SpirosK Posted January 24, 2011 Share Posted January 24, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Κακούρης Σπυρίδων Είδος: τρόμος Βία; Ε, όσο να'ναι... Σεξ; Μπα.... Αριθμός Λέξεων: 2260 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Διαβάστε το παρακάτω spoiler μετά την ψηφοφορία (παντως ΣΙΓΟΥΡΑ μετά την ανάγνωση, είναι MEGA spoiler) ή με δική σας ευθύνη. Το παρόν το εμπνεύστηκα οδηγώντας στη Ναυαρίνου, ενώ το ράδιο έλεγε για την οικονομική κρίση. Είδα την κλινική που είναι Ναυαρίνου/Σκουφά και Ασκληπιού, άκουγα για το πώς θα γίνουμε όλοι ΠΟΛΛΟΙ φτωχοί και απλώς όλα έδεσαν μέσα στο μυαλό μου. Εμένα με τρομάζει η ιδέα πάντως Α, είναι σε PDF, για να μη χαλάσει η μορφοποίηση. Πεινούν.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted January 27, 2011 Share Posted January 27, 2011 Μου άρεσε όπως το χειρίστηκες το θέμα. Είχε έντονο ρυθμό και αγωνία η ιστορία σου. Σε κάποια φάση νόμιζα ότι θα γίνει κάτι ανάλογο με το lord of the flies (αν λέγεται έτσι το βιβλίο).Τελικά καμία σχέση. Μάλλον το ελικόπτερο έφταιγε... Όπως και να χει, ήταν πολύ καλή ιστορία. Η διήγηση ήταν ευθύγραμμη, σαφής και ομαλή. Σχεδόν απνευστί τη διάβασα... Κρίμα που είχε τέτοιο τέλος. Τουλάχιστον όμως ήταν ρεαλιστικό. Καλή επιτυχία Σπύρο P.S. To spoiler το διάβασα αμέσως μετά από την ιστορία. Δεν άντεξα. Sorry Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted January 27, 2011 Share Posted January 27, 2011 Οι ιστορίες με ζόμπι, η κάτι ανάλογο τέλος πάντων, δε συγκαταλέγονται στην αγαπημένη μου θεματολογία (ούτε καν οι αντίστοιχες ταινίες δε με ενθουσιάζουν). Αυτή όμως μου άρεσε. Καλή δόση τρόμου, συνδιαζόμενη με κοινωνικό σχόλιο και στο τέλος η αναμενόμενη κατάληξη, δλδ καπιταλόσκυλα, θα σας φάμε ζωντανούς Καλή γλώσσα, καθαρή περιγραφή και γενικά δεν πρόσεξα κάτι άσχημο. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Μου άρεσε αυτή ιστορία. Σπύρο χειρίστηκες το θέμα πολύ καλά και δεν ξέφυγες πουθενα. Δεν μένει τίποτα μετέωρο και τίποτα δεν μοιάζει περιττό. Στα τεχνικά δεν έχω να κάνω κάποια επισήμανση. Το κλισέ του θέματος είναι κάτι που ενοχλεί λίγο, και η χρησιμοποίηση του σε πολλά παρόμοια έργα (λογοτεχνικά και κινηματογραφικά), αλλά το άρτιο αποτέλεσμα αποζημιώνει. Απλώς θα ήθελα κάτι περισσότερο πρωτότυπο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ορφέας Κάππα Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Ρε με το που διάβασα τις πρώτες σειρές σκέφτηκα "πω, αυτό το σκηνικό θα μπορούσε άνετα να είναι τα εξάρχεια σε λίγες δεκαετίες"! Πολύ ωραία ιστορία, γενικά αυτές οι καταστάσεις που περιγράφουν τις σκέψεις και τα αισθήματα του ντελικάτου υποχώνδριου θύματος φυσάνε! Όσο για τα ζόμπια σου, δεν ξέρω κατα πόσο ζόμπια είναι. Όταν πεινάς, τρώς. Ακόμα και αν η τροφή σου είναι ο κολλητός σου. Εγώ τα είδα περισσότερο σαν ανθρώπους, δεν μου έβγαλαν τίποτα το μεταφυσικό, σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες (σόρρυ για το στερεότυπο) οι άνθρωποι φέρονται ανάλογα φαντάζομαι, ακόμα και τώρα. Επιχρυσωμένη μπότα λέει, χαχαχα ωραίος! Όσο για το spoiler στην αρχή, ε, φαντάζομαι το ξες οτι είναι fail. Σε ανθρώπινα όντα απευθύνεσαι, προφανώς και θα το διαβάσουμε! Τα συγχαριτήριά μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 "Είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε", λένε οι απεργοί πείνας της Νομικής. Καμιά φορά η ζωή μιμείται την τέχνη. Το κείμενο σου ήταν προφητικό και βασανιστικά επίκαιρο. Πρόσεξε όμως ( εμ, πρέπει να πω κι ένα όμως) είναι λίγο συνοπτικό, θέλει άπλωμα και λίγη πονηριά για να δουλέψει. Θα επιθυμούσα να το δω ξαναδουλεμένο μέσα στην σκιά των πρόσφατων γεγονότων, άλλωστε αυτό ήταν και το εναρκτήριο λάκτισμα της έμπνευσής σου. Έχεις θέσει σωστά τους κοινωνικούς όρους, θέσε και τους πολιτικούς και ο χαρακτήρας που έχεις φτιάξει θα λάμψει. Χθες που κοίταγα την συνέντευξη , (Ο Πέτρος Σαλταμούρης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και μέλος της φοιτητικής παράταξης «Αριστερή Ενότητα» ανέφερε ότι είναι «τιμή για τους φοιτητές της Νομικής να στεγάζεται εδώ ο αγώνας των απεργών μεταναστών, καθώς η έννοια του ασύλου συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες», ενώ ο δικηγόρος Βασίλης Παπαδόπουλος χαρακτήρισε την απεργία ως «κίνημα, που ζητάει έξοδο από την αφάνεια».) Κατάλαβα ότι το παιχνίδι έχει χοντρύνει, υπάρχουν προειλημμένες αποφάσεις και κρυμμένα λεφτά πίσω από αυτή την κινητοποίηση. Πάντα είχες κοινωνικό προβληματισμό, προχώρα τώρα πάνω στις ράγες της πραγματικότητας και μην φείδεσαι του κόπου που χρειάζεται, έχεις καλή μαγιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Πολύ καλό διήγημα Σπύρο. Από αυτά που με εξίταραν διαβάζοντας το. Όσο δεν βλέπαμε αυτούς που πεινούν (και μακάρι να μην τους είχαμε δει καθόλου, ούτε να διαβάζαμε την δική τους οπτική) και ήμασταν με τον ήρωα μέσα στην Πόλη (έτσι, «Πόλη», αδιευκρίνιστη και με το Π κεφαλαίο) να τη διασχίζει, να ακούει ήχους και να θυμάται όσα του έλεγε ο παππούς, ήταν άκρως ανατριχιαστικό. Θα ήταν ένα είδος «άσκηση ύφους» από μέρους σου που θα μας αποσπούσε από το κλισέ του πράγματος. Μετά όμως ήρθαν οι πεινασμένοι στα φανερά και βρεθήκαμε στο Walking Dead, κι ας μην ήταν ζωντανοί νεκροί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 30, 2011 Share Posted January 30, 2011 Μια περιπέτεια συνεχούς δράσης, με μπόλικο τρέξιμο και λαχάνιασμα. Ενδιαφέρων ο κόσμος μέσα στον οποίο εξελίσσεται η ιστορία, αν και μαθαίνουμε ελάχιστα γι’ αυτόν. Θα μπορούσες να μας δώσεις λίγες περισσότερες λεπτομέρειες (πέρα απ’ αυτές που δίνεις στο spoiler). Αρκετά τα υπονοούμενα και οι κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις του θέματος. Με βρίσκεις πολύ σύμφωνο στα μηνύματα που περνάει. Ένα μικρό αλλά… αφού έχουν φτάσει στο σημείο να πεινούν τόσο πολύ ώστε να τρώνε άλλους ανθρώπους, γιατί δεν τρώνε ο ένας τον άλλον; Είναι πιο εύκολο να κυνηγούν έναν εύρωστο και δυνατό άνθρωπο από κάποιον αδύναμο; Εντάξει, καταλαβαίνω ότι θέλεις να δείξεις μια συμμαχία των αδύναμων ενάντια των δυνατών, αλλά όταν παίζει θέμα πείνας και επιβίωσης, δεν υπάρχουν τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως να μην έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτήν την ιστορία, απλά, ένα μικρό αλλά… Γενικά, δεν είμαι μεγάλος φαν των ζόμπι κι αυτή η ζομποκατάσταση δεν μου πολυάρεσε, παρόλ’ αυτά βρήκα την ιστορία αρκετά καλή. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted January 30, 2011 Share Posted January 30, 2011 Επιτέλους διαβάζω ολοκληρωμένο δείγμα της γραφής σου, Σπύρο! Διαβάζοντας την αρχή, ο νους μου ταξίδεψε σε απομονωμένα νησιά με βάρβαρους ιθαγενείς. Τελικά, δεν έπεσα πολύ έξω. Ως προς τους βαρβάρους δηλαδή. Απλώς, αντί ο πρωταγωνιστής να περιπλανιέται στην αφιλόξενη ζούγκλα ενός αγνώστου νησιού, προσπαθούσε να βρει το δρόμο του μέσα στην τσιμεντένια πολιτεία. Μεταφερόμαστε, λοιπόν, από το νησί σε μια Πόλη -«Να’ναι άραγε η Κωνσταντινούπολη;» αναρωτιόμουν και αφού δεν έπαιρνα απάντηση το θεώρησα ως δεδομένο. Με αυτή την εντύπωση είχα μείνει μέχρι το τέλος, ώσπου... η τελευταία λέξη ανατρέπει τα πάντα! Αυτό που θέλω να πω, με όλο αυτό το λογύδριο, είναι πως ο τρόμος δεν κατάφερε να μπει στο πετσί μου έγκαιρα. Ενώ δηλαδή ξεκινάς δυναμικά με το βγαλμένο μάτι και τη φρίκη που αυτό αναδίδει, μετά –χμμ- σαν να αποστασιοποιούμαι από τον τρόμο του πρωταγωνιστή. Σαν να μη με νοιάζει τι θα πάθει, από τη στιγμή που είναι τόσο μακριά. Ως ιδέα πάντως είναι πολύ καλή και η γραφή σου εξαίρετη! Τώρα, αυτό που θα σου προτείνω ίσως είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν βγάλεις το twist απ’το τέλος και εισάγεις τη συγκεκριμένη πληροφορία νωρίτερα, θα χάσεις μεν την έκπληξη του τέλους, αλλά πιστεύω πως θα προσθέσεις πολύ περισσότερο τρόμο. It’s your choice! Καλή επιτυχία, Σπύρο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 Ένα μικρό αλλά… αφού έχουν φτάσει στο σημείο να πεινούν τόσο πολύ ώστε να τρώνε άλλους ανθρώπους, γιατί δεν τρώνε ο ένας τον άλλον; Είναι πιο εύκολο να κυνηγούν έναν εύρωστο και δυνατό άνθρωπο από κάποιον αδύναμο; Εντάξει, καταλαβαίνω ότι θέλεις να δείξεις μια συμμαχία των αδύναμων ενάντια των δυνατών, αλλά όταν παίζει θέμα πείνας και επιβίωσης, δεν υπάρχουν τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως να μην έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτήν την ιστορία, απλά, ένα μικρό αλλά… Θα έλεγα ότι αυτό γίνεται γιατί... όπως τα ζώα της ζούγκλας αναγνωρίζονται μεταξύ τους (δηλαδή το λιοντάρι που πεινάει, γιατί δεν τρώει το διπλανό αδύναμο λιοντάρι; ), έτσι συμμαχούν και οι αδύναμοι εναντίων των δυνατών... Έτσι το αντιλαμβάνομαι, μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 (edited) Ένα μικρό αλλά… αφού έχουν φτάσει στο σημείο να πεινούν τόσο πολύ ώστε να τρώνε άλλους ανθρώπους, γιατί δεν τρώνε ο ένας τον άλλον; Είναι πιο εύκολο να κυνηγούν έναν εύρωστο και δυνατό άνθρωπο από κάποιον αδύναμο; Εντάξει, καταλαβαίνω ότι θέλεις να δείξεις μια συμμαχία των αδύναμων ενάντια των δυνατών, αλλά όταν παίζει θέμα πείνας και επιβίωσης, δεν υπάρχουν τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως να μην έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτήν την ιστορία, απλά, ένα μικρό αλλά… Θα έλεγα ότι αυτό γίνεται γιατί... όπως τα ζώα της ζούγκλας αναγνωρίζονται μεταξύ τους (δηλαδή το λιοντάρι που πεινάει, γιατί δεν τρώει το διπλανό αδύναμο λιοντάρι; ), έτσι συμμαχούν και οι αδύναμοι εναντίων των δυνατών... Έτσι το αντιλαμβάνομαι, μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια... Έτσι όπως το λες, Αντώνη, θα μπορούσαμε να είχαμε κι εδώ το ίδιο, δηλαδή: όλοι αυτοί οι αδύναμοι θα μπορούσαν να συμμαχήσουν και βγουν στην ύπαιθρο για να κυνηγήσουν λαγούς, χήνες και ελάφια. Εδώ, όμως, έχουμε κάτι διαφορετικό. Εδώ, οι άνθρωποι έχουν στραφεί ήδη ενάντια στο είδος τους και υπάρχει ένα μεγάλο γιατί πίσω απ' όλο αυτό. Γνώμη μου είναι πως για να στραφεί ο άνθρωπος γι' αυτόν τον λόγο ενάντια στο είδος του, θα πρέπει πρώτα να στερέψει κάθε άλλο είδος τροφής, είτε μιλάμε για γαϊδουράγκαθα, είτε για ποντίκια, είτε για έντομα. Ζωντανό παράδειγμα ο υποσιτισμός στις τριτοκοσμικές χώρες. Άνθρωποι πεθαίνουν απ' την πείνα, αλλά δεν τρώνε ο ένας τον άλλο. Στην ιστορία του, ο Σπύρος, μέσα στην «πείνα» κρύβει μια επανάσταση, κι απ' αυτήν την άποψη συμφωνώ πολύ μαζί του. Αυτά Edited January 31, 2011 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 Μα εγώ βλέπω διαχωρισμό είδους... Τόσο καιρό ας πούμε ότι είχαμε το είδος Α (δυνατοί) να τρέφονται σε βάρος του είδους Β (αδύναμων) και τώρα έχουμε την επανάσταση όπου το είδος Β στρέφεται εναντίων του είδους Α. Όχι όμως για να τραφεί σε βάρος του (όπως έκανε προηγουμένος το είδος Α) αλλά για να τραφεί από το ίδιο το είδος Α. Δεν ξέρω αν εξηγώ σωστά την σκέψη μου, αλλά κάτι τέτοιο μου περνάει από το μυαλό... Αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 Μια ολοκληρωμένη περιπέτεια, πολύ σαφής και με καταιγιστική δράση. Οι προλαλήσαντες μιλάνε για ζόμπι. Εγώ μια χαρά το βρήκα το σκηνικό πιστευτό και για κανονικούς, εξαθλιωμένους ανθρώπους. Ο τρόμος ήταν εκεί χειροπιαστός και δεν αισθάνθηκα την ανάγκη για κάτι υπερφυσικό για να με κεντρίσει περισσότερο. Στα συν Ο γρήγορος ρυθμός, οι περιγραφές, ο διαχωρισμός των κόσμων, η αγωνία. Δεν ένιωσα την πείνα από μέσα -εννοώ από την πλευρά του ήρωα- αλλά ήταν πολύ υπαρκτή στην ατμόσφαιρα. Πολύ καλή η απόδοση της πείνας από την πλευρά του θύματος. Στα πλην Δεν μου άρεσε το punchline του τέλους. Για μένα ήταν εντυπωσιακά πιο ενδιαφέρον όσο η Πόλη ήταν ασαφής και τοποθετημένη οπουδήποτε στο χώρο και στο χρόνο. Νομίζω ότι θα μπορούσε άνετα να δουλέψει η ιστορία και χωρίς ολόκληρη την τελευταία παράγραφο. Στο κάτω-κάτω ήταν αρκετά κεντραρισμένο στον ήρωα ώστε να μας ενδιαφέρει κυρίως η δική του μοίρα που ξέπεσε ανάμεσα σ' αυτούς που Πεινούν και όχι συνολικά τι συνέβαινε στο λόφο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted January 31, 2011 Author Share Posted January 31, 2011 Antonis δυστυχώς οι άγραφοι κανόνες μου απαγορεύουν να απαντήσω πριν τελειώσει η ψηφοφορία, αλλά με τρώει να σου κάνω ένα πλήρες διάγραμμα της κοινωνικής δομής του κόσμου αυτού. Θα μπόρούσα να το κάνω σε ΠΜ βέβαια, αλλά ας μην ξεφτιλίζουμε τους "θεσμούς" με ΠΜ.... Θα περιμένω να τελειώσουμε και θα επανέλθω δριμύτερος ): Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 Antonis δυστυχώς οι άγραφοι κανόνες μου απαγορεύουν να απαντήσω πριν τελειώσει η ψηφοφορία, αλλά με τρώει να σου κάνω ένα πλήρες διάγραμμα της κοινωνικής δομής του κόσμου αυτού. Θα μπόρούσα να το κάνω σε ΠΜ βέβαια, αλλά ας μην ξεφτιλίζουμε τους "θεσμούς" με ΠΜ.... Θα περιμένω να τελειώσουμε και θα επανέλθω δριμύτερος ): Ή θα μπορούσες να ανοίξεις τόπικ για το θέμα, γκουχ, χωρίς αναφορά στο διήγημα σου, του τύπου "Ζόμπι και οι προεκτάσεις τους στην σύγχρονη κοινωνία". Γκουχ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted January 31, 2011 Share Posted January 31, 2011 Θα πεθάνω από την αγωνία μέχρι τότε... αλλά πιστεύω ότι θα αξίζει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Ίσως να θέλει ένα μικρό ρετουσάρισμα για μικροδιορθώσεις. Η κεντρική ιδέα μού άρεσε πολύ. Από ένα σημείο κι έπειτα, νομίζω θα μπορούσες να κάνεις κάτι με την πλοκή, να βάλεις κάτι που να την ανεβάζει από μια σκηνή καταδίωξης σε ένα παραπάνω σκαλί (ίσως, ας πούμε, κάνα κοντινότερο και μακρύτερης διάρκειας τετ-α-τετ με κάναν βάρβαρο). Θα ήθελα να υπήρχαν ακόμα περισσότερες υπόνοιες που να μην ‘δίνουν’, ωστόσο να προετοιμάζουν για την ατάκα στο τέλος (εννοώ τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με την εξάπλωση της καταστροφής όσο και με τον τόπο της ιστορίας). Αυτή ακριβώς η τελευταία ατάκα μού άρεσε... η αμέσως προηγούμενη 1,5 γραμμή δεν μού άρεσε. Από τη στιγμή που φτάνει στην ταράτσα παίζει τόση ταχύτητα που έμοιαζε και λίγο με ‘’πάμε να ξεμπερδεύουμε’’. Αυτό νομίζω κολλάει και με το τρίτο σχόλιο. Είχες λέξεις για να κάνεις την ιστορία μεγαλύτερη. Εκεί που κλοτσάει στο σκοτάδι ήταν καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Storyteller Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Αρκετά καλή ιστορία! Μου άρεσε το θέμα με τις κοινωνικές προεκτάσεις που δίνεις μέσα από έναν μελλοντικό δυστοπικό κόσμο. Διαβάζεται πολύ ευχάριστα, αλλά αφού είχες χώρο θα μπορούσες ή να ανεβάσεις το σασπένς με μία πιο δυνατή μάχη ή όπως είπε ο DinoHajiyorgi να παρέτεινες τη διαδρομή στη Πόλη πριν συναντήσει τους Βαρβάρους, σκεφτόμενος τις ιστορίες του παππού που ίσως μας έδιναν και περισσοτερες πληροφορίες για το πως έφτασε η κατάσταση ως εκεί. Επίσης έχω την εντύπωση πως θα βοηθούσε αν έγραφες σε τρίτο πρόσωπο, καθώς δεν νομίζω πως υπάρχει και κανένας λόγος να συμπαθήσουμε και να ταυτιστούμε ιδιαίτερα με τον καπιτάλα... ΥΓ Επειδή διάβασα το αντίθετο, εμένα μου άρεσε που μας έδωσες το που διαδραματίζεται η ιστορία και δεν το άφησες ασαφές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 (edited) Έγραφα έγραφα έγραφα σχολιασμό, και μετά, πριν ποστάρω, είδα του έτερου Ντίνου το σχόλιο και λέει ακριβώς αυτό που θα σου σημείωνα. Εκείνη την ιστορία θα ήθελα να τη δω. Μέχρι το τέλος να πηγαίνει έτσι. Είμαι φαν της ασάφειας και, ειδικά στον τρόμο, αν δώσεις αρκετά στοιχεία, η ιστορία κερδίζει (είναι gamble βέβαια, γιατί αν δε δώσεις αρκετά, το 'χασες το παιχνίδι) Του βάζω ένα +1, και προσθέτω πως μου άρεσε η καλή γραφή και το κοινωνικό perspective που προσφέρεις. edit ΥΓ: είναι η βορειοελλαδίτικη φύση μου, που θα μου καθόταν καλύτερα ο τίτλος αν ήταν "Πεινάνε"; Edited February 2, 2011 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Κυλούσε το κείμενο, δεν κούραζε το απόλαυσα. Το αστικό τοπίο έχει γίνει αγαπημένο μου πια και μου άρεσε που το έθεσες έτσι, όπως επίσης και οι παρεμβαλόμενες γραμμές. Από εκεί και πέρα, του έλειψε λίγη ένταση να το ανεβάσει και να μας τραβήξει περισσότερο. Καλή επιτυχία, Σπυράκο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 Καλό. Είχε ρυθμό, ένταση, κορύφωση της δράσης όπως έπρεπε και έναν προσεγμένο και απόλυτα πιστευτό πρωταγωνιστή. Και ενώ το κοινωνικό μήνυμα ήταν σαφές, δε μπορώ να πω ότι μου άρεσε ο τρόπος που δόθηκε με τα εμβόλιμα αποσπάσματα των "άλλων". Ήταν σα να μου το τάισες με το ζόρι. Καταλαβαίνω ότι είναι λίγο δύσκολο στην έκταση του διηγήματος να γίνει αυτό που θα πω, αλλά ήθελα το μήνυμα αυτό να περνάει εξ ολοκλήρου μέσα από τον πρωταγωνιστή. Όπως τα πολύ έξυπνα σημεία όπου αναφέρεται στις μπότες του, στους "βάρβαρους" κλπ. Αυτά τα σημεία ήταν πολύ πιο δυνατά και ανέβασαν την αξία του κειμένου πολύ περισσότερο από τις ατάκες τύπου προκήρυξης και για μένα αυτό κάνει τη διαφορά. Είναι από αυτά τα στοιχεία που μπορούν να φωνάξουν το μήνυμα πιο δυνατά κι απ' την πιο δυνατή ντουντούκα. Υπό αυτό το πρίσμα βρίσκω το τέλος της ιστορίας άστοχο. Πετάγεσαι από την ιστορία του πρωταγωνιστή στην δευτερεύουσα ιστορία της εξέγερσης (που ως τότε λειτουργούσε πολύ έξυπνα και πετυχημένα στο υπόβαθρο) και κλείνεις με αυτή (και πάλι με σύνθημα). Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Η ιστορίες με ζόμπι και για εμένα δεν πολύ λειτουργούν. Μου θυμίζουν αμέτρητες ταινίες που έχουν την ίδια πάνω κάτω πλοκή, αλλά και πάλι η ιστορία σου είχε άπλετο σασπένς, μου άρεσε παρότι σαν αρχική ιδέα δεν με τράβηξε. με μαγνήτισε η αρχή της με το ελικόπτερο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Απ' τα καλύτερα του διαγωνισμού! Περίμενα κάποιος να εκμεταλλευτεί κι αυτή την πλευρά της φρίκης και το έκανες, το έκανες καλά και αποτελεσματικά. VERY well done! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Αν κατάλαβα καλά, έχουμε μια Αθήνα, όπου η ελίτ ζει στα υψώματα, ενώ η υπόλοιπη πόλη είναι γεμάτη από τα ρεμάλια της κοινωνίας, που οι “βουνίσιοι” θεωρούν τέρατα, ενώ αυτοί, γεμάτοι μίσος, προσπαθούν να τους ρίξουν. Στα ίχνη του Ρομέρο, δηλαδή. Η ιδέα μου άρεσε πολύ, και το πρώτο τρίτο της ιστορίας με συνεπήρε. Η συνέχεια όμως, με το συνεχόμενο κυνηγητό, δε μου φάνηκε αντάξια, ενώ τα ενδιάμεσα χωρία με τα πλάγια γράμματα δε βρήκα να προσθέτουν τίποτα στην ιστορία, παρά μόνο υπάρχουν ώστε το φινάλε να έχει νόημα. Νομίζω πως θα προτιμούσα να υπήρχαν πολύ περισσότερα, είτε ως σκέψεις, είτε, καλύτερα, ως παράλληλη αφήγηση, για τη ζωή του αφηγητή στο Λυκαβηττό. Η ιδέα σου μου άρεσε πραγματικά, γι' αυτό νομίζω ότι της αρμόζει μια πολύ πλατύτερη ανάπτυξη, ώστε να αναδειχθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Soul_walker Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Καλό! Γρήγορο, με τα ‘τέρατα’ να κρατούν μια αίσθηση τρόμου και το τέλος να δίνει ένα φως για την περιοχή που συμβαίνει το όλο θέμα. Θα έλεγα πως λείπουν μερικές σελίδες ακόμα όμως ιστορίας. Δεν θα έλεγα όχι σε περισσότερες πληροφορίες αυτού του κόσμου και μια μικρή εξήγηση για το πως έφτασαν έτσι τα πράγματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.