Με απλά λόγια

[iraklisv]

Λυπάμαι για τις επαναστάσεις

που θα πάνε χαμένες

για αυτές που ψάχνουν έξω την αιτία

που φωνάζουν αλλαγή

σε τι όμως αλήθεια δεν γνωρίζουν

Κάθε νέα γενιά πιο βαθειά στο θυμό

Θα μπαίνει

στο ασυνάρτητο

ικανή για όχι απλός για βία

μα για πραγμάτωση του πιο σκοτεινού εφιάλτη

Ένας ανομολόγητος βουβός φόνος

που αγκιστρώνεται στη μάσκα της

αντίστροφης ελπίδας δυναμώνει

Μάσκα στη μάσκα γεννοβολούν

οι δήθεν πρωτοπόροι τον καινούργιο κόσμο

Άλλο ρούχο συνθετικό μα απαστράπτον

να φορέσουμε

νέα τάξη νέο ρούχο νέα κόλπα στη βιτρίνα

Θρησκείες και κουλτούρες ξεσκίζονται

μεταξύ τους κάνοντας τη χάρη στα

μυστικά διευθυντήρια που το προκάλεσαν

Μα όσο φταίει ο πονηρός φταίει και ο ανόητος

Πώς να πολεμήσεις ένα σύστημα χιλιάδων χρόνων?

Αναγκαίες οι επαναστάσεις ίσως και όμορφες

Μα η ερώτηση μένει.

Τι πρέπει να αλλάξουμε?

Τους νόμους άραγε για να βρούμε δίκιο?

μα και αυτοί από ανθρώπους γράφτηκαν.

Να αλλάξουμε τους ανθρώπους?

Ποιους ανθρώπους?

Να τους σκοτώσουμε ίσως για το κακό που μας έκαναν?

Τα αυτιά που δεν ακούν ακόμη και να τα κόψεις

άλλα θα φυτρώσουν και ίσως να είναι και τα δικά μας!

Ο επίπονος δρόμος της μεταμόρφωσης ξεκινά

από τον πύρινα μας, από μέσα, από βαθιά

Ο κόσμος δεν αλλάζει αν δεν αλλάξουν τα στοιχεία

που τον απαρτίζουν.

Για να ασπρίσει ένας μαύρος πίνακας θα πρέπει

κάθε κόκκος μαύρης μπογιάς να ασπρίσει μόνος του

γιατί ο ζωγράφος (από μηχανής θεός) δεν βάζει το

χέρι του για κανένα λόγο και ίσως να μην υπήρξε ποτέ

Ο νέος λόγος ενός νέου κόσμου θα έρθει

όταν η οργή θα πολώσει αντίστροφα τον παλιό

Να επαναστατούμε λοιπόν όχι μόνο για το δίκιο μας

αλλά και για τον κακό μας εαυτό

Πριν είναι αργά βουτιά προς τα μέσα κι ας πονά.-