Jump to content

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (Fyodor Dostoyevsky)


Tattoman

Recommended Posts

Παιδιά, έχω ακούσει πολλά για αυτόν τον επικό συγγραφέα. Καλά, οτί σαν αυτόν δεν υπάρχει άλλος. Αλλά και διόλου κολακευτικά σχόλια, όπως οτι περιγράφει ενοχλητικά τα πάντα. Λοιπόν ποια είναι η η γνώμη σας για αυτόν τον επικό ποιητή και για τα έργα του. Αν έχετε κάποια πρόταση για κανένα καλό βιβλίο του. Μην δυστάσετε να την ΄γράψετε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ο Ντοστογιέφσκι έχει τρεις περιόδους συγγραφής. Τα πιο γνωστά του έργα ανήκουν στην τρίτη περίοδο(Εγκλημα και τιμωρια, ο ηλίθιος, αδερφοί καραμαζωφ κ.α). Αυτό συνέβη γιατί υπάρχει ολοφάνερα μια μεταστροφή στην πίστη στον Θεό από μέρους του και έτσι η εκκλησία τα εξύμνησε. Σίγουρα η περίοδος που πέρασε στην Σιβηρία τον έκανε να πιστέψει γιατί δίχως άλλο η επιβίωση θέλει το μαξιλάρι της. Παρ' αυτά δεν χάνει το ντελιριακό του τρόπο γραφής. Γενικά, ο Ντοστογιέφσκι είναι ο Μότσαρτ της συγγραφής. Τα έργα του ειναι πληθωρικά με ένα θίασο χαρακτήρων να παρελαύνουν και να απογυμνώνονται στον αναγνώστη με τρόπο που φανερώνει μια άμετρη αγάπη για τον ανθρωπο και τις πολυποίκιλες εκφράσεις του πνευματός του. Ειδικά μιλώντας για πάθη.

Ο Ντοστογιέφσκι αγαπάει ιδιαίτερα τις λέρες, τους απατεώνες, τους μπεκρήδες, τους χαρτοπαίκτες και τους τρελούς. Είχε μια συγγένεια μαζί τους μιας και ο ίδιος διακατεχόταν από πολλά πάθη. Επίσης για τον τρόπο γραφης του έχω να προσθέσω το εξής : Λίγα λουλούδια είναι καλά, πολλά λουλούδια είναι κίτς, πάρα πολλά λουλούδια είναι όμορφα τόσο που γίνονται πνιγηρά. Και αυτό κάνει. Ασφυκτιάς από την φλυαρία του δίχως όμως να μπορείς να αφήσεις το ανάγνωσμα από τα χέρια σου γιατι είναι εκθαμβωτικά όμορφο.

Προσωπικά από τα πολλά του έργα ξεχωρίζω :

1) O παίχτης

2)Το υπόγειο

3) Νιετόσκα

4)Έγκλημα και τιμωρία

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τα πιο γνωστά του έργα ανήκουν στην τρίτη περίοδο(Εγκλημα και τιμωρια, ο ηλίθιος, αδερφοί καραμαζωφ κ.α). Αυτό συνέβη γιατί υπάρχει ολοφάνερα μια μεταστροφή στην πίστη στον Θεό από μέρους του και έτσι η εκκλησία τα εξύμνησε

Sorry αλλα αυτο ειναι απλα προπαγανδα και ειδικα του Nabokov.Τα 2,5 εργα του πριν τη Σιβηρια δεν τον εκαναν διασημο και βεβαια δεν ειναι τα καλυτερά του.Επιπλεον στη Σοβιετικη Ρωσσια που ελεγε ο τυπος η ορθοδοξια πολεμηθηκε-αρα το αντιθετο συνεβη.

Βασικα δεν ειναι τοσο υπερβολικα περιγραφικος-εγω αυτο που βαριεμαι είναι η μιζερια που βγαζει συχνα.

Συνιστω κι εγω O παίχτης-Έγκλημα και τιμωρία,παντως.

Link to comment
Share on other sites

Αρχικά έγραψε και κάμποσα διηγηματα πριν το 1859 όταν επέστρεψε στην Πετρπύπολη. Δεύτερον δεν υπήρχε ακόμη σοβιέτ επί Ντοστογιέφσκι. Τρίτον οι ορθοδοξοι ευαγγελίζονται μέσω των εκπροσώπων τύπου τους συγκεκριμένα έργα ακόμη και σήμερα. Τέλος, είχε αναγνωριστεί ήδη ο φίλτατος Φεντόρ πριν τον στείλουνε στην Σιβηρία. Σε συγχωρω!

Link to comment
Share on other sites

από ότι κατάλαβα, ο παίχτης είναι πολύ καλό βιβλίο ε?

 

 

Link to comment
Share on other sites

1.Τα μυθιστορηματα ειναι που τον κανουν διασημο.Κι εσυ για μυθιστορηματα εγραψες βασικα;)

2. Τα Σοβιετ τα ανεφερα γιατι τα ανεφερε στο διασημο σολιο του ο Ναμποκοφ(ξαναδιαβασε το ποστ μου).Επιπλεον η παγκοσια καταξιωση ηρθε τον 20ο αιωνα που κατα κυριο λογο (70%) η Ρωσσια ηταν ΕΣΣΔ.

3. Δεν υπαρχει καμια σπουδαια προωθηση του απο την Ορθοδοξη εκκλησια.Εκτος αν ο χεμινγουεη που τον εκθειασε ηταν ορθοδοξος παπας και στην Ελλαδα δινουν το Ο παικτης στα κατηχητικα.

4. Ναι,ειχε αναγνωριστει...απο την τσαρικη αστυνομια...:lol:

5. H Νιετοσκα που προωθεις για να δειξεις οτι τα καλυτερα εργα του ειναι τα πρωτα...ειναι ημιτελες εργο

Ποιον συγχωρεις και γιατι;:huh:

Εγω απλα ειπα να μην πεφτουμε στη λουπα οτι και καλα ο τυπος εγινε γνωστος χαρη στην ορθοδοξη εκκλησια.Ημαρτον, μιλαμε για τυπο που προωθουσε χαρτοπαιξια-μεθυσι-πορνες κτλ...:devil2:

Τωρα πια φυσικα και μας φαινεται συντηρητικος και παραδοσιακος αλλα μιλαμε για συγγραφεα του προπροηγουμενου αιωνα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Dostoyevsky was made a lieutenant in 1842, and left the Engineering Academy the following year. He completed a translation into Russian of Balzac's novel Eugénie Grandet in 1843, but it brought him little or no attention. Dostoyevsky started to write his own fiction in late 1844 after leaving the army. In 1846, his first work, the epistolary short novel, Poor Folk, printed in the almanac A Petersburg Collection (published by N. Nekrasov), was met with great acclaim. As legend has it, the editor of the magazine, poet Nikolai Nekrasov, walked into the office of liberal critic Vissarion Belinsky and announced, "A new Gogol has arisen!" Belinsky, his followers, and many others agreed. After the novel was fully published in book form at the beginning of the next year, Dostoyevsky became a literary celebrity at the age of 24.

wikipedia

 

 

Εντάξει τώρα?Αμάν!

 

http://www.gonia.gr/gonia.php?article=2130

Εντάξει ξανά?

 

Εσένα συγχωρω heroin!

 

Και δεν προωθώ τίποτα!Διάβολε μακαρι να προωθούσα κανα βιβλίο να έβγαζα και κανα φράγκο!

Link to comment
Share on other sites

Επισης ο Χέμινγοευει μισούσε τον Ντοστογιέφσκι γιατί ήθελε να γίνει ο μεγαλύτερος συγγραφέας ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ και όταν διάβασε Ντοστογιέφσκι πείστηκε ότι δεν μπορούσε να τον ξεπεράσει.

Link to comment
Share on other sites

Εσένα συγχωρω heroin!

 

Και δεν προωθώ τίποτα!

Σιγουρα δεν προωθεις;:mf_sherlock:

Σορρυ,αλλα γιατι και με ποια αρμοδιοτητα με συγχωρεις;Ευχαριστω δηλαδης αλλα γιατι;:huh:

Ξερεις το Poor Folk ειναι μυθιστορημα.Και δεν ειναι απο τα καλυτερα του-απλα ειναι το πρωτο που τον εκανε γνωστο στη Ρωσσια.Αλλα αναφωνω mea culpa με το λινκ που δινεις αφου ειναι προφανες οτι ολοι οσοι διαβασαμε Ντοστογιεφσκι το καναμε κατοπιν υποδειξης της τοπικης ενοριας.:tongue:

Και για να καταλαβαινομαστε,πχ το πιο διασημο και καλυτερο εργο του θεωρειται το Εγκλημα και Τιμωρια που γραφτηκε αργοτερα και η εκκλησια δεν ειναι αυτη που το εκανε τοσο καλο,you know...

Σχεδον ολοι οι καλλιτεχνες γινονται γνωστοι με ενα πρωιμο εργο τους αλλα το καλυτερο εργο τους ερχεται λιγα χρονια αργοτερα (συνηθως).

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

post-1004-128257662754_thumb.jpg

Ποιοι σφάζονται εκεί πάνω; Ούτε στον τάφο

δεν έχει ησυχία κανείς...

 

post-1004-12825766889_thumb.jpg

Μόνο εσύ; Κατάρα την ώρα και τη στιγμή που

έπιασα πένα στο χέρι μου...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Φίλε μου άμα προωθούσα θα φόραγα και σακάκι όμοιο με ταπετσαρία καναπέ!Αυτά που ασπάζομαι έχουν υποκειμενική χροιά όπως και οι δικες σου απόψεις. Εσύ δεν ζητάς συγγνώμη;(Sorry). Αναγνωρίζω ότι είναι σχήμα λόγου και το χρησιμοποιώ. Πέρα αυτού φοράω μαύρα κι έχω και τις ευλογίες του αγίου βλασφημίωντα(μεγάλη η χάρη του!). Τέλος πάντων, η εκκλησία προωθεί ή όχι κάτι ανάλογα με τις βλέψεις τις. Συμφωνώ ότι δεν το έκανε η εκκλησία καλό όπως δεν έκανε κακό τον τελευταίο πειρασμό του Καζαντζάκη γιατί πέρα από τις επίσημες απόψεις ενός οργανισμού υπάρχει και η αντικειμενική αξία ενός έργου. Όμως δεν μπορώ να αρνηθώ την επιδραση που ασκεί ένας τέτοιος οργανισμος στην κοινή γνώμη. Peace!

Link to comment
Share on other sites

Οχι ενταξει αν ειναι να μαλωνουμε συμφωνω:

ο τυπος εγραψε απο το πουθενα τα 2 καλυτερα εργα του,εγινε παγκοσιως διασημος,μετα στην εξορια εχασε το ταλεντο του αλλα η Εκκλησια αποφασισε να τον προμοταρει για τα επομενα 150 χρονια ανα τον κοσμο(επειδη "Ο Ντοστογιέφσκι αγαπάει ιδιαίτερα τις λέρες, τους απατεώνες, τους μπεκρήδες, τους χαρτοπαίκτες και τους τρελούς" οπως η Εκκλησια υποθετω) με αποτελεσμα μετρια εργα του οπως "Εγκλημα και τιμωρια" να διαβαζονται αναγκαστικα την ωρα των Θρησκευτικων.

:friends:

Οβερ and αουτ

Link to comment
Share on other sites

calm down βρε παιδιά, λίγες πληροφορίες για τα βιβλία του ζήτησα και κοντεύω να γράψω το βιογραφικό τουlaugh.gif . Πορευτήτε εν έιρήνη.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Οχι ενταξει αν ειναι να μαλωνουμε συμφωνω:

ο τυπος εγραψε απο το πουθενα τα 2 καλυτερα εργα του,εγινε παγκοσιως διασημος,μετα στην εξορια εχασε το ταλεντο του αλλα η Εκκλησια αποφασισε να τον προμοταρει για τα επομενα 150 χρονια ανα τον κοσμο(επειδη "Ο Ντοστογιέφσκι αγαπάει ιδιαίτερα τις λέρες, τους απατεώνες, τους μπεκρήδες, τους χαρτοπαίκτες και τους τρελούς" οπως η Εκκλησια υποθετω) με αποτελεσμα μετρια εργα του οπως "Εγκλημα και τιμωρια" να διαβαζονται αναγκαστικα την ωρα των Θρησκευτικων.

:friends:

Οβερ and αουτ

 

http://www.scribd.com/doc/30337197/%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%95%CE%A6%CE%A3%CE%9A%CE%99-%CE%91%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A6%CE%9F%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%96%CE%A9%CE%A6

Link to comment
Share on other sites

μόλις ξεκείνησα το "αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων" είμαι στην σελ 30 και μαγέυτικα. Ο τρόπος που γράφει είναι ανάλαφρος, έχει ωραία έκφραση και σε έλκει. Εμένα προς το παρόν μου αρέσει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Είχα διαβάσει τον πρώτο τόμο του "Έγκλημα και Τιμωρία" (το έχω από εφημερίδα σε 5 τόμους), καλό μου φάνηκε αλλά με έπιασε μια βαρεμάρα και το παράτησα. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων με έπιασε γενική βαρεμάρα ώστε να μην ανοίξω βιβλίο, όχι με το συγκεκριμένο. Είναι στη λίστα των βιβλίων που πρέπει να ξαναδιαβάσω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Απο τα κλασικα μου αρεσει ιδιαιτερα αυτο γιατι εχει μια ενδιαφερουσα αστυνομικη υποθεση,εχει και λιγο ερωτα(με Σλαβα κορασιδα!) και εναν κατεστραμενο φοιτητη.Τι αλλο ηθελα την 1η χρονια στη Θεσσαλονικη;:book:

Μου το προτεινε κι ο πνευματικος μου,το ομολογω.:ph34r:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Έχω διαβάσει το "ο παίκτης" και το "έγκλημα και τιμωρία". Το μόνο που θα πω είναι ότι η περιγραφή της αρρώστιας - κατάθλιψης του Ρασκόλνικοφ (στο έγκλημα και τιμωρία) είναι απίστευτη. Διαβάστε οπωσδήποτε Ντοστογιέφσκι :book:

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Eκπλησσομαι που δεν εχει αναφερει κανεις το "Ενα γλυκο κοριτσι" και βλεπω μονο τις κλασικες επιλογες..

Προσωπικα μου αρεσε παρα πολυ, βρηκα την υποθεση πολυ πρωτοτυπη , ακριβως στα γουστα μου..

Προκειται για το μονολογο ενος αντρα που απευθυνεται στο πτωμα της νεκρης γυναικας του, που μολις αυτοκτονησε...

Διαβασε το, πιστευω θα σου αρεσει..

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Οταν πηγα να αγορασω το εγκλημα και τιμωρια, ρωτησα σε τι εκδοση να το παρω. Η απαντηση ηταν " για Ντοστογιεφσκι μονο Γκοβοστη, εχει τις καλυτερες μεταφρασεις". Η αληθεια ειναι -και χωρις να εχω διαβασει απο αλλες εκδοσεις- εμεινα καταευχαριστημενος. Το βιβλιο το λατρεψα, οπως και τη γραφη φυσικα. Υπαρχει μαγεια στην πενα του! Αμεσως μετα διαβασα και το "υπογειο", καλο, αρκετα βαρη ομως. Εχω το "σωσιας" στο ραφι και καποια στιγμη θα φτασει και η σειρα του. Το 2008 φτανωντας στην Αγια Πετρουπολη, ηταν αδιανοητο να μην περασω απο τον ταφο του μεγαλου αυτου συγγραφεα. Πραγματικα εμβληματικος! Τελειωνοντας θα ηθελα ηδη να εχω διαβασει και τα υπολοιπα καταξιομενα του εργα, οπως τον "ηλιθιο", τον "παιχτη", τους "δαιμονισμενους" και τους "αδελφους Καραμαζωφ". Ολα στην ωρα τους ομως.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Μόλις τελείωσα ''Το Υπόγειο'', είναι ο πρώτος Ντοστογιέφσκι που διαβάζω. Δεν μου άρεσε. Η ιστορία έχει να κάνει μ' έναν τύπο που δεν τρέφει καμία εκτίμηση και σεβασμό για τον εαυτό του. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από τις προσωπικές του σκέψεις. Το πρώτο μέρος του βιβλίου είχε να κάνει με τις σκέψεις αυτές, οι οποίες επειδή ήταν κάπως αφηρημένες, με κούρασαν. Το δεύτερο μέρος μου άρεσε περισσότερο. Εκεί ο κεντρικός χαρακτήρας αφηγούταν κάποιες περίεργες καταστάσεις στις οποίες βρέθηκε μπλεγμένος, χωρίς πάλι να λείπουν οι μονόλογοι του. Δεν έχω πρόβλημα μ' αυτούς, απλά οι συγκεκριμένοι ήταν γραμμένοι μ' έναν περίεργο τρόπο. Και γενικά το ύφος του βιβλίου με παραξένεψε, δεν είναι για παραπάνω από μία φορά. Ωστόσο δεν απογοητεύομαι. Από τον συγκεκριμένο συγγραφέα έχω και τα: ''Ο Παίκτης'', και ''Έγκλημα και Τιμώρια'', πιστεύω ότι όλο και κάποιο από αυτά θα είναι καλύτερο.

Edited by Δημήτρης
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Το Υπόγειο ούτε εμένα μου άρεσε. Ήταν και το πρώτο του που διάβασα, οπότε με απέτρεπε για πολύ καιρό να πιάσω άλλο. Δεν θυμάμαι τίποτα, μόνο το πόσο σιχαινόταν τον εαυτό του και, κατ' επέκταση, όλους τους άλλους.

 

Μετά διάβασα τη Νέτοτσκα Νιεσβάνοβα και κατάλαβα από πού σήκωνε ατάκες και πλοκές ο Φώσκολος.

 

 

Θέλω να μιλήσω όμως για το Έγκλημα και Τιμωρία, που το διάβασα πριν λίγες εβδομάδες.

Ε, ναι, επιτέλους, μπορώ να αναφωνήσω: ήταν μεγάλος!

 

Φυσικά και με κούρασε (με εξόντωσε είναι το σωστό ρήμα, βασικά) η φλυαρία και οι  επαναλήψεις του (ναιαιαι... ο Ρασκόλνικωφ υπέεεφερεεε... το καταλάβαμε... ναι, ψηνόταν από τον πυρετό και από τις τύψεις... ), φυσικά και χρειάζομαι ένα διάλειμμα (μηνών) για να ξαναπιάσω Ντοστογιέφσκι, αλλά το Έγκλημα και Τιμωρία θα μου μείνει αξέχαστο. Όταν το τέλειωσα ήξερα ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα, και πράγματι, όσο περνούσαν οι μέρες με έπιανα να το σκέφτομαι ξανά και ξανά, με δημιουργικό τρόπο. Με αυτό τον τρόπο που σκεφτόμαστε ό,τι μας έχει μάθει κάτι.

Το μεγαλειώδες είναι ότι η πλοκή δεν έχει τη μεγαλύτερη σημασία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει). Το κυριότερο σημείο της είναι ήδη γνωστό πριν ακόμα διαβάσει κανείς το βιβλίο. Αυτό που έχει σημασία είναι η άλλη, η εσωτερική πλοκή. Η διαδικασία (όλο το βιβλίο δηλαδή) που φέρνει τον Ρασκόλνικωφ εκεί που τον φέρνει, τον άνθρωπο που αφήνουμε στο τέλος, αυτό είναι που θα μου μείνει, τελικά, αξέχαστο. Και όλα όσα δεν εξηγεί εκεί, στο τέλος.

Θα μου μείνουν αξέχαστες και δύο σκηνές (ναι, δύο μόλις, μετά από ένα τόσο μεγάλο έργο. Αλήθεια, δεν τα πήγαινε και πολύ καλά με τις σκηνές. Άλλος ήταν ο τρόπος του). Η μία είναι ο πρωταγωνιστής με μια κοπέλα που κάθονται μαζί στο δωματιάκι της. Μου θύμισε πίνακα προραφαηλίτη: "διαβάζοντας τη βίβλο" θα ήταν ο τίτλος, όμως κάπου εκεί σε μια άκρη θα ήταν πεταμένος ένας μπαλτάς, το βλέμμα του νεαρού άντρα θα ήταν βλοσηρό, και η κούραση της κοπέλας θα φαινόταν σε κάποια λεπτομέρεια στα ρούχα της. Η άλλη είναι μία πολύ απλή αλλά τόσο δυνατή σκηνή: ο Ρασκόλνικωφ και ο μοναδικός του φίλος, ο Ραζουμίχιν κοιτάζονται για δυο στιγμές ακίνητοι, σιωπηλοί, και τίποτα δεν χρειάζεται να ειπωθεί. Ήταν οι μόνες δύο σκηνές που με έκαναν να σταματήσω για λίγο την ανάγνωση, στην πρώτη πιο πολύ, τη βρήκα υπέροχη, στη δεύτερη όσο χρειάζεται για να καταλάβω πόσο απλό είναι με τέτοιο λεπτομερές χτίσιμο να έρθει η αίσθηση του τεράστιου με το τσίμπιμα μιας καρφίτσας μόνο.

 

 

Το επόμενο μάλλον θα είναι Ο Ηλίθιος. Αλλά πριν από το φθινόπωρο το αποκλείω.

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Πήρα "πάσα" απο τα βιβλία που διάβασες χρονολογικά, καθώς κι εγώ πρώτα διάβασα το υπόγειο (το βρήκα βαρύ και μάλλον κάπου εκεί χάθηκα ή με έχασε), μετά το "έγκλημα...." (μόνο όταν το τελειώσει κανείς θα καταλάβει το μεγαλείο του και θα χρήσει το συγγραφέα Τεράστιο) και το επόμενο θα είναι κι εμένα "ο ηλίθιος"! Έχω και το "σωσία" στο ράφι, αλλά θέλω πρώτα απ όλα να διαβάσω τη "βιτρίνα" των έργων του.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..