Jump to content

Ιστορίες πολύ μακρινου μέλλοντος


Recommended Posts

Πώς σας φαινονται ιστοριες του πολυ μακρινού μέλλοντος;Βρισκετε καλο το σκηνικο ή ειναι εντελως μη ρεαλιστικο να τοποθετείται εκει μια ιστορια εστω και ΕΦ;Αν ξερετε καμια καλη ιστορια ειτε διηγημα ειτε μυθιστορημα πειτε δυο λογακια.

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο που μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου είναι "Η Πόλη και τ' Άστρα" του Κλαρκ.

Ένα δισεκατομμύριο χρόνια στο μέλλον. Για μένα ήταν ένα κορυφαίο βιβλίο, αλλά α) το διάβασα 17 χρονών και β) είναι γραμμένο στη δεκαετία του '50. Αυτό σημαίνει ότι όλες μα όλες οι ιδέες που μπορεί να ήταν καινούργιες τότε, σίγουρα τώρα έχουν ξαναφανεί πολλές φορές.

Προφανώς όταν πάμε στο πολύ μακρινό μέλλον όλα τα θέματα αληθοφάνειας μπαίνουν στην άκρη. Μπορείς να δεχτείς οτιδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο. Εκεί που αρχίζουμε και γινόμαστε ίσως δύσκολοι σαν αναγνώστες είναι ότι δεν αρκεί πια να αναφέρει ο συγγραφέας μια-δυο μόνο εξελίξεις. Πρέπει να εμπλέκονται όλες παντού και αρχίζει να γίνεται πολύ δύσκολο το πράγμα.

 

Φαντάζομαι κάτι ανάλογο πρέπει να είναι και οι Ιστορίες της ετοιμοθάνατης Γης (ή κάπως έτσι) του Τζακ Βανς αλλά δεν έχω διαβάσει αρκετά για να έχω αξιόλογη άποψη.

Link to comment
Share on other sites

Είναι πολύ δύσκολο να γράψει κανείς για τόσο μακρυνό μέλλον. Για να είναι αληθοφανές, θα είναι τόσο διαφορετικό που θα ξενίζει τους αναγνώστες. Ο Ασίμοβ έλυσε το πρόβλημα, δημιουργώντας ένα τελματωμένο σύμπαν, όπου δεν ενδιαφερόταν κανείς για την πρόοδο της τεχνολογίας και πάνω απ' όλα είχαν ξεχάσει απο πού προέλχονται. Για'υτό ακόμη και σήμερα, οι ιστορίες του διαβάζονται άνετα. Παρόμοια πορεία επέλεξε και ο Χέρμπερτ στα βιβλία του Ντιούν. Αν όμως θέλει κανείς να χρησιμοποιήσει και εξωγήινους, το μακρυνό μέλλον θα είναι τουλάχιστον προβληματικό μακροπρόθεσμα

Link to comment
Share on other sites

Φαντάζομαι κάτι ανάλογο πρέπει να είναι και οι Ιστορίες της ετοιμοθάνατης Γης (ή κάπως έτσι) του Τζακ Βανς αλλά δεν έχω διαβάσει αρκετά για να έχω αξιόλογη άποψη.

Από όσο έχω καταλάβει δεν είναι ακριβώς μέλλον του υπαρκτού κόσμου, αλλά μια αναλογία μιας ετοιμοθάνατης γης, όπως η δική μας ας το πούμε. Δεν αναφέρεται πουθενά σε μας εδώ και γενικά η ιστορίες δεν έχουν κάτι που να δείχνει πίσω τους τέτοιου τύπου τεχνολογία. Σίγουρα θα μπορούσε να είναι πάρα πολύ μακριά στο μέλλον, από την άποψη ότι συμφωνώ στο ότι δέχεσαι οτιδήποτε για τόοοοσο μακριά, απλά εμένα δεν κατάφερε να μου περάσει την αίσθηση ότι μιλάμε για το μέλλον και δεδομένου ότι τα βιβλία του είναι εκπληκτικά πιστεύω πως δεν ήταν και στα ζητούμενα.

 

Δεν έχω διαβάσει τίποτα που να αναφέρεται σε τόσο μακρινό μέλλον (τουλάχιστον δε μπορώ να σκεφτώ κάτι που να μπορώ να εντάξω στην κατηγορία), αλλά μου φαίνεται πως αυτές οι ιστορίες θα ήταν στην πραγματικότητα φάντασυ και όχι ακριβώς εφ.

Link to comment
Share on other sites

Με καταπιέζει το πολύ μακρινό μέλλον. Με τρομάζει και δε θέλω να το σκέφτομαι παρα μονο με γεωλογικούς όρους και για γεωλογικές καταστάσεις. Εκεί μονο με ενθουσιάζει.

 

Νομίζω ότι φταίει φταίει ο Γουέλς γι' αυτό. Η Μηχανή που τρέχει μες το χρόνο. Ίσως και να είναι η πρώτη επιστημονικής φαντασίας ιστορία που διάβασα (εντάξει από Κλασσικό Εικονογραφημένες, αλλά και πάλι η πρώτη, πριν ακόμη κι από το Βερν). Κι η ιδέα ότι οι μισοί θα είμαστε όμορφοι κι άλλοι μισοί άσχημοι και θα τρώμε τους όμορφους μου προκάλεσε εφιάλτες κι άρνηση με το πολύ μακρινό μέλλον.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα πάλι μου θυμίζει το διήγημα " Η Μαρμαρωμένη" του Eric Brown, από το τεύχος 126 του "9". Ένας άνθρωπος μένει κόκαλο για ένα χρόνο και μετά ξεπαγώνει και λέει ότι τον είχαν πάρει άνθρωποι από το κάτι εκατομμύρια χρόνια μακρινό μέλλον και τον μελέταγαν μέχρι να γεράσει και να πεθάνει και μετά τον επέστρεψαν εκεί που τον είχαν βρει. Και ένα χρόνο αργότερα κοκαλώνει και μια γυναίκα και συμβαίνει το ίδιο και ζουν μαζί ερωτευμένοι ως τα βαθιά γεράματα. Ύστερα πεθαίνουν, επιστρέφουν στην εποχή τους, συναντιούνται και ξαναζούν μαζί πάλι όλη τους τη ζωή. Με συγκίνησε. Αλλά νομίζω ότι η εφ είναι χωμένη κάπως με το ζόρι εκεί μέσα...

Link to comment
Share on other sites

Εμένα πάλι με ενθουσιάζουν οι ιστορίες μακρινού μέλλοντος. Αυτά τα τολμηρά

"grand canvas" και "Grand scales" είναι από τα κατεξοχην που με συγκίνησαν και με συγκινούν στην επιστημονική φαντασία. Να μερικά τέτοια βιβλία:

Walter Tevis Mochinbird

R.Silverberg Sons of Man

Oλη η σειρά των Xeele του S.Baxter (7 novels και 2 τόμοι με διηγήματα)

και φυσικά το City and the stars

Επίσης το time ships του Baxter (συνέχεια του Time machine) αναφέρεται εκτεταμένα στο απώτερο μέλλον

Ακόμα τα

Μ.Μoorckock The dancers at the end of Time

Η τετραλογία The book of the new sun του G.Wolfe

και B.Aldiss Hothouse

 

 

Link to comment
Share on other sites

Χμ. Ο karatasios με έβαλε σε σκέψεις. ήθελα να το αναφέρω και προηγουμένως αλλά το αμέλησα. Και το θυμήθηκα με τους Dancers at the end of time. Ο Μούρκοκ έχει φτάσει κυριολεκτικά στο τέλος του χρόνου, ναι; Κι όμως η κοινωνία που περιγράφει δε θυμίζει ουσιαστική, βαριά, επιστημονική φαντασία. Οι ίδιοι οι Χορευτές (αν θυμάμαι καλά κιόλας γιατί είναι και 15 χρόνια που το διάβασα) παρουσιάζονται ως ένα είδος θεών; Υπερφυσικών όντων; Λες και τελικά, για τον Μούρκοκ τουλάχιστον, το τέλος του χρόνου, το απώτερο μέλλον θα ξαναγυρίσει σαν λούπα στην αρχή, φτιάχνοντας έναν κόσμο, που εν πολλοίς περιέχει πολλές πολλές από τις συμβάσεις του σκέτου φανταστικού.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..