Big Fat Pig Posted December 3, 2010 Share Posted December 3, 2010 ----- ΑΡΧΗ POST --------- Βία;Ναι Σεξ; Ναι Αριθμός Λέξεων: 3653. Σχόλια: ΟΚ. Αυτό είναι η πρώτη απόπειρα για το διήγημα του (σεξο)διαγωνισμού. Καθώς ξεκίνησα να κάνω κάποιες πρώτες αλλαγές και διορθώσεις αντιλήφθηκα ότι τελικά το σεξ (αρρωστημένο έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα στην αφήγηση) είχε περάσει σε δεύτερη, μη πω, τρίτη μοίρα. Κινητήριος μοχλός, αφορμή, ίσως, αλλά όχι το θέμα μου. Τέλος, να τονίσω ότι η υπόθεση είναι σκληρή και έχει να κάνει με την πλέον απάνθρωπη "ανθρώπινη" δραστηριότητα που μπορώ να φανταστώ. Αυτά. EDIT: Αυτό είναι το διορθωμένο διήγημα. Χρωστάει τις διορθώσεις του σε σχόλια αυτού εδώ του thread και ιδιαίτερα στους Solonor και mman τους οποίους ευχαριστώ ιδιαίτερα για τον κόπο και χρόνο τους να ασχοληθούν με το κείμενο και να το σχολιάσουν/διορθώσουν εκτενώς. 43-minutes-v3.1.pdf 43-minutes-v3.1.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 3, 2010 Share Posted December 3, 2010 Σκληρό, Γιάννη, πολύ σκληρό, χωρίς να μπαίνει σε πολλές, φρικτές λεπτομέρειες (που θα μπορούσε)... Η όλη κατάσταση, οι διαδρομές, οι διάλογοι, μου προκάλεσαν ένα δυσάρεστο σφίξιμο στο στομάχι, που μάλλον ήταν και ο σκοπός της ιστορίας. Πολύ έντονη, συναισθηματικά. Όλες οι ιστορίες σου που έχω διαβάσει είναι γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο, κάτι που μάλλον σ' αρέσει, και το χειρίζεσαι πάρα πολύ καλά. Η συγκεκριμένη ιστορία δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά το ότι εδώ αφηγητής είναι ένα παιδί, δεν ταιριάζει και τόσο με τον λόγο που χρησιμοποιείται. Δεν είναι κάτι που με πείραξε και κατανοώ πόσο δύσκολο είναι να εκφραστεί κάποιος μέσα από το μυαλό ενός παιδιού. Απλά το επισημαίνω γι' αυτήν την αντίθεση που υπάρχει χωρίς να ξέρω πώς θα μπορούσε να γραφεί αλλιώς. Παρά το σφίξιμο που μου προκάλεσε, είναι μια αρκετά καλή ιστορία. Αυτά τα λίγα από μένα. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πολύ δυνατό διήγημα με όλες τις έννοιες. Προειδοποιηθήκατε! Όντως, η αφήγηση του δωδεκάχρονου θα έπρεπε να χρησιμοποιεί ελαφρώς διαφορετική γλώσσα. Επίσης, έχω ένα-δύο σκοτεινά σημεία. Πώς ξαφνικά, ενώ είχε πάρει το χάπι, άρχισε να θυμάται τους εφιάλτες του; Και γιατί σκότωσαν τον Θωμά; Μάλλον σχετίζονται αυτά τα δύο. Όμως, Big Fat Pig, δεν ξέρω τι λες, αλλά επειδή είναι τόσο καλό που θα το αγόραζα, νιώθω αληθινά προνομιούχος που το διάβασα δωρεάν. Ευχαριστώ. [Και προφανώς είναι εντός θέματος διαγωνισμού.] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Εγώ διαβάζοντας το, θα προτείνα και θα ήθελα πραγματικά -μιας και ο σκοπός ενός διαγωνισμού είναι να γραφτούν καλές ιστορίες - να φύγει ντουγρού για τον διαγωνισμό. Χωρίς αλλαγές, χωρίς τπτ. 2 σχόλια και μόνο, δεν αλλοιώνουν τον διαγωνισμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Εγώ διαβάζοντας το, θα προτείνα και θα ήθελα πραγματικά -μιας και ο σκοπός ενός διαγωνισμού είναι να γραφτούν καλές ιστορίες - να φύγει ντουγρού για τον διαγωνισμό. Χωρίς αλλαγές, χωρίς τπτ. 2 σχόλια και μόνο, δεν αλλοιώνουν τον διαγωνισμό. ΟΚ, καταλαβαίνω το πνεύμα με το οποίο το προτείνεις, αλλά: Πρώτον, δεν γίνεται γιατί έχουν ήδη παραβιαστεί δυο-τρεις όροι του διαγωνισμού και θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος με όλους τους διαγωνιζόμενους. Δεύτερο και κυριότερο, ο βασικός σκοπός του διαγωνισμού (στον οποίο συμφωνούμε απολύτως), έχει ήδη επιτευχθεί ακόμα κι αν αυτό το διήγημα δεν πάρει μέρος σ' αυτόν. Και τρίτον, κατά τη γνώμη μου υπάρχει κι άλλος λόγος να μην πάρει μέρος στο διαγωνισμό, ο οποίος για λόγους δεοντολογίας, δεν είναι αυτή τη στιγμή ανακοινώσιμος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πώς ξαφνικά, ενώ είχε πάρει το χάπι, άρχισε να θυμάται τους εφιάλτες του; Και γιατί σκότωσαν τον Θωμά; Μάλλον σχετίζονται αυτά τα δύο. Γιατί εξαρχής φταίει ο μαλάκας ο Θωμάς. Άργησε να επιστρέψει, ο πελάτης συνέχισε πέραν των 43ων λεπτών και το αγόρι άρχισε να βιώνει όσα συνέβαιναν. Μετά, ο έξτρα χρόνος ανήκε στο μνημονικό του. Πολύ καλό διήγημα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Φοβερό! Με όλες τις έννοιες της λέξης... Μπράβο, Γιάννη, συν-οπαδέ των "Γουρουνιών" του Καλιότσου! Ταλέντο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πώς ξαφνικά, ενώ είχε πάρει το χάπι, άρχισε να θυμάται τους εφιάλτες του; Και γιατί σκότωσαν τον Θωμά; Μάλλον σχετίζονται αυτά τα δύο. Γιατί εξαρχής φταίει ο μαλάκας ο Θωμάς. Άργησε να επιστρέψει, ο πελάτης συνέχισε πέραν των 43ων λεπτών και το αγόρι άρχισε να βιώνει όσα συνέβαιναν. Μετά, ο έξτρα χρόνος ανήκε στο μνημονικό του. Αχ, ναι! Ήμουν απρόσεκτος. Πολύ σωστά. Thx, Ντίνο! Μόλις το διήγημα έγινε για μένα λίγο καλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Επίσης, έχω ένα-δύο σκοτεινά σημεία. Πώς ξαφνικά, ενώ είχε πάρει το χάπι, άρχισε να θυμάται τους εφιάλτες του; Και γιατί σκότωσαν τον Θωμά; Μάλλον σχετίζονται αυτά τα δύο. Εγώ σκέφτηκα ότι οι Ουκρανοί τους είχαν πουλήσει τα παλιά χάπια. Αλλά τελικά ο Ντίνος έχει μάλλον δίκιο, γιατί αυτό εξηγεί και τι έγινε με το Θωμά. Αλλά τότε, γιατί η αναφορά στα χάπια mblock 2.0 συγκεκριμένα; Κατά τα άλλα πάντως, πραγματικά εξαιρετική ιστορία, και μια πανέξυπνη προβολή στο μέλλον της σημερινής κατάστασης, τόσο της δικής μας χώρας, όσο κι αυτών από τις οποίες κατάγονται οι ήρωες. Πολύ καλός, αναμένω με αγωνία και τη συμμετοχή σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πολύ καλός, αναμένω με αγωνία και τη συμμετοχή σου. Ποια συμμετοχή του περιμένεις; Το "Σημείο Εισόδου" το έχει ήδη ανεβάσει (άαααχ, άπατη θα πάω με τέτοιο συναγωνισμό). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Εμμμ χουμμμ ναι, και το έχω διαβάσει κιόλας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Ανατριχιαστικά καλή γραφή, τρομαχτικά παραστατική προφητεία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Αχ, ναι! Ήμουν απρόσεκτος. (=τρελός επιστήμονας) Πολύ σωστά. Thx, Ντίνο! Μόλις το διήγημα έγινε για μένα λίγο καλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 (edited) Πραγματικά σκληρό και ωμό, αλλά με τρόπο που μόνο δεν ενοχλεί! Πολύ καλή ιστορία, Γιάννη, και δεν ξέρω αν χαίρομαι ή στενοχωριέμαι που δεν ανέβασες αυτήν στο διαγωνισμό...Οκ,χαίρομαι! Και πρέπει να πω ότι μου θύμισε έντονα, πολύ έντονα, το Do you Love me, του Cave. Edited December 4, 2010 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 4, 2010 Author Share Posted December 4, 2010 Χμμμ, ομολογώ ότι εκπλήσσομαι. Eυχάριστα προφανώς. Ευχαριστώ πολύ παιδιά! Οι επισημάνσεις σας με βοήθησαν πολύ. ΟΚ, και λίγα δικά μου σχόλια. Αν και ο Nτίνος, ίσως και άλλοι, έπιασε ακριβώς το γιατί ξαφνικά ο μικρός άρχισε να θυμάται, mman, έχεις δίκιο για το σκοτεινό σημείο διότι: 1. Αρχικά η πρόθεση ήταν αυτό που λέει ο Ντίνος. Μάλιστα στο σχετικό σημείο υπήρχε -αρχικά- και αναφορά στο πρόσωπο του Θωμά. 2. Καθώς όμως το δούλευα, σκέφτηκα ότι ίσως, οι μνήμες θα άρχιζαν να επανέρχονται μέσα από τα 'κενά' μέχρι τότε όνειρα/εφιάλτες. Εξ' ου και το ξεκίνημα του διηγήματος. 3. Οι Ουκρανοί, σκληροί διαπραγματευτές μεν, τίμιοι δε. Είναι ένα από τα σημεία στα οποία αναφέρομαι ότι χρειάζονται περισσότερο ανάπτυξη. Γιατί δηλαδή ο μικρός θυμάται. Όνειρα; Ή ο μαλάκας -που λέει κι ο Ντίνος- ο Θωμάς; Μάλλον δεν έχει σημασία -στα πλαίσια της ζωής του διηγήματος- αρκεί κάποιος να πείθεται με ένα από τα δύο ή έστω από την πιθανότητα και των δύο. Και mesmer, mman, ναι, η γλώσσα του μικρού με ταλαιπωρεί. Είναι το πιο δύσκολο από όλα. Αν δεν ζητάω πολλά, θα εκτιμούσα αφάνταστα ένα-δυό παραδείγματα από τα πιο τρανταχτά "αταίριαστα" παραδείγματα. Μία σκέψη ήταν να ξαναγραφεί σε τρίτο πρόσωπο. Θα 'χανε άραγε από την όποια αμεσότητα τώρα έχει; Δε ξέρω. Κι όσο για το αν εμπίπτει στο θέμα, ναι μπορεί, αλλά ένιωθα ότι κοροϊδεύω τον εαυτό μου, ή ότι κλέβω, αφού δεν ήταν αυτό που τελικά κατέληξα να εξερευνώ με την ιστορία. Για μένα έχει πιο πολύ να κάνει με την πιθανή συνέπεια, της τεχνητά αφαιρούμενης μνήμης-εμπειρίας. Ποιός και τι είμαι αν, συνειδητά ή μη, αφαιρώ συστηματικά όλες τις μνήμες των επώδυνων εμπειριών μου; Αυτό αναρωτήθηκα και αποφάσισα να σταματήσω την ιστορία σε αυτή τη μορφή της, με τη διάθεση να επιστρέψω πιο αναλυτικά. Και έχει δίκιο ο mman, o σκοπός του διαγωνισμού επιτεύχθηκε επιτυχώς, τη στιγμή που δίνει την αφορμή να στρώσουμε τον απαυτό μας και να γράψουμε. Εντός-εκτός διαγωνισμού, εντός-εκτός θέματος. Ήδη γράφω την τρίτη! Χεχε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 4, 2010 Author Share Posted December 4, 2010 @ Stan, Και γιατί το παιδί δεν πήρε το χάπι την μοιραία φορά; Γιατί τον απροσδιόριστο μέχρι τότε φόβο του αγνώστου, είχε πάρει πλέον η φρίκη της γνώσης αυτού που θα επακολουθούσε, λόγω του ότι ο μικρός άρχισε να θυμάται. Οπότε μέσα στην ταραχή... ...Οκ,χαίρομαι! Ουουυυυ να χαθείς! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Χμ...Δεν με καλύπτει πολύ, αλλά ας είναι. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι ότι, βρε παιδάκι μου, πολλή μανία με τους Ρώσους έχεις!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 4, 2010 Author Share Posted December 4, 2010 ... βρε παιδάκι μου, πολλή μανία με τους Ρώσους έχεις!! Σσσσσς. Που τους είδες τους Ρώσους; Βούλγαρους και Ουκρανούς αναφέρω μόνο... Είναι το όραμα βλέπεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 (edited) Πολύ σκληρό μεν, πολύ καλογραμμένο δε. Δεν ξέρω πώς θα περιέγραφε ένα παιδί κάτι τέτοιο ή αν ο μικρός Αφγανός συνέχιζε να είναι παιδί μετά τα όσα είχε περάσει τόσο καιρό. Γιατί ακόμα και με τα 43 λεπτά το παιδί προφανώς βασανιζόταν ακόμα και στον ύπνο του. Σύν ότι είχε πάει με εν μέρει (λέω εν μέρει λόγω του χαπιού που του στερούσε την φρίκη της επίμαχης στιγμής) της μοίρας που το περίμενε, εξ'ού και ο φόβος που ένιωθε απο πριν τον οποίο αν είχε πλήρη αγνοια δεν θα πολυένιωθε πιστέυω. Οπότε ίσως η περιγραφή να ήταν αυτή η σωστή, μην ξεχνάμε πως πρέπει ήδη να είχε ταλαιπωρηθεί πολύ ως μετανάστης και χωρίς οικογένεια από ότι καταλαβαίνω απο το διήγημα. Όσο για το ποιός ήταν,αυτό θα ήταν ένα πολύ δύσκολο ερώτημα να απαντηθεί σε μια κατάσταση σαν αυτή που περιγράφεις η οποία έχει αποκτηνώσει προφανώς πολλούς ανθρώπους μέσα στην ανάγκη να ζήσουν και όχι μόνο. Οπότε τα χάπια ήταν το λιγότερο πρόβλημα, μην σου πω μια μικρή λύση. Ήταν πολύ δυνατό και σαν γραφή και σαν επιλογή θέματος και πιστεύω ότι οι κεντρικοί χαρακτήρες σκιαγραφήθηκαν πολύ σωστά. Ίσως όντως να έπρεπε να το βάλεις στο διαγωνισμό όπως είναι, πιστεύω ήταν αυτάρκες. Edited December 4, 2010 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πολύ σκληρή ιστορία Και όντως πολύ καλογραμμένη. Ο τρόπος που μιλάει ο ήρωας αλήθεια δεν παραπέμπει σε δωδεκάχρονο σε κάποια σημεία, ιδίως στην αρχή. Κι επειδή ζήτησες παραδείγματα, αυτή την εντύπωση δημιουργούν ρήματα ή φράσεις που έχουν καταχωρηθεί περισσότερο σε ενήλικο/λόγιο λεξιλόγιο (τρομάρα του) π.χ. "να ανακαλέσω στη μνήμη μου" σε σχέση με το "να φέρω στο μυαλό μου" (λέμε τώρα) ή το "ακινητοποιημένη αυτοκινητοπομπή". Επίσης, νομίζω πως στο ίδιο συντείνει η στέρεα δομημένη και κανονική σύνταξη των προτάσεων. Υπάρχει η εντύπωση πως ο λόγος των παιδιών εστιάζει πιο έντονα στη σημαντική λεπτομέρεια και στο συγκεκριμένο. Πάντως, νομίζω πως αυτός ο τρόπος ομιλίας δεν θα ξένιζε, εμένα τουλάχιστον, αν μιλούσαμε για δεκαπεντάχρονο. Λίγα μόνον χρόνια κάνουν μεγάλη διαφορά ως προς αυτό, ενώ δεν μου φαίνεται να μειώνουν τη φρίκη της ιστορίας. Σε σχέση με το πρώτο/τρίτο πρόσωπο, νομίζω ότι ίσως είναι πιο σημαντικό να ξεκαθαριστεί περισσότερο από ποια θέση και σε ποια κατάσταση αφηγείται ο ήρωας. Τι τον παρακινεί στην αφήγηση, χωρίς απαραίτητα να χρειάζεται να εξηγηθεί αυτό μέσα στο διήγημα ή να είναι κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό. Στο κάτω κάτω, σε συνθήκες απώλειας μνήμης ή ιδιαίτερα οδυνηρών εμπειριών θα μπορούσε κανείς να μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο, έτσι δεν είναι; Κι όσο για το αν είναι εντός του θέματος του διαγωνισμού, στην πλάστιγγα του "ποιος είμαι;" βαραίνουν εξίσου η σωματική εμπειρία και η μνήμη, νομίζω, και δεν χρειάζεται να μπαίνουν τα δύο σε αντιδιαστολή. Και τα δύο κάνουν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα. Κι επειδή όλα αυτά, τώρα που τα ξαναδιαβάζω, μου φαίνονται λίγο ασυνάρτητα, και νομίζω πως δεν έγινα σαφής ναι, η ιστορία μου άρεσε (αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η λέξη γι' αυτήν την ιστορία) και ανοίγει την όρεξη για πολύ περισσότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted December 4, 2010 Share Posted December 4, 2010 Πολύ δυνατό διήγημα και 100% εντός θέματος του διαγωνισμού. Δεν ξέρω αν προτιμώ αυτό ή το «Σημείο Εισόδου». Καθένα είχε τα δυνατά του σημεία. Πάντως νομίζω πως αν είχες βάλει αυτό στο διαγωνισμό θα το τοποθετούσα στην ίδια ακριβώς θέση με το άλλο! Στην ιστορία τώρα, μου άρεσε πολύ. Είχε ένταση και συναίσθημα και χαρακτήρες… Σχεδόν απ’ όλα. Μια πρωτοπρόσωπη γραφή στην οποία θα φαινόταν το παιδί πίσω από τα λόγια, θα την απογείωνε (η τριτοπρόσωπη θα ήταν ήττα). Αν θες τη γνώμη μου –και θες να κάνεις κάτι με την ιστορία- ξαναδούλεψέ την, αξίζει τον κόπο. Συγχαρητήρια, πέρασα πολύ καλά μ’ αυτήν. Τόσο καλά που κάθισα κι έγραψα μερικές προτάσεις-διορθώσεις σ’ ένα κείμενο. Αν σ’ ενδιαφέρει, στο στέλνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 4, 2010 Author Share Posted December 4, 2010 Ευγενία, Μάρβιν και Solonor ευχαριστώ για τα σχόλια και τις σκέψεις. ... Αν σ’ ενδιαφέρει, στο στέλνω. Εννοείται, μπήκες στον κόπο να το γράψεις και δεν θα θέλω; Με μεγάλη ευχαρίστηση θα το διαβάσω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 7, 2010 Share Posted December 7, 2010 Σχολιάζω το εκτός διαγωνισμού πριν ξεκινήσω την κυρίως εργασία με τα άλλα είκοσι που περιμένουν, κι ένα έχω να πω για τα Σαράντα τρία λεπτά: Ήταν ένα εξαιρετικό διήγημα, πραγματικά πολύ δυνατό. Επιπλέον έχει ένα στοιχείο που εμπίπτει τρελά στα ενδιαφέροντα μου κι έχει να κάνει με σβησμένες-αλλοιωμένες μνήμες. Για το σημείο που είχαν απορίες οι προηγούμενοι, ως προς το γαιτί θυμάται, εγώ φαντάστηκα ότι μπορεί να έφταιγε πως έχει ήδη πάρει πολλά χάπια και δεν τον πιάνουν πια. Το σεξ το βλέπω κεντρικό άξονα της ιστορίας, με όλα όσα συνεπάγεται. Ήδη στο είπαν και άλλοι, αν το ανέβαζες θα ήταν μια χαρά εντός θέματος. Υ.Γ. Και σίγουρα θα έπαιρνε και μια πολύ καλή θέση από μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 8, 2010 Share Posted December 8, 2010 (edited) Λοιπόν, η ιδέα "σβήσιμο μνήμης με σκοπό διατήρηση ατμόσφαιρας κατάλληλης για σεξ" είναι δική μου, δική σου, του Thomas Disch που έγραψε το διήγημα "Ο πλανήτης των βιασμών" στη συλλογή "Η μηχανή του σεξ" και σίγουρα και άλλων πολλών που δεν τους ξέρω ή δε μου έρχονται τώρα τα ονόματά τους. Αυτά για τα πνευματικά δικαιώματα. Κατά τα άλλα, η μόνη διαφορά των "43 λεπτών" από το "Σημείο Εισόδου" για μένα ήταν ότι αυτό εδώ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ. Και θα το ψήφιζα πρώτο. Ατύχησες...:tongue:;) Αλλά πάντως γράφεις εξαιρετικά, κρίμα που έκλεισε το "9" της Ελευθεροτυπίας και σίγουρα θα σε αρπάξει η ΑΛΕΦ για κάποια επόμενη ανάγνωση διηγήματος. edit: Α, ναι! Την ιδέα που λέμε εγώ την πήρα από το Grey's Anatomy, ότι δηλαδή άμα πειραχτεί κάποιο συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου, η μνήμη κάνει reset κάθε λίγο και ξαναρχίζει από την αρχή. Επομένως, ως προς την τεκμηρίωση τουλάχιστον, σας έφαγα, και εσένα και (ίσως και) τον Thomas Disch!:tongue: Edited December 8, 2010 by wordsmith Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 9, 2010 Author Share Posted December 9, 2010 edit: Α, ναι! Την ιδέα που λέμε εγώ την πήρα από το Grey's Anatomy, ότι δηλαδή άμα πειραχτεί κάποιο συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου, η μνήμη κάνει reset κάθε λίγο και ξαναρχίζει από την αρχή. Επομένως, ως προς την τεκμηρίωση τουλάχιστον, σας έφαγα, και εσένα και (ίσως και) τον Thomas Disch!:tongue: Είπα να το αφήσω να περάσει έτσι. Αλλά αυτό ήταν πριν το εξοργιστικό σου edit! Αχά! Ώστε η δις wordsmith, βασίζει την επιστημονική της έρευνα στα τηλεοπτικά επεισόδια του Peyton Pl Grey's Anatomy! Πτωχή... Ιδού τι εστί έρευνα! Υ.Γ. Αλήθεια, το παραπάνω άρθρο, διαβάζεται άνετα. Δεν έχει... αχ... να δεις πως το είπε εκείνη η συμπαθητική κοπέλα... Α! Ναι! Τechnobubble! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.