DinoHajiyorgi Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 Τι θέλεις να σου φέρω αύριο για να με συγχωρήσεις; Το "Κοράκι σε άλικο φόντο" δανεικό; Ένα μπλουζάκι που να γράφει "wordsmith is busting my balls"; Ένα DVD με το Soylent Green; Να σε κεράσω στη μπυροσύναξη που θα ακολουθήσει την ταινία; Να σε λέω "αφέντη μου" για ένα μήνα, σαν να έχω χάσει ρακόρ από σένα; (ρακόρ δεν παίζω, αλλά ένα write off δε θα ήταν κακή ιδέα...) Έεεελα! Θα βάλω και member title "DinoHajiyorgi's slave". Λοιπόν; σουφουφίτες... help... anybody...? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 Το member title "DinoHajiyorgi's slave" δεν είναι κακή ιδέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 αλλά ένα write off δε θα ήταν κακή ιδέα αυτό, αυτό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 αλλά ένα write off δε θα ήταν κακή ιδέα αυτό, αυτό! Δεν θέλω να γράφω άλλο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 Το member title "DinoHajiyorgi's slave" δεν είναι κακή ιδέα. Να πάρει! Γιατί να μη μου προτείνεις τότε που με κέρδισε ο Ντίνος στο ρακόρ; Θα ήταν τόσο ωραίο για τίτλο! Δεν θέλω να γράφω άλλο... Μα τι λες τώρα; Μη μας κάνεις ν' ανησυχούμε. Έεελα, Ντίνο, κάντε ένα write-off με την Κέλλυ. Δεν είναι ανάγκη να το γράψετε τώρα. Μπείτε στη σειρά για αργότερα. Άμα θέλετε σας γράφω και μια κατάλληλη εισαγωγή . Please... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 22, 2011 Share Posted January 22, 2011 ναι, ναι έλααα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 22, 2011 Author Share Posted January 22, 2011 Και με εισαγωγή Βάσως! Eγώ είμαι μέσα! (Αν και το πιθανότερο να χάσω, αλλά δεν πειράζει) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 15, 2012 Share Posted January 15, 2012 Bump εδώ γιατί το αξίζει! Μια κοπέλα κάνει κάτι ασυνήθιστο με το μυαλό της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 27, 2012 Share Posted October 27, 2012 Κι ακόμη ένα Bump! εδώ. Βρήκα αυτό το άρθρο και μου θύμισε το συγκεκριμένο διήγημα. Η ΕΦ συναντά την πραγματικότητα... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 27, 2012 Author Share Posted October 27, 2012 Μαύρη μαγεία!;; Αυτό μάλλον σε φάντασυ παραπέμπει. Το εφ στοιχείο σε αυτήν την είδηση είναι το ότι στο Ζιμπάμπουε υπάρχει νόμος που απαγορεύει τη μαύρη μαγεία! Χμμμ... Καλή ιδέα για ανάμιξη των ειδών. (Και ευχαριστώ για το bump ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted August 7, 2013 Share Posted August 7, 2013 Έχανα τόσο καιρό που δεν είχα διαβάσει αυτή την ιστορία. Πολύ μου άρεσε. Δεν σκαμπάζω και πολλά από ΕΦ, οπότε μπορεί να πέφτω κι έξω, πάντως προσωπικά η κεντρική ιδέα μού φάνηκε αρκετά πρωτότυπη (χώρια η πικάντικη σύνδεση με τις τρύπες). Ωστόσο, αυτό που ευχαριστήθηκα πιο πολύ ήταν το ότι (παρά την αρκετά κλειστοφοβική διάθεση που δημιουργεί και την μάλλον έντονη σκοτεινιά του) πρόκειται για ένα κείμενο που, τουλάχιστον στον πυρήνα του, είναι βαθύτατα θετικό. Μου αρέσει αυτό σε μια ιστορία, με κάνει να αισθάνομαι καλά μετά την ανάγνωση. Δύο ενστάσεις: 1)(Στην αρχή) ο λόγος κάνει μερικά κορδελάκια παραπάνω απ' όσο χρειαζόμουν (πχ: ψάχνεις πάνω σου για σκοινιά απ' όπου θα πιανόταν η σιγουριά σου, μόλις το μετρό ανοίγει τις πόρτες του για να αναπνεύσει). Τώρα, αν τα κορδελάκια συνεχίστηκαν και μετά (η κούραση έχει μπερδευτεί σαν σεντόνι στα πόδια των φόβων σου), από μεριάς μου δεν τα πολυπαρατήρησα, μιας κι η ιστορία με είχε ήδη πιάσει στα δίχτυα της. 2)Ο τίτλος είναι πολύ ωραίος, (έμαθα και μια καινούρια λέξη) όμως, αφού η ηρωίδα είναι μια εφαψίας, αυτό δεν σημαινει ότι θα έπρεπε να την βρίσκει κάθε φορά που κάνει αυτό που κάνει; Σε περίπτωση που όντως ισχύει κάτι τέτοιο, πρέπει να ομολογήσω πως δεν το έπιασα (υπάρχουν βέβαια κάποια σημεία στα οποία φαίνεται κουρασμένη από την προσπάθεια, όμως πουθενά δεν μοιάζει να υπάρχει κάποιου είδους σεξουαλική διέγερση). Δυο ατάκες που μου έμειναν: ''Όλοι κάποια τρύπα έχουν.'' ''...η ιστορία ενός αγώνα να βγάλει το κεφάλι του πάνω απ' τους άλλους γραμμένη με ρυτίδες και γκρίζα μαλλιά.'' Καλύτερη εικόνα: Η κοπελίτσα με τα κόκκινα μάγουλα, που έχει κολλήσει στο τζάμι και χαμογελάει στην ηρωίδα καθώς το τρένο χάνεται. Μπράβο από μένα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 7, 2013 Author Share Posted August 7, 2013 Ευχαριστώ. Όντως έχει υπερβολικά πολλές παρομοιώσεις ακα κορδελάκια αυτό το διήγημα. Ελπίζω να έχω βελτιωθεί από τότε. Όχι, δεν υπάρχει σεξουαλική διέγερση (δεν το είχα σκεφτεί αυτό). Αλλά "εφαψία" δεν αποκαλεί η ίδια τον εαυτό της, οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι άλλοι, αυτοί που είχαν βγάλει αυτό το παρατσούκλι, απέδιδαν σ' αυτούς τους ανθρώπους κάποιο τέτοιο κίνητρο, εφόσον δεν καταλάβαιναν ή δε μπορούσαν να χωνέψουν το ότι ίσως να το έκαναν ανιδιοτελώς. Έχω τόσον καιρό να το διαβάσω που στάθηκα πολλή ώρα στη φράση σου "η πικάντικη σύνδεση με τις τρύπες" απορώντας "ποιες τρύπες;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted September 3, 2013 Share Posted September 3, 2013 Υπάρχουν πολλές ιστορίες μέσα εδώ που μένουν αδίκως κρυμμένες. Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι να τις επαναφέρουν στο προσκήνιο. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάποιο σημείο όπου (μετά από κάποια επιλογή, ίσως μέσω ψήφισης ή ό,τι άλλο σκεφτούν οι διαχειριστές) θα τοποθετούνται κάποιες ιστορίες ξεχωριστές. Δε λέω ότι και αυτή η ιστορία θα ξεχώριζε (αν και έχει μερικά πολύ ιδιαίτερα και αξιόλογα χαρακτηριστικά), αλλά σίγουρα θα έπαιζε στο πρωτάθλημα με αξιώσεις*. *Να μία ιδέα: Πρωτάθλημα μεταξύ διηγημάτων. Ψηφοφορία ανάμεσα σε ξεχωριστές ιστορίες ανά είδος και στη συνέχεια champions league, confederations cup, mudial, intergalactic και πάει λέγοντας, με τους αναγνώστες να βάζουν τα γκολ. Ευχαριστώ. Αλλά με έχετε μπερδέψει τελικά: να γράφω γεμίζοντας τον τόπο παρομοιώσεις ή όχι; Εμένα αυτό μου έρχεται αυθόρμητα, να μη γράφω "λιτά", αλλά σε στυλ γεύματος Χατζηγιώργη: τρία πιάτα στο McDonald's (). Αλλά όλοι μου λένε ότι το παρακάνω. Νόμιζα ότι το να κόψω παρομοιώσεις είναι βελτίωση. Ναι, ξέρω, η απάντηση είναι "παν μέτρον άριστον", αλλά... στην πράξη; Οι διαφορές στις κριτικές αποδεικνύει ότι από ένα επίπεδο γραφής και πάνω οι ιστορίες αρχίζουν να διχάζουν το κοινό. Πολύ απλά: περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Νομίζω ότι σου το είπε ο Pig, και το επαναλαμβάνω: Κράτα αυτό που σου αρέσει. Γράφε όπως νιώθεις καλύτερα. Αν μια ιστορία σου βγήκε με x μορφή και το αποτέλεσμα σε ικανοποίησε (και με την προϋπόθεση ότι την έχεις τυραννήσει αρκετά), τότε θα αγαπηθεί και από κάποιους αναγνώστες. Η εφαψίας . . . Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για ό,τι δε μπορεί. Κι εσύ, δυστυχώς, μπορείς... . . Στη διαδρομή ως το σταθμό ψάχνεις πάνω σου για σκοινιά απ' όπου θα πιανόταν η σιγουριά σου . .Μόλις το μετρό ανοίγει τις πόρτες του για να αναπνεύσει, χώνεσαι στο βαγόνι σαν ιός που μεταδίδεται με τον αέρα. . . Ο κόσμος πήχτρα και νόμιζες ότι αυτή η πανοπλία θα σε τυλίξει καλά, αλλά τώρα διαπιστώνεις ότι είναι από τσιγαρόχαρτο, όχι, χειρότερα, από δίχτυ. . . Μόλις κλείνουν οι πόρτες το μετανιώνεις. . . πού ακούστηκε να απαγορεύεται η χρήση μιας ικανότητας της οποίας αμφισβητείται η ύπαρξη, και μάλιστα στην καθαρεύουσα! . .Τέλος πάντων, τώρα μπήκες και κοιτάς γύρω γύρω για υποκείμενα: όλοι κάποια τρύπα έχουν, αλλά δεν έχεις καιρό για ψιλολόγια, πρέπει να πας μόνο στους κρατήρες, ας σε τσουβαλιάσουν για καλό λόγο. Αφήνεις τα μάτια σου να ξεχωρίσουν τα κριάρια που οδηγούν το κοπάδι: ναι, ναι, και οι παράνομοι έχουν αδυναμία στα «κέντρα εξουσίας». . .Το μυαλό του αποκλείεται να χωράει την πιθανότητα αποδοχής της δικής σου ύπαρξης, έστω και με την καθαρεύουσα για λιπαντικό. . . αλλά έχει καταλάβει ότι, για να μη σε κουτουλήσουν τα άλλα κατσίκια στο κοπάδι, πρέπει να βάψεις το μαλλί σου ίδιο χρώμα. . . Όχι, εδώ δεν έχουμε τρύπα, έχουμε γκρεμό, ολόκληρο κομμάτι λείπει και τα διπλανά έχουν αρχίσει να διαβρώνονται. Προσπαθείς να δεις τα θετικά: μπήκες εύκολα και τα πιο μακρινά σημεία είναι πολύ πιο ζωντανά και τρυφερά από του πρώτου σου υποκειμένου. Διστάζεις τι κατεύθυνση να ακολουθήσεις. Αλλά όταν τελικά πιάνεις δουλειά, όλα προχωράνε σαν σκάψιμο στην άμμο.Εδώ έχεις την εντύπωση ότι θα μπορούσες να τινάξεις πέρα όλη τη ζημιά και να την αφήσεις να αστράφτει. Αλλά φοβάσαι μην κουραστείς. Όχι, δικαιολογίες: ντρέπεσαι να της φερθείς σαν σε πόδι με γάγγραινα. . . Μπορεί να διώχνει από πάνω του την προσοχή των άλλων, να γίνεται πρακτικά αόρατος. Τον ζηλεύεις. Τα κομμάτια που παραθέτω επάνω είναι μερικά από τα σημεία που ξεχώρισα. Θα παρατηρήσεις ότι τα περισσότερα αφορούν παρομοιώσεις. Όπως βλέπεις, εμένα προσωπικά δε με ενόχλησαν, αντίθετα έκαναν το κείμενο να ξεχωρίσει στα μάτια μου. Και προσωπικά γνωρίζω τον λόγο: επέλεξες να γράψεις σε δεύτερο πρόσωπο ενικού (μοιάζει πάρα πολύ με το πρώτο πρόσωπο). Δύσκολο εγχείρημα και τα καταφέρνεις μια χαρά ακριβώς γιατί η γλώσσα που χρησιμοποιείς ταιριάζει με το πρόσωπο που διάλεξες. Δε χρησιμοποιείς απλές περιγραφές όσων παρατηρεί η πρωταγωνίστρια, αλλά παρομοιώσεις και αυτό κάνει τη γλώσσα πιο ζωντανή, πιο προσωπική, πιο ξεχωριστή. Είναι ο τρόπος σκέψης της πρωταγωνίστριας. Το τρίτο πρόσωπο είναι πιο απλός τρόπο γραφής (ίσως ο πιο συνηθισμένος τρόπος), ακριβώς γιατί ο αναγνώστης αποδέχεται το γεγονός ότι την ιστορία την αφηγείται κάποιος (συνήθως ο συγγραφέας ως αόρατος παρατηρητής). Η αφήγηση δεν είναι υποχρεωτικό να είναι εμπλουτισμένη με πολλά προσωπικά γνωρίσματα ενός συγκεκριμένου προσώπου (όχι ότι απαγορεύεται ή ότι δεν μπορεί να γραφτεί μια ιστορία σε τρίτο πρόσωπο και με ξεχωριστό ύφος). Αρκεί να είναι ικανή αφηγηματικά. Η ιστορία σου αφορά έναν άνθρωπο ικανό να εισχωρεί βαθιά στη σκέψη των άλλων. Ίσως ο βασικότερος λόγος για τον οποίο αυτό το διήγημα ξεχωρίζει είναι, ότι χρησιμοποιείς παρομοιώσεις. Πώς αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει όσα βλέπει μέσα στα κεφάλια των γύρω του; Μου θυμίζει τον τρόπο που περιγράφουν τον κόσμο οι συναισθητικοί, όσοι μπορούν να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα μιας συγκεκριμένης αίσθησης με τη βοήθεια αισθητηριακού οργάνου για άλλη αίσθηση (π.χ. όσοι αντιλαμβάνονται χρώματα ως οσμές κλπ). Το τέλος δε με ενόχλησε που απλώς έσβησε. Δεν απαγορεύεται. Εξυπηρέτησες μια χαρά το ρόλο που παίζει μια μικρού μήκους ιστορία: να περιγράψεις ένα επεισόδιο από τη ζωή του ήρωα. Μου άρεσε που στο τέλος την καρφώνει ένας (για τα σημερινά δεδομένα) περιθωριακός. Δείχνει πόσο πιο περιθωριακή είναι η πρωταγωνίστρια. Ο τίτλος επίσης μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά δες παρακάτω στην Ένσταση. Ενστάσεις (μία και μοναδική): Κατά τη γνώμη μου δε γίνεται σαφές τι ακριβώς κάνει η πρωταγωνίστρια στα μυαλά των άλλων. Φαίνεται σαν να διορθώνει κάτι, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς. Καθώς, όπως ανέφεραν και κάποιοι άλλοι πριν από εμένα, ο τίτλος προϊδεάζει για κάποιον με εμμονές σε σημείο ψυχασθένειας, θα περίμενε ο αναγνώστης πριν την ανάγνωση να συναντήσει κάποιον που στην προσπάθειά του να ικανοποιήσει την εμμονή του, αδιαφορεί για το αν ενοχλεί ή προκαλεί πόνο. Εδώ δεν έχουμε κάτι τέτοιο. Ίσως αν είχες γράψει κάτι τέτοιο να μας παρουσίαζες μια ιστορία τρόμου (όπως κάποιοι σου πρότειναν - θα μπορούσες να γράψεις μια ιστορία τρόμου με εφαψίες στο ίδιο σύμπαν). Ουφ, αυτά. Δύσκολη η κριτική βρε παιδάκι μου... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 3, 2013 Author Share Posted September 3, 2013 Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ. Αν κάναμε διαγωνισμό για την καλύτερη κριτική, την πιο αναλυτική και χρήσιμη, θα έφτανες τουλάχιστον στα ημιτελικά του champions league! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted September 3, 2013 Share Posted September 3, 2013 Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ. Αν κάναμε διαγωνισμό για την καλύτερη κριτική, την πιο αναλυτική και χρήσιμη, θα έφτανες τουλάχιστον στα ημιτελικά του champions league! Ουαο!!! Ημιτελικά!; Πρωτάθλημα διηγημάτων και κριτικών... sff stands for soccer fiction federation. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Ξέρω ότι πάνε πολλά χρόνια που την έγραψες αυτήν την ιστορία αλλά μου άρεσε και είπα να στο πω. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που την έγραψες σε δεύτερο πρόσωπο, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο έξω από τα βιβλιοπαιχνίδια. Μου αρέσανε οι παρομοιώσεις, φτιάχνουνε το κλίμα και δίνουν αυτό που θέλεις να πεις, ίσως σε ένα μεγάλο μυθιστόρημα να βάραιναν λίγο αλλά για ένα διήγημα ήταν μια χαρά. Το μόνο αρνητικό για εμένα ήταν η έλειψη κινήτρου, γιατί το κάνει αυτό; Βοηθάει ψυχολογικά τους άλλους αλλά γιατί; Επίσης κάτι που μπορεί εγώ να παρερμήνευσα βέβαια, αλλά από την περίπτωση της κοπέλας στο μετρό φαίνεται σαν να μπορεί κάποιος με αντίστοιχες δυνάμεις να αφαιρέσει κάτι από κάποιον αφηνοντας ένα κενό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Πολύ μου άρεσε το διήγημα, Κέλλυ! Η γραφή ήταν εντυπωσιακή, πρωτότυπες περιγραφές αλλά όχι κραυγαλέες, μου αρέσουν οι σκέψεις της, ιδίως τα κοινωνικά/πολιτικά/ψυχολογικά σχόλια που εμπεριέχονται, ακόμη κι η ίδια η επιλογή της αφήγησης είναι πολύ ταιριαστή! Δεν έχω πρόβλημα που είναι περισσότερο ως μια μέρα της ζωής ενός ήρωα, κι όχι ιστορία με αρχή-μέση-κορύφωση-τέλος (αν και κανείς θα μπορούσε να πει ότι ο τύπος που συναντά στο τέλος είναι μια κορύφωση). Μου άρεσε κι ο τίτλος και το λογοπαίγνιο στο πρώτο κομμάτι, μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς κάνει η εφαψίας - με προετοίμαζε για κάτι διαφορετικό ο τίτλος κι η εσκεμμένη ασάφεια στην αρχή κι ήταν έξυπνη η "ανατροπή"! Σαν προτάσεις-σχόλια για σκέψεις, θα είχα τα εξής: 1. Η επιλογή σου για β πρόσωπο είναι πραγματικά καλή. Βάζεις τον αναγνώστη στο μυαλό ενός εφαψία μυαλού - δεν ξέρω αν θα μπορούσες να κανεις καλύτερη επιλογή. Δεν είμαι σίγουρος, όμως, αν χρησιμοποιείς τα πλεονεκτήματα που σου προσφέρει στο έπακρο. Αυτό βέβαια είναι πολύ δύσκολο, αλλά ήθελα να μπω στη θέση του ήρωα (ίσως το ότι ήταν κάποια συγκεκριμένη γυναίκα να με δυσκόλεψε στο παραπάνω, βέβαια), να νιώθω σαν μαριονέτα στα χέρια του συγγραφέα. Μπορεί να μην ήταν σκοπός σου (που επαναλαμβάνω θα ήταν πολύ δύσκολο, το γράφω απλώς δεδομένου ότι θα έχεις βελτιωθεί ως συγγραφέας και μπορεί να σου είναι πλέον πιο εύκολο) - το λέω να το έχεις γενικώς υπόψιν. 2. Δεν μου ήταν απολύτως ξεκάθαρο το τι έκανε στα μυαλά τους, τους έφτιαχνε; κι αν ναι, πώς ακριβώς; Θα το προτιμούσα πιο συγκεκριμένο, γιατί άλλωστε είναι εφαψίας, δεν είναι απλώς κάποια που διαβάζει μυαλά. Ίσως σ' αυτό να προτιμούσα να δω και την ανάγκη της για επαφή λίγο πιο αρρωστημένη στο κεφάλι της ή στις αντιδράσεις των υπολοίπων. 3. Θα ήθελα να το επεκτείνεις. Το τέλος εγείρει ερωτήματα με τον εφαψία. Γιατί κάνουν ό,τι κάνουν, βοηθάνε χωρίς κάποιο αντάλλαγμα; Είναι απλώς εγγενώς "καλοί"; Όπως καταλαβαίνεις, τέτοια ερωτήματα θα σήκωναν πολλά κι η ιδέα (εφαψίες μυαλού) είναι πραγματικά καλή! Συνολικά μου άρεσε πολύ -έχω αρχίσει να γίνομαι πολύ αυστηρός στα σχόλιά μου, πάντως μου άρεσε αρκετά, να ξέρεις-, το καλύτερό σου διήγημα νομίζω που έχω διαβάσει! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.