Poll: FFL #6 (Cassandra Gotha vs dagoncult vs DinMcXanthi vs DinoHajiyorgi vs Eroviana vs Lady Nina vs Naroualis vs Nienor vs Nihilio vs Rixardogios vs TheTregorian vs Waylander)

[Lady Nina]

Κι εγώ, με το που είδα το θέμα, άρχισα να γράφω το ποίημα. Κι έτσι μου ήρθε η έμπνευση για την υπόλοιπη ιστορία... Και έλειωσα στο... παρά πέντε! Μπορεί να φαίνονται λίγες οι 950 λέξεις, αλλά είναι το προσωπικό μου ρεκόρ!

 

Edit: Ελπίζω, Narou, πως θα υπάρχει αυτό το σφηνάκι!

Edited October 14, 2010 by Lady Nina

[Cassandra Gotha]

Ε όχι κύριε! Δεν θα με κάνεις να κλάψω βραδιάτικα! (Ξέρεις ποιος είσαι) Ά στο καλό...

(Εντάξει, τα "σοβαρά" σχόλια αύριο )

[Eroviana]

Και τώρα τι κάνουμε; Περιμένουμε να ανοιξει poll; Δε διάβασα καλά τις οδηγίες μήπως; Σχολιάζουμε;

[TheTregorian]

Και τώρα τι κάνουμε; Περιμένουμε να ανοιξει poll; Δε διάβασα καλά τις οδηγίες μήπως; Σχολιάζουμε;

 

παρομοίως, απορώ!

[Naroualis]

Σόρρυ, ρε παιδιά, αλλά το πληκτρολόγιό μυ δε δούλευε εδώ και ώρα και πάλευα απομουρλαμένη. Ανοίγω το πολλ σε λίγο.

 

ΜΙΑ ψήφος. Ούτως ή άλλως δε θα αφήσω επιλογές για περισσότερες.

[Lady Nina]

Το poll θα ανοίξει σε αυτό το topic ή στο άλλο; Επίσης, μέχρι πότε θα μπορούμε να ψηφίσουμε;

[Naroualis]

Για εδώ ήταν το πολλ, προσπαθώ εδώ και ώρα και δεν τα καταφέρνω. Ένας μοντ;

[Lady Nina]

Αν ανοίγαμε ένα καινούργιο topic, το οποίο να έχει poll εξ'αρχής;

 

 

Καλά ντε, μη βαράτε! :tongue:

Edited October 15, 2010 by Lady Nina

[Nihilio]

Έτοιμο το πολ.

 

Για λόγους διαφάνειας οι ψήφοι είναι επώνυμοι.

[Cassandra Gotha]

Αν δεν είναι δύσκολο, μια διορθωσούλα; Είναι η Μαρμαρένια Σάλα, όχι Σκάλα.

[Nihilio]

Αν δεν είναι δύσκολο, μια διορθωσούλα; Είναι η Μαρμαρένια Σάλα, όχι Σκάλα.

Έγινε

[DinoHajiyorgi]

«Η Πληγή» της Naroualis ήταν πανέμορφη στη σκληρότητα της, πλούσια σε εικόνες, χρώματα, ήχους, οσμές αλλά και ανατριχίλες. Ένα τέλειο παραμύθι από εκείνα που μόνο η Ευθυμία ξέρει να μας δίνει. Πόσο καλύτερο θα μπορούσε να είναι από αυτό σκέφτηκα, σίγουρος ότι διάβαζα το φλασάκι που θα ψήφισα. Δεν υπολόγισα όμως στο “Forget-me-not” του DinMacXanthi, που αν και τελείως διαφορετικό σε είδος και ύφος από το προηγούμενο, άπλωσε τις λέξεις του, με άρπαξε από καρδιά και ψυχή, και με παρέσυρε ως το φινάλε του κουτρουβαλώντας. Αυτό είναι το φλασάκι που με έστυψε και με ξεζούμισε και δεν ήξερα από πού μου την είχε φέρει τόσο αριστοτεχνικά. Μια έκρηξη συναισθήματος χωρίς αμφισβήτηση, το “Forget-me-not” παίρνει την ψήφο μου.

 

Από πολύ κοντά στην προτίμηση μου το «Η Πληγή του Χρόνου» της Nienor και το Η Μαρμαρένια Σάλα της Cassandra Gotha. Πανέμορφο της Nienor ως αναμενόμενο, αλλά κάπου χάθηκα στο φινάλε του. Παραμύθι αλλά τσουχτερό σε γκραν-γκινιόλ το φλασάκι της Cassandra Gotha.

[Mesmer]

Η Μαρμαρένια Σάλα – Όχι, Άννα, όχι… η Μουσική δεν είναι τόσο κακιά! Παρόλ’ αυτά, η συγκεκριμένη διαστροφή της Μουσικής είναι αρκετά πετυχημένη. Μπορώ να πω ότι με αγρίεψε και στο τέλος ένιωσα ανατριχίλες ν’ ανεβαίνουν στο σβέρκο μου. Πολύ καλό.

 

 

 

Η πληγή του χρόνου – Ακόμη μία από τις ιστορίες της Αλμυρής! Πολύ όμορφα γραμμένο, σε ταξιδεύει σε μαγικά μέρη και σε κρυμμένα μυστικά (αλλά όπως καταλαβαίνεις κι εσύ, θα πρέπει να μας πεις τι γίνεται παρακάτω )

 

 

 

Θανάσιμες Πληγές – Προσπερνάω τα αρκετούτσικα λαθάκια, δικαιολογούνται από το ράλι. Είχε μπόλικο τρέξιμο, με λαχάνιασες Πάρα πολύ ωραίο το τέλος…

 

 

 

Πληγή – Ένας πολύ ωραίος μύθος. Δένει πολύ καλά με τις αναφορές στην αρχαιοελληνική μυθολογία, κάτι που κάνει την ιστορία πιο «οικεία». Χρειάστηκα μια δεύτερη ανάγνωση κι ακόμη δεν είμαι σίγουρος αν το τέλος σημαίνει κάτι παραπάνω απ’ αυτό που κατάλαβα.

 

 

 

Πληγωμένη Καρδιά – Αηδιαστικό, τρομακτικό , εξαιρετικό… Από πού πας και τα ξεχωνιάζεις κάτι τέτοια! Το μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς και δεν πήραν χαμπάρι οι περαστικοί, τον ζητιάνο και να τον λιντσάρουν.

 

 

 

Rixardogios, ξέχασες τον τίτλο Ευκολοδιάβαστο, και, παρά τους θανάτους και τους ακρωτηριασμούς, αρκετά εύθυμο. Μ’ άρεσαν τα γκόμπλιν σου.

 

 

 

Το Δέντρο της Ψυχής – Μόνο που σκέφτηκες κι έγραψες όλ’ αυτά σε μιάμιση ώρα, μπράβο! Ωραία ιστοριούλα, αλλά να την δουλέψεις λίγο παραπάνω, επειδή, λόγω του τρεχαλητού, της λείπουν κάποια πράγματα και σίγουρα τής αξίζει λίγη περισσότερη προσοχή.

 

 

 

Eroviana, κι εσύ ξέχασες τον τίτλο! Απ’ την αρχή κατάλαβα για το τι είδους διάλογος πρόκειται, αλλά μ’ έτρωγε η αγωνία μέχρι το τέλος για να δω πού αναφέρεται Οκ, εντάξει, δεν φρίκαρα!

 

 

 

Forget me not – Πολύ ευαίσθητο και συγκινητικό… Είναι ακριβώς όπως το είπες κι εσύ, με αρκετό πόνο. Από τις ιστορίες που ξεχώρισα στον διαγωνισμό.

 

 

 

Nihilio, άτιτλος κι εσύ! Πολύ ωραίο, έξυπνο, καλογραμμένο, οι διάλογοι το έκαναν να διαβάζεται μονοκοπανιά. Χρειαζόμασταν και λίγο ντεντεκτιβικό μυστήριο στον διαγωνισμό. Είχα καιρό να διαβάσω τέτοιου είδους ιστορία.

 

 

 

Η Πόλη – Είχε μια άγρια ομορφιά κι ένα πολύ μεγάλο άλυτο μυστήριο. Τι ήταν εκείνη η Πόλη; Επειδή θα ήθελα να μάθω τι ήταν αυτό που τραβούσε τον ήρωα εκεί, εκτός κι αν το μόνο που ήθελε ήταν να ταξιδεύει σ’ έναν άλλο κόσμο. Αρκετά καλό.

 

 

 

Ματωμένα ρόδα – Ο καλό σου τρόπος γραφής παραμένει ακόμη και κάτω από πίεση. Είχε μια ατμόσφαιρα ανησυχίας που σε έπαιρνε μαζί της. Στο σημείο με τις απειλές έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες εξηγήσεις, αλλά πες, μέσα σε μιάμιση ώρα, πολλά ζητάς Α, και δεν ήταν πολύ σφφ…

 

 

 

Ψηφίζω Cassandra Gotha και Μαρμαρένια Σάλα, γι’ αυτήν τη διεστραμμένη και διαστρεβλωμένη άποψη της μουσικής, που δεν μου άρεσε καθόλου

 

 

[Cassandra Gotha]

Ευχαριστώ για την διόρθωση Nihilio!

[Nihilio]

Είχα καιρό να διαβάσω τέτοιου είδους ιστορία.

Είναι που δε γράφουν πολλόι φάνταζυ, για αυτό

[Tiessa]

Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

[Nihilio]

Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

Να πούμε μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής προς Δευτέρα;

[Tiessa]

Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

Να πούμε μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής προς Δευτέρα;

 

Τhanks!

Θα χρειαστεί λίγη σκέψη.

Πέσανε κι όλες οι πληγές μαζεμένες και δεν ξέρεις ποια να πρωτογιατρέψεις πρωτοψηφίσεις.

[Eroviana]

Λοιπόν, ήμουν ανάμεσα στη Μαρμαρένια Σάλα και στην Πληγή. Αποφάσισα να ψηφίσω την πρώτη γιατί είχε μια πραγματικά πολύ ωραία και πρωτότυπη ιδέα, ενώ η Πληγή αφού ολοκληρωνόταν έπρεπε να ξαναδιαβαστεί υπό το νέο πρίσμα των πληφοριών του τέλους. Όχι απαραιτήτως κακό αυτό, απλώς πιστεύω ότι παραήταν δυσνόητο ως ένα σημείο χωρίς να χρειάζεται.

 

Κι ένα κοινό της Ναρουάλις με την Νίενορ είναι βέβαια το βάθος που νιώθεις σε κάθε ιστορία, τη μεγαλύτερη ιστορία που κρύβεται από πίσω. Αυτό που ήθελα όμως ήταν κάτι ολοκληρωμένο και δεν το βρήκα σ' αυτές τις δύο. Υπέροχη η γραφή της Κιάρας όπως πάντα!

 

Θα επανέλθω το σουκού με περισσότερα σχόλια και για τις υπόλοιπες.

 

Υ.Γ: απολαυστικότατη η ντεντεκτιβική ιστορία σου Μιχάλη. Σ' έφαγε η ατμόσφαιρα της Cassandra Gotha

[Lady Nina]

Πρέπει δηλαδή τώρα να ψηφίσω μία από τις 11 αυτές υπέροχες ιστορίες; (η δική μου, φυσικά, εξαιρείται!) Γκρρρ... Μου βάζετε δύσκολα... Πολύ δύσκολα!

 

Και, πέρα από αυτό, πείτε μου... Πώς μπορώ εγώ να συναγωνιστώ εσάς; Ε; Πώς;

 

Ποιά να ψηφίσω και ποιά να αδικήσω;

 

Την υπέροχη σύλληψη της Μουσικής, ως Βασίλισσα και Θεά του Πάγου, στη ‘Μαρμαρένια Σάλα’ της Cassandra Gotha;

Ή μήπως την πρωτότυπη ιστορία ‘Η πληγή του χρόνου’ βγαλμένη μέσα από τη μυθοπλασία του κόσμου της Nienor, του κόσμου με τα εφτά φεγγάρια, που τόσο έχω αγαπήσει;

Το, γεμάτο θάρρος και αγωνία, διήγημα του Waylander ‘Θανάσιμες πληγές’;

Ή την αλληγορική και φροντισμένη ιστορία της Naroualis ‘Πληγή’;

Μήπως πάλι να ψήφιζα το ανατρεπτικό διήγημα του αξεπέραστου DinoHajiyorgi με την ‘Πληγωμένη Καρδιά’ του ζητιάνου που έφαγε το παιδάκι; (και του έλεγα εγώ «Μην πας κοντά! Μην πας κοντά! Θα σε φάει!»)

Ή την απελπισμένη προσπάθεια ενός πολεμιστή να σωθεί από τα γκόμπλιν στην ιστορία με το ξεκαρδιστικό τέλος της Rixardogios;

Όμως, από την άλλη, αν ψήφιζα ‘Το δέντρο της ψυχής’ του TheTregorian που κατάφερε να αγγίξει την ψυχή μου;

Ή μήπως το σύντομο, μα περιεκτικό, διήγημα της Eroviana;

Αλλά με το ‘Forget me not’ του DinMcXanthi («Α, ρε Ντιν! Α, ρε Ντιν!»), που τόσο με συγκίνησε, τί θα γίνει;

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και ο μαέστρος Nihilio και με συνεπαίρνει με τη ιστορία του και τον ευφάνταστο μύθο των Αγίων∙ με αυτή την ιστορία τί θα κάνω;

Για να μην αναφέρω την ‘Πόλη’ με την υπέροχη αρχιτεκτονική, που τόσο τρελά ποθεί να βλέπει ο πρωταγωνιστής του dagoncult, με αντίτιμο την ίδια τη σωματική του ακεραιότητα∙ εδώ πάλι τί παίζει;

 

Αχ... Και βαχ... Και ματαβάχ...

 

Το καλό είναι πως ήταν όλες τους υπέροχες και το διασκέδαζα όταν χανόμουν στους κόσμους τους.

 

Το κακό είναι πως δεν μπορώ να αποφασίσω ποια θα ψηφίσω και ποιες θα ‘κάψω’...

 

Πραγματικά, πολύ δύσκολη η απόφαση και, όχι με ελαφρά τη καρδία, θα ψηφίσω.

 

Θα ψηφίσω, θα ψηφίσω...

 

ΟΚ, then… Twelve points go to… ‘Forget me not’ of DinMcXanthi!

 

Υ.Γ.: Mesmer, όντως δεν είχε sff μέσα, το είχα πει από την αρχή... Από την πίεση χρόνου δε διάβασα προσεκτικά όλους τους όρους του διαγωνισμού... Παράλειψή μου!

[Naroualis]

Cassandra Gotha Η ΜΑΡΜΑΡΕΝΙΑ ΣΑΛΑ Ανατριχιαστικό, ρε συ (όπως θα έλεγε κι η Κιάρα!) Αναμενόμενο, αλλά ανατριχιαστικότατο και η τελική ανατροπή, με το όνομά του κοριτσιού εξαιρετική. Θέλει λίγο προσοχή στην αληθοφάνειά του.

Νienor Η πληγή του χρόνου Καλέ γιατί μας άφησες στον αέρα; Μοιάζει σα να μην έχει τέλος. Κι επίσης πολλά πράγματα μένουν ανεξήγητα. Στα συν η ματιά στο μέλλον των Νησιών σου…

Waylander Θανάσιμες Πληγές

Ωραίο, με πολυχρησιμοποιημένη ιδέα όμως και πολύ μαύρο βρε παιδί μου. Μου πιάστηκε η ψυχή.

DinoHajiyorgi Πληγωμένη Καρδιά

Πρώτη φορά που το συναίσθημα που ξέρεις να το χρησιμοποιείς καλά σε οδήγησε και δε σε καπέλωσε. Ο τρόμος είναι εκεί υπαρκτός και μ’ αρέσει.

Rixardogios

Η πληγή δεν ήταν και πολύ εμφανής και με ζόρισε λιγάκι. Επίσης δεν υπήρχε πλοκή που να με κάνει να σκύψω πάνω από τον ήρωά σου και να συμπάσχω για την κατάντια του.

TheTregorian Το δέντρο της ψυχής Ωραία ιδέα, στρώσου να τη γράψεις καλύτερα. Η εικόνα του δέντρου πολύ δυνατή, όπως και η αντιστοιχία δέντρου και ψυχής. Θέλει λίγο προσοχή στις μεταβάσεις.

Eroviana Εσένα κι εμένα μας έφαγε η μορφοποίηση του φόρουμ που κόβει τα κενά… Απορία: τελικά όντως ήταν δαίμονας εκεί;

DinMacXanthi Forget me not Καλή ιδέα, πειραματική η εκτέλεση. Δεν είμαι σίγουρη ότι με τράβηξε ιδιαίτερα. Ίσως να μου άρεσε περισσότερο αν συνέχιζε να τα βλέπει.

Nihilio

Αν είχες λίγη ώρα ακόμη και δεν έκλεινες τόσο βιαστικά, πιθανότατα θα ήσουν η επιλογή μου. Ψοφάω για το μη-μεσαιωνικό στυλ.

dagoncult Η ΠΌΛΗ

Μου θύμισε Κρύσιλα. Ομοιόμορφο και φρικαλέα καλογραμμένο.

Lady Nina Ματωμένα ρόδα

Το θεωρώ καλογραμμένο, μόνο που είναι από τα κείμενα που συνήθως δε διαβάζω. Σόρρυ…

Naroualis Πληγή

Οκέι, ξεκίνησε με το κοριτσάκι να κλαίει, πήγε στο δάσος που ξαφνικά μου έμοιαζε με κάτι που έχω δει στη Φλώρινα (της οποίας το αρχαίο όνομα είναι Λυγκιστίς) κι έπειτα πλακώσανε τα αρχαιοπρεπή. Ήξερα ότι τελικά η κοπέλα (στο μυαλό μου δεν είναι και πολύ μεγάλη σε ηλικία, ίσως 14-15) δεν ήταν αυτό που φαινόταν, αλλά το τι είναι μου προέκυψε στο τέλος. Αν είχα μισή ωρίτσα ακόμα θα το πάστρευα λιγάκι, θα άλλαζα το γιατί ήταν εκεί οι Έμπουσες αλλά δεν πρόκαμα.

Και οι που δεν πρόλαβαν: (θα διαβάσω και τους υπόλοιπους, το υπόσχομαι)

Adicto

Καλή αρχή. Περιμένω να δω πώς θα το συνεχίσεις.

White Unicorn

Καλή μου, λείπουν ολόκληρες προτάσεις εδώ. Θέλει λίγο ξανακοίταγμα (αλλά τι λέω, λες και δεν το έγραψες με την ψυχή στο στόμα…) Ειδικά στο τέλος του. Θα ήθελα επίσης να μάθω λίγα περισσότερα για τον Αλέκ (μου γυάλισε, το χρυσό μου) (α, κι αναρωτιέμαι μήπως τελικά τη δάγκωσε αυτός τη Φένη…)

Edited October 15, 2010 by Naroualis

[Cassandra Gotha]

Ψηφίζω την Πόλη του dagoncult, γιατί με φρίκαρε... ευχάριστα. Φυσικά το κατάλαβα απ' την αρχή πού το πήγαινε, αλλά δεν με πείραξε καθόλου.

Αμέσως μετά ακολουθεί το Forget me not, που με άγγιξε πολύ, ( αχ αυτές οι παρενθέσεις σου), και με εξέπληξε (δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τέτοιο).

 

 

Και από δυο λόγια για όσα ξεχώρισα:

Το Δέντρο της Ψυχής, του Tregorian, μου άρεσε πολύ. Όμως, νομίζω ότι προς το τέλος φαίνεται αρκετά η έλλειψη χρόνου.

Ο μάγος της Eroviana το φύλαγε για το τέλος το ωραίο. Μέχρι να φτάσει εκεί όμως, με έχασε.

Nienor, ονειρική, απλή και αέρινη, αλλά κάπως με μπέρδεψες αυτή τη φορά.

Naroualis, γλαφυρή όπως πάντα, αλλά ένιωσα ότι έχωσες πολύ υλικό, όσο πρόλαβες μέχρι να τελειώσει ο χρόνος.

DinoHajiyorgi, παρόλο που δεν το βρήκα εμπνευσμένο, το βρήκα καλογραμμένο το φλασάκι σου.

 

 

 

[Tiessa]

Ψηφίζω την Πόλη του dagoncult, γιατί με φρίκαρε... ευχάριστα. Φυσικά το κατάλαβα απ' την αρχή πού το πήγαινε, αλλά δεν με πείραξε καθόλου.

Αμέσως μετά ακολουθεί το Forget me not, που με άγγιξε πολύ [...]

 

 

 

Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

Αν δεν υπήρχε η Πόλη, θα ψήφιζα το forget me not. (Ένα ματάκι το έκανες να δακρύσει μια σταλίτσα, Din).

Απλώς είναι που οι πόλεις μού εξασκούν πάντα τρελή γοητεία.

 

Μού άρεσε η Μαρμάρινη Σάλα της Cassandra Gotha, εξαιρετική ατμόσφαιρα, ιδιαίτερες περιγραφές, με μόνη αντίρρηση ότι περίμενα κάτι άλλο

 

 

αντί για τη Μουσική στο τέλος. Πάντα στο μυαλό μου η μουσική είναι συνδυασμένη με τη γιατρειά κι όχι με τον πόνο και με ξένισε λίγο.

 

 

 

Μου άρεσε η ιδέα της Πληγής του Χρόνου της Nienor, μόνο που δυσκολεύτηκα να την παρακολουθήσω.

Αλλά, μην διστάζεις, Κιάρα. Ξεκίνησες μια εξαιρετική μυθολογία. Γράφε. Το παρελθόν των κόσμων που δημιουργούμε έχει αφάνταστη γοητεία.

 

Επίσης εντυπωσιάστηκα από την Πληγή της Naroualis, αλλά και από την ιδέα (και την έκταση της ιστορίας) του TheTregorian. Αν τους δοθεί λίγος χρόνος και χώρος για περιποίηση θα γίνουν πολύ ωραίες ιστορίες.

 

 

Πάντως, τι να πω, βρε παιδιά; Ζήλεψα. Οι περισσότερες ιστορίες ήταν καλές και μάλιστα μερικές ήταν πάρα πολύ καλές για τόσο δύσκολες συνθήκες. Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα καταφέρνετε και γράφετε οι περισσότεροι. Μπράβο σε όλους

Edited October 16, 2010 by Tiessa

[dagoncult]

Cassandra Gotha - Η Μαρμαρένια Σάλα

Ωραία ιδέα, ωραία ατμόσφαιρα, το κλείσιμο ίσως με παραξένεψε λίγο.

 

Nienor - Η πληγή του χρόνου

Με κράτησαν κάπως μπερδεμένο, η ιστορία κι αυτές οι σειρές λέξεων που έμοιαζαν σαν να έπρεπε σε άλλη σειρά να έχουν μπει.

 

Waylander - Θανάσιμες πληγές

Σύντομη, σε σημεία έντονη. Καλός λόγος και επιτυχημένη επιλογή τελευταίων λέξεων.

 

Naroualis – Πληγή

Το κλείσιμο μού άρεσε πάρα πολύ. Με δυσκόλεψαν λίγο τα κενά που δεν υπήρχαν ανάμεσα στις λέξεις.

 

DinoHajiyorgi - Πληγωμένη Καρδιά

Απλά, ντόμπρα και σταράτα.

 

Rixardogios – Άτιτλο

Στην αρχή βγάζει άλλο φίλινγκ, μετά κάπως γυρνάει… καλή φάση.

 

TheTregorian - Το δέντρο της ψυχής

Λίγο θολό, αλλά έχει αυτή τη σκηνή στο τέλος (το οποίο τέλος έχει και τη χόρορ εκδοχή του).

 

Eroviana – Άτιτλο

Χιούμορ και γυρισματάκι στο φινάλε. Μια χαρά.

 

DinMcXanthi - Forget-me-not

Συναίσθημα και λέξεις που απλώνονται (όπως είπε ο Ντίνος πριν). Δυνατό ήταν αυτό. Μπράβο.

 

Nihilio – Άτιτλο

Με κράτησε από την αρχή. Ίσως ήθελε άλλη μισή ωρίτσα για να δέσει λίγο καλύτερα το κλείσιμο.

 

Lady Nina - Ματωμένα Ρόδα

Κι αυτό φορτισμένο συναισθηματικά. Η έξοδος (αν και περιλάμβανε και αναπάντεχη/απρόσμενη εξέλιξη) λειτούργησε κορυφώνοντας το δράμα.

 

Επιλογή: Forget-me-not για το συναισθηματική δύναμη που βγάζει και για την άνεση με την οποία πέρναγαν κάποιες φράσεις στο κεφάλι μου. Η σάλα η πληγή και τα ρόδα από κοντά.

[Waylander]

Λοιπον λοιπον....Εχουμε και λεμε........:

 

Cassandra Gotha : Πολυ δυνατα σημεια του μινι διηγηματος, η περιγραφη του ματτωμενου κοριτσιου που φερνει ανατριχιλες καθως και το δυνατο τελος.

 

Nienor : Υποθετω θα μαθουμε την ιστορια του Ντουερμο ε; Κατα τα αλλα αρκετα καλο και στεκει αν δεν κανω λαθος καλα και σαν εισαγωγη για το Nanorimo σου.

 

Naroualis : Εκπληκτικο που καταφερες να γραψεις μια τεττοια ιστορια τρομου και μαλιστα με στοιχια ελληνικης μυθολογιας, μεσα σε μολις μιαμιση ωρα. Ευγε . Το μονο αρνητικο που εντοπιζω ειναι το προβλημα το word. Δοκιμασε να κατεβασεις το open office writer δεν νομιζω να παραουσιαζει κατι αντιστοιχο.

 

DinoHajiyorgi : Φρικιαστικο, τρομαχτικο και αντριχιαστικο με ηθικο μηνυμα, "μην βοηθατε τους ζητιανους με παραξενες πληγες" .

 

Rixardogios : Χμ.....Χιουμοριστικο φλασακι σχετικα με την μαγειρικη των γκομπλιν;

 

Tregorian : Αρκετα ωραια ιδεα και εκτελεση

 

Eroviara : To ποιο γρηγορο φλασακι και μαλιστα αγγλικο. Υποθεση ικανοποιητικη για κατι τοσο μικρο, τωρα για γραφη συντακτικο.....ΕΙναι αγγλικα βρε αδερφε. Οχι το δυνατο μου σημειο.

 

DinMacXanthi : Δεν εχω κανενα σχολιο....Αψεγαδιαστο, καταπληκτιο και πολυ φορτισμενο. Ευγε !

 

NIhilio : H Δευτερη ιστορια του αυγουστου που διαβαζω και με αφησε το ιδιο ικανοποιημενο με την πρωτη. Στα συν οτι γραφτικε τοσο γρηγορα και βγηκε τοσο καλη καθως και οι πολλοι διαλλογοι που το κανουν ευκολο στην αναγνωση.

 

dagoncult : Διακρινω την σκια της Αγνωστης Κανταθ πανω απο το διηγημα σου. Πολυ καλογραμμενο και με ανατριχιαστικο σημειο τα οσα κανει ο τυπος για να δει την πολη.

 

Lady Nina : Αρκετα ωραια ιστορια...

 

 

Α το εντιτ....ξεχασα να επιλεξω. ΕΙμαι αναμεσα στο forget me not, την ιστορια του Nixilio η την πολη του Dagoncult. Διαλεγω το πρωτο που ειναι μπροστα με πολη μικρη διαφορα απο τα αλλα δυο....

Edited October 16, 2010 by Waylander