Έρωτας, Αγάπη, Σεξ

[khar]

Όνομα Συγγραφέα:Κώστας Χαρίτος

Είδος: Επιστημονική Φαντασία

Βία; ΌΧι

Σεξ;Αφθονο, αλλά όχι αυτό που περιμένετε

Αριθμός Λέξεων: 3500

Αυτοτελής; (Ναι)

Σχόλια:

Έρωτας,Αγάπη,Σεξ.doc

[Eugenia Rose]

Πολύ όμορφη ιστορία και πρωτότυπη για τα δικά μου δεδομένα. Έχει έναν έντονο συμβολισμό, ο οποίος κρύβει βαθιές αλήθειες. Με λίγα λόγια μου άρεσε πολύ.

 

 

[DinoHajiyorgi]

Ξεκινάει με μια αλληγορική αίσθηση που γοητεύει, αλλά αυτό δεν κρατάει για πολύ, αλλιώς τι είδους επιστημονική φαντασία θα ήταν. Ίσως μάλιστα δεν είναι επιστήμη με την οποία θα συμφωνούσαμε όλοι, είναι όμως δοσμένη ευφάνταστα, καλογραμμένα, σχεδόν παραμυθένια. Το φινάλε στο συμπέρασμα του δηλώνει το αυτονόητο, μπορούμε όμως να του το συγχωρέσουμε. Αλλιώς, αν ήταν να σκληρύνω λίγο την κριτική μου, θα έλεγα ότι ο συγγραφέας νέρωσε απαράδεκτα το Σεξ, με τα άλλα δύο συστατικά (Έρωτας, Αγάπη) της ανθρώπινης αυτής τρέλας.

[Mesmer]

Όμορφο και συγκινητικό. Οι ανησυχίες του ήρωα που βαθμιαία αυξάνονται δίνονται με έναν πολύ ωραίο τρόπο. Μ’ άρεσε ο τρόπος με τον οποίο γίνεται το πέρασμα από τον Έρωτα στην Αγάπη κι από εκεί στο Σεξ.

 

Από εκεί και πέρα δεν συμβαίνουν πολλά πράγματα στην ιστορία, είναι σχετικά ήρεμη και οι ανατροπές της ήταν λιγάκι αναμενόμενες. Αλλά αυτό που την έκανε να ξεχωρίζει, για μένα, ήταν οι διάφοροι συμβολισμοί που υπάρχουν σπαρμένοι μέσα της, για το ποιοι γινόμαστε σιγά-σιγά, ξεχνώντας κάποια πολύ σημαντικά πράγματα.

 

Πολύ ξεκούραστη η γραφή, το διάβασα εύκολα και το απόλαυσα.

 

Καλή επιτυχία!

 

 

[aScannerDarkly]

 

“Ήταν ένα πρωινό, λίγο μετά την ένατη επέτειο του γάμου του, όταν ο Ιάσονας διαπίστωσε ότι του τελείωσε η Αγάπη. (…) αλλά όσο κι αν έψαξε ανάμεσα στις οδοντόκρεμες και τις αλοιφές ξυρίσματος, δεν βρήκε τίποτα”.

Όταν μια ιστορία ξεκινάει έτσι, δεν μπορείς παρά να τη λατρέψεις. Η γνωστή απλή, αλλά πάντα εύστοχη γραφή σου πραγματικά δίνει ρέστα σε αυτό το διήγημα, και όπως πάντα, έχεις μια απίθανη ιδέα.

 

Τι θα προτιμούσα όμως να είναι αλλιώς; Κάποια στιγμή ο Ιάσονας σκέφτεται

“ότι ίσως το σεξ να είναι καλύτερο χωρίς την Αγάπη”.

Ξετρελλάθηκα με αυτή την παρατήρηση και θα ήθελα πάρα πολύ το διήγημα να συνέχιζε προς αυτή την κατεύθυνση. Τελικά όμως καταλήγει σε ένα περισσότερο πολιτικά ορθό happy ending που, αν και όμορφο, μου φάνηκε λιγάκι απογοητευτικό. Λίγο εύκολο μου φάνηκε

το πώς κατάφερε η Αγγελική να διακόψει τη χορήγηση χαπιών στον άντρα της – δε θα χρειαζόταν τη συναίνεσή του; Αφού μάλιστα τον έχουν παιδέψει τόσο πολύ για να μάθει τι έχει συμβεί, για χάρη των προσωπικών δεδομένων.

 

 

Το κακό είναι ότι, στα πλαίσια του διαγωνισμού, το διήγημα έχει μάλλον ως θέμα την αγάπη, παρά το σεξ. Δε μου άρεσε επίσης ο τίτλος. Θα πρότεινα κάτι πιο διφορούμενο, σαν “Το Τέλος της Αγάπης”.

Edited December 6, 2010 by aScannerDarkly

[Stanley]

Μια ωραία ιστορία, που ξεκινάει πολύ όμορφα και δυνατά(αναφέρομαι στην αρχική πρόταση). Θα παρατηρήσω ότι έχεις ωραίες ιδέες και υπόθεση που προβληματίζει και γοητεύει, ωστόσο ο τρόπος γραφής σου για τα δόντια μου είναι κομματάκι άνευρος και χλομός.

 

 

Ίσα-ίσα ήταν πολύ πρόθυμη την προηγούμενη νύχτα, σε σημείο που ο Ιάσονας να σκεφτεί για λίγο ότι ίσως το σεξ να είναι καλύτερο χωρίς την Αγάπη.

 

Σημείωσα αυτήν τη φράση γιατί μου άρεσε ιδιαίτερα και είναι κάτι που πολλές φορές συζητιέται, κακά τα ψέματα. Περίμενα αργότερα, όμως, να επεκταθείς σε μια ανάλογη κατεύθυνση, αλλά κινήθηκες σε πιο συμβατικά και ανάλαφρα μονοπάτια.

 

 

 

 

Κάτι που δεν κατάλαβα καλά, ήταν

 

 

τι κάνει το κάθε τσιρότο. Ακριβώς. Θέλω να πω, η χρήση του τσιρότου του Έρωτα μου φάνηκε κάπως μυστήρια και σχηματική ταυτόχρονα, ενώ του Σεξ δεν έμοιαζε να είναι και τόσο απαραίτητο τελικά.

 

 

 

 

 

Τα σχόλιά μου ίσως δείχνουν ότι μου άρεσε λιγότερο από όσο στην πραγματικότητα. Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!

 

 

[TheTregorian]

Πολύ όμορφη ιστορία και πρωτότυπη για τα δικά μου δεδομένα. Έχει έναν έντονο συμβολισμό, ο οποίος κρύβει βαθιές αλήθειες. Με λίγα λόγια μου άρεσε πολύ.

 

Συμφωνώ απόλυτα! Πραγματικά δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω! Μπράβο Κώστα!

 

ΥΓ: Α ναι! Και κάτι πρωτότυπο:tongue:... πολύ ωραία γραφή!

[dagoncult]

- Νομίζω θα ήταν πολύ περισσότερο μέσα στο θέμα αν

του έλειπαν άλλου είδους τσιρότα

. Τώρα μου φαίνεται ότι είναι καρφωμένο σε άλλο θέμα.

 

 

 

- Αναδύεται μια κεντρική ιδέα πολύ δυνατή που με έκανε να νιώθω οτί αυτό το γραπτό έχει το βάρος ενός ογκόλιθου που κυλάει

 

 

 

- Προς το τέλος αυτή η κεντρική ιδέα ψιλοχάθηκε για ‘μένα.

 

 

 

- Πάρα πολύ καλή ιστορία, αλλά το πρώτο σχόλιο είναι σχετικά σημαντικό.

edit: σημαντικό ως προς το διαγωνισμό

Edited December 8, 2010 by dagoncult

[KELAINO]

Κρίμαααα... Ήταν σουπερτέλεια στην αρχή, μπήκε πολύ δυναμικά, αλλά εκεί που ήμουν έτοιμη να ξεσπάσω σε πανηγυρισμούς, το τέλος με ξενέρωσε λιγουλάκι. Δεν είναι ότι έχω κάτι με

τα χάπι εντ, το ακριβώς αντίθετο, αλλά για μένα ένα καλό χάπι εντ θέλει να έχει προηγηθεί και το ανάλογο "έλεος και φόβος".

 

Μ' άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που παρουσιάζονται οι τρεις έννοιες και το πως ο ήρωας αναγκάζεται να τις αναθεωρήσει, από κάθε δυνατή άποψη (σε σχέση με τον εαυτό του, τη γυναίκα του, το παρόν του, το παρελθόν του, και την αλληλεπίδραση μεταξύ τους).

[Big Fat Pig]

 

“Ήταν ένα πρωινό, λίγο μετά την ένατη επέτειο του γάμου του, όταν ο Ιάσονας διαπίστωσε ότι του τελείωσε η Αγάπη. (…) αλλά όσο κι αν έψαξε ανάμεσα στις οδοντόκρεμες και τις αλοιφές ξυρίσματος, δεν βρήκε τίποτα”.

Όταν μια ιστορία ξεκινάει έτσι, δεν μπορείς παρά να τη λατρέψεις.

 

Ακριβώς έτσι αισθάνομαι κι εγώ.

 

 

 

Λειτουργεί σαν ηλεκτροσόκ και μετά σε αρπάζει να διαβάσεις παρακάτω ζητώντας κι άλλο.

 

Αυτό εδώ, για μένα είναι το πιο όμορφο και ευαίσθητο διήγημα αυτού του διαγωνισμού.

Δε ξέρω αν είναι το καλύτερο αλλά είναι από τα αγαπημένα μου.

Ευχαριστήθηκα πολύ τη στρωτή και ήρεμη γραφή, που λειτούργησε ευεργετικά στην ιστορία που αφηγείσαι.

 

 

Μοιραία επειδή δεν αντέχει τη σύγκριση με το δυνατό ξεκίνημα; Το τελείωμα και ο δρόμος προς αυτό σίγουρα δεν ήταν αντίστοιχα δυνατά.

Η λύση ήρθε υπερβολικά χαλαρά και ξεκούραστα.

Αυτό όμως κατα τη γνώμη μου δεν ακυρώνει τη γλυκόπικρη γεύση που εντωμεταξύ σου έχει αφήσει.

 

Καλή επιτυχία!

[Tiessa]

Από όλες τις ιστορίες του διαγωνισμού, αυτή πιθανόν να ήταν η πιο τρυφερή και η πιο ανθρώπινη, με τους ήρωες της διπλανής πόρτας, συμβιβασμένους με το σύστημα και χωρίς εξωτικές αναζητήσεις.

Έχει τη γνωστή, καλή γραφή που ξέρω από σένα.

Μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνή με τα τσιρότα που καίγονται στην παραλία -ίσως να μου μείνει και ως μια από τις καλύτερες εικόνες αυτού του διαγωνισμού.

Εκτός διαγωνισμού, θα έλεγα ότι ταιριάζει πολύ με τα γούστα μου. Είναι ωραία να τελειώνεις την ιστορία με ένα χαμόγελο.

 

Είναι βέβαια αλήθεια ότι ανάμεσα σε τόσες άλλες, όπου ο βασικός πυρήνας είναι το σεξ, συχνά άγριο και ανελέητο, θα δυσκολευτώ να την κατατάξω, μια που συμφωνώ με κάποιους προλαλήσαντες ότι ο βασικός πυρήνας της ιστορίας είναι η αγάπη και όχι το σεξ.

 

Θα ήθελα κι εγώ επίσης δυο λογάκια παραπάνω για

 

 

το πώς ακύρωσε τόσο εύκολα τον κωδικό του η Αγγελική. Στην αρχή το σύστημα φαινόταν πιο δύσκαμπτο.

 

 

[KELAINO]

 

 

το πώς ακύρωσε τόσο εύκολα τον κωδικό του η Αγγελική. Στην αρχή το σύστημα φαινόταν πιο δύσκαμπτο.

 

 

 

 

Α ναι, αυτό ήταν πολύ καλό σημείο: νομίζω πως είχαν ένα σχετικό όρο στο συμβόλαιο που υπέγραψαν στην αρχή. Έτσι, αν για τον α' ή β' λόγο κάποιος από τους δύο ήθελε να σταματήσει την Αγάπη, θα μπορούσε να τη σταματήσει και για τον άλλον, οπότε δε θα υπήρχαν παραμελημένοι, δυστυχισμένοι σύντροφοι χωρίς ανταπόκριση, και η σχέση θα έληγε ομαλά. Μέικς σενς.

 

[Tiessa]

 

 

το πώς ακύρωσε τόσο εύκολα τον κωδικό του η Αγγελική. Στην αρχή το σύστημα φαινόταν πιο δύσκαμπτο.

 

 

 

 

Α ναι, αυτό ήταν πολύ καλό σημείο: νομίζω πως είχαν ένα σχετικό όρο στο συμβόλαιο που υπέγραψαν στην αρχή. Έτσι, αν για τον α' ή β' λόγο κάποιος από τους δύο ήθελε να σταματήσει την Αγάπη, θα μπορούσε να τη σταματήσει και για τον άλλον, οπότε δε θα υπήρχαν παραμελημένοι, δυστυχισμένοι σύντροφοι χωρίς ανταπόκριση, και η σχέση θα έληγε ομαλά. Μέικς σενς.

 

 

Ρε συ, έχεις δίκιο!

 

 

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε διαδικασίες διαζυγίου σ' αυτόν τον κόσμο. Θα ξεκινούσαν από το δικηγόρο ή από το φαρμακοποιό;

 

 

Edited December 10, 2010 by Tiessa

[wordsmith]

Αχ! Αυτό το ξέχασα! Έχω γράψει τα σχόλια εδώ και μέρες και ξέχασα να τα ανεβάσω. Ιδού το copy paste μου:

 

Πολύ καλό, αν και διατηρείς το ελάττωμα του ήρωα-everyman. Το ξαναλέω: τα διηγήματά σου είναι, σε μεγάλο βαθμό, ντοκυμαντέρ-διαφημίσεις-"επίκαιρα" με σκοπό να δείξουν/επιδείξουν/αναδείξουν κάποια νέα τεχνολογία και τις συνέπειές της στην καθημερινή ζωή. Μου άρεσε πολύ το αισιόδοξο και ρομαντικό συμπέρασμα - φοβήθηκα ότι η ιστορία θα κατέληγε σε διαζύγιο ή μοιχεία ή κάτι τέτοιο. Επίσης στα θετικά το πόσο ευκολοδιάβαστο είναι, χωρίς τεχνικούρα σχεδόν καθόλου, και το πολύ ενδιαφέρον θέμα: κατά πόσον τα αισθήματα εξαρτώνται από τις ορμόνες/το υλικό τμήμα της υπόστασής μας. Συγχαρητήρια! Αλλά φτιάξε ανθρώπους-πρωταγωνιστές, μην αφήνεις να πρωταγωνιστούν τα τσιρότα και τα συμπεράσματα.

Edited December 11, 2010 by wordsmith

[aScannerDarkly]

 

 

το πώς ακύρωσε τόσο εύκολα τον κωδικό του η Αγγελική. Στην αρχή το σύστημα φαινόταν πιο δύσκαμπτο.

 

 

 

 

Α ναι, αυτό ήταν πολύ καλό σημείο: νομίζω πως είχαν ένα σχετικό όρο στο συμβόλαιο που υπέγραψαν στην αρχή. Έτσι, αν για τον α' ή β' λόγο κάποιος από τους δύο ήθελε να σταματήσει την Αγάπη, θα μπορούσε να τη σταματήσει και για τον άλλον, οπότε δε θα υπήρχαν παραμελημένοι, δυστυχισμένοι σύντροφοι χωρίς ανταπόκριση, και η σχέση θα έληγε ομαλά. Μέικς σενς.

 

 

Τότε όμως δε θα έπρεπε να ήταν κι αυτός πιο υποψιασμένος για το τι μπορεί να έχει συμβεί; Θα υπήρχε σαν ενδεχόμενο στο μυαλό του.

[KELAINO]

 

Μπα, έτσι συνηθισμένοι που είναι όλοι να βασίζονται στα τσιρότα, η συγκεκριμένη ρήτρα είναι μάλλον τυπική και δεν πολυχρησιμοποιείται. Και μέσα στον όλο πανικό του (και τις ορμόνες του σούπα), το μυαλό του ήρωά μας δεν πήγε καθόλου εκεί. Λέω τώρα εγώ.

 

 

 

[Martin Ocelotl]

Το κακό όταν καλείσαι να κάνεις σχόλιο για μιά τόσο καλά και διεξοδικά σχολιασμένη ιστορία, είναι το ότι εκουσίως θα επαναλαμβάνεις αυτά που έτσι κι αλλιώς έχουν ήδη ειπωθεί.

Προσπαθώντας να ξεπεράσω αυτόν το σκόπελο θα αναφερθώ σε κάτι που δεν διάβασα σε κανένα πρωτύτερο σχόλιο.

Η επιστημονική σου φαντασία είναι τόσο καλά ριζωμένη στις παρούσες συνθήκες που θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί ένα απολύτως εφικτό και πιθανό σενάριο για το άμεσο μέλλον.

κατά τα άλλα μου άρεσε η αρχή, μα με κρύωσε λίγο αργότερα.

Εχεις πεί μερικά πολύ ωραία και σημαντικά πράγματα με το στόμα των ηρώων σου. Αυτό από μόνο του ανεβάζει την ιστορία σου στα μάτια μου.

[Solonor]

Όμορφο διήγημα με αρκετά νοήματα και αλήθειες. Μου κράτησε το ενδιαφέρον ως το τέλος, ήθελα να μάθω πού θα πήγαινε. Πολύ ομαλή και η σταδιακή παρουσίαση του περιβάλλοντος, δεν βαρέθηκα πουθενά και πάντα υπήρχε κάτι να σε κρατάει για τη συνέχεια. Η πλοκή με κέρδισε με μια εξαίρεση, το κολπάκι που του είπε ο ψυχολόγος. Στην κοινωνία της πληροφορίας νομίζω πως θα μπορούσε να το βρει και στο internet. Πάντως το προσπερνώ, όπως και μερικές ακόμη λιγότερο σημαντικές ασυνέπειες ή απορίες που μου δημιουργήθηκαν. Ωραίο το τέλος, ο διάλογός τους για την ακρίβεια άψογος. Συνολικά πολύ καλή ιστορία –όπως το περίμενα.

 

 

 

 

[lizbeth_covenant]

Μου άρεσε πάρα πολύ!! Ήταν ευκολοδιάβαστο και το ρούφηξα απ'την αρχή μέχρι το τέλος. Μου άρεσε πολύ η ιδέα με τα τσιρότα, ήταν πολύ έξυπνη και έφτιαξες μια ανθρώπινη ιστορία με αυτά μέσα! Είναι απ'τις ιστορίες που ξεχώρισα αν και η αλήθεια είναι πως δεν έχουν ως κεντρικό θέμα το σεξ αλλά την αγάπη. Δεν μπορεί όμως να με πειράξει τόσο πολύ αυτό γιατί όλα τα άλλα με παρέσυραν στο να το απολαύσω! Αυτά τα λίγα απο μένα... Καλή επιτυχία!

[Eroviana]

Τι όμορφη ιστορία! Ξύπνησες τη ρομαντική μέσα μου. Ήμουν μ' ένα χαμόγελο συνέχεια, πολύ θετικό. Τα λοιπά στα είπαν οι προηγούμενοι, για την επικέντρωσή σου στην αγάπη ας πούμε. Το τέλος ήταν όντως χλιαρό αλλά δε με ενόχλησε καθόλου. Έτσι όπως είναι δομημένη η ιστορία δε μου έλειψε η τριβή και η ευτυχία στο τέλος μου ήρθε φυσικά. Αυτό που ίσως να την έκανε ακόμα καλύτερη κατά τη γνώμη θα ήταν να μη συνειδητοποιούσε αμέσως ότι του τέλειωσε η Αγάπη. Να έβαζε δηλαδή τσιρότα που δεν είχαν καμία επίδραση και να βλέπαμε λίγο πιο έντονα τις αλλαγές που θα παρατηρούσε ο ίδιος στη γυναίκα του. Έτσι μου φάνηκε πως είχε και λίγο την επίδραση placebo, με το που είδε ότι δεν έχει άλλα άρχισε να παραλογίζεται.

 

Κι ένα λαθάκι. Κάποια στιγμή, την τελευταία φορά που βάζουν τα παιδιά για ύπνο, ο ήρωας βάζει τον "Αποστόλη" (ποιος είναι αυτός;) για ύπνο και όχι τον "Λευτέρη" (που είναι ο γιος του στην τελική).

 

 

[Drake Ramore]

Μου άρεσε. Ρομαντικό και καλογραμμένο, δεν αφήνει περιθώρια για πολλές διορθώσεις.

Επίσης, είναι απο τα ελάχιστα πραγματικά πρωτότυπα του διαγωνισμού και αυτό του δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία.

 

Η μονη μου ένσταση είναι οτι πατάει οριακά πάνω στο θέμα του διαγωνισμού και οτι η Ε.Φ που περιγράφεται δεν είναι και τόσο Ε.Φ. Είναι μια κατάσταση που υπάρχει και σήμερα με άλλου είδους "τσιρότα".

[Lady Nina]

Λάτρεψα: Το θέμα. Τη γραφή. Τις σκέψεις του Ιάσονα. Το εύρημα των «τσιρότων».

 

Με το ζόρι άντεξα: Δεν υπάρχει κάτι που να μη μου άρεσε στην ιστορία σου. Η μόνη μου (μικρή) ένσταση είναι σχετικά με το κατά πόσο μπορεί συνάδει το θέμα της ιστορίας σου με το θέμα του διαγωνισμού.

 

Ξεχώρισα: Το δυνατό ξεκίνημα. Το τρυφερό τέλος. Το πως ανακαλύπτεις εκ νέου, με τα μάτια του Ιάσονα, τις έννοιες της αγάπης, του σεξ, του έρωτα.

 

Αν το διήγημα όριζα: Νομίζω πως δε θα άλλαζα τίποτα.

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, Κώστα!

[Cassandra Gotha]

Τέλειο, συγκινητικό, δεν θέλω να το δω σαν διήγημα στα πλαίσια του διαγωνισμού, θέλω μόνο να μου μείνει σαν ένα υπέροχο πράγμα που διάβασα!

 

edit: Η σκηνή στην παραλία φοβερή! Κλείνει το μάτι με ένα διακριτικό, λεπτό χιούμορ, χωρίς να βγαίνει από το κλίμα του υπόλοιπου διηγήματος.

Edited December 16, 2010 by Cassandra Gotha

[Soul_walker]

Τόσο απλό στην σύλληψη αλλά τόσο βαθύ στην υλοποίηση.

 

Η γραφή είναι άνετη και σε κρατά προσηλωμένο, ενώ το τέλος είναι τόσο μα τόσο γλυκό που ενώ έχεις νιώσει τα δάκρυα του ήρωα, αμέσως μετά νιώθεις την ευφορία της συνειδητοποίησης.

 

Πολύ μου άρεσε. Πολύ.

[Sonya]

Κώστα, μια υπέροχη ιστορία που με συγκίνησε απίστευτα! Το τέλος το είχα ψυλλιαστεί, αν κι εγώ, σαν κυνική γουρούνα,

 

 

θα τον έβαζα να την παρατάει, να μην αντέχει, να μην την παλεύει χωρίς τα τσιρότα.

 

 

Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί είμαι κάθαρμα. Στην πραγματικότητα το τέλος, αν και ελαφρώς αδύναμο, μου άρεσε.

 

Αυτό που της στερεί αξία απ' τον διαγωνισμό, είναι που δεν επικεντρώνεται στο σεξ, αλλά το έχει σαν παράμετρο.