Το Σχέδιο "Πραξαγόρα"

[mman]

Ευθυμία, χίλια σόρρια, αλλά δεν αντέχω:

 

 

O.T.

1) [...] είχε δεν είχε ο Σόλονορ, πάλι στα κατσίκια (και όχι μόνο...) το γύρισε!   2)Θέλω απλά να δηλώσω ότι νιώθω ευτυχής που δεν έχω παίξει ποτέ στη ζωή μου Μακριά Γαϊδούρα. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να το χειριστώ (πλέον)... 1) Ναι, ναι, κοίτα να δεις ένα περίεργο πράμα... Κι έλεγα να το κάνω γαργάρω αλλά, ρε Scanner, δεν μ' αφήνεις ν' αγιάσω.   2) Λες γι' αυτό (υποσυνείδητα ίσως) στη Μακριά γαίδούρα να έκανα πάντα το μαξιλάρι; Τσάμπα μάτι και με την ασφάλεια της πλάτης στον τοίχο.

[khar]

 

 

Μου άρεσε. Έχει ωραίο ύφος, καλές ατάκες, μια πολύ «ωραία» έκπληξη στο φινάλε. Είναι κάπως «φτωχό» σε ιδέες αλλά προφανώς δεν ποντάρεις σε αυτό. Είναι κάπως υπερβολικό όσον αφορά τις δυνατότητες που έχουν οι ημιεξωγήινοι. Θα πρότεινα να κρατήσεις μόνο την αντοχή στην υπερταχύτητα ή κάτι άλλο, γιατί ειδάλλως μοιάζουν με πανίσχυρο είδος που μάλλον θα μας κατάπινε. Το τέλος θα ήταν ακόμα καλύτερο αν ο Τάσος δε γνώριζε τίποτα για το τι θα συμβεί αν ήταν έγκυος η ηρωίδα και τα μάθαινε ακριβώς εκείνη τη στιγμή.

 

 

[Cassandra Gotha]

Μου άρεσε, αλλά με άφησε και με μια γεύση μισού. Σαν κάτι να έλειπε, και δεν ξέρω τι.

Επίσης, βρήκα λίγο χοντροκομμένο τον τρόπο που χειρίζεσαι το θέμα. Δηλαδή, θα μου άρεσε περισσότερο να βγαίνουν τα συναισθήματα και οι σκέψεις πιο έμμεσα, πιο διακριτικά. Αυτό το "Αλλιώς θα πνιγόμουνα στον ίδιο μου το εμετό" που λέει ο Τάσος στην αρχή, είναι ένα παράδειγμα. Βέβαια, αυτά είναι προτιμήσεις ύφους.

Αυτό που λάτρεψα ήταν το όνειρο της ηρωίδας σου. Πολύ ωραίο.

[dagoncult]

Ήταν μικρό και ‘μαύρο’, ωστόσο έφυγε πάρα πολύ γρήγορα. Νομίζω θα ήθελα καμιά 20 εκατοντάδες λέξεις ακόμα. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στο να δωθούν διάφορες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, οι οποίες τώρα μένουν κρυμμένες εξηγώντας αρκετά βιαστικά (όπως πχ με την ‘επικύρωση’) την όλη κατάσταση.

 

Εφ κλίμα χωρίς τον παραμικρό προβληματισμό για ‘μένα (αν και, ως άσχετος με την ΕΦ, δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις).

 

Ωραίο, αλλά μικρό.

[Drake Ramore]

Άντε Τάσο, άντε αγόρι μου, ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει! Ξεμπάζωνε τώρα!

Εντάξει , δεν είναι και η πλέον πρωτότυπη ιδέα του διαγωνισμού αλλά κερδίζει απο τον χειρισμό της γλώσσας και απο την ειρωνική αφήγηση.

Εκει που χάνει είναι κάποια σημεία ασυνέχειας που αναφέρθηκαν παραπάνω, και στο γεγονός οτι μια ημιεξωγήινη φυλή τόσο προικισμένη θα μπορούσε να μας βιάζει εσαεί χωρίς να χρειάζεται κάποιος νόμος..ή να μας εξαφανίσει τελείως!

Επίσης θέλω και έναν λόγο για τον οποίο οι Μελέζε πρέπει να συνευρεθούν με γήινους. Τον λόγο που θελουν οι άνθρωποι τον γνωρίζουμε, αλλά τι κερδίζουν οι Μελεζε απο αυτό; Μια αναδρομή (έστω και μικρή )για το πως έγινε η πρώτη συνεύρεση Γιέρε και Γήινων θα κάλυπτε αυτό το κενό.

[Lady Nina]

Λάτρεψα: Την πικρή γλώσσα που προδίδει τον πόνο και τη ζήλια μιας γυναίκας. Τα σχέδια που έχει για το μέλλον.

 

Με το ζόρι άντεξα: Θα μου άρεσε περισσότερο αν μάθαινα περισσότερες λεπτομέρειες για τον κόσμο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία.

 

Ξεχώρισα: Το τέλος – η αγαπημένη μου σκηνή.

 

Αν το διήγημα όριζα: Και στη μορφή που είναι με καλύπτει – ως ένα (μπλακ)χιουμοριστικό μικρό σφηνάκι από ένα ρεαλιστικό κόσμο. Αλλά θα ήθελα να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες για τον κόσμο αυτό.

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, Ευθυμία! (Εκτός αν προτιμάς το «Ευγενία»! :tongue: )

[Soul_walker]

Το απόλαυσα, το καταχάρηκα.

Ζωντανό, γεμάτο και με ‘ωραία’ πρωταγωνίστρια.

Η χρήση της παλιάς ιδέας μέσα από το πρίσμα της ΕΦ απλά δούλεψε τέλεια.

Από τα αγαπημένα μου.

 

 

Πάντως θα ήταν κάπως καλύτερα να δουλεύει λιγότερα χρόνια(2;) μέχρι την πρώτη της εγκυμοσύνη και ή να πρέπει να κάνει λιγότερα παιδιά ή η εγκυμοσύνη της να είναι λιγότεροι μήνες από την ανθρώπινη.

Προσωπικά θα με ικανοποιούσε μια πιο τέτοια αληθοφάνεια (και επειδή μου άρεσε η ηρωίδα και δεν την θέλω να είναι χρόνια σκλάβα .)

 

[Eroviana]

Δε μου κάνει κάτι. Ούτε αστείο, ούτε και σοβαρό, δεν μπορώ να ταυτιστώ με κανέναν. Πολύ ελαφρά τη καρδία τα λέει αυτή η πρωταγωνίστρια. Τα "χαχα" και το ψευτομάγκικο στυλάκι της με ξενίζουν, σαν να μην κολλάνε καθόλου.

 

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Καλύτερα να μη σχολίαζα καθόλου, ε; Σόρυ!

[Sonya]

Πανέξυπνο, Ευθυμία! Γιατί μ' αρέσει τόσο ο κυνισμός κι ο σαρκασμός, θα μου πει κάποιος; :Ρ

[mman]

Πολύ ωραία ιδέα! Λίγο παλιά βέβαια… αλλά δεν νομίζω ότι είναι πολύ χρησιμοποιημένη.

Δεν δικαιολογείς πώς αποτέλεσμα διασταύρωσης μπορεί και είναι γόνιμο.

Βρήκα την αναφορά στους Έλληνες μάλλον άσχετη (παρά το όνομα του Σχεδίου) και σίγουρα αχρείαστη.

Το κείμενο έχει αναλογικά αρκετά προβληματάκια επιμέλειας, αταίριαστα με το επίπεδο γραφής του.

Το οποίο με ικανοποίησε με τη showing τεχνική του.

Επίσης, εμένα μου άρεσε το ότι δεν χρησιμοποίησες «κακές» λεξούλες. Δεν νομίζω ότι τα είδα σαν ευφημισμούς γιατί φαίνονταν να ταιριάζουν με το λεξιλόγιο του κεντρικού χαρακτήρα της Αγγελακάνι.

Ο οποίος είχε μια ενδιαφέρουσα μεν διττή έκφραση, που όμως τελικά μάλλον δεν βγάζει όσα θα μπορούσε να βγάλει κάτι πιο ξεκάθαρο και αμιγές. Κι εγώ θα την προτιμούσα πιο biatch.

Συνολικά, πάντως μια σίγουρα καλή ιστορία η οποία παραδόξως χρησιμοποιεί το μικρό της μέγεθος ως πλεονέκτημα παρά ως μειονέκτημα. Στοχευμένη, συνεπής με αυτό που ξεκίνησε να πει, εύστοχη στο τέλος.