Έρωτας, Αγάπη, Σεξ

[mman]

Εναλλακτικός, και πιστεύω καλύτερος τίτλος «Χωρίς», ο οποίος αφήνει τον αναγνώστη να καταλάβει μόνος του χωρίς τι. Αγάπη; Τσιρότα; Συνήθεια;

Πολύ καλή εναρκτήρια πρόταση.

Η αγάπη υπερισχύει σε βαρύτητα του σεξ. Το διήγημα είναι τυπικό των πάντα ενδιαφέροντων προβληματισμών που θέτεις στις ιστορίες σου, και είναι πραγματικά απορίας άξιο το πώς μια τόσο εφιαλτική ιδέα την παρουσιάζεις τόσο μη-τρομακτικά. Μάλλον θα οφείλεται στο χαρακτηριστικό σου «καθημερινό» και ανεπιτήδευτο ύφος γραφής. Αναρωτιέμαι, πώς θα ήταν η ιστορία, αν αυτό που δεν είχε ήταν τσιρότα σεξ…

[Naroualis]

Γενικά: Η πιο ολοκληρωμένη και σταθερή ιστορία του διαγωνισμού. Από την αρχή ως το τέλος με κράτησε σε αγωνία τόσο τρυφερή, που δεν ήξερα τι θα έκανα αν δεν το τελείωνες έτσι.

 

Μου άρεσε: Οι χαρακτήρες, η πλοκή, οι μικρές λεπτομέρειες, το πέρα-δώθε στο φαρμακείο, η γραφή. Τι να λέμε, ήταν από τις πιο δυνατές στιγμές σου.

 

Δε μου άρεσε: Τι να πω, δε θυμάμαι. Ίσως να μη μου άρεσε το ότι το σεξ δεν ήταν το εντελώς κεντρικό θέμα εδώ. Ωστόσο είμαι διατεθειμένη να στο συγχωρήσω.

Edited December 19, 2010 by Naroualis

[khar]

Καταρχάς να ευχαριστήσω όλους για τα χρήσιμα σχόλια. Φυσικά οφείλω να παραδεχτώ ότι όντως το σεξ ήταν συνοδευτικό και όχι κυρίως πιάτο. Ο βασικός λόγος που έγραψα αυτό το διήγημα ήταν η αρχική φράση που είχε κολλήσει στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό και ο διαγωνισμός ήταν μια χρυσή ευκαιρία για να την μεταφέρω σε διήγημα, αφού με προσανατόλισε έστω και έμεσσα για τη θεματολογία. Προφανώς λείπει μια σκηνή ελέους και φόβου, σύμφωνα με την ορολογία της KELAINO, ακριβώς πριν από την τελική σκηνή όπου ο Ιάσονας πρέπει να εγκαταλείψει για λίγες ημέρες το σπίτι του και να διαπιστώσει πώς είναι να ζεις χωρίς τσιρότα και αν μπορεί να «ξαναγαπήσει» τη γυναίκα του. Δυστυχώς δεν χώρεσε στην αρχική έκδοση η οποία υπέστη και επιπλέον περικοπές. Ελπίζω ότι θα βρω το χρόνο να την προσθέσω γιατί νομίζω ότι είναι απαραίτητη. Το τέλος ίσως είναι υπερβολικά happy αλλά έχοντας γράψει ήδη δύο πρόσφατα διηγήματα με αμφιλεγόμενο κλείσιμο, δεν άντεχα επιπλέον οδύνη. Πάντως και αυτό θα το επανεξετάσω αλλά μάλλον είναι απίθανο να ακολουθήσει σκοτεινά μονοπάτια.

 

 

 

Ευχαριστώ τον διοργανωτή για τον τίτλο, μου φαίνεται αρκετά καλός, αν και δεν είμαι σίγουρος γιατί βρήκε εφιαλτικό το σκηνικό που περιέγραφα. Μάλλον του έχουν τελειώσει τα τσιρότα ευτυχίας

 

 

 

[mman]

Ευχαριστώ τον διοργανωτή για τον τίτλο, μου φαίνεται αρκετά καλός, αν και δεν είμαι σίγουρος γιατί βρήκε εφιαλτικό το σκηνικό που περιέγραφα. Μάλλον του έχουν τελειώσει τα τσιρότα ευτυχίας

Η ιδέα είναι εφιαλτική. Ή τουλάχιστον θα μπορούσε να γίνει (δεν θέλω να σκέφτομαι πώς θα γινόταν αν την είχα εγώ π.χ.) αν δεν την έγραφες τόσο ηλιόλουστα. Όσο για τα δικά μου τσιρότα, είμαι σαν τον Οβελίξ: μικρός έπεσα μέσα στη μαρμίτα με τα τσιρότα ευτυχίας και από τότε δεν χρειάζομαι.