Σημείο Εισόδου

[Big Fat Pig]

3454 λέξεις.

Απομακρύνετε τυχόν παιδιά που ξέρουν ανάγνωση απ' την οθόνη του υπολογιστή σας.

 

entry-point.pdf

Edited November 30, 2010 by Big Fat Pig

[Eugenia Rose]

Να και ένα κατασκοπευτικό/αστυνομικό sci-fi με πολλές ανατροπές θα έλεγα.

 

 

Έχω μία απορία, τελικά η Αγνή/Amala του έκανε πλύση εγκεφάλου με τα δικά της νανομαραφέτια ή το είχαν σχεδιάσει και ήταν παρεάκι από την αρχή? Γιατί η τελευταία φράση που λέει ο Μιχάλης/Απόστολος ταιριάζει με τα πρώτα λόγια που είπε στο μαφιόζο, γεγονός που με κάνει να υποθέτω αυτό. Παρολαυτά θα ήθελα μια παρτίδα ινδικά νανoμαραφέτια για προφανείς λόγους. Ωραίες περιγραφές

 

 

 

[Nihilio]

 

Έχω μία απορία, τελικά η Αγνή/Amala του έκανε πλύση εγκεφάλου με τα δικά της νανομαραφέτια

 

Ναι

[DinoHajiyorgi]

Μου άρεσε πολύ. Σεξ σε κατάλληλη δόση, επιστημονική φαντασία, έξυπνη πλοκή και ακόμα εξυπνότερη απόδοση, με πετυχημένο φινάλε. Σε κάτι τόσο καλό δεν θα μπορούσα να πω περισσότερα.

[Mesmer]

Ωραία, ενδιαφέρουσα ιστορία. Πολύ καλή η ιδέα των βιοχάκερ κι ο συνδυασμός τους με την νανοτεχνολογία.

 

Μ’ άρεσε η προσκόλληση του ήρωα στο μνημόνιο. Μ’ άρεσε ο τρόπος που στο τέλος την πάτησε από το ίδιο του το «όπλο».

 

Στην αρχή ήταν κάπως μπερδεμένα τα πράγματα -λογικό- αλλά αφού μαθαίνουμε τι παίζει η ιστορία αποκτάει πολύ καλό ρυθμό και διαβάζεται γρήγορα.

 

Καλή επιτυχία!

 

 

[Stanley]

Γιάννη, δηλώνω εντυπωσιασμένος, δηλώνω διχασμένος. Το διήγημα αυτό είναι για μένα το πιο ξεχωριστό του διαγωνισμού( μου έχουν μείνει ακόμα 4), ομολογώ ότι χρειάστηκε να επαναλάβω την ανάγνωση, ωστόσο έχει μερικά πράγματα που με σπρώχνουν προς τα πίσω.

 

Καταρχάς, το ξεκίνημα είναι ζηλευτό: ο τρόπος που συστήνεις τον πρωταγωνιστή μας προετοιμάζει για έναν πολύ μεγάλο badass, βγαλμένο από τα νουάρ του αμερικανικού ΄40.

Η όλη υπόθεση μου θύμισε Inception, σε πιο ατομικό επίπεδο.

Η γραφή σου είναι πολύ δυνατή και είδα αρκετά κοινά σημεία με τα 43 Λεπτά Πριν. Γράφεις με έναν απλό μεν τρόπο, βρόμικο, πολύ πωρωμένο και παθιασμένο δε, που βουτάει τον αναγνώση από τον γιακά. Πραγματικά συγχαρητήρια για αυτό, με εξέπληξες ευχάριστα! Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι φράσεις με το συκαλάκι και το ΄΄Αν έχω ένα μειονέκτημα, είναι ότι αγγίζω την τελειότητα΄΄.

Και στο τέλος, αυτός ο αλαζόνας και καπάτσος πράκτορας, τιμωρείται από τα ίδια του τα όπλα, με την ατάκα του την τελική να είναι απλά απολαυστική. Εξαίρετο και το παιχνίδι με τον τίτλο.

 

Στον αντίποδα, τώρα, έχω ενστάσεις στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί, η οποία τελικά δεν φαίνεται να είναι και τόσο δυσεύρετη. Δηλαδή, με μια (πόση, όμως) διαφαινόμενη ευκολία μπορεί κάποιος να αγοράσει την τεχνολογία και να κάνει τα κουμάντα του.

Επιπλέον, είναι περίεργο που το άλλο σου διήγημα φοβόσουν πως δεν είχε το σεξ σαν θέμα, γιατί εγώ αυτό το βλέπω εδώ. Ειχες μια ωραία σκηνή με σεξ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς το σεξ παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην υπόθεσή σου. Ισως επειδή ο Μπορισένκο ήθελε την Αγνή για αυτό το λόγο; Χμμ...Πολύ λίγο. Αυτό, στα πλαίσια του διαγωνισμού είναι αρκετά σημαντικό.

Τέλος, δεν ξέρω πόσο μπορώ να χωνέψω που αυτή η τεχνολογία τροφοδοτεί μόνο τους βιοχάκερ, χωρίς να έχει διεισδύσει και σε άλλους τομείς.

 

Είπα διχασμένος, γιατί δεν ξέρω πόσο ψηλά θα βάλω την ιστορία αυτή. Αυτό. Καλή σου επιτυχία!

 

edit:Κάτι άλλο που ξέχασα να αναφέρω στα ΄΄αρνητικά΄΄ είναι ότι όλη αυτή η ιστορία δεν είχε κάποιο βαθύτερο νόημα ή κάποιο υπονοούμενο σχετικά. May the Russians be with you.

Edited December 7, 2010 by Stanley

[Eugenia Rose]

Η όλη υπόθεση μου θύμισε Inception, σε πιο ατομικό επίπεδο.

 

Nαι!!! Ναι!! Inception!! Εγώ ήθελα να το πω αυτο πρώτη.....

[wordsmith]

Εδώ κι αν έχουμε δυναμική είσοδο στο φόρουμ! Αλλά (πρέπει να το φτιάξω σε ταμπελάκι αυτό) ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ. Όχι ότι μου διέφυγαν και τα πάντα, αλλά πάντως ένα μεγάλο μέρος. Κατάλαβα ότι είναι επαγγελματικά γραμμένο, πολύ ζωντανό και είσαι εξαιρετικός στο νεύρο της αφήγησης. Αλλά για να καταλάβω τι συμβαίνει στο τέλος έπρεπε να μου το εξηγήσουν άλλοι. Ίσως ήταν πολύ για μένα το technobabble.

Θα αγόραζα ένα βιβλίο γραμμένο με αυτό το ύφος. Και θα σε ψήφιζα στην πρώτη θέση. Αλλά δε φτάνει το ωραίο ύφος. Λίγο πιο απλωτά οι πληροφορίες θα προτιμούσα, να τα πιάνουμε κι εμείς οι της Φιλοσοφικής, να μη χρειάζεται να ξέρουμε από θετικές σπουδές.

[Stanley]

Ίσως ήταν πολύ για μένα το technobabble.

 

Λίγο πιο απλωτά οι πληροφορίες θα προτιμούσα, να τα πιάνουμε κι εμείς οι της Φιλοσοφικής, να μη χρειάζεται να ξέρουμε από θετικές σπουδές.

 

Κι όμως,ήταν πολυ soft SF.

[dagoncult]

Είναι σίγουρα καλογραμμένο. Κατά τη γνώμη μου είναι εντός θέματος, αλλά κατά κάποιον τρόπο ίσα που πατάει πάνω του.

Η κατάσταση ήταν Ε.Φ. και μάλιστα θα έλεγα πως κάποια από τα Ε.Φ. στοιχεία μου άρεσαν πολύ. Συνολικά όμως, δεν βρήκα να υπάρχει κάτι το πολύ δυνατό που να καταφέρει να με αρπάξει. Σχετικά μ’ αυτό το τελευταίο: ίσως θα ήθελα περισσότερα από τα συναισθήματα του ήρωα, ώστε να αυξανόταν η ένταση, γιατί τώρα ο τύπος φαντάζει στα μάτια μου τόσο άνετος που δυσκολεύομαι να τον ‘ζήσω’ και μένω σχετικά αποστασιοποιημένος από τις καταστάσεις που διαδραματίζονται.

ΥΓ: Ο τίτλος μου άρεσε και δεν μου άρεσε.

[Tiessa]

Πάω ανάποδα, σχολιάζοντας το τελευταίο σχόλιο: Ο τίτλος μου άρεσε. (Και λόγω θέματος, το διεστραμμένο το μυαλό μου πήγε σε διάφορα σημεία εισόδου...)

Επίσης μου άρεσαν και οι 3454 λέξεις που τον ακολουθούν.

Κοινώς, γενικά μου άρεσε.

 

Βρήκα εξαιρετικά καλή τη γραφή, πολύ ωραίες τις ανατροπές, οι βιοχάκερ τέλειοι και ο κόσμος όπου ο καθένας μπορεί να εισβάλει και να σε "τροποποιήσει" πολύ εφιαλτικά κοντινός.

Στα συν η πρώτη και η δεύτερη σκηνή. Δυνατές και καλογραμμένες.

Τσίμπησα λίγο και με τα κύματα, αλλά ήταν μόνο εφέ.

 

Well done, κύριε!

Edited December 10, 2010 by Tiessa

[Martin Ocelotl]

Λοιπόν μου άρεσε.

συνολικά και επιμέρους.

Θα ήταν άνετα ένα καλό κομμάτι μιας ανθολογίας.

Μην σταματάς να γράφεις για κανένα λόγο.

[aScannerDarkly]

Από τα διηγήματα που με δυσκόλεψαν πολύ στο σχολιασμό και στην εκτίμηση. Είναι σίγουρα γραμμένο με πάρα πολύ δυνατή γλώσσα, σκληρή και εύστοχη. Ωραία ιδέα και ο βιοχάκερ, καθώς και όλο το σκηνικό που έχεις πλάσει. Γενικά, θα μπορούσα να πω ότι ήταν από τις πιο καλές ιστορίες στο διαγωνισμό. Από την άλλη όμως, αφήνει στον αναγνώστη διάφορα κενά, τα οποία δεν νομίζω ότι αποτελούν πρόκληση ώστε να συναρμολογήσει ο ίδιος το παζλ. Μάλλον θα έλεγα ότι πολλά κομμάτια λείπουν. Κάνω υποθέσεις, αλλά καμία δε με ικανοποιεί, γιατί δεν μπορώ να τη βασίσω κάπου...

Αν η Αγνή είναι η Αμάλα, τότε γιατί δεν την αναγνώρισε; Αν δεν είναι, τότε ποια σχέση έχουν μεταξύ τους; Ποια η σημασία του σεξ στη μόλυνση με νάνους; Εννοώ, αφού βλέπουμε ότι και μια χειραψία είναι αρκετή για να κάνει τον άλλον υποχείριο. (Αυτό, κατά κάποιον τρόπο, είναι κι ένα πάρα πολύ σημαντικό ερώτημα για να καθορίσει και το πόσο η ιστορία βρίσκεται εντός θέματος. Αν ήταν σαφής η επιρροή και κομβική σημασία του σεξ, το διήγημα θα ήταν πιθανότατα 100% εντός. Τώρα είναι και δεν είναι...) Και με την ευκαιρία, κάποιος σαν τον πρωταγωνιστή θα έπρεπε να είναι πιο επιφυλακτικός πού δίνει το χέρι του.

Το κυκλικό σχήμα μου άρεσε (τελικά), αν και παιδεύτηκα πολύ να καταλάβω τη σημασία του. Εξαιρετική προσπάθεια, που μάλλον χρειάζεται λίγο περισσότερη έκταση για να βουλώσει διάφορες τρύπες, ενώ διατηρώ επιφυλάξεις για το κατά πόσο είναι εντός θέματος διαγωνισμού.

 

 

[TheTregorian]

Συμφωνώ με τον Σκάνερ... κάτι έχω χάσει απ' την ιστορία. Ήταν πολύ καλογραμμένη, έξυπνη η ιδέα του βιοχάκερ κι η όλη μπιζνοκατάσταση, αλλά δεν ξέρω αν έχω καταλάβει σωστά τι έχει γίνει. Έχω τις ίδιες απορίες... Εμένα, επίσης, με κούρασε σε κάποια σημεία η γραφή, ειδικά στον πρώτο διάλογο. Θεωρώ ότι θα 'θελε ένα ξαναπέρασμα και ένα ξεμπέρδεμα. Στο υπόλοιπο κείμενο κυλάει γενικά πολύ καλά.

[Solonor]

Εξαιρετική πρωτοπρόσωπη γραφή που κλέβει την παράσταση αναδεικνύοντας τον χαρακτήρα-αφηγητή. Υπόθεση που σε κρατάει γαντζωμένο ως το τέλος –α, κι εδώ πάλι η αφήγηση βάζει το χεράκι της. Έξυπνο τέλος. Η ιστορία μου άρεσε τόσο πολύ που συγχωρώ τα φάουλ ρεαλισμού και συνέπειας που είχε (στην πώληση: το τσιγάρο, τα βρισίδια και τη μέθοδο που λογικά θα έκανε τη χειραψία με το μαφιόζο απίθανη, πλάκα-πλάκα τα πρώτα διορθώνονται πολύ εύκολα). Μπράβο, διασκέδασα και με το παραπάνω.

 

 

[KELAINO]

Έχω μια απορία :

για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό το σημείο εισόδου; και αν ναι, πως το βρίσκει;

 

 

Γενικά είναι εξαιρετικά καλογραμμένη και κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Το "επιστημονικό" κομμάτι είναι άψογο ως σύλληψη, σύγχρονο, γερά αγκιστρωμένο στην ανθρώπινη φύση και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες ως προς την ανάπτυξή του. Ο ήρωας επαρκούντως αντιπαθής μέσα στην αλαζονία του (με όλα εκείνα τα "νούμερο τάδε").

Μια καταπληκτική δουλειά!

 

Το σεξ όμως, δεν κατάλαβα κι εγώ που κολλούσε, για να πω την αλήθεια.

 

Λολ: Νάνοσοφτ!!

 

 

ΥΓ "τσολιάς στ' αρχίδια τ' αλλουνού": δε θα πήγαινε καλύτερα κάτι σε "δερβέναγας";

Edited December 13, 2010 by KELAINO

[khar]

Μου άρεσε. Πολύ ενδιαφέρων ο κεντρικός χαρακτήρας, αν και προσωπικά έχω κουραστεί από τους χάκερ-αστυνομικούς-κακοποιούς με το άνετο στυλ και την «χύμα» γλώσσα. Ο συγκεκριμένος, όμως, ίσως λόγω των αριθμημένων φράσεων ή της αφέλειά του, ήταν ελκυστικός. Η ιστορία ήταν αρκετά κοινότοπη και προβλέψιμη, αλλά είναι πολύ επιτυχημένος ο τρόπος που δείχνεις στον αναγνώστη τη μεταβολή του ήρωα, χωρίς να το καταλάβει ο ίδιος. Πραγματικά με εντυπωσίασες. Τα νάνο όπως και η εικονική είναι από τα πιο χρησιμοποιημένα κλισέ της σύγχρονης ΕΦ, και νομίζω ότι σε εξυπηρέτησαν μεν, αλλά δεν πρόσφερες κάτι καινούριο στον απαιτητικό αναγνώστη.

 

 

[Cassandra Gotha]

Χμ.

Η ιστορία σου με έκανε να νιώσω χαζή. Καλά νιώθω;

Δεν πολυκατάλαβα τι γίνεται, και δεν απόλαυσα τον τρόπο γραφής, που τον βρήκα ξερό και άχρωμο.

Ο μόνος χρωματισμός για μένα ήρθε στο κλείσιμο.

[Lady Nina]

Λάτρεψα: Την γραφή σου. Τις απαριθμήσεις. Το ξεκίνημα της ιστορίας και το πώς συνδέεται με το τέλος. Τους διαλόγους. Το λογοπαίγνιο με τον τίτλο.

 

Με το ζόρι άντεξα: Στην αρχή λίγο μπερδεύτηκα με τον Οσμάν και το αν η Αμάλα είναι το ίδιο πρόσωπο με την Αγνή, αλλά νομίζω πως στο τέλος το κατάλαβα.

 

Ξεχώρισα: Τη φράση αυτή.

«Κρατιέμαι, θέλω να την απολαύσω, δεν κρατιέμαι, της παραδίδομαι, το τέλειωμά μου είναι έκρηξη, στην κοιλιά και στα στήθια της εκατομμύρια μικροσκοπικές συσκευές, άχρηστες και νεκρές.»

 

 

Αν το διήγημα όριζα: Νομίζω πως δε θα άλλαζα κάτι.

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, Γιάννη!

[Eroviana]

Η αρχή δε με αιχμαλώτισε. Μάλλον, η πρώτη σκηνή ναι, αλλά μετά το έχασα. Το ενδιαφέρον. Το ξαναβρήκα αφού εξηγήθηκαν κάπως τα πράγματα και μπόρεσα να παρακολουθήσω την ιστορία. Για τις δύο(μία) κοπέλες δεν ξεκαθαρίζει. Εγώ κατάλαβα ότι το πρώτο χτύπημα στο σβέρκο ήταν που έκανε την Αμάλα ακαταμάχητη. Το μήνυμα της Αγνής ήρθε για να πέσουν οι άμυνές του - ότι δεν είχε δηλαδή να κάνει με εχθρό για την ώρα, δε χρειαζόταν ο επαγγελματισμός του. Μόνο που το μήνυμα έσκασε την ίδια στιγμή που η άλλη ήταν μπροστά του. Αναγνωστική αμηχανία.

 

Η γραφή μου άρεσε πολύ. Δυνατή, γρήγορη κι αποτελεσματική. Δεν θα το κατέτασσα σε Ε.Φ. (αλήθεια) αλλά μάλλον σε αστυνομικό/νουάρ (ως κυρίαρχο) με αρκετή δόση Ε.Φ. Κι αυτό γιατί την πρώτη στιγμή που αναφέρθηκες στην τεχνολογία με ξένισε αρκετά. Μου πήρε λίγη ώρα να το ξεπεράσω.

[Drake Ramore]

Πολύ καλή γραφή σε μια πολύ όμορφη ιστορία (απο αυτές που φτιάχνονται ταινίες).

Το απόλαυσα αν και το ξεκίνημα δεν με προϊδέαζε για κάτι τέτοιο. Αν θα έπρεπε να βρω κάποιο αρνητικό θα ήταν μόνο οτι η ιστορία ίσα που ακουμπούσε το θέμα του διαγωνισμου, γιατί το σεξ βρισκόταν στο backround. Αυτό όμως δεν μειώνει την συμμετοχή ούτε κατα το ελάχιστο.

 

Μπράβο χοντρογούρουνο!

[Soul_walker]

Από τα ωραία διηγήματα του διαγωνισμού.

 

Ολοκληρωμένο, ξεκάθαρο, ωραίες ιδέες, πολλή καλή ατμόσφαιρα και ένας χαρακτήρας που σε τραβάει.

 

 

Μου άρεσε, αλλά να πω την πικρή μου αλήθεια (αν και δικαιολογείται από τις νέες τεχνολογίες που λες) με πείραξε που έπεσε τόσο εύκολα στην παγίδα της αυτός ο φοβερός ήρωας. Αχ αυτές οι Femme Fatale.

Επιπλέον αν υπήρχε μία δυνατή διαμάχη στην σκηνή του σεξ μεταξύ τους (πέρα από την ατυχή προσπάθεια του) θα μου άρεσε απόλυτα.

 

[Sonya]

Μου άρεσε! Επιπλέον, το κατάλαβα κιόλας!!! :Ρ

 

Πολύ το μπλα μπλα με τον Ρώσο, όμως. Ένα πεντεκοσάρι λέξεις πήγαν στράφι με τον χοντρό και σκάλωσαν την ιστορία.

 

Πολύ καλή ατμόσφαιρα, ωραία γλώσσα και πανέξυπνο φινάλε.

[mman]

Πολύ καλή γλώσσα του σώματος των χαρακτήρων.

Κάποια λίγα επίθετα που λένε αντί να δείχνουν (π.χ. η επανάληψη του «χοντρός») θα μπορούσαν να λείπουν. Λεπτομέρεια που διορθώνεται εύκολα.

Για τις απορίες του Scanner:

Ίσως δεν αναγνωρισε την Αγνή στην Αμάλα, επειδή το καινούριο λογισμικό την καμουφλάρει από όλους –θυμήσου ότι ακούστηκε ένα επιφώνημα επιδοκιμασίας όταν μπήκε η Αμάλα μέσα, πράγμα που σημαίνει ότι και οι άλλοι την έβλεπαν κούκλα.

Για τη χειραψία συμφωνώ, αλλά δεν νομίζω ότι παιζει σημαντικό ρόλο (εξάλλου δεν φαίνεται να του μεταφέρει κάτι τότε) ακριβώς επειδή όλη η νανοεπίθεση γίνεται με το σεξ. Προφανώς, χρειάζεται ένα διαφορετικό… σημείο εισόδου, για να επιτευχθεί τέτοιας έκτασης αναμόρφωση, οπότε το σεξ φαίνεται αναγκαίο στα πλαίσια της ιστορίας. Fine by me, ιδιαίτερα λόγω αυτών που αναφέρω παρακάτω.

 

Καλοί, αρκετά ώριμοι διάλογοι (πολύ σημαντικό) με ταιριαστό λεξιλόγιο.

Ωραία η ιδέα του χάκερ-ανθρώπων. Χρησιμοποιημένη φαντάζομαι, αλλά καλά παρουσιασμένη γι’ αυτή την έκταση.

Πολύ. Ωραίο. Γράψιμο!

Κατά τη γνώμη μου, με διαφορά το καλύτερο γράψιμο του διαγωνισμού. Και, επιτέλους, μπορώ να γράψω τον τρίτο λόγο: Γιατί αυτό εδώ είναι πιο καλογραμμένο και από το «Σαράντα τρία λεπτά πριν» -κυρίως επειδή εδώ δεν υπάρχει το ζήτημα με το αταίριαστο λεξιλόγιο του χαρακτήρα αφηγητή.

Κορυφαίες στιγμές:

 

«Ο χοντρός Ρώσος μαφιόζος Μπορισένκο έχει ένα πρόβλημα. Είναι μαφιόζος.»

 

«Αν έχω ένα μειονέκτημα, είναι ότι αγγίζω την τελειότητα.»

 

«Θολώνω, αίμα σφυροκοπάει παντού, αρχικά σκίζω τα ρούχα της με το νου μου και μία ώρα αργότερα τα ξανασκίζω με τα χέρια μου.»

 

Εξαιρετική ιστορία. Τη διάβασα δύο φορές –πράγμα πολύ σπάνιο για μένα.

[Naroualis]

Γενικά: Πολύ διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα.

 

Μου άρεσε: Ο τόνος στη φωνή του αφηγητή σου κι ο τρόπος αλλαγής της όταν γίνεται το κακό. Οι τεχνικές λεπτομέρειες που στο τέλος-τέλος δε βαραίνουν το κείμενο κι είναι και κατανοητές από την άσχετη (εγώ είμαι αυτή).

 

Δε μου άρεσε: Η αρχική σκηνή. Νομίζω ότι λειτουργεί σα σπόιλερ πιο πολύ παρά σαν μια εισαγωγή που θα σε κάνει να διαβάσεις παρακάτω.

 

Edited December 19, 2010 by Naroualis