Ad Noctum Posted January 26, 2011 Share Posted January 26, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Αντώνης Κατσαρός Είδος: Τρόμου Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 2740 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Για τον 3ο (23ο) Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας Τρόμου Όταν μεγαλώσεις.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ορφέας Κάππα Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Δεν μπορώ να πω οτι ενθουσιάστηκα. Η φάση με τα σκυλιά και τον ξιφομάχο ήταν βγαλμένη κατευθείαν απο video game, κάτι που μου άρεσε πολύ. Αλλά ποιός ήταν ο τύπος? Δεν σου λέω να μπείς σε λεπτομέρειες, αλλά τουλάχιστον δικαιολόγησε λιγουλάκι την αμφίεσή του ( ίσως να λέω και μαλακίες ε?). Όσο δυνατό ήταν αυτό το μέρος της ιστορίας όμως, τόσο αδύναμο ήταν όλο το υπόλοιπο. Νομίζω οτι ο παππούς που λέει ιστορίες και τετράδια και εργοστάσια και τέτοια θα μπορούσε να παραληφθεί, γενικά μου δίνεις την εντύπωση οτι το έχεις γράψει με copy-paste. Αργείς πολύ να μπείς στο ψητό και όταν τελικά μπένεις το κόβεις απότομα. Μια αντιδρασούλα απο τον αναγνώστη του τετραδίου βρε αδερφέ, κάτι, να μην τελειώνει έτσι ξερά. Την απόλαυσα πάντως, κάτι τέτοια τρομακτικά και ανεξήγητα γουστάρω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Το δόλωμα με τον παππού και το μυστικό του πετυχημένο, μόνο που δυστυχώς δεν ανταμείβει τις προσδοκίες του αναγνώστη. Το δε σκηνικό πάνω στο οποίο πέφτει ο ήρωας σου και παρακολουθεί αθέατος, ξεδιπλώνεται σαν κακοπαιγμένο b-movie, ή σενάριο από video game όπως είπε κάποιος άλλος. Κρίμα, γιατί χάνονται όλες εκείνες οι τρομακτικές δικαιολογίες που θα δικαιολογούσαν την συμπεριφορά του παππού προς τον εγγονό του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Αν το ανέπτυσες λίγο περισσότερο, είχες το περιθώριο, θα ήταν καλύτερο. Πολλά πράγματα μένουν αδιευκρίνιστα και και γενικά δεν είναι απολύτως κατανοητό, τουλάχιστον για εμένα, σε ποιο είδος πείνας αναφέρεσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted January 28, 2011 Share Posted January 28, 2011 Πιο πολύ μου άρεσε ο τίτλος! Δεν μου άρεσε η αναφορά στο τετράδιο, όπως την έκανες. Δεν είναι κακή σαν ιδέα αλλά πρέπει να αναφερθείς πιο μοντέρνα σ’ αυτήν. Το τετράδιο πρέπει να λέει μισόλογα και να βρεθεί ένας μάρτυρας. Ξέρω πως θα μπορούσες να το κάνεις αλλά αν έχεις παραστεί στις τελευταίες στιγμές του παππού σου δεν θέλω να στις θυμίσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted January 29, 2011 Share Posted January 29, 2011 Δεν ξέρω αν έχω δίκιο ,αλλά μου θύμισε κάπως έντονα στο τέλος του …. Η ιστορία ενός βοσκού Έχουν πάρα πολλές ομοιότητες το τέλος και τον δυο διηγημάτων, σίγουρα θα ήταν τυχαίο. αλλά δεν είναι χαρμοσύνη διαπίστωση. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά έμενα μου φερνή το ένα κείμενο το άλλο… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 30, 2011 Share Posted January 30, 2011 Έχεις στήσει την ιστορία μέσα σε ένα καλό ατμοσφαιρικό περιβάλλον, τις περιπολίες στα σκοτάδια και στην ομίχλη. Αυτό μου άρεσε. Μετά, όμως, ήρθε η αποκάλυψη του άντρα και μου το χάλασε κάπως. Ωραίο το παρουσιαστικό του, ωραίοι οι συνοδοί του, αλλά ο τρόπος του δεν έδενε με τα υπόλοιπα. Νομίζω ότι θα προτιμούσα να πεινούσε εκείνος, με κάποιον τρόπο. Επίσης, οι διάλογοι δεν ήταν πολύ πειστικοί. Χάθηκε μέρος της ατμόσφαιρας εκεί. Κάτι άλλο, δεν κατάλαβα τι ήταν εκείνη η χρωματιστή μπάλα. Μ’ άρεσε ο τρόπος που η τελευταία φράση ενώνει τα επιμέρους κομμάτια της ιστορίας. Ωραίο το κόλπο με το τετράδιο, αλλά θα ήθελα να έπεφτε με διαφορετικό τρόπο στα χέρια του εγγονού. Η γραφή σου είναι αρκετά καλή και άμεση. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Απροσδόκητο κακό μέσα σε κρύο και ομίχλη. Αυτά μου έρχονται στο μυαλό κάθε που σκέφτομαι την ιστορία σου. Στα συν Ο τίτλος της ιστορίας και ο τρόπος που έδεσε η φράση του παππού με την τελική ατάκα. Η χρήση ημερολογίου μαζί με την καθ' αυτό διήγηση ως αφηγηματικό μέσο. Στα πλην Ενώ η ιστορία έχει δυναμικό, είναι λίγο δύσκολο να μας πείσει γιατί ας πούμε αυτός ο τύπος με τα 'σκυλιά' ενεδρεύει μόνο κοντά στο εργοστάσιο. Σίγουρα θα μπορούσε να βρει πιο απομονωμένα σημεία για να αρπάξει κάποιον ανύποπτο. Επίσης θα ήταν καλά να έχει ένα δέσιμο με την τωρινή πραγματικότητα, να μεταφέρει την απειλή κοντά μας. Έτσι μένει μέσα στο ημερολόγιο και χάνει ο τρόμος τη δύναμή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Έχει αρκετή τρομαχτική φαντασία από το σημείο που την πέφτουν οι σκύλοι και μετά. Όμως νομίζω ότι η πλοκή δεν είναι γερή. Έμοιαζε λες κι η ιστορία δεν ήξερε που ήθελε να πάει. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είχε κι ένα επιπλέον αρνητικό αποτέλεσμα: το φινάλε μού φάνηκε πολύ αμήχανο και κατά κάποιον τρόπο δυσνόητο. Καλή η ιδέα για το από που πήρε την ατάκα ο παππούς. Πιστεύω το θέμα ‘πείνα’ θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερο στο επίκεντρο, όπως είναι τώρα το βρήκα παραγκωνισμένο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted February 1, 2011 Share Posted February 1, 2011 Μου αρέσει ο "εγκιβωτισμός" σαν μέθοδος αφήγησης οπότε προσωπικά το τετράδιο το κατατάσσω στα συν του διηγήματος. Όπως και την έκφρασή σου. Ο άνδρας που εμφανίστηκε ήταν το καλύτερο σημείο της ιστορίας. Ωστόσο έχω την εξής απορία, από τη στιγμή που επρόκειτο για κάποιο μεταφυσικό στοιχείο, πως και δεν μπόρεσε να διακρίνει τον παππού; Και όπως ειπώθηκε παραπάνω, θα θελα στο τέλος να είχες ίσως κάποια υποσημείωση για να μάθουμε ποιος είναι αυτός ο παράξενος τύπος Το θέμα της πείνας το προσέγγισες από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά. Ενδιαφέρουσα μα όχι αρκετά δυνατή. Πιο πολύ με κέντριζε αυτό που σου έγραψα στο spoiler παρά το βασικό θέμα της ιστορίας. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Δεν νομίζω ότι την επιθυμία να έχεις αδέλφια τη λες Πείνα (αν και μεταφορικά μπορείς να χρησιμοποιήσει το ρήμα). Μου άρεσε ιδιαίτερα το πρώτο μισό του διηγήματος. Από τρόμο, είμαστε ΟΚ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bonanza Jellybean Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Σαν ιδέα το να αφηγηθείς την ιστορία μέσα από τις καταχωρήσεις του ημερολογίου μου άρεσε, καθώς και η τελευταία σκηνή με τα σκυλιά. Στα αρνητικά το γεγονός ότι αφήνεις πολλά χωρίς εξήγηση και ότι δεν υπάρχει καθόλου το στοιχείο πείνας (τουλάχιστον εγώ δεν το είδα!) Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted February 2, 2011 Share Posted February 2, 2011 Ωραίος ο τίτλος, η ημι-ημερολογιακή δομή, τα σκυλιά και ο άγνωστος. Ωστόσο, δεν υπάρχει δέσιμο και σφίξιμο στην ιστορία, κάτι που της στερεί τόσο αληθοφάνεια στο πλαίσιο της ιστορίας, όσο και πειστικότητα και συναισθηματικό αντίκτυπο. Διαβάστηκε ευχάριστα, πάντως, και κύλησε. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 Ιστορία μέσα στην ιστορία. Όμως ενώ ξεκινάς να αφηγείσαι την έξω ιστορία, μετά την αφήνεις στην άκρη, αρχίζεις, ολοκληρώνεις την μέσα ιστορία και... η έξω; Τι έγινε; Μέσα στο τετράδιο λοιπόν, υπάρχει μία αρκετά ατμοσφαιρική αφήγηση, ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη που όμως τελειώνει αφήνοντας ερωτηματικά. Προς τι η εισαγωγή; Η εκτός τετραδίου; Πραγματικά, ένιωσα ότι διάβασα μόνο το μισό κείμενο κι ότι κάτι σημαντικό έλειπε. Ξέρω, ο τίτλος είναι αυτός που τα συνδέει όλα αλλά και πάλι φαίνεται σαν απλό πρόσχημα προκειμένου να διηγηθείς αυτό που πραγματικά ήθελες. Κι εγώ δεν κατάλαβα τι ήταν η χρωματιστή μπάλα. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Ναι, αυτό με την χρωματιστή μπάλα, πέρασε και δεν ακούμπησε... Η ατμόσφαιρα καλή, αλλά η ιστορία λειψή και με πολλές τρύπες... Έχει μια πολλά υποσχόμενη δομή, όμως, την οποία μπορείς να εκμεταλλευτείς και να αναπτύξεις καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Ξεκινάς όμορφα με την ιστορία που περιβάλλει την κυρίως ιστορία, νοσταλγικά και με μια δόση μυστηρίου, και μετά την ξεχνάς εντελώς. Διαβάζουμε το ημερολόγιο κι αυτό ήταν. Νομίζω πως το σωστό θα ήταν να να κλείσεις την αφήγηση του ημερολογίου μέσα στη πλαίσιο που χτίζεις, αντί να το αφήσεις έτσι ξεκρέμαστο. Δεν έχω ιδέα πως είναι μια δουλειά νυχτοφύλακα σε εργοστάσιο, αλλά η περιγραφή σου με έπεισε, ακόμα κι αν είναι της φαντασίας σου. Θα έλεγα πάντως να αποφασίσεις αν θα λες “το περίπολο” ή “η περίπολος”, που είναι μάλλον το πιο σωστό, γιατί πότε το ονομάζεις έτσι και πότε αλλιώς – όπως επίσης θα έλεγα να γράφεις “ο σωλήνας”. Πάντως όλα κυλούν καλά, ώσπου φτάνουμε στη βάρδια με τον Αλέξη. Έχουμε και λέμε... έχει συμβεί κάποιου τύπου διάρρηξη και ο Αλέξης, με μόνη αιτιολογία ότι “γυαλίζει το μάτι του”, προτείνει να κάνουν τις περιπόλους ένας-ένας. Και ο παππούς το δέχεται. Δεν μπορώ να το αποδεχτώ, και το “γυαλίζει το μάτι του” είναι εντελώς προσχηματική δικαιολογία – αν τουλάχιστον σχημάτιζες έναν παράξενο και μοναχικό χαρακτήρα, θα δικαιολογούταν η πρόταση από τη δική του μεριά. Λάθος και οι κενές σελίδες στο τετράδιο – τι γινόταν, ο παππούς γύριζε σελίδες ώσπου “να βρει τη δύναμη να γράψει”; Και το τρικ με το γραφικό χαρακτήρα που γίνεται δυσανάγνωστος όσο περνάει ο καιρός είναι μάλλον παλιομοδίτικο. Στο τέλος εμφανίζεται ο Νταρτανιάν με το γιαταγάνι και μου τα χαλάει όλα. Και το σκηνικό γίνεται ολοένα και πιο άκομψο, τα ζώα που ξερνάνε στις πληγές του και το ότι τελικά χώνει το κεφάλι του στο στόμα του.... Εντελώς καρτουνίστικη και αφελής εικόνα. Τα “σκυλιά” μου θύμισαν έντονα μια άλλη ιστορία που υπάρχει εδώ, αλλά αυτό μπορεί και να είναι απλή σύμπτωση. Κι όλα αυτά συμβαίνουν βέβαια ενώ ο παππούς κάθεται και κοιτάζει. Τι σόι φύλακας είναι, δεν είναι καθήκον του να ειδοποιήσει κάποιον; Πείνα σίγουρα δεν είδα πουθενά, δεν ονομάζεται πείνα η επιθυμία για αδέρφια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Soul_walker Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Ακόμα μία ιστορία του διαγωνισμού που με αφήνει να θέλω και άλλο. Αυτή την φορά όμως νιώθω πως πραγματικά λείπει κάτι καίριο. Η ιστορία τελειώνει απότομα αφήνοντας και τον παππού αλλά και τον ‘αφηγητή’ χωρίς λόγο ύπαρξης παρά το να είναι μάρτυρες στο κάτι σημαντικό που συμβαίνει. Φαντάζομαι πως πρέπει να υπάρχουν και άλλες σελίδες της ιστορίας κάπου, ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Θα συμφωνήσω με τους άλλους ότι -τα εκτός τετραδίου είναι άσχετα και άχρηστα. -η πείνα απουσιάζει. -αφήνεις την ιστορία μισοτελειωμένη. -υπάρχουν κάποια γλωσσικά λάθη. -μοιάζει με το "Ιστορία ενός βοσκού". -αρκετά μένουν ανεξήγητα - ποιος ήταν αυτός με τα "σκυλιά", γιατί δεν είδε τον παππού, τι ήταν η χρωματιστή μπάλα, τι θα γινόταν "Όταν μεγάλωνε" ο Αλέξης κλπ κλπ. Σχετικά καλογραμμένο, αλλά πολύ ημιτελές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted February 6, 2011 Share Posted February 6, 2011 Ωραία ιστορία και πρωτότυπα δοσμένη η πείνα. Αν και μου φάνηκε ότι τέλειωσε απότομα, δεν ξέρω, κάτι περίμενα νομίζω παραπάνω. Πάντως η σύνδεση του τίτλου συνδέεται πολύ αριστοτεχνικά με την τελευταία φράση, παρ’όλο που μέχρι εκείνη τη στιγμή υποθέτεις ότι από αλλού προκύπτει. Μπράβο γι’αυτό! Τέλος, έτσι όπως δίνεις την ιστορία, δεν αποσαφηνίζεις αν το καθοριστικό γεγονός συνέβη και στην πραγματικότητα ή αν υπήρξε μόνο στο μυαλό του παππού. Αυτό είναι κάτι μου άρεσε, αν και θα ήθελα, νομίζω, να ξέρω τι πραγματικά είχε συμβεί –από περιέργεια. Καλή επιτυχία, Αντώνη! Τα “σκυλιά” μου θύμισαν έντονα μια άλλη ιστορία που υπάρχει εδώ, αλλά αυτό μπορεί και να είναι απλή σύμπτωση. Αυτό δεν το παίρνω προσωπικά! :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 7, 2011 Share Posted February 7, 2011 Γενικά: Αξιοπρεπέστατο και στρωτά γραμμένο, για να μην πω καλογραμμένο και πάρουν τα μυαλά σου αέρα. :Ρ Σοβαρά τώρα, έχεις κάνει ΑΛΜΑΤΑ από το τελευταίο σου γραπτό που έχω διαβάσει. Keep it up. Μου άρεσε: η στρωτή αφήγηση, η πλοκή, ο καθαρός λόγος του παππού στο ημερολόγιο, το «ξόρκι», για να το πω χωρίς σπόιλερς. Δε μου άρεσε: Το τέλος. Πιο συγκεκριμένα η τελευταία φράση. Δεν την καταλαβαίνω, ούτε τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με αυτά που του έλεγε ο παππούς, ούτε για ποιο λόγο χρειάζεται ο Αλέξης να μεγαλώσει. Επίσης δεν μου λες τίποτε για το ποιος είναι ο ψηλός άντρας και τι είναι τα ζωάκια του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted February 8, 2011 Share Posted February 8, 2011 Antonisjk. Όταν μεγαλώσεις. Ωραία ιστορία. Μου άρεσε η ιδέα, είχε κάτι από φάντασυ, δίχως να χάνει σε τρόμο. Επίσης ήταν πολύ ατμοσφαιρική, ενώ η αφήγηση του παππού λειτουργεί καλά. Το τέλος άψογο (αν και έχει πολλά νοηματικά άλματα). Ο μονόλογος του άντρα θα μπορούσε να βελτιωθεί, ενώ το κείμενο θέλει επιμέλεια, αρκετές λέξεις δεν χρειάζονται, γίνονται μπερδέματα με τους χρόνους και δεν είναι ξεκάθαρο αν τα γράφει πριν ή μετά που συμβαίνουν ή την ίδια ώρα. Αν είναι το τελευταίο έχει ασυνέπειες, όπως εκεί που στρίβει από μία γωνία και ακούει και σταματάει να γράφει (έγραφε ενώ περπατούσε;) Συνολικά πάντως μου άρεσε πολύ, συγχαρητήρια για την ιστορία σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 9, 2011 Share Posted February 9, 2011 Μου αρέσει να διαβάζω ιστορίες για ξεχασμένα τετράδια με τρομακτικές αφηγήσεις, αλλά αυτή εδώ δεν λειτούργησε καλά. Δεν είχε καμία χρησιμότητα όλο αυτό το τρικ με τον παπού και το τετράδιο, δεν έδεσε με την ιστορία που διηγείται, και με άφησε με μία έλλειψη. Σίγουρα το να δικαιολογήσεις τον τίτλο δεν είναι αρκετά δυνατός λόγος για να στήσεις έτσι την ιστορία σου. Η εξέλιξη, αν και τρομακτική, ήρθε κάπως απότομα, χωρίς δημιουργία ατμόσφαιρας. Και χωρίς καμία αιτιολόγιση. Έστω κάτι μικρό το περίμενα. Ποιος ή τι μπορεί να ήταν αυτός ο άντρας με τα σκυλιά, γιατί χάθηκαν τα αδέρφια... Και κάτι άλλο: είσαι εκτός θέματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted February 10, 2011 Author Share Posted February 10, 2011 Ευχαριστώ όσους σχολίασαν την ιστορία μου. Ήταν μία πολύ ωραία εμπειρία η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό. Θα επανέλθω εντός της ημέρας (αν όλα μας πάνε καλά) με κάποια γενικά σχόλια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 6, 2011 Share Posted April 6, 2011 Μου άρεσε ο τίτλος. Ξεκινά καλά και με προσδοκίες. Το μυστικό του παππού δημιουργεί ένα μυστήριο το ίδιο και οι περιγραφές του περιβάλλοντος. Η χρήση του ημερολογίου μου άρεσε αν και θα μπορούσες να το γράψεις κάπως καλύτερα. Κάπου στην πορεία χάνεται και τελικά δεν δίνει την κορύφωση που θα προσδοκούσε ο αναγνώστης. Οι περιγραφές στο τέλος είναι καλές αλλά η ιστορία δε δένει πολύ καλά και έχει κάποια κενά. Η ατάκα στο τέλος είναι πετυχημένη και τελειώνει αφήνοντας στον αναγνώστη μια περίεργη αίσθηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted April 6, 2011 Author Share Posted April 6, 2011 Ανδρέα, καλωσόρισες στο forum και ευχαριστώ που σχολίασες τις ιστορίες μου. Με τα σχόλια σου σε αυτή την ιστορία, μου υπενθύμισες ότι τελικά δεν είπα τίποτα για αυτήν. Η ιστορία αυτή γράφτηκε μέσα σε μία νύχτα, κυριολεκτικά στην εκπνοή του διαγωνισμού που συμμετείχε. Η αλήθεια είναι ότι ήταν εντελώς εκτός θέματος, όπως είπαν και οι περισσότεροι συμφορουμίτες. Και ο "κακός" που χρησιμοποίησα, όντως δεν ήταν και ο καλύτερος που θα μπορούσα να φανταστώ. Την υπόθεση την "μυρίστηκε" η Lady Nina με μεγάλο βαθμό επιτυχίας. Όντως ο γέρος έχει αρχίσει να τα "χάνει" λίγο μετά τον πρώτο καιρό που πιάνει δουλειά εκεί. Όλα όσα έβλεπε ήταν στο μυαλό του. Αυτό ήθελα (προφανώς αποτυχημένα) να περάσω στην ιστορία μου. Και η σκηνή με τη χρωματιστή μπάλα ήταν ένα από τα πρώτα δείγματα. Χαίρομαι που άρεσε η σύνδεση του τίτλου με το τέλος της ιστορίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.