Ιστορία με Φως

[iraklisv]

Γύριζε με τη σειρά τη μια μετά την άλλη

 

Βυθίστηκε αργά σε άγνωστες ομορφιές

 

σε λέξεις που δεν φαντάστηκε ότι υπάρχουν

 

Πικραμένος για την αμορφωσιά του

 

πως δεν μπόρεσε να σπουδάσει

 

και η δίψα του μεγάλη για μάθηση

 

Αυτό το βιβλίο δώρο Χριστουγέννων

 

το κατάπινε αχόρταγα με τα μάτια

 

ξύπνησε μέσα του ο μαθητής

 

Με τον καινούργιο χρόνο αγόρασε

 

κι άλλα βιβλία, αποφάσισε να κτίσει

 

την μόρφωσή του μόνος όσο ήταν δυνατό αυτό

 

Επί ένα χρόνο διάβαζε ρωτούσε συζητούσε

 

έκανε νέους φίλους και χαιρόταν για αυτό

 

Είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του μια

 

και είχε βγει στην σύνταξη τρία χρόνια τώρα

 

Περνούσαν τα χρόνια, το πνεύμα και οι γνώσεις του

 

άνθιζαν με σταθερό και γρήγορο ρυθμό

 

Η φυσική ικανότητα για Αγάπη που είχε και η καθαρή

 

πια διάνοιά του τον έκανε να ακτινοβολεί

 

σαν να έβγαινε από μέσα του ένα χρυσό φως

 

Μια ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό του για καιρό

 

να γράψει ένα βιβλίο για ότι αξίζει σ΄ αυτή τη ζωή

 

Κάποτε το αποφάσισε και άρχισε για μήνες

 

την προετοιμασία για την τελική συγγραφή του

 

Την μέρα της ονομαστικής του εορτής διάλεξε να αρχίσει

 

Πρωί πρωί με ένα ζεστό καφέ στο γραφείο του

 

δίπλα στο παράθυρο με μια έξαψη στο σώμα

 

Και τι δεν έγραψε, για ήλιους και φεγγάρια

 

για σύννεφα για δέντρα και ποτάμια

 

για ανθρώπους και Αγάπες

 

μα και για την πολύτιμη ψυχή μας

 

Πιο πολύ έγραφε για τις δυνατότητες του Ανθρώπου

 

που πίστευε ακράδαντα ότι δεν έχει όρια

 

Οι μέρες και οι νύχτες περνούσαν κι αυτός

 

έγραφε ασταμάτητα σαν μέσα σε πυρετό δημιουργίας

 

 

 

Κυριακή πρωί, ο ήλιος έσκασε με ένα τεράστιο χαμόγελο

 

Αυτός ακούραστος βρισκόταν πια στην τελευταία σελίδα

 

σαν έφτασε ο ήλιος στο ζενίθ του έγραψε την τελευταία

 

πρόταση, αργά και σταθερά.

 

(Η αγάπη είναι η μόνη ηθική αξία αγάπα και ζήσε)

 

 

 

Έσκυψε και φίλησε το γραπτό του με ευλάβεια

 

Έμεινε με το μέτωπό του ακουμπισμένο στο τραπέζι

 

Από όλο το σώμα του άρχισε να βγαίνει ένα λευκό φως

 

που δυνάμωνε συνεχώς ώσπου έγινε μόνο μια σφαίρα φωτός που πλημμύρησε το δωμάτιο και ύστερα χάθηκε.

 

 

 

Δεν ήταν πια εκεί.