(μετάφραση) Η νουβέλα της άσπρης σκόνης

[Kafka]

Όνομα Συγγραφέα: Κυριάκος Χαλκόπουλος

Είδος: Τρόμος

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 720

Αυτοτελής; Όχι

 

Σχόλια: Το ακόλουθο κείμενο είναι ένα μέρος (ως εδώ μόνο έχω φτάσει) απο μια μετάφραση που κάνω, για εξάσκηση αλλά και επειδή το διήγημα είναι ένα απο τα αγαπημένα μου, της ιστορίας του Άρθουρ Μάχεν.

 

Θα με ενδιέφερε να ακούσω τα σχόλια σας. Δεν πειράζει αν δεν έχετε διαβάσει την ιστορία, σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να σχολιάσετε ό,τι θέλετε

 

Λοιπόν, το κείμενο είναι το εξής:

 

Η νουβέλα της άσπρης σκόνης

 

 

 

Το όνομά μου είναι Λέστερ, ο πατέρας μου, ο ταγματάρχης Βυν Λέστερ, ένας διακεκριμένος αξιωματικός του πυροβολικού, υπέκυψε πέντε χρόνια πριν σε μία οξυμμένη προσβολή του συκωτιού αποκτημένη στο θανάσιμο κλίμα των Ινδιών. Ένα χρόνο αργότερα ο μοναδικός μου αδελφός, ο Φράνσις, επέστρεψε στο σπίτι έπειτα από μία εξαιρετικά επιτυχημένη σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμιο, και εγκαταστάθηκε με την αποφασιστικότητα ενός ερημίτη να κατακτήσει αυτό που έχει πολύ σωστά ονομαστεί ως το μεγάλο μυστήριο του νόμου.

 

Ήταν ένας άνθρωπος που έμοιαζε να ζει σε πλήρη αδιαφορία για οτιδήποτε ονομάζεται ευχαρίστηση, και παρόλο που ήταν πιο όμορφος από τους περισσότερους άντρες, και μπορούσε να μιλήσει τόσο ευδιάθετα και έξυπνα σα να ήταν ένας απλός αργόσχολος περιπλανώμενος, απέφυγε την κοινωνία, και κλειδώθηκε σε ένα μεγάλο δωμάτιο στην κορυφή του σπιτιού για να μετατρέψει τον εαυτό του σε δικηγόρο. Δέκα ώρες την ημέρα ήταν αρχικά το ορισμένο του μερίδιο, από το πρώτο φως στην ανατολή ως το βάθος του απογεύματος παρέμενε κλεισμένος με τα βιβλία του, παίρνοντας μόνο ένα βιαστικό δείπνο σε μισή ώρα μαζί μου σα να κάκιζε την αχρήστευση των στιγμών, και πηγαίνοντας έξω για έναν σύντομο περίπατο όταν άρχιζε να νυκτώνει.

 

Νόμιζα ότι η τόσο ανελέητη εφαρμογή αυτού του προγράμματος όφειλε να είναι τραυματική, και προσπάθησα να τον ξεκολλήσω από τα ενοχλητικά τετράδιά του, αλλά η αποφασιστικότητά του έμοιαζε να αυξάνεται αντί να μειωθεί, και η καθημερινή αυτή ιστορία με τις ώρες συνεχιζόταν. Του μίλησα σοβαρά, προτείνοντας κάποια περιοδική χαλάρωση, ακόμα και αν αυτή ήταν μονάχα ένα άεργο απόγευμα που θα περνούσε με μία ανώδυνη νουβέλα, αλλά γέλασε, και είπε πως διάβαζε για φεουδαρχικές δουλοπαροικίες αν ένοιωθε την ανάγκη να διασκεδάσει, και περιφρόνησε την ιδέα να πάει σε κάποιο θέατρο, ή την παραμονή για ένα μήνα στην εξοχή. Ομολόγησα ότι φαινόταν καλά, και έμοιαζε να μην υποφέρει από την εργασία του, αλλά γνώριζα ότι μία τέτοια αφύσικα επίμονη απασχόληση θα έπαιρνε τελικά την εκδίκησή της, και δεν έκανα λάθος. Ένα βλέμμα ανησυχίας άρχισε να πλανάται στα μάτια του, και έμοιαζε να μην έχει ενέργεια, και τελικά ισχυρίστηκε ανοιχτά πως δεν ήταν πλέον πλήρως υγιής: τον προβλημάτιζε, έλεγε, μία ζαλάδα, και ξυπνούσε ανάκατες ώρες τη νύκτα από επίφοβα όνειρα, τρομοκρατημένος και παγωμένος από κρύους ιδρώτες.

 

«Προσέχω τον εαυτό μου» είπε, «οπότε εσύ δεν χρειάζεται να ανησυχείς, πέρασα ολόκληρο το χθεσινό απόγευμα δίχως να κάνω τίποτα, γέρνοντας πίσω σε εκείνη την αναπαυτική πολυθρόνα που μου έφερες, και σημειώνοντας ανοησίες σε ένα κομμάτι χαρτί. Όχι, όχι, δε θα το παρακάνω με την εργασία μου, θα είμαι αρκετά καλά σε μία ή δυο εβδομάδες, να είσαι σίγουρη γι αυτό».

 

Ωστόσο παρά τις διαβεβαιώσεις του μπορούσα να δω ότι δεν γινόταν καλά, μα χειρότερα’ έφτανε στο καθιστικό με ένα πρόσωπο μίζερα ρυτιδιασμένο και μέσα στην απελπισία, και προσπαθούσε να δείχνει χαρωπός όταν τα μάτια μου έπεφταν πάνω του, και το θεωρούσα αυτό ως ένα δυσοίωνο σύμπτωμα και φοβόμουν καμιά φορά από τις απότομες κινήσεις του, και από βλέμματά του που δε μπορούσα να τα ερμηνεύσω. Ιδιαίτερα ενάντια στην θέλησή του επιβλήθηκα πάνω του ώστε να ακούσει κάποια συμβουλή από ένα ιατρό, και με μία καταδεκτικότητα που όμως έμοιαζε επίσης να φέρει το σημάδι της ασθένειας κάλεσε τον παλιό μας γιατρό.

 

Ο δόκτωρ Χάμπερντεν με καθησύχασε έπειτα από την εξέταση του ασθενούς του. «Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα προβληματικό» μου είπε, «αναμφίβολα διαβάζει πολύ έντονα και τρώει βιαστικά, και έπειτα επιστρέφει πάλι στα βιβλία του με μεγάλη αδημονία, και το φυσικό επακόλουθο όλων αυτών είναι κάποιο πρόβλημα στη χώνεψη και λίγη αναταραχή στο νευρικό σύστημα. Αλλά νομίζω- στ αλήθεια, κυρία Λέστερ- ότι θα καταφέρουμε να τα ρυθμίσουμε σωστά και πάλι όλα αυτά. Του έγραψα μία συνταγή που οφείλει να έχει σπουδαία αποτελέσματα. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεστε».

 

Ο αδελφός μου επέμεινε να παρασκευαστεί το φάρμακο από έναν χημικό της περιοχής μας. Ήταν ένα παράξενο, παλιομοδίτικο φαρμακείο, που του έλειπε εντελώς η επιτηδευμένη επιδειξιομανία και η υπολογισμένη αυτοπροβολή που δημιουργούν ένα τόσο λαμπερό θέαμα στους πάγκους και τα ράφια του σύγχρονου καταστήματος πώλησης φαρμακευτικών ειδών. Αλλά ο Φράνσις συμπαθούσε το γέρο χημικό, και εμπιστευόταν την από πρόνοια διστακτικά συντεθειμένη καθαρότητα των φαρμάκων του. Το φάρμακο στάλθηκε στην ώρα του, και έβλεπα τον αδελφό μου να το παίρνει μεθοδικά, μετά το μεσημεριανό και το δείπνο. Ήταν μία λευκή σκόνη, που έμοιαζε αθώα, και από την οποία ένα μικρό μέρος διαλυόταν σε ένα ποτήρι με νερό.

Edited December 15, 2010 by Iwannhs

[Mesmer]

Βασικά, Κυριάκο, εφόσον δεν είναι δική σου η ιστορία, δεν ξέρω τι ακριβώς να σχολιάσω.

 

Σαν μετάφραση είναι καλή, αν και η επιλογή μερικών λέξεων μού φάνηκε προβληματική, όπως εδώ: «...ξυπνούσε ανάκατες ώρες τη νύκτα από επίφοβα όνειρα...», αλλά χωρίς να έχω το αγγλικό κείμενο, μπορεί να έχω και άδικο. Σε μερικά σημεία οι προτάσεις γίνονται πολύ μεγάλες και σ' αυτές χρησιμοποιείς το «και» πολλές φορές. Μπερδεύει την ανάγνωση καθώς δίνεις όλο και περισσότερες πληροφορίες μέσα σε μια πρόταση. Επίσης, το κόμμα πριν από το «και» δεν είναι χρειάζεται, εκτός αν προηγείται κάποια επεξηγηματική πρόταση.

 

Αυτά τα λίγα. Καλό βράδυ!

 

 

[Kafka]

Ευχαριστώ για τα σχόλια, Άγγελε

 

Προσπάθησα να αποδώσω, κατά το δυνατόν, τη γλώσσα του Μάχεν, με όλα τα στοιχεία της. Επίσης το έγραψα αυτό το κομμάτι πριν απο λίγους μήνες, οπότε οι προτάσεις μου ήταν λίγο μεγαλύτερες απο αυτές που έχεις δει σε άλλα κείμενα μου.

 

Πάντως σου συνιστώ να διαβάσεις την ιστορία. Τη θεωρώ πάρα πολύ καλή, και πρωτότυπη για τον καιρό της.

Edited December 15, 2010 by Iwannhs

[Mesmer]

Δεν έχω ασχοληθεί με μετάφραση λογοτεχνικών κειμένων (μόνο υποτιτλισμό έχω κάνει) και καταλαβαίνω ότι είναι λίγο ζόρι να διατηρηθεί το ύφος του συγγραφέα. Αν σ' ενδιαφέρει πάντως, συνέχισε την προσπάθεια!

 

Η ιστορία φάνηκε ενδιαφέρουσα, αν και σ' αυτό το κομμάτι δεν υπήρξαν πολλά στοιχεία. Αν τη βρω θα τη διαβάσω.

 

 

[Tiessa]

Νομίζω ότι θα συμφωνήσω με τον Mesmer ως προς κάποιες προτάσεις. Λες βέβαια ότι έχεις αλλάξει λιγάκι το στυλ, αλλά, ας πούμε η παρακάτω μού έκανε εντύπωση:

και εμπιστευόταν την από πρόνοια διστακτικά συντεθειμένη καθαρότητα των φαρμάκων του

Καταλαβαίνω περίπου τι θέλει να πει αλλά γίνεται πολύ δυσνόητη.

Δεν ξέρω βέβαια πόσο μεγάλη σημασία έχει για σένα να αποδίδεις απόλυτα το πνεύμα του συγγραφέα, αλλά τόσο δύσκολη απόδοση υποψιάζομαι ότι θα τείνει να αποπροσανατολίσει τον αναγνώστη και θα τον δυσκολέψει.

[Electroscribe]

Κυριάκο, μιας και το συγκεκριμένο κείμενο υπάρχει ήδη μεταφρασμένο στα ελληνικά, ίσως θα ήταν καλύτερα να πιάσεις κάποιο άλλο τμήμα του Three Impostors (σπονδυλωτό μυθιστόρημα στο οποίο ανήκει Η νουβέλα της άσπρης σκόνης, όπως και εκείνη της Μαύρης σφραγίδας, επίσης μεταφρασμένη στα ελληνικά), που δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμο στη γλώσσα μας στο σύνολό του απ' όσο ξέρω

[Kafka]

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας

 

Δεν το ήξερα οτι το συγκεκριμένο διήγημα έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Απο ποιά έκδοση υπάρχει; Έχω τη νουβέλα της μαύρης σφραγίδας, και την ιστορία του ατόμου με τα γυαλιά, αλλά νομίζω πως δεν έχω άλλα απο το three impostors στα ελληνικά...

[Electroscribe]

Δεν το ήξερα οτι το συγκεκριμένο διήγημα έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Απο ποιά έκδοση υπάρχει; Έχω τη νουβέλα της μαύρης σφραγίδας, και την ιστορία του ατόμου με τα γυαλιά, αλλά νομίζω πως δεν έχω άλλα απο το three impostors στα ελληνικά...

 

Εδώ μια λίστα με πράγματα που έχουνε μεταφραστεί από το έργο του Μάχεν (και πού). Η λίστα είναι λίγο παλιά και δεν έχει το "young man with spectacles". Θυμάσαι σε ποια συλλογή ή ανθολογία τη διάβασες;

[Kafka]

Ναι, είναι σε ένα βιβλίο των εκδόσεων terranova με τίτλο "Ο κόσμος των σκιών". Ίσως και να έχει και άλλα απο το three impostors εκεί, απλώς δε συγκράτησα τους τίτλους επειδή δεν το έχω διαβάσει όλο στα αγγλικά.