Εκπτωτή Δικαιοσύνη

[TheHunter-Writer]

 

 

Έκπτωτη Δικαιοσύνη.

 

Σέρνεται μέσα στα σκοτεινά.

 

Ναι, σέρνεται.

 

Κάποτε περπατούσε περήφανη,

 

μα τώρα δεν έχει πλέον τιμή· πώς να περπατήσει με ορθό το κεφάλι;

 

 

 

Σέρνεται και προσπαθεί να ξεφύγει

 

από τα βλέμματα εκείνων που την κατακρίνουν.

 

Αυτό είναι δύσκολο,

 

γιατί είναι πολλοί.

 

 

 

Το σαγόνι της ακουμπά στη γη,

 

σέρνεται για να ξεφύγει

 

από αυτούς που θέλουν να την συνετίσουν.

 

Αυτό είναι εύκολο,

 

γιατί είναι λίγοι.

 

 

 

Ο ζυγός έχει πέσει από το χέρι της

 

και το ξίφος είναι βαμμένο με

 

αίμα αθώων.

 

 

 

Δεν την ενοχλεί·

 

είναι η τσέπη γεμάτη

 

και αυτό της αρκεί.

 

 

 

Δεν θέλει να έρθει το χάραμα,

 

γιατί τότε

 

θα φανεί η σαπίλα

 

κάτω από την τήβεννο της εξουσίας.

 

Μα, και τώρα ακόμη

 

όλοι έχουν δει τη μιαρή της ψυχή,

 

όμως εκείνη θέλει

 

τα προσχήματα να κρατεί.

 

 

 

Σε αυτό δεν την αδικώ

 

(αυτό είναι κωμωδία!).

 

Αν η υποκρισία υποχωρήσει,

 

θα γκρεμίσουν όλα της τα αγάλματα

 

(αυτό είναι τραγωδία!),

 

γιατί μετά την Δικαιοσύνη,

 

δεν θα υπάρχει ούτε η Ελπίδα. 15-9-10

 

 

 

 

 

 

[Stanley]

Χμμμ...

Δεν ειναι και πολύ "ποιητικό" το ποίημά σου...Κι εγώ γράφω ελεύθερο στίχο,αλλά εδώ μου παραφαίνεται...Θέλω να πω,ότι αν δεν το είχες σε στίχους δεν θα έμοιαζε με ποίημα. Από περιεχόμενο μια χαρά είναι,πάντως.