Zaratoth Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 Φοβερό κείμενο. Δεν μετανιώνω που επέλεξα να το διαβάσω πρώτο απ'όλες τις συμμετοχές του διαγωνισμού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted February 3, 2011 Share Posted February 3, 2011 σε παρακαλώ, σβήσε αυτό με το γέλιο, ο Drake έχει απειλήσει να με ανασκολοπίσει με κορόμηλα, αν βγει η ιστορία μου σαν παρωδία!! :Ρ [...]έχεις γλυτώσει τον ανασκολοπισμό.[...] Ε, εντάξει είσαι, Χριστίνα! Βέβαια πιο σημαντικό ότι γλίτωσες το κορόμηλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Συγχαρητήρια για το διάλογο πολύ παρατατικός. Πρώτη φορά βλέπω ιστορία χωρίς παρουσίαση, αφήγηση. Μπράβο ήταν τρομακτικό ίσως και λίγο χιουμοριστικό αλλά σίγουρα φρικιαστικό. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted February 4, 2011 Share Posted February 4, 2011 Μου άρεσε πολύ οι απαντήσεις που έδινε μέσα στο μυαλό της, ακόμα και όταν μπορούσε να μιλήσει! Τα περισσότερα ειπώθηκαν από τους συμφορουμίτες, οπότε δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 (edited) Με χαροποίησαν ιδιαιτέρως: - Η πρωτότυπη, ιδιότυπη, μα εξαιρετικά πετυχημένη μορφή της αφήγησης. - Που δεν έγραψες πάλι σάτιρα – παρωδία (τα καταφέρνεις στα πιο “σοβαρά”, πως να το κάνουμε). - Που το έγραψες στα ελληνικά (μη βαράς – απλά χειρίζεσαι πολύ όμορφα τη γλώσσα). 100% μέσα στο θέμα, πατάει με δύναμη πάνω του, χωρίς να γίνεται ποτέ κλισέ, η ιστορία εκφράζει ταυτόχρονα και κάποιον προβληματισμό. Γλώσσα δυνατή, γρήγορη, χωρίς τίποτα περιττό, δίνει γκάζι και νεύρο. Η ένστασή μου έγκειται στο ότι επαναλαμβάνεις συχνά, σχεδόν μας το ταΐζεις με το ζόρι, ότι όλοι βλέπουν την ηρωίδα σαν κορμάρα και θεογκόμενα και μόνο έτσι, ενώ και η ίδια φροντίζει να τονίζει πως όλοι βρε παιδί μου με το που την αντικρίσουν, μόνο το πήδημα σκέφτονται. Είπαμε, ωραίο το νόημα που εκφράζεις, αλλά κάπου το παρακάνεις. Κατά τα άλλα όμως, από τις καλύτερες που διάβασα. Και τι είπαμε σημαίνει CAC; Edited February 5, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Soul_walker Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Γρήγορο, άμεσο, δυνατό και με ένα βουλιμικό μοντέλο να δένει όλο το θέμα σε μια πραγματικότητα που θα μπορούσε να υπάρχει. Οι εναλλαγές των σκηνών πλησίαζαν επικίνδυνα να κάνουν το κείμενο ένα ακατανόητο κουβάρι, αλλά τελικά δεν με μπέρδεψαν καθόλου, απεναντίας έδωσαν περισσότερη ταχύτητα και αγωνία σε ένα κείμενο που έτρεχε ροδάνι. Από τα ωραία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Και τι είπαμε σημαίνει CAC; Πως λέμε "να φας CAC"; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Paradise Lost Posted February 5, 2011 Share Posted February 5, 2011 Μπραβο!Μου αρεσε παρα πολυ..και ναι κι εγω θα το αγοραζα. Αστειο?Ισως..αλλα οπως δινεται ειναι χιουμορ μακαβριο και σαρκαστικο,και η αντιθεση με τον τρομο το κανει καυστικα κυνικο.. Το κυριο στοιχειο του σιγουρα ειναι ο τρομος που περιστρεφεται γυρω απο το μαρτυριο της πεινας που εχουν υποβαλλει τον εαυτο τους τοσες νεαρες γυναικες..Η ιδια η παρανοια που ζουνε ειναι ενας τρομος απο μονος του.. Οι εναλλαγες μεταξυ το τι σκεφτεται και τι λεει πραγματικα,αριστοτεχνικα δοσμενες.Δεν με μπερδεψαν καθολου ισα ισα με καθηλωσαν ακομη περισσοτερο.Το ιδιο και οι διαλογοι-εδωσαν ζωντανια και βοηθησαν ακομα περισσοτερο να εδραιωθει η ατμοσφαιρα της τρελας.Στην αρχη ειχα φοβηθει λιγακι λογω της δομης και του ευρους των διαλογων οτι θα ηταν κουραστικο ή΄θα μπερδευε..αλλα αντιθετως..! Και -ναι.Ολοι οσοι την βλεπουνε θελουν να την πηδηξουν.Ισα ισα καλα κανεις και υπερτονιζεις και επαναλαμβανεις αυτο το σημειο-δειχνει πως την αντιμετωπιζει η κοινωνια.Σαν ενα ζευγαρι ομορφα ποδια-που θελουν να ανοιξουν για να τα πηδηξουν.Και παραλληλα δειχνει πως της εχουν μαθει να βλεπει η ιδια τον εαυτο της και να εκτιμα την αξια της :με βαση ενος αριθμου στην ζυγαρια. Η ιστορια απο οσες εχω διαβασει μεχρι τωρα, μου φανηκε η περισσοτερο ρεαλιστικη-ανετα θα μπορουσε να γινει/ειναι πραγματικοτητα και γιαυτο το λογο..και η περισσοτερο τρομακτικη. Μου αρεσει παρα πολυ ο τροπος που γραφεις,δεν ειχα ξαναδιαβασει ιστορια σου.Παντα τετοια,λοιπον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 7, 2011 Share Posted February 7, 2011 Γενικά: Συγκλονιστικό. (Δεν είναι παράξενο που η λέξη «συγκλονιστικό» περιέχει τη λέξη «νηστικό»;) Μου άρεσε: Η επιλογή της αποφυγής των περιγραφών. Μόνο διάλογος είναι πάντα ρίσκο, αλλά αυτού του κειμένου του ταιριάζει. Η ιδέα, οι χαρακτήρες, η εναλλαγή των σκηνών, από το τώρα στο χτες. Το συναίσθημα (to hell, ρε, το συναίσθημα!) Δε μου άρεσε: Το κλείσιμο. Δεν κατάλαβα τι έγινε τελικά, τι έκανε «κι όμως ζει ακόμα». Και να σου πω την αμαρτία μου, θα ήθελα να πάρει και την εκδίκησή της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted February 8, 2011 Share Posted February 8, 2011 Sonya. CAC. Αν και η ιδέα ήταν απλή, η ιστορία μου άρεσε. Οι εναλλαγές στην αφήγηση και η λιτότητα, αναδείκνυαν τους διαλόγους και τον χαρακτήρα της τύπισσας της οποίας τον σαρκασμό αγάπησα! Μπράβο, διασκέδασα πολύ με την ιστορία σου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted February 10, 2011 Author Share Posted February 10, 2011 Και τώρα ήρθε η μεγάλη ώρα, η στιγμή των αποκαλύψεων! Συνυπεύθυνος για το τερατούργημα που ύπουλα σκαρφάλωσε μέχρι την δεύτερη θέση, είναι ο ιατρός Ντρέικ, ο οποίος διάβαζε, απέρριπτε ή αποδεχόταν κομμάτια της ιστορίας και, εν τέλει, ολόκληρη την ιστορία, υπό την απειλή πως, αν βγει παρωδία, θα με ανασκολοπίσει με κορόμηλα. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για την βοήθειά του, τις ώρες που πέρασε διαβάζοντας ό,τι κατέβαζε η γκλάβα μου κι ακούγοντας μουρμούρα "τι δουλειά έχω εγώ με τρόμο, αυτά είναι για εσάς, εγώ θα γράψω το scary movie πάλι" κλπ. Στο ζουμί: ναι, έκανα μελέτη κι έρευνα για το CAC (Control Appetite Center, για να δώσουμε και το πασχαλινό αυγουλάκι). Ανάμεσα στα πολλά που βρήκα για τους υπεύθυνους της πείνας, ήταν ο πλάγιος και μεσοκοιλιακός υποθάλαμος του εγκεφάλου, η ινσουλίνη και μια ουσία που εκκρίνει το στομάχι. Έτσι, έφτιαξα το CAC μου ώστε να παρεμβαίνει σ' αυτούς τους τρεις τομείς. Η κακή χρήση που κάνει η Τζέσυ, σε συνδυασμό με τις αναμενόμενες παρενέργειες κάθε φαρμάκου σε πειραματικά στάδια, καταστρέφουν το λεγόμενο "κέντρο της πείνας", μεταμορφώνοντάς την σ' ένα πειναλέο και ανεξέλεγκτο πλάσμα. Σκοπός μου ήταν η ιστορία ενός ζόμπι, απ' την οπτική γωνία του ζόμπι. Το κοντινότερο που μπορούσα να βρω ήταν "a sceleton walks into a bar in an Armani dress" που περιέγραψαν οι καλοί θείοι Terry και Neil στο Good Omens: ένα μοντέλο που ΠΡΕΠΕΙ με το στανιό να λιμοκτονεί. Βάλε μερικές δόσεις σιχτίρισμα "το κέρατό μου, κατεβάζω δυο μπουκιές (=τον άμπακο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα :Ρ) και χρειάζομαι δίαιτα πάλι", μια πρέζα κάφρου που δεν συμπιέζεται με τίποτα και ορίστε το διήγημα! Με πόνο καρδιάς άφησα έξω απ' την ιστορία την έρευνά μου, καθώς ήταν κάτι το οποίο δεν έφτασε ποτέ στην γνώση της Τζέσυ. Άφησα έξω περιγραφές, αίματα, άντερα και χαρντκοριές κι άφησα τον όποιο τρόμο να πλανάται στο τι θα μπορούσε όντως να είναι αυτό που έχει κάνει και ζει ακόμα. Ανήκει στον κάθε αναγνώστη αυτή η εικόνα. Όλες οι εικόνες. Ήταν εκούσιο ν' αφήσω το έξω στη διακριτική ευχέρεια του αναγνώστη και ν' ασχοληθώ αποκλειστικά με το μέσα της Τζέσυ. Πώς νιώθει, τι σκέφτεται, τι λέει. Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας και για την δεύτερη θέση που μου δώσατε στον διαγωνισμό. Είναι πολύ μεγάλη τιμή να χάνεις από έναν πιπινοξάνθη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.