50 Βιβλία για το 2011

[BladeRunner]

Η ώρα των λύκων. Brionne ο πρωτότυπος τίτλος. Το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον μαιτρ των γουέστερν Λουίς Λ'Αμούρ, πολύ καλό αλλά όχι στο επίπεδο του πρώτου βιβλίου, το οποίο νομίζω ότι ήταν λίγο καλύτερο. Εννοείται καλογραμμένο, με πολύ καλές περιγραφές τοπίων, ανθρώπων και γεγονότων, αρκετά δυνατή ιστορία με σκληρούς άντρες που μάχονται για να παραμείνουν ζωντανοί, αδίστακτοι άντρες που κυνηγάνε έναν ταγματάρχη του στρατού και το παιδί του, με σκοπό την εκδίκηση, αλλά πάνω κάτω το ίδιο κάνει και ο ταγματάρχης απέναντι σ'αυτούς, για να εκδικηθεί για τον θάνατο της γυναίκας του. Η ιστορία μου φάνηκε λιγότερο δυνατή σε σχέση με το Ο πυρετός του χρυσού, που είχε μάχες με Ινδιάνους και αρκετά περισσότερα πράγματα, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν πάρα πολύ καλή, και σίγουρα ενδιαφέρουσα. Περιττό να πω ότι το βιβλίο διαβάζεται μέσα σε λίγες ώρες, τόσο λόγω του μεγέθους, αλλά κυρίως λόγω της ενδιαφέρουσας ιστορίας, της δράσης και της πολύ καλής γραφής. Με περιμένουν τριάντα ακόμα βιβλία του Λ'Αμούρ στο τραπεζάκι με τα περιπετειώδη ΒΙΠΕΡ, και σίγουρα όποιο βιβλίο του δεν έχω και το βρίσκω σε καλή κατάσταση στα παλαιοβιβλιοπωλεία, θα το αγοράζω...

-Οκτώβριος

 

94. Μπρούνο Τρέιβεν, "Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάδρε", εκδόσεις Γράμματα, 1986, σελ. 236(9/10)

95. Ντέιβιντ Μόρελ, "Έκτακτα μέτρα", εκδόσεις Bell, 1995, σελ. 477(9/10)

96. Ντέσμοντ Μπάγκλεϊ, "Με το πρόσωπο ενός άλλου", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1982, σελ. 185(8/10)

97. Άλιστερ Μακλίν, "Το ποτάμι του θανάτου", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1983, σελ. 189(7.5/10)

98. Λεν Ντέιτον, "Αποστολή: Βερολίνο", εκδόσεις Τριάς, 1968(?), σελ. 152(9/10)

99. Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, "Πορφυρά Ποτάμια", εκδόσεις Libro, 1999, σελ. 437(9/10)

100. Τζακ Χίγκινς, "Λάκυ Λουτσιάνο ο Σικελός", εκδόσεις Bell, 1982, σελ. 231(7.5/10)

101. Ντέιν Χάρτμαν, "Σκοτεινή υπόθεση", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1983, σελ. 187(6.5/10)

102. Ρος Μακντόναλντ, "Το ρίγος", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1981, σελ. 192(9/10)

103. Μίκι Σπιλέιν, "Αγάπη μου θα σε σκοτώσω", εκδόσεις Πάνθηρ, 1970, σελ. 140(7/10)

104. Άλιστερ Μακλίν, "Αταμπάσκα", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1982, σελ. 180(7.5/10)

105. Λουίς Λ'Αμούρ, "Ο πυρετός του χρυσού", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1980, σελ. 190(8.5/10)

106. Γουίλμπουρ Σμιθ, "Σκοτάδι μέσα στο φως¨, εκδόσεις Bell, 1988, σελ. 250(7.5/10)

107. Φ. Πολ Γουίλσον, "Οι Επίλεκτοι", εκδόσεις Palindrome, 1994, σελ. 439(8.5/10)

108. Ντέιβιντ Μόρελ, "Οχτώ ώρες", εκδόσεις Μίνωας, 2006, σελ. 377(8.5/10)

109. Τζακ Χίγκινς, "Προσευχή για το μελλοθάνατο", εκδόσεις Bell, 1987, σελ. 252(8.5/10)

110. Άλιστερ Μακλίν, "Μάγισσα της θάλασσας", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1982, σελ. 190(7.5/10)

111. Λουίς Λ'Αμούρ, "Η ώρα των λύκων", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 169(8/10)

18 βιβλία μέσα σ'ένα μήνα, κατέρριψα το ρεκόρ των 17 βιβλίων που είχα διαβάσει τον Αύγουστο του 2010! Βέβαια ήταν μεγαλύτερα βιβλία εκείνο τον μήνα, αλλά τώρα περισσότερο ποιοτικά.

Edited October 30, 2011 by BladeRunner

[Naroualis]

Well done στην Tiessa! Άλλος για τη βάρκα μας;

[Nihilio]

Grats, Βάσω

 

Ο Blade runner άραγες θα προλάβει να κάνει το triple φέτος;

Edited October 30, 2011 by Nihilio

[Mort13]

24. Poor Folk - Fyodor Dostoyevsky (112)

25. Illuminatus! Part 1: The Eye in the Pyramid - Robert Shea & Robert Anton Wilson (311)

[Mors Planch]

1. Ε[ν Μέρει Ελληνίζων, Μ Χατζόπουλος (σ. 354)

2. The Dervish House, Ian McDonald (472)

3. Sir Dominic Flandry The Last Knight of Terra, Poul Anderson (448)

4. Invasion, Mercedes Lackey (416)

5.1636 The Saxon Uprising, Eric Flint & David Weber (416)

6. After the downfall, Harry Turtledove (350)

7. Pike and Shot Tactics 1590-1660, Keith Roberts (64)

8. Οι Σειρήνες του Τιτάνα, Kurt Vonnegut (286)

9. Darker than you think, Jack Williamson (289)

10. Το κάλεσμα της Ερήμου, Ν. Μπινιάρης (645)

11. Σφαγείο Σαλονίκης, Θ. Δραγούμης (366)

12. Armies of the Balkan Wars 1912-13, Philip S. Jowett (48)

13. The Balkan Exchange of Minorities and its Impact on Greece, Dimitri Pentzopulos (300)

14. Halting State, Charles Stross (416)

15. Μαραθώνας και Ελευθερία, Νικος Κυριαζής (336)

16. The Council of Shadows, S.M. Stirling (375)

17. The Mammoth book of Alternate Histories (591)

18. Φυσιογνωμίες και Λαϊκοί Τύποι της παλιάς Αθήνας, Θ. Βελλιανίτης (158)

19. Η Ρόδος στην Ελληνιστική Εποχή, Richard M. Berthold (294)

20. A Savage War of Peace, Alistair Horne (612)

21. River of Gods, Ian Mcdonald (584)

22. The Ottoman Road to War in 1914, Mustafa Aksakal (234)

23. Cyberabad days, Ian Mcdonald (313)

24. Black Bag Jobs, Gareth Hanrathan (128)

25. The Broken Sword, Poul Anderson (234)

26. Αιχμάλωτοι στην Τουρκία, Παναγιώτης Λαθούρης (245)

27. The Man who Counts, Poul Anderson (209)

28. Brasyl, Ian Mcdonald (420)

29. West and East, Harry Turtledove (447)

30. Πλατεία Μπελογιανη, Γιώργος Αλεξάτος (621)

31. The Tears of the Sun, S.M. Stirling (530)

32. The Big Switch, Harry Turtledove (432)

33. The Middle Sea, John Julius Norwich (667)

34. The Mamluks 1250-1517, David Nicolle (48)

35. Saracen Faris 1050-1250 AD, David Nicolle (64)

36. How Firm a Foundation, David Weber (606)

[Zaratoth]

1)Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι Τρεις Ντετέκτιβ στο "Μυστικό του Νησιού των Σκελετών" - Ρόμπερτ Άρθουρ (183)

2)Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι Τρεις Ντετέκτιβ στο "Μυστήριο του Θανάσιμου Διδύμου" - Ουΐλλιαμ Άρντεν (186)

3)Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι Τρεις Ντετέκτιβ στο "Μυστήριο της Σκιάς που Γελάει" - Ουΐλλιαμ Άρντεν (183)

4)Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι Τρεις Ντετέκτιβ στο "Μυστήριο του Πεδίου Μάχης Νούμερο 3" - Ουΐλλιαμ Μακέι (182)

5)Οι Φρουροί - Φιλ Μπλακ (155)

6)Τα Όρη του Θρήνου - Λόις ΜακΜάστερ Μπυζόλντ(116)

7)Το Σπαθί των Σανάρα (Πρώτος τόμος) - Terry Brooks (388)

8)Το Σπαθί των Σανάρα (Δεύτερος τόμος) - Terry Brooks (326)

9) A Game of Thrones - G. R. R. Martin (807)

10) A Clash of Kings - G. R. R. Martin (969)

11) A Storm of Swords - G. R. R. Martin (1128)

12) A Feast for Crows - G. R. R.R Martin (976)

13) The Last Wish - Andrzej Sapkowski (359)

14) Blood of Elves - Andrzej Sapkowski (315)

15) Ενυδρία - Βάγια Ψευτάκη (228)

16) Omnibus 1 At the Mountains of Madness - H.P.Lovecraft (552)

17) Μαθητευόμενος Εκτελεστής - Robin Hobb (453)

18) The Call of Cthulhu and Other Weird Stories - H.P.Lovecraft (361)

19) A Dance with Dragons - G. R. R. Martin (959)

20) Κόναν ο Κατακτητής - R.E. Howard (279)

21) Dracula - Bram Stoker (315)

22) The Time Machine & The Chronic Argonauts - H.G. Wells (107)

23) The Black Company - Glen Cook (319)

24) Shadows Linger - Glen Cook (319)

25) Η Παγίδα των Αηδονιών - Λίαν Χερν (383)

26) Με το γρασίδι για προσκέφαλο - Λίαν Χερν (407)

27) Το Λαμπερό Φεγγάρι - Λίαν Χερν (467)

[Nihilio]

63) The Last Wish - A. Sapkwoski (280)

[BladeRunner]

Σήμα κινδύνου. Το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο Αντώνης Σαμαράκης, και είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από αυτόν, μέσα στον μήνα Νοέμβριο πιθανότατα θα διαβάσω το αριστούργημά του, το Λάθος, και ίσως κάποια/ες από τις συλλογές διηγημάτων του. Το Σήμα κινδύνου μου φάνηκε πάρα πολύ καλό. Ο Σαμαράκης είναι μόλις ο πρώτος συγγραφέας που διαβάζω από αυτούς τους κλασικούς Έλληνες συγγραφείς, και έπεσα διάνα! Μου ταιριάζει το στιλ του, ο τρόπος γραφής του, οι σκέψεις του, αυτά που λέει, έτσι όπως τα λέει, μου άρεσε πολύ η ιστορία του βιβλίου, η ατμόσφαιρα του βιβλίου, η ελληνική πραγματικότητα εκείνης της εποχής, οι άνθρωποι, όλα. Καταπληκτική γραφή, ενδιαφέρουσα ιστορία, ωραίοι και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, δυνατές ιδέες και σκέψεις, που πάνω-κάτω ταιριάζουν με τα χνώτα μου, και πολύ δυνατό τέλος, με τις τελευταίες σελίδες να είναι πραγματικά ένας χείμαρρος σκέψεων του πρωταγωνιστή, με πολλά κόμματα και ελάχιστες τελείες, κάτι που σε κάνει να το διαβάζεις με μια ανάσα δίχως διακοπές, πράγμα που μου αρέσει σ'ένα βιβλίο(με μέτρο φυσικά!). Και το σήμα κινδύνου στο τέλος, πολύ δυνατό εύρημα και σίγουρα συμβολικό! Αν με ενθουσίασε τόσο πολύ αυτό το βιβλίο, να δω πόσο περισσότερο θα με ενθουσιάσει το αριστούργημά του, το Λάθος.

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

Edited November 2, 2011 by BladeRunner

[wordsmith]

57)Τεχνάσματα και Επιθυμίες, της P.D. James, Καστανιώτης. Αστυνομικό. Πολύ καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό και πραγματικά με ξάφνιασε η αποκάλυψη του δολοφόνου στο τέλος. Αλλά πολύ αργοκίνητο και απίστευτα αφύσικοι οι διάλογοι. Και μια απειροελάχιστη δόση γλωσσικής ακαμψίας στη μετάφραση. Θα δώσω κι άλλη ευκαιρία σ' αυτή τη συγγραφέα, αλλά νομίζω ότι μια κάποια βαρεμάρα θα την έχουν όλα της τα βιβλία.

58)Φαντάσματα του 20ού Αιώνα, Joe Hill, Bell. Εδώ τα πράγματα είναι μονόπαντα: διηγήματα καλογραμμένα, γεμάτα λεπτομέρειες που τα ζωντανεύουν και τα κάνουν πειστικά, αλλά σχεδόν όλα τα βρίσκω ανολοκλήρωτα, ασυνάρτητα, χωρίς αρχή και τέλος, σαν κουρελάκια της φαντασίας του συγγραφέα. Μα πού βρίσκονται τόσοι συγγραφείς που έχουν ήδη γίνει τόσο γνωστοί (ή έτσι νομίζουν) που να δημοσιεύουν ακόμα και το καλάθι των αχρήστων τους; Εκτός και αν όοολα αυτά είναι συμβολισμοί που εγώ ειδικά δεν τους έπιασα, τι να πω. Εξαιρούνται δυο τρία που είχαν νόημα, αρχή, μέση και τέλος και τα κατάλαβα. Κυρίως το "Ποπ Αρτ" (αν και ο τίτλος δεν κατάλαβα πού κολλάει). Λίγο κλισέ, αλλά ωραίο και ολοκληρωμένο. Παραλίγο να πιστέψω ότι αυτή η πάθηση υπάρχει στ' αλήθεια-πολύ επιδέξια αποφεύγει να την περιγράψει επαρκώς. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μου φάνηκαν σαν ποστ-ιτ κολλημένα σε τοίχο. Θα δοκιμάσω και το "Κουτί σε σχήμα καρδιάς", λόγω του καλού γραψίματος και επειδή μου είπαν κάποιοι ότι αυτό έχει αρχή, μέση και τέλος. Αλλά άλλη ευκαιρία δεν του δίνω.

 

Συνεχίζω με Orson Scott Card και Folk of the Fringe. Όχι πολύ ενδιαφέρον ως τώρα, αλλά πολύ ευκολοδιάβαστο.

 

Bladerunner, κλασικός ο Σαμαράκης; Μη λες τέτοια όταν δεν έχω σόδα στο ψυγείο για να το χωνέψω... Σιγά τον Παπαδιαμάντη. Εκτός του ότι ψιθυρίζεται πως ο Σαμαράκης διαφημίστηκε όσο διαφημίστηκε λόγω γνωριμιών, δεν έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την εποχή που γράφτηκαν τα βιβλία του για να μπορούν να θεωρηθούν κλασικά, ότι δηλαδή αντέχουν στο χρόνο και μπορούν να διαβαστούν σε οποιαδήποτε εποχή. Άσ' τον μερικές δεκαετίες ακόμα, να σιτέψει(και ναι, έχω διαβάσει το "Αρνούμαι" και δε μου άρεσε καθόλου-πολύ σκέτο και το βαρέθηκα. Θέμα γούστου).

Τώρα που το σκέφτομαι, γιαααα λέγε ποιους θεωρείς "κλασικούς Έλληνες συγγραφείς", θα έχει ενδιαφέρον. Κάτσε να πάω να πάρω μια σόδα από το σουπερμάρκετ πρώτα, όμως...

[BladeRunner]

Όταν εννοώ κλασικούς Έλληνες, εννοώ όλους αυτούς που έγραψαν βιβλία πριν 50, 60, 70 κλπ χρόνια, και διαβάζονται μέχρι τώρα, και θα διαβάζονται και μελλοντικά. Εννοώ Βενέζη, Τσίρκα, Καραγάτση, Παπαδιαμάντη, Δέλτα κ.α., και όχι π.χ. Θέμελη, Λένα Μαντά, Τατσόπουλο κλπ. Ο Σάλιντζερ για παράδειγμα, θεωρείται κλασικός. Και είναι! Αλλά έγραψε τη δεκαετία του '50 και του '60, όχι πριν 150 χρόνια. Μην κολλάμε σε κατηγορίες που έχουν τα βιβλία του πανεπιστημίου. Εμένα ο Σαμαράκης μου άρεσε. Δεν με άφησε άφωνο, δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο, αλλά μου άρεσε. Το Σήμα κινδύνου ήταν μια καλή ιστορία, τέλος πάντων. Θέμα γούστου είναι, πάντα.

[BladeRunner]

Αστυνομική ιστορία. Από τα πρώτα βιβλία που έγραψε ο ο νομπελίστας Κέρτες, μόλις το πρώτο που διαβάζω απ'αυτόν, θα αναζητήσω στα διάφορα παλαιοβιβλιοπωλεία τα υπόλοιπα βιβλία του, ή τουλάχιστον το αριστούργημά του, το Μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο, για να έχω πλήρη εικόνα. Πολύ μικρό βιβλιαράκι που διαβάζεται άνετα σε λιγότερες από δυο ώρες, φυσικά λόγω του μεγέθους, αλλά και της πολύ καλής γραφής. Νόμπελ έχει πάρει ο άνθρωπος, αλίμονο να μην ξέρει να γράφει αριστουργηματικά. Η ιστορία ενδιαφέρουσα, με την οποία ο Κέρτες θίγει τις δικτατορίες, την κρατική καταστολή, τους μυστικούς της Ασφάλειας που πρώτα σκοτώνουν και μετά κάνουν τις ερωτήσεις, τον πλήρη έλεγχο ανθρώπων και ιδεών και πολλά άλλα. Καλή ατμόσφαιρα, απλοί χαρακτήρες και απλή πλοκή, αλλά όπως είπα, θίγει πολλά πράγματα.

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

Edited November 2, 2011 by BladeRunner

[BladeRunner]

Παρουσία. Being There στα εγγλέζικα, έχει γίνει και καταπληκτική ταινία με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Σέλερς. Λοιπόν, πρόκειται για μια σάτιρα των αμερικανικών θεσμών, της τηλεόρασης, των ανθρώπων. Ο πρωταγωνιστής, ο Τσανς, ή αλλιώς Τσάνσι Γκάρντενερ, είναι ένας άνθρωπος χωρίς παρελθόν. Χωρίς πατέρα και μητέρα, από μικρό παιδί μεγάλωσε στο μεγάλο σπίτι με κήπο ενός γέρου, χωρίς ποτέ να βγει στον έξω κόσμο, κυρίως λόγω του διανοητικού του επιπέδου. Από το πρωί ως το βράδυ βλέπει τηλεόραση και φροντίζει τον κήπο του σπιτιού. Δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο, ούτε να διαβάζει, ούτε να γράφει, δεν ξέρει τίποτα από τον έξω κόσμο, μόνο ό,τι έβλεπε στην τηλεόραση. Κάποια μέρα όμως, ο γέρος πεθαίνει, το σπίτι σφραγίζεται και αυτός μένει στον δρόμο. Όχι για πολύ. Από τύχη, μπλέκει σε ένα μικρό ατύχημα, με "θύτη" μια πλούσια γυναίκα, που είναι παντρεμένη με έναν γέρο και άρρωστο άνθρωπο, που είναι πρόεδρος ενός από τους μεγαλύτερους οικονομικούς θεσμούς των ΗΠΑ, και φίλος του προέδρου των ΗΠΑ. Από 'κει και πέρα αρχίζει όλη η τρελή ιστορία, ο Τσανς γίνεται γνωστός σε όλο τον κόσμο, οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι των κυνηγούν, διάφοροι πολιτικοί μένουν έκπληκτοι από αυτά που λέει, ο πρόεδρος τον θέλει για οικονομικό σύμβουλο... χαμός. Πολύ ευχάριστο και γρήγορο ανάγνωσμα και φυσικά καλογραμμένο. Nice!

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

Edited November 3, 2011 by BladeRunner

[Naroualis]

88. Τραγούδια της Πολυνησίας, Κείμενα των Λαών, σελ. 116

89. Παραμύθια από τις Νότιες Θάλασσες, Antony Alpers, σελ. 212

90. The Maori division of time, Elsdon Best, σελ. 54

91. Maori Fortifications, Ian Knight, Osprey Fortress 81, σελ. 64

[BladeRunner]

Ο γέρος και η θάλασσα. Μόλις το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον νομπελίστα Έρνεστ Χέμινγουεϊ, μου άρεσε αρκετά, ήταν καλογραμμένο, με όρους και λέξεις που χρησιμοποιούν οι ψαράδες, με έναν γέρο με μεγάλη υπομονή και ένα μεγάλο ψάρι με μεγάλη επιμονή, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω όλη την φασαρία γύρω από το βιβλίο. Έχουν γραφεί και πολύ καλύτερα βιβλία. Δεν είναι αριστούργημα κατά τη γνώμη μου, απλώς μια πάρα πολύ καλογραμμένη ψαρική ιστορία. Το 4/5 το παίρνει πάντως.

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

Edited November 4, 2011 by BladeRunner

[Δημήτρης]

1) Stephen King - Μπλέιζ (σελ 317)

2) Ωρόρα - Ιστορίες με Τέρατα (σελ 259)

3) Philip José Farmer - Η Νύχτα του Φωτός (σελ 280)

4) Anubis - Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας (σελ 333)

5) J. D. Salinger - Ο Φύλακας στη Σίκαλη (σελ 255)

6) Ντόρα Γιαννακοπούλου - Πρόβα Νυφικού (σελ 316)

7) Graham Masterton - Παγιδευμένοι (σελ 346)

8) Thomas M. Disch - Στρατόπεδο Α (σελ 199)

9) Lord Dunsany - Η Κόρη του Βασιλιά της Χώρας των Ξωτικών (σελ 262)

10) A. E. Van Vogt - Οι Οπλοποιοί (σελ 252)

11) James Church - Ένα Πτώμα στο Κόρυο (σελ 347)

12) Jack Ketchum - Red (σελ 255)

13) Ανθολογία Φαντασίας και Τρόμου - Είναι Ανάμεσα μας (σελ 206)

14) Jack Vance - Ιστορίες της Ετοιμοθάνατης Γης (σελ 214)

15) Jack Vance - Τα Μάτια του Ανώτερου Κόσμου (σελ 255)

16) Jack Vance - Η Οδύσσεια του Κουζέλ (σελ 401)

17) Jack Vance - Ριάλτο ο Θαυμαστός (σελ 255)

18) Percy Fawcett - Αναζητώντας Χαμένους Κόσμους (σελ 458)

19) Ωρόρα - Ιστορίες από Εχθρικούς Πλανήτες (σελ 304)

20) Fritz Leiber - Λάνκμαρ (σελ 446)

21) Jack Ketchum - Νεκρή Σαιζόν (σελ 223)

22) Philip K. Dick - Οι Φυλές του Αλφανού Φεγγαριού (σελ 227)

23) Roger Zelazny - Ο Κύριος του Φωτός (σελ 355)

24) Robert E. Howard - Οι Θεοί της Μπαλ Σαγκώθ και Άλλες Ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου (σελ 254)

25) Ωρόρα - Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου (σελ 232)

26) Ιούλιος Βερν - Ο Κοσμοκράτωρ (σελ 232)

27) Ιούλιος Βερν - Ροβύρος ο Κατακτητής (σελ 245)

28) Ramsey Cambpell - Έρωτας και Θάνατος (σελ 207)

29) Stephen King - Ο Θόλος (σελ 1163)

30) Carl Sagan & I. S. Shklovsky - Το Σύμπαν (σελ 248)

31) Carl Sagan & I. S. Shklovsky - Η Ζωή στο Σύμπαν (σελ 241)

32) Carl Sagan & I. S. Shklovsky - Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν (σελ 197)

33) Ωρόρα - Ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου (σελ 272)

34) Συλλογικό Έργο - Αποκάλυψη (σελ 91)

35) Leigh Brackett - Ο Δρόμος για τη Σιναράτ (σελ 212)

36) Donald Tyson - Νεκρονομικόν (σελ 231)

37) Isaac Asimov - Ακόμα και οι Θεοί (σελ 300)

38) Ωρόρα - Σκιές Ιστορίες Φρίκης (σελ 235)

[BladeRunner]

Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ. Σχόλιο εδώ: Χάινριχ Μπελ (Heinrich Böll)

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

116. Χάινριχ Μπελ, "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ", εκδόσεις Γράμματα, 1985, σελ. 156(8.5/10)

Edited September 26, 2023 by BladeRunner

[BladeRunner]

Η ζωή της πόλης. Έκτο βιβλίο μέσα σε έξι μέρες, και τι βιβλίο! Συλλογή μετά-μεταμοντέρνων διηγημάτων, όλα υπέροχα γραμμένα, με διάφορα αφηγηματικά στιλ και με πολλά νοήματα. Καθόλου εύκολο βιβλίο, από τα πιο απαιτητικά που διάβασα φέτος, μαζί με αυτά του Πίντσον, αλλά μπορώ να πω ότι μου άρεσε και χάρη σ'αυτό βρήκα μια λίστα με παρόμοιας δυσκολίας βιβλία, με περίεργα αφηγηματικά στιλ και άλλα που με εξιτάρουν, βρήκα αρκετά απ'αυτά στα ελληνικά και κάποια στιγμή(αύριο!) θα τα ψάξω στα παλαιοβιβλιοπωλεία. Ξέφυγα. Λοιπόν, η συλλογή αυτή αποτελείται από 14 περίεργα και παράξενα διηγήματα, με πολλά και διάφορα αφηγηματικά στιλ όπως προείπα. Το ένα διήγημα είναι μια περίεργη μικρή ιστορία που χωρίζεται σε 100 προτάσεις, μικρές και μεγάλες, αριθμημένες από το 1 έως το 100! Άλλα διηγήματα είναι με ερωτο-απαντήσεις που μπορεί να φανούν και τελείως άκυρες! Ένα διήγημα είναι δίχως κόμματα και τελείες, ένα άλλο διήγημα είναι μόνο με κόμματα δίχως καμία τελεία. Επίσης, ένα διήγημα με τον Τολστόι και πολλές εικόνες αυτουνού και του "μουσείου Τολστόι", ένα άλλο με εικόνες, ερωτήματα/προτάσεις με κεφαλαία και boldαρισμένα γράμματα και με τελείως σουρεαλιστικές παραγράφους, που φαίνονται άσχετες η μια από την άλλη, και ούτω καθεξής. Δεν μου φαίνεται ότι ήταν ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος, απλώς κάποια περίεργα κομμάτια ενός κάποιου παζλ, που δημιουργούσαν σουρεαλιστικές και μεταμοντέρνες εικόνες ποπ κουλτούρας(ή κάτι τέτοιο). Οι περισσότερες (αν όχι όλες) ιστορίες μου άρεσαν και ας ήταν τελείως γεια σου. Πάντως μέσα στα διηγήματα διέκρινες μαύρο χιούμορ, ειρωνεία, σάτιρα... Το καλό είναι ότι πρόκειται για μικρά διηγήματα, οπότε καταφεύγεις όποτε θέλεις σε κάποια απ'αυτά(ή και σε όλα ) αν δεν "έπιασες" κάτι από την πρώτη ανάγνωση. Έχω άλλο ένα βιβλίο του Μπάρθελμ, το Νεκρός Πατέρας, το οποίο είναι το ίδιο σουρεαλιστικό, μεταμοντέρνο και περίεργο, όμως δεν είναι συλλογή διηγημάτων αλλά μυθιστόρημα. Πράγμα που σημαίνει ότι θα καούν περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα. edit: Ένα διήγημα λέγεται Εγκεφαλική Βλάβη. Τέτοια βλάβη μπορείς να πάθεις αν διαβάσεις το βιβλίο .

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

116. Χάινριχ Μπελ, "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ", εκδόσεις Γράμματα, 1985, σελ. 156(8.5/10)

117. Ντόναλντ Μπάρθελμ, "Η ζωή της πόλης", εκδόσεις Γράμματα, 1981, σελ. 143(8/10)

Edited November 6, 2011 by BladeRunner

[BladeRunner]

Η Αύξηση. Πρώτη φορά μου έτυχε κάτι τέτοιο! Σε λιγότερη από μισή ώρα τελείωσα ένα βιβλίο. Ναι, ήταν μικρό, δεν ήταν όλο κατεβατό αλλά λίγες προτάσεις και μικρά κείμενα σε κάθε σελίδα, ήταν τόσο απίστευτα καλογραμμένο και τρομερά αστείο, αλλά τόσο γρήγορα; Ούτε που το κατάλαβα! Δεν έχω ξαναδιαβάσει τέτοιου είδους βιβλίο, γραμμένο με τέτοιο στιλ... Ποια είναι η υπόθεση; Ένας υπάλληλος μιας κάποιας εταιρείας πάει στον τμηματάρχη/ανώτερό του για να ζητήσει αύξηση του μισθού του, τι τραβάει γι'αυτή την αύξηση και τι κάνει. Αυτό! Πως είναι γραμμένο; Τι να σας πω. Είναι σε στιλ Ναι/Όχι και Αν. Κάτι τέτοιο. Με τα μικρά κείμενα και τις προτάσεις να έχουν ένα νούμερο από πάνω, από το 1 ως το 6 (1=Η Πρόταση, 2=Η Εναλλακτική Πρόταση, 3=Η Θετική Περίπτωση, 4=Η Αρνητική Περίπτωση, 5=Η Επιλογή, 6=Το Συμπέρασμα). Υπάρχει και το Όλοι μαζί κάπου-κάπου (Η Ιλαρά). Πρέπει να το διαβάσετε για να καταλάβετε τι λέω. Ο Περέκ, όπως και ο Κενό (φαντάζομαι), είναι πειραματικός συγγραφέας με περίεργα και διαφορετικά και σίγουρα μοναδικά αφηγηματικά στιλ. Έχω άλλο ένα βιβλίο του, το Ζωή: Οδηγίες χρήσεως, το οποίο είναι μεγάλο σε μέγεθος βιβλίο(620 σελίδες!) και σίγουρα το αριστούργημα του, αλλά θα σπεύσω να αγοράσω όποιο άλλο βιβλίο του κυκλοφορεί στα ελληνικά. Αύριο μάλλον θα διαβάσω το Ασκήσεις Ύφους του Ρεϊμόν Κενό, που κι'αυτό είναι μοναδικό και αστείο βιβλίο(απ'όσα έχω ακούσει).

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

116. Χάινριχ Μπελ, "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ", εκδόσεις Γράμματα, 1985, σελ. 156(8.5/10)

117. Ντόναλντ Μπάρθελμ, "Η ζωή της πόλης", εκδόσεις Γράμματα, 1981, σελ. 143(8/10)

118. Ζορζ Περέκ, "Η Αύξηση", εκδόσεις Ύψιλον, 1994, σελ. 92(9/10)

Edited November 7, 2011 by BladeRunner

[wordsmith]

Το "Ασκήσεις Ύφους" είναι μια σκηνή καβγά σε ένα λεωφορείο, γραμμένη με 99 τρόπους! Και πάλι βγαίνει ένα πολύ μικρό βιβλίο, γιατί ο κάθε τρόπος από τους 99 πιάνει 1-2 σελίδες. Έχει πλάκα και συγγραφικό ενδιαφέρον, αν και με τη μετάφραση δε νομίζω ότι θα ενθουσιαστείς.

 

Εγώ παρατάω προς το παρόν το Folk of the Fringe, γιατί έγινε ακόμα πιο βαρετό, και πιάνω το Left Hand of Darkness(στο λεωφορείο/τραμ). Αυτό θα έλεγα ότι είναι το αντίθετο: διαβάζεται μάλλον δύσκολα, αλλά αυτά που λέει είναι σημαντικά και ενδιαφέροντα. Να δούμε αν θα με κρατήσει. Και ενδιάμεσα ρίχνω και καμιά ματιά στον Ιό (στο σπίτι)και σε αυτό:

 

59)Μικρόκοσμος, Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης, Κέδρος. Το πήρα χωρίς να προσέξω ότι ήταν παιδικό, ότι έγραψε, δηλαδή, στο οπισθόφυλλο "από 13 χρονών". Αν σας άρεσε η ταινία Antz, θα σας αρέσει κι αυτό - η ίδια ιδέα. Καλοφτιαγμένο και χωρίς τα κάποια ίχνη ρομαντικής αμερικανιάς που είχε η ταινία. Ίσως γι' αυτό δεν το απευθύνουν σε πολύ μικρά παιδιά, επειδή έχει κάποιες σκηνές που θα τις έκοβε η πολιτικά ορθή κριτική. Χαριτωμένο αλλά και γεμάτο πολιτικούς συμβολισμούς χωρίς να ωραιοποιεί δια της σαχλαμάρας. Δε θα το διάβαζα δεύτερη φορά, γιατί παραήταν εύκολο, αλλά πολύ καλό και το προτείνω.

[BladeRunner]

Εγώ για τη μετάφραση έχω ακούσει πολύ καλά λόγια και ότι ήταν η καλύτερη δυνατή. Δεν ξέρω καλά γαλλικά...

[Nihilio]

64) Νεκρό Δέρμα - Αβραάμ Κάουα (255)

[Naroualis]

92. The Maori As He Was: A Brief Account of Maori Life as it was in Pre-European Days, Elsdon Best, σελ. 200

[BladeRunner]

Ασκήσεις ύφους. Σχόλιο εδώ: Ρεϊμόν Κενώ (Raymond Queneau)

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

116. Χάινριχ Μπελ, "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ", εκδόσεις Γράμματα, 1985, σελ. 156(8.5/10)

117. Ντόναλντ Μπάρθελμ, "Η ζωή της πόλης", εκδόσεις Γράμματα, 1981, σελ. 143(8/10)

118. Ζορζ Περέκ, "Η Αύξηση", εκδόσεις Ύψιλον, 1994, σελ. 92(9/10)

119. Ρεϊμόν Κενό, "Ασκήσεις ύφους", εκδόσεις Ύψιλον, 1984, σελ. 125(9.5/10)

Edited September 5, 2023 by Ghost
Η κριτική για το βιβλίο: Ασκήσεις ύφους μεταφέρθηκε στο τόπικ του συγγραφέα.

[BladeRunner]

Φτερωτό μπαλάκι. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια μικρή αγωνία την έχεις για να δεις που τελικά θα καταλήξει η όλη ιστορία. Πρωταγωνιστής είναι ο Πρέντις που δουλεύει σε ένα γραφείο όπου κρατούνται όλοι οι φάκελοι με στοιχεία όλων των υποθέσεων που έχει αναλάβει η αστυνομία και έχουν μπει στο αρχείο. Είναι κάτι σαν βιβλιοθηκονόμος ή φύλακας αρχείων. Δεν έχει πλήρη πρόσβαση, μόνο ο Κουίν, ο προϊστάμενός του, έχει πλήρη πρόσβαση στα αρχεία, ο οποίος βγάζει τη πίστη του Πρέντις και των υπολοίπων του γραφείου. Με τον χρόνο ο Πρέντις καταλαβαίνει ότι κάποιοι φάκελοι λείπουν. Όσον αφορά την οικογένεια του Πρέντις, τα παιδιά του μεγαλώνουν και δεν του δίνουν και πολύ σημασία, τα τιμωρεί συνέχεια, η γυναίκα του μιλάει στα φυτά της και οι σχέσεις είναι λίγο ψυχρές, δεν πάνε καλά τα πράγματα. Και έχει και τον πατέρα του, ήρωα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που είναι κλεισμένος σε ένα ψυχιατρείο, όχι γιατί είναι τρελός, αλλά γιατί λόγω ενός κλονισμού, δεν μπορεί να μιλήσει και να επικοινωνήσει πλήρως με το περιβάλλον του. Τον επισκέπτεται δυο φορές την εβδομάδα. Περίεργος χαρακτήρας ο Πρέντις, δεν είναι από αυτούς που θα τους συμπαθήσεις, έχει και αυτός την τρέλα του, λόγω της δουλειάς(της άγνοιας που έχει για τους φακέλους και τις διάφορες υποθέσεις με λειψά στοιχεία που του ανατίθονται), των οικογενειακών προβλημάτων, έτσι όπως αντιμετωπίζει την οικογένειά του δηλαδή, του πατέρα του, του βιβλίου με την ιστορία του πατέρα του από τον πόλεμο και αυτά που τράβηξε... Και μετά, μαθαίνει για τους φακέλους, και κάποια απίθανα πράγματα για τον πατέρα του... Πάρα πολύ καλή ψυχολογική εκβάθυνση στους χαρακτήρες, κυρίως σ'αυτόν του Πρέντις, πολύ καλές περιγραφές, πειστικοί διάλογοι, ωραία ατμόσφαιρα, πολλά φιλοσοφικά και ψυχολογικά ερωτήματα... Γενικά ένα καλό βιβλίο.

 

-Νοέμβριος

 

112. Αντώνης Σαμαράκης, "Σήμα κινδύνου", εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 1979, σελ. 120(8/10)

113. Ίμρε Κέρτες, "Αστυνομική ιστορία", εκδόσεις Κέδρος, 2007, σελ. 105(8/10)

114. Γέρζι Κοζίνσκι, "Παρουσία", εκδόσεις Γαλαξία, 1971, σελ. 150(8.5/10)

115. Έρνεστ Χέμινγουεϊ, "Ο γέρος και η θάλασσα", εκδόσεις Γνώση, 2011, σελ. 90(8/10)

116. Χάινριχ Μπελ, "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ", εκδόσεις Γράμματα, 1985, σελ. 156(8.5/10)

117. Ντόναλντ Μπάρθελμ, "Η ζωή της πόλης", εκδόσεις Γράμματα, 1981, σελ. 143(8/10)

118. Ζορζ Περέκ, "Η Αύξηση", εκδόσεις Ύψιλον, 1994, σελ. 92(9/10)

119. Ρεϊμόν Κενό, "Ασκήσεις ύφους", εκδόσεις Ύψιλον, 1984, σελ. 125(9.5/10)

120. Γκράχαμ Σουίφτ, "Φτερωτό μπαλάκι", εκδόσεις Εστία, 1990, σελ. 224(8.5/10)

Edited November 9, 2011 by BladeRunner

[Count Baltar]

1. ... και το τέρας - Μιχάλης Μανωλιός, Εκδόσεις Τρίτων (248)

2. Έξι δισεκατομμύρια τρόποι ζωής - Παναγιώτης Κούστας, Εκδόσεις Τρίτων (154)

3. Παγιδευμένος στα γρανάζια - Jerome Kerviel, μετάφραση Ιωάννα Συρίγου, Εκδόσεις Παπαδόπουλος (215) (non-fiction)

4. Homicide-A year on the killing streets - David Simon (646) (non-fiction)

5. Streetcar Dreams, and other midnight fancies - Richard Bowes (177)

6. When she was good - Philip Roth (306)

7. The Next 100 Years - George Friedman (253)

8. The Swarm - Frank Schatzing (881)

9. Treasure Islands, Tax Havens and the Men Who Stole the World - Nicholas Shaxson (317) non-fiction

10. Extinction Journals (και μαζί και το διήγημα "The sharp dressed man at the end of the line") - Jeremy Robert Johnson (88+9=97)

11. The Woman - Jack Ketchum & Lucky McKee (202)

12. Wish you weren't here - an anthology of seaside horror - edited by Stephen Jones (204)

13. Cell - Stephen King (475)

14. Angel Dust Apocalypse (μείον το το διήγημα "The sharp dressed man at the end of the line" που είχα ήδη διαβάσει μαζί με το #10) - Jeremy Robert Johnson (180-9=171)

15. Νυχτερινή Παράδοση - Ντίνος Χατζηγιώργης (172)

16. Civilization, The Rest and the West - Niall Ferguson (347) non-fiction

17. Οικογένεια Νικολαϊδη - Ζουζέπ Μ. Κιντάνα, μετάφραση Αυγή Σαράφη, Εκδόσεις Λαγουδέρα (362)

18. The Tommyknockers - Stephen King (979)

19. Δυο φορές Έλληνας - Μένης Κουμανταρέας (755)

20. Η Αλογόμυγα - Νίκος Παπαδόπουλος (128), Εκδόσεις Δίαυλος

21. Τραμ 1852 - Edward Lee, μετάφραση Π. Κούστας, Εκδόσεις Jemma Press (157)

22. Σχέδιο Φράκταλ - Κώστας Χαρίτος, Εκδόσεις Τρίτων (252)

23. Before they were giants - Anthology, Edited by James L. Sutter (227)

24. Everything's eventual-Stephen King (538)

25. American Psycho - Bret Easton Ellis (399)

26. Boomerang - Michael Lewis (226) non-fiction

27. Sympathy for the Devil - Anthology, edited by Tim Pratt (426).

28. Υπόγεια κίνηση - Nick Mamatas, μετάφραση Νίκος Βρυώνης, Εκδόσεις Jemma Press (213)

29. Nominati - Γαβριήλ Ναχμίας, Απλές Εκδόσεις (99)

30. Νεκρό δέρμα - Αβραάμ Κάουα, Εκδόσεις Jemma Press (253)

 

31. The girl who played with fire - Stieg Larsson (569)

 

Όχι το αριστούργημα της δεκαετίας, αλλά απολαυστικό.