iraklisv Posted March 27, 2011 Share Posted March 27, 2011 Μύριζα τα χρώματα στο σεντόνι που άφησε η απουσία σου Μια παράξενη συναισθησία με συνεπήρε καθώς χάιδευα τις λέξεις που ξέχασες στο μαξιλάρι Δυο τρεις ανάσες τριγυρνούσαν στο δωμάτιο εγκλωβισμένες απόρροια του έρωτα σου να επαναλαμβάνουν συνεχώς είμαι εδώ…είμαι εδώ… Άνοιξα τα παράθυρα να σε διώξω Κατέβηκα στο κήπο γυμνός με το απόγευμα να γλυκαίνει αβάσταχτα Αισθανόμουν τόσο άδειος και τόσο πλήρης Τι όμορφη στιγμή να πεθάνει κανείς! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
helena Posted March 27, 2011 Share Posted March 27, 2011 Οταν ειδα τον τιτλο πιστεψα πως θα ηταν κατι ερωτικο αναμφιβολα, και δεν επεσα εξω. Αλλα μεσα στη γλυκα εμφανισιηκε κι ο θανατος, τι κριμα. βεβαια αυτο αποτελει κοινο τοπο, να οδηγουμαστε απο την ομορφια στο θανατο. Μπραβο παντως, λιτο και περιεκτικο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
iraklisv Posted March 31, 2011 Author Share Posted March 31, 2011 Σ΄ευχαριστώ Έλενα. Αν και δεν υπάρχει θάνατος απλός μια διαπίστωση από την πληρότητα της στιγμής. Να είσαι καλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.