Ιούλιος Βερν (Jules Verne)

[Stanley]

Ποια είναι, αναρωτιέμαι, η στάση των σκληροπυρηνικών σουφουφάδων προς τον συγγραφέα αυτόν; Τον κατατάσσετε ανάμεσα στους κλασικούς συγγραφείς ΕΦ;

 

Εγώ, προσωπικά, τον αγαπάω ακόμα, και αυτόν τον καιρό διαβάζω ένα βιβλίο του, για να θυμηθώ τα παιδιάτα μου! Τελεταία έχω πέσει σε πολλές αναλύσεις του έργου του που αμφισβητούν την επιστημονικότητά του, ή τουλάχιστον την μονομανή αντιμετώπισή του ως συγγραφέα ΕΦ, και τον προσεγγίζουν πιο πολύ ως έναν ανθρωπιστικό ποιητή, που για να πει αυτό που ήθελε, απλά επέλεγε αντί για δούρειο, μηχανικό ίππο(το τελευταίο είναι δικό μου:Ρ).

[Adicto]

Toν λατρεύω τον Βερν, με τα βιβλία του μεγάλωσα! Ροβήρος ο Κατακτητής, Από τη Γη στη Σελήνη, 20.000 Λεύγες, όλα κλασσικά και αξεπέραστα. Για μένα είναι ένας πολύ μεγάλος παραμυθάς! Επειδή δεν θεωρώ τον εαυτό μου φαν της ΕΦ θα ήθελα να δω κάποιες απόψεις σε αυτό το θέμα.

[mman]

1) Ποια είναι, αναρωτιέμαι, η στάση των σκληροπυρηνικών σουφουφάδων προς τον συγγραφέα αυτόν; Τον κατατάσσετε ανάμεσα στους κλασικούς συγγραφείς ΕΦ;

 

2) Τελεταία έχω πέσει σε πολλές αναλύσεις του έργου του που αμφισβητούν την επιστημονικότητά του,

 

3) ή τουλάχιστον την μονομανή αντιμετώπισή του ως συγγραφέα ΕΦ, και τον προσεγγίζουν πιο πολύ ως έναν ανθρωπιστικό ποιητή, που για να πει αυτό που ήθελε, απλά επέλεγε αντί για δούρειο, μηχανικό ίππο(το τελευταίο είναι δικό μου:Ρ).

1) Ναι, ναι και ναι. Πιο κλασικός δεν γίνεται. Άνοιξε μόνος του για το είδος ορίζοντες που κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχαν. Αν ο Βέρν δεν είναι κλασικός της ΕΦ (και δεν νομίζω να μπορεί κανείς να βρει σοβαρή ιστορική αναδρομή του είδους που να μην τον αναφέρει) τότε ο χαρακτηρισμός χάνει το νόημά του.

 

2) Έγραψε τον 19ο αιώνα. Αν και επέδειξε εντυπωσιακή ικανότητα πρόγνωσης (όχι, η πρόγνωση δεν είναι το ζητούμενο στην ΕΦ) μοιραία αρκετά από τα έργα του είναι ξεπερασμένα (αλλά ποιος συγγραφέας δεν θα ήταν περήφανος αν μάθαινε τόσα χρόνια μετά τον θάνατό του ότι δεν είναι όλα τα έργα του ξεπερασμένα; ). Και όσον αφορά την επιστημονικότητα, δεν αποτελεί αυτοσκοπό για την ΕΦ. Αποτελεί απλά ένα εργαλείο στην υπηρεσία της ιστορίας και ο Βερν το χρησιμοποίησε εντυπωσιακά. Αν η επιστημονικότητα κάθε συγγραφέα ΕΦ δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί τότε αυτός δεν θα έγραφε ΕΦ αλλά επιστημονικά papers και δεν θα εξέδιδε σε λογοτεχνικούς εκδοτικούς αλλά στο Nature.

 

3) Υπέροχα! Αυτό αποτελεί παράσημο για κάθε συγγραφέα και υπάρχει αυτή η στενόμυαλη άποψη ότι οι συγγραφείς ΕΦ εξαιρούνται, κάτι που οδηγεί αυτόματα στο γνωστό παραμύθι της γκετοποίησης και της "παραλογοτεχνίας". Προσωπικά, σ' αυτή τη θεώηση του Βερν βλέπω ξεκάθαρα μια προσπάθεια ένταξής του στον mainsteam χώρο ακριβώς επειδή "είναι πολύ καλός για να είναι ΕΦ παραλογοτέχνης". Παρόμοια παραδείγματα συγγραφέων και κυρίως έργων που θεωρούνται κλασικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τόσο που συχνά τους αρνούνται την ΕΦ ταυτότητά τους: Όργουελ και 1984, Χάξλεϋ και Brave New World, Βόνεγκατ και Σφαγείο Νο 5 κ.α.

Edited August 20, 2010 by mman

[kleo]

Μπορεί να είναι από τους πρώτους συγγραφείς επιστημονικής φαντασιας αλλά σαν συγγραφέα τον θεωρώ κάκιστο από πλευράς τεχνικής. Είχε κάμποσες πρωτοπόρες βλέψεις για το μέλλον ώστε τα βιβλία του να είναι σχεδόν προφητικά όμως δεν υπάρχει ροή στα κειμενά του, δεν υπάρχει καμμιά σπουδαία παρομοίωση, δεν υπάρχει κάτι που να με κάνει να τον θαυμάσω πέρα απο τις ιδέες. Η πλοκή στα περισσοτερα συγραμματα του είναι γελοία. Οι χαρακτήρες του πλαθονται δίχως το παραμικρό βάθος, γεματοι στερεότυπα της εποχής για να προκαλέσουν μάλλον έναν εύπεπτο θαυμασμό. Για όλα αυτά πιστεύω ότι είναι παιδικός συγγραφέας κυρίως.

[DinoHajiyorgi]

Τα βιβλία:

 

1863 Πέντε Eβδομάδες με το Aερόστατο

 

1864 Ταξίδι στο Kέντρο της Γης

 

1865 Από τη Γη στη Σελήνη

 

1866 Οι Περιπέτειες του Πλοιάρχου Χατεράς

 

1868 Τα Παιδιά του Πλοιάρχου Γκραντ

 

1870 Γύρω από τη Σελήνη

 

1870 20.000 Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα

 

1871 Η Πλωτή Πολιτεία

 

1872 Οι Περιπέτειες 3 Ρώσων και 3 Άγγλων

 

1873 Στη Χώρα των Γουναρικών

 

1873 Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες

 

1874 Δόκτωρ Οξ

 

1875 Ο Καγκελάριος

 

1875 Η Μυστηριώδης Νήσος

 

1876 Μιχαήλ Στρογκώφ

 

1877 Εκτόρ Σερβαντάκ

 

1877 Οι Μαύρες Ινδίες

 

1878 Ο Δεκαπεντάχρονος Πλοίαρχος

 

1879 Οι Περιπέτειες Ενός Κινέζου στην Κίνα

 

1879 Τα 500 Εκατομμύρια της Μπεγκούμ

 

1880 Ο Ατσάλινος Γίγαντας

 

1881 Ταξίδι στον Αμαζόνιο

 

1882 Η Πράσινη Αχτίδα

 

1882 Η Σχολή των Ροβινσώνων

 

1883 Ο πεισματάρης Κεραμπάν

 

1884 Το Αρχιπέλαγος στις Φλόγες

 

1884 Το Αστέρι του Νότου

 

1885 Ο Ναυαγός της Κύνθιας

 

1885 Ματίας Σάντορφ

 

1886 Ένας Τυχερός Λαχνός

 

1886 Ροβήρος ο Κατακτητής

 

1887 Ο Δρόμος για τη Γαλλία

 

1887 Βορράς Εναντίον Νότου

 

1888 Δύο Χρόνια Διακοπές

 

1889 Οικογένεια Δίχως Όνομα

 

1889 Άνω Κάτω

 

1890 Καίσαρ Κασκαμπέλ

 

1891 Οι Περιπέτειες της κα. Μπράνιγκαν

 

1892 Ο Πύργος των Καρπαθίων

 

1893 Κλαύδιος Μπομπαρνάκ

 

1893 Ο Μικρούλης

 

1894 Οι Εξωφρενικές Περιπέτειες του Αντιφέρ

 

1895 Το Νησί με τις Έλικες

 

1896 Κλοβίς Νταρντεντόρ

 

1896 Μπροστά στη Σημαία

 

1897 Η Σφίγγα των Πάγων

 

1898 Ο Θαυμαστός Ορενόκος

 

1899 Η Παράξενη Διαθήκη

 

1900 Δεύτερη Πατρίδα

 

1901 Το Εναέριο Χωριό

 

1901 Το Τέρας της Θάλασσας

 

1902 Οι Αδερφοί Κιπ

 

1903 Υποτροφία Ταξιδιού

 

1904 Ο Κοσμοκράτωρ

 

1904 Δράμα στη Λιβονία

 

1905 Η Εισβολή της Θάλασσας

 

Τα ακόλουθα έργα που δημοσιεύτηκαν μετά θάνατο βάσει των χειρογράφων του Βερν, έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές από τον γιο του Μισέλ και εν μέρει γράφτηκαν εκ νέου.

 

1905 Ο Φάρος στην Άκρη του Κόσμου

 

1906 Το Χρυσό Ηφαίστειο

 

1907 Γραφείο Ταξιδιών Θόμψων & ΣΙΑ (Γραμμένο εξ ολοκλήρου από τον Μισέλ Βερν.)

 

1908 Ο Πιλότος του Δούναβη

 

1908 Κυνηγώντας τον Μετεωρίτη

 

1909 Οι Ναυαγοί του Ιωνάθαν

 

1910 Το Μυστικό του Βίλελμ Στόριτς

 

1910 Χτες και Αύριο

 

1919 Αφάνταστη Περιπέτεια (Γραμμένο εξ ολοκλήρου από τον Μισέλ Βερν.)

 

1989 Ταξίδι μετ' Εμποδίων στην Αγγλία και τη Σκωτία

 

1991 Ο Θείος Ροβινσώνας

 

1994 (1861-1864) / Το Παρίσι στον 20ό αιώνα (Το χειρόγραφο αυτού του μυθιστορήματος, από τα πρώτα του Βερν, είχε απορριφθεί από τον εκδότη του και βρέθηκε μόλις το 1994 στο αρχείο του).

 

[Tattoman]

Και εγώ με τον Βερν ξεκείνησα. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. και με το που το πείρα, στα 10 μου πορώθηκα. Μετά όμως από δυο χρόνια άρχισα να τον βαριέμαι. πολύ κλασικούρα δεν ξέρω. η γνώμη μου...

 

 

[DimitrisX]

Με αυτόν μεγαλώσαμε όλοι.

 

Αποτελεί κατεξοχήν συγγραφέα ΕΦ με εντυπωσιακή αντίληψη για τις επιστημονικές εξελίξεις (σχεδόν σε όλες έπεσε μέσα;)).

 

Αξεπέραστο βιβλίο κατ'εμέ το 20.000 Λεύγες Υπό τη Θάλλασα και αντίστοιχος χαρακτήρας ο καπετάνιος Νέμο.

Edited August 21, 2010 by DimitrisX

[AftPeakTank]

Εγώ μαγεύτηκα με την μυστηριώδη νήσο. Το δε τέλος με άφησε άναυδο!

[Stanley]

Το αγαπημένο του εμένα δεν είναι ΕΦ. Είναι ο Μιχαήλ Στρογκόφ, με εξαιρετικούς χαρακτήρες, περιπέτεια και ανθρωπισμό. Από τα πιο κλασικά του, έχω διαβάσει σχεδόν τα πάντα, και κορυφαία θεωρώ ότι είναι οι 20000 Λεύγες, τα 500 εκατομμύρια της Μπεγκούμ, 5 εβδομάδες σε αερόστατο και άλλα...

 

Ο Νέμο μοναδική φιγούσρα στην παγκόσμια Λογοτεχνία, αρχετυπικός χαρακτήρας χιλιάδων τύπων που βλέπουμε σήμερα σε ταινίες και βιβλία.

[Μάρβιν ΑΑΠ]

Δεν είναι εφ ο Μιχαήλ Στρογκώφ! Αφού όλο στηρίζεται στο λόγο που δεν έχασε το φως του ο Μιχάλης. Πόσο πιο επιστημονική και πόσο πιο φαντασία

 

Εμένα πάντως, το αγαπημένο μου, ο Ματίας Σαντόρφ. Όσο το θυμάμαι, περιπέτεια με τα όλα της, τόσο πολύ που να μην μου κάνει μετά μεγάλη εντύπωση ο κόμης Μοντεχρήστος.

[BladeRunner]

Τι μου κάνετε τώρα! Τον πεθύμησα πολύ τον Ιούλιο Βερν.

Μήπως να διάβαζα κανένα από τα αδιάβαστά του...; Από Σεπτέμβριο, όμως, που θα διαβάσω μόνο βιβλία φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.

Δεν νομίζω ότι πειράζει που θα διαβάσω σε αυτή την ηλικία Ιούλιο Βερν. Θεωρώ ότι ταιριάζει σε όλες τις ηλικίες, αφού είναι κλασικός.

[Stanley]

Δεν είναι εφ ο Μιχαήλ Στρογκώφ! Αφού όλο στηρίζεται στο λόγο που δεν έχασε το φως του ο Μιχάλης. Πόσο πιο επιστημονική και πόσο πιο φαντασία

 

Εμένα πάντως, το αγαπημένο μου, ο Ματίας Σαντόρφ. Όσο το θυμάμαι, περιπέτεια με τα όλα της, τόσο πολύ που να μην μου κάνει μετά μεγάλη εντύπωση ο κόμης Μοντεχρήστος.

 

 

 

Ε,δε το λες ΕΦ κιόλας,επειδή είχε ένα τέχνασμα!!

 

Τι μου κάνετε τώρα! Τον πεθύμησα πολύ τον Ιούλιο Βερν.

Μήπως να διάβαζα κανένα από τα αδιάβαστά του...; Από Σεπτέμβριο, όμως, που θα διαβάσω μόνο βιβλία φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.

Δεν νομίζω ότι πειράζει που θα διαβάσω σε αυτή την ηλικία Ιούλιο Βερν. Θεωρώ ότι ταιριάζει σε όλες τις ηλικίες, αφού είναι κλασικός.

 

 

 

Ταιριάζει,αλλά μερικά δεν είναι και πολύ καλά,όπως άλλωστε συμβαίνει με όλους τους συγγραφείς.Το ΄΄Μπροστά στη Σημαία΄΄ που διαβάζω τώρα,π.χ, δεν λέει και πολύ...

 

Μην ξεχνάμε και ότι ο Ιούλιος θαύμαζε απροσμέτρητα τον Πόε!:Ρ

[wordsmith]

Τι μου κάνετε τώρα! Τον πεθύμησα πολύ τον Ιούλιο Βερν.

Μήπως να διάβαζα κανένα από τα αδιάβαστά του...; Από Σεπτέμβριο, όμως, που θα διαβάσω μόνο βιβλία φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.

Δεν νομίζω ότι πειράζει που θα διαβάσω σε αυτή την ηλικία Ιούλιο Βερν. Θεωρώ ότι ταιριάζει σε όλες τις ηλικίες, αφού είναι κλασικός.

 

Mα γιατί τον θεωρείς συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας; Σε μεγάλους απευθυνόταν. Απλώς τώρα έχουν ξεπεραστεί ως "προβλέψεις" τα επιστημονικά δεδομένα των βιβλίων του, γι' αυτό η σημερινή εποχή τον έχει υποβιβάσει σε "παιδικό" συγγραφέα. Στην εποχή του αμφιβάλλω αν υπήρχαν καν βιβλία γραμμένα ειδικά για παιδιά.

[BladeRunner]

Τι μου κάνετε τώρα! Τον πεθύμησα πολύ τον Ιούλιο Βερν.

Μήπως να διάβαζα κανένα από τα αδιάβαστά του...; Από Σεπτέμβριο, όμως, που θα διαβάσω μόνο βιβλία φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.

Δεν νομίζω ότι πειράζει που θα διαβάσω σε αυτή την ηλικία Ιούλιο Βερν. Θεωρώ ότι ταιριάζει σε όλες τις ηλικίες, αφού είναι κλασικός.

 

Mα γιατί τον θεωρείς συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας; Σε μεγάλους απευθυνόταν. Απλώς τώρα έχουν ξεπεραστεί ως "προβλέψεις" τα επιστημονικά δεδομένα των βιβλίων του, γι' αυτό η σημερινή εποχή τον έχει υποβιβάσει σε "παιδικό" συγγραφέα. Στην εποχή του αμφιβάλλω αν υπήρχαν καν βιβλία γραμμένα ειδικά για παιδιά.

 

Βέβαια, στις ελληνικές εκδόσεις, υπάρχουν μεταφράσεις που απευθύνονται περισσότερο σε παιδιά και νέους. Αν και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν αρκετά καλά, τα οποία και έχω, π.χ. Μιχαήλ Στρογκώφ, Η μυστηριώδης νήσος κ.λ.π. Θα τα ξεκοκαλίσω όταν βρω χρόνο.

 

edit: Στις ελληνικές εκδόσεις, τα ίδια ισχύουν για Μαρκ Τουέιν, Αλέξανδρο Δουμά, Κίπλινγκ, Περγκό και πολλούς άλλους κλασικούς...

Edited August 22, 2010 by BladeRunner

[Arachnida]

Είναι φυσικά από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, αν όχι ο πιο αγαπημένος.

Εκτός του ότι με έχει ταξιδέψει σε τόσα υπέροχα ταξίδια, με έμαθε και να γράφω.

Νομίζω ότι είναι ο συγγραφέας που με έχει επηρεάσει περισσότερο ως προς τον τρόπο γραφής μου.

Το βιβλίο που έχω διαβάσει τις περισσότερες φορές στη ζωή μου είναι ο "Πύργος των Καρπαθίων".

[Δημήτρης]

Μην έχοντας διαβάσει και τόσο πολύ επιστημονική φαντασία, αλλά έχοντας διαβάσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Βερν, θα πω ότι ναι, σαφώς και μπορεί να καταταχθεί ανάμεσα στους κλασσικούς του είδους. Ιδίως και από χρονολογική άποψη. Τι άλλο θα μπορούσε άλλωστε να είναι ένας άνθρωπος που έγραψε για τα διαστημόπλοια και τα υποβρύχια, δεκαετίες προτού αυτά εφευρεθούν; Ωστόσο εδώ ακριβώς πιστεύω πως έγγειται και η ιδιαιτερότητα του. Παρόλο που είναι κλασσικός της ε.φ. άλλο τόσο είναι και της κλασσικής λογοτεχνίας. Το θέμα αυτό, ενώ ταιριάζει μιά χαρά εδώ πέρα, θα μπορούσε άνετα να υπάρχει και στο subform της κλασσικής λογοτεχνίας.

Ειρήσθω εν παρόδω διάβασα το ''Ιούλιος Βερν: Ο Προφήτης του 19ου Αιώνα'', βιογραφία από τον Πωλ Μενεστρέλ. Ο συγγραφέας κάνει αναφορά στα παιδικά χρόνια του Βερν (όταν ήταν μικρός ετοιμαζόταν να το σκάσει μούτσος σ' ένα καράβι, και τον πρόλαβε ο πατέρας του την τελευταία στιγμή), στις σχέσεις του με την οικογένεια και τον πανέξυπνο και πολυμήχανο εκδότη του, τον Ιούλιο Χετζέλ. Ο Μενεστρέλ, πέρα από το αναμφισβήτο ταλέντο του Βερν, λέει ότι ο συγγραφέας υπήρξε άνθρωπος πολύ τυχερός στη ζωή του. Έκανε τις κατάλληλες γνωριμίες, πάντα τη κατάλληλη χρονική στιγμή. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω πως όταν ήταν άσημος, τον είχε ο Αλέξανδρος Δουμάς κάτω από την προστασία του. Και ήταν με την δική του επιρροή που ανέβηκαν σε παραστάσεις, τα πρώτα του -και ανώριμα- θεατρικά έργα. (Ένα πράμα σαν να έχει κάτω από την προστασία του ο Σ. Κινκ, αυτή είναι η αντιστοιχία σήμερα). Εν ολιγοις θα 'λεγα πως είναι μία καλή δουλειά πάνω στη ζωή του συγγραφέα. Και επειδή μου αρέσουν τα βιβλία- αναλύσεις πάνω σε λογοτεχνικά έργα, αναρωτιόμουν Stanley αν θα μπορούσες να αναφέρεις τους τίτλους που διάβασες πρόσφατα. Α, και να μην ξεχάσω. Συμφωνώ απόλυτα για ''Ματίας Σαντόρφ'' και ''Πύργος των Καρπαθίων''. Φοβερές περιπέτειες και οι δύο τους, ιδίως το δεύτερο.

Edited September 21, 2010 by Δημήτρης

[heiron]

Ενα θα σας πω.Αδειαζοντας τα λιγοστα ραφια της βιβλιοθηκης μου για να κανω χωρο εχω καταχωνιασει τα βιβλια της παιδικης μου ηλικιας εδω και εκει.Μετρημενα στα δακτυλα εχουν απομεινει στα ραφια αλλα αναμεσα τους(τι αναμεσα δηλαδη...στην τιμητικη πρωτη θεση του πρωτου ραφιου,πλαι στο Στοιχειωμενο κοσμο του Σαγκαν) υπαρχει ακομη το Μυστηριωδες Νησι.Εχω διαβασει αρκετα,αλλα τα ειχα αλλα τα ειχα δανειστει εννοείται οτι αν με ρωτουσατε στα 12 μου αγαπημενο συγγραφεα θα σας ελεγα τον Βερν οπως και τοσοι αλλοι εδω μεσα αλλα και απ'εξω.

Συμφωνω οτι και το Ο πυργος των Καρπαθιων ειναι πολυ δυνατο αλλα η ΜΝ νομιζω ειναι το απολυτο βιβλιο για παιδια και νεους αλλα και καλο βιβλιο γενικοτερα.

 

Βασικα τα περισσοτερα κλασικα βιβλια πλεον θεωρουνται παιδικα,ειδικα στην Ελλαδα.Δηλαδη οκ,οταν εχουν παιδι για ηρωα εχει καποια λογικη αλλα νομιζω μεγαλο ρολο παιζουν οι πετσοκομενες παιδικες διασκευες που κυκλοφορουσαν περισσοτερο στα βιβλιοπωλεια,οι γονεις τα επαιρναν για τα παιδια τους,οι ιδιοι δε τα διαβαζαν ποτε και απο τοτε κολλησε η ταμπελα.Δηλαδη αμφιβαλλω αν στο εξωτερικο θεωρουνε το Κομη Μοντεχρηστο ή το Δον Κιχωτη παιδικη λογοτεχνια.

 

Απο πλευρας επιστημονικης φαντασιας πιστευω ο Βερν τηρει ολα τα κριτηρια.Κατα κυριο λογο εγραφε μαλιστα near future αφου βασιζοταν σε καποια προσφατη εφευρεση και εξερευνουσε τις δυνατοτητες της.Συχνα εθιγε και καποια κοινωνικοπολιτικα θεματα,στο κατω κατω ο Νεμο τι ρολο βαρουσε;

[Διγέλαδος]

Διαδραστικό αφιέρωμα της Google για τον Ιούλιο Βερν, τραβήξτε τους μοχλούς για να ταξιδέψετε στο βυθό:

 

www.google.gr

 

 

 

[nikosal]

Με αφορμή που ξαναδιάβασα (ου... θα έχουν περάσει 30 χρόνια από την πρώτη ανάγνωση!...) το Ταξίδι στο Κέντρο της Γης, που με άφησε έκθαμβο με την γλώσσα και την πλοκή, έψαξα να βρω και τη Μυστηριώδη Νήσο, πάλι στα αγγλικά (δεν την έχω διαβάσει). Πήρα λοιπόν αυτή την πολύ οικονομική έκδοση, που έδειχνε ποιοτική

...αλλά δεν έκανα τον κόπο να διαβάσω πρώτα μερικές λεπτομέρειες. Τι αποκαλύφθηκε: Παρά ότι στο εξώφυλλο ο εκδότης μας βεβαιώνει ότι η μετάφραση είναι complete and unabridged, συμβαίνει το αντίθετο:

 

][/url]

I’ve read the Kingston translation of The Mysterious Island at least ten times and I consider it a good translation. To those who are familiar only with that version here is a hodge podge of what I consider to be some of its deficiencies.

First, I feel that the worst feature of the Kingston translation is his censorship of Verne’s feelings about the British occupation of India. The following is an example.

In Part III, Chapter XVI, Verne wrote, “The English yoke weighed heavily on the Hindu population. Prince Dakkar became the spokesman for the malcontents. He instilled them with all the hatred he felt against the foreigner. He scoured not only the still independent areas on the Indian Peninsula but also the regions directly subject to English administration. He remembered the great days of Tippo-Saib who died heroically at Seringapatam in the defense of his country.” In the place of this paragraph, Kingston substituted the following, “Instigated by princes equally ambitious and less sagacious and more unscrupulous than he was, the people of India were persuaded that they might successfully rise against their English rulers, who had brought them out of a state of anarchy and constant warfare and misery, and had established peace and prosperity in their country. Their ignorance and gross superstition made them the facile tools of their designing chiefs.” As an Englishman, Kingston evidently tried to make his readers feel proud rather than guilty. (The full horror of the Sepoy revolt against the British is described by Verne in Chapter 3 of the first part of The Steam House. An uncensored translation of this chapter by Swati Dasgupta appears on the web page of The Jules Verne Forum.)

Second, on almost every page Kingston felt free to omit words, phrases, sentences and even paragraphs from Verne’s text for no apparent reason. Fortunately, these omissions do not alter the plot or the development of the mystery.

The worst example of this occurs early in Chapter X of Part II, where there is a large paragraph dealing with the details of the construction of the vessel, the Bonadventure. (...) Why should Kingston omit so much material from his translation? My first conjectures were that Kingston had no knowledge of sailing and had wisely decided to avoid translating what would result in embarrassing errors or he thought that it would take him too much time to translate correctly and it wasn’t worth what he was getting paid. Imagine my surprise when I consulted the Encyclopedia Britannica. I quote, “Kingston retired from business, and within 30 years he wrote upwards of 130 tales of adventure for boys. He had a practical knowledge of seamanship, and his stories of the sea, full of thrilling adventures and hairbreadth escapes, exactly hit the tastes of his boy readers.”

Third, in his very first editions, Kingston called the engineer Cyrus Smith just as Verne had named him and his translation of the title of the first part was “Wrecked in the Air. ” However in subsequent editions he called the engineer Cyrus Harding and his title for the first part became “Dropped from the Clouds. ” The name Harding is Kingston’s invention. “Dropped from the Clouds ” is a phrase from the first part of Shakespeare’s “Henry IV,” Act IV, Scene I, Line 108.

Fourth, keeping in mind that he was translating for boys, he omitted any reference to drinking. In Chapter XIII of Part II he writes, “Captain Pencroft was perfectly satisfied with his crew.” What Verne actually wrote was, “Captain Pencroff was perfectly satisfied with his crew and spoke of rewarding them with nothing less than ‘a quart of wine with which to go on a spree!’”

Εννοείται ότι αν διαβάσω σήμερα το Νησί θα ήθελα μια από τις σωστές και πλήρεις του μεταφράσεις. Ψάχνοντας λίγο περισσότερο, βρήκα δύο τουλάχιστον αγγλικές (αμφότερες της περασμένης δεκαετίας) μεταφράσεις που ακολουθούν πιστά το κείμενο και τσίμπησα την πρώτη, του Stump (εξαιρετικά οικονομική η έκδοση, επίσης) την οποία και αναμένω.

 

Γνωρίζω ότι έχει επίσης βγει στα ελληνικά από την Εστία. Είναι φυσικά μια πιο ακριβή έκδοση (20+ €) και καθώς είναι Εστία, υποθέτω θα είναι επίσης προσεγμένη και ακριβής. Την έχει διαβάσει κανείς;

Edited May 14, 2011 by nikosal

[heiron]

Χμ,προσωπικα μου αρεσουν τα Wordsworth classics αλλα προφανως οι μεταφρασεις τους δεν ειναι καλες.Ως τωρα εχω διαβασει μονο Αγγλικα βιβλια απο τη σειρα αυτη.Κομπλεξικοι Αγγλοι που λογοκρινουν Γαλλικα βιβλια,τι να πει κανεις...

[nikosal]

Να ένα ενδιαφέρον άρθρο για το θέμα που συζητάμε, τις παραποιημένες μεταφράσεις του Βερν στα αγγλικά: Οι μεταφραστές του άλλαζαν τον αδόξαστο ακόμα και για ιδεολογικούς λόγους!

 

Το άρθρο είναι λεπτομερές και εκτενές και καταλήγει:

 

This article offers a detailed comparison of the original French editions of Jules Verne’s Voyages Extraordinaires and their English translations. Many of Verne’s most popular novels were severely abridged, simplified, and ideologically censored in their English-language versions. Several of these bowdlerized translations became the “standard” editions of Verne’s works in the UK and the US and are still being published today. As a result, most anglophone readers of Verne have never had the opportunity to read the real Verne. It seems clear that these poor translations are largely responsible for Verne’s reputation in anglophone countries as a prescient but non-literary writer of adventure stories for children. More modern and accurate English translations of Verne’s oeuvre are needed to correct this misconception.

Edited May 15, 2011 by nikosal

[KELAINO]

Έχω περάσει κι εγώ τη Βέρν φάση μου στα έντεκα-δώδεκα, όταν πήρα σβάρνα όσα υπήρχαν στο σχετικό ράφι της δημοτικής δανειστικής βιβλιοθήκης, παράρτημα Τούμπας (RIP). Με είχε κάνει πολύ εντύπωση το ότι είχε γράψει κι άλλα εκτός από τα κλασικά που ήξερα εγώ (Ταξίδι στο κέντρο/είκοσι χιλιάδες λεύγες/Μιχαήλ Στρογγώφ). Απ' όλα εκείνα που είχα διαβάσει, πιο πολύ θυμάμαι να μ' αρέσει ο Αόρατος Άνθρωπος.

 

Όσο για το αν είναι ΕΦ, τότε τουλάχιστον, ο Ιούλιος Βερν ήταν η ΕΦ. Αυτόν εννοούσαμε όταν λέγαμε ΕΦ.

Τώρα είναι ο ορισμός του στήμπανκ.

 

 

[wordsmith]

Απ' όλα εκείνα που είχα διαβάσει, πιο πολύ θυμάμαι να μ' αρέσει ο Αόρατος Άνθρωπος.

 

Έχει γράψει και ο Βερν "Αόρατο Άνθρωπο"; Εγώ ξέρω αυτόν του Herbert George Wells (που δεν πολυάξιζε κιόλας). Μάλλον σε πατάει (sic)η μνήμη σου.

 

Κι εγώ έχω διαβάσει κάμποσα του Ι. Β., αλλά δεν υπήρξα ιδιαιτέρως κολλημένη. Πιο πολύ μου άρεσαν το Ταξίδι στο κέντρο της Γης και το Αστέρι του Νότου, ένα από τα πιο άγνωστα. Κάποια εποχή μου είχε μπει η ιδέα ότι σε κάθε βιβλίο του ο Ι.Β. πιάνει και μια άλλη επιστήμη: στο Ταξίδι τη γεωλογία, στο Αστέρι τη χημεία/ορυκτολογία, ίσως στο Ροβύρο τη φυσική (δεν τον έχω διαβάσει ολόκληρο) κλπ. Αλλά στάθηκε αδύνατον να κατατάξω το Γύρο του Κόσμου σε 80 μέρες. Ίσως γεωγραφία;

[nikosal]

πιο πολύ θυμάμαι να μ' αρέσει ο Αόρατος Άνθρωπος.

 

 

χεχε αυτό πήγα να πω, που λέει η word

[KELAINO]

O.T.	Ντροπή σας, είπαμε, εντάξει, χιλιοτρύπητο λαγήνι, αλλά και λίγο κρέντιτ ρε...

 

Το Le Secret de Wilhelm Storitz κυκλοφόρησε στα ελληνικά με τον τίτλο-σπόιλερ "ο Αόρατος Άνθρωπος".