Oceanborn Posted February 24, 2011 Share Posted February 24, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Virginia Woolf (jr) Είδος: Τρόμος; Βία; Όχι δε θα το λεγα Σεξ; Καθόλου Αυτοτελής; Ναι Το ανέβασα σε pdf για να αποφύγω και πάλι τιςκολλημένεςλέξεις Καλό κουράγιο αν επιλέξετε να το διαβάσετε. Το τέρας.pdf Edited February 24, 2011 by Virginia Woolf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted February 24, 2011 Share Posted February 24, 2011 (edited) Καλό κουράγιο αν επιλέξετε να το διαβάσετε. xEXEXEX Ωραίο πράγμα horroraκι να διαβάζεις πρωί πρωί με το πρωινό τέιον. :tongue: Η ιστορία σου ήταν το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε πρωί πρωί το μάτι και ειδικά το ''είδα αυτή την εικόνα και μου ήρθε να γράψω αυτό''. Καταρχήν μπράβο που την έβαλες σε pdf, είναι σαφέστατα πιο εύκολο στο μάτι από ότι να διαβάζεις τα word (ψηθείτε κι άλλοι να το κάνετε αυτό). Όσον αφορά στο περιεχόμενο μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν στρωτή ιστορία, πετύχαινες το κλίμα, σε έβαζε αμέσως στο τριπάκι φρίκης και ''τι - στο - καλό - μου - συμβαίνει '' του πρωταγωνιστή. Το μόνο μειον το οποίο θα μπορούσα να τονίσω είναι οι υπερβολικά λίγες πληροφορίες για το ''τέρας''. Πιστεύω ότι δεν έδινες αρκετά στοιχεία για την ταυτότητά του και το τι ρόλο βάραγε. Μπορούσες να πεις μερικά πράγματα, χωρίς να χαλάσεις το μυστήριο ή τον τρόμο ίσα ίσα θα το έκανες αρκετά πιο spicy. Καλημέρα Edited February 24, 2011 by Amandel Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted February 24, 2011 Share Posted February 24, 2011 Πραγματικά ωραία ιστοριούλα. Διαβάζεται εύκολα και, αν και δεν είναι πρωτότυπη η ιδέα, καταφέρνει να "βάλει" τον αναγνώστη σε μια ατμόσφαιρα φρίκης κι απόγνωσης. Υποψιάζομαι πάντως πως το 'Τέρας" της ιστορίας, δεν είναι ο μαυροντυμένος άγνωστος αλλά ο σκοτεινός εαυτός που κρύβει κάθε άνθρωπος μέσα του. ΥΓ. Ποιο πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου χρησιμοποιείς και κολάνε μεταξύ τους κάποιες λέξεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted February 24, 2011 Author Share Posted February 24, 2011 Ευχαριστώ πολύ που μπήκατε στον κόπο να τη διαβάσετε "Το Τέρας" είναι κάπως σχετικό... Όταν το έγραφα τολμώ να πω ότι δεν είχα εκείνον τον άνδρα στο μυαλό μου όσο αυτό που λέει ο John... Από την άλλη, δεν ήξερα και τι παραπάνω να πω για εκείνον. Ήθελα περισσότερο να μείνω στον πρωταγωνιστή και στην δική του αγωνία. Άλλωστε ίσως κατέληγε κουραστική αν την είχα αναπτύξει κι άλλο... Δεν είναι όμορφη η εικόνα...; Χρησιμοποιούσα το open office. Όποτε έκανα copy-paste οι περισσότερες λέξεις για έναν παράξενο λόγο κολλούσαν μεταξύ τους, και έπρεπε να κάθομαι να κάνω edit για να μπορεί να διαβαστεί... Άσε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 24, 2011 Share Posted February 24, 2011 Κάνεις πρώτα copy-paste απο το open office στο notepad των accessories στα Windows. Απο εκείνο το κείμενο μετά κάνεις copy-paste στο πεδίο του ποστ στο φόρουμ και οι λέξεις εμφανίζονται κανονικα. Βέβαια όπως και να έχει αν το κάνεις αντιγραφή και επικόλληση σε ένα απλό ποστ σίγουρα θα υστερεί σε θέματα μορφοποίησης, αρα... Αφου έχεις τελειώσει και αφου έχεις μορφοποιήσει το κείμενο στο open office πηγαίνεις Αρχειο->Εξαγωγή ως PDF -> και μετά επισυνάπτεις το PDF στο ποστ που θέλεις να κάνεις μέσω των επιλογών που σου παρέχει το κουμπί Use Full Editor διπλα στο κουμπί Post. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted February 24, 2011 Author Share Posted February 24, 2011 Drake Ramore, ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου... Ευτυχώς η μορφή pdf βοήθησε αρκετά τελικά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted February 25, 2011 Share Posted February 25, 2011 (edited) Συμβολικό για μένα κείμενο.. Εδώ η συγγραφέας μας δείχνει από την αρχή την απειλή. Αλλά για τον ήρωα φαίνεται κάτι σαν μυστήριο και απαγορευμένο. Παρόλο που τον πονάει. Παρόλο που το βλέπει ο ήρωας δεν καταλαβαίνει ότι αυτό θα είναι και το τέλος του . Ούτε καν εγώ το κατάλαβα. Και μου ήρθε σαν μεγάλη έκπληξη. Για τον χαρακτήρα "φαύνο" κατ' εμέ καλά κάνει η συγγραφέας και δεν δίνει περισσότερες εξηγήσεις. Είναι μύστηριος και είναι εκεί για να κάνει τις ευχές πραγματικότητα. Είναι ο ίδιος ο πειρασμός. Αλλά πρόσεχε τι εύχεσαι. Καλή ροή, πολύ καλή γραφή, με αρχή μέση και τέλος. Μας λέει πολλά σε ένα αρκετά μικρό κείμενο. Πόσα θα μπορούσε να έλεγε σε ακομα μεγαλύτερο άραγε; Edited February 25, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 25, 2011 Share Posted February 25, 2011 Μου αρέσουν αυτού του είδους οι ιστορίες. Το να μπορεί, δηλαδή, κάποιος να «βλέπει» αυτά που έχουν οι άλλοι στο μυαλό τους. Μπορεί να ακολουθήσει πολλούς δρόμους κι όλοι έχουν το ενδιαφέρον τους. Εδώ μας το έδωσες πολύ ωραία και παραστατικά, πολύ ζωντανές οι εικόνες που έβλεπε ο άντρας. Όμως, ο τρόπος που επέλεξες να μας δώσεις τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε αυτήν την ικανότητα, χρειάζεται περισσότερες λεπτομέρειες κι εξηγήσεις για το τι συνέβη, ποιος ήταν ο άλλος άντρας και για διάφορα στοιχεία της ιστορίας. Δηλαδή, θέλει μια μικρή επέκταση. Αν δεν μου άρεσε κάτι είναι ότι, προσωπικά, θα ήθελα να μην είναι τόσο απαισιόδοξο, να υπήρχε κι ένα ψήγμα ομορφιάς, έστω και σ' ένα παιδί, αλλά να φαινόταν. Πάντως, μου άρεσε που το Τέρας αποδείχτηκε να είναι ο ίδιος ο εαυτός του άντρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted March 2, 2011 Author Share Posted March 2, 2011 Ουαου Διγέλαδε δεν έχω λόγια. Ευχαριστώ πολύ. Mesmer σ ευχαριστώ πάρα πολύ και εσένα. Το σκηνικό με το παιδί το χα σκεφτεί και εγώ. Ίσως θα ήταν πολύ πιο ωραίο αν όντως το χα συμπεριλάβει... Από την άλλη, η ατμόσφαιρα απογοήτευσης ήταν μέσα στις προτεραιότητες μου αλλά και όταν κάποιος είναι ψυχολογικά φορτισμένος και τρομαγμένος σπάνια βλέπει έστω και ένα ψήγμα ομορφιάς. Άρα θεώρησα ότι θα ήταν ρεαλιστικότερο αν τα έβλεπε όλα μαύρα ο ήρωας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted March 2, 2011 Share Posted March 2, 2011 Δεν το έπιασα το συμβολικό του πράγματος, πήρα την ιστορία όπως ήρθε. Όχι και το πιο πρωτότυπο θέμα, ωστόσο ήταν αρκετά δυνατό ώστε να με κρατήσει. Μου άρεσε η αρχή του. Μου άρεσε επίσης η άμεση, χωρίς πολλά-πολλά, έναρξη της πραγματοποιημένης ευχής. Στο φινάλε θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες, γιατί τώρα το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ο ήρωας ήρθε κάπως ξαφνικα και με χάοσε. ΥΓ: Κάποιες από τις σκέψεις που ‘ακούει’ ο πρωταγωνιστής δεν με έπεισαν. Δεν ξέρω… ίσως μου φάνηκαν αρκετά αναλυτικές για ενστικτώδεις σκέψεις, πιο ανεπτυγμένες/δομημένες απ' ότι περίμενα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. πχ "Βλαμμένε φρόντισε να σηκωθείς. Αχ αυτή η νέα γενιά, ανάγωγη και χωρίς τρόπους. Σήκω. Τι με κοιτάς έτσι;’’ ‘’Δεν έπρεπε να ρθεις. Δεν ήθελα να σε δω. Με κούρασες. Αλήθεια πρέπει να βρω έναν τρόπο να χωρίσουμε. Θέλω τον Θάνο." "Το μεγαλύτερο της ζωής μου. Ποιος θα άντεχε έναν τύπο τόσο χαμένο, τόσο βαρετό όσο εσένα;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted March 4, 2011 Author Share Posted March 4, 2011 Στον τομέα που μου λες για τις σκέψεις δε νομίζω ότι καταλαβαίνω το point.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted March 6, 2011 Share Posted March 6, 2011 ΥΓ: Κάποιες από τις σκέψεις που ‘ακούει’ ο πρωταγωνιστής δεν με έπεισαν. Δεν ξέρω… ίσως μου φάνηκαν αρκετά αναλυτικές για ενστικτώδεις σκέψεις, πιο ανεπτυγμένες/δομημένες απ' ότι περίμενα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. πχ "Βλαμμένε φρόντισε να σηκωθείς. Αχ αυτή η νέα γενιά, ανάγωγη και χωρίς τρόπους. Σήκω. Τι με κοιτάς έτσι;’’ ‘’Δεν έπρεπε να ρθεις. Δεν ήθελα να σε δω. Με κούρασες. Αλήθεια πρέπει να βρω έναν τρόπο να χωρίσουμε. Θέλω τον Θάνο." "Το μεγαλύτερο της ζωής μου. Ποιος θα άντεχε έναν τύπο τόσο χαμένο, τόσο βαρετό όσο εσένα;" Τι να σου πω... πχ μου φαίνεται πιο φυσικό η γιαγιά να σκέφτεται κάτι σαν 'Τι κοιτάς; Σήκω! Ανάγωγε!' ή τέλος πάντων κάτι σχετικό. Τα άλλα δυο παραδείγματα θα έλεγα ότι έμοιαζαν με εξηγήσεις και δεν μου έβγαλαν φυσικότητα (πχ αυτό το 'αλήθεια'). Γενικώς, αν το προσέξεις, οι σκέψεις που έχεις γράψει μοιάζουν πολύ με πραγματικά λόγια/απαντήσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted March 25, 2011 Author Share Posted March 25, 2011 Πως το εννοείς το "πραγματικά λόγια"; Σαν φυσικό ειρμό να υποθέσω; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted March 27, 2011 Share Posted March 27, 2011 Πάντοτε μου άρεσαν οι φαουστικές ιστορίες κι αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση. Κατά τη γνώμη μου έχεις πολύ δυνατή εισαγωγή και πολύ καλό τέλος. Αν κάτι με ενόχλησε είναι κάποια επιρρήματα (ιδίως στο αρχικό μέρος) που διακόπτουν τη ροή της αφήγησης και κυρίως η 'πολυφωνία' στο μέσο της ιστορίας: πολλές διαφορετικές 'διάλεκτοι' και φωνές που διασπούν την ατμοσφαιρικότητα – κάτι που προσωπικά με ξενίζει σε ένα διήγημα. Προσωπικά νομίζω ότι θα άξιζε να θυσιάσεις ένα μέρος του ρεαλισμού (αναφέρομαι κυρίως στο διάλογο) για χάρη της υφολογικής συνέχειας {= ποιος αφηγείται σε ποιον και γιατί}. Αλλά αυτό μπορεί να είναι και θέμα καθαρά προσωπικού γούστου. Ενδιαφέρουσα ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 19, 2011 Author Share Posted April 19, 2011 Φαουστικές ιστορίες... Ε λοιπόν εσύ με "ψυχολόγησες" στην συγκεκριμένη περίπτωση με ιδιαίτερη επιτυχία... Σ ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 (edited) Μια παρόμοια εικόνα (με περισσότερα χέρια) είδαόνειρο πριν μερικές ημέρες και έχω ξεκινήσει για ένα νέο διήγημα. Σαν ιστορίαδεν έχει καμία σχέση με την δική σου, αλλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ξαφνιάστηκα όταν άνοιξα το pdf και είδα την εικόνα. Καλογραμμένο κείμενο, το διάβασα μονορούφι που λένε. Μου αρέσουν πολύ αυτές οι ιστορίες όπου ξαφνικά κάποιος αποκτά υπεράνθρωπες ικανότητες, που όμως του έρχονται μπούμερανγκ. Λίγο περισσότερη προσοχή στους διαλόγους για να φανούν πιο αληθινοί, όπως επισήμανε και ο Dagoncult, την θέλει είναι η αλήθεια.Αλλά δεν χαλάει την τελική εικόνα του κειμένου. Μπράβο! Edited April 20, 2011 by Deus Misereatur Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 20, 2011 Author Share Posted April 20, 2011 Ευχαριστώ. Θα δουλέψω τους διαλόγους μου περισσότερο αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 (edited) Μου άρεσε το κείμενο, έχει κατά τη γνώμη μου κάποια πολύ δυνατά στοιχεία. Για την ακρίβεια δε γνωρίζω αν το αδικώ όμως λόγω της δικής μου ιδιαιτερότητας ως προς τη χρήση της γλώσσας, η δική σου γραφή είναι πιο άμεση και μου φαίνεται σα να τρέχω μέσα στο κείμενο με αυτήν. Το τέλος πολύ καλό, αν και νομίζω οτι αν το ανέπτυσσες σε τρεις σειρές παραπάνω θα ήταν ακόμα πιο έντονο, τώρα είναι μόνο μια γραμμή, αλλά μου άρεσε και έτσι. Και μία ερώτηση έχω: συχνά επιλέγεις (σε όλα τα κείμενα σου που διάβασα) άντρες ως κύριους χαρακτήρες. Γιατί το κάνεις αυτό; Edited April 20, 2011 by Iwannhs Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 (edited) Και μία ερώτηση έχω: συχνά επιλέγεις (σε όλα τα κείμενα σου που διάβασα) άντρες ως κύριους χαρακτήρες. Γιατί το κάνεις αυτό; 2 προς 1 ειναι. Το πρώτο ήταν με γυναίκα. Άρα Virginia να περιμένουμε το επόμενο να είναι με γυναίκα; Edited April 20, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 20, 2011 Author Share Posted April 20, 2011 Αυτά που διαλέγω να ανεβάσω τυγχάνει όπως παρατήρησε ο Διγέλαδος να είναι 2 προς 1. Νομίζω όμως ότι τελικά τα σημαντικότερα κείμενα για μένα έχουν άντρες πρωταγωνιστές... Το γιατί με παραξενεύει. Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου δηλαδή απλά δεν ξέρω αν τελικά προσφέρουν μια ικανοποιητική εξήγηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν κάθομαι να γράψω κάτι έρχεται εντελώς φυσικά. Το αν θα είναι άντρας ή γυναίκα δε το πολυφιλοσοφώ. Σε ευχαριστώ που με έβαλες σε σκέψεις... Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε. Προσωπικά το ότι έχουμε εντελώς διαφορετικό τρόπο γραφής το βρίσκω ένα βασικό πλεονέκτημα όταν διαβάζω αυτά που γράφεις. Σα να μαθαίνω κάτι νέο δηλαδή, ένα παραθυράκι σε κάτι μακρινό. Φίλε μου Αλέξανδρε, το επόμενο διήγημα, αν ανέβει επόμενο δηλαδή, δεν έχω ιδέα τι ήρωα θα χει γιατί δεν το έχω γράψει ακόμα. Τι λες; Προσφέρεσαι; :p Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Μου άρεσε πολύ η ιστορία! Είναι πολύ του στυλ μου και παρόλο που δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα horror εντόπισα μέσα στο διήγημα μερικά στοιχεία που έχω χρησιμοποιήσει και εγώ σε 2 από τα διηγήματα που έχω εκδώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 22, 2011 Author Share Posted April 22, 2011 Χαίρομαι πολύ που σ άρεσε! Και δε σου κρύβω ότι μ έχει φάει η περιέργεια να μάθω τα δυο στοιχεία που έχουμε κοινά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted April 27, 2011 Share Posted April 27, 2011 Προσεγμένη ιστορία. Τέλεια η εικόνα. Πολύ ρεαλιστική και προσγειωμένη η επιθυμία του Κωνσταντίνου( πιθανότατα κάτι τέτοιο θα ζητούσα και εγώ ή να είμαι αόρατος…) Ταυτίστηκα με τον ήρωα αρκετά και με παρέσυρε στην ιστορία, σε αυτό συνέβαλε η υποβλητική ατμόσφαιρά και οι γήινες ανησυχίες και φοβίες του ήρωα. Όλα ήταν σε σωστές δόσεις κατά την γνώμη μου. Δεν με ενόχλησε τίποτα. Μπράβο σου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 27, 2011 Author Share Posted April 27, 2011 Σ ευχαριστώ πολυ... Προσωπικά νομίζω ότι τον φορτώνω πολύ τον λόγο μου λυρικά... Οπότε προσπαθώ να το δουλέψω. Και εννοείται ότι θα προσέξω τους διαλόγους όπως μου είπαν και τα παιδιά παραπάνω... Thanks που μπήκες στη διαδικασία να το διαβάσεις ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted April 28, 2011 Share Posted April 28, 2011 Σ ευχαριστώ πολυ... Προσωπικά νομίζω ότι τον φορτώνω πολύ τον λόγο μου λυρικά... Οπότε προσπαθώ να το δουλέψω. Και εννοείται ότι θα προσέξω τους διαλόγους όπως μου είπαν και τα παιδιά παραπάνω... Thanks που μπήκες στη διαδικασία να το διαβάσεις ;) Δεν ήταν καθόλου διαδικασία το διάβασα απολαυστικά μπορώ να σε διαβεβαιώσω. Για την λυρικότητα δεν είμαι και ο πιο ειδικός για να σχολιάσω, δεν με ενόχλησε κάτι εμένα. Είναι μια πολύ καλή ιστορία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.