Παρατηρητής Posted March 18, 2011 Share Posted March 18, 2011 (edited) Σε έναν κόσμο μυθικό, μαίνεται ένας πόλεμος: Αντίπαλοι, τα δύο μέλη της βασιλικής οικογένειας των δράκων, ο Κρόνος, που επιθυμεί την επικυριαρχία σε καθετί ζωντανό, και η Ηώ, που θέλει την ισορροπία. Από αυτή την τιτανομαχία θα επιζήσουν ελάχιστοι, και η ισορροπία θα επικρατήσει μόλις για μια χιλιετία. Χίλια χρόνια μετά, ο Κρόνος θα φέρει στον κόσμο δαίμονες από τη διάσταση της φωτιάς, για να τον υπηρετήσουν και να πολεμήσουν για χάρη του. Τότε η Ηώ, μόνη πιστή από τους δράκοντες της γενιάς της, θα σώσει ένα νεογέννητο αγοράκι από τα νύχια των δαιμόνων, για να γίνει ο ήρωας στην τελική μάχη. Το όνομά του: Ορίωνας. Μια ιστορία φαντασίας με επικά στοιχεία που συνδυάζουν περίτεχνα την ελληνική μυθολογία με εκείνη των σκανδιναβικών χωρών, με ήρωες που συναντάμε για πρώτη φορά. Δράκοι που ζουν σε ένα φανταστικό σύμπαν μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις ο ένας ενάντια στον άλλο, αλλά και ενάντια στις ανθρώπινες αδυναμίες τους. Το είδα σήμερα καθώς πέρασα μια βόλτα από το βιβλιοπωλείο που εργάζεται ο Adinol. Στιβαρό βιβλίο με ωραίο εξώφυλλο και γενικώς προσεγμένη δουλειά από θέμα παραγωγής. Ξεφυλλίζοντας το, μάλιστα, βρήκα ένα διαφημιστικό φυλλάδιο κάποιου σχετικού video-game, από ό,τι κατάλαβα Online. Με μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο βρήκα το εξής ενδιαφέρον: Μεγάλος διαγωνισμός IntroΒooks - Beacon Η Introbooks, σε συνεργασία με την εταιρεία Beacon, διοργανώνει μεγάλο διαγωνισμό. Αναζητήστε στο βιβλίο τα δελτία συμμετοχής, συμπληρώστε τα στοιχεία σας και ταχυδρομήστε τα μέχρι τις 31/7/2011, με την ένδειξη "Για την κλήρωση Ο Πρίγκιπας των Δράκων", στη διεύθυνση: Αετιδέων 13 & Βουτσινά, 155 61, Χολαργός. Φανταστικά δώρα περιμένουν τους 50 πρώτους τυχερούς. Αυτό θα πει καλή προώθηση! Πιστεύω πως πρόκειται για μια ωραία ιστορία, επιρεασμένη απο d&d, ελληνική (ω ναι!) και σκανδιναβική μυθολογία. Μπήκε ήδη στην αναγνωστική μου λίστα, ελπίζω και στη δική σας. Στο ίντερνετ βρήκα επίσης και μερικές σύντομες αλλά καλές κριτικές από αναγνώστες. Καλή επιτυχία στον Στράτο Μελίτη και συγχαρητήρια στην Introbooks για την πρωτοβουλία! Edited March 18, 2011 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 18, 2011 Share Posted March 18, 2011 (edited) Και τα δώρα, είναι τα εξής: -Οι 10 πρώτοι κερδίζουν από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι υπολογιστή Rift. -Οι επόμενοι 10 κερδίζουν από ένα επιτραπέζιο παιχνίδι Runebound -Οι επόμενοι 10 κερδίζουν από ένα επιτραπέζιο παιχνίδι A Game Of Thrones -Οι επόμενοι 10 κερδίζουν από ένα επιτραπέζιο παιχνίδι Warcraft -Και οι τελευταίοι 10 κερδίζουν από ένα βιβλίο με τον τίτλο Lovecraft Edited March 18, 2011 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted March 18, 2011 Share Posted March 18, 2011 Ενδιαφέρον ακούγεται! Θα το αναζητήσω λίαν συντόμως Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
zed's dead Posted March 24, 2011 Share Posted March 24, 2011 Το είδα και γω χθες και μπαίνει στη λίστα μου η οποία αρχίζει και μεγαλώνει επικίνδυνα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
helena Posted March 24, 2011 Share Posted March 24, 2011 Κι εγω το βαζω στη δικη μου λιστα η οποια αρχιζει να με ανησυχει. Χθες προσθεσα σε αυτη και το καλεσμα του ξιφους... για να τα παρω ολα αυτα θα χρειασθει να τραγουδαω καμποσες μερες συνεχομενες εξτρρα στο μαγαζι που δουλευω. προβλεπω να ερχεται να με επισκεφθει γερο βραχνιασμα!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted March 24, 2011 Share Posted March 24, 2011 Επιτραπέζιο παιχνίδι "A Game of Thrones"; Ακούγεται δελεαστικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted October 30, 2011 Share Posted October 30, 2011 Ξεκίνησα πριν από 2 μέρες το εν λόγω βιβλίο. Με μια πρώτη ματιά, ωραίο, ευκολοδιάβαστο. Όταν με το καλό το τελειώσω, θα σας πω ολοκληρωμένα τις εντυπώσεις μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted November 27, 2011 Share Posted November 27, 2011 Ξεχάστε το προηγούμενο ποστ. Τελείωσα πριν απο 3 περίπου μέρες το 'Ο Πρίγκηπας των Δράκων' και δυστυχώς, το εννοώ, βρίσκομαι στην άχαρη και ταυτόχρονα δυσάρεστη θέση να το θάψω. Το βιβλίο είναι από μέτριο ως κακό. Το σενάριο είναι παιδικό, χωρίς κάποια έκπληξη ή κάποιο plot twist. Καταλαβαίνεις αμέσως τι περίπου θα γίνει. Έχω ένα θέμα επίσης με τη γραφή, είναι πάρα πολύ αναλτική, σε σημείο που κουράζει υπερβολικά. Μιλάμε για 4-5 σειρές στις οποίες περιγράφει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Τέλος, αυτό που ίσως καταστρέφει εντελώς την τελική εικόνα του βιβλίου, είναι η παντελής, δεν αναφέρεται ούτε στην εσωτερική πρώτη σελίδα, έλλειψη επιμέλιας. Απαράδεκτο. Συγνώμη για τα σκληρά λόγια, αλλά αυτή είναι η άποψή μου. Αν ο συγγραφέας είναι μέλος του φόρουμ, ας με συγχωρέσει, θα ήθελα πολύ να έγραφα καλύτερα πράγματα, αλλά δεν γίνεται. Αν κάποιος θέλει να στηρίξει την εγχώρια παραγωγή του φανταστικού, ας το κάνει. Και εγώ γι' αυτό το αγόρασα, αλλά ήταν κατώτερο των προσδοκιών μου κατά πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 6, 2013 Share Posted April 6, 2013 Μετά από 3 μήνες αγώνα κατάφερα και το τελείωσα και εγώ. Και όταν λέω αγώνα το εννοώ, το βιβλίο μόνο ευκολοδιάβαστο δεν είναι... Ο συγγραφέας είναι άλλος ένας άντρας κάτω των 30 που διάβαζε Κόναν, Άρχοντα των Δακτυλιδιών, Ελληνική μυθολογία, έπαιζε D&D και κάποια στιγμή αποφάσισε να γράψει ένα δικό του βιβλίο σε παρόμοιο ύφος. Έτσι λοιπόν μας γράφει την ιστορία του Ωρίονα, που όλοι τον λένε Όριν, που είναι ο τελευταίος βάρβαρος (τον έσωσε μωρό μία δράκαινα που παριστάνει τη γριά του δάσους των Κενταύρων) αφού η φυλές των βαρβάρων σφάζονται ολοκληρωτικά από τους Κρούνταλ, βάρβαρους της ερήμου που καθοδηγούνται να κατακτήσουν τον κόσμο από πυροδαίμονες. Η γριά-δράκαινα τον μεγαλώνει σαν παιδί της, αλλά εντάξει, κάπου στην πορεία τον υιοθετεί η πριγκίπισσα των Κενταύρων (μία από τις πρωτοτυπίες του βιβλίου είναι ότι αντί για ξωτικά έχει κενταύρους) και τον μεγαλώνει σαν γιο της. Κάποια στιγμή σκάνε και κάτι σοφοί δρυιδιδες και τους προειδοποιούν για μία νέα εισβολή, έτσι ο Οριν με τους δύο αδερφικούς του φίλους, τον Σολ και την Πενθεσύλια πάνε στο βασίλειο των ανθρώπων, και πιο συγκεκριμένα στην Αφαία, που είναι η μόνη πόλη που έχει αντέξει από την προηγούμενη εισβολή (πρωτοτυπία #2- Η Γκόντορ του βιβλίου θυμίζει Αρχαία Σπάρτη). Και κάπου εκεί έχουν περάσει 100 σελίδες και όλοι όσοι έχουμε διαβάσει το βιβλίο από αυτό το φόρουμ το βιβλίο κάπου εκεί σταματήσαμε... Το βιβλίο καθεαυτό είναι αξιοπρεπώς γραμμένο. Ο συγγραφέας γνωρίζει καλά τη γλώσσα και τη χειρίζεται με πετυχημένο τρόπο, αν και πολλές φορές ξεφεύγει και αρχίζει να γράφει αυτό που αποκαλώ "φανταζίστικα", δηλαδή τη διεθνή διάλεκτο που χρησιμοποιούν όλοι οι φάνταζυ συγγραφείς, με τα ίδια σχήματα λόγου, φράσεις και παρομοιώσεις. Σε αρκετά σημεία η γραφή αυτή δουλεύει, σε άλλα όμως ο συνεχόμενος επικός τόνος καταντάει πολύ κουραστικος, αφού δεν επιτρέπει στους χαρακτήρες να αναπνεύσουν. Βασικά γράψτε άκυρο για το τελευταίο, δε φταίει η γραφή για τους χαρακτήρες, αυτοί είναι μία μαύρη σελίδα από μόνοι τους. Οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι, απλά εργαλεία για να προχωρήσει η πλοκή. Δε νομίζω ότι υπήρχε κάποιος από αυτούς (με μόνη εξαίρεση ίσως τον Σολ, που έχει κάποιες καλές ατάκες και εξαφανίζεται από τη μέση του βιβλίου και μετά) που να έχει αυτό που λέμε: "προσωπικότητα". Ειδικά ο πρωταγωνιστής είναι ο ορισμός του Εκλεκτού, απίστευτα δυνατός, χαρισματικός και που του έρχονται όλα (μα εννοώ όλα) στο πιάτο. Αυτό αφαιρεί αρκετά από τις 250 σελίδες που δεν βλέπουμε κοσμογονικές μάχες. Α, ναι, οι κοσμογονικές μάχες, εδώ ο συγγραφέας μας δείχνει ένα άλλο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο ενθουσιασμένο, που γράφει αυτό που γουστάρει. Από την εναρκτήρια μάχη στο βουνό των βαρβάρων, που είναι κάτι μεταξύ Κόναν και 300, μέχρι και την τελική σύγκρουση για τη μοίρα του κόσμου, το βιβλίο αποκτάει ενδιαφέρον. Οι μάχες αυτές βέβαια είναι μεγάλες σε μέγεθος, επικές σε τόνο και φαντασμαγορικές. (πρωτοτυπία #3 - κανένας δε λυποθυμάει στα μισά τους για να του αφηγηθούν αργότερα τί έγινε). Βέβαια, κάτι που ίσως ενοχλήσει κάποιους, είναι ότι διαβάζονται σαν κάτι ανάμεσα σε Ομηρικό έπος και βίντεο γκέημ: ο ένας επώνυμος ήρωας σκάει στις ορδές των εχθρών και σφάζει αριστερά και δεξιά τους πάντες, λέει κάτι και ξαφνικά οι στρατιώτες του σφάζουν για πλάκα πολλαπλάσιους αντιπάλους, τεράστια ξόρκια εξοντώνουν στρατούς και γενικότερα, κάπου προς το τέλος είχα αρχίσει να λυπάμαι τις ανώνυμες ορδές από τερατώδεις εισβολείς, που σφάζονταν κατά δεκάδες από τους χαρακτήρες του βιβλίου με χαρακτηριστική ευκολία. Η κοσμοπλασία είναι σχεδόν προσχηματική, υπάρχει για να πει την ιστορία, αν και το μυθολογικό υπόβαθρο έχει την ομορφιά του. Συνολικά, πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα πρώτη προσπάθεια, που αφήνει υποσχέσεις για κάτι καλύτερο στο επόμενο μυθιστόρημα του συγγραφέα. Ως βιβλίο όμως είναι μετριότατο και προτείνεται μόνο σε όσους θα ήθελαν να διαβάσουν επικό φάνταζυ αυτού του είδους από Έλληνα συγγραφέα - στην κατηγορία αυτή δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο βιβλίο που να ήταν καλύτερο... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted August 6, 2013 Share Posted August 6, 2013 (edited) Δυο μήνες μου πήρε να το τελειώσω. Κουραστικό. Ας πάμε όμως να το αναλύσουμε σε γενικές γραμμές. Γενική εικόνα καλή! Λογοτεχνικά δεν μου άρεσε. Η πλοκή καλή αλλά αναμενόμενη. Τον συγγραφέα δεν τον γνωρίζω, η ηλικία του που αναφέρθηκε παραπάνω δεν παίζει κανένα ρόλο όπως δεν με ενδιαφέρει τι που και πως το έγραψε. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αυτό που διάβασα. Αρχικά μου άρεσε πολύ η ονοματολογία που έδωσε στους ήρωες. Αρχαιοελληνικά ονόματα που ξεπήδησαν από μύθους για πλάσματα της εποχής. Κένταυροι δράκοι βάρβαροι φερμένοι από την φαντασία των αρχαίων. Ένα στοιχείο που τονίζει και την ελληνικότητα του κειμένου και βοηθά το ελληνικό φανταστικό να προωθήσει τον ελληνικό πολιτισμό. (Ονόματα τέτοια : Πενθεσίλεια, Άγδιππος, Επίνοος, Ωρίονας) Γίνεται μια καλή περιγραφή μαχών. Σε όλο το βιβλίο Μπορώ να μετρήσω 3-4 μάχες μεγάλης διάρκειας, πράγμα που βοηθά στο να κρατήσει το ενδιαφέρον. Αυτό που δεν μου άρεσε τώρα είναι οι επαναλήψεις μοτίβων σκηνών και περιγραφών. Η περιγραφή της μιας μάχης μοιάζει με την περιγραφή μιας δεύτερης. Παράδειγμα. Περιγράφει την μάχη που δίνει ο βασιλιάς των δράκων με τον υιό του. Λέει για τις φολίδες του που ήταν έτσι. Και ακριβώς ή ίδια περιγραφή ακολουθεί σε επόμενη μάχη που πολεμά η γριά παραμάνα με τον αδελφό της.... Κάτι που λογοτεχνικά σε κάνει να βαριέσαι και σε κουράζει κάνοντας σε να θέλεις να αποφύγεις σελίδες. Η πλοκή είναι ωραία όπως προείπα αλλά πολύ αναμενόμενη. Αυτό διότι ο συγγραφέας μας προϊδεάζει για όλους και όλα. Αυτός είναι καλός αυτός κακός. Οπότε αυτός που είναι κακός και στο λέω θα κάνει αυτό το κακό. Τεράστιο ελάττωμα του βιβλίου. Ότι δεν υπήρχε η έκπληξη το ξάφνιασμα του αναγνώστη. Η ανακάλυψη έστω κρυφών πτυχών του ήρωα. Συμπερασματικά θα πω ότι ο Πρίγκιπας των Δράκων είναι ένα από τα βιβλία Ελλήνων συγγραφέων που κάνει μια προσπάθεια να αναδείξει την ηρωική φαντασία της χώρας. Έχει τα δυνατά και τα αδύνατα στοιχεία του. Σε σύγκριση με το εξωτερικό είναι μέτριο βιβλίο αλλά για την Ελλάδα είναι μια αξιόλογη προσπάθεια. Επειδή λοιπόν είμαι θετικός με το να γίνονται προσπάθειες σε αυτή την χώρα θα το προτείνω σε όσους θέλουν να διαβάσουν ηρωική φαντασία! Edited August 6, 2013 by Nargathrod 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.