Η Γιούμικο των Κόσμων

[Cassandra Gotha]

Δυστυχώς αυτή η ιστορία σου δεν μου άρεσε καθόλου. Δυσκολεύτηκα να τη διαβάσω. Και το περίεργο είναι ότι το τέλος, αντίθετα με (σχεδόν όλους; ) τους άλλους, μου άφησε κάτι θετικό. Μάλιστα, δυσανάλογα θετικό με το υπόλοιπο διήγημα.

(Το λέω ξανά, αυτή τη φορά μου είναι πολύ δύσκολο να κάνω σχόλια της προκοπής).

[khar]

Συμπαθητική ιστορία, όπως πάντα ερεθίζεις το συναίσθημα και μεταφέρεις ικανοποιητικά τη μελαγχολία της ηρωίδας. Έπρεπε να δώσεις περισσότερο χώρο στον κόσμο που έχει φτιάξει, ώστε να «βαρύνει» περισσότερο και το τέλος του. Έτσι, όπως είναι τώρα με βρήκε σχετικά αδιάφορο η καταστροφή του. Μου θύμιζε υπερβολικά ιστορίες του Gibson και τον Νευρομάντη. Επίσής, δεν κατάλαβα το ρόλο του τύπου που ερχόταν στο τέλος, εκτός αν ήταν απλώς ένας ακόμα πελάτης.

 

 

[Διγέλαδος]

Και εμένα μου φάνηκαν πολλές μικρές ιστορίες μέσα σε μία. Την περιγραφή την έχεις. Τώρα το μόνο που μένει είναι πως θα συνδέσεις δυο διαφορετικές περιγραφές για να υπάρχει μια ομαλή ροή. Θα ήθελα περισσότερο να ξέρω γιατί έφτιαξε τον κόσμο και ποιος είναι ο ρόλος του παρά να μου τον περιγράψεις (φυσικά τη χρειάζεται και την περιγραφή) Το τέλος μ' άρεσε κι ας ήταν δυο τέλη βασικά. Το ένα στον κόσμο και το άλλο σε σχέση με την ίδια.

 

Για να δούμε πως θα τα πας Καλή τύχη!!!

[Eroviana]

Με το που είδα το όνομα "Γιούμικο" άρχισε να με τρώει να διαβάσω την ιστορία! Πολύ καλή επιλογή, το σκέφτομαι συνέχεια σαν ήχο στο κεφάλι μου. Στα επιμέρους τώρα. Το πρώτο 1/3 της ιστορίας δε μου έκανε καμία αίσθηση, βαριόμουνα κι έχανα συνέχεια τις λεπτομέρειες. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι δική μου ευθύνη οπότε μη δίνεις και πολύ σημασία. Μετά άρχισα να φτιάχνομαι. Η ατμόσφαιρα, τα γκατζετάκια, η Γιούμικο η ίδια. Πολύ καλοφτιαγμένος χαρακτήρας. Ψυχρή κι επικίνδυνη, όπως μας αρέσει!

 

Κι εκεί που είμαι μέσα και γουστάρω (μα, τι εκφράσεις!) μπαμ! Μου πετάγεται η τσουτσού η άσχετη και με βγάζει εντελώς έξω. Από κει κι έπειτα τίποτα. Ούτε που πρόσεξα τι γινόταν, το ενδιαφέρον μου είχα χαθεί. Κρίμα. Και δεν κατάλαβα και τι έγινε, πέραν του ασυμβίβαστου της ηρωίδας. Κάτι μου ξέφυγε (πολλά μάλλον).

 

Στη γραφή δεν παρατήρησα κανένα πρόβλημα, ήταν άψογη.

[Lady Nina]

Λάτρεψα: Τον τίτλο. Την ηρωίδα, που – αν και ψυχρή – καταφέρνει να με αγγίξει.

 

Με το ζόρι άντεξα: Μου φάνηκε λίγο άτσαλο το ξεκίνημα. Δε συνάδει με το σύνολο του υψηλού επιπέδου της γραφής σου.

 

Ξεχώρισα: Το κολπικό εμφύτευμα.

 

Αν το διήγημα όριζα: Θα ξαναέγραφα σίγουρα την αρχή. Για το τέλος δεν ξέρω. Ενώ με την πρώτη ανάγνωση μου είχε φανεί απότομο, με τη δεύτερη δε θα μπορούσα να φανταστώ κάποιο πιο ταιριαστό. Τέλος, θα μπορούσε – πιστεύω – να αφαιρεθεί και όλο το κομμάτι του κόσμου που έχει πλάσει η Γιούμικο, ώστε να αφοσιωθείς πλήρως στον πραγματικό, εφιαλτικό κόσμο, στον οποίο ζει. Αν και, γι’αυτό το τελευταίο, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις.

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, Σκάνερ!

[Soul_walker]

 

Η ιδέα να έχεις (μικρή) γιαπωνεζούλα δουλεύει καλά, ειδικά αν σκεφτείς πως πρέπει να είναι κάτι σαν υπερήρωας (ή καλύτερα αντιήρωας) με όλες αυτές τις δυνάμεις.

 

Καλό τέλος και σταθερό στις αξίες της ηρωίδας αλλά και λίγο άσχετο (περίμενα έστω μία εξήγηση ότι η δεύτερη γυναίκα ήταν είτε σε σχέση με τον νεκρό άνδρα, είτε κάποια άλλη ‘τσατσα’ της περιοχής…)

Δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε ελάχιστα hints για το τι είναι και έτσι απλά είναι ‘hooker sex machina’

Ναι.

 

Ενδιαφέρον χαρακτήρας πάντως και είναι και καλό όλο το σκηνικό με τον μολυσμένο κόσμο.

 

Τελικά όμως πρέπει να ομολογήσω ότι το όλο θέμα δεν οδηγεί κάπου με σοβαρή αξία, μου κάνει μόνο σαν μια φευγαλέα ιστορία.

[Drake Ramore]

Καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό, αλλά δεν κατάφερε να με γραπώσει.

Το καλύτερο σημείο του θα έλεγα οτι είναι η μέση του διηγήματος που εξηγεί τι ακριβώς κάνει η Γιούμικο στην πραγματική αλλά και στην εικονική της ζωή, μέχρι το σημείο που βρίσκει τον τύπο που της την έκανε.

Η αρχή μου φάνηκε κάπως βαρετή και το τέλος αφαίρεσε πόντους, αντί να προσθέσει.

 

Σχετικά με παρόμοια ελλειπτικά κείμενα σου (που σημειώνει και ο Νιχ) σίγουρα κατάλαβα περισσότερα πράγματα και αυτό το υπολογίζω στα θετικά.

[Sonya]

Πολύ καλή και ατμοσφαιρική ιστορία. Η Γιούμικο παρουσιάζεται ψυχρή κι απόμακρη, σχεδόν ρομποτική. Θα περίμενα, λοιπόν, μιας κι αρχίζει να βιώνει κάτι με την άλλη γκόμενα, να δω την αλλαγή. Να την βιώσω με τον ίδιο τρόπο που βίωνα την ψυχρότητά της. Να δω τον εσωτερικό αγώνα και

την αυτοκτονία, αν κατάλαβα καλά.

Δεν το είδα. Διατήρησες την ψυχρή γραφή στο σημείο που έπρεπε να της κάνεις ένα τουίστ και να την στείλεις στο φεγγάρι.

 

Αλλά, μέχρι εκείνο το σημείο, εξαιρετική.

[mman]

+ Το αρκετά πειστικό μετακαταστροφικό περιβάλλον. Αν και λιτές, οι περιγραφές απέπνεαν τη σωστή αίσθηση.

+ Το απέρριτο, κοφτό ύφος.

- Το κοφτό ύφος. Σε κάποια σημεία το παρακάνεις.

- Κάποια μικρά περιττά κομμάτια όπου υπερεξηγείς, πράγματα που έχεις ήδη δείξει.

+ Η μη εκφραστικότητα της Γιούμικο. Πάντως είναι μια συζητήσιμη συγγραφική επιλογή. Αν η Γιούμικο εκφραζόταν «φυσιολογικά» μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, θα μπορούσες να δείξεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

- Η ασαφής φύση του εικονικού της κόσμου. Τον έχει φτιάξει για διαφήμιση; Για αναψυχή; Μάλλον και για τα δύο. Όμως θα περίμενα να δουλεύει κυρίως σ’ αυτόν, λόγω αρρωστιών, αποστάσεων, επικίνδυνων μεταφορών και άλλων ευκολιών, όπως η κατά παραγγελία εμφάνιση. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι η επιλογή σου είναι λάθος –απλώς, κάπως λιγότερο πειστική.

- Ο γείτονας θα μπορούσε να παίξει κάποιον πιο σημαντικό ρόλο –και θα σου έκανε και οικονομία χαρακτήρων. Π.χ. θα μπορούσε

να ήταν αυτός (όταν τελικά κατάφερε να βρει το αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες της) που τη βρίσκει στο τέλος.

 

- Όχι πολύ πιστευτό το ότι

σκότωσε τον κακοπληρωτή πελάτη χωρίς να προσπαθήσει να τον κάνει να πληρώσει.

 

+ Εξαιρετική η ιδέα

του ανθρώπου που εθίζει τους άλλους τόσο απόλυτα στο σεξ μαζί του.

Θα προτιμούσα όμως να έδειχνες ένα επίπλεον κίνητρο για τον χαρακτήρα αυτό, εκτός από το σεξ.

+ Το τέλος.

Συμβουλή: Πετυχαίνεις την ατμόσφαιρα πολύ καλά (κι αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι). Μένει να βοηθήσεις λίγο τον αναγνώστη με την πληροφορία. Νομίζω ότι υπερεκτιμάς την ασάφεια.

Γενικά, μια καλή ιστορία. Τη χάρηκα.

[Naroualis]

Γενικά:Συνταρακτικό, όπως πάντα. Κι ωστόσο χωρίς να έχει φοβερές εξάρσεις.

 

Μου άρεσε: Η ηρωίδα σου κι οι επιλογές της. Οι αποσπασματικές περιγραφές των χώρων, η ασάφεια στις λεπτομέρειες κι η αίσθηση της αποστασιοποίησης από την πραγματικότητα.

 

Δε μου άρεσε:ίσως ο τίτλος… αλλά μάλλον σε πειράζω. Στην πραγματικότητα, αν και η εξέλιξη ήταν φοβερή, βήμα το βήμα να γνωρίσουμε τη Γιούμικο και τον κόσμο της, από την εμφάνιση της γυναίκας κι έπειτα αρχίζεις να τρέχεις. Δεν ξέρω αν ήταν η έλλειψη χώρου, αλλά η αλλαγή ρυθμού υπάρχει.

 

Edited December 19, 2010 by Naroualis

[aScannerDarkly]

Κατ' αρχάς, ευχαριστώ όσους διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν κι ευχαριστώ για την καλή θέση που μου δώσατε.

 

Τώρα, να απαντήσω σε κάποια σχόλια, τα περισσότερα από τα οποία είναι απολύτως εύστοχα... κι ας κάνω και μια αυτοκριτική.

 

Κατ' αρχάς, στην τελευταία σκηνή, όχι μόνο θα ήταν καλύτερο να ήταν ο γείτονας, έπρεπε να είναι ο γείτονας. Η ίδια η ιστορία το επιβάλλει κι εγώ το παράλειψα. Υπάρχει επίσης, έτσι τουλάχιστον όπως είναι γραμμένη αυτή τη στιγμή η σκηνή, μια λογική ασυνέχεια, την οποία παραδόξως κανείς δεν παρατήρησε. Ο επισκέπτης θα, αντί να κουβαλάει μαζί του ένα πακέτο, θα έπρεπε πχ να έπαιζε ανάμεσα στα δάχτυλά του το κουπόνι που είχε στην τσέπη του (show, not tell :tongue:). Έτσι, και συνεπής με ό,τι έχω πει παραπάνω θα ήμουν, και θα γινόταν και πιο σαφές τι είχε έρθει να κάνει. (Το αντάλλαγμα της γυναίκας, αντίθετα, δικαιολογείται, καθότι έρχεται αιφνιδιαστικά).

 

Ο εικονικός κόσμος σαφώς και θέλει μεγαλύτερη βαρύτητα. Σε αυτό δε χωράει καμία αμφιβολία. (Εξομολόγηση: Πρέπει να παραδεχτώ ότι περίμενα κάποιος να σχολιάσει την εικόνα με τις φωνές να λάμπουν με τη μορφή κυματομορφών στον αέρα - την είχα βρει πολύ φοβερή ιδέα. Δεν πειράζει). Έτσι που περνάει βιαστικά, δεν προλαβαίνει κανείς να νιώσει τη σημασία που έχει στη ζωή και στο μυαλό της Γιούμικο. Και η "θεϊκή" της φύση χάνει τη βάση της.

 

Για τα κίνητρα της άλλης γυναίκας, έχω μπει σε σκέψεις. Εγώ ίσα ίσα που φοβόμουν μήπως κάποιος υπέθετε ότι είχαν να κάνουν με τη δολοφονία του τύπου, μήπως είχε έρθει για εκδίκηση κτλ. Κάτι που δεν ήθελα να εννοηθεί για κανένα λόγο, γιατί σκοπός μου ήταν στον κόσμο εκείνον να μην υπάρχει καμία αίσθηση αλληλεγγύης, να είναι όλα ψυχρά κι απάνθρωπα. Μου αρκούσε ως κίνητρο το ότι θέλει σεξ.

 

Σχετικά με κάποια πράγματα που επισημαίνει η Αυτού Υψηλότης, ο Μέγας Διοργανωτής των Πέντε Ηπείρων: Την έβαλα να σκοτώσει κατευθείαν τον τύπο, γιατί δε συγχωρεί και δε δίνει δεύτερη ευκαιρία κι ούτε θέλει να υπάρχει έστω κι ελάχιστο περιθώριο να την κοροϊδέψει κανείς. Για τον ανέκφραστο χαρακτήρα της, μάλλον καταλαβαίνω τι λες, αλλά νομίζω ότι έτσι ήθελα από την αρχή να είναι.

 

Για τα πράγματα που υπερεξηγώ, νομίζω ότι καταλαβαίνω. Για παράδειγμα, όταν για δεύτερη φορά αναφέρω ότι το κτίριο είχε στρογγυλέψει από την όξινη βροχή, ενώ το τελευταίο είναι εύκολο να το συμπαράνει κανείς. Για το ύφος, θα μπορούσε μήπως η Μεγαλειότητά Σας να μου επισημάνει σε ποια σημεία το έχω παρακάνει, για να καταλάβω;

 

Edit: Και κάτι πολύ σωστό που μου επεσήμανε ο Electroscribe. Ο τίτλος είναι μάλλον άστοχος. Θα έπρεπε να είναι "Η Γιούμικο των Δύο Κόσμων".

Edited December 20, 2010 by aScannerDarkly

[mman]

Για το ύφος, μήπως θα μπορούσες να μου επισημάνεις σε ποια σημεία το έχω παρακάνει, για να καταλάβω;

Ναι, αλλά δώσε μου λίγες μέρες. Θα το λάβεις σε ΠΜ και αν δεις ότι ξεχνιέμαι με τα τρεχάματα των γιορτών, μη διστάσεις να με πιεμιάσεις εσύ. (Σόρρυ, που έκανα επέμβαση στο quote σου, αλλά ο διαγωνισμός έληξε οπότε έπαψα να είμαι η Ε.Μ.)