Tattoman Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 (edited) Το Θλιμμένο Χαμόγελο Το μόνο που ακούγονταν κατά μήκος της ερειπωμένης ακτής ήταν ο δυνατός φλοίσβος των κυμάτων που μαστίγωναν την αμμουδιά. Οι στιλπνές αχτίδες του ήλιου σχημάτιζαν γυαλάδες στην επιφάνεια της θάλασσας και οι πεινασμένοι γλάροι έκοβαν βόλτες λίγο πιο πάνω ψάχνοντας για την λεία τους. Οι μοναδικές ανθρώπινες παρουσίες σε όλη την νεκρικά έρημη ακτή ήταν ένα ζευγάρι που λούζονταν από τον πρωινό ήλιο. Οι δυο τους ήταν ξαπλωμένοι στην κατάλευκη θαρρείς κοσκινισμένη άμμο-στο σημείο που ο αφρός των κυμάτων απλώνονταν διστακτικά. Το κρυστάλλινο νερό έβρεχε τις πτυχές τους και δρόσιζε τα ηλιοκαμένα κορμιά τους. Η απόσταση που τους χώριζε ήταν γύρω στα είκοσι εκατοστά και το θαλασσινό νερό εισέρχονταν στον κόλπο που σχημάτιζαν. Τα βλέμματα τους είχαν συναντηθεί εδώ και πολύ ώρα, και μόνο κάτι το συγκλονιστικό θα τα ξεκολλούσε. Ήταν προσηλωμένα σε αυτό που ποθούσαν. Η απόσταση ανάμεσά τους όλο και μειώνονταν ως που έπαψε να υπάρχει. Οι μουσκεμένοι γοφοί τους ενώθηκαν στραμμένοι προς την θάλασσα. Το κορίτσι άπλωσε το χέρι του και χάιδεψε το ιδρωμένο σβέρκο του αγοριού και σταγόνες ιδρώτα μούσκεψαν την παλάμη της. Ένα κοκκινωπό χρώμα απλώθηκε στα μάγουλά του. Με μια απότομη κίνηση η κοπέλα καβάλησε το αγόρι και τα κορμιά τους κλειδώθηκαν. Η ίδια κρεμάστηκε από τον λαιμό του και ακούμπησε τα σαρκώδη χείλη της στα δικά του. Οι γλώσσες τους μπλεγμένες χόρευαν παθιασμένα στο εσωτερικό των στομάτων τους. Η στύση δεν άργησε να έρθει για το αγόρι και η κοπέλα το κατάλαβε αμέσως. Με φλογερά, διαδοχικά φιλιά αρχικά στο λαιμό, έπειτα στο στήθος και τελικά στους κοιλιακούς του, το κορίτσι κατευθύνθηκε προς το διογκωμένο όργανό του. Ένα μεγάλο κύμα προσέκρουσε στην πλάτη του κοριτσιού προειδοποιητικά καθώς η παλίρροια ανέβαινε. Ταρακουνήθηκαν, όμως τυφλωμένοι από το πάθος το αψήφησαν. Ο εκστασιασμένος άνδρας βυθίσθηκε στην αγαλλίαση της στιγμής, άπλωσε τα χέρια του προς τα πάνω και έκλεισε τα μάτια καθώς το αλμυρό νερό ξεχείλιζε πάνω στο κορμί του. Την ίδια στιγμή ένιωσε τα υπέροχα χείλη του κοριτσιού να κουκουλώνουν αργά του αντικείμενο έκστασης του. Το αγόρι θα αδιαφορούσε για οτιδήποτε συνέβαινε την στιγμή εκείνη. Θα έκανε στην άκρη το παραμικρό που θα ήταν σε θέση να διακόψει την υπέροχη μαγεία της στιγμής. Όμως αυτό που επρόκειτο να συμβεί ξεπερνούσε τα όρια που θα έθετε ο ίδιος. Στραμμένος προς την φουρτουνιασμένη θάλασσα, και με τα μάτια του θολωμένα από την έκσταση ήταν δύσκολο να διακρίνει κάτι. Όμως το πελώριο-τερατώδες κύμα που κατευθύνονταν απειλητικά προς τα πάνω τους, ήταν αδύνατο να περάσει απαρατήρητο. Δυστυχώς για τον ίδιο το κατάλαβε πολύ αργά. Μέσα στα τρία δευτερόλεπτα που είχε στην διάθεσή του, είχε άκρως λίγες επιλογές και αναμφίβολα, είχε την στέρηση της σκέψης. Άρπαξε το κορίτσι από την λεπτή του μέση και το πέταξε με δύναμη όσο πιο μακριά μπορούσε, προς τα πίσω του. Η κοπέλα σοκαρισμένη προσγειώθηκε κάπως ανώμαλα, αλλά σε ασφαλής απόσταση από το δολοφονικό κύμα που έγνεφε απειλητικά λίγα μέτρα μπροστά της. Ο νεαρός άνδρας πρόβαλε τα χέρια μπροστά από το τρομοκρατημένο πρόσωπό του. Οι τόνοι νερού προσέκρουσαν βιαία πάνω στο απροστάτευτο σώμα του άνδρα και τον βύθισαν στο εσωτερικό τους. Την στιγμή εκείνη ένιωσε χιλιάδες ατσάλινα μαχαίρια να καρφώνονται στην ηλιοκαμένη σάρκα του και να τον ξεσκίζουν ανελέητα. Το δολοφονικό νερό εισήλθε με ορμή στα ρουθούνια και στο στόμα του άνδρα φράζοντας τις εισόδους οξυγόνου. Το κορίτσι πάγωσε το βλέμμα του στο σημείο που η μορφή του άνδρα εξαφανίσθηκε κάτω από τον άγριο πίδακα νερού. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδε, αφήνοντάς τον στην μοίρα της θαλάσσης. 30 μέρες μετά το συμβάν. Η ακτή ήταν έρημη όπως πάντα, καθώς το κορίτσι βημάτιζε αργά αργά προς το σημείο που είχε χαραχτεί στο μυαλό του. Το μόνο που ακούγονταν ήταν το γαλήνιο σφύριγμα του ανέμου. Μπορούσε ακόμα να ακούσει το απαλό ασθενικό θρόισμα των δέντρων κάποια μέτρα πιο πίσω. Η δαιμονισμένη άλλες φορές θάλασσα φαίνονταν ήρεμη. Και ο συννεφιασμένος ουρανός έμοιαζε θλιμμένος. Έφτασε στο σημείο που τον είχε γνωρίσει. Γονάτισε μπροστά από την μισητή της θάλασσα έτσι ώστε το κύμα να δροσίζει τα γόνατά της και να μουσκεύει το μαύρο φόρεμά της. Έστρεψε το κεφάλι της μπρούμυτα και κοίταξε την λευκή άμμο. Δυο διάφανες σταγόνες δακρύων έσταξαν πάνω στους κρύους κόκκους άμμου. Ίσως έτσι της φάνηκε, ίσως να ήταν ιδέα της, όμως η άμμος ανατρίχιασε βγάζοντας ένα μικρό κύμα σκόνης στο σημείο εκείνο. Το κορίτσι έβγαλε μια κραυγή απελπισίας που αντήχησε στο άδειο τοπίο. Την επόμενη στιγμή σήκωσε ελαφρώς το κεφάλι της και κοίταξε στην θάλασσα αναζητώντας την χαμένη μορφή του αγαπημένου της. Αυτό που είδε την παρηγόρησε. Στην επιφάνεια της ρυτιδιασμένης θάλασσας σχηματίσθηκε ένα θλιμμένο χαμόγελο. Το κορίτσι ανταπέδωσε λυπημένα… Edited August 20, 2010 by Tattoman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TODESTRIEB Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 Μεστη γραφη!Πολυ ωραια ιστορια!Λιγο εκει με το κυμα σπαστηκα γιατι δε μου φανηκε τοσο αληθοφανες,να εχεις μια κοπελα στο υψος του πεους σου και να καταφερεις να την πεταξεις σε ασφαλη αποσταση απο ενα θανασιμο κυμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 (edited) Γιώργο ωραίο, αλλά δεν κρατάει τον αναγνώστη. Η συνεχόμενη χρήση παθητικής φωνής οδηγεί τον εγκέφαλο του αναγνώστη σε "σκαλώματα" δυσκολεύοντας την ροή της ιστορίας. Θα ήθελα να σου προτείνω μια άσκηση (την οποια αν θέλεις την κάνεις). Γράψτο απο την αρχή.Γύρισε το όλο σε ενεργητική φωνή (στα κομμάτιαπου είναι δυνατόν να το κάνεις) δίνοντας μια δυναμική στους χαρακτήρες σου που θα τους μεταφορφώσει περισσότερο σε ήρωες, παρά σε πιόνια του συγγραφέα. Μετά σύγκρινε τα δυο κείμενα και διαπίστωσε ποιο διαβάζεται πιο ευχάριστα. Edited August 20, 2010 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 20, 2010 Author Share Posted August 20, 2010 <br />Γιώργο ωραίο, αλλά δεν κρατάει τον αναγνώστη.<br />Η συνεχόμενη χρήση παθητικής φωνής οδηγεί τον εγκέφαλο του αναγνώστη σε "σκαλώματα" δυσκολεύοντας την ροή της ιστορίας.<br /><br />Θα ήθελα να σου προτείνω μια άσκηση (την οποια αν θέλεις την κάνεις). <br />Γράψτο απο την αρχή.Γύρισε το όλο σε ενεργητική φωνή (στα κομμάτιαπου είναι δυνατόν να το κάνεις) δίνοντας μια δυναμική στους χαρακτήρες σου που θα τους μεταφορφώσει περισσότερο σε ήρωες, παρά σε πιόνια του συγγραφέα.<br /><br />Μετά σύγκρινε τα δυο κείμενα και διαπίστωσε ποιο διαβάζεται πιο ευχάριστα<font size="2">.</font><font size="2"><img src="http://community.sff.gr/public/style_emoticons/default/wink.gif" /></font><br /><br /><br /><br /> Ok, ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Θα την δοκιμάσω την άσκηση. thanks Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted August 21, 2010 Share Posted August 21, 2010 Μου έδωσες την εντύπωση πως περισσότερο ήθελες να μεταδώσεις μια εικόνα και μέσω αυτής ένα συναίσθημα, παρά μια ολοκληρωμένη ιστορία. Στο επίπεδο της εικόνας, τα κατάφερες, οι περιγραφές μου έφτασαν. Αλλά, ως προς το συναίσθημα, δεν μου μεταδόθηκε. Φαντάζομαι πως αυτό συνέβη για τον λόγο που ανέφερε ο Drake παραπάνω. Δηλαδή, οι χαρακτήρες ήταν πολύ απρόσωποι, πολύ άβουλοι, πολύ αδιάφοροι για να νοιαστώ για την θλίψη τους. Αυτό θα μπορούσε εν μέρει να βελτιωθεί με τον τρόπο που σου πρότεινε ο Drake. Ένα άλλο κόλπο για να ζωντανέψεις κάπως τους χαρακτήρες είναι να τους προσδώσεις μικρές λεπτομέρειες, κάποια χαρακτηριστική κίνηση, μια ατάκα, κάποιο εξωτερικό χαρακτηριστικό που τους δίνει ταυτότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 21, 2010 Author Share Posted August 21, 2010 Μου έδωσες την εντύπωση πως περισσότερο ήθελες να μεταδώσεις μια εικόνα και μέσω αυτής ένα συναίσθημα, παρά μια ολοκληρωμένη ιστορία. Στο επίπεδο της εικόνας, τα κατάφερες, οι περιγραφές μου έφτασαν. Αλλά, ως προς το συναίσθημα, δεν μου μεταδόθηκε. Φαντάζομαι πως αυτό συνέβη για τον λόγο που ανέφερε ο Drake παραπάνω. Δηλαδή, οι χαρακτήρες ήταν πολύ απρόσωποι, πολύ άβουλοι, πολύ αδιάφοροι για να νοιαστώ για την θλίψη τους. Αυτό θα μπορούσε εν μέρει να βελτιωθεί με τον τρόπο που σου πρότεινε ο Drake. Ένα άλλο κόλπο για να ζωντανέψεις κάπως τους χαρακτήρες είναι να τους προσδώσεις μικρές λεπτομέρειες, κάποια χαρακτηριστική κίνηση, μια ατάκα, κάποιο εξωτερικό χαρακτηριστικό που τους δίνει ταυτότητα. ok, ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 21, 2010 Share Posted August 21, 2010 Και εμένα με κράτησε λίγο δύσκολα το κείμενο. Μου άρεσε η προσπάθεια να δείξεις δυο σκηνές από την ζωή του κοριτσιού αλλά μου φάνηκε πολύ ψεύτικη σαν "δικαιολογία". Ένα κύμα μόνο να τον πνίξει με την μία και μάλιστα τέτοιο που δεν έφτασε στην απόσταση που την πέταξε για να την σώσει...Δεν μου κάθεται καθόλου καλά... Πάντως διαβάζοντάς το που γεννιέται η απόρία... Είσαι σίγουρος για το τι ήθελες να γράψεις; Ποια σκηνή ήταν η σημαντική για σένα; Μου μοιάζει να είχες μια καλή ιδέα που δε μπόρεσες να την λειτουργήσεις... Γενικά πάντως καλή προσπάθεια, περιμένω να διαβάσω και άλλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 22, 2010 Author Share Posted August 22, 2010 Και εμένα με κράτησε λίγο δύσκολα το κείμενο. Μου άρεσε η προσπάθεια να δείξεις δυο σκηνές από την ζωή του κοριτσιού αλλά μου φάνηκε πολύ ψεύτικη σαν "δικαιολογία". Ένα κύμα μόνο να τον πνίξει με την μία και μάλιστα τέτοιο που δεν έφτασε στην απόσταση που την πέταξε για να την σώσει...Δεν μου κάθεται καθόλου καλά... Πάντως διαβάζοντάς το που γεννιέται η απόρία... Είσαι σίγουρος για το τι ήθελες να γράψεις; Ποια σκηνή ήταν η σημαντική για σένα; Μου μοιάζει να είχες μια καλή ιδέα που δε μπόρεσες να την λειτουργήσεις... Γενικά πάντως καλή προσπάθεια, περιμένω να διαβάσω και άλλα. Βασικά ήμουν ξαπλωμένος και μόλις είχα ξυπνήσει και μου ήρθε η ιδέα. Βασικά μου ήρθε ένα συναίσθημα και όχι μια ιστορία, και προσπάθησα να σας το μεταδώσω, αλλα μάλλον χωρίς επιτυχία . Εμένα μου άρεσε η τελαιυταία σκηνή την οποία και προσδοκούσα να σας αρέσει και εσας. Τέλος, πάντων, ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Και εμένα με κράτησε λίγο δύσκολα το κείμενο. Μου άρεσε η προσπάθεια να δείξεις δυο σκηνές από την ζωή του κοριτσιού αλλά μου φάνηκε πολύ ψεύτικη σαν "δικαιολογία". Ένα κύμα μόνο να τον πνίξει με την μία και μάλιστα τέτοιο που δεν έφτασε στην απόσταση που την πέταξε για να την σώσει...Δεν μου κάθεται καθόλου καλά... Πάντως διαβάζοντάς το που γεννιέται η απόρία... Είσαι σίγουρος για το τι ήθελες να γράψεις; Ποια σκηνή ήταν η σημαντική για σένα; Μου μοιάζει να είχες μια καλή ιδέα που δε μπόρεσες να την λειτουργήσεις... Γενικά πάντως καλή προσπάθεια, περιμένω να διαβάσω και άλλα. Βασικά ήμουν ξαπλωμένος και μόλις είχα ξυπνήσει και μου ήρθε η ιδέα. Βασικά μου ήρθε ένα συναίσθημα και όχι μια ιστορία, και προσπάθησα να σας το μεταδώσω, αλλα μάλλον χωρίς επιτυχία . Εμένα μου άρεσε η τελαιυταία σκηνή την οποία και προσδοκούσα να σας αρέσει και εσας. Τέλος, πάντων, ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Σε καταλάβαμε αμέσως! Νομίζω χρειαζόσουν λίγο καλύτερη ιδέα για την θυσία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Καλό(και από ορθογραφία σχεδόν τέλειο, btw:tongue:). Οι περιγραφές είναι πολύ ωραίες! Συμφωνώ με τα παιδιά από πάνω για τις ελλείψεις του. Εγώ θα πρότεινα επίσης να αφαιρέσεις μερικά επίθετα, είναι κάπως πολλά. Δε χρειάζεται όλα τα ουσιαστικά να έχουν επίθετο. Το λέει και ο Stephen King ότι πρέπει να γράφει κανείς όσο πιο σκέτα γίνεται. Εγώ δεν είμαι του πολύ σκέτου, αλλά he has a point. Η υπόθεση μου θυμίζει την αρχή του Thinner του Stephen King: κι εκεί ένα δυστύχημα συμβαίνει επειδή ένα ζευγάρι είναι απασχολημένο με ερωτικές περιπτύξεις και δεν προσέχει τι γίνεται γύρω του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 22, 2010 Author Share Posted August 22, 2010 Καλό(και από ορθογραφία σχεδόν τέλειο, btw:tongue:). Οι περιγραφές είναι πολύ ωραίες! Συμφωνώ με τα παιδιά από πάνω για τις ελλείψεις του. Εγώ θα πρότεινα επίσης να αφαιρέσεις μερικά επίθετα, είναι κάπως πολλά. Δε χρειάζεται όλα τα ουσιαστικά να έχουν επίθετο. Το λέει και ο Stephen King ότι πρέπει να γράφει κανείς όσο πιο σκέτα γίνεται. Εγώ δεν είμαι του πολύ σκέτου, αλλά he has a point. Η υπόθεση μου θυμίζει την αρχή του Thinner του Stephen King: κι εκεί ένα δυστύχημα συμβαίνει επειδή ένα ζευγάρι είναι απασχολημένο με ερωτικές περιπτύξεις και δεν προσέχει τι γίνεται γύρω του. Οκ, Ευχαριστώ wordsmith. Η αλήθεια είναι πως το παρακάνω με τα επίθετα... . Ξέρετε κάτι, ίσως θα μπορούσα να αναφέρω οτι το κύμα την χτύπησε και αυτήν αλλά δεν της προξενησε τον θάνατο. Θα έστεκε πιο πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Μπα, θέλει κάτι πολύ πιο πολύπλοκο...Π.χ. να βρίσκονται μέσα στο νερό να τους επιτεθεί ο καρχαρίας από τα σαγόνια του καρχαρία και αυτός να την διώξει μακρυά, να θυσιάσει το χέρι του μέσα στο στόμα του καρχαρία για να μην την δαγκώσει ή κάτι τέτοιο... Το remake του Κινγκ Κονγκ το έχετε δει; Δεν είναι η καλύτερη ταινία του κόσμου αλλά ο σκηνοθέτης έκανε φοβερή δουλειά σε μερικά σημεία... Δεν θα ξεχάσω στη μάχη με τους δεινόσαυρους, σε μιά σκηνή, για να μην δαγκώσουν την κοπέλα που προστατεύει, θυσιάζει το χέρι του... Τρομερό... Ενώ κανένας δεν το κατάλαβε καν ότι συνέβη, εγώ που βλέπω ταινίες για τέτοιες λεπτομέρειες, ενθουσιάστηκα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 22, 2010 Author Share Posted August 22, 2010 Μπα, θέλει κάτι πολύ πιο πολύπλοκο...Π.χ. να βρίσκονται μέσα στο νερό να τους επιτεθεί ο καρχαρίας από τα σαγόνια του καρχαρία και αυτός να την διώξει μακρυά, να θυσιάσει το χέρι του μέσα στο στόμα του καρχαρία για να μην την δαγκώσει ή κάτι τέτοιο... Το remake του Κινγκ Κονγκ το έχετε δει; Δεν είναι η καλύτερη ταινία του κόσμου αλλά ο σκηνοθέτης έκανε φοβερή δουλειά σε μερικά σημεία... Δεν θα ξεχάσω στη μάχη με τους δεινόσαυρους, σε μιά σκηνή, για να μην δαγκώσουν την κοπέλα που προστατεύει, θυσιάζει το χέρι του... Τρομερό... Ενώ κανένας δεν το κατάλαβε καν ότι συνέβη, εγώ που βλέπω ταινίες για τέτοιες λεπτομέρειες, ενθουσιάστηκα! ναι αλλά άμα βρίσκονταν μέσα στο νερό θα ήταν κάπως δίσκολο να κάνουν με την ίδια άνεση αυτά που κάνουν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Μπα, θέλει κάτι πολύ πιο πολύπλοκο...Π.χ. να βρίσκονται μέσα στο νερό να τους επιτεθεί ο καρχαρίας από τα σαγόνια του καρχαρία και αυτός να την διώξει μακρυά, να θυσιάσει το χέρι του μέσα στο στόμα του καρχαρία για να μην την δαγκώσει ή κάτι τέτοιο... Το remake του Κινγκ Κονγκ το έχετε δει; Δεν είναι η καλύτερη ταινία του κόσμου αλλά ο σκηνοθέτης έκανε φοβερή δουλειά σε μερικά σημεία... Δεν θα ξεχάσω στη μάχη με τους δεινόσαυρους, σε μιά σκηνή, για να μην δαγκώσουν την κοπέλα που προστατεύει, θυσιάζει το χέρι του... Τρομερό... Ενώ κανένας δεν το κατάλαβε καν ότι συνέβη, εγώ που βλέπω ταινίες για τέτοιες λεπτομέρειες, ενθουσιάστηκα! ναι αλλά άμα βρίσκονταν μέσα στο νερό θα ήταν κάπως δίσκολο να κάνουν με την ίδια άνεση αυτά που κάνουν... E ΌΧΙΙΙΙΙ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.