Kafka Posted January 3, 2011 Share Posted January 3, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Κυριάκος Χαλκόπουλος Είδος: Τρόμος Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 741 Αυτοτελής; Όχι Σχόλια: Είναι η αρχή και οι πρώτες σελίδες απο κάτι πρόσφατα ολοκληρωμένο. Σκέφτομαι να το στείλω σε κανένα περιοδικό του είδους. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για την αξία του, και ξέρω οτι δε μπορεί να κριθεί εύκολα αφού δεν παρουσιάζεται εδώ ολόκληρο, αλλά αν θέλετε πείτε καμιά γνώμη Το ελάττωμα Το έργο έχει ολοκληρωθεί. Το πορτραίτο είναι τέλειο, για πρώτη φορά ένας πίνακάς μου αποδίδει τόσο πιστά την πραγματικότητα. Τώρα δε με νοιάζει τι θα συμβεί, αν και λυπάμαι μονάχα που δε θα κατανοήσουν τη σημασία που είχε για εμένα αυτή η εξέλιξη. Από τότε που εκδιώχτηκα από τη σχολή καλών τεχνών του Αριστοτελείου, λόγω του ελαττώματος που παρουσίαζαν μόνιμα οι πίνακες μου, από τότε που ζω, σαν ερημίτης, στην κορυφή ενός εκ των κτιρίων με τα φθηνά δωμάτια στην πλατεία Ναυαρίνου, οραματίζομαι την επιστροφή μου στις σπουδές, την επιστροφή στον σωστό δρόμο, διότι το ξέρω πως για εμένα η μόνη προοπτική στη ζωή είναι να παράγω ζωγραφική. Από τεχνικής πλευράς ακόμα και αυτοί οι καταραμένοι καθηγητές στο πανεπιστήμιο παραδέχονταν την ανωτερότητά μου. Ήταν μόνο το ελάττωμα, το κακό ελάττωμα που σκίαζε τη σταδιοδρομία μου. Δίχως αυτό θα είχα αποφοιτήσει με έπαινο. Με αυτό με πέταξαν έξω. Έξω! Αληθινά δεν σκέφτηκαν τι σήμαινε αυτό για εμένα. Και μου κόστισε όντως πολύ. Για έναν ολόκληρο χρόνο έζησα σαν σκιά εδώ, αποτελώντας ένα δυσβάσταχτο σχεδόν οικονομικό πλήγμα για τη μητέρα μου και το πενιχρό της εισόδημα. Όμως δε μπορούσα να ζήσω μαζί της, εκτός φυσικά αν εγκατέλειπα τη ζωγραφική. Ή εκτός, βέβαια, αν με εγκατέλειπε το ελάττωμα. Αλλά τίποτε από τα δύο δεν γινόταν: το πρώτο θα με σκότωνε, το δεύτερο δεν ήταν υπό την έλεγχό μου. Έτσι γέμισα σιγά σιγά με πίνακες το μικρό δωμάτιό μου ψηλά πάνω από την πολύβουη πλατεία, αν και όλοι τους είχαν την ίδια ατέλεια. Προσπάθησα να ζωγραφίσω ένα σωρό διαφορετικά θέματα. Σχεδίασα βάζα με λουλούδια, σχεδίασα το κρεβάτι μου και τον λευκό τοίχο πίσω του, σχεδίασα την αυτοπροσωπογραφία μου (το τόλμησα και αυτό, και μάλλον με έβλαψε), μόνο τη μητέρα δε θέλησα να σχεδιάσω, και ούτε θα το κάνω. Άλλωστε τώρα δεν έχει σημασία, διότι η ατέλεια έφυγε, το ξέρω αυτό, το νοιώθω. Ήταν μία αλλόκοτη ατέλεια. Άρχιζε πάντα ως ένα μικρό στίγμα, σχεδόν αγνώριστο ως προς τις διαφορές του από μία ανώδυνη στραβοπινελιά. Όμως σύντομα, ω πάντα πολύ σύντομα, αποδεικνυόταν πως δεν ήταν κάτι τέτοιο, αλλά η αρχή για μία μεταβολή στον πίνακα, μία μεταβολή που θα διέστρεφε την κάθε εικόνα, το κάθε χρώμα, το κάθε νόημα! Έτσι στα πέταλα ενός άνθους αχνά σχηματιζόταν κάποιο εξόγκωμα. Φυσικά αμέσως τραβούσε την προσοχή μου. Γνώριζα τι θα επακολουθούσε, όμως πάντοτε πίστευα ότι αυτή τη φορά τουλάχιστον θα γινόταν να το αποτρέψω. Εις μάτην όμως. Σύντομα το εξόγκωμα έπαιρνε πιο προσδιορισμένη μορφή. Οι πινελιές με τις οποίες επιδίωξα να το αφανίσω, αντίθετα- σαν το χέρι μου να μην με υπάκουε- το προσδιόριζαν όλο και περισσότερο, ώσπου, σε λιγάκι, είχα μπροστά μου όχι ένα άσπιλο λευκό πέταλο λουλουδιού, μα ένα ακρωτηριασμένο αυτί, ή κάποιο κομμένο ή λιωμένο στην άκρη του δάκτυλο. Περίεργο ελάττωμα, αλήθεια, να μην μπορώ να ελέγξω το χέρι μου, να ακολουθεί μία δική του πορεία, να είμαι καθηλωμένος να κοιτάζω αυτό που δημιουργούσε, σαν από δική του ζωή, θλιμμένος, ανίκανος να το αποτρέψω. Φυσικά όλους αυτούς τους πίνακες μετά τους κατέστρεφα. Ήταν άχρηστοι. Κανείς δε θα δεχόταν να τους αγοράσει, και εξάλλου δεν είχα χώρο να τους κρύβω από τη μητέρα, οπότε τους έκαιγα. Τώρα όμως έχω θεραπευτεί από αυτό! Το δείχνουν όλα πως έγινε. Κυρίως, ίσως- με την εξαίρεση ενός άλλου στοιχείου- το δείχνει το γεγονός ότι κατάφερα, νομίζω, ακόμα και να θυμηθώ πώς άρχισαν όλα αυτά. Έτσι πιστεύω ότι δεν κατασκεύασα εγώ απλώς μία αληθοφανή εξήγηση, αλλά πως βρέθηκα μπροστά σε κάποια εντυπωσιακή περίπτωση ανάκλησης της αρχαίας μνήμης στο παρών, μίας υπερμνησίας στιγμιαίας. Θυμήθηκα πως άλλοτε, όταν ήμουν στο δημοτικό και έκανα τα πρώτα μου βήματα στη ζωγραφική που γρήγορα έγινε η αγαπημένη μου ασχολία, είχα σκεφτεί, με την παιδική εφευρετικότητα, πως θα έπρεπε να υπήρχε κάποιος τρόπος να κάνω πιο εύκολο το σχεδίασμα, το καθαυτό σχεδίασμα, ώστε να μπορώ παράλληλα να σκέφτομαι την εξέλιξη του έργου δίχως να παιδεύομαι με το πρακτικό κομμάτι αυτής της τέχνης. Τούτη η αναζήτηση πρέπει να με οδήγησε στην ανάπτυξη μίας παράξενης, βαθιάς ιδιότητας να ζωγραφίζω κατά κάποιον τρόπο αυτόματα. Βέβαια διατηρούσα και τη κανονική δυνατότητα να σχεδιάζω συνειδητά, όμως πειραματιζόμουν και με αυτή τη νέα μέθοδο, τη δική μου μέθοδο. Και έτσι άρχισαν όλα. Ως παιδί δεν ήμουν σε θέση να κάνω κάτι άλλο παρά μόνο να θριαμβολογώ για την ευφυΐα μου που μου επέτρεψε να προβώ σε μία τέτοια ανακάλυψη μίας νέας τεχνικής στη ζωγραφική, ως δεκαεννιάχρονος τώρα νέος καταλαβαίνω όμως πολύ καλά πόσο εφιαλτικές ήταν οι επιπτώσεις από εκείνη την νεοεισαχθείσα τότε ευρεσιτεχνία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 4, 2011 Share Posted January 4, 2011 Χμμ, ένας τρελός/σχιζοφρενής/ιδιαίτερος ( ; ) ζωγράφος που κατατρέχεται από την ίδια του την τέχνη. Φαίνεται ενδιαφέρον. Δεν μπορώ να πω παραπάνω επειδή δεν ξέρω προς ποια κατεύθυνση πάει η ιστορία σου, αλλά είναι καλά γραμμένο και τραβάει το ενδιαφέρον. Αν το στείλεις σε κάποιο περιοδικό, σου εύχομαι καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 4, 2011 Author Share Posted January 4, 2011 Ευχαριστώ πολύ, Άγγελε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted January 4, 2011 Share Posted January 4, 2011 Ωραίο ήτανε..περιμένω και το επόμενο μέρος...Το θέμα ήταν πολύ ενδιαφέρον και νομίζω πως θα μπρούσες να το μεγαλώσεις (αν και δεν έχω σει πόσο μεγάλο είναι) είναι δηλαδή ένα θέμα που νομίζω μπορεί να αναπτυχθεί. Τώρα με πόρωσες με την ζωγραφική, έχω να ζωγραφίσω κανέναν μήνα..πάω να πάρω καμβά!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 4, 2011 Author Share Posted January 4, 2011 Χάρηκα που σου άρεσε Είναι συνολικά εννιά σελίδες. Αν δημιουργήσεις καμιά ζωγραφιά που σου αρέσει, ανέβασε την και στο forum να τη δούμε ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.