iraklisv Posted January 26, 2011 Share Posted January 26, 2011 Μ΄ένα νοτισμένο τσιγάρο απ΄τα χνώτα του καιρού περνούσα την ώρα μου από το μάτι της βελόνας Καράβια σε ράγες ταξιδεύουν στην έρημο μιας χορτάτης αποτυχίας καθώς τρέχει η ανάσα μου ανέμελη στην ενύπνια απουσία μου Σαν ρούχο ελεημοσύνης φορώ τη γυμνή αμφιβολία μου με τον αέρα να θωπεύει τα ξέφτια της Χορεύω με μια κουτσή αλήθεια πάνω στις λευκές σελίδες των βράχων σε έναν ρυθμό που μόνο τα δένδρα γνωρίζουν στην ακινησία της άπνοιας Θα θρυμματίζομαι λοιπόν σαν με κοιτά το μάτι του κυκλώνα, αλληγορώντας την δύναμη του ανασχηματισμού στον άσχημο* καπνό του τσιγάρου μου *χωρίς σχήμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.