Urban Legend

[Sonya]

Ορίστε κι η δική μου συμμετοχή, απ' την μακρινή (και κρύα και χιονισμένη) Γλασκώβη, για την τιμή των όπλων (και του θέματος :Ρ)

 

Enjoy, ladies and gentlemen!

 

 

Urban Legend

 

The dogs were all over each other, panting and yelping. They showed no signs of quitting soon. Their names were Ellianne and Alistair. Their owners drank their coffee and stared at their dogs in embarrassed silence. Friends since their childhood, when each acquired a dog -of the opposite sex, of course-, they named their dogs after each other. For fun, they had said. Now that five-legged Alistair was well on top of four-legged Ellianne, his two-legged mistress felt the joke was on her. And blushed.

 

“Come on now, Elli, it's just our dogs,” Alistair ventured.

 

“I'll cut his... fingy wif a razor blade,”she muffled, with her jaws tightly shut.

 

The boy laughed, while the dogs enjoyed the fingying for as long as they could.

 

“You know... don't kill me, but I have to say it, Elli. I ventured in my dad's private files the other day and you know what I found?”

 

“Amaze me,” said the girl, without taking her burning eyes from the dogs.

 

“Well, there were some weird pictures. It said they were from earth, like twenty thousand years ago. It was a man and a woman, in no different position than our dogs here.”

 

The dogs seemed thrilled to hear it. Alistair grabbed Ellianne's hind legs and pushed like hell.

 

“What?” she turned to him, as her brain formed the necessary mental link. “Why, on earth, would they be in such position? It's not like man actually has anything down there! Apart from the peeing thingy, that is...”

 

“Yes, yes, I know,” whispered Alistair and leaned closer to her. “But after I found these pictures, I read also the files and do you know what they said? Than when we still lived on earth, we used to reproduce like mammals. We, that is men, had a... thingy this big, I tell you, with some sort of fleshy... balls under it, and you, women, had a whole bunch of... I don't know what they were, but it seemed a little gross, to be honest. Pieces of flesh, red and pinky, here and there and a hole in the middle. Like a mouth, sort of, but a bit more complicated.”

 

“Alistair, have you been drinking your father's “special brew” again?” she asked, obviously disgusted. “Or are you about to dazzle me with your conspiracy theories again? I tell you, you have to stop meddling with urban legends, you'll end up just like mad old Trevor, you will! Locked up in your office all day long, searching for what men used to do when they lived on earth and all these stupid things about triangular tombs and I don't know what else!”

 

“But think about it! Ok, I know we have the genitories and all it takes is our DNA sample to create a new child, but can it always have been like this? I mean, we all know we have come from earth, it's a common thing. How did we reproduce there?”

 

“The same way? Otherwise there would be clues, don't you think? We would be taught at school about it, just like we're taught about everything else.”

 

“Ha! You think! Did you take a look at this golden disk that was found recently, with the pictures and the whale sounds? It's said that the pictures are a man and a woman, just like they looked back on earth! That this, actually, is a piece of our past as a species! And, if you take a closer look, you can see that there is something there, between the man's legs. Did they tell us anything about that?”

 

“Bullshit, Al, that doesn't prove anything! This disk could belong to anyone! It doesn't have “earth” spelled out on it! It could be from another civilization!”

 

“Still, you' re missing my point,” he said, pointing at the happy dogs, still busy with their intercourse. Ellianne made a face. “Let me tell you the whole story, as I read it. So, as I told you, we had a large thingy, called penis...”

 

“Peanuts?” she laughed. “That's a funny name!”

 

“Not peanuts, penis, dummy. And you had a hole with all the fleshy things around it, called vigan, vagine, something like that. What's most amazing, is all that system you had on the inside! Roundy things and a big egg in the middle.”

 

“Inside where?” she asked, taking a sip of her coffee.

 

“The lower belly. Right above the vag... whatever.”

 

“But there's the bowel there.”

 

“In front of it! I think...”

 

“See, I told you there was at least one gap in your theory...”

 

“Never mind that, I'll read it again and I'll tell you. Anyway. When people reached our age, more or less, they would want to do what our dogs are doing right now.”

 

“You're not making this any better, you know...”

 

Alistair laughed. “The best part is coming up. Be prepared, I'll shock you! First of all, they kissed! That is, they stuck their mouths and licked each other.”

 

“Alistair, this is disgusting! Yuck!”

 

“Yeah, I know!” he giggled. “Then, they took their clothes off and just, sort of, touched each other. It said that there were some cultures that had actually gods for that!”

 

“Gods? Like those statues Miss Stewart was showing us the other day with this man nailed on a cross?”

 

“Something like that, yes. So, it was like a ritual. They would touch and kiss and lick and they were supposed to really like it, cause it said that there were people who did this as a job. Anyway, the best part is that they ended up like our dogs, more or less. One above the other, until they reached organism.”

 

“Organism?”

 

“Yeah, that was the best part. And then man's thingy threw up a white cream that had billions of little people in it! And they swam to the woman's egg and...”

 

“Alistair, it's called sperm, for crying out loud! It's not “little people”, it's just sperm. I know this, at least!”

 

“Ok! I wanted to make it more dramatic, that's all. Anyway, you know how the rest goes. The good part is that there used to be dozens of ways to do this. You should see some of the pictures!”

 

“No, thanks, I think I'll pass... So tell me, Mr Genius, where are all these things now? Why don't I have a vigin, or whatever?”

 

“No, I won't tell you. You'll just say that I'm making this up or that this is urban legend and such stuff and I spend hours and hours researching...”

 

“You mean sneaking in your father's desk...” she interrupted him meekly.

 

“Same thing, same thing! And I tell you all these good stories about earth and you keep mocking me.”

 

“Come on, Al,” she pinched his arm, “you know I love your stories! I only think you're a little naive, that's all. You believe all these things, which is fascinating, but childish nonetheless. So, will you tell me what this thing was called?”

 

“Sex!” he answered proudly, beaming all the way to his ears.

 

“Sex? Like... the gender?”

 

“Spelled the same, yes. So, you asked me about evolution, you did. I understand that there was a time back on earth, when people found it hard to reproduce. I mean, they did sex, but they could not make babies.”

 

“They were sterilized?”

 

“Er... no, I don't think so. I mean, they tried, it's just that sperm got lost in the way, I suppose. Anyway, they turned to science! They began sort of, giving these eggs and sperm and a machine would make the baby for them. See, it was easier that way. So, it became a custom and soon, these penis and vegin, became smaller.”

 

“And we became like we are now?”

 

“It's a little more complicated than that, but yes.”

 

“So, tell me, my great conspirator, why aren't we taught these things at school?”

 

“Aha! That's a tricky one! See, we may have become unable to reproduce, but there were these hormo things that our body produced and they made people violent. Also, people liked making sex and they were afraid that we would want to have it back. So, they hide it from us and when we are still in the genitore, they remove all the hormos and we don't miss it. It's sort of making us sterile.”

 

“Yeah, right...” she nodded with a smile and turned to the dogs who, finally, managed to come to an end. She looked how happily they yelped and jumped and played with each other. Not that they didn't jump and run and play all the time, but sex made them obviously happier. And it all began with a kiss, like, sticking your tongue in someone's mouth, right? Elianne smirked.

 

Soon afterwards, each had a dog by the leash and headed home. Just as they approached, Alistair still talking happily about his theories, Elianne grabbed his head and stuck her tongue in his mouth. He muffed, but before he had the chance to react, the intruder had retired. He stood there, all blushed and panting.

 

“I think I like this urban legend,” she smiled and turned her back at him, walking away.

 

“It's not a legend!” he yelled after the few seconds it took him to understand the transaction.

 

“No,” she laughed, “it's science fiction.”

 

 

[DinoHajiyorgi]

Cute idea, well executed. Kudos for the last line. For what it is, it couldn’t be better.

 

 

I don’t care for the one obvious problem, their canines’ capacity to have sex, which would more than kill any doubts of the human past physiology.

 

[Mesmer]

Η αλήθεια είναι ότι δεν μου πολυαρέσει να διαβάζω ιστορίες γραμμένες στα αγγλικά, κυρίως επειδή πιστεύω ότι χάνω μέρος της ουσίας της. Οι αγγλικές λέξεις δεν μου μιλάνε το ίδιο με τις ελληνικές. Την δική σου ιστορία, όμως, την ευχαριστήθηκα με το παραπάνω.

 

Πολύ έξυπνη η προσέγγιση του σεξ σαν αστικός θρύλος. Μου άρεσαν οι γρήγοροι, έξυπνοι διάλογοι που κρατούσαν συνεχώς την ιστορία εύθυμη κι ενδιαφέρουσα. Πολύ καλό το κλείσιμο!

 

Καλή επιτυχία!

 

 

[wordsmith]

Χμμμ. Σόρι, φιλενάδα, αλλά εδώ είναι όπως τα είπες: για την τιμή των όπλων. Καλογραμμένη ιστορία, αποφεύγει τα κλισέ στην εκτέλεση, αλλά η ιδέα είναι σχετικά κοινότοπη/απλοϊκή/παλιομοδίτικη. Απλώς ένα origin story, μια αφορμή για να φιλοσοφήσουν πάνω στη δική τους πραγματικότητα και έτσι να τη μάθουμε κι εμείς. Κι εγώ που περίμενα, όπως είχες υποσχεθεί, εφ τσόντα...

 

Λίγο περισσότερες λεπτομέρειες: το να έχεις μόνο διαλόγους σημαίνει ότι δεν υπάρχει ατμόσφαιρα. Γιατί τέτοιος περιορισμός; Βάλε και καμιά περιγραφή. Δε γράφεις θεατρικό.

Μας προσφέρεις σφηνάκι (ναι, εγώ χρησιμοποιώ τέτοια παρομοίωση) του συγγραφικού σου ταλέντου, το οποίο μας ανοίγει την όρεξη για περισσότερα.

Edited December 6, 2010 by wordsmith

[aScannerDarkly]

Χωρίς να είναι αδιάφορη ή με πολλά ελαττώματα, δε μου φάνηκε και τόσο ιδιαίτερη ως σύλληψη. Επίσης έχω κάποιες σημαντικές αντιρρήσεις: Αφού οι άνθρωποι συνεχίσουν να ζουν με ζώα, τα οποία συνεχίζουν να κάνουν σεξ κανονικά, δε γίνεται να είναι τόσο άσχετοι – ή να τους κρατάνε σε τέτοιο σκοτάδι. Δε γίνεται η ιδέα του αιδίου, του πέους, των ωαρίων και της μήτρας να τους φαίνεται τόσο εξωφρενική κι απίθανη, αφού έχουν μπροστά τους ζωντανά παραδείγματα. Και γιατί να μην κάνουν σεξ οι άνθρωποι, έστω και στείροι;

 

 

[Stanley]

Αν και λιγάκι απλοικό, το απόλαυσα καθώς το διάβαζα!Μου άρεσε η τελευταία φράση και η αναφορά του σεξ μέσα από το πρίσμα ενός αστικού θρύλου. Ωστόσο, πέρα από αυτά είναι κάτι μικρό και λίγο, με αρκετές ασάφειες. Μερικές τις ανέφερε παραπάνω εύστοχα ο Σκάνερ, θα μπορούσες να μην είχες βάλει τα σκυλιά, αν και καταλαβαίνω τους λόγους που το έκανες. Σχετικά με την απορία σου, Σκάνερ,

νομίζω ότι αφού αφαιρέθηκαν οι ορμόνες και χωρίς γεννητικά όργανα, είναι λίγο δύσκολο να κάνουν σεξ οι άνθρωποι.

 

 

Μου αρέσει να διαβάζω αγγλικά, είναι μια πολύ όμορφη γλώσσα με λέξεις που χτυπάνε ωραία στο αφτί. Καλή επιτυχία!

[aScannerDarkly]

Stanley, αναφερόμουν στο πριν γίνουν όλες αυτές οι επεμβάσεις. Λέει μέσα στο κείμενο

See, we may have become unable to reproduce, but there were these hormo things that our body produced and they made people violent. Also, people liked making sex and they were afraid that we would want to have it back. So, they hide it from us and when we are still in the genitore, they remove all the hormos and we don't miss it.

 

 

 

[Stanley]

Stanley, αναφερόμουν στο πριν γίνουν όλες αυτές οι επεμβάσεις. Λέει μέσα στο κείμενο

See, we may have become unable to reproduce, but there were these hormo things that our body produced and they made people violent. Also, people liked making sex and they were afraid that we would want to have it back. So, they hide it from us and when we are still in the genitore, they remove all the hormos and we don't miss it.

 

 

 

 

 

Μα, μόλις τους αφαίρεσαν τις ορμόνες έπαψαν να κάνουν σεξ. Πριν ήταν όλα κανονικά. Λέει we have become, τώρα που δεν έχουν τις ορμόνες. Το αίτιο είναι η αποβολή των ορμονών.

 

[aScannerDarkly]

Μα τους αφαίρεσαν τις ορμόνες για να μην έχουν επιθετική συμπεριφορά επειδή τους έλειπε το σεξ, το οποίο δε βρίσκω επαρκή λόγο για να σταματήσει.

[Eugenia Rose]

 

Μα τους αφαίρεσαν τις ορμόνες για να μην έχουν επιθετική συμπεριφορά επειδή τους έλειπε το σεξ, το οποίο δε βρίσκω επαρκή λόγο για να σταματήσει.

 

 

Και εδώ θα συμφωνίσω με τον Scanner (πολύ συμφωνουμε τώρα ταλευταια ) έτσι τουλάχιστον το κατάλαβα και εγώ. Όμως αν και δεν δόθηκαν πολλές περιγραφες αυτή η ιστορία μου άρεσε γιατί είχε μία πολύ άνετη ροή στο λόγο αν και Αγγλικά. Προφανώς είσαι πολύ εξοικειωμένη με την γλώσσα πράγμα που σου δίνει πλεονέκτημα εμ.... εδρας? Αν βέβαια είχες χρόνο να ασχοληθείς πιο πολύ με αυτό (προφανώς σιγά μην άφηνες το γάμο να πας για διηγήματα... και να ζήσετε κιόλας από την καινούρια! ). Επειδή είπα πολλα και μπερδεύτηκα,

πολύ ωραια ιστορία και τους λυπήθηκα κιόλας ειδικά στο σημείο που οι σκυλοι το κάνουν και το φχαριστιούνται ενω οι άνθρωποι τους κοιτάνε με άγνοια..

 

Καλή επιτυχία!

[Cassandra Gotha]

Ρε, ωραίο ήταν. Διασκεδαστικό, διαβάστηκε χαλαρά κι ευχάριστα. Μόνο ένα πρόβλημα αληθοφάνειας έχω:

 

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν τον Alistair να κάνει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, και μάλιστα... στη Leliana!

 

Και για να σοβαρευτούμε λίγο, είχε πολύ ζουμί, που αν και δεν μου προσφέρθηκε στο πιάτο, ήταν εκεί. Μου άρεσε που δεν μου προσφέρθηκε στο πιάτο, που έστειλες τη σκέψη μου σ' αυτό.

 

Η τελευταία ατάκα, ένα κλείσιμο του ματιού.

 

Μ' αρέσει η ανάλαφρη ΕΦ, πώς να το κάνουμε;

[Big Fat Pig]

Αφού είναι για την τιμή των όπλων, θα πω μόνο μερικές σκέψεις.

 

Σφηνάκι ναι, όπως είπε η wordsmith (αν και άλλο εννοούσε), αλλά όχι χωρίς ατμόσφαιρα.

Ίσα, ίσα που δεν διάβαζα, αλλά κρυφάκουγα την "ανώφελη" κουβέντα, πίνωντας κι εγώ το καφεδάκι μου σ'ενα super lux κρουαζιεροδιαστημόπλοιο κάπου 200 χλμ μήκος, χαζεύοντας τα σύννεφα στον ολογραφικό θόλο και παίρνοντας μάτι τα σκυλιά.

 

 

 

 

Αρχίζω με μια κουταμάρα

 

Διαβάζοντας το παρακάτω

“Well, there were some weird pictures. It said they were from earth, like twenty thousand years ago. It was a man and a woman, in no different position than our dogs here.”

The dogs seemed thrilled to hear it. Alistair grabbed Ellianne's hind legs and pushed like hell.

φαντάστηκα, ήλπισα, ότι τα σκυλιά όχι μόνο ακούν αλλά και κατανοούν και θα συμμετείχαν, μετά τους αμοιβαίους οργασμούς, στην κουβέντα. Αφού ήταν "πειραγμένοι" οι άνθρωποι γιατί όχι και τα ζώα; (Εγώ είμαι με τον Alistair, όλα κι όλα)

Αλλά δεν έχει σημασία.

 

Το πετυχημένο εδώ (κλισέ - ξεκλισέ, δουλεύει) είναι η αλυσιδωτή αντίδραση:

Η αφηγήτρια ειρωνεύεται την Eli -> H Eli ειρωνεύεται τον Alistair -> O Alistair δεν έχει να ειρωνευτεί κανέναν -> Οι αναγνώστες διασκεδάζουν με όλους. (ΟΚ, όχι με την αφηγήτρια αλλά κατάλαβες τι εννοώ)

 

 

Πέτυχε το σκοπό του, φαντάζομαι με τον τρόπο που ήθελες. Και ζωώδες σεξ και ΕΦ. Μιά χαρά.

 

(Μόνο κάποιες περίεργες επιλογές λέξεων στα αγγλικά και κάτι μικρολαθάκια να πω την αλήθεια χτυπούσαν στο μάτι. Απ' την άλλη, δεν ξέρω αν και πόσο σημαντικό είναι για σένα να γράψεις στα αγγλικά...)

 

 

(Με την ευκαιρία: Να ζήσετε βρε. Και πολύ ασχολήθηκες με την πάρτη μας. Κοίτα μόνο μην αργήσεις να αλλάξεις τις επάργυρες κορνίζες. 17 έχουμε ακόμα απο δαύτες και σαπίζουν στο ντουλάπι.)

 

(Εντάξει, είπα ψέματα. Δεν ήταν μόνο σκέψεις. Shoot me!)

[Tiessa]

Ξεκινάω κουοτάροντας:

Κι εγώ που περίμενα, όπως είχες υποσχεθεί, εφ τσόντα...

 

και συνεχίζω κραυγάζοντας:

Είναι δυνατόν, ο διοργανωτής στο #1 post της ανακοίνωσης του διαγωνισμού να λέει:

 

 

Ξέρω ότι τέτοιες μέρες θα της είναι πολύ δύσκολο να γράψει, αλλά το θέμα του διαγωνισμού αφιερώνεται ως διαδικτυακό γαμήλιο δωράκι στη Sonya και τον Jester που αυτές τις μέρες βγαίνουν εκτός κυκλοφορίας. Είμαι σίγουρος ότι θα βρουν τρόπους καλύτερους κι απ’ το γράψιμο για να το τιμήσουν.

 

 

 

κι εσύ να μας τη βγάζεις μόνο με κουβεντούλες; Κι αντί να το κάνουν οι άνθρωποι να βλέπουμε live μόνο στα σκυλά!

O temrpora, o mores!

 

 

Εντάξει, τέρμα η πλάκα. Να σοβαρευτούμε λίγο.

Καλό το εύρημα, πολύ διασκεδασα με τον τίτλο που θέλει το σεξ ως Αστικό Θρύλο. Πλάκα έχουν και οι απορίες και οι εξηγήσεις των δυο ηρώων.

 

 

Εδώ, αντίθετα με άλλες ιστορίες, νομίζω ότι έχουμε λυμένο το πρόβλημα του γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν σεξ (και δεν επιθυμούν και να κάνουν) -άσε που είναι και τόσο μακριά στο μέλλον που δεν ξέρουμε καλά-καλά τι έχει μεσολαβήσει.

 

 

Διασκέδασα πάρα πολύ με όλες αυτές τις λάθος εκδοχές του vagine (μα πού τα βρήκες, ρε παιδί; Σε κάθε αναφορά κι από μια άλλη (λάθος) εκδοχή της λέξης - τόσο αδιάφορη τους ήταν!).

Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή εν μέσω του μήνα του μέλιτος. Εμένα τουλάχιστον με κράτησε όλη την ώρα μ' ένα χαμόγελο.

Edited December 11, 2010 by Tiessa

[Solonor]

Φοβερό φλασάκι. Μετά το φυστίκωμα του σκύλου ήταν λίγο αργό αλλά μετά έπαιρνε μπρος. Το billions of little people κι η μετέπειτα εξήγηση επικές. Γενικά οι ατάκες ήταν δυνατές και το τέλος άψογο. Το καταδιασκέδασα, τόσο που δεν μ’ ένοιαξε να σκεφτώ περισσότερα για το πώς και το γιατί. Εύγε!

 

 

[dagoncult]

Όχι πολύ πρωτότυπο, αλλά από τις ιστορίες που διάβασα ως τώρα και οι οποίες έχουν σαν θέμα το

‘απαγορευμένο σεξ’

, το Urban Legend είχε για ‘μένα το πιο εύκολο χώνεμα της κατάστασης. Νομίζω πως τούτο έχει να κάνει με το γεγονός ότι ενώ τα υπόλοιπα κείμενα πάσχιζαν να με κάνουν να πιστέψω ότι έχει συμβεί το κακό , αυτό εδώ

με τη βοήθεια της διαρκούς αμφισβήτησης από το κορίτσι το οποίο ούτε καν διανοείται ότι υπήρχε σεξ παλιά

έκανε την παλιοκατάσταση τελείως δεδομένη και ταυτόχρονα πιο πιστευτή.

 

Έχω την εντύπωση ότι από τις ιστορίες που διαβάζω εδώ μέσα στα αγγλικά, οι δικές σου είναι αυτές που μπορώ να διαβάσω με μεγαλύερη άνεση.

 

 

“Gods? Like those statues Miss Stewart was showing us the other day with this man nailed on a cross?”

Αυτό μου βγήκε λίγο πιο 'τονισμένο', ίσως και κάτι σαν: “Gods? Like this naked guy on the cross Miss Stewart was showing us the other day?” να λειτουργούσε καλύτερα.

 

[khar]

Μοιάζει λίγο με παραμύθι, διαβάζεται ευχάριστα, είναι ωραίοι οι ήρωες-παιδιά και μου αρέσει ο αυτοσαρκασμός του διηγήματος. Η ιδέα είναι αρκετά συνηθισμένη ενώ νομίζω ότι όσο προσπαθείς να δώσεις μια ικανοποιητική επιστημονική εξήγηση στο τι έχει συμβεί τόσο πιο πολλά προβλήματα δημιουργείς στον σκεπτικιστή αναγνώστη. Π.χ. δεν μπορείς να αφαιρέσεις τις ορμόνες αλλά πρέπει να επέμβεις στους αδένες. Τα όργανα δεν μικραίνουν επειδή δεν επιθυμούμε το σεξ αλλά επειδή πρέπει να υπάρχει κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα. Όπως δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι μετά από τόσα πολλά χρόνια, όλα είναι ίδια εκτός από το συγκεκριμένο θέμα. Γενικά, όμως, αν δεν το πάρεις υπερβολικά στα σοβαρά είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που σε αφήνει με ένα χαμόγελο.

 

 

[Nihilio]

Στα θετικά, η ιστορία κυλλάει νερό, οι διάλογοι είναι ΦΥΣΙΚΟΤΑΤΟΙ και αβίαστοι και το γέλιο βγαίνει στα σωστά σημεία

 

Στα αρνητικά, υπάρχουν θέματα αληθοφάνειας, η ιδέα είναι πολυφορεμένη (ακόμα και στο διαγωνισμό) και γενικά λείπει το κάτι παραπάνω που θα την έκανε να ξεχωρίσει σε έναν διαγωνισμό - αν και είναι πολύ πιο εύκολα εκδόσιμη από κάποιες ιστορίες που θα τα πάνε καλύτερα στα πλαίσια του διαγωνισμού.

[Drake Ramore]

Ρε! Που είναι το ΣΕΞ ρε;;;; Τα λεφτά μας πίσω!

Καλά λένε...ο γάμος σκοτώνει το ΣΕΞ!

 

Την ιστορία την απόλαυσα κυρίως για την ροή της. Μου είναι εξαιρτεικά κουραστικό να διαβάζω στα Αγγλικά (και δεν σου κρύβω οτι αν είχαμε κανα 2-3 ακόμη Αγγλικές ιστορίες δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία ψηφοφορίας ) αλλά αυτή κύλησε εύκολα. Ευκολοδιάβαστοι και ωραίοι διάλογοι και η λάθος απόδοση κάποιων λέξεων πολύ πετυχημένη.

Δεν μου άρεσε η αρχή μόνο που είναι αργή, και οι επιστημονικές εξηγήσεις που δεν στέκουν (αλλά αυτό δίνει πλεονέκτημα στην πεποίθηση της κοπέλας οτι πρόκειται για urban legend). Για χάρη του αναγνώστη όμως ή που θα έπρεπε να δώσεις μεγαλύτερη αληθοφάνεια στις διαδικασίες που τους οδήγησαν να είναι στην ουσία χωρίς γεννητικά όργανα ή που θα έπρεπε να ξεσαλώσεις τελείως με τραβηγμένες απο τα μαλλιά θεωρίες που θα έκαναν ακόμη και εμάς να αμφιβάλουμε αν όντως στην εποχή μας γίνεται σεξ.

 

Overall καλό, αλλά πρόχειρο προς την ιστορία.

[Lady Nina]

Λάτρεψα: Την αφέλεια της Ellianne. Την ανάλαφρη γραφή.

Τα λογοπαίγνια: orgasm-organism και τις διάφορες παραλλαγές του vagina.

 

 

Με το ζόρι άντεξα: Η πρώτη μου αντίδραση, όταν είδα πως η ιστορία ήταν γραμμένη στα αγγλικά, ήταν να ‘τσινίσω’. Όχι πως έχω πρόβλημα να διαβάζω στα αγγλικά, αλλά να, είναι δύσκολο όταν τα αγγλικά δεν είναι η μητρική γλώσσα του συγγραφέα. Παρ’όλα αυτά, η ιστορία έρεε και η γραφή σου ανέδειξε το θέμα μια χαρά.

 

Ξεχώρισα: Όλες τις κορυφαίες ατάκες. Την τελευταία φράση.

 

Αν το διήγημα όριζα: Δε θα άλλαζα τίποτα. Για την ακρίβεια, μάλλον δε θα το έγραφα καν. Θα αφοσιωνόμουν στην πρώτη νύχτα του γάμου! ;)

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, Χριστίνα! Α, και βίον ανθόσπαρτον! :tongue:

[TheTregorian]

Χαριτωμένη ιστοριούλα Σόνια! Ευχάριστη στην ανάγνωση και μ' αγγλικά που δε με κούρασαν. Σαν θέμα τίποτα το ιδιαίτερο αλλά πολύ καλά εκτελεσμένο για τα μέτρα του. Μπράβο!

Α! Σαν πολλά μυστικά δεν ξέρει ο μπαμπάς του ήρωα;;

[Soul_walker]

Από το Grey Warden και Alistair να καταλάβω ότι είσαι fan Dragon Age? ;) Nice.

 

 

Η ιδέα της ιστορίας δεν είναι και τόσο ενδιαφέρουσα. Λίγο βελτιώνεται στο θέμα του Sex ως Urban Legend αλλά δεν είναι αρκετό για να δώσει πνοή σε μία συζήτηση χωρίς και πολύ νόημα.

 

Πάντως έχει κάποια πλάκα και ‘λάτρεψα’ την τελευταία σκηνή.

Το φιλί τους και η απάντησή της ήταν πολύ…γεμάτα.

 

[Eroviana]

Α, όλα κι όλα μ' αρέσει. Το θέμα είναι ότι σε τέτοιου είδους ιστορίες - που επικεντρώνονται κυρίως στον άνθρωπο, στον αληθοφανή διάλογο, στη σχέση μεταξύ των χαρακτήρων, λίγο σε νοιάζει η επιστημονική ορθότητα. Ειδικά εκεί που λέει αυτός ότι δε θυμάται και πολύ καλά, αλλά θέλει να συνεχίσει να λέει κάτι που πιστεύει παρόλες τις αντιρρήσεις της σκεπτικίστριας κοπέλας του, είναι όλα τα λεφτά (μα τι μου θυμίζει; χιχι). Είναι σαν μια "χωρίς υστερίες" σκηνή από Woody Allen.

 

edit: είχα γράψει ιστορίες αντί για υστερίες. ούτε εγώ δεν καταλάβαινα τι έλεγα...

Edited December 19, 2010 by Eroviana

[mman]

Δυστυχώς, η χρησιμοποιημένη ιδέα δεν παρουσιάζεται με κάποιον πρωτότυπο τρόπο και περιορίζεται σε επίπεδο, επιτυχημένου πάντως, ανέκδοτου.

Πολύ φυσικοί διάλογοι.

Καλό κλείσιμο, από τις λίγες φορές που δεν με ξενίζει η αυτοαναφορά στην Ε.Φ.

Υπάρχουν βέβαια τα ζητηματάκια αληθοφάνειας που αναφέρθηκαν ήδη, αλλά για τα περισσότερα από αυτά με αποζημίωσε η αβίαστη φυσικότητα της σκηνής.

[Naroualis]

Γενικά: Καλή προσπάθεια και προσέγγιση.

 

Μου άρεσε: Η προσέγγιση του θέματος. Οι διάλογοι, ήταν πραγματικά ζωντανοί, αληθινοί άνθρωποι που λένε αληθινές κουβέντες.

 

Δε μου άρεσε: Για κάποιο λόγο με άφησε ανικανοποίητη. Σαν να ήταν λίγο ή σαν να ήταν πολύ το κακό για το τίποτα. Η τελευταία ατάκα μας κλείνει το μάτι…

 

Edited December 19, 2010 by Naroualis

[Sonya]

Λοιπόοοοον... Κρατήθηκα μέχρι το τέλος, αλλά τώρα που διοργανωτής και συμπαίχτες έχουν τεζάρει απ' τους οργασμούς πάνω απ' τα πληκτρολόγια, ξεγλυστρώ απ' την πατρούζα για να πω και την ιστορία πίσω απ' την ιστορία και τις διευκρινίσεις κλπ.

 

Κάνει κρύο. Μιλάμε για πολύ κρύο. Τόσο κρύο που μετά από μια μέρα πλήρους αποκλεισμού στο εξωτικό, χιονισμένο και τίγκα παγωμένο Aviemore, (κατά τη διάρκεια της οποίας, εκτός απ' την προφανή ενασχόληση, παιδεύομαι πώς ν' αρχίσω κι εγώ τη ρημάδα την ιστορία μου, σβήνω και γράφω και τελικά το παρατάω), η έμπνευση έρχεται δειλά και παγωμένη μέσα στο τρένο που μας πήγαινε αργά και προσεκτικά στην Γλασκώβη. Είναι Σάββατο πρωί. Φτάνοντας, όμως, στην πόλη, αρχίζει ο σύζυγος κάτι ραβασάκια μ' έναν παλιό συμφοιτητή και μου κανονίζει νυχτερινή εξόρμηση! Κι όλη την Κυριακή την έχουμε καπαρωμένη για να φέρουμε γυροβολιά στην πόλη, μιας και τη Δευτέρα το πρωί με τη δροσούλα, την κάνουμε για Aberdeen. Τι να κάνω κι εγώ, στρώνομαι να γράψω τη λίγη ώρα που έχω ανάμεσα στις υπόλοιπες γαμήλιες ενασχολήσεις. Ευτυχώς που όταν ο Άλεξ κοιμάται, δεν τον κουνάει τίποτα, οπότε το κλακ κλακ στο λάπτοπ δεν το άκουσε ποτέ. Γράφω, γράφω, κοιτάω το ρολόι, σκέφτομαι όσα πρέπει να χώσω μέσα (και προφανώς το βασικότερο όλων μένει όξω) και φτάνω στην προτελευταία ατάκα και σκαλώνω. Δεν έχω τέλος! Δεν έχω τελική ατάκα! Δεν μπορώ να το ανεβάσω χωρίς μια εξυπνάδα μέσα! Είπαμε, για την τιμή των όπλων είναι, αλλά έχουμε και μια υπόληψη να υπρασπιστούμε εδώ μέσα! Περνάει το Σάββατο το βράδυ κι όλη η Κυριακή, όπου ανάμεσα σε βόλτες, ναούς, μουσεία, φαγιά και μια επίσκεψη στη Νεκρόπολη, μουρμουράω κάθε τρεις και λίγο "μα, ρε μωρό μου, τι ατάκα να βάλω στο τέλος, θέλω κάτι πιασάρικο, μην το ανεβάσω έτσι..." Δεν έχει σημασία που μέσα έχει τις τρύπες του όζοντος. Δεν έχει σημασία που του λείπει ένα κομμάτι ΝΑ (χωρίς συμπάθειο, σεξοδιαγωνισμός είναι!), απ' όλα αυτά, εγώ βλέπω μόνο ότι δεν έχω μια εξυπνακίστικη ατάκα για το τέλος. Κι αφού έχουμε γυρίσει κι η μουρμούρα κοντεύει να γίνει κλαψούρα απ' την κούραση, ποιος θυμάμαι ότι με πήρε τελέφωνο πουρνό πουρνό με την δροσούλα; Καλέ, ο Μπάμπης! Που κι εκείνη ζοριζόσαντο και άντε, τι γίνεται και πότε θα 'ρθείτε στα λημέρια μου (και τώρα αν γινόταν, Μπάμπη μου...) και τι κάνετε, καλά και με πιάνουνε τα γέλια με κάτι ομορφάδες που λέγαμε και τσουπ! να 'σου το τέλος! Στρώνομαι, το γράφω, κατεβαίνουμε περιχαρείς στην ρεσεψιόν του χόστελ, καβατζώνουμε έναν κωδικό για ιντερνέτι και, μετά βαΐων και κλάδων, η ιστορία της Ellianne και του Alistair βρίσκει τον δρόμο προς την δημοσιότητα.

 

Και πάμε στα της ιδίας της ιστορίας. Για την ακρίβεια σ' αυτό που έμεινε έξω. Και να πω πως δεν χώραγε; Κοντά 2000 καβάτζα είχα! Τεσπα. Αυτό που έμεινε απ' έξω είναι η ποπαγάνδα πως οι άνθρωποι είναι ανώτερα όντα. Πως δεν είναι θηλαστικά, δεν ήταν ποτέ. Πως, εκτός απ' την φυσική εξέλιξη που έκανε ατροφικά τα γεννητικά όργανα λόγω αχρηστιάς, υπήρξαν κι επεμβάσεις και τέτοια. Προς υπεράσπισή μου, θα πετάξω το μπαλάκι στον khar και θα του πω "συγγνώμη, κύριος, εδώ η Ελιάν αμφισβητεί ότι οι δύο εικόνες στo pioneer plaque είναι ένας άντρας και μια γυναίκα κι εσύ καταλαβαίνεις ότι μόνο το τσουτσούνι λείπει;" (Κι εσύ θα μου απντήσεις, δικαιολογημένα, "μα λες πως ήταν δίσκος, κυρά μου, όχι πλάκα!", στο οποίο δεν θα έχω επιχειρήματα, πέραν του ότι δεν θυμόμουν ότι ήταν πλάκα και νόμιζα ότι ήταν δίσκος). Ηθελημένα δεν μπήκα σε λεπτομέρειες άλλων αλλαγών, αλλά το έδωσα το κουλουράκι μου για να οργιάσει η φαντασία του καθενός κατά βούληση!!