iraklisv Posted January 4, 2011 Share Posted January 4, 2011 Οι τυφλές μου λέξεις ράβουν το ποίημά μου το βραδινό μέχρι το φως τους να βρουν στα μάτια άγνωστων ανθρώπων Η καλή μου διάθεση γλιστρά ανάμεσα στα κενά τους δίνοντας χρώμα και άρωμα στους δεσμούς τους Χωρίς συγκεκριμένο λόγο γράφω χωρίς να θέλω να πω κάτι βαρυσήμαντο ίσως να μην θέλω να πω τίποτα Μόνο την μέθεξη με τον εαυτό μου να κρατήσω ζωντανή από το σκόρπισμα των ημερών που γλιστρούν στο παρελθόν Και τι δεν θα έδινα να έβλεπα τα χαμόγελά σας να φωτίζουν τον κόσμο γλυκά και ζεστά γιατρεύοντας αυτά που χωρίζουν Η φωτιά θα καίει δυνατά απόψε όχι μόνο απ΄τα δικά μου ξύλα μα κι απ΄ αυτά που εσείς ρίχνετε να στέλνει τον καπνό ψηλά Τα χέρια σας νοερά γυρεύω να φτιάξουν αλυσίδα ζωντανή σε πύρινο κύκλο προστάτη κι η νύχτα από έξω να βλέπει Σε μια περήφανη ταπεινότητα θα στρώσω απόψε να κοιμηθώ να ονειρευτώ φωτιές σε στόματα τον θάνατο με φως να κοινωνώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.