Jump to content

Στο πέλαγος


deadend

Recommended Posts

Αρχικά δεν κατάλαβα την άμεση σχέση του διηγήματος με την πείνα. Μια πιο προσεχτική σκέψη με έκανε να καταλάβω τις κρυφές συνδέσεις και πως η πείνα των χωρικών, και η ζήλεια τους για την κάπως καλύτερη ζωή των πρωταγωνιστών, ήταν αυτή που προκαλούσε την έξαρση των δεισιδαιμονιών.

Εν κατακλείδι ωραία ιστορία, με καλή απόδοση της τότε εποχής και του θρησκόληπτου αισθήματος των ανθρώπων και μοναχά το τέλος ήταν κάπως απότομο.

 

Καλή επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Έξοχη, υποβλητική ατμόσφαιρα (σαν ταινία του Ζακ Τουρνέρ), με ζωντανούς χαρακτήρες και επιβλητικά τοπία, τρομακτικό σε αρκετά σημεία, με το δέος της απειλής δυνατό ανά πάσα στιγμή, και με την απόλαυση του φαγητού στους κεντρικούς χαρακτήρες να υπενθυμίζει έντεχνα την πείνα των άλλων.

 

Από τα καλύτερα και τα ωριμότερα διηγήματα του διαγωνισμού, μια απόλαυση ανάγνωσης.

 

Αλλά, βρε deadend, αμάν πια…

 

 

Σε ποιο διήγημα θα δούμε λίγο φρέσκο αιματάκι στα ούλα του διατηρημένου παππού, ή τον παππού να σηκώνεται δρακουλιασμένος από το φέρετρο του… δώσε κάτι πιο εξτρίμ στο λαό σου! Maybe next story.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Εμένα πάντως...

 

...με "πέθανε" η αναμονή! Διάβαζα, διάβαζα και περίμενα πότε θα σηκωθεί ο παππούς...

Πολύ καλογραμμένο και άψογο από όλες τις πλευρές.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε πάρα πολύ η ατμόσφαιρα του διηγήματος σου! Μου θύμισε ταινία η απόδοση των τοπίων και σκηνών.

Να πω την αλήθεια..

.. κι εγώ περίμενα τον παππού να σηκωθεί!

 

Γενικά είναι από τις αγαπημένες μου μέχρι στιγμής, αν και δεν θα την χαρακτήριζα τόσο τρόμου.

Είναι μελαγχολική όπως οι ιστορίες που μου αρέσουν.

Το μόνο που με χτύπησε κάπως άσχημα είναι μερικές λέξεις που χρησιμοποιείς τις οποίες θεωρώ λίγο "αρχαϊζουσες".

Καλή επιτυχία Τετη! thmbup.gif

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι δεν περίμενα αυτό που περίμεναν οι άλλοι μέσα στα σπόιλερ, μάλιστα θα με χάλαγε αν συνέβαινε. Ευτυχώς που δεν, λοιπόν.

Ο ρεαλιστικός τρόπος που παρουσιάζεται η Ελληνική ύπαιθρος είναι καταπληκτικός. Καμιία "γραφικότητα", καμία νοσταλγία για τον "παλιό καλό καιρό". Η πείνα διαρκής και πανταχού παρούσα, μόνιμο συστατικό στις ζωές των ανθρώπων σε μια εποχή δίχως ψυγεία και σουπερμάρκετ. (Νομίζω πώς είναι η πιο βασική, θεμελιώδης πείνα του διαγωνισμού: αυτού που πεινάει γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει αρκετό φαΐ). Είναι η διαρκής αγωνία για τον επιούσιο άρτο, που μεταλλάσσει αυτόματα κάθε αρνητικό συναίσθημα σε δυσειδαιμονία;

 

Το μόνο που με ξένισε κάπως, είναι κάποιες λόγιες λέξεις που χρησιμοποιεί ο ήρωας: πένης, ευωχία, να συλήσουμε τους τάφους. Νομίζω ότι δεν κολούσαν και πολύ. Α, και τον Αστυνομικό νομίζω πώς τον έλεγαν Χωροφύλακα.

 

Αλλά πέρα απ' αυτές τις απειροελλάχιστες λεπτομέρειες, έχουμε ένα δυνατό διήγημα, που χώνεται κάτω από το πετσί του αναγνώστη, χωρίς πυροτεχνήματα και κουβάδες αίματος.

Link to comment
Share on other sites

Μια ιστορία καλογραμμένη και ατμοσφαιρική. Η πείνα αν και δεν ήταν άμεσα εμφανής, βρισκόταν παντού στο κείμενο. Πολύ ωραία η ιδέα να την χρησιμοποιήσεις ως κινητήριο μοχλό προκαταλήψεων.

 

Η διαδρομή μέσα στη νύχτα σκοτεινή και τρομακτική. Πολύ όμορφες περιγραφές, αν και ίσως μου πέσανε λίγες παραπάνω, επειδή γενικά μου αρέσουν τα πιο λιτά.

 

Το τέλος ήρθε απ’ το πουθενά, πολύ καλό.

 

Καλή επιτυχία!

 

 

Link to comment
Share on other sites

Τρομαχτικό ήταν (ειδικά η διαδρομή thmbup.gifthmbup.gif ).

 

Στα πολυ θετικά και το ότι η ιστορία κατάφερε να με βάλει επιτυχημένα στον τόπο και τον χρόνο που διαδραματίζεται.

 

Ο λόγος έρεε πολυ γρήγορα κι άνετα.

 

Έχω την εντύπωση ότι θα έπρεπε να τονιστεί περισσότερο η πείνα. Χώρια από το ότι κάτι τέτοιο θα έβαζε την ιστορία να στρογγυλοκαθίσει πάνω στο θέμα, θα βοηθούσε επίσης να έρθει και το φινάλε κάπως πιο στρωτά και κάπως περισσότερο σαν μπουνιά. Τώρα για μένα το κλείσιμο μοιάζει με ξαφνικό χαστούκι, βρίσκεται στη μέση... ούτε μπουνιά, ούτε χάδι (κατά τη γνώμη μου χάδι θα ήταν αν η τελευταία παράγραφος άφηνε πιο φευγαλέες υπόνοιες, με αλλαγμένες ( ή γιατί όχι και δίχως) τις τρεις τελευταίες ‘εξηγητικές’ προτάσεις).

 

ΥΓ1: Γενικώς αυτές οι τρεις προτάσεις μού έκατσαν κάπως…

ΥΓ2: Ξάφνιασμα η φώτο στο τέλος

ΥΓ3: Θα ήθελα αυτή η ιστορία να ήταν μεγαλύτερη.

Link to comment
Share on other sites

Πάρα μα πάρα πολύ ατμοσφαιρικό. Συμφωνώ με την Κελαινώ ότι αποδίδει πολύ ζωντανά και υποβλητικά την ατμόσφαιρα της ελληνικής επαρχίας άλλων εποχών, σαν να είμαστε εκεί και ακούμε τους τρομακτικούς θορύβους της νύχτας στην ύπαιθρο και νιώθουμε το κρύο και το φόβο αυτών που κάνουν μια τέτοια διαδρομή. Με έμπασε ολοκληρωτικά μέσα στο κλίμα. Τώρα, ως προς την ιστορία, εγώ δεν περίμενα και δε θα ήθελα να συμβαίνει κάτι πιο ευθέως τρομαχτικό-υπερφυσικό τύπου βαμπίρ-λυκάνθρωποι-νεκροί που ανασταίνονται, αν συνέβαινε θα έριχνε κατά μερικούς πόντους την αξία του κειμένου. Καλύτερα που ήταν όλα τόσο "πλάγια" και έμμεσα. Αλλά, παρ'όλα αυτά, θα ήθελα να συμβαίνει και κάτι άλλο, κάτι που να έχει μεγαλύτερη σχέση με την πείνα, ίσως. Η τελική σκηνή μού φάνηκε μάλλον ξεκάρφωτη από τις υπόλοιπες και δεν κατάλαβα σε τι χρειαζόταν, αν και το περίμενα να ξαναεμφανίζεται κάπου το γουρούνι που το πήρε το κύμα. Να υποθέσω ότι

το γουρούνι είναι κάτι σαν αντάλλαγμα που δίνει η θάλασσα για το πτώμα του παππού και έτσι η οικογένεια έχει ακόμα περισσότερα να φάει=αυτά που θα έτρωγε ο παππούς-βρικόλακας;

 

Γενικά εξαιρετικά καλογραμμένη και ώριμη ιστορία, αλλά δε μου έγινε αρκετά σαφής.

Edited by wordsmith
Link to comment
Share on other sites

Να υποθέσω ότι

το γουρούνι είναι κάτι σαν αντάλλαγμα που δίνει η θάλασσα για το πτώμα του παππού και έτσι η οικογένεια έχει ακόμα περισσότερα να φάει=αυτά που θα έτρωγε ο παππούς-βρικόλακας;

 

 

Χμ... νομίζω ότι το πράγμα είναι κάπως πιο φρικτό...

Edited by dagoncult
Link to comment
Share on other sites

Πάρα πολύ όμορφα γραμμένο διήγημα. Σε μεταφέρει στα νησιά, σε μια εποχή κι ένα κλίμα εντελώς διαφορετικό απ' αυτό που έχουμε συνηθίσει όλοι μας τις τελευταίες δεκαετίες. Γι αυτό και μόνο αξίζει πολλά.

 

Στα συν

Πολύ καλή γραφή, εξαιρετική η πορεία μέσα στη νύχτα, ο φόβος είναι χειροπιαστός, φυσικό και υπερφυσικό μαζί φτιάχνουν τη δεισιδαιμονία και την εκπληκτική του ατμόσφαιρα. Μια γνήσια ιστορία τρόμου.

 

Στα πλην

Ήθελα να νιώσω λίγο περισσότερο την πείνα -όχι απλώς να πλανιέται και να συζητιέται.

Το τέλος μού ήρθε λίγο απότομα και μου έλειψαν μερικές διασυνδέσεις.

 

 

Who done it, λοιπόν; :)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Χαίρομαι που διαβάζω επιτέλους κάτι δικό σου, Τέτη! :)

Από πού να αρχίσω; Ωραίο το σκηνικό: φόνοι σε ένα απομονωμένο νησί εν μέσω καταιγίδας και άγριου καιρού. Η γραφή ήταν το κάτι άλλο. Λυρική σε κάποια μέρη, τα οποία και λάτρεψα! Ωστόσο, φτάνοντας στο τέλος, ένιωσα κάπως προδωμένη, με την έννοια ότι δεν έμαθα την ιστορία πίσω απ’τον παππού, το γιατί θεωρούνταν κακόφημος. Περίμενα ότι θα δίνονταν κάποιες εξηγήσεις από τη μητέρα και το θείο του. Αντί αυτού, όμως, η μόνη εξέλιξη που δόθηκε στο τέλος ήταν σχετικά με το γουρούνι της οικογένειας του αφηγητή. Μια διασκεδαστική λεπτομέρεια, που όμως –για μένα τουλάχιστον- παραμένει λεπτομέρεια. Κατανοώ πως ήταν περιορισμένος ο χώρος, αλλά ίσως θα έπρεπε να είχε δοθεί αρκετά μικρότερη έκταση σε κάποιες λεπτομέρειες –ιδιαίτερα πριν την έναρξη της δράσης. Έτσι, θα κέρδιζες κάποιες λέξεις, ώστε να μας δώσεις την ιστορία του παππού. Αν πάντως έχεις σκοπό να την επεκτείνεις, περιλαμβάνοντας και τις επεξηγήσεις για τον παππού, θα την διαβάσω οπωσδήποτε!

 

 

Καλή επιτυχία, Τέτη!

Link to comment
Share on other sites

Η γλώσσα, ο τόπος και ο χρόνος ήταν πολύ καλή επιλογή, ζούμε σε μια χώρα με φοβερές ιστορίες για βουρκόλακες (ναι, βουρκόλακες) σε όλα τα μήκη και τα πλάτη. Ωραία πολύ ωραία, νταρκίλα του κερατά.

 

 

Το φινάλε άπαιχτο! Η εξήγηση που δίνει το αθώο μυαλό στα γεγονότα με έκανε να δω το όλο κείμενο με άλλο μάτι.

.......αλλά και γω τον περίμενα να σηκωθεί τον παππού! laugh.gif

 

Link to comment
Share on other sites

Μου αρέσουν οι ιστορίες που ξεδιπλώνονται σε δόσεις και στο πλαίσιο μια τοπικής κοινωνίας. Εδώ είχα την αίσθηση ότι μου δημιουργήθηκαν προσδοκίες που τελικά δεν εκπληρώθηκαν. Δηλαδή, περίμενα άλλα πράγματα στην αρχή της ανάγνωσης. Οχι ότι απογοητεύτηκα, αλλά δεν ήρθε η κατραπακιά που θα περίμενα για να με συνεφέρει από την υποβολή και τον υπνωτισμό της ατμόσφαιρας που επικρατούσε σε όλο το διήγημα. Μου άρεσε, ωστόσο, η ειρωνική απόχρωση στο τέλος, όπως και ο ρυθμός και η γραφή.

 

Στην αρχή, μερικές λέξεις δενκολλάνε με την υπόλοιπη ντοπιολαλιά ( π.χ ευωχία, πένης), ενώ για τον παππού να πω ότι

εγώ δεν περίμενα να σηκωθεί!

 

Σχετικά με την φωτογραφία, με χάλασε λιγάκι. Ηταν λίγο ξεκρέμαστη και χτυπητά σοκαριστική, δεν νομίζω να χρειαζόταν ή, τουλάχιστον, εκεί που ήταν και με τον τρόπο αυτόν.Κατά τα άλλα, μια πολύ καλή ιστορία. Καλή επιτυχία.

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Από τις αγαπημένες μου, σίγουρα. Πάρα πολύ ωραία αναπαράσταση του κλίματος και της σκέψης των ανθρώπων μιας άλλης εποχής, πολύ ωραία γλώσσα (αν και κάποιες λόγιες λέξεις ίσως είναι λίγο εκτός κλίματος). Παρακολουθούμε τα πάντα μέσα από τα μάτια του παιδιού-αφηγητή κι έτσι, χωρίς να είμαστε ποτέ σίγουροι για το το από όλα αυτά είναι αλήθεια. Από τη μία οι δεισιδαιμονίες – μήπως όλος ο τρόμος βρίσκεται μόνο στο μυαλό των κατοίκων; – κι από την άλλη το μυαλό του παιδιού που προσπαθεί να δώσει μια απλή και αθώα εξήγηση. Εξαιρετική η ιδέα για το τέλος της ιστορίας, ύποπτα καθησυχαστική... Απλά έρχεται λιγάκι κοφτά, ενώ τα άσπρα ψίχουλα λίγο με μπέρδεψαν.

Υποθέτω πως ήταν τα νεκρά παράσιτα; Δεν ξέρω πώς θα έμοιαζαν. Από την άλλη, μιας και στο τέλος μπορούμε να μην πιστέψουμε τίποτα από όσα λέει ο αφηγητής, δεν ξέρω ποια άλλη σημασία θα μπορούσαν να πάρουν.

 

 

Κατά τα άλλα όμως, μια πραγματικά εξαιρετική ιστορία και συγχαρητήρια.

Link to comment
Share on other sites

Θετικά:

Ελληνική Λαογραφία (σπάνιο εδώ μέσα).

Περιγραφές τοπίων και πραγμάτων.

 

Αρνητικά:

Απότομες μεταβάσεις σε χώρους και γεγονότα.

Υπερβολικές περιγραφές.... ("Χλώμιασε η αστραπή";; ...)

Εγώ κάπου έχασα την πείνα σε όλα αυτά.... Ίσως κάτι δεν κατάλαβα καλά.... Μου φάνηκε πιο πολύ υποθετική/μανδύας, παρά ο άξονας.

Link to comment
Share on other sites

Σαν γραφή, είναι εξαίσιο! Είναι τρόμος, φοκλορικός τρόμος που έχει κάτι από παιδικά βιώματα μιας σκληρότερης εποχής, σαν αυτά που μου περιγράφει κατά καιρούς ο πατέρας μου.

 

Αλλά δεν ένιωσα την πείνα όσο θα ήθελα, Τέτη. Και, θα συμφωνήσω με την Βάσω, το τέλος έρχεται ξεκάρφωτα, μάλλον γιατί σου τελείωσαν οι λέξεις στο ενδιάμεσο. :Ρ

Link to comment
Share on other sites

Πολύ καλά γραμμένο, διακριτικό. Η διαδρομή ατμοσφαιρική αλλά πιο μεγάλη σε διάρκεια απ' όσο άντεχα. Πιάνει το μεγαλύτερο μέρος του διηγήματος, ή έτσι μου φάνηκε;

 

Γενικά δεν μου αρέσει να διαβάζω για την σαπίλα της ελληνικής επαρχίας, και νομίζω πως είναι καιρός για την χώρα μας να προχωρήσει, να μην κολλάει στα παλιά. (Βέβαια, κρίνοντας απ' τα παιδιά, τους σημερινούς 25άρηδες και 30άρηδες κάποιων χωριών εδώ γύρω που μένω, καταλαβαίνω πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει). Χαλιέμαι με τον υπαρκτό τρόμο, την αρρώστεια που υπάρχει στα μυαλά των ανθρώπων, και αυτός είναι ο λόγος που δεν μου αρκεί ό,τι διάβασα εδώ. Δεν είχε κάτι το μεταφυσικό η ιστορία σου, μόνο αυτή την αρρώστεια, και για 'μένα αυτό δεν είναι στα θετικά.

 

Μόνο θετικό λοιπόν, ο τρόπος που το έχεις γράψει, και όχι το ίδιο το στόρυ.

 

 

Η φωτογραφία στο τέλος ρίχνει πολύ τη δουλειά σου, πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί την έβαλες.

 

Link to comment
Share on other sites

Αγαπημένη ιστορία του διαγωνισμού. Ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Βασικά συμφωνώ με όλα τα σχόλια της Μπάμπης-Κελαινώ-Γεωργία. Για την ατμόσφαιρα, το περιβάλλον-πρωταγωνιστή, τη θεμελιώδη πείνα.

Και αν και ο βρικόλακας (βουρβούλακας στη Μήλο, για όποιον ενδιαφέρεται) είναι αναπόσπαστο κομμάτι των θρύλων της ελληνικής επαρχίας, από τη στιγμή που ξεκίνησε η επιχείρηση απομάκρυνσής του, κι εγώ δεν περίμενα/δεν ήθελα να τον δω να σηκώνεται. Πιο πριν, πολύ νωρίτερα, εκεί με τον εξόριστο, κάτι πίστεψα ότι θα παιχτεί (και σε σχέση με τον βρικόλακα πάντως) αλλά μπα.

Η ιστορία ήταν πολύ πιο υπόγεια τελικά και για αυτό μου άρεσε τόσο.

Πάντως, για να γκρινιάξω, πιστεύω ότι η γλώσσα του αφηγητή χρειαζόταν να ενταχτεί ακόμα περισσότερο στο περιβάλλον και να ξεφορτωθεί ταυτόχρονα κάνα δυο αταίριαστες εκφράσεις. Και το ηχηρό τέλος, μ' έβγαλε απ΄ το κλίμα, σε σημείο να αμφιβάλλω για όσα είχα διαβάσει μέχρι τότε. Μέχρι που θα μπορούσα να πω: δεν κατάλαβα. δεν το λέω όμως. Πιστεύω ότι κατάλαβα.

 

Άσχετο αλλά αναρωτιέμαι: τελικά ποιος έκανε τα φονικά; Αν και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν υπάρχουν κρυμμένα μηνύματα εδώ, και η απάντηση είναι μάλλον (και ελπίζω) αυτή που φαίνεται, κάτι στην ιστορία σου (πολύ νωρίς μάλιστα) έπλασε μια άλλη λίγο διαφορετική εκδοχή.

O.T.

Αλλά αυτό είναι (που λένε) μια άλλη ιστορία. Με τρώει βέβαια. Κι έχω και μια παρατημένη ιστορία, εδώ και μήνες, μ' ένα θείο κι ένα γουρουνάκι.

 

Επίσης άσχετο: με το που διάβασα την πρώτη παράγραφο απλά περίμενα πότε θα διαβάσω τη λέξη

εξόριστος

. Ενώ με το που

ακούστηκαν τα ουρλιαχτά για το πρώτο φονικό περίμενα πότε θα διαβάσω τη λέξη βρικόλακας.

Μπα, μη νομίζεις ότι εννοώ πως ήταν προβλέψιμο. Απλά, με κάτι τέτοια ενθουσιάζομαι εγώ.

 

Καλή επιτυχία!

 

Link to comment
Share on other sites

Εντυπωσιάστηκα από το λεξιλόγιο σου και το κλίμα της ιστορίας σου, μύριζε Ελλάδα μύριζε πατρίδα … ωραία ιστορία

 

 

Link to comment
Share on other sites

Όμορφο και με βάσεις στην αληθινή πραγματικότητα.

Μια ατμόσφαιρα που σε τραβάει σε ένα κόσμο γεμάτο φόβο για κάτι που ποτέ δεν μαθαίνουμε τι είναι. Τρομερά ατμοσφαιρικό!

Με άφησε κάπως μπερδεμένο στο τέλος αλλά γενικά το ένιωσα στο πετσί.

Το βρήκα απόλυτα πετυχημένο με ένα τρόπο αφήγησης που δεν σε αφήνει ούτε στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Αν το διήγημα του Scanner ήταν το πιο άρτιο από πλευράς γλώσσας, αυτό εδώ έχει κατά τη γνώμη μου με διαφορά το πιο ατμοσφαιρικό γράψιμο του διαγωνισμού. Εξαιρετικό. Η πρόοδός σου στον τομέα αυτό τα δυό τελευταία χρόνια είναι αλματώδης.

Το μόνο που εμποδίζει αυτή την ιστορία να απογειωθεί είναι το ότι, όπως αναφέρθηκε, δεν "κλείνει" από πλευράς μυθοπλασίας. Έχεις πετύχει σε μεγάλο βαθμό το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής. Σου μένουν μερικά πιο εύκολα ζητήματα τεχνικής. Μόλις ελέγξεις καλύτερα το υλικό σου και αποφασίσεις πιο ξεκάθαρα πού θέλεις να πάει η ιστορία και πώς, τότε θα τηρήσεις καλύτερα το άγραφο συμβόλαιο με τον αναγνώστη, κι εμείς θα τρίβουμε τα μάτια μας.

Πολύ ψηλά στην κατάταξή μου.

Link to comment
Share on other sites

Συνφορουμύστες συγγραφείς και αναγνώστες ταπεινά ζητώ συγνώμη που θα κάνω σχόλιο πριν την λήξη του διαγωνισμού.

 

Το πράττω όμως γιατί μετά την λήξη δεν θα σας κάνει κέφι να κάνετε άλλα σχόλια γι’ αυτή την ιστορία και επίγνωση έχω (πάει ο παρακείμενος τον έκανα ενεστώτα για χάρη του ΝΙΚΑΝΤΗΙ) ότι δεν είναι δυνατόν θέση πρώτη να πάρω.:D

 

Θέλω να σας ρωτήσω αν καταλάβατε τι έτρωγαν, γιατί για μένα είναι σημαντικό, οι ήρωες αυτής της ιστορίας στην τελική σκηνή;

 

Ο λόγος που ανέβασα αυτήν την ιστορία ήταν αυτός και μόνο. Απόψε είχα μια συζήτηση με μερικά μέλη που βρεθήκαμε στην εκδήλωση της ΑΛΕΦ και είδα πως δεν είχαν καταλάβει τι παιζόταν στην τελευταία σκηνή. Κάτι που το φοβόμουνα. Θα μπορούσε να βοηθήσει κανείς, παρακαλώ…

 

Υ.Γ. αυτοί που ξέρουν πια σας παρακαλώ να μην απαντήσετε.

 

Αν δεν θέλετε να το γράψετε εδώ για μην επηρεάσετε τον διαγωνισμό δώστε ένα pm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Θέλω να σας ρωτήσω αν καταλάβατε τι έτρωγαν

 

Τελείως αθώος εγώ, και χωρίς να φταίει η συγγραφέας, ή θέλοντας να ρήξω το φταίξιμο στην συγγραφέα: εξαιτίας της σοβαρότητος αυτής, δέχτηκα αμάσητη την εξήγηση που σκέφτηκε το παιδί.

 

Μόνο μετά από κάποιο σχόλιο που διάβασα εδώ πήγε το μυαλό μου στο πονηρό, δηλαδή στους φόνους.

 

Νομίζω ότι ήταν πολύ σύντομα για να τρώγανε τον παππού, ε; Χεχ-χεχ...

 

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Προσπαθώ να βελτιωθώ και βλέπω τώρα το λάθος.Ευχαριτστώ.

Edited by deadend
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..