Mesmer Posted August 7, 2010 Share Posted August 7, 2010 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Άγγελος Είδος: Επιστημονική Μυθολογία Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 970 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Και οι Σεραφίνες συνεχίζονται... Νομίζω ότι έφαγα κόλλημα μαζί τους :Ρ Η Σεραφίνα του Σρέντιγκερ Η κβαντομηχανική είναι αναμφίβολα ο πιο κουλ τομέας της φυσικής. Με πάρα, μα πάρα, πολύ απλά λόγια η κβαντομηχανική λέει ότι τα πάντα είναι πιθανά και το αν θα συμβούν, ή όχι, το «επιλέγουν» τη στιγμή που θα παρατηρηθεί η συγκεκριμένη κατάσταση. Για παράδειγμα, πίσω από την κλειστή πόρτα του υπνοδωματίου σας υπάρχει η πιθανότητα να βρίσκεται ένα ζευγάρι γυμνών μοντέλων (θηλυκών ή αρσενικών, ανάλογα με το φύλο και τις σεξουαλικές σας προτιμήσεις), έτοιμο να συνευρεθεί μαζί σας, και το αν θα συμβεί αυτό «αποφασίζεται» μόλις ανοίξετε την πόρτα. Βέβαια, την ίδια πιθανότητα με την εμφάνιση ενός ζευγαριού γυμνών μοντέλων την έχει και η εμφάνιση ενός γυμνού, παχύσαρκου νάνου, γι’ αυτό μη χαίρεστε. Φυσικά, οι παραπάνω πιθανότητες είναι από απειροελάχιστες έως απειροαπίθανες στην κλίμακα των ανθρώπων. Η κβαντομηχανική αποκτά νόημα και εφαρμογή μόνο σε υποατομικές κλίμακες. Οι πολύπλοκες εξισώσεις, μετά από πολλές μελέτες και διορθώσεις, έχουν δείξει ότι αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια κάνουν ό,τι τους καπνίσει, με απόλυτη ακρίβεια. Πολλοί από εσάς θα γνωρίζουν το θεωρητικό πείραμα με την γάτα που είναι κλεισμένη μέσα σε ένα κουτί, της οποίας η πιθανότητα να πεθάνει είναι πενήντα-πενήντα, και για το λόγο αυτό η κβαντική φυσική λέει, με βεβαιότητα, πως μέσα στο κουτί υπάρχει μια νεκρή και μια ζωντανή γάτα, με τις δύο καταστάσεις ισόποσα κατανεμημένες (ντόινγκ!), και η μοίρα της γάτας ορίζεται μόλις ανοιχτεί το καπάκι του κουτιού . Το θεωρητικό αυτό πείραμα προτάθηκε από το αυστριακό φυσικό Έρβιν Σρέντιγκερ ως ένας τρόπος εξήγησης της κβαντομηχανικής και είναι γνωστό ως «Η γάτα του Σρέντιγκερ». Λίγοι, όμως, γνωρίζουν την αληθινή ιστορία πίσω από αυτό το πείραμα… «Σεραφίνα;», φώναξε για τρίτη φορά ο αγανακτισμένος φυσικός. Δεν του έφτανε που είχε εκείνη την αναθεματισμένη διάλεξη να ετοιμάσει για την επόμενη βδομάδα, ήταν κι αυτό το παλιόγατο που δεν έλεγε να συμμορφωθεί επιτέλους. Είχε ορίσει το δικό της πρόγραμμα και προσπαθούσε να του το επιβάλει, και η τρομακτική αλήθεια ήταν πως σιγά-σιγά το κατάφερνε. Εκείνη αποφάσιζε τι ώρα θα έτρωγε, χωρίς να την νοιάζει αν εκείνος κοιμόταν, έκανε μπάνιο ή ήταν στα πρόθυρα της ανακάλυψης της αρνητικής εντροπίας*. Δικός της ήταν ο λόγος για το πότε έπρεπε να ξυπνήσει το πρωί ή αν χρειαζόταν μεσημεριανό ύπνο, και φρόντιζε να του το επιδείξει με το να χοροπηδάει πάνω του, να θρυμματίζει αντικείμενα και να ανακατώνει τις σημειώσεις του. Επίσης, εκείνη διάλεγε ποιο πρόγραμμα θα άκουγαν στο ραδιόφωνο, αφού όταν δεν της άρεζε αυτό που άκουγε ωρυόταν σαν μαινάδα. Με λίγα λόγια, ο αξιότιμος Έρβιν, την είχε πατήσει από μια γάτα, της οποίας τις εξισώσεις δεν μπορούσε να λύσει με τίποτα. Αυτό, όμως, που τον έκανε να την προσέχει και να φροντίζει για τις ανέσεις και την ευημερία της ήταν πως όταν βρισκόταν κοντά στην Ρούθι, που είχε μόλις φτάσει τον ένα χρόνο ζωής, η μικρούλα κόρη του καταχαιρόταν, βγάζοντας κραυγούλες χαράς και κουνώντας ζωηρά τα χεράκια της. Για τον ίδιο, αυτός ήταν ένας σημαντικός λόγος για να τα έχει καλά με την γάτα του, όσο κι αν εκείνη είχε βαλθεί να του κάνει την ζωή πατίνι. Εκείνη τη φορά, όμως, το είχε παρακάνει. Ήθελε να την ταΐσει για να ξεμπερδέψει μαζί της και να μπορέσει μετά να ασχοληθεί, με την ησυχία του, με κείνην τη διάλεξη, αφού ήταν σίγουρος πως η Σεραφίνα θα έβρισκε την πιο ακατάλληλη χρονική στιγμή για να απαιτήσει το γεύμα της. Άρχισε να ψάχνει όλα τα δωμάτια, κάτω και πίσω από έπιπλα, για να βρει το άτακτο γατί, αλλά του κάκου, είχε επισήμως εξαφανιστεί. Με την γυναίκα και την κόρη του εκτός σπιτιού είχε την άνεση να αλωνίζει όπου ήθελε, αφού ήταν ξεκάθαρο πως ο σκοπός της ήταν να τυραννάει μόνο εκείνον. «Αναθεματισμένη γάτα, πού στο καλό έχεις κρυφτεί πάλι;», παραμιλούσε ο επιστήμονας, ενώ τριγυρνούσε, ασκόπως, από δωμάτιο σε δωμάτιο. Τα βήματά του τον οδήγησαν μπροστά από την πόρτα του μπάνιου κι εκεί άκουσε έναν αμυδρό, πνιχτό ήχο. Σταμάτησε και αφουγκράστηκε. Ο ήχος ξανακούστηκε και ήταν πλέον σίγουρος ότι ερχόταν κάπου μέσα από το μπάνιο. Μπήκε μέσα κι άρχισε να ανιχνεύει τον χώρο. Η γάτα συνέχιζε να κερδίζει αυτό το αναμεταξύ τους κρυφτούλι. Τα μάτια του έπεσαν πάνω στο κουτί όπου πετούσαν τα άπλυτα ρούχα. «Λες;», αναρωτήθηκε ο φυσικός και σήκωσε αργά το καπάκι του κουτιού. Κι εκεί μέσα, ανάμεσα σε μεσοφόρια και φανέλες βρισκόταν, μισοκαλυμμένη, η Σεραφίνα, ξαπλωμένη, με τα μάτια ανοιχτά και σε μια κατάσταση περίεργης ακινησίας. Δεν κουνιόταν, απλά παρέμενε ξαπλωμένη και τον κοίταζε με ένα βλέμμα που έλεγε: «Τι θες, ρε;». «Ώστε εδώ είσαι κρυμμένη τόση ώρα», είπε ο φυσικός και συνέχισε σαν να μιλά σε ένα μικρό παιδί, «Εγώ σε ψάχνω τόση ώρα για να σε ταΐσω κι εσύ τεμπελιάζεις μέσα στα βρωμόρουχα». Η γάτα συνέχιζε να τον κοιτάζει ακίνητη. «Ωραία, λοιπόν, μείνε εκεί», της είπε και έκλεισε με δύναμη το καπάκι. Περίμενε πως ο ήχος θα την τρόμαζε και θα την έκανε να βγει από το κουτί, αλλά μια άβολη ηρεμία επικρατούσε μέσα του. «Μα τον Θεό, Σεραφίνα, ο μισός μου εαυτός θέλει να σε καθαρίσει», φώναξε εξοργισμένος πλέον, ο επιστήμονας και άνοιξε ξανά το κουτί, έτοιμος να αντιμετωπίσει την γάτα στα ίσια. Μια σκούρα, τριχωτή μάζα εκτοξεύτηκε μέσα από το κουτί, αφήνοντας ένα δυνατό, μακρόσυρτο σκούξιμο, και τον πέτυχε ακριβώς στο πρόσωπο. Η Σεραφίνα γραπώθηκε με τα νύχια απ’ το πουκάμισό του, τα οποία έγδαραν μαζί και το δέρμα του και στην συνέχεια πήδηξε μακριά του. Ο τρομαγμένος και ξαφνιασμένος φυσικός κοίταξε τριγύρω και είδε την γάτα να στέκεται έξω από την πόρτα και να τον κοιτάζει με βλέμμα που αυτήν τη φορά έλεγε: «Τα ‘θελε ο κώλος σου». Ήταν έτοιμος να της βάλει τις φωνές, όταν μια ιδέα καρφώθηκε στο κεφάλι του. «Σεραφίνα, είσαι ιδιοφυΐα!», αναφώνησε και με μια δρασκελιά πέρασε πάνω από την γάτα κι έτρεξε με κατεύθυνση το γραφείο του. ΤΕΛΟΣ Αγίασμα, 8 Αυγούστου 2010 Αρνητική εντροπία, είναι όρος που εισήχθη από τον Έρβιν Σρέντιγκερ το 1943, στο βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης What is Life? Εμφανής αναχρονισμός, αφού η γάτα του Σρέντιγκερ έγινε διάσημη το 1935 Edited August 7, 2010 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Μόλις είδα ότι είχε ανέβει κι άλλη Σεραφίνα, σκέφτηκα "Καλά, έχουμε κολλήσει τελείως!" και ακριβώς το ίδιο γράφεις κι εσύ στα σχόλια... Λοιπόν, στο προκείμενον: αυτό κι αν δεν έχει υπόθεση! Ακολουθεί όμως πιστά το ύφος του Χατζηγιώργη να τα λέει όλα ευθέως και περιληπτικά, σαν να διηγείται ανέκδοτο. Show, don't tell, ρε παιδιά!(Ναι, κι ο Χατζηγιώργης παιδί!:tongue:) Με αυτό το ρυθμό θα γίνει βιβλίο μόνο με αυτοέκδοση... Πάντως δε μπορώ να πω ότι θα άλλαζα κάτι. Ας πούμε πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα λογοτεχνίας με χαμηλές φιλοδοξίες... (No offence) Πάω αμέσως να πάρω κανένα από τα βιβλιαράκια που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία με θέμα τις γάτες, να πάρω ιδέες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Λοιπόν, στο προκείμενον: αυτό κι αν δεν έχει υπόθεση! Ακολουθεί όμως πιστά το ύφος του Χατζηγιώργη να τα λέει όλα ευθέως και περιληπτικά, σαν να διηγείται ανέκδοτο. Show, don't tell, ρε παιδιά!(Ναι, κι ο Χατζηγιώργης παιδί!:tongue:) Ας πούμε πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα λογοτεχνίας με χαμηλές φιλοδοξίες... (No offence) Προσωπικά δεν μπορώ να γράφω όπως βαριέμαι να διαβάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Πολύ χαριτωμένο, κι έτσι ακριβώς κάνουν κάτι Σεραφίνες που έχω υπόψη μου. Μήπως εδώ παραμιλούσε ο επιστήμονας, ενώ τριγυρνούσε, ασκόπως, από δωμάτιο σε δωμάτιο αντί για «ασκόπως», εννοείς «μάταια» ή κάτι τέτοιο; Αφού είχε σκοπό να βρει τη Σεραφίνα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted August 8, 2010 Author Share Posted August 8, 2010 Κέλλυ, η μόνη φιλοδοξία που είχε η λογοτεχνία μου, προτού ανακαλύψω αυτό το φόρουμ, ήταν να διαβαστεί από περισσότερα από δέκα άτομα. Για το λόγο αυτό έχει ήδη κάνει πολλά βήματα μπροστά και είναι υπερήφανη γι' αυτό . Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι θέλει να μείνει και στάσιμη, και με τα δικά σας σχόλια, παρατηρήσεις, υποδείξεις (που ξέρετε και κατιτίς παραπάνω) προσπαθεί να βελτιωθεί. Πάντως, νομίζω ότι το σχόλιο του Ντίνου είναι σωστό, κανείς μας δεν θα έγραφε κάτι που δεν θα ήθελε να διαβάσει. Μάρβιν ΑΑΠ (γιατί Μάρβιν, αφού είσαι κοπέλα; ), η λέξη άσκοπος έχει και την έννοια του μάταιου/ανώφελου, αλλά η παρατήρησή σου ήταν εύστοχη και με προβλημάτισε και αναγκάστηκα να προστρέξω σε λεξικό :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Λοιπόν, στο προκείμενον: αυτό κι αν δεν έχει υπόθεση! Ακολουθεί όμως πιστά το ύφος του Χατζηγιώργη να τα λέει όλα ευθέως και περιληπτικά, σαν να διηγείται ανέκδοτο. Show, don't tell, ρε παιδιά!(Ναι, κι ο Χατζηγιώργης παιδί!:tongue:) Ας πούμε πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα λογοτεχνίας με χαμηλές φιλοδοξίες... (No offence) Προσωπικά δεν μπορώ να γράφω όπως βαριέμαι να διαβάζω. Η δική μου η Σεραφίνα είπατε και οι δύο ότι βάζει τον πήχη πιο ψηλά. Αυτό εννοώ και όχι να γράφουμε βαριά/βαρετή λογοτεχνία. "Λογοτεχνία σημαίνει βαρύτητα θέματος και ελαφρότητα περιεχομένου" λέει ο Κούντερα και το ερμηνεύω ως κείμενα ευκολοδιάβαστα, που όμως ασχολούνται με κάποιο ζήτημα σημαντικό. Παραδείγματα τέτοιων κειμένων: 1984 και Animal Farm του Όργουελ και όλα όσα έχω διαβάσει του Ρόαλντ Νταλ και του Stefano Benni. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Η δική μου η Σεραφίνα είπατε και οι δύο ότι βάζει τον πήχη πιο ψηλά. "Λογοτεχνία σημαίνει βαρύτητα θέματος και ελαφρότητα περιεχομένου" λέει ο Κούντερα και... Ο Κούντερα;! Ο Κούντερα;!! Σύντροφοι στα άρματα! Η κερκόπορτα του φόρουμ άνοιξε! Η κερκόπορτα άνοιξε! Αγαπητή Wordsmith, ο συνοπτικός τρόπος αφήγησης, όσον αφορά τις Σεραφίνες, για μένα είναι σκοπός. Και τα τρία "φλασάκια" που έγραψα θα μπορούσαν να γίνουν μυθιστορήματα. Αυτό όμως δεν θα το ήθελα, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι όντως ανέκδοτα που δανίζονται κλασσικά μοτίβα από ε.φ., φάνταζυ και τρόμο, και αφορούν... γάτες. Εντάξυ, ας μην πούμε μυθιστόρημα, οτιδήποτε όμως μακρύτερο από φλασάκι δεν θα ήταν το ίδιο γουστόζικο, κατά την άποψη μου. Θα ήταν ανιαρό. (Είχαμε ήδη την πρώτη διαμαρτυρία για τις Σεραφίνες.) Και εσύ όντως ανέβασες τον πήχη, καθώς δεν είχες να πεις κάποια ιστορία με υπόθεση, αλλά είχες να ζωγραφίσεις ένα σκηνικό, και είχες την άνεση να αναπτύξεις την γραφή σου χωρίς να υπερβείς τον αριθμό των λέξεων. Αν μου ερχόταν και μένα μια ιδέα με πλοκή 100 λέξεων, θα πρόσθετα άλλες 400 για να το ζωγραφίσω σύμφωνα με τα γούστα σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Η δική μου η Σεραφίνα είπατε και οι δύο ότι βάζει τον πήχη πιο ψηλά. "Λογοτεχνία σημαίνει βαρύτητα θέματος και ελαφρότητα περιεχομένου" λέει ο Κούντερα και... Ο Κούντερα;! Ο Κούντερα;!! Σύντροφοι στα άρματα! Η κερκόπορτα του φόρουμ άνοιξε! Η κερκόπορτα άνοιξε! Αγαπητή Wordsmith, ο συνοπτικός τρόπος αφήγησης, όσον αφορά τις Σεραφίνες, για μένα είναι σκοπός. Και τα τρία "φλασάκια" που έγραψα θα μπορούσαν να γίνουν μυθιστορήματα. Αυτό όμως δεν θα το ήθελα, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι όντως ανέκδοτα που δανίζονται κλασσικά μοτίβα από ε.φ., φάνταζυ και τρόμο, και αφορούν... γάτες. Εντάξυ, ας μην πούμε μυθιστόρημα, οτιδήποτε όμως μακρύτερο από φλασάκι δεν θα ήταν το ίδιο γουστόζικο, κατά την άποψη μου. Θα ήταν ανιαρό. (Είχαμε ήδη την πρώτη διαμαρτυρία για τις Σεραφίνες.) Και εσύ όντως ανέβασες τον πήχη, καθώς δεν είχες να πεις κάποια ιστορία με υπόθεση, αλλά είχες να ζωγραφίσεις ένα σκηνικό, και είχες την άνεση να αναπτύξεις την γραφή σου χωρίς να υπερβείς τον αριθμό των λέξεων. Αν μου ερχόταν και μένα μια ιδέα με πλοκή 100 λέξεων, θα πρόσθετα άλλες 400 για να το ζωγραφίσω σύμφωνα με τα γούστα σου. Επειδή με καίει, δεν μου κάνει καθόλου καλή εντύπωση όταν ακούω σχόλια του τύπου, "Είσαι πολύ περιγραφικός" "Μακροσκελείς" "Μπες στο νόημα" "Βαρέθηκα να διαβάζω την περιγραφή" δεν είμαι κατάλληλος για να κρίνω και δεν το κάνω ποτέ, αλλά ξέρω τι προτιμώ και ενώ σέβομαι την άποψη των άλλων δεν μου κάθεται καλά. Ναι, προτιμώ ένα κείμενο που έχει άλλες 400 λέξεις που να εμπλουτίζουν την σκηνή, να με βάζει εκεί που θέλει ο συγγραφέας και όχι εκεί που φαντάζομαι. Θέλω να διαβάσω αυτό που έχει στο νου του, εκτός αν εσκεμμένα θέλει αυτός να με κάνει να φανταστώ καταστάσεις, ψυχικές, οπτικές ή ότι άλλο. Βέβαια θα ήθελα να προσθέσω πως η Σεραφίνα της wordsmith θεωρώ πως μου έδωσε μια αρκετά καλή εικόνα του σκηνικού... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Μερσί, Αντρέα. Αυτό εννοώ. Κε Ντίνο μας, εντάξει, δεν ήταν τόσο μικρά και κοφτά τα Σεραφίνο-φλασάκια σου που να χάνεται η αξία τους, αλλά γενικώς είμαι υπέρ της ιδέας και του πλήρους ξεζουμίσματός της. Αυτές είναι καλές ιδέες, με κάνουν να φαντάζομαι και να ονειρεύομαι και θα μπορούσαν να ξεζουμιστούν κι άλλο, να με πάνε σε κόσμους με περισσότερα κεντήματα στα χαλιά τους και ψηφιδωτά στους τοίχους τους, αν με εννοείς τι εννοώ. Με τον Κούντερα δεν κατάλαβα τι έχεις. Δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του, πάντως, απλώς αυτή η ατάκα με εκφράζει, αν την έχω ερμηνεύσει σωστά, δηλαδή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Ας πούμε πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα λογοτεχνίας με χαμηλές φιλοδοξίες... (No offence) ω! Η δική μου η Σεραφίνα είπατε και οι δύο ότι βάζει τον πήχη πιο ψηλά. Αυτό εννοώ και όχι να γράφουμε βαριά/βαρετή λογοτεχνία. "Λογοτεχνία σημαίνει βαρύτητα θέματος και ελαφρότητα περιεχομένου" λέει ο Κούντερα και το ερμηνεύω ως κείμενα ευκολοδιάβαστα, που όμως ασχολούνται με κάποιο ζήτημα σημαντικό. ω! ...ξανά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 Ας πούμε πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα λογοτεχνίας με χαμηλές φιλοδοξίες... (No offence) ω! Η δική μου η Σεραφίνα είπατε και οι δύο ότι βάζει τον πήχη πιο ψηλά. Αυτό εννοώ και όχι να γράφουμε βαριά/βαρετή λογοτεχνία. "Λογοτεχνία σημαίνει βαρύτητα θέματος και ελαφρότητα περιεχομένου" λέει ο Κούντερα και το ερμηνεύω ως κείμενα ευκολοδιάβαστα, που όμως ασχολούνται με κάποιο ζήτημα σημαντικό. ω! ...ξανά! Elaborate, please... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 8, 2010 Share Posted August 8, 2010 (edited) Επιφωνήματα: ηχομίμητες λέξεις, που αναπαράγουν φυσικούς ήχους του περιβάλλοντος (ζώων και άλλους) ή εκφράζουν συναισθήματα (χαρά, λύπη, ενθουσιασμό, οργή, φόβο, θαυμασμό, έκπληξη, αγανάκτηση κ.λπ.) με αυθόρμητο τρόπο παραπέμποντας σε κραυγές μιας "προγλωσσικής" κατάστασης. Στην προκειμένη περίπτωση το "ω" χρησιμοποιήθηκε για να εκφράσει έκπληξη (αρνητικής χροιάς). Επιπρόσθετα λειτούργησε και ως φράγμα παγιδεύοντας πολλές άλλες λέξεις από το να δραπετεύσουν και να βρουν την θέση τους στην οθόνη. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ πέραν αυτού του επιφωνήματος... Edited August 8, 2010 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Ωραιότατη και αυτή η Σεραφίνα Περιεκτική και εναλλακτική ιστορία. Πολύ μου αρέσουν αυτά που εξηγούν πράγματα που δεν ξέρουμε πως έγιναν Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 4, 2012 Share Posted December 4, 2012 Κάπου είδα ότι σήμερα γιορτάζουν οι Σεραφίνες, και τους κάνω bump! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted December 31, 2012 Share Posted December 31, 2012 Είναι φανερό οτι σαν λάτρης της επιστήμης θέλησες να περιγράψεις μια διάσημη σκηνή που σου αρέσει, σε εμπνέει. Κάτι σαν να περιγράφεις τη σκηνή όπου το μήλο έπεσε στο κεφάλι του Νεύτωνα. Αντιλαμβάνομαι λοιπόν την πρόθεση αλλά σαν πολύ καλοπροαίρετο σχόλιο θα πρότεινα να το ντύσεις λίγο καλύτερα. Οχι περιγραφικά αλλά νοηματικά. Ισως ένα σενάριο που να σερφάρει γύρω απο τον κεντρικό άξονα και όχι απολύτως πάνω σε αυτόν. Ξέρεις, απέφυγε το αναμενόμενο. Δώσε όψεις στους ήρωες που κανείς δε θα φανταζόταν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 31, 2012 Author Share Posted December 31, 2012 Δεν έχεις κι άδικο. Ήταν μια ιστοριούλα που την είχα γράψει στα πλαίσια του «έπους των Σεραφίνων», δηλαδή θα «έπρεπε» να είναι κάτι γρήγορο κι ευχάριστο. Δεν την είχα σκεφτεί και πολύ. Όπως είπες κι εσύ, ήταν κάτι σαν ένας μικρός φόρος τιμής στην αγάπη μου για τις επιστήμες. Ευχαριστώ για το σχόλιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrusaki Posted January 2, 2013 Share Posted January 2, 2013 Ενω ως προς την περιγραφη μου αρεσε , η αφηγηση ηταν ωραια , αληθοφανεστατη , θα ηθελα παραπανω . Να του δωσεις λιγο παραπανω νοημα , να το συνδεσεις ισως με καποιο αλλο περιστατικο πανω στο θεμα της τυχης . Ενω ειναι πετυχημενο ως προς αυτο το σημειο , σου δινει την αισθηση του ημιτελους.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 2, 2013 Author Share Posted January 2, 2013 Σ' ευχαριστώ για το χρόνο και το σχόλιό σου, Χρύσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.