aScannerDarkly Posted January 26, 2011 Share Posted January 26, 2011 Λέξεις: 3267 Σχόλια: Κατ' αρχάς, μιας και χωρίς την απαραίτητη "εθελόντιση", μάλλον το παρόν δε θα είχε γραφτεί, αφιερώνεται ως εκ τούτου στον mman. Ευχαριστίες ή κατάρες σε αυτόν. Το χωριό και η ιστορία του είναι πραγματικά. Από κει και πέρα, πολλά από τα υπόλοιπα τα έχω βγάλει από το μυαλό μου, ώστε να με βολεύουν, οπότε μην τα πάρετε και πολύ στα σοβαρά. (Γι' αυτό απέφυγα και να χρησιμοποιήσω περισσότερα τοπωνύμια). Tha rokanisoun.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted January 27, 2011 Share Posted January 27, 2011 Με όλο το σεβασμό,Πολύ μου άρεσε το κλίμα, το όλο σκηνικό του διηγήματος σου, αλλά θεωρώ ότι το τέλος ήταν πολύ απότομο . με την εισαγωγή σου, στο να μπεις στην ουσία της υποθέσεως ,θα έπρεπε τουλάχιστον να γράψεις ένα διήγημα 15000+ λέξεων, ώστε να υπάρχει αρμονία στην εισαγωγή και στο φινάλε, την ολοκλήρωση της ιστορία σου . (Άρχισε όμως να μου συμβαίνει και κάτι που με ανησύχησε. Κάθε που έπεφτα για ύπνο, ένιωθα όλο και πιο εξουθενωμένος και τα πρωινά με δυσκολία) από εδω και πέρα, ως το τέλος ήταν πολύ γρήγορο, ταχύ ,πιεζόσουν από της λέξεις και πρότρεξες την ιστορία σου. και αν ήταν όντος χάλια γιατί δεν έφυγε, να πάει σε κάποιο γιατρό ,τη περίμενε ,το αμάξι του τι έγινε? 25 μέρες+ πέρασαν γιατί.? Κατά τα αλλά μου άρεσε ,αλλά το τέλος ήταν ξαφνικό, αν την εισαγωγή την κράταγες και την ιστορία σου την συνέχιζες, πιστεύω ότι θα γινόταν εκπληκτικό διήγημα, αλλά για το όριο τον λέξεων που μας δόθηκαν ήταν απότομο… Η ταπεινή μου γνώμη....... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 27, 2011 Share Posted January 27, 2011 Πρώτ' απ' όλα να πω ότι η αφιέρωση με τιμά, πολύ περισσότερο όταν το αποτέλεσμα είνα τόσο αξιοπρεπές όσο αυτό. Αν και κατά την άποψή μου δεν είναι το "καλύτερο" διήγημα του διαγωνισμού, είναι νομίζω το πιο καλογραμμένο όσον αφορά την άνετη, ξεκούραστη για τον αναγνώστη και "σωστή" χρήση γλώσσας. Τα όποια εκφραστικά του ζητήματα είναι ελάχιστα, αμελητέα (αν και κάπου λείπει ένα "να" -βρες το). Το κυριότερο πρόβλημά του είναι μια ανισοκατανομή της ύλης και του ρυθμού κορύφωσης. Κόψε από την εισαγωγή και άπλωσε το τέλος. Δεν χρειάζεται να περιγράψεις το σχεδιασμό και το χτίσιμο. Ξεκίνα κατευθείαν μέσα από το σπίτι. Το παρελθόν (αγορά, σχεδιασμό, χτίσιμο, μετακόμιση) μπορείς να το περιγράψεις / υπονοήσεις με κατάλληλες εμβόλιμες φράσεις ή κάποιο (σύντομο πάντα) flashback. Γενικά: Σε τόσο μικρή έκταση, όρμα αμέσως στο ψητό. Αν το είχες κάνει απ' την αρχή, παρουσιάζοντας τις γυναίκες σαφώς πριν από τη μέση του διηγήματος, θα είχες 2.000 ή και περισσότερες λέξεις να αναπτύξεις πιο άνετα την ατμόσφαιρα τρόμου και να κορυφώσεις πιο ομαλά. Καλή προσπάθεια πάντως. Ψηλά στην κατάταξή μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted January 27, 2011 Share Posted January 27, 2011 Η ιστορία ήταν ωραία, καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα μα το απότομο φινάλε μας τα χάλασε ολίγον τι. Ας όψεται βέβαια το άτιμο το όριο λέξεων. Θα μπορούσες σαφώς να το είχε αποφύγει αυτό, αν έδινες λιγότερες περιγραφικές, αλλά και άλλες, λεπτομέρειες και άρχιζες να ξετυλίγεις νωρίτερα την καθαρή ιστορία. Είχες και ακόμα περίπου 250 λέξεις μέχρι να φτάσεις στο όριο, οπότε πιστεύω πως θα μπορούσες να παρουσιάσεις κάτι πιο ολοκληρωμένο. Γενικά καλό το αποτέλεσμα, μα θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ορφέας Κάππα Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Με άγγιξε πολύ η ιστορία σου, κυρίως γιατί έχω ζήσει σε παρόμοια απομονωμένα χωριά πολλά χρόνια της ζωής μου. Δεν θέλω να επαναλάβω όσα είπανε οι προηγούμενοι σχολιαστές, θα ήταν βλαμμένο, πάντως έχουν δίκιο. Θα προσθέσω μόνο οτι δεν κατάλαβα καν για τι είδους πλάσματα μιλάμε (ίσως λόγο των ελλειπών γνώσεών μου σε μυθολογία?), και οτι γενικά, ενώ με τσίτωσες στην αρχή με την όλη ατμόσφαιρα στο τέλος με άφησες να πέσω σαν σακί πατάτες, μπούφ, αυτό.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Μου άρεσε πολύ το διήγημα σου Scanner, είναι ένα από τα αγαπημένα μου του διαγωνισμού, από εκείνα που δυσκολεύουν την ψήφο μου. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να μάθω την ακριβή φύση των πλασμάτων σου, ή πως προέκυψαν, έτσι διατηρούνται πιο ενδιαφέροντα και ανατριχιαστικά. Έχουν όμως δίκιο οι προλαλήσαντες για την κατανομή των κεφαλαίων σου. Ο τρόπος που ξεκινάς το διήγημα, το teaser για το τέλος, ο τόσο ατμοσφαιρικός, όσο πλησιάζαμε στο φινάλε του κειμένου αναρωτιόμουν όλο και πιο περίεργος πότε θα προλάβαινες να αναπτύξεις αυτή την κορύφωση του τρόμου για εκείνη την μοιραία στιγμή. Ε, η απάντηση είναι ότι το έκανες τροχάδην, ενώ ήθελε την ρέγουλα του. Να πιστέψουμε στα συμπεράσματα του και να νιώσουμε την απελπισία του. Αξίζει να το δουλέψεις μετά τον διαγωνισμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Εδώ θα μαλώσουμε γιατί το θέμα μου άρεσε πολύ, γιατί το σκηνικό είναι υπέροχο, γιατί είναι το πιάτο που μου αρέσει να τρώω … Βρε, ποιος σου είπε πως θέλουμε να μάθουμε πως είναι το σπίτι των ονείρων σου, πως θα το διακοσμήσεις κλπ, κλπ, μήπως θέλεις να πάμε και μαζί στα μαγαζιά να το συζητήσουμε… Τες πα, όταν το φτιάξεις αυτό το σπίτι περιμένω πρόσκληση. Κόψε πάραυτα τις αρχιτεκτονικές παρεμβολές και κάνε μια έρευνα πάνω σε όσα έχεις γράψει. Ο Εύηνος είναι ένα υπέροχο ποτάμι! Μια μέρα έφαγα για να ψάχνω πληροφορίες για την περιοχή και τους μύθους της. Άσε που πριν χρόνια είχα δει ένα ντοκιμαντέρ που είχαν κινηματογραφήσει τα σπίτια καθώς βυθίζονταν σίγα – σιγά στην λίμνη. Πολύ ωραίο το περιβάλλον, μαγευτικά τα κορίτσια, η γοητεία της θλίψης γεμάτη νοσταλγία… Σε δικαιολογώ μόνο γιατί μου είχες πει ότι δεν είχες αρκετό χρόνο. Μην το αφήσεις έτσι κάνε κάτι. Ισχύει το ίδιο σκηνικό για τα λουλούδια που έγραψα και στον Ντίνο, αλλά εδώ θα ήθελα πολύ να το δω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Εχεις διαβάσει το Κτίσμα, του Κάφκα; Αν όχι, ψάξ'το. Είναι εξήντα σελίδες όπου περιγράφεται το λαγούμι ενός τυφλοπόντικα, ή κάτι τέτοιο. Δεν κατάφερα να το τελειώσω. Να πω τα ίδια, δεν έχει πολύ νόημα. Απλώς να εκφράσω ότι αυτές τις μέρες διαβάζω για την εξεταστική και σε αρκετά σημεία η ιστορία σου με έφερνε στο μυαλό τεχνικές μηχανικές, εγγειοβελτιωτικά έργα και δομοστατικά. Αυτό από μόνο του είναι ένα σημαντικό μείον, αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί επέμεινες τόσο πολύ στην αρχή σε αυτές τις λεπτομέρειες, τις οποίες μάλιστα απέδωσες με έναν αρκετά μηχανιστικό και στεγνό τρόπο, σαν να έκανες κάποια εργασία ή δημοσιογραφική ανταπόκριση. Ο χώρος που έφαγες γι αυτό σου στέρησε από το τέλος, ακριβώς όπως στα είπαν παραπάνω. Κατά τα άλλα, μια αναμενόμενα καλή ιστορία, που εγώ όμως θα ήθελα να απολαύσω περισσότερο. Ιστορίες με χωριά και αναζητήσεις σε αυτά με γοητεύουν, η "λαογραφία" ήταν πετυχημένη και η αίσθηση αναμονής που δημιουργούσες, το ίδιο. Το τέλος δυνατό και ανατριχιαστικό, αλλά...είπαμε. ΥΓ:Βελούχι είναι ένα σουβλατζίδικο από όπου παραγγέλνω αρκετά συχνά. Πολύ καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 28, 2011 Author Share Posted January 28, 2011 Ο Εύηνος είναι ένα υπέροχο ποτάμι! Μια μέρα έφαγα για να ψάχνω πληροφορίες για την περιοχή και τους μύθους της. Άσε που πριν χρόνια είχα δει ένα ντοκιμαντέρ που είχαν κινηματογραφήσει τα σπίτια καθώς βυθίζονταν σίγα – σιγά στην λίμνη. Γκουχ γκουχ, Μόρνος. Ο Εύηνος έχει την καινούργια λίμνη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Γκουχ γκουχ, Μόρνος. Ο Εύηνος έχει την καινούργια λίμνη. Από τις αρχές του 21ου αιώνα ποσότητες νερού από τον Εύηνο μεταφέρονται στον ποταμό Μόρνο με αγωγό για να συμβάλλουν στην υδροδότηση της Αθήνας . Το έργο αυτό έγινε εξαιτίας των αυξημένων αναγκών της πρωτεύουσας σε νερό. Παρά τους ισχυρισμούς της ΕΥΔΑΠ ότι το έργο αυτό «θα λύσει οριστικά το πρόβλημα», η μεταβολή του κλίματος πιθανότατα θα το καταστήσει ανεπαρκές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Καλογραμμένη ιστορία που διαβάζεται εύκολα και γρήγορα. Ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες για το Βελούχι και ωραίος ο θρύλος που έφτιαξες για το χωριό φάντασμα. Πολύ ωραίες και οι εικόνες των ερειπωμένων σπιτιών και των επισκεπτριών του. Παρόλ’ αυτά, όμως, μου έλειψε η ένταση και η αγωνία που περίμενα σε μια ιστορία τρόμου, παρά το ότι η περιπλάνησή μας στο χωριό είχε κάτι το μυστηριακό και ατμοσφαιρικό. Πολύ καλή η αρχή, χώνει νύχια και δόντια στην πλάτη σου, αλλά μετά χάνεται αυτή η αίσθηση. Πολλές οι περιγραφές για την μετακόμιση και την ανακαίνιση. Θα προτιμούσα να έλειπαν οι περισσότερες και να μας έδινες πιο πολύ από τον τρόμο που κατοικεί εκεί. Το τέλος είναι πολύ δυνατό, ξαναεπιστρέφουν τα νύχια και τα δόντια της αρχής. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 28, 2011 Author Share Posted January 28, 2011 (edited) Από τις αρχές του 21ου αιώνα ποσότητες νερού από τον Εύηνο μεταφέρονται στον ποταμό Μόρνο με αγωγό για να συμβάλλουν στην υδροδότηση της Αθήνας . Το έργο αυτό έγινε εξαιτίας των αυξημένων αναγκών της πρωτεύουσας σε νερό. Παρά τους ισχυρισμούς της ΕΥΔΑΠ ότι το έργο αυτό «θα λύσει οριστικά το πρόβλημα», η μεταβολή του κλίματος πιθανότατα θα το καταστήσει ανεπαρκές. Ε ναι, δεν έχει λίμνη ο Εύηνος, έχει κάτι άλλο. Ήμουν μικρός όταν συζητιόταν και δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε. Όπως και να έχει, για το ίδιο πράγμα μιλάμε. Πάντως, το φράξιμο του Μόρνου έπνιξε το χωριό. Edited January 28, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted January 29, 2011 Share Posted January 29, 2011 Ωραία, πολύ ωραία η γραφή σου, Σκάνερ, ως συνήθως! Κι αυτή τη φορά, μπορώ να πω πως απόλαυσα την ιστορία σου πολύ περισσότερο από άλλες φορές. Θες το σκηνικό με το σπίτι, θες το μυστηριώδες πέπλο που σκεπάζει το χωριό, θες ο ονειρεμένος αυτός μήνας που κατέληξε σε εφιάλτη... Δεν ξέρω, τα περισσότερα μου άρεσαν στην ιστορία! Ίσως, βέβαια, βρήκα λίγο απότομο το τέλος (κάτι παθαίνεις στο τέλος, έτσι; :tongue:) μα αυτό δεν χάλασε καθόλου από την ομορφιά του – για μένα. Well done! Καλή επιτυχία, Ηφαιστίωνα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 29, 2011 Share Posted January 29, 2011 (edited) Διάβασα το κείμενο. Μπορώ να πω οτι το τέλος με παραξένεψε, διότι κατά τη γνώμη μου άφηνε πάρα πολλά στη φαντασία, και νομίζω οτι ήταν υπερβολικά πολλά για να επιδράσει αυτό θετικά. Βέβαια οφείλω να σημειώσω οτι δεν έχω γνώση της μυθολογίας της περιοχής, οπότε διέκρινα στις τελευταίες γραμμές μόνο ό,τι θα παρατηρούσε ο καθένας που δε διαθέτει κάποια τέτοια γνώση. Αυτό που μου άρεσε ήταν η προοδευτική κατάπτωση του αφηγητή, όμως και εδώ η προσωπική μου εκτίμηση είναι οτι συνέβη ομοίως απότομα, ήταν ανισοβαρής η περιγραφή της σε σύγκριση με το μεγάλο εισαγωγικό κομμάτι του κειμένου. Η γλώσσα μου άρεσε, υπήρχαν δύο λάθη που κρίνω οτι είναι τυπογραφικά. Ωραίο ως συμμετοχή, και θα το κρατώ υπ όψη μου διαβάζοντας και τα άλλα έργα που λαμβάνουν μέρος στο διαγωνισμό. Αν θα μπορούσα να προτείνω κάτι θα ήταν αν ήθελες και είχες διάθεση να επεξεργαστείς ξανά την ιδέα. Βέβαια ως συγγραφέας που είμαι και εγώ έχω τις ιδιαιτερότητές μου, αυτό δε σημαίνει οτι η δική μου γνώμη είναι η σωστή. Αλλά αποφάσισα να σημειώσω κάποιες ιδέες για μία εναλλακτική παρουσίαση του κειμένου: -Το σπίτι είναι απο μαύρη πέτρα, κάτι που εικάζω οτι αποτελούσε έμμεση (υπήρχαν και άμεσες) αναφορά στη μελαγχολική ψυχοσύνθεση του αφηγητή. Θα μπορούσε ίσως να παίξει έναν πιο προφανή ρόλο στο διήγημα. -Θα μπορούσες ίσως είτε να μην συμπεριλάβεις τα στοιχεία που προυποθέτουν γνώση της μυθολογίας, είτε να παρουσιάσεις πιο εκτενώς τί σημαίνουν, κατά τον αφηγητή ή αντικειμενικά. -Η ατμόσφαιρα του κειμένου, κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι ασαφής. Δεν προκαλεί κάποιο συγκεκριμένο συναίσθημα. Δίχως την ειδική του κατάληξη θα μπορούσε κάλλιστα να είχε μετατραπεί σε ένα κείμενο γενικής λογοτεχνίας, ένα κάπως μελαγχολικό κομμάτι για τη ζωή ενός έρημου μεσσήλικα. Ωστόσο έχει φυσικά στοιχεία τρόμου, αλλά δυνητικά αυτά μπορούν να τονιστούν πολύ περισσότερο. Αυτά για την ώρα. Σου εύχομαι καλή επιτυχία Edited January 29, 2011 by Iwannhs Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted January 29, 2011 Share Posted January 29, 2011 Πολύ καλά γραμμένο όπως λέει και η λαίδη μας. Και Ευρυτάνας ων το ότι η ιστορία διαδραματίζετε δίπλα μας... και δή σε χωριό ονόματι Βελούχι σαν τον Τυμφρηστό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Ελληνική ύπαιθρος και το υπαρκτό βυθισμένο χωριό από τη μια, ατμόσφαιρα που με παραπέμπει περισσότερο σε βορρά από την άλλη. Στα συν Η ατμόσφαιρα της περιοχής, η απομόνωση, η μοναξιά. Η γραφή είναι πολύ καλή, το αντικείμενο της πείνας έχει πρωτοτυπία. Μ' αρέσει επίσης η δυική φύση της πείνας: οι γυναίκες ρούφηξαν την ψυχή του και τα αρσενικά αδέλφια τους θα ροκανίσουν το κορμί του. Πολύ καλό σημείο. Και κάπου, λιγότερο τονισμένη, παίζει και η δική του πείνα για συντροφιά. Στα πλην Ασύμμετρη εξέλιξη της ιστορίας -το είπαν κι άλλοι. Περιγράφεις τόσο πολύ και με τόση λεπτομέρεια το σπίτι, για ένα διήγημα αυτού του μεγέθους, που περίμενα ότι θα διαδραματιστεί κάτι που έχει σχέση με το ίδιο. Σχεδόν περίμενα να γίνει κάτι εξαιτίας των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Επίσης με παραξένεψε λίγο που πάει να αντλήσει από μια ιστορία στοιχειώματος αλλά στο τέλος, αν καταλαβαίνω καλά, το κακό δεν είναι ούτε κι αυτό αλλά δε μας λες καθόλου τι είναι. Αυτό μου έλειψε. Υ.Γ. Και μια ικανοποίηση για το προσωπικό μου γούστο: Να και μια ιστορία τρόμου χωρίς αίματα, εντόσθια και μυαλά στο προσκήνιο, με τον τρόμο να ενεδρεύει σε διαφορετική μορφή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Ας πρωτοτυπήσω... Μήπως μπορείς να γράψεις καμιά 5άρα ακόμα καλογραμμένες χιλιάδες λέξεις, με τον τύπο να είναι μελαγχολικός, να καραγουστάρει το σπίτι του, να κάνει σουλάτσο πέρα-δώθε στο δάσος, να πίνει ουϊσκάκια δίπλα στο τριζοβόλημα της φωτιάς και να είναι ο πιο μερακλής απ’ όλους τους ήρωες των υπόλοιπων ιστοριών που γράψαμε όλοι οι υπόλοιποι μαζί; Πιστεύω έμεινε πολύ πίσω η πείνα, όπως επίσης και οι διάφορες (για μένα απαραίτητες) εξηγήσεις σχετικά με το τι συμβαίνει. Πολύ εφιαλτικό τοπίο πρέπει να είναι πάντως… να υπάρχουν σπίτια εκεί κάτω και να τα δεις να λάμπουν υγρά κάτω από τον ήλιο… μπρρρ… ή να τα βλέπεις τη νύχτα… μπρρ… μπρρ… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Απλά θέλω κι άλλο. Δε με χάλασε καθόλου η μεγάλη εισαγωγή. Η δύναμη και η επιβλητικότητα του τοπίου ήταν βασικός παράγοντας στην ιστορία. Η φύση σαν θεατής των γεγονότων προμηνύει καταστάσεις στο τέλος-με το σκοτάδι- και δίνει σημασία στο ίδιο το χωριό. Γράφεις πολύ όμορφα. Με κάθε ειλικρίνεια, ο τρόπος που εκφράζεσαι είναι από τους αγαπημένους μου στο site. Θα ήθελα να εμβαθύνεις λίγο περισσότερο στον φόβο του κεντρικού ήρωα... να μας κάνεις να τρομάξουμε ουσιαστικά λίγο περισσότερο. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Ωραίες περιγραφές της εξοχής, υφέρπουσα πείνα και τρόμος που τελικά αποδεικνύεται ο κύριος άξονας. Ο νικητής μου για αυτό το διαγωνισμό, αν και λίγο στη μυρωδιά του ξύλου και του βερνικιού μου τα χάλασες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 Πολύ στρωτή αφήγηση, έχει όλη την αμεσότητα του αυθεντικού παραδοσιακού μύθου ειδωμένου από τα μάτια του ξένου. Πραγματικά πολύ καλή γλώσσα. Η ιστορία αυτή καθαυτή ήταν καλή αλλά άργησε πολύ να ξεκινήσει γεμίζοντάς μας πληροφορίες που δε ξέρω κατά πόσο τις χρειαζόμασταν (σε διήγημα αυτής της έκτασης). Άργησε να δημιουργηθεί ατμόσφαιρα -πήγαν στράφι τα καταπληκτικά τοπία του πνιγμένου χωριού- και μόλις μπήκε στο ζουμί, πουφ, τέλειωσε. Δεν έμειναν ερωτηματικά ή κάτι τέτοιο. Ήταν καθαρά θέμα άνισου ρυθμού και ταχυτήτων στα επιμέρους κομμάτια. Αλήθεια στεναχωρήθηκα γιατί πιστεύω χάθηκε άδοξα μια εξαιρετική "ιστορία φαντασμάτων" με μπόλικη ανατριχίλα, γνήσιο υπερφυσικό μυστήριο αλλά χωρίς μπαλτάδες κι αίματα και, κερασάκι, το έντονο (νεότερο) ελληνικό στοιχείο. Φυσικά, ποτέ δεν είναι αργά. mman! Εθελόντισέ τον άλλη μία δόση σε παρακαλώ! Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 Χμμμ... Πολύ καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό, όπως και άλλα σου. Δίνεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να μεταφερθούμε εκεί και στο μυαλό του ήρωα και λίγες παραπάνω, μη σου πω. Αλλά... -Καταρχάς είναι εκτός θέματος ή σχεδόν. Πού είναι η πείνα; Στο τέλος μόνο κάαατι υπονοείται, αλλά από πού και ως πού "πεινούσαν" αυτοί που "θα ροκανίσουν"; Οποιαδήποτε απειλή και οποιουδήποτε είδους επίθεση τη βαφτίζουμε πείνα με το έτσι θέλω; -Και για τίτλο μάλλον δεν ήξερες τι να βάλεις. -Η γλώσσα, που τόσο άρεσε στους περισσότερους, εμένα (ναι, εμένα) μου φάνηκε υπερβολικά "σιδερωμένη", γραμματικά και συντακτικά σωστή. Είπαμε να γράφουμε σε σωστή γλώσσα για να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι διαβάζουν, αλλά όχι και έτσι, κάθε πρόταση λες και την έγραψε ο καλύτερος μαθητής σε έκθεση. Χάνει σε ζωντάνια έτσι. Θέλω να πω, κανείς δεν εκφράζεται στην πραγματικότητα τόσο σωστά, λες και κρατάει κανένα βιβλίο γραμματικής στο χέρι. Όλοι κόβουν κάποιες προτάσεις στη μέση, κάποιες λέξεις τις προτιμούν από άλλες, χρησιμοποιούν παροιμίες και εκφράσεις που έφτιαξαν οι ίδιοι κλπ. Κάτι τέτοια δείχνουν το χαρακτήρα αυτού που μιλάει(ειδικά εδώ, μια και γράφεις σε πρώτο πρόσωπο), αλλά κυρίως ζωντανεύουν το κείμενο. Σε ένα άρθρο ή έκθεση ή δοκίμιο αυτό θα ήταν λάθος, αλλά στη λογοτεχνία, νομίζω επιβάλλεται. -Για την άνιση δομή συμφωνώ κι εγώ. Φαίνεται σαν να το ξεκίνησες με την προοπτική να γράψεις νουβέλα και μετά είδες ότι δε σου φτάνουν οι λέξεις και στρίμωξες τις υπόλοιπες πληροφορίες όπως όπως στο τέλος(το κάνω κι εγώ αυτό...). Θα έβγαινε ένα πιο ενδιαφέρον διήγημα αν το άπλωνες περισσότερο. Για δοκίμασε. -Μια υποκειμενική παρατήρηση: δε μου αρέσουν καθόλου οι ιστορίες που διαδραματίζονται σε ελληνικό τοπίο και μάλιστα σε επαρχία. Χάνεται η μαγεία και τις βαριέμαι. Θέμα γούστου. Αλλά αντικειμενικά αναγνωρίζω την προσπάθεια που χρειάζεται για να φτιάξεις κάποια πειστική ιστορία φαντασίας με υλικά-πληροφορίες τόσο πραγματικά και καθημερινά. Υπάρχουν, βέβαια, ιστορίες που, παρόλο που ανήκουν σε αυτό το είδος, καταφέρνουν να με πείσουν ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο ψήγμα γοητείας μέσα σε όλες αυτές τις πληροφορίες. Απλώς αυτή δεν είναι μία απ' αυτές... Ίσως να γίνει, αν τη μεγαλώσεις. Τι γράφει ένας καλός συγγραφέας όταν τον ζορίζουνε 1)το όριο λέξεων, 2)το θέμα και 3)ο mman. Ρίχ' του άλλη μία με την ησυχία σου και θα απογειωθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 -Η γλώσσα, που τόσο άρεσε στους περισσότερους, εμένα μου φάνηκε υπερβολικά "σιδερωμένη", γραμματικά και συντακτικά σωστή. Είπαμε να γράφουμε σε σωστή γλώσσα για να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι διαβάζουν, αλλά όχι και έτσι, κάθε πρόταση λες και την έγραψε ο καλύτερος μαθητής σε έκθεση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 -Η γλώσσα, που τόσο άρεσε στους περισσότερους, εμένα μου φάνηκε υπερβολικά "σιδερωμένη", γραμματικά και συντακτικά σωστή. Είπαμε να γράφουμε σε σωστή γλώσσα για να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι διαβάζουν, αλλά όχι και έτσι, κάθε πρόταση λες και την έγραψε ο καλύτερος μαθητής σε έκθεση. Α, ναι, αυτό ξέχασα να το ξεκαθαρίσω: ΔΕΝ είμαι σχολαστική, δεν κυνηγάω την ορθογραφία για χάρη της ορθογραφίας, αλλά μόνο στο βαθμό που εμποδίζει την επικοινωνία ή το να ευχαριστηθείς ένα διήγημα. Εξ ου και το παραπάνω. Αυτά είναι! Ο Χατζηγιώργης μού ρίχνει δούλεμα υψηλού επιπέδου, κείμενο και εικόνα μαζί! (Εγώ φταίω που κρατήθηκα και δεν έκανα πλάκα με αυτό.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Είχε όλα τα συστατικά ένός διηγήματος από τον "κύκλο του Λάβκραφτ". Όλα όμως; Ακόμα και τα κοάσματα των βατράχων; Περίμενα κθουλιά σε ελληνικό σέττινγκ (έχουμε τουλάχιστον άλλο ένα τέτοιο κείμενο εδώ μέσα, μπάι δε γουέι) και χαιρόμουν, αλλά το τέλος ήρθε απότομο και... σμπομφ! Πάντως η σιδερωμένη γλώσσα ταίριαζε με τον χαρακτήρα του μονόχνωτου μεσήλικα. Αλλά "πού αφήσατε τα δέντρα και τα ποτάμια σας" και στο καπάκι "ελάτε να σας δείξω τη συλλογή μου από γκραβούρες"; Ευτυχώς δηλαδή που δεν ήτανε κανονικές κοπέλες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Δεν έχω πολλά να πω. Έπεσε μπόλικη περιγραφή στην οποία θυσιάστηκαν πολλές λέξεις που θα ήταν χρήσιμες αλλού. Παρόλα αυτά το διήγημα στέκει μια χαρά και όταν το μεγαλώσεις (ελπίζω και εύχομαι να το μεγαλώσεις δηλαδή), θα μας δώσει πολλά περισσότερα πράγματα. Καλή τύχη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.