Write off #54 (Cassandra Gotha vs KELAINO)

[christina]

Συμφωνώ πως μου φάνηκε η εισαγωγή κάπως ''εξειδικευμένη'' να το πω, όμως πάρα πολύ πρωτότυπη.

 

Κατάφερα και διαβασα και τις δυο ιστορίες. Με ενθουσίασε ο τρόπος γραφής σας και φυσικά η αστείρευτη φαντασία τους. Πάντως όποια ιστορία ψηφιστεί ως η καλύτερη, δε σημαίνει οτι η άλλη υστερούσε σε κάτι, απλώς η κάθε μία ιστορία έχει το δικό της ύφος, η πρώτη κυλάει πιο εύκολα, θυμίζει ένα παραμύθι, η δεύτερη πάλι είναι πιο σκοτεινή και συμφωνώ με τον Ντίνο-αν θυμάμαι καλά- που τόνισε πως ίσως την προτιμήσουν οι ''οπαδοί'' του είδους.

[Nihilio]

Poll προστέθηκε

[Mindtwisted]

Πολύ δύσκολη απόφαση, δεν ξέρω ποιο να διαλέξω, μου άρεσαν εξίσου.

 

Δεν θα κάνω άλλα σχόλια, γιατί τα έχουν πει οι προηγούμενοι.

 

Τελικά θα ψηφίσω την Cassandra γιατί η ιστορία της είναι λίγο πιο κοντά στη δική μου προσωπική προτίμηση.

 

[Cassandra Gotha]

Ευχαριστούμε για το poll.

Και για τα καλά λόγια.

[christina]

Επειδή έπρεπε να διαλέξουμε...

 

the vote goes to Cassandra:thmbup:

[Naroualis]

Σειρά μου, να πω κι εγώ τη γνώμη μυ.

 

Καταρχήν, ζητώ συγνώμη για την εισαγωγή. ήταν κάτι που βγήκε πολύ αυθόρμητα, πιο αυθόρμητα κι από flash fiction... Κι όπως ήταν φυσικό, έμπλεξε ένα σωρό πράγματα. Που έκαναν τη δουλειά των κοριτσιών πολύ δύσκολη.

 

Κι από την άλλη, είμαι πολύ περήφανη για την εισαγωγή μου, γιατί είδα ότι και η μια και η άλλη κυρία έκαναν παπάδες! Ειλικρινά είχα καιρό να δω δυο ιστορίες τόσο του γούστου μου. Άλλη φορά λοιπόν, θα εμπιστεύομαι περισσότερο την πένα μου,όταν είναι να σας γράφω εισαγωγές. Με βγάλατε λάθος και οι δυο σας κι αυτό είναι υπέροχο...

Πάμε λεπτομέρειες επί του αγώνοςτώρα.

Η Κασσάνδρα έγραψε κάτι πουπροσωπικά λατρεύω: ένα κομμάτι μυθοπλασίας που αγγίζει την κοσμοπλασία και την κοσμογονία. Έναν υπέροχο μη-τόπο και μη-Χρόνο, που είναι γεμάτος με χρώματα και ήχους. Κι η επιλογή του πώς και του γιατί ήταν τολμώ να πω ιδανική. Μπερδεύτηκα μόνο στα σημεία που αναφέρονται κι άλλοι χαρακτήρες εκτός της Εννεάδας ίσως γιατί στο δικό μου μυαλό κανείς άλλος δεν είναι μπροστά στη σκηνή. Εκεί θεωρώ ότι χρειάζεται ένα μικρό editing, να γίνει η "εισαγωγή" των υπολοίπων, Υπηρετών και σκλάβων, πιο ομαλά. Αλλέως, μ' έπιασες από τα μαλλιά και δε με άφησες πριν πω ήμαρτον.

 

 

Η Κελαινώ είχε το άλλο θετικό: εκτός από χρώματα και ήχους μετέφερε και υφές (περιγραφές της σπλατεριάς περιέχουν και την αίσθηση της αφής) και αρώματα. Ειδικά τα δαφνόλαδο, το σαπούνι και οι βαριές μυρωδιές της γειτονιάς ήταν εξαιρετικές επιλογές. Δυστυχώς κι ενώ και η δική της κοσμοπλασία είναι φοβερά γόνιμη, ξέχασε ή δεν κατάφερε να χωρέσει στο κείμενο το ΓΙΑΤΙ έγιναν αυτά τα ξεχωριστά με τη Δύσα. Κι αυτό έκοψε ένα μεγάλο μέρος από την απόλαυση και με διευκόλυνε να ψηφίσω.

 

 

Κασσάνδρα για μένα. Και ίσως αύριο το βράδυ να ανεβάσω και τη δική μου παραλλαγή της ιστορίας.

 

 

 

[KELAINO]

Και οι δικές μου ευχαριστίες για το χρόνο και τον κόπο σας, καλοί μου.

 

(εδώ μπορούμε να απαντάμε στα σχόλια?)

 

 

[Naroualis]

Κι η δική μου εκδοχή της εισαγωγής.

[dagoncult]

Δύσκολη επιλογή. Ψηφίζω το 'Σπέρμα του Άνο'. Η εισαγωγή ήταν ζόρικη, ωστόσο τα καταφέρατε καλά απέναντι στις απαιτήσεις της. Νομίζω ότι και στις δυο ιστορίες θα ήθελα περισσότερα στοιχεία για τις ηρωίδες (για να καταλάβω τα 'πως', τα 'γιατί' και τα 'με ποιον τρόπο'). Από 'κεί και πέρα, επειδή δεν υπήρχαν και τεράστιες διαφορές, θα έλεγα πως οι πινελιές πρωτοτυπίας (

όπως το ουδέτερο Άνο κι η εννιαμελής-μονάδα της Εννεάδας-Που-Μιλάει

) που συνάντησα στο Σπέρμα Του Άνο έκαναν τη διαφορά για μένα (μαζί ίσως με μια ελαφρώς πιο άνετη ροή στην ανάγνωσή μου σε σχέση με το 'Κρίμα').

 

ΥΓ1: Βαρύ δεύτερο επίπεδο για το 'Κρίμα'.

ΥΓ2: Μερικές πολύ καλές εικόνες στο 'Σπέρμα Του Άνο'

[Tiessa]

Είχα πει και νωρίτερα ότι και οι δυο ιστορίες είχαν εξαιρετικά στοιχεία και η επιλογή θα ήταν δύσκολη, αλλά αφού υπάρχει τώρα poll και το κλωθογύρισα αρκετές φορές, η ψήφος πήγε με ελάχιστη διαφορά στην KELAINO.

Ο λόγος ήταν πως μου άρεσε λίγο (ελάχιστα) περισσότερο ως ιστορία επειδή είχε το ταξίδι από την καθημερινότητα στα υπερκόσμια και μετά πίσω και πάλι σε ανθρώπινα πλαίσια.

[wordsmith]

Και εγώ μάλλον για τον ίδιο λόγο ψηφίζω το Μπάμπη. Και οι δύο ιστορίες ήταν πολύ όμορφα και ατμοσφαιρικά γραμμένες, αλλά... δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα εγώ η τεμπέλα και βιαστική αναγνώστρια. Της Κελαινώ απλώς κατάλαβα λίιιιγο περισσότερα, ίσως επειδή, όπως λέει η Βάσω, συνδέεται κάπως και με την ανθρώπινη καθημερινότητα.

Να ρωτήσω επίσης το Μπάμπη:

το Άνο είναι λογοπαίγνιο με το anus στα αγγλικά-λατινικά,

ή είναι μόνο η δική μου υπερβολική φαντασία σε συνδυασμό με το ότι δεν κατάλαβα αρκετά;

 

Εννοείται συγχαρητήρια και στις δύο (και στις τρεις) που στάθηκαν απόλυτα στο ύψος μιας τόσο όμορφης και ατμοσφαιρικής εισαγωγής .

[KELAINO]

 

το Άνο είναι λογοπαίγνιο με το anus στα αγγλικά-λατινικά;

 

 

 

 

Αλλά την καμία σχέση. Είναι το γιαπωνέζικο ano, που σημαίνει κάτι σαν well... uhm... σε συνδυασμό με το άνω σχώμεν τας καρδίας. :Ρ

 

[Stanley]

Συγγνώμη για την παρέμβαση και που δεν έχω συμμετάσχει στην ψηφοφορία. Να πω,μόνο,ότι το υπ΄αριθμόν 53 write-off ήταν...το προηγούμενο, στο οποίο συμμετείχα κι εγώ(εκείνο με τα επίθετα και τις παρομοιώσεις,ντε!)!Οπότε,αυτό είναι το #54, εκτός κι αν θέλετε να ακυρώσετε το προηγούμενο!

[Naroualis]

Αχαχα! Καλά, πόσα λάθη θα κάνω σ' αυτό το κακόμοιρο το Write Off;!

[KELAINO]

Νυχτερίδες κι αράχνες. Πώς πάει;

 

Μα ψηφίστε, μη διστάζετε...

[Cassandra Gotha]

Τώρα, μετά από ένα μήνα, θέλω να πω ότι αυτό το write-off ήταν ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που έχω γράψει. Και σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό, Naroualis. Όταν πρωτοδιάβασα την εισαγωγή κατάλαβα πόσο ωραία ήταν, αλλά δεν κατάλαβα πόσο θα πόναγε. Με το που κάθισα να γράψω τη συνέχεια, διαπίστωσα ότι ήταν πάρα πολύ δύσκολο πράγμα. Από εδώ το πήγα, από 'κει το έφερα, προσπάθησα τρεις φορές να του ξεφύγω, αλλά τελικά δεν γινόταν. Ήταν ένα κομμάτι κοσμογονίας. Και όπως όλες οι κοσμογονίες, ήταν σκληρό. Δεν του αντιστάθηκα άλλο, και προσευχήθηκα στις κοσμικές δυνάμεις να σας αρέσει.

 

KELAINO, έγραψες κάτι που έχω καταλάβει ότι δεν συνηθίζεις (όπως κι εγώ, άλλωστε). Και το έκανες πολύ καλά. Η ιστορία σου είναι από αυτές που τις νιώθει κανείς, δεν τις διαβάζει απλώς. Χειροπιαστή σχεδόν, αληθινή, με έμπασε και με περπάτησε στους δρόμους της.

 

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν το γεγονός ότι χρησιμοποιήσαμε δυο πολύ σημαντικά στοιχεία με παρόμοιο τρόπο. Το σκοτάδι και τη σφαίρα. Είναι και αυτό που μου αρέσει πιο πολύ στα write-off.

 

Ευχαριστώ γαι τον αγώνα, συμπαίκτρια.

[KELAINO]

Κασσάνδρα,!!!

 

 

Ευχαριστώ πολύ όλους τους πάντες, από συμπαίχτριες, εισαγωγείς, ψηφοφόρους και σχολιαστές.

Να πω κι εγώ ότι δυσκολεύτηκα όσο δε φανταζόμουν ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν για να γράψω κάτι αντάξιο της εισαγωγής. Ο Δαίμων του Χαβαλέ καραδοκούσε ανά πάσα στιγμή, πεταγότανε συνέχεια, ψιθύριζε στ' αυτί μου και γενικά ήμουν σε μια φάση να τον σπρώχνω με το ένα πόδι και να τον κρατάω από τα κέρατα με το ένα χέρι ενώ πληκτρολογούσα με το άλλο... Το "χωρατό" που είδε ο Ντίνος δεν ήταν χωρατό, ήταν κραυγή απόγνωσης, καθώς με καταλάμβανε η φριχτή υποψία ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω...

 

Και πάνω που ολοκλήρωσα, το πόσταρα εντός προθεσμίας, όλα καλά όλα ανθηρά, κάνω μία έτσι και βλέπω το Δαίμονα στη γωνία του να χαχανίζει αυτάρεσκα.

 

- Τί γελάς ρε; τον λέω.

 

- Για κοίτα τί ακριβώς έγραψες... με απαντάει με νόημα.

 

Και κοιτάζω.

 

Και το βλέπω.

 

 

Η τύπισσα κατεβαίνει σε μια βαθειά σπηλιά, όπου "σμίγει" με ένα φωτεινό φαλλικό σύμβολο, το οποίο εκσπερματίζει μια φωτεινή σφαίρα που τη γονιμοποιεί... ΦΡΟΟΟΟΟΫΥΥΥΝΤ!!!

 

 

Μετά κοίταξα την ιστορία της Άννας και φρίκαρα με το πόσο απλά, δυνατά και χωρίς φαμφάρες μπορούσαν να γίνουν όλα... Και δε θα μάντευα ποτέ ότι δυσκολεύτηκε να τη γράψει!

 

Περίμενα ΤΟ άπειρο κράξιμο για να πω την αλήθεια...

 

 

 

 

 

ΥΓ: Μιας και ρωτήθηκε: Άυτό που ήταν διαφορετικό με τη Δύσα ήταν το ότι όλοι οι προηγούμενοι εκλεκτοί ήταν νορμάλ παιδιά από νορμάλ οικογένειες που τους νοιάζονταν, ενώ τη Δύσα την είχαν όλοι μονίμως στο φτύσιμο.

 

Ξανά ευχαριστώ, απίστευτη εμπειρία!!!