Eroviana Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Όνομα Συγγραφέα: Μαρίνα Σταυροπούλου Είδος: Ρεαλισμός (λέμε τώρα) Βία; Υπονοούμενη μόνο Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 581 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Δεν έχω. Έχετε εσείς; Dolphins-Δελφίνια σε Παραλία.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Ωραίο ήταν. Δεν το περίμενα να πηγαίνει έτσι. Με ξάφνιασε είναι η αλήθεια. Πάντως Πρέπει να είναι πάρα μα πάρα πολύ άρρωστος κάποιος για να σφάξει ένα δελφίνι με σουγιά Μα δελφίνι????? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Αν είναι δυνατόν! υ.γ. Σόρρυ, είμαι αποσβολωμένος από το τέλος και δεν έχω να σχολιάσω κάτι άλλο για την ώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 ΙΙΙιιιικ! έπρεπε να το κάνεις, ε; Πολύ καλό! Χμμ με κάνεις να θέλω να γράψω όμως την πραγματική ιστορία πίσω από τα δελφίνια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Αχ, γιατί να γίνει έτσι; Μου ήρθε πολύ ξαφνικό. Είναι πολύ όμορφα γραμμένο πάντως, παρά τη δυσάρεστη κατάληξη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pictor Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 ΜΠΡΑΒΟ!ΜΠΡΑΒΟ!Αν και θα προτιμούσα να μη μας ειχες εξηγήσει από πριν τόσο αναλυτικά αυτό που την οδήγησε στην πράξη εντύπωση μου είναι ότι μετριάζει την έκπληξη και ενας εμπαθης αρσενικος αναγνωστης θα εβρισκε πατημα να σχολιασει... Πάντως μπραβο!Πολύ μου αρεσε!TWILIGHT ZONE... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Στείλε τις δύο πρώτες σειρές της δευτερης παραγράφου και όλη την προτελευταία παράγραφο εκτός κειμένου και θα έχεις στα χέρια σου ένα εξαιρετικό φλασάκι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jester Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Στείλε τις δύο πρώτες σειρές της δευτερης παραγράφου και όλη την προτελευταία παράγραφο εκτός κειμένου και θα έχεις στα χέρια σου ένα εξαιρετικό φλασάκι! Θα συμφωνήσω με αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Ακολούθα την συμβουλή των ψυχασθενών ανδρών και δεν έχεις κίνητρο. :Ρ Εμένα μ' άρεσε όπως ήταν. Χωρίς τις επεξηγήσεις δεν θα είχα την παραμικρή κατανόηση κειμένου ή "ταύτιση" με την πρωταγωνίστρια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted June 15, 2010 Share Posted June 15, 2010 Τι είναι άραγε καλύτερο; Ένα κοινό, πολυχρησιμοποιημένο,τετριμμένο κίνητρο, που αυτομάτως αποσυνδέει το ανδρικό φύλο (50% περίπου των αναγνωστών) απο την ιστορία ή μια τελική πράξη που η δυναμική της και μόνο θα απογειώσει το φλασάκι σε άλλα επίπεδα προσφέροντας ατμόσφαιρα και μυστήριο; Αναρωτιέμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Εξαρτάται τι θέλει να δώσει ο συγγραφέας. Θέλει να δώσει το τι έκανε ή το γιατί το έκανε; Συμφωνώ ότι το κίνητρο είναι τετριμμένο (ίσως και υπερβολική η αντίδραση), αλλά σκέψου την εναλλακτική: μια τύπισσα η οποία χαλάει τον κόσμο για να σώσει τα δελφίνια και μετά χωρίς κανέναν απολύτως λόγο αποφασίζει να σκοτώσει αυτό που με τόσο κόπο έσωσε. Χάνεται το οποιοδήποτε κίνητρο. Αν η συγγραφέας ήθελε, θα μπορούσε να σώσει πιο συγκαλυμμένα και διακριτικά το κίνητρο για να βάλει τον αναγνώστη να ψαχτεί, αλλά προφανώς, θέλει κάτι άλλο: να δώσει (όπως το καταλαβαίνω εγώ, τουλάχιστον) την υπερβολή με την οποία μπορεί ν' αντιδράσει ένας άνθρωπος σε κάτι που του συνέβη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Βασικά είναι πολύ υποκειμενικό το θέμα. Κυρίως έχει να κάνει με την άποψη που έχει ο καθένας, και την οπτική γωνία που το βλέπει. Ναι, είναι καλό το φλασάκι, κανείς δεν αντιλέγει. Αλλά σύμφωνα με την άποψη μου θα ήταν εξαιρετικό αν έλειπε αυτό το κοινό κίνητρο, και η τραβηγμένη απο τα μαλλιά (σε σχέση με το κίνητρο) πράξη. Θα το προτιμούσα με περισσότερο μυστήριο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 True. Αλλά μετά θα θύμιζε τις ιστορίες που παίζαμε τα καλοκαίρια στην παραλία, τύπου ένας τυπάς μπαίνει και κάνει έναν φόνο και μετά μπαίνει στο αμάξι του κι ακούει ραδιόφωνο κι αυτοκτονεί, γιατί αυτοκτόνησε; Που έπρεπε να κάνεις ερωτήσεις που απαντιόντουσαν μόνο με ναι ή όχι, για να καταλάβεις τι έγινε. Ε, στην συγκεκριμένη περίπτωση θα ήταν η τύπισσα στην παραλία που σφάζεται να σώσει το δελφίνι και μετά το σκοτώνει, γιατί το σκότωσε; κι άντε βρες το. :Ρ Κι απ' ό,τι θυμάμαι, αν η ιστορία σε πήγαινε μέσω Τιμπουκτού για να σου πει ότι ήτανε γλαρόσουπα, έπεφτε και φατούρο στον αφηγητή. :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jester Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Εξαρτάται τι θέλει να δώσει ο συγγραφέας. Θέλει να δώσει το τι έκανε ή το γιατί το έκανε; [...] Βασικά είναι πολύ υποκειμενικό το θέμα. Κυρίως έχει να κάνει με την άποψη που έχει ο καθένας, και την οπτική γωνία που το βλέπει. Υποκειμενικότητα λοιπόν. Διαβάζοντας το κείμενο, θα ήθελα περισσότερο μυστήριο, οπότε κι εγώ θα προτιμούσα να έλειπαν οι πολλές εξηγήσεις. Από την άλλη τώρα, αν το κίνητρο της συγγραφέως είναι να δώσει περισσότερο βάρος στο γιατί το έκανε (άρα και να διώξει κατιτίς από το μυστήριο) τότε το απέδωσε μια χαρά και δεν έχει τίποτα περιττό. Με λίγα λόγια, είναι ένα πολύ ωραίο κείμενο που, απ' ότι βλέπω, αρέσει σε όλους( ; ) μέχρι στιγμής αλλά σε κάποιους θα άρεσε περισσότερο με λίγο διαφορετικό στυλ. Υγ. Για παράδειγμα σε αυτό True. Αλλά μετά θα θύμιζε τις ιστορίες που παίζαμε τα καλοκαίρια στην παραλία, τύπου ένας τυπάς μπαίνει και κάνει έναν φόνο και μετά μπαίνει στο αμάξι του κι ακούει ραδιόφωνο κι αυτοκτονεί, γιατί αυτοκτόνησε; Που έπρεπε να κάνεις ερωτήσεις που απαντιόντουσαν μόνο με ναι ή όχι, για να καταλάβεις τι έγινε. Ε, στην συγκεκριμένη περίπτωση θα ήταν η τύπισσα στην παραλία που σφάζεται να σώσει το δελφίνι και μετά το σκοτώνει, γιατί το σκότωσε; κι άντε βρες το. :Ρ Κι απ' ό,τι θυμάμαι, αν η ιστορία σε πήγαινε μέσω Τιμπουκτού για να σου πει ότι ήτανε γλαρόσουπα, έπεφτε και φατούρο στον αφηγητή. :Ρ είναι το μυστήριο που σε έφτιαχνε και η εξήγηση που σε ξενέρωνε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Επίσης μου άρεσε, πολύ σκληρό το τέλος, αλλά εκεί είναι για μένα όλη η ουσία. Το κίνητρο, αν και όπως ειπώθηκε κάπως τετριμμένο, με ικανοποίησε, το ήθελα για να ευχαριστηθώ την αποτρόπαια αντίδραση. Επίσης, ένα άλλο καλό της ιστορίας είναι ότι με έκανε να αντιπαθήσω τελείως την πρωταγωνίστρια, να την σιχαθώ δλδ, κι αυτό έγινε λόγω του κινήτρου. Αν αυτό ήταν απόν, πιθανότατα θα αντιμετώπιζα την ιστορία με πολύ πιο χλιαρά συναισθήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted June 16, 2010 Author Share Posted June 16, 2010 Σκεφτόμουν τώρα, ν'απαντήσω να μην απαντήσω; Θα πω μόνο αυτό: την παράνοια έψαχνα. Πώς να τη δώσω παρά μέσα από απλά καθημερινά κίνητρα; Η παράνοια - στην προκειμένη - είναι η αντίδραση σε κάτι απλό. Η έμπνευση ήταν μια φίλη που χώρισε (μα πολύ καιρό πριν). Το διήγημα ήταν η αντίδραση που δεν εκφράστηκε ποτέ και με κανένα τρόπο. Είμαστε πολυπολιτισμένοι άλλωστε. Ευχαριστώ για τα σχόλια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted January 16, 2011 Share Posted January 16, 2011 (edited) Ωραίο και καλογραμμένο. (μερικοί λόξιγκες υπάρχουν, πέρνα το ένα edit τώρα που πέρασε καιρός αφότου το 'γραψες. Διορθώνεται πιο εύκολα, σίγουρα.) την παράνοια έψαχνα. Πώς να τη δώσω παρά μέσα από απλά καθημερινά κίνητρα; Η παράνοια - στην προκειμένη - είναι η αντίδραση σε κάτι απλό. Διάβασα την ιστορία και μετά τα σχόλια. Ήμουν έτοιμος να πω πως πέτυχες το παραπάνω. Οπότε, ναι, δούλεψε μια χαρά. Η εναρμόνιση του τι συνέβη στο μυαλό της με το τι (πάει να) κάνει, δίνεται σωστά. Κι επίσης δεν κατάλαβα το εξής που υπάρχει ως σχόλιο. "Ένα κοινό, πολυχρησιμοποιημένο,τετριμμένο κίνητρο, που αυτομάτως αποσυνδέει το ανδρικό φύλο (50% περίπου των αναγνωστών) απο την ιστορία" Συγγνώμη δηλαδή, επειδή αυτή είναι γυναίκα κι ο άλλος άντρας, αυτομάτως αποσυνδεόμαστε εμείς; Πρέπει να πάρουμε το μέρος του άλλου, μόνο επειδή είναι άντρας και το κίνητρο είναι τέτοιο; Ειλικρινά, δεν μπορώ να μπω σ'αυτή τη διαδικασία σκέψης και δεν τη δέχομαι με τίποτα. Όσο για το δελφίνι, τα λέω και μέσα στο κείμενο: (ακολουθεί σπόιλερ τέλους, διαβάστε πρώτα το φλασάκι και μετά αυτό. 500 λέξεις είναι, μη βαριέστε!) Εντάξει, η δασκάλα κρατούσε σουγιά, όχι αλυσοπρίονο ή Μ16. Θα μας φάει η λογοκρισία οπότε δεν θα περιγράψω τι θα του έκανε του ζωντανού (που είναι και θηλαστικά τα δελφίνια, άρα έχουν) μέσα στο στοιχείο του (νερό). Πάντως, η σκέψη έχει σημασία, και το τέλος δουλεύει ως έχει. Μερικά σχολιάκια στο σώμα του κειμένου, έτσι φορ φίντμπακ'ς σέικ. Dolphins-Δελφίνια σε Παραλία DMX.doc Edited January 16, 2011 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted January 16, 2011 Author Share Posted January 16, 2011 Ωραίο και καλογραμμένο. (μερικοί λόξιγκες υπάρχουν, πέρνα το ένα edit τώρα που πέρασε καιρός αφότου το 'γραψες. Διορθώνεται πιο εύκολα, σίγουρα.) την παράνοια έψαχνα. Πώς να τη δώσω παρά μέσα από απλά καθημερινά κίνητρα; Η παράνοια - στην προκειμένη - είναι η αντίδραση σε κάτι απλό. Διάβασα την ιστορία και μετά τα σχόλια. Ήμουν έτοιμος να πω πως πέτυχες το παραπάνω. Οπότε, ναι, δούλεψε μια χαρά. Η εναρμόνιση του τι συνέβη στο μυαλό της με το τι (πάει να) κάνει, δίνεται σωστά. Κι επίσης δεν κατάλαβα το εξής που υπάρχει ως σχόλιο. "Ένα κοινό, πολυχρησιμοποιημένο,τετριμμένο κίνητρο, που αυτομάτως αποσυνδέει το ανδρικό φύλο (50% περίπου των αναγνωστών) απο την ιστορία" Συγγνώμη δηλαδή, επειδή αυτή είναι γυναίκα κι ο άλλος άντρας, αυτομάτως αποσυνδεόμαστε εμείς; Πρέπει να πάρουμε το μέρος του άλλου, μόνο επειδή είναι άντρας και το κίνητρο είναι τέτοιο; Ειλικρινά, δεν μπορώ να μπω σ'αυτή τη διαδικασία σκέψης και δεν τη δέχομαι με τίποτα. Όσο για το δελφίνι, τα λέω και μέσα στο κείμενο: (ακολουθεί σπόιλερ τέλους, διαβάστε πρώτα το φλασάκι και μετά αυτό. 500 λέξεις είναι, μη βαριέστε!) Εντάξει, η δασκάλα κρατούσε σουγιά, όχι αλυσοπρίονο ή Μ16. Θα μας φάει η λογοκρισία οπότε δεν θα περιγράψω τι θα του έκανε του ζωντανού (που είναι και θηλαστικά τα δελφίνια, άρα έχουν) μέσα στο στοιχείο του (νερό). Πάντως, η σκέψη έχει σημασία, και το τέλος δουλεύει ως έχει. Μερικά σχολιάκια στο σώμα του κειμένου, έτσι φορ φίντμπακ'ς σέικ. Gracias! Συμφωνώ με τις διορθώσεις, όπως και με αυτές που μου είχε στείλει - ποιος; - ο Sileon μάλλον; Δεν θυμάμαι τώρα, αλλά θυμάμαι ότι συμφωνούσα απόλυτα. Έχω κάνει τραγικά λάθη! Να δούμε πότε θα ξεκουνηθώ για διορθώσεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rom Posted August 10, 2014 Share Posted August 10, 2014 Δε μου άρεσε. Παραείναι άρρωστο. Θανατώνει το ζώο που έσωσε επειδή ξαφνικά την είδε 'κάπως'; (ελπίζω, βλέποντάς την 'κάπως' να παρέβλεψε προσωρινά ότι δε γνώριζε μπάνιο..). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.