυχὴ ἐκτονώνονται (μέσῳ τῶν φόνων) στὸ κείμενο διακριτικὰ ἀλλὰ ἡ ἔντασή τους εἶναι τεράστια. Φυσικά, θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν κάποιες διορθώσεις, ὅπως τὸ νὰ φαίνονται καλύτερα οἱ φωνὲς τῶν χαρακτήρων, καὶ νὰ ἀπαλειφθοῦν οἱ ἐπαναλήψεις τοῦ "ἀδελφὴ ψυχή" κ.τ.ὅ. ποὺ ἦταν σὰν νὰ προσπαθοῦν νὰ μοῦ ὑπενθυμίσουν τὸ θέμα τοῦ διαγωνισμοῦ. Ἡ συνολικὴ ἐντύπωση ὅμως, ὅπως ἔγραψα καὶ στὴν ἀρχή, εἶναι ἐξαιρετικὰ δυνατή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted May 26, 2010 Share Posted May 26, 2010 Το πιο ενδιαφέρον τουιστ του διαγωνισμού, για μένα, υπήρχε εδώ. Ίσως θέλει λίγη δουλειά ακόμα γιατί γύρισα πίσω να σιγουρευτώ για κάποια πράγματα. Η περιγραφή της σχέσης... απλά τα σπάει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 27, 2010 Share Posted May 27, 2010 Τα ίδια κι από μένα. Ωραίοι χαρακτήρες, η έλλειψη των αντωνυμιών όντως βρωμάει στην αρχή, αλλά εν κατακλείδι το αποτέλεσμα είναι πολύ θετικό... Ως συμπαθών με το όριο των 3500 λέξεων, απλά επικροτώ την προσπάθεια, την ιδέα και περιμένω να το δω μεγαλύτερο. Εύγε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
greenmist Posted May 27, 2010 Share Posted May 27, 2010 Οι σκηνές ξεδιπλώνονται έντεχνα μπροστά στον αναγνώστη προκαλώντας μεγάλο ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Ναι, η ανατροπή στο τέλος είναι αντιληπτή ξεκάθαρα, πέτυχες τον σκοπό σου όσον αφορά αυτόν τον τομέα. Η διαχείριση του concept "αδελφή ψυχή" με τις πολλές επαναλήψεις που βλέπω στο κείμενο ίσως κάνει την πλοκή λίγο προβλέψιμη όσο πλησιάζει το τέλος της ιστορίας. Δεν χρειάζεται να δικαιολογείς μία ανατροπή στην ιστορία σου τόσο εμφατικά. Επίσης, πρόσεξε λίγο τον τρόπο που εκφράζονται οι χαρακτήρες σου. Ναι, σαφώς και τα μπινελίκια είναι μέρος της έκφρασής τους και το δίνεις πολύ φυσικά αυτό, όμως με αυτό τον τρόπο τους φέρνεις πιο κοντά στην ωμή καθημερινότητα και τους αφαιρείς κάποια σκοτεινά στοιχεία που είναι απαραίτητα για το είδος της ιστορίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted May 27, 2010 Share Posted May 27, 2010 (edited) Χμμμ, τι έγινε εδώ; Με δυσκόλεψε πολύ στην ανάγνωση. Ειδικά οι δυο πρώτες παράγραφοι. Μπερδεύτηκα για το τί έγινε γιατί όταν το διάβαζα προς το τέλος κατάλαβα ότι ήταν μια η δολοφόνος, και μετά έγιναν δυο; όπου ο ένας είναι ο serial killer Ο διάλογος ήταν πάρα πολύ ρεαλιστικός όπως και οι σκέψεις του Άρη και γενικά η σχέση του ζευγαριού (ένα μπράβο για αυτό). Αλλά είχε δοθεί πάρα πολύ βάρος σε αυτό. Φαίνεται σαν να το είχες ζήσει αυτό στην πραγματικότητα, αλλά έτσι έχασα όλο το υπόλοιπο σκηνικό με τις δολοφονίες κτλ. Αυτή η πρόταση δεν μ' άρεσε καθόλου: Τι θα κάνεις γι’ αυτό; τον ρώτησε η φωνή στο κεφάλι του. Άρχισε να σκέφτεται τι θα έκανε γι’ αυτό. Edited May 27, 2010 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 30, 2010 Author Share Posted May 30, 2010 Θερμές ευχαριστίες σε όλους για τα πολύτιμα σχόλια. - Προσοχή στις αντωνυμίες ειδικά όταν αλλάζεις οπτικές γωνίες προσώπων και δεν το αναφέρεις. Μπερδεύουν τον αναγνωστη σχετικά με τον χαρακτήρα που παρακολουθεί. Σε συτό το διήγημα είναι βεβαια μέρος του τρικ για να φτάσεις στο τέλος, αλλά έχε το υπόψιν. Φυσικά, θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν κάποιες διορθώσεις, ὅπως τὸ νὰ φαίνονται καλύτερα οἱ φωνὲς τῶν χαρακτήρων Υπήρξε δλδ πρόβλημα στις σκηνές των διαλόγων; Γμτ... Πάντως, ό,τι λάθος έγινε, έγινε στην προσπάθεια να μειώσω τις ορδές όλων αυτών των 'του', 'της', 'εκείνος', 'εκείνη', 'ο Άρης', 'η Χρύσα' κλπ Είναι ένα σύμπαν full of sick bastards. Ναι... κι εγώ αυτό συνειδητοποίησα όταν τέλειωσα ΥΓ:Όσο για το αν η Χρύσα έχει κάνει τελικά κουτσουκέλα ή όχι: ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.