northerain Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 (edited) Εδώ θα μπεί ο πρόλογος για την 6η μονομαχία μεταξύ Θρόγκου και 'Ανεργου Χαρου. Παρακαλώ να ποστάρετε ΜΟΝΟ τις 2 ιστορίες και όποια σχόλια μετα το πέρας της μονομαχίας. Παρακαλώ να ψηφίσετε αφου εχουν ανεβεί και οι δυο ιστορίες. Καλη τυχη στους διαγωνιζόμενους! /Northerain Συμμετέχει μόνο η ιστορία του Throgos. Edited December 22, 2021 by Ghost Προστέθηκε η μία ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted March 17, 2005 Share Posted March 17, 2005 ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΛΟΓΟ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted March 22, 2005 Share Posted March 22, 2005 Πρόλογος! Οκ, αυτό ήταν σπαμ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted March 23, 2005 Share Posted March 23, 2005 Θα γράψει κανείς τον πρόλογο για τα παιδιά ή όχι? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted March 23, 2005 Share Posted March 23, 2005 Έλεγε ο Τιποτένιος να τον γράψει, αλλά δε στρώθηκε, οπότε θα τελειώσω αυτό που ξεκίνησα... ΠΡόΛΟΓΟΣ!! Ήταν νωρίς το απόγευμα... Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με χάλασε περισσότερο, το γεγονός ότι μου τελείωσε το τελευταίο πακέτο τσιγάρα ή ότι έπρεπε να ξαναπεράσω την επόμενη από το συνεργείο γιατί λέει δεν είχαν προσέξει ότι είχε φύγει το χρώμιο από την πανολία του αλόγου μου στα καπούλια και άμα δεν το έφτιαχναν θα είχα πρόβλημα σκουριάς... Τέλος πάντων, ζώστηκα το σπαθί μου, ανέβηκα στο Αστικό Χαλί 087, κατέβηκα Στάση Μαγοκρατίας και από 'κει πήγα με τα πόδια μέχρι τον πύργο του φίλου μου του Κρίστενσεν για να παίξουμε στο καινούργιο του GateCube... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted March 29, 2005 Share Posted March 29, 2005 θα ηθελα μια μικρουλα διευκρυνιση: τι ακριβως γινεται εδω και που μπορουμε να δουμε τις ιστοριες των παιδων? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Panos Posted March 29, 2005 Share Posted March 29, 2005 θα ηθελα μια μικρουλα διευκρυνιση: τι ακριβως γινεται εδω και που μπορουμε να δουμε τις ιστοριες των παιδων? <{POST_SNAPBACK}> Ναι, ναι, που είναι οι ιστορίες??? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted March 29, 2005 Author Share Posted March 29, 2005 O RaspK Fog parexei enan prologo, ap ton opoio ta paidia prepei na grapsoun o ka8eis ena dihghma. Profanos ta paidia den exoun grapsei akoma. Grapste re paidia tis istories kapoia stigmh. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted March 29, 2005 Share Posted March 29, 2005 Έχω γράψει 7 παραγράφους μέχρι τώρα, περιμένετε....Τι κάνει ο dear Χάρος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted March 31, 2005 Share Posted March 31, 2005 Μήπως ο Χάρος δεν το πήρε χαμπάρι; Θα επικοινωνήσω μαζί του... Σας περιμένω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted April 13, 2005 Share Posted April 13, 2005 Επιτέλους το τέλειωσα! Άργησα λίγο λόγω έλλειψης έμπνευσης. Ελπίζω να σας αρέσει. Άντε, να δούμε πότε θα το θυμηθεί και ο Χάρος... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ήταν νωρίς το απόγευμα... Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με χάλασε περισσότερο, το γεγονός ότι μου τελείωσε το τελευταίο πακέτο τσιγάρα ή ότι έπρεπε να ξαναπεράσω την επόμενη από το συνεργείο γιατί λέει δεν είχαν προσέξει ότι είχε φύγει το χρώμιο από την πανολία του αλόγου μου στα καπούλια και άμα δεν το έφτιαχναν θα είχα πρόβλημα σκουριάς... Τέλος πάντων, ζώστηκα το σπαθί μου, ανέβηκα στο Αστικό Χαλί 087, κατέβηκα Στάση Μαγοκρατίας και από 'κει πήγα με τα πόδια μέχρι τον πύργο του φίλου μου του Κρίστενσεν για να παίξουμε στο καινούργιο του GateCube... Αυτός με υποδέχτηκε με φανερό ενθουσιασμό και χαρά. Μάλλον όλοι οι άλλοι φίλοι του βαριόντουσαν να έρθουν να παίξουν διπλό μαζί του. Είναι όλοι από το γραφείο όπου δουλεύει, στην Ακραμάντα Χρηματιστηριακή Α.Ε., και όλοι πορωμένοι με τα οικονομικά (που σημαίνει ότι είναι και ολίγον τι ξενέρωτοι). Ο Κρίστενσεν δεν ήταν τέτοιος τύπος· ναι μεν του άρεσε η οικονομία και ασχολείτο με τα της αγοράς, είχε όμως και άλλα ενδιαφέροντα. Του άρεσε πολύ η Ψυχαγωγική Συστηματική και παρακολουθούσε και πολλά σεμινάρια πάνω σε αυτήν. Στο τέλος του πρώτου εξημήνου του σεμιναρίου «Απαγχωτική Ψυχαγωγία για Ενήλικες» είχε πάρει όλο το γκρουπ σαν δώρο από ένα GateCube εκδόσεως 1.55.6 με εβένινα χειριστήρια μαγεμένα με Σάιμπερβολτ, για τέλεια ρεαλιστικότητα. Προχώρησα προς το σαλόνι ενώ εκείνος κατευθύνθηκε προς την κουζίνα τρίβοντας τα χέρια του. Μόλις είδα το μηχάνημα στημένο με τις ρόδες του στο σαλόνι του σπιτιού του θυμήθηκα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια...τις ατέλειωτες ώρες που περνούσα με τους φίλους ή και μόνος μου μπροστά στην Πύλη με το χειριστήριο στα χέρια (τότε ήταν απλά γύψινο). Θυμήθηκα πώς ήταν άσπρα τα χέρια από τον γύψο, και τον δυνατό βόμβο που έβγαινε μέσα από τα σωθικά του GateCube 1.02.003 που μου είχε κάνει δώρο η θεία μου... Έκατσα λοιπόν μπροστά στην Πύλη αναπολώντας αναμνήσεις ονειρικών κόσμων, ενώ ο Κρίστενσεν ετοίμαζε κάτι για φαί και του έπεφταν σκεύη και πράγματα απ’ τον ενθουσιασμό του. Μα γιατί ήταν τόσο ενθουσιασμένος; Τι παραπάνω είχε το 1.55.6 από το προηγούμενο μοντέλο, το 1.55.54; Μερικές φορές ο Κρίστενσεν ήταν πολύ παράξενος. Αλλά το είχα συνηθίσει· από μικροί κάναμε παρέα και είχα μάθει κάθε παραξενιά και ιδιοτροπία του. Δεν είχα και άλλη επιλογή: είχαμε κληρωθεί στο ίδιο δωμάτιο για έξι συνεχόμενες σχολικές χρονιές όταν πηγαίναμε σχολείο, και πλέον είχαμε μάθει ο ένας τον άλλον απέξω κι ανακατωτά. Μετά το σχολείο συγκατοικήσαμε ως φοιτητές στο Επιπλέον Πανεπιστήμιο, και γίναμε αχώριστοι φίλοι. Καθώς λοιπόν εγώ θαύμαζα το υπέροχο κατασκεύασμα, μπήκε στο δωμάτιο ο Κρίστενσεν με ένα δίσκο με τα απαραίτητα εργαλεία, τα ίδια όπως δέκα χρόνια πριν: Δυο ποτήρια με Κλοντρόλ, που λαμπύριζε παχύρρευστο και γλυκό, δυο μπολ με Βολαράκια Ζεν Μάντερ με γεύση Βαδιόλας, και ένα μεγάλο πιάτο με έξτρα λαρτζ μπισκότα Άσπρα και Καφέ. Αυτά συνιστούσαν το ιδανικό γεύμα για να συνοδεύσεις μια παρτίδα GateCube. Μια ανατριχίλα αγαλλίασης διαπέρασε το σώμα μου. Καθίσαμε και οι δυο στις πολυθρόνες και πιάσαμε τα δύο χειριστήρια· σπίθες μαγείας πετάχτηκαν, και το μηχάνημα με ένα μικρό βουητό άρχισε να δουλεύει σε φουλ ταχύτητα. «Πάμε!» είπαμε και οι δυο. Αμέσως χάθηκα σε μια δίνη αορίστων σχημάτων, που άρχισε σιγά σιγά να κατασταλάζει. Βρεθήκαμε στο Βασικό δωμάτιο, ένα μεγάλο δωμάτιο με πίνακες στους τοίχους. Ο Κρίστενσεν είχε ήδη επιλέξει τον πίνακα που ήταν πιο ενδιαφέρων· πήγαμε προς το μέρος του και τον ακουμπήσαμε. Αμέσως μεταφερθήκαμε στο Δωμάτιο Γεμίσματος (όπου υπάρχει μόνο ένα δοχείο το οποίο πρέπει να γεμίσει με ενέργεια για να αρχίσει το παιχνίδι). Μόλις τέλειωσε το γέμισμα, βρεθήκαμε σε ένα κατάφυτο λόφο που αιωρείτο πάνω από το έδαφος· κάτω υπήρχαν διάφορα πλάσματα αλλόκοτα και μη, που μας περίμεναν να τα αντιμετωπίσουμε. Στην κορυφή του λόφου υπήρχε ένα οπλοστάσιο· τρέξαμε προς τα εκεί και διαλέξαμε διάφορα όπλα. Μετά κατεβήκαμε το λόφο και πηδήξαμε στο έδαφος. Η μάχη άρχισε και αδρεναλίνη ανέβηκε στα ύψη. Μια ώρα μετά βγήκαμε από την Πύλη, και καθίσαμε εξουθενωμένοι στις πολυθρόνες. Μετά από αυτό χρειαζόμασταν κάτι ήπιο για να μπορέσουμε να φάμε και να ηρεμήσουμε. Αρχίσαμε λοιπόν την Εξωτερική Περιήγηση και για πολύ ώρα φτιάχναμε φανταστικές αυτοκρατορίες. Ξαφνικά όμως, εκεί που παίζαμε χαλαρωμένοι, η πόρτα χτύπησε. Ο Κρίστενσεν άφησε το χειριστήριο και σηκώθηκε να ανοίξει. Ήταν ένας Μοιρήτης. «Γεια σας. Πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε;» του είπε ευγενικά. «Καλησπέρα. Μήπως είστε ο Κρίστενσεν Κραϊόλινγκ Ουρσού;» «Ναι, αυτός είμαι εγώ.» απάντησε νωχελικά ο Κρίστενσεν. «Πριν τέσσερις μέρες αποκτήσατε ένα GateCube 1.55.6;» Το αίμα του Κρίστενσεν πάγωσε, και ένιωσε μια αμηχανία· μπορούσα να το διακρίνω στο βλέμμα του και στον τρόπο που έξυνε τη μασχάλη του. Συνήθως οι Μοιρήτες δεν έρχονταν για καλό σκοπό. Πάντα κάτι δεν πήγαινε καλά όταν ερχόντουσαν, τόσο που είχε βγει και έκφραση «Γρουσούζης σα Μοιρήτης». «Ναι, απέκτησα ένα μέσω του σεμιναρίου που κάνω, «Απαγχωτική Ψυχαγωγία για Ενήλικες»» είπε ο Κρίστενσεν και ξεροκατάπιε. «Τότε πολύ λυπάμαι ότι πρέπει να σας συλλάβουμε. Τώρα αφήστε μας να μπούμε και να ελέγξουμε αν υπάρχει κάποιος άλλος μέσα και να κατάσχουμε το GateCube» είπε ανέκφραστα ο Μοιρήτης. Ο Κρίστενσεν τον άφησε να του περάσει τους Δεσμούς και μετά έκανε στην άκρη να περάσει μέσα. Το αίμα μου είχε παγώσει και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά· τι γινόταν; Γιατί μας είχαν συλλάβει; Σε λίγο ο Μοιρήτης είχε περάσει και σε μένα τους Δεσμούς και έλεγχε τα πίσω δωμάτια με τον μετρητή θερμότητας. Τι ατυχία μας είχε μόλις βρει; Σε λίγο ήταν πίσω και κρατούσε τα μαγικά σπαθιά μας και τα Υπερβατικά Βραχιόλια. Καημένε Ντάλιχορ, είχες καιρό να νιώσεις άλλο χέρι απ’ το δικό μου στη ρόδινη λαβή σου... Έπειτα πήρε στη μασχάλη του το GateCube που είχε κλείσει αυτόματα (μία απ’ τις νέες λειτουργίες του καινούριου μοντέλου) και βγήκε έξω. Κάτω στην είσοδο του πύργου ήταν σταθμευμένο ένα τρίπετο κάρο με άρπυιες ζεμένες και τα χαρακτηριστικά χρώματα της αστυνομικής μοίρας, το άσπρο και το κίτρινο. Μας έβαλε στις πίσω θέσεις και κάθισε στην μπροστινή μόνος του. Άφησε το GateCube ακριβώς δίπλα του, μπροστά από μένα. Πρόσεξα ότι δεν ήταν σβησμένο, αλλά βούιζε περίεργα. Ξαφνικά, σε ανύποπτο χρόνο, μια πύλη άνοιξε και χρώματα ξεχύθηκαν από αυτήν· πριν καταλάβουμε τι έγινε μας τράβηξε μέσα της, μαζί και τον Μοιρήτη. Βρεθήκαμε στον πίνακα που είχαμε χρησιμοποιήσει πριν μερικές ώρες. Ο Μοιρήτης ήταν μαζί μας, στην άλλη πλευρά του λόφου, και φαινόταν χαμένος και ξαφνιασμένος. Εγώ έριξα μια τρελή συνωμοτική ματιά στον Κρίστενσεν και εκείνος μου την ανταπέδωσε. «Είσαι;» είπαμε ταυτόχρονα. Τρέξαμε σαν αστραπή προς την κορυφή του λόφου και πήραμε δυο όπλα, ενώ τα άλλα το πετάξαμε κάτω απ’ τον αιωρούμενο λόφο, όπου μαινόταν μια θύελλα τεράτων. Ο Μοιρήτης μας κοιτούσε ξαφνιασμένος και δεν ήξερε πού είναι και τι κάνει· φαίνεται δεν είχε ασχοληθεί ποτέ του με GateCube... Κατεβήκαμε το λόφο και πηδήξαμε στο έδαφος· τα τέρατα μας περίμεναν! Αρχίσαμε το άγριο πετσόκομμα και πότε πότε ρίχναμε καμιά ματιά στον Μοιρήτη. Σε λίγο είχε μείνει μόνο ένα τέρας· τρέξαμε με τον φίλο μου και το κατατροπώσαμε σε δυο δευτερόλεπτα. Αμέσως μια πύλη άνοιξε και βρεθήκαμε στο Βασικό Δωμάτιο. Ένας μεγάλος πίνακας στο κέντρο του έδειχνε το κάρο στο οποίο βρισκόμασταν πριν λίγο. Κατευθυνθήκαμε προς αυτόν και βρεθήκαμε αμέσως στην πραγματικότητα. Με μια κίνηση εγώ αμέσως πάτησα το κουμπί της ενέργειας πάνω στο μηχάνημα που βρισκόταν στην μπορστινή θέση. Ναι! Είχαμε καταφέρει να εγκλωβίσουμε τον Μοιρήτη στο GateCube! Φτηνά τη γλιτώσαμε... Βγήκαμε ελαφρά από το κάρο και κοιτώντας αριστερά – δεξιά μη μας δει κανείς ξαναμπήκαμε στον πύργο. Μόλις κλείσαμε την πόρτα αρχίσαμε να χτυπιόμαστε απ’ τα γέλια για το κατόρθωμά μας. Άμοιρε Μοιρήτη τι σου ‘μελλε να πάθεις.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 Τελικά θα γράψεις Χάρε ή να περάσουμε στο επόμενο write off; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 Μπορούμε να ψηφίσουμε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 Εχμ, χρειαζόμαστε μία ασκηση παραπάνω για να το κάνουμε αυτό, δε νομίζεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted June 3, 2005 Share Posted June 3, 2005 Σόρυ μάγκες,αλλά περνάω κρίση τους τελευταίους 2 μήνες και δεν έχω καθόλου διάθεση να γράψω ούτε κατάλογο για ψώνια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.