john Posted February 8, 2011 Share Posted February 8, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα:John Είδος: να το πω ηρωική φαντασία... Βία; Ελάχιστη Σεξ; Οχι Αριθμός Λέξεων:1600 περίπου Αυτοτελής; Ναι Σχόλια:Αυτή είναι μία λίστα με τους χαρακτήρες ώστε να γίνει πίο κατανοητό το κείμενο Σόουγουορντ Σόουλαξ: Νάνος βάρβαρος/πολεμιστής/μπάτλρειτζερ Άσραμ ο προδομένος; Χέλμπρεντ πάλαντιν Άντριαν: Άνθρωπος Δρακοσαμάνος Σέυμους; Χάλφλινγκ βάρδος Θάεντρας: Ξωτικό Δρυίδης Λούνανταρ:Αερικό/Μισοξωτικό μάγος Μάεβ Σάντοουσονγκ; Ξωτικό τυχοδιώκτης Μία ‘καθημερινή’ διανυκτέρευση Ο ήλιος είχε συμπληρώσει τον βασανιστικό κύκλο του και ετοιμαζόταν να βυθιστεί μέσα στην αχανή θάλασσα. Ένα κομματάκι του μόνο έμενε τώρα το οποίο δώριζε στους ταξιδιώτες ορισμένες στιγμές θαυμασμού και ρομαντικής ατμόσφαιρας. Αυτά όμως δεν περνούσαν από το μυαλό του μαυρομάλλη νάνου που κάθοταν σε μία γωνιά δίπλα στη φωτιά. Φορούσε μόνο ένα άσπρο χιτώνιο και ένα κοντό παντελόνι που αποκάλυπτε τα δασύτριχα πόδια του. « Χαχαχα, βάλε μου κι άλλο!» φώναξε ο νάνος στέλνωντας την ξύλινη κούπα του σε μία περιστροφική τροχία προς την άλλη μεριά της φωτιάς. Ο επιδέξιος Άσραμ άπλωσε το χέρι για να πιάσει την κούπα αλλα αυτή τον πέτυχε στο κεφάλι με ένα πνιχτο γδούπο. «Χαχαχα, εσυ και η γκαβομάρα σου νάνε» κακάρισε ο Πάλαντιν, καθώς γέμιζε τις 2 κούπες από ένα μικρό βαρελάκι. «Πιάσε!» φώναξε πετώντας το γεμάτο ξύλινο ποτήρι, το οποίο υψώθηκε όρθιο και αναποδογύρισε στον αέρα, περιλούζοντας τον νάνο με μπίρα. «Χαχαχα μα τον Χάνσεαθ θα σε σκότωνα αν μπορούσα να σηκωθώ!» μούγκρισε εύθυμα ο νάνος και ξέσπασαν και οι δύο σε ένα παρανοικό γέλιο, το οποίο αντήχησε σέ όλο το ξέφωτο. Ο ήχος του λάουτου που μέχρι τότε έπαιζε έναν ήρεμο σαγηνευτικό σκοπό διεκόπη. «Γιοί άξεστων αλόγων σας πειράζει να ησυχάσετε γιατι μου ήρθε στο μυαλό μία νέα επική σύνθεση και κοντεύω να τα ξεχάσω με τις ανούσιες φωνητικές σας ανταλλαγές!» έκρωξε ο μικροσκοπικός χάλφλινγκ, αναπαυόμενος στο κορμό ενός δέντρου. Οι 2 μεθυσμένοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με βλέμματα που πρόδιδαν καθαρή απορία. « Σε πειράζει να ρίξεις μια μετάφραση γιατί σε χάσαμε μετά το ‘ξεχάσω’;» ψέλλισε μειδιάζοντας ο Άσραμ. Ο χάλφλινγκ αναστέναξε και σήκωσε στο κέφαλι του στον ουρανό, οπου το φεγγάρι είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται πίσω από τα σύννεφα. « Ω θεοί τι ανιδεότητα, τι βδελυρότητα!» « Ώχ, πιάσαμε και τις ξένες γλώσσες τώρα!» έκρωξε ο νάνος κάθως σηκώνοταν με τρεμάμενα πόδια. « Να πάρει, δεν ήταν κανονική μπύρα αυτή, το ήξερα ότι δεν έπρεπε να την πιούμε. « Γιατιιιι;» ρώτησε ψιλοαποχαυνώμενα ο Πάλαντιν. « Γιατί την έχω από τότε που έφυγα από την Φόρτζ Χόρν. Βάλε 1 μήνα, άσε που το βάρελι είχε πέσει μέσα σε ένα βάλτο και έπρεπε να βουτήξω για να το πάρω πίσω.|» «Χαχαχα, έλπιζω να μιλάει η μπύρα γιατί αν λές αλήθεια, θα αποδημήσουμε είς ουρανούς και κολάσεις ή προς τη κοντινότερη φυλλωσιά.» « Ε όχι και συ με τις ξένες γλώσσες!» ούρλιαξε αγανακτισμένος ο νάνος. Τότε ένιωσε ένα τσίμπημα στο στομάχι του και ένα δυνατό γουργουρητό ακούστηκε. « Να πάρει, ξεχάσαμε το φαγητό!» φώναξε τρομαγμένος, γραπώνοντας τα γονατα του με τα χοντρα του σαν τανάλιες χέρια. «Να πάρει τη γενειάδα μου τη φουντωτή, ποιος κυνηγάει τέτοια ώρα;» «Μην ανησυχείς φίλε μου,» τον καθησύχασε ο Άσραμ. «Είπα στον Δρακοσαμάνο να πάει, είναι σειρά του έτσι και αλλιώς.» «Ώχ κατάλαβα πάλι καρβουνιασμένους λαγούς θα φάμε, να πάρει ο Ασμόδιος το breath weapon του.» «Μην ανυσηχείς, βρήκα τη λύση σε αυτό το πρόβλημα» απάντησε ο Πάλαντιν «Δηλαδή; Για διαφώτισε και εμάς τους μεθυσμένους.» «Θα δείς όταν έρθει, πιστεύω ότι θα εγκρίνεις.» του έκλεισε το μάτι ο Άσραμ. Το σαπισμένο σαγόνι του καθιστούσε το θέαμα κάθε άλλο παρά χαριτωμένο. «Φίλε, σκέφτηκες να πάς σε καμιά αισθητικό από αυτές τις τρελοξωτικίνες που βλέπουμε στις πόλεις;» τον ρώτησε μισογελώντας ο Σόουγουορντ τραβώντας και ένα δυνατό ρέψιμο. «Λίγα λόγια για το sexy baby face μου νάνε γιατί δεν θέλω πολύ να αρχίσω να εξαπολύω την power of hell!» τσίριξε ο πάλαντιν τινάζοντας με έμφαση τα χέρια προς τα κάτω σαν να περίμενε να πεταχτεί κάτι από το χώμα «Πολύ δυνατή μπύρα, μα πολύ δυνατή μπύρα.» μουρμούρισε ο μπάτλρειτζερ. «Εκείνη την στιγμή μπόρεσε να διακρίνει με τα υπερευαίσθητα αυτιά του κάτι ψίθυρους. Ήταν πολύ αμυδροί αλλά μπόρεσε να ξεχωρίσει τη φωνή της Λούνανταρ και του Θάεντρας. Έρχονταν πίσω από ένα ψηλό πεύκο στις ρίζες του οποίου είχαν υψώθει θάμνοι μέσαιου ύψους. Δεν μπορούσαν να βρούν καλύτερη κρυψώνα από αυτή τα πιτσουνάκια! σκέφτηκε χαιρέκακα ο νάνος κάθως πλησίαζε αθόρυβα και έγνεφε και στον αναψοκοκκινισμένο Άσραμ να ακολουθήσει. Οι ψίθυροι τώρα ήταν πιο διακριτοί. «Η μέρα είναι λαμπρή όσο εσύ είσαι όμορφη παγκάλιστο όν. Ένας ανέκφραστος πόνος πλημμυρίζει την καρδιά μου όταν βλέπω το αθώο σου πρόσωπο και τα λαγνά γεμάτα ελπίδα μάτια σου.» μουρμούριζε ο Θάεντρας με την Λούνανταρ στην αγκαλιά του.» Τι μαλακίες λέει ένα ξαναμμένο ξωτικο! Ο νάνος ένιωσε μία περιέργη μείξη απρόσμενης ευθυμίας και λύπησης να τον κατακλύζει. Γύρισε με ένα μειδίαμα σχηματισμένο στο πρόσωπο του και έιδε τον τον πάλαντιν να έχει πίασει το σαγόνι του με τις παλάμες του και να γελάει σιγανά, ξεφυσώντας σαν τρένο με χαλασμένη μηχανή. «Τι ωραία που τα λές Θάεντρας!» φώναξε η Λούνανταρ, αγκαλιάζοντας πιο σφιχτά τον δρυίδη. «Αλλά τώρα ο γιόκας μου θέλει να φάει κρέας για να δυναμώσει» είπε η Λούνανταρ καθώς έτριβε την κοιλία της. «Ότι πείς αστέρι της ζωής μου.» Ο Θάεντρας σφύριξε και η Μπέλλα, η αιμοδιψής τίγρης βγήκε από την κοντινη συστάδα δέντρων για να τον συναντήσει. Ο Σόουγουορντ είχε πικρές αναμνήσεις απο αυτή τη γάτα. Μία νύχτα είχε δεί ένα πολύ ωραίο όνειρο. Ήταν λέει στη λίμνη Γκρέυ Φις, κοντά στη Φόρτζ χόρν και κοιτούσε τα πανέμορφα καθαρά νερά της. Τότε όμως κάποιος τον έσπρωξε μέσα, καταβρέχοντας την πανάκριβη πανοπλία του και καθαρίζοντας τη βρώμα που τόσο καιρό αγωνίζονταν να αποκτήσει. Όταν ξύπνησε κατάλαβε ότι η υγρασία που αισθάνοταν στο σώμα του δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας του αλλά ένιωθε έτσι γιατί η γάτα που κοιμόταν κοντά του τον έιχε κατουρήσει. Μάταια την κυνηγούσε σε ολο το δάσος όλο το πρωί γιατί το ύπουλο ζώο έτρεχε τόσο επιδέξια όσο κατουρούσε. «Πιστή μου σύντροφισσα, κάνε ένα κόπο και φέρε στην αγαπημένη μου 2 μεσολαγάδες, για να ικανοποιήσει τη πείνα της και του παιδιού της. Η Μπέλλα, με ένα θλιμμένο βλέμμα τον έγλειψε στο δεξί χέρι και με ένα σάλτο πήδηξε πάνω απο το κεφάλι του και εξαφανίστηκε μέσα στην κοντινότερη φυλλωσιά, ρίχνωντας ένα εξαγριωμένο βλέμμα στην Λούνανταρ καθώς περνούσε από δίπλα της. «Χαχα, από τι βλέπω θα έχουμε μάχη θηλυκών για τα μάτια του ψωριάρη δρυίδη.» ψιθύρισε ο νάνος στο αυτί του Άσραμ. «Μπορεί να είμαι ερωτευμένος αλλα το +10 listen το έχω ακόμα ξέρετε, ανίδεα Νουμπάκια» φώναξε ο Θάεντρας προς τον θάμνο στον οποίο κρύβονταν οι 2 μεθυσμένοι. «Να πάρει!» ψιθύρισαν ταυτόχρονα και άρχισαν να τρέχουν σκυφτοί. Ο νάνος χαλάρωσε μία στιγμή και γύρισε να κοιτάξει πίσω μήπως και τους ακολουθούσε ο Θάεντρας, όταν ένιωσε ένα πολύ δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και μία κραυγή αγανάκτησης ακούστηκε από μία γυναικεία φωνή. «Σιγά άξεστε χωριάτη!» κράυγασε με πόνο η Μάεβ το ξωτικό πιάνοντας την κοιλιά της. Ο Σόουγουορντ έβλεπε ακόμα αστεράκια από τη κουτουλιά. « I…was not…prepared» ψέλλισε και ο Άσραμ τον τράβηξε προς την φωτιά για να τον συνεφέρει. Μετά από πέντε λεπτά αδιάκοπων χαστουκιών από τον Ασραμ, ο νάνος άνοιξε τα σταχτιά του μάτια. «Τι στο καλό έγινε;» «Άστο μεγάλε, you were not prepared!» «Μου τη δίνουν οι φιλοσοφικοι στοχασμοί!» είπε ο νάνος αλλά ένα μουγκρητό τον διέκοψε από το να συνεχίσει. Ξαφνικά είδαν την πελώρια τίγρη του δρυίδη να βγαίνει από τους θάμνους, κρατώντας 2 λαγούς, χτυπημένους από 1 βέλος ο καθένας, στο σαγόνι της και από πίσω ακολουθούσε τρέχοντας ο Άντριαν ο Δρακοσαμάνος με ένα φίμωτρο στο στόμα. «ΜΜ..ΜΜΜ» συνέχισε το μουγκρητο ο Άντριαν μόλις τους είδε ενώ με το χέρι του έδειχνε τις αλυσίδες που κρατούσαν το φίμωτρο στη θέση του. «Χαχαχαχα, εμείς οι 2 σκεφτόμαστε σαν ένα μυαλό φίλε μου» έκρωξε ο Σόουγουορντ και χτύπησε τον Πάλαντιν στην πλάτη. «Όχι θα ξαναφάω εγώ λαγό καρβουνιασμένο επειδή ο κύριος γουστάρει να κάνει επίδειξη!» Ο Θάεντρας και η Λούνανταρ εντωμεταξύ είχαν βγεί από τους θάμνους και ο Δρυίδης κρατούσε τους λαγούς ενώ η Μπέλλα από δίπλα του ξερογλείφοταν. «ΜΜΜ!!» « Αμάν πιά με κούρασες, κάτσε ακίνητος!» φώναξε ο Μπάτλρειτζερ ενώ έπιανε το τσεκούρι του από το κοντινό στασίδι. «ΜΜΜΜΜΜ!!» αρνήθηκε ο δρακοσαμάνος κουνώντας πεισματικά το κεφάλι για να δείξει την άρνηση του. « Μην ανησυχείς,» τον καθησύχασε ο νάνος καθώς πλησίαζε το τσεκούρι στο λαιμό του και ακουμπουσε την αλυσίδα. «Θα σταματήσω πρίν σου κόψω το κεφάλι…δεν είμαι δα και κανάς ανίδεος στο χειρισμό του τσεκουριού,» είπε και έφερε το τσεκούρι πίσω από τον ώμο σαν δήμιος έτοιμος να αποκεφαλίσει. Πρίν προλάβει όμως να κατεβάσει το τσεκούρι, ο Άσραμ μπήκε στη μέση και με μία επιδέξια σπαθιά έκοψε την αλυσίδα. Το φίμωτρο έπεσε κάτω με ένα πνιχτό θόρυβο «Άμα το ξανακάνεις αυτό, θα δείς την πραγματική πλευρά τού Αντριαν του δρακοσαμάνου!» απείλησε ο Άντριαν κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλο μπρστά στον Πάλαντιν. «Και εσύ!» συνέχισε γυρνωντας προν τον δρυίδη και την τίγρη του πριν ο Άσραμ προλάβει να απαντήσει «Άλλη φορά μην ξαναστείλεις έτσι ξαφνικά την αναθεματισμενη τη γάτα σου για κυνήγι αφου ξέρεις ότι πήγε άλλος. Το ήλιθιο κτήνος άρπαξε το θήραμα από τα χέρια μου μόλις το σκότωσα και έπρεπε να το κυνηγάω σε όλο το δάσος. « Σε νιώθω φίλε μου» του είπε ο Σόουγουορντ, χτυπώντας τον παρηγορητικά στη πλάτη. «Λίγα λόγια για την Μπέλλα μου μη γίνει εδώ τρικούβερτη σφαγή!» απείλησε ο Θάεντρας και η τίγρης γρύλισε. « Σώπα ρε θα φοβηθούμε έσένα και την ψιψίνα!» «Καλοί μου φίλοι και ευγενικοί μου,εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, σύντροφοι, ας μη μαλώνουμε για ανούσια πράγματα» μπήκε στη μέση ο χάλφλινγκ. «Κάνε στην άκρη κοντοστούπη, εδώ μιλάνε οι μεγάλοι τώρα!» φώναξε ο νάνος καθώς τον εκσφενδόνιζε προς το κοντινότερο δέντρο. Ο καημένος ο Σέυμους κουτούλισε με δύναμη στον κορμό ενός πεύκου και έπεσε με ένα γδούπο στο χώμα. Κανείς δε του έδωσε σημασία όμως καθώς όλοι είχαν αρχίσει να μαλώνουν αναμεταξύ τους ενώ η Μάεβ είχε βρεί ευκαιρία και έψαχνε τα σακιά τους για χρυσά νομίσματα. Τότε ξαφνικά μία δυνατή φωνή αντήχησε πεντακάθαρα από τα ουράνια σαν ολόκληρη η φύση να είχε σιγήσει. « Με τέτοιους κάφρους χαρακτήρες να δούμε πότε θα τελειώσουν το campaign.» είπε κάποιος. «Τι στο καλό!» φώναξαν όλοι μαζί ταυτόχρονα ενώ ο Σόουγουορντ δεν μπορούσε παρα να σκέφτεται Τι στο καλό είχε αυτή η μπύρα!!!? Edited February 11, 2011 by john Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 13, 2011 Share Posted February 13, 2011 Φάση είχε! Μερικά σκηνικά και ατάκες ήταν πετυχημένα, αλλά σε αρκετά σημεία φαινόταν ότι προσπαθούσες να «εκβιάσεις» το χιούμορ και έβγαινε λιγάκι στημένο. Μπορείς να βελτιωθείς σ' αυτό, αν σ' αρέσει να γράφεις κωμωδίες. Γενικά, για παρωδία ήταν καλό. Γιατί, από εκεί και πέρα δεν συμβαίνει κάτι, δεν υπάρχει κάποια πλοκή, απλά πηδάς από τη μια σκηνή στην άλλη. Φαντάζομαι ότι ήθελες να μας δείξεις την αστεία καθημερινότητα των χαρακτήρων ενός βίντεο-γκέιμ, το λέει κι ο τίτλος άλλωστε. Ίσως να το απολάμβανα περισσότερο αν ήξερα πιο πολλά για το D&D. « Με τέτοιους κάφρους χαρακτήρες να δούμε πότε θα τελειώσουν το campaign.» είπε κάποιος. Καλό! Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alearg Posted March 17, 2011 Share Posted March 17, 2011 Συμφωνώ με τον Mesmer. Είχε πλάκα, το ψιλοδιασκέδασα. Το μόνο μου, ελάχιστο, πρόβλημα ήταν οι κάποιες - λίγες - "σύγχρονες" εκφράσεις, οι οποίες νομίζω πως οριοθετούν τους χαρακτήρες σε πολύ συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, πράγμα που δεν τους ταιριάζει τέτοιοι που είναι. Όμως, το κυριότερο θέμα που είχα ήταν το νόημα ή μάλλον η έλλειψή του. Αν το γράφεις ως στυλιστική επίδειξη, πολύ ωραία, πέτυχες, είναι μια χαρά και η ατμόσφαιρα και οι χαρακτήρες. Αλλά γιατί να κάτσω να το διαβάσω; Τι καταλαβαίνω όταν το τελειώσω; Βάλε μια υπόθεση να δούμε πού θα σε βγάλει. Χαιρετισμούς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.