Ο χρυσοαίματος

[Αλχημιστής]

Αρχικα, να συγχαρω τον Ντινο για την αξια νικη του και την διοργανωτρια Τιεσσα, που ασχοληθηκε ολον αυτον τον καιρο και εκανε τον κοπο να βγαλει και στατιστικα!

 

Επισης, θελω να ευχαριστησω τους συμφορουμιτες που αφιερωσαν χρονο να διαβασουν και να σχολιασουν το διηγημα. Εκτιμω πολυ ολες τις παρατηρησεις τους. Στο διηγημα δεν εχει γινει εντιτ οποτε τα σχολια για λαθη στιξης και εκφρασης σε μεγαλο βαθμο οφειλονται σε αυτο.

 

Καποιες απαντησεις και εξηγησεις σε σχολια που εγιναν:

 

 

 

1/ Για το αρχικο τμημα της ιστοριας που υπαρχει η περιγραφη του κοσμου και οσων συμβαινουν εκει, συμφωνω οτι θα δουλεψει καλυτερα αν μπει σε καποιο διαλογο μεταξυ των ηρωων, ωστε να αποφευχθει η απλη παραθεση των γεγονοτων.

 

2/ Ο φυλακας- δαιμονας υποτιθεται οτι μπορει να παρει πολλες μορφες και για παραδειγμα δυο μορφες ταυτοχρονα (γιγαντας- γυναικα). Οι αλυσιδες ειναι μερος της μεταμφιεσης του, για να προσελκυσει τα ανυποψιαστα θυματα του. οι γιγαντες δεν τον εβαλαν εκει, αφου δεν τον ελεγχουν, απλως αποτελουν επιπροσθετη προστασια της πηγης. (πολλα απο αυτα γινονται ξεκαθαρα μετα απο προσεκτικη αναγνωση, αλλα συμφωνω οτι θελουν καλυτερη επεξηγηση.

 

3/ Ο μαγος μιλαει στους ανθρωπους για την πηγη, γιατι θελει να τους εξαπατησει και να τους ξεσηκωσει σε πολεμο. Οι γιγαντες γνωριζουν οτι θα κρατησουν τα τειχη τους, αλλα οπως παραδεχεται ο Ελεντριλ προς το τελος ηθελαν να βοηθησουν τους ανθρωπους και γνωριζαν πως μονο αν συναντουσε το δεντρο ο νεκρος μαγος θα καταλαβαινε την αληθεια. Οι υπολοιποι χρυσοαιματοι επιτεθηκαν στους γιγαντες οταν ειχαν γινει φαντασματα και ειχαν ξεχασει οτι ηταν ευεργετες τους. Αν και δεν το εξηγω, οι γιγαντες αφησαν τον Γκναλ να φυγει, ωστε στο μελλον να βοηθησει τους ανθρωπους. Τα παραπανω υποννοουνται, αλλα στο εντιτ θα αναλυθουν περισσοτερο.

 

 

Ελπιζω να απαντησα στις περισσοτερες αποριες που υπηρχαν. Ευχαριστως να απαντησω σε οποιαδηποτε αλλη ερωτηση προκυψει ή να εξηγησω καποιο σημειο που ξεχασα. Ευχαριστω και παλι για την φοβερη εμπειρια και ελπιζω συντομα να ανεβασω την διορθωμενη μορφη του διηγηματος.

[Tiessa]

Μια κλασική περιπέτεια φάντασυ με τα όλα της: πλάσματα, μάγοι, πόλεμος, μεταμορφώσεις, μυστικό.

 

Στα θετικά: Μου άρεσε ο κόσμος της υπόθεσης, και φαίνεται πως τον είχες δουλέψει επαρκώς στο μυαλό σου πριν τον αποτυπώσεις στο κείμενο.

Η σύλληψη είχε πολύ δυναμικό. Οι στοές, το παιχνίδι με τις λέξεις (όπου αποκαλύπτονται διάφορες μισές αλήθειες), η ιστορία που ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά, η φύση του μυστικού. Ναι, μου άρεσε πάρα πολύ η φύση του μυστικού -όχι μόνο ήταν αρχετυπικά ενδιαφέρουσα, αλλά εδώ είχαμε και μια από τις ιστορίες αυτού του διαγωνισμού που και το μυστικό είναι σαφές και η αποκάλυψή του γίνεται με ολοκληρωμένο τρόπο.

 

Στα αρνητικά: Ο τρόπος εμφάνισης των πληροφοριών είχε κάποια προβλήματα. Σε μερικά σημεία έχουμε μεγάλες ποσότητες πληροφορίας, άλλες από το παρελθόν άλλες από το παρόν και μπερδεύονται λίγο. Ίσως η σύλληψη να ήταν πολύ μεγάλη για τον δεδομένο αριθμό λέξεων (καλά, τολμάει και τα λέει αυτά κάποια που γράφει από εκατό χιλιάδες λέξεις σε κάθε σύλληψή της )

 

Πιστεύω ότι αν μετατόπιζες μερικά κομμάτια πληροφορίας σε άλλα σημεία και απέφευγες ορισμένα εφετζίδικα, όπως τη μεταμόρφωση του γίγαντα, που αφήνει κάποια ερωτηματικά, θα είχες εύκολα ένα πολύ καλό κείμενο.