Jump to content

Θλίψις


Orpheus

Recommended Posts

H θλίψις μου είναι πως κανένα ποίημα δεν μπορώ ν'ατενίσω από ψηλά,

καμμιάς μουσικής την άριστη, συνολική μορφή να κατανοήσω,

κανένα μέσα στις μαύρες στίξεις να ξεχωρίσω νεύμα,

γραμμή καμμιά τ'ασπρόμαυρα κουμπιά του πιάνου να ενώνει νοητή...

Αχ, ποίηση και τέχνη μουσική, με τι δυσκολία τα νήματά σας κρίνω!

 

Τι μαύρη ψυχή, να διακρίνεις τα ταλέντα σου στο απόγειο της μετριότητος,

τι ωραία, τι κούφια η ανακούφιση τα χειροκροτήματα και οι ζητωκραυγές του ανόητου πλήθους!

Κρίνετέ με, λοιπόν, ποιηταί! Κρίνετέ με, διανοούμενοι!

(Κρίνετέ με, να δω οι σκόρπιες μου πενιές τι τάχα αξίζουν...)

 

---------------------

Γραμμένο τη μέρα που έγινα μέλος εδώ, ή την επομένη (δε θυμάμαι καλά)...

Οι δύο τελευταίοι στίχοι απευθύνονται και στους αναγνώστες!

Link to comment
Share on other sites

Αυτό θα μπορούσα να το είχα γράψει κι εγώ! Πολύ γήινο και άμεσο, σαν παράπονο. Μου άρεσε αρκετά. Το "ποίημα για την ποίηση" μου θυμίζει αυτό εδώ το κειμενάκι που είχα γράψει σε μια στιγμή απεριόριστης βλακείας:

 

Κάτι το οποίο δεν είναι διήγημα, δεν είναι δοκίμιο, δεν είναι επιστημονικό σύγγραμα ή κριτικό, ή οτιδήποτε άλλο τι είναι; Ε, λοιπόν, είναι κιβήξιο. Ναι, το ξέρω ότι ξαφνιάστηκες, αλλά είναι κιβήξιο, και αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Έτσι όπως το σύμπαν έχει σχήμα σαμαριού η βράνης ή υπερχορδής ή ότι σκατά θέλουν οι επιστήμονες, αυτό που γράφω είναι ένα κιβήξιο. Πως αποδεικνύεται αυτό; Μέχρι τώρα έχω γράψει μία παράγραφο και ακόμα δεν έχει κάποιο κανονικό θέμα εκτός από τον εαυτό του.

Ναι, αυτό είναι λοιπόν το κιβήξιο, είναι ένα σύντομο σύγγραμμα το οποίο ασχολείται με τον εαυτό του. Πες μου, δεν είναι η υψηλότερη μορφή συγγραφής;

 

εντελώς άσχετο. (κλείνει η παρένθεση)

Link to comment
Share on other sites

humor χιούμορ, ικανότητα/διάθεση αυτοσχεδιασμού προτάσεων ή πράξεων που προκαλούν γέλωτα΄ διάθεση αστεϊσμού΄ (παλαιότερα) διάθεση, ψυχική κατάσταση... <<αρχ. ελλ. υμορ = διάθεση, συναίσθημα.

 

(ειδικά για την έννοια της αρχαιοελλ. ρίζας δεν είμαι σίγουρος΄ αυτοσχεδίασα ένα συνδυασμό των αναμνήσεών μου - διακρίνετε μια κάπως λανθάνουσα χιουμοριστική διάθεση, ή μόνο εγώ; btw ευχαριστώ για την αυθόρμητη αντίδραση :) BTW τι σημαίνει το σου; )

 

 

Οι Μούσες μαζί μου (δικό μου είναι το ποίημα, ΟΚ?),

-Ορφέας

Link to comment
Share on other sites

Ίδου λοιπόν!

 

Εμένα μου φάνικε αρκετά πεζό και απλοϊκό. Τουλάχιστον στην πρώτη στροφή. Μετά, έχεις μια ωραία εικόνα

["Τι μαύρη ψυχή, να διακρίνεις τα ταλέντα σου στο απόγειο της μετριότητος,

τι ωραία, τι κούφια η ανακούφιση τα χειροκροτήματα και οι ζητωκραυγές του ανόητου πλήθους!"]

που "σώζει την κατάσταση", αλλά πιστεύω ότι χαραμίζεται από το πρώτο μισό του ποιήματός σου, που είναι μικρό, απλοϊκό και (φαίνεται) ανεπεξέργαστο. Κατ'εμέ, θέλει πιο πολύ δουλειά και "αποσυμπίεση" ούτως ώστε να μπορούν τα νοήματα να αναπτυχθούν με περισσότερες εικόνες, συναισθήματα, κίνηση και με βλέψη προς την κορύφωση: ("Κρίνετέ με, λοιπόν, ποιηταί! Κρίνετέ με, διανοούμενοι!" ή/και "Τι μαύρη ψυχή, να διακρίνεις τα ταλέντα σου στο απόγειο της μετριότητος").

 

Ίσως όλα αυτά που είπα να αφορούν απλώς την δική μου αισθητική, που είναι λίγο πιο "εγκεφαλική". Δέχομαι το στύλ του κάθε ποιητή όπωσδήποτε, άλλα δεν είναι ανάγκη να μ'αρέσει κι όλας. Αλλά αφού (δικαίως) ζητάς τα σχόλιά μου, ήταν μάλλον λάθος μου να αρκεστό στις δύο-τρεις προηγούμες λέξεις.

 

Id credo ego.

Edited by Μελδόκιος
Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου φάνηκε πάλι άκρως Καβαφικό τι να κάνουμε;

Μου αρέσει το... aisthetic-self-reflectiveness στην τέχνη, να μιλά η τέχνη για τον εαυτό της...

Έχω γράψει και εγώ μερικά ποιήματα για την ποίηση και την έμπνευση.

Μου άρεσουν αυτά που γράφεις, πάντα.

Είναι ειλικρινή. [Το έχω ξαναπεί αυτό].

 

:)

Link to comment
Share on other sites

O,

 

H loitothta einai gegonos, To 'decompresion' pou proteinei o Deodonus 8a to ei8ela prosopika sto "Giati" an me katalavaineis. To poihma einai genokws polu kata8liptiko kai den ekfrazeis to giati... An to kaneis kai afto 8a se paradextw!!

Link to comment
Share on other sites

Elm, ελληνικούς χαρακτήρες ή αγγλική γλώσσα, please!? Όσο για το περιεχόμενο, πιστεύω πως το 'γιατί;' είναι το κύριο θέμα που διαπραγματεύομαι... τώρα, το 'γιατί;' του 'γιατί;', παραείναι φροϋδικό γι' αυτό το ποίημα...

(είμαι νέος, η τέχνη μου δεν είναι όπως θα ήθελα, και τα σύγχρονα δεν μ' αρέσουν τόσο οπότε στρέφομαι στα παλιά, και έτσι τα δικά μου μοιάζουν με τα παλιά, ...)

Ευχαριστώ που ήρθες πάντως!

 

 

Οι Μούσες μαζί σας,

-Ορφέας

Link to comment
Share on other sites

Θλίψη ?

 

Θλίβομαι που ως άκρως "λογικό" μυαλό δεν μπόρεσα ποτέ μου να παράξω ποίηση

 

Αλλά ακόμη περισσότρερο θλίβομαι για εκείνους που ποτέ δεν Χάρηκαν ένα Ποίημα, ποτέ δεν Κολύμπησαν στη μαγεία ενός Βιβλίου, ποτέ δεν αφέθηκαν ελέυθεροι να παρασυρθούν σε άλλους Κόσμους πέρα από την (αντικειμενική) Πραγματικότητα.

 

 

Χαίρομαι, Orpheus που με έφερες εδώ. Εντυπωσιάστηκα, προφανώς επειδή περίμενα λιγότερα, keep up the good work!! :)

Link to comment
Share on other sites

Να'σαι καλά, ξάδερφε!

 

ΑΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΗΜΟΥΝ ΕΥΓΝΩΜΩΝ!!!

 

(ΘΑ ΕΒΑΖΑ ΟΡΓΙΣΜΕΝΕΣ ΦΑΤΣΟΥΛΕΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΤ-ΡΙΠΛΑΪ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!)

 

 

ΟΙ ΜΟΥΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ,

-Ορφέας :)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..