Lady Nina Posted April 11, 2011 Author Share Posted April 11, 2011 Και μια και ξαναπιάσαμε την ιστορία, ας απαντήσω εδώ και σε όλα τα προηγούμενα σχόλια. Πριν απ'αυτό, όμως, θα ήθελα για ακόμη μία φορά να συγχαρώ όοοολους αυτούς που έχουμε συγχαρεί και να ευχαριστήσω όλους εσάς που διαβάσατε την ιστορία, τη σχολιάσατε και την ξαναεπισκεφθήκατε τώρα! Ξεκινάμε κατά χρονολογική σειρά... (Αν είναι λίγο... αναχρονιστικά τα σχόλια, αποδώστε το στο ότι απαντούσα στα δικά σας σχεδόν αμέσως μετά τη δημιουργία τους.) @Salonikia: Σ’ευχαριστώ για το πρώτο σχόλιο στην ιστορία μου, Μαρία! Το ότι η ιστορία μου σας προκάλεσε αγωνία με ευχαριστεί, καθώς αυτό σημαίνει πως πέτυχε το σκοπό της. Πράγματι, θα αποτελέσει κομμάτι μιας αρκετά μεγαλύτερης ιστορίας. Αν πριζωθώ αρκετά και κάτσω να τη γράψω, δηλαδή... Χαίρομαι που σου άρεσαν και τα ονόματα. Έχουμε πήξει σε κόσμους βασισμένους στις βόρειες μυθολογίες, οπότε σκέφτηκα πως καιρός ήταν να δούμε και κάτι πιο ελληνικό. @Deus Misereatur: Ευχαριστώ πολύ Αντώνη! Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχήσω ή να χαρώ που σου θύμισε Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως ο καθένας πλάθει τις εικόνες κάπως διαφορετικά, οπότε μάλλον δε χρειάζεται να ανησυχώ... @anysias: Γεια σου Βασίλη! Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο, ώστε να θες να διαβάσεις και τη συνέχεια. Πράγματι, στην εκτεταμένη εκδοχή, θα υπάρχει αρκετή επανάσταση και περιπέτεια. @Tiessa: Βάσω μου, γιατί το είπες αυτό; Αν δε σου είναι κόπος, θα μπορούσες να μου υποδείξεις τα σημεία που δεν είναι καλά γραμμένα; Αναρωτιέμαι, διότι δεν την έγραψα βιαστικά και έκανα και αρκετές διορθώσεις και αυτό, σε συνδυασμό με το σχόλιό σου, με ανησυχεί. Προς το παρόν, δεν μπορώ να τη φανταστώ πιο βελτιωμένη, στη μορφή του διηγήματος. Το μυθιστόρημα είναι άλλη υπόθεση, εννοείται. Πάντως, χαίρομαι που σου άρεσε η ιδέα και που σε τράβηξε ο χάρτης! @Mors Planch: Πράγματι, είναι η δεύτερη! Όσο για τις ερωτήσεις σου... Αυτές είναι μια ολόκληρη ιστορία, που θα τη μάθεις όταν θα γράψω ολόκληρη την τριλογία...! Οι απαντήσεις υπάρχουν –στο μυαλό μου, προς το παρόν... @David1778 & NIKANTHI: Σας ευχαριστώ πολύ τα σχόλιά σας! Μου δίνετε θάρρος και με πεισμώνετε ώστε να ξετυλίξω αυτή την ιστορία στο χαρτί πλέον... Ελπίζω κάποτε να τα καταφέρω! @Month: Όχι Βασίλης ντε... Βασίλειος! Αλλά ναι, έχεις δίκιο... Δεν εξήγησα ότι τα μέλη του συμβουλίου έχουν ειδικές δυνάμεις... @Mesmer: Από όλα όσα έγραψες, θα σταθώ στο τελευταίο: Ήταν αρκετά καλά γραμμένη, αλλά όχι όσο προηγούμενες ιστορίες σου. Θα ξαναρχίσω το tell λοιπόν, δε μου κάθεται καλά το show! @deadend: Merci madame! @wordsmith: Χαίρομαι που η πλέον αρμόδια για το “show, don’t tell” επικρότησε την προσπάθεια αυτή! Φυσικά, το μέγεθος της υπόθεσης γνώριζα πως δε θα χωρούσε σε ένα διήγημα, αλλά εφ’όσον μου δόθηκε η ευκαιρία, θέλησα να σας γνωρίσω τον κόσμο του επίδοξου μυθιστορήματος. Και χαίρομαι όταν μου λέτε τι να προσέχω ή όταν με ρωτάτε διάφορα πράγματα που μπορεί να μην είχα σκεφτεί, διότι έτσι το δουλεύω περισσότερο στο μυαλό μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 11, 2011 Share Posted April 11, 2011 Χμμμμ... Τώρα που το επισημάνατε, πράγματι... Έχετε μήπως κάποια ιδέα για το πώς αλλιώς μπορώ να αποδώσω αυτό τον ήχο, την ομιλία; Τάσο, ευχαριστώ για το back up! Στ'αλήθεια δεν έχω τίποτα με κανέναν άνθρωπο, είτε θεωρείται απόλυτα υγειής, είτε όχι. Θα μπορούσες να το κάνεις "η φωνή αυτή, όχι ανθρώπινη μα σαν να έβγαινε από το στόμα κάποιου άλογου ζώου..." Πάνω-κάτω θα είχε το ίδιο νόημα και θα ήσουν απολύτως ευθυγραμμισμένη με την απαιτούμενη Πολιτική Ορθότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 11, 2011 Author Share Posted April 11, 2011 And the rest of them... @helena: Αγαπημένη μου συνονόματη, χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία και ο κόσμος. Θα βάλω τα δυνατά μου για να γράψω περισσότερα πράγματα! @DinoHajiyorgi: ΟΚ, τα είπαμε, οπότε I get your point. Σ’ευχαριστώ για την ενασχόληση! @aScannerDarkly: χαχαχα Δεν έχεις καθόλου άδικο σε αυτό που λες! Βουρδουλιές χρειάζομαι, μου φαίνεται, για να αρχίσω να τα γράφω... :Ρ Ως προς τα άλλα που λες, για τις απορίες που σου έχουν μείνει, κάποιες από αυτές υπάρχουν μες στο κείμενο, απλά δεν τις λέω ρητά, γιατί ήθελα για μια φορά να δω πώς θα μου δουλέψει το show, αντί για το tell. Προφανώς, όμως, δε δούλεψε! :Ρ Το σχέδιο ήταν απλό: τόσο ο πεντεδοχέας, όσο και οι Αλίκτορες (Πράκτορες με Άλικα μαλλιά) ήθελαν να εξοντώσουν το διάδοχο του βασιλιά, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. @John82: Χαίρομαι που αναγνώρισες μια πρόοδο στη γραφή. Πέρα από αυτό, αναγνωρίζω πως όντως υπάρχει μεγάλο υπόβαθρο πίσω από την ιστορία, αλλά αναρωτιέμαι· ποια σημεία του κειμένου θεωρείς ασαφή; Θα σου ήμουν πραγματικά ευγνώμων, αν μου τα υποδείκνυες. @DimitrisX: Σ’ευχαριστώ πολύ, ψηλέ! :Ρ Πράγματι, ενδιαφέρον το πλαίσιο στο οποίο το φαντάστηκες! @Stanley: Σ’ευχαριστώ πολύ, Stanley Original! :Ρ Τα χωρία σε ορισμένα σημεία τα έκανα μικρά, ως αντιστοιχία μιας γρήγορης εναλλαγής σκηνών. Θεώρησα πως θα προκαλούσε μεγαλύτερη αγωνία. Τώρα, αν μπερδεύει... @Αλχημιστής: Πάντα προσανατολιζόμουν, νομίζω, προς το εφηβικό φανταστικό, χωρίς καν να το συνειδητοποιώ. Ίσως επειδή αυτού του είδους είναι τα βιβλία που με σημάδεψαν, που μου έμειναν ως παιδί, ως έφηβη, ακόμα και αργότερα. Ωραία η ιδέα που δίνεις σχετικά με το διήγημα, αν και τη σχέση του βασιλιά με τους υπόλοιπους, κυρίως με τον κυρ-Μήδα, θεώρησα απαραίτητο να την περιγράψω, ώστε να φανούν τα κίνητρα του πεντεδοχέα. Αλλιώς θα ήταν λειψή η ιστορία. Βέβαια, προσπαθώντας να κλείσω κάποιες τρύπες, άνοιξα άλλες, τρυπάρες... :Ρ Αλλά τέλος πάντων... Την επόμενη φορά που θα γράψω κάτι για κάποιο διαγωνισμό, θα φροντίσω πρώτα και κύρια να μην το αναφέρω στα σχόλια αν είναι μέρος μεγαλύτερου έργου... :Ρ @andlib: Ε, λοιπόν, πρώτη φορά βλέπω τόσους υποψήφιους αναγνώστες βιβλίου, το οποίο δεν έχει γραφτεί ακόμα!! :Ρ Σ’ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! @Tattoman: Χαίρομαι που, παρ’ότι δεν είναι του γούστου σου, σου άρεσε η ιστορία! Και μια απορία. Κανείς δεν το είδε ως μια ολοκληρωμένη ιστορία για τον κυρ-Μήδα; Χμμμμ... Τώρα που το επισημάνατε, πράγματι... Έχετε μήπως κάποια ιδέα για το πώς αλλιώς μπορώ να αποδώσω αυτό τον ήχο, την ομιλία; Τάσο, ευχαριστώ για το back up! Στ'αλήθεια δεν έχω τίποτα με κανέναν άνθρωπο, είτε θεωρείται απόλυτα υγειής, είτε όχι. Θα μπορούσες να το κάνεις "η φωνή αυτή, όχι ανθρώπινη μα σαν να έβγαινε από το στόμα κάποιου άλογου ζώου..." Πάνω-κάτω θα είχε το ίδιο νόημα και θα ήσουν απολύτως ευθυγραμμισμένη με την απαιτούμενη Πολιτική Ορθότητα. Μπα, άστο, δε μπλέκω με άλλα έμψυχα όντα! Μπορεί να παρεξηγηθούν...! Το σκέφτηκα και μάλλον θα επιμείνω στον ήχο μια πλαγιάς που παθαίνει κατολίσθηση. Ευχαριστώ πάντως για την τόσο άμεση ανταπόκριση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 11, 2011 Share Posted April 11, 2011 @Tiessa: Βάσω μου, γιατί το είπες αυτό; Αν δε σου είναι κόπος, θα μπορούσες να μου υποδείξεις τα σημεία που δεν είναι καλά γραμμένα; Αναρωτιέμαι, διότι δεν την έγραψα βιαστικά και έκανα και αρκετές διορθώσεις και αυτό, σε συνδυασμό με το σχόλιό σου, με ανησυχεί. Προς το παρόν, δεν μπορώ να τη φανταστώ πιο βελτιωμένη, στη μορφή του διηγήματος. Το μυθιστόρημα είναι άλλη υπόθεση, εννοείται. Πάντως, χαίρομαι που σου άρεσε η ιδέα και που σε τράβηξε ο χάρτης! Δεν μου είναι καθόλου κόπος, Έλενα. Θα σου στείλω το αρχείο με σχόλια στα σχετικά σημεία. Αλλά θα το κάνω αύριο προς το βραδάκι, για να έχω προλάβει να τα γράψω με την ησυχία μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 11, 2011 Author Share Posted April 11, 2011 @Tiessa: Βάσω μου, γιατί το είπες αυτό; Αν δε σου είναι κόπος, θα μπορούσες να μου υποδείξεις τα σημεία που δεν είναι καλά γραμμένα; Αναρωτιέμαι, διότι δεν την έγραψα βιαστικά και έκανα και αρκετές διορθώσεις και αυτό, σε συνδυασμό με το σχόλιό σου, με ανησυχεί. Προς το παρόν, δεν μπορώ να τη φανταστώ πιο βελτιωμένη, στη μορφή του διηγήματος. Το μυθιστόρημα είναι άλλη υπόθεση, εννοείται. Πάντως, χαίρομαι που σου άρεσε η ιδέα και που σε τράβηξε ο χάρτης! Δεν μου είναι καθόλου κόπος, Έλενα. Θα σου στείλω το αρχείο με σχόλια στα σχετικά σημεία. Αλλά θα το κάνω αύριο προς το βραδάκι, για να έχω προλάβει να τα γράψω με την ησυχία μου. Σ'ευχαριστώ πολύ, Βάσω! Όσο χρόνο χρειαστείς, δε βιάζομαι προς το παρόν! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted April 11, 2011 Share Posted April 11, 2011 (edited) Ρε παιδιά, με συγχωρείτε, αλλά δεν αφήνουμε την πολιτική ορθότητα λίγο στην άκρη; Σκέτη υποκρισία είναι, Τι να έγραφε, σαν φωνή παιδιού που πάσχει από σύνδρομο Down; Εγώ δε βλέπω τίποτα ρατσιστικό σε αυτή την αναφορά. Edited April 11, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 12, 2011 Share Posted April 12, 2011 Ρε παιδιά, με συγχωρείτε, αλλά δεν αφήνουμε την πολιτική ορθότητα λίγο στην άκρη; Σκέτη υποκρισία είναι, Τι να έγραφε, σαν φωνή παιδιού που πάσχει από σύνδρομο Down; Εγώ δε βλέπω τίποτα ρατσιστικό σε αυτή την αναφορά. Scanner δίκιο έχεις. Κι εγώ την αναφορά σε αυτήν την έννοια την έκανα ειρωνικά(έστω αν κι αυτό δεν ήταν απολύτως εμφανές έτσι όπως το διατύπωσα). Δεν έχω κανένα σεβασμό απέναντι σε αυτόν τον όρο, αντιθέτως τον θεωρώ μια άκρως υποκριτική έννοια, προορισμένη να περιορίζει τη δημιουργικότητα και την ελεύθερη έκφραση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 ^ Εντάξει, είναι λίγο καφρίλα όταν χρησιμοποιείται κάτι αρνητικά/προσβλητικά. Αν, για παράδειγμα, κάποιος πει το κλασσικό, "Καλά ρε, το έχεις χάσει τελείως; Αλτσχάιμερ έχεις;", τράβα ρώτα μετά συγγενείς ασθενών αν ο όρος Πολιτική Ορθότητα είναι υποκρισία. Καλό είναι να κρατάμε ένα μέτρο στο τι λέμε. Το να αφήνουμε τη γλώσσα να κάνει ό,τι γουστάρει, χωρίς το στοιχειώδες νιονιό, δεν καλύπτεται από τη χιλιοβασανισμένη Ελευθερία Λόγου. Για το διήγημα: Ήταν υπερβολικό. Σε όλα του. Πάρα πολλά πρόσωπα για τόσο μικρό κείμενο, ονόματα, συγγένειες και προδοσίες, χώρια τα πώς και τα γιατί της πολεοδομίας του πλανήτη. Ένιωσα σα να έπρεπε να δώσω διαγώνισμα στο τέλος. Η Πόλη, αν και προσπάθησες, δεν ήταν σημαντική. Ήταν πολύ άτακτα, κουραστικά γραμμένο. Δεν το απόλαυσα. Και κάτι ψιλά: Η γροθιά του σφίχτηκε και μέσα της συνέθλιψε την πάνω αριστερή γωνία του χάρτη. Αυτή η λεπτομέρεια δεν μας χρησίμευσε πουθενά, δεν συναντήσαμε το σημείο του χάρτη στη συνέχεια. Ακόμα κι αν είχε γίνει όμως, θα μπορούσες να το δώσεις πιο κομψά, και όχι σε μια σκηνή δυνατού συναισθήματος να μας περιγράφεις πού τσαλακώθηκε ο χάρτης. Πού να ήταν άραγε ο γέρος δάσκαλός του, ο ένας από τους τέσσερις Συμβούλους του πατέρα του; Να κατάφερε να γλιτώσει από τους δολοφόνους του τελευταίου; Δεν είμαστε χαζοί, δείξε λίγη εμπιστοσύνη. Ευτυχώς, είχε καταφέρει να τους ξεφύγει. Ή, τουλάχιστον, έτσι νόμιζε... Σποϊλεριάζεις το ίδιο σου το κείμενο, και το κάνεις γιατί... ; Γιατί αυτό ήταν το λάθος του προηγούμενου βασιλιά. Δεν ήταν αδίστακτος και γι’αυτό δεν κατάφερε να διατηρήσει το θρόνο, μα ούτε και τη ζωή του. Η λέξη "αδίστακτος" έχει αρνητική έννοια. Δεν θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί τον εαυτό του έτσι. Θα έλεγε "έξυπνος", "θαρραλέος", ή κα΄τι άλλο θετικό. Δηλαδή, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την οπτική του αφηγητή και να δεις λίγο από τη μεριά του ήρωα. Η φωνή αυτή, σαν καθυστερημένου παιδιού, ερχόταν από τον Αλίκτορα που είχε αρπάξει τον Πρίγκιπα. Είναι αλήθεια ότι χτυπάει άσχημα, και πιο πολύ γιατί διαβάζουμε μία εξωγήινη ιστορία φαντασίας. Μόνο αυτό μπόρεσες να σκεφτείς; Ελπίζω να μην σε στενοχωρώ με τα σχόλιά μου. Να είσαι πάντα καλά, και να γράφεις! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 spam Σε γενικές γραμμές, ο συγγραφέας έχει δικαίωμα να βάζει στους χαρακτήρες του ό,τι απόψεις και λόγια τους κάνουν κατάλληλους για τον ρόλο. Ένα σκατόψυχο κάθαρμα μπορεί πολύ εύκολα να πει σ' έναν άνθρωπο που το παιδί του έχει στέρηση "πάρε το καθυστερημένο σου και στείλε το στο ΠΙΚΠΑ" και ο αναγνώστης, αν θέλει να στραβώσει με κάποιον, μπορεί να στραβώσει με τον χαρακτήρα. Τελεία. Δεν ισχύει το ίδιο για την ΟΓ του αφηγητή (συγγραφέα), εφόσον ο αφηγητής δεν είναι μέρος της ιστορίας. Ο αφηγητής οφείλει να σέβεται την πολιτική ορθότητα, τον αναγνώστη και τους χαρακτήρες. Ο ρόλος του είναι να περιγράφει κι όχι να κρίνει. Οι αναγνώστες θα το κάνουν αυτό. Οπότε το "καθυστερημένο" σ' αυτή την περίπτωση μπορεί να προσβάλλει. /spam Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Γενικά η ιστορία σου μου άρεσε πολύ. Με πείραξε όμως - όπως και πολλούς άλλους - εκείνη η παρομοίωση. Και όχι δε θα ήταν καλύτερο αν είχες γράψει "σαν παιδιού που πάσχει από σύνδρομο down". Η αλήθεια είναι ότι για μένα, το ίδιο άσχημο θα ήταν. Απλά δεν κάνεις τέτοια παρομοίωση. Κάποιοι μπορεί να πληγωθούν από αυτό - σκέψου να διάβαζε την ιστορία σου κάποιος γονιός που το παιδί του να έχει αυτό το πρόβλημα. Προσωπικά το θεωρώ κοινωνικά λάθος. Μπορούσες να πεις ότι ακούστηκε αλλοιωμένη ή κάτι τέτοιο. Ελπίζω να μη σε πειράζει που στο λέω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Μα δε λέει κάτι ρατσιστικό ή προσβλητικό για τους ανθρώπους που πασχουν από το σύνδρομο. Απλά κάνει μια παρομοίωση. Τι θα κάνουμε, θα κρυβόμαστε κάνοντας ότι δεν υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι; Όταν οι ήρωες πχ το Φώκνερ αποκαλούν τους μαύρους nigger, σημαίνει ότι προκαλούν το δημόσιο αίσθημα; Έτσι μιλάνε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι. Κατά τον ίδιο τρόπο, έτσι ένιωσε και η Nina την κραυγή. Όταν λες "άρχισε να φωνάζει σαν τρελός", προσβάλεις κανέναν; Μη είμαστε μυγιάγγιχτοι, ο ρατσισμός δεν κρύβεται στις λέξεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Νομίζω ότι ο λόγος που κάποιοι ίσως να αισθάνονται άβολα διαβάζοντας την παρομοίωση (κι εγώ μαζί) είναι ότι βασίζεται και κατά κάποιον τρόπο διαιωνίζει την εικόνα του καθυστερημένου παιδιού ως "κάποιος που βγάζει άναρθρες κραυγές". Ένα παιδί με καθυστέρηση, είναι πολύ περισσότερα πράγματα από αυτό. Το να εστιάζει κανείς στο πιο χτυπητό χαρακτηριστικό του δείχνει κάτι σαν τη συνηθισμένη άγνοια του μέσου συμπολίτη μας, κάτι σαν την προκατάληψή του. Παρ' όλα αυτά, γενικά είμαι κατά της αυτολογοκρισίας. Ο συγγραφέας να διατηρεί το δικαίωμα να γράψει αυτό που πιστεύει ο ίδιος (και ο αναγνώστης το δικαίωμα να σχολιάσει!). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Επειδή πρώτος εγώ χρησιμοποίησα σε αυτήν την κουβέντα τον όρο "πολιτική ορθότητα", αισθάνομαι την ανάγκη να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα Έχοντας δυο ξαδέρφια με τη συγκεκριμένη πάθηση, ξέρω πολύ καλά πως η εικόνα του πάσχοντος από σύνδρομο Down ως κάποιου ικανού μόνο να βγάζει άναρθρες κραυγές, δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Η αναφορά μου στην πολιτική ορθότητα, και η επισήμανσή μου πως σαν έννοια δε βρίσκω κάτι που να με ταυτίζει μαζί της, έγινε επειδή θεωρώ αυτόν τον όρο ως την αποθέωση της απόλυτης υποκρισίας. Δε λέμε πια καθυστερημένος αλλά πάσχων από σύνδρομο Down. Δε λέμε κουφός αλλά άτομο με προβλήματα ακοής. Δε λέμε νάνος αλλά "κοντός άνθρωπος". Η κοινωνική συμπεριφορά όμως απέναντι σε αυτά τα άτομα παραμένει ίδια, όποιες λέξεις κι αν χρησιμοποιήσουμε. Η πολιτική ορθότητα χρησιμοποιείται ως ένα μέσο να προσβάλλουμε και να διαχωρίζουμε, απλά όμως να το κάνουμε με κομψό τρόπο. Τα άτομα όμως αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, τους ίδιους διαχωρισμούς και τις ίδιες διακρίσεις που αντιμετώπιζαν και όταν χρησιμοποιούνταν και πιο 'ωμοί" όροι. Καλό βέβαια θα είναι στα κείμενα να αποφεύγονται εκφράσεις που μπορούν να προσβάλλουν ένα άτομο, ή μια ομάδα ατόμων, αλλά πρέπει να θυμόμαστε πως οι έννοιες παραμένουν ίδιες, όποιες λέξεις και αν χρησιμοποιήσουμε. Αυτά και συγγνώμη Lady που συζητάμε πράγματα τελείως άσχετα με την ιστορία σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 +1 στα ποστ Χριστίνας και Γιωργίας. Έλενα, πήραμε από μόνοι μας το ελεύθερο γι' αυτή την κουβέντα στο τόπικ της ιστορίας σου, γιατί είναι ένα σημαντικό θέμα στη συγγραφή. Βέβαια θα πρέπει να το σταματήσουμε εδώ, και αν χρειαστεί να το συζητήσουμε κι άλλο να ανοίξουμε ξεχωριστό τόπικ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 13, 2011 Author Share Posted April 13, 2011 (edited) Καλησπέρα! Δεν έλειψα πολύ από το φόρουμ, κι όμως βλέπω ότι το θέμα με την πολιτική ορθότητα έχει πάρει αρκετά μεγάλη έκταση. Δε θα μπορούσα, λοιπόν, να μείνω αμέτοχη στη συζήτηση. Όχι μόνο επειδή λαμβάνει χώρα στο θέμα της ιστορίας μου, αλλά και διότι η αφορμή γι'αυτό δόθηκε από μια φράση που χρησιμοποίησα. Αν κάποιος πρέπει να απολογηθεί, λοιπόν, αυτή είμαι εγώ. Δεν έχω καταλήξει ακόμα σχετικά με το πού βρίσκεται η αλήθεια -μάλλον κάπου στη μέση. Χωρίς να διαφωνώ με κάποια από τις δύο πλευρές, δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ κιόλας. Κι εδώ έρχεται η ανάγκη να δούμε τα πράγματα λίγο αποστασιοποιημένα. Κατ'αρχάς, όχι μόνο ως συγγραφείς, αλλά και ως άνθρωποι θα ήταν καλό να προσέχουμε στοιχειωδώς τη γλώσσα μας, ώστε να μην προσβάλλουμε τους άλλους. Και όταν αναφέρομαι στους άλλους, εννοώ αυτούς που δεν είναι μυγιάγγιχτοι. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που -καλώς ή κακώς- μπορούν να παρεξηγήσουν ο,τιδήποτε τους πεις. Στα της ιστορίας τώρα. Οι περισσότεροι που λαμβάνετε μέρος στη συνομιλία, 'καταδικάζετε' τη χρήση της έκφρασης: 'σαν καθυστερημένου παιδιού'. Πράγματι, αν τη δεις υπό μία οπτική γωνία, μπορεί και να ακουστεί προσβλητική. Εγώ, όταν το έγραφα, περισσότερο το είδα σαν μία διαπίστωση, παρά σαν μια κρίση -πόσω μάλλον ρατσιστική διάθεση απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων. Όσοι με έχετε γνωρίσει -είτε από κοντά, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο- ίσως έχετε καταλάβει τι άνθρωπος είμαι -και τι δεν είμαι. Εντάξει, ένας άσχετος αναγνώστης δεν έχει αυτή την ευκαιρία και ενδεχομένως να με έκρινε όπως με κρίνετε εσείς τώρα. Και συνεχίζω. Η φράση αυτή υποδηλώνει απλά έναν ήχο. Δεν εκφράζει κρίση, ούτε κατάκριση, ούτε βασίζεται στο 'στεγανό' που προανέφερε η Κελαινώ πιο πάνω. Σαφώς και ξέρω πως αυτά τα παιδιά -ή ο οποιοδήποτε άλλος που δεν είχε την τύχη να είναι γερός και αρτιμελής- δεν παύουν να έχουν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, δεν παύουν να ζουν και να αγωνίζονται. Το θέμα δεν είναι μια έκφραση που ειπώθηκε σε ένα διήγημα. Το θέμα είναι η όλη αντιμετώπιση που λαμβάνουν από την κοινωνία. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα μπροστά σε διαβάσεις για ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, απουσία υποδομών για ανθρώπους με μειωμένη όραση και πολλά άλλα που δε θα αναφέρω, γιατί έχω ήδη βγει εκτός θέματος. Παρεπιπτόντως, όλη αυτή η συζήτηση πραγματικά μου φέρνει στο μυαλό κάτι από ΗΠΑ. Θα γνωρίζετε, φαντάζομαι, κάποιες εκφράσεις όπως "horizontally challenged" (για το παχύς), "vertically challenged" (για το κοντός). Ίσως έχετε ακούσει και το κορυφαίο "challenged in the reproductive area" της Charlotte στο Sex and the City, εννοώντας ότι δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Πραγματικά, δε βρίσκω κάποια χρησιμότητα σε όλο αυτό. Κι αν φάνηκε προσβλητική η φράση 'σαν καθυστερημένου παιδιού', απορώ πώς δεν προσβλήθηκε κανείς με τον χαρακτηρισμό 'στρουμπουλός', που ποδόθηκε στον πεντεδοχέα. Σύμφωνα με το παραπάνω, θα έπρεπε στη θέση αυτή να βάλω το 'horizontally challenged'. Μπορεί να μοιάζουν άσχετα με το θέμα τα παραπάνω, αλλά δεν είναι. Τα βήματα προς τα εκεί οδηγούν. Ή τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου σκοπιά. Μια τελευταία ερώτηση θα σας κάνω και δε θα σας κουράσω άλλο. Όσοι πειραχτήκατε από την εν λόγω φράση, διαβάσατε όλο το κείμενο για να δείτε τα πλαίσια στα οποία ήταν γραμμένο; Πειραχτήκατε διαβάζοντάς το ή αφ'ότου διαβάσατε τα σχόλια; Έχει σημασία. Edit: Γιάννη, νομίζω τα ίδια γράφαμε την ίδια ώρα περίπου! Edited April 13, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Εγώ σου είπα αυτό: Είναι αλήθεια ότι χτυπάει άσχημα, και πιο πολύ γιατί διαβάζουμε μία εξωγήινη ιστορία φαντασίας. Μόνο αυτό μπόρεσες να σκεφτείς; Λέγοντάς το, νόμιζα πως ήμουν ξεκάθαρη. Δεν ένιωσα ότι προσβάλλεις κανέναν, αλλά ότι μας προσγειώνεις απότομα. Είναι μια έκφραση (από τις άσχημες, μάλιστα), που χρησιμοποιείται από τον εικοστό αιώνα, και με γύρισε πίσω στον κόσμο μας, στην κοινωνία μας, με απόλυτα ξενερωτικό τρόπο. Δεν ήταν μία φράση που είπε ένα πρόσωπο της ιστορίας, (κάτι σαν κατάλοιπο της αλλοτινής του ζωής), ήταν μία φράση του αφηγητή, και γι' αυτό λειτούργησε έτσι. Πραγματικά, σα να μην μπορείς ως αφηγήτρια να ξεφύγεις από τις συνήθειες ενός ανθρώπου του 2000, ούτε γράφοντας εξωγήινη φαντασία. Το πρόβλημά μου λοιπόν ήταν καθαρά λογοτεχνικό (χωρίς αστεία). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 13, 2011 Author Share Posted April 13, 2011 Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα να απαντήσω στο δικό σου ποστ, Άννα. Αυτό θα έκανα μόλις τώρα. Απλά είπα να διαχωρίσω τις απαντήσεις, μην τις βάλω όλες στο ίδιο ποστ. Λοιπόν... Σχετικά με τις παρατηρήσεις σου (τις γενικές) πάνω στην ιστορία, δε με στενοχώρησες. Εντάξει, μια υποψία θλίψης ένιωσα, όμως έχω αρχίσει να συνηθίζω στην ιδέα ότι δεν είναι δυνατό να μένουν όλοι οι αναγνώστες ικανοποιημένοι. Τουλάχιστον με τις ικανότητες που έχω αναπτύξει μέχρι τώρα. Οπότε μισό λεπτό, να κάνω και σωστή δουλειά με quote κλπ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Να σε πω για μένα, λοιπόν. Δεν "πειράχτηκα", αλλά το πρόσεξα διαβάζοντας την ιστορία. Με ξένισε λίγο. Μετά είδα τα σχόλια και σκέφτηκα γιατί να μας φανεί κάπως τώρα εμάς αυτό άραγε; Έδωσα και μια πιθανή απάντηση. Το θέμα με το πολίτικλυ κορέκτ είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζει τόσο τραβηγμένο και εξωφρενικό, που ξαφνικά αυτός που αισθάνεται άβολα από κάποια έκφραση είναι ο μαλάκας της υπόθεσης. ΚΑΙ θιγμένος, δηλαδή, ΚΑΙ σταμπαρισμένος μυγιάγγιχτος (κατά το ΚΑΙ κερατάς ΚΑΙ δαρμένος). Αυτό δε με φαίνεται και πολύ σωστό, μπορεί ο συγγραφέας να γράφει όπως νομίζει, αλλά και ο αναγνώστης να έχει δικαίωμα στα αισθήματά του. Άλλωστε, πίσω από το μυγιάγγιγμα ενδέχεται να υπάρχουν χρόνια ή και αιώνες καταπίεσης, περιθωριοποίησης, χλευασμού και λοιπά, που έχουν αφήσει μια δικαιολογημένη ευαισθησία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Για να αποσυρθώ από τη συζήτηση, θα πω μόνο το εξής: Η συγκεκριμένη έκφραση, όπως γράφτηκε, στα πλαίσια του συγκεκριμένου κειμένου δε με ενόχλησε, ούτε έδειχνε να έχει επ' ουδενί κάποιον προσβλητικό χαρακτήρα. Αν φυσικά συοδευόταν από άλλους χαρακτηρισμούς, ή αν βρισκόταν μέσα σε ένα διαφορετικό κείμενο, μπορεί να έμοιαζε προκλητική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 13, 2011 Author Share Posted April 13, 2011 (edited) Και κάτι ψιλά: 1. Η γροθιά του σφίχτηκε και μέσα της συνέθλιψε την πάνω αριστερή γωνία του χάρτη. Αυτή η λεπτομέρεια δεν μας χρησίμευσε πουθενά, δεν συναντήσαμε το σημείο του χάρτη στη συνέχεια. Ακόμα κι αν είχε γίνει όμως, θα μπορούσες να το δώσεις πιο κομψά, και όχι σε μια σκηνή δυνατού συναισθήματος να μας περιγράφεις πού τσαλακώθηκε ο χάρτης. 2. Γιατί αυτό ήταν το λάθος του προηγούμενου βασιλιά. Δεν ήταν αδίστακτος και γι’αυτό δεν κατάφερε να διατηρήσει το θρόνο, μα ούτε και τη ζωή του. Η λέξη "αδίστακτος" έχει αρνητική έννοια. Δεν θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί τον εαυτό του έτσι. Θα έλεγε "έξυπνος", "θαρραλέος", ή κα΄τι άλλο θετικό. Δηλαδή, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την οπτική του αφηγητή και να δεις λίγο από τη μεριά του ήρωα. 3. Η φωνή αυτή, σαν καθυστερημένου παιδιού, ερχόταν από τον Αλίκτορα που είχε αρπάξει τον Πρίγκιπα. Είναι αλήθεια ότι χτυπάει άσχημα, και πιο πολύ γιατί διαβάζουμε μία εξωγήινη ιστορία φαντασίας. Μόνο αυτό μπόρεσες να σκεφτείς; 4. Ελπίζω να μην σε στενοχωρώ με τα σχόλιά μου. Να είσαι πάντα καλά, και να γράφεις! 1. Ακριβώς αυτό το δυνατό συναίσθημα ήθελα να αποδώσω με αυτή την αναφορά. Προσπαθώντας να δουλέψω το show στη θέση του tell. Ίσως δε χρειαζόταν να πω ποιά γωνία του χάρτη συνέθλιψε, αλλά όταν το έγραψα το έκανα χάριν ακριβείας. 2. Δεν βλέπω το λόγο, γιατί δε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη. Επεδίωξα αυτή την αρνητική χροιά, ώστε να φανεί πως ο πεντεδοχέας -αν και θα μπορούσε κάποιος να του δώσει ένα δίκιο- ήταν αδίστακτος. 3. Κατάλαβα πλήρως τι εννοείς όταν διάβασα την πιο πλήρη επεξήγηση. Από αυτή την άποψη έχεις δίκιο. Ίσως θα έπρεπε να επιμείνω μόνο στον παρακάτω χαρακτηρισμό, που εγκλιματίζεται και με το όλο περιβάλλον της ιστορίας. Η ομιλία των Αλικτόρων έμοιαζε με υπόκωφο βουητό από πέτρες που κατρακυλούν. 4. Όπως είπα και πριν, μπορεί να στενοχωρήθηκα λίγο, αλλά εντάξει, το λουλούδι την έκανε τη δουλειά του! Edited April 13, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 13, 2011 Author Share Posted April 13, 2011 Να σε πω για μένα, λοιπόν. Δεν "πειράχτηκα", αλλά το πρόσεξα διαβάζοντας την ιστορία. Με ξένισε λίγο. Μετά είδα τα σχόλια και σκέφτηκα γιατί να μας φανεί κάπως τώρα εμάς αυτό άραγε; Έδωσα και μια πιθανή απάντηση. Το θέμα με το πολίτικλυ κορέκτ είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζει τόσο τραβηγμένο και εξωφρενικό, που ξαφνικά αυτός που αισθάνεται άβολα από κάποια έκφραση είναι ο μαλάκας της υπόθεσης. ΚΑΙ θιγμένος, δηλαδή, ΚΑΙ σταμπαρισμένος μυγιάγγιχτος (κατά το ΚΑΙ κερατάς ΚΑΙ δαρμένος). Αυτό δε με φαίνεται και πολύ σωστό, μπορεί ο συγγραφέας να γράφει όπως νομίζει, αλλά και ο αναγνώστης να έχει δικαίωμα στα αισθήματά του. Άλλωστε, πίσω από το μυγιάγγιγμα ενδέχεται να υπάρχουν χρόνια ή και αιώνες καταπίεσης, περιθωριοποίησης, χλευασμού και λοιπά, που έχουν αφήσει μια δικαιολογημένη ευαισθησία. Σαφώς και ο αναγνώστης έχει δικαίωμα στα αισθήματά του και στην άποψή του. Γι'αυτό είμαστε εδώ και το συζητάμε. Αλλά το θέμα είναι να διαπιστωθεί αν είναι μεμονωμένο γεγονός, ή κάτι γενικό. Σχετικά με το μύγιασμα, δεν αντιλέγω. Κι εγώ μυγιάζομαι κάποιες φορές. Αλλά ο καθένας μπορεί να μυγιάζεται με διάφορα πράγματα, από 'δικαιολογημένα' εώς εντελώς 'αδικαιολόγητα'. Ένα παράδειγμα μόνο θα σας θυμίσω: ένα επεισόδιο στο 'Κωνσταντίνου κι Ελένης', όπου η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου υποδύεται μία 'χηρεύσασα'. Το θέμα είναι, λοιπόν, αν η συγκεκριμένη έκφραση θορύβησε 'δικαιολογημένα' ή 'αδικαιολόγητα'. Πάντως, μόνο και μόνο που μοιάζει ξένο με τη θεματολογία του κειμένου, όπως είπε η Άννα, θα το λάβω σοβαρά υπ'όψη μου και ίσως το βγάλω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Σαφώς και ο αναγνώστης έχει δικαίωμα στα αισθήματά του και στην άποψή του. Εμ, δεν είναι και τόσο σαφές, όταν "κινδυνεύει" να τον τρίψουν στη μούρη τα βέρτικαλλυ και τα χοριζόνταλ τσάλλεντζντ... Ένιγουέι, αυτά. Για κριτική στο διήγημα ξεκίνησα και δες πού καταλήξαμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 13, 2011 Author Share Posted April 13, 2011 Σαφώς και ο αναγνώστης έχει δικαίωμα στα αισθήματά του και στην άποψή του. Εμ, δεν είναι και τόσο σαφές, όταν "κινδυνεύει" να τον τρίψουν στη μούρη τα βέρτικαλλυ και τα χοριζόνταλ τσάλλεντζντ... Ένιγουέι, αυτά. Για κριτική στο διήγημα ξεκίνησα και δες πού καταλήξαμε. Απλά, ως άτομο (ούτε ως αναγνώστης, ούτε ως συγγραφέας) αυτό μου θύμισε η όλη κουβέντα. Και το είπα. Στα πλαίσια της συζήτησης. Γιατί όλη αυτή τη διαδικασία της αντικατάστασης λέξεων στην Αμερική τη θεωρώ υποκρισία, για να πω την αλήθεια. Ίσως πράγματι να μην έχει καμιά ομοιότητα με την κουβέντα μας, αλλά αυτό μου θύμισε, καλώς ή κακώς. Κι αν δεν ήταν σαφές αυτό που είπα στο προηγούμενο ποστ, πίστεψέ με, δε θα καθόμουν με τις ώρες να αναλύω και να εξηγώ τη θέση μου και να σας ακούω/διαβάζω. Θα μπορούσα κάλλιστα να πετάξω ένα "ας μείνουμε on topic" (το άλλο το θέμα, της ιστορίας) και να μην κουβεντιάσω τίποτα. Κατάλαβες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Edit: Γιάννη, νομίζω τα ίδια γράφαμε την ίδια ώρα περίπου! Έλενα, είναι αυτό που λένε για τα μεγάλα πνεύματα. Χε, χε... Πάντως, νομίζω πως σου χρωστάω μιαν απάντηση-διευκρίνηση για το αρχικό σχόλιό μου για την ιστορία σου. Θέλησες να μάθεις ποια σημεία του κειμένου βρήκα ασαφή και νοιώθω την ανάγκη να σου εξηγήσω τι ακριβώς εννοούσα. Αρχικά να σου τονίσω πως τα όσα έγραψες μου άρεσαν πάρα πολύ. Η ένστασή μου δεν είχε να κάνει με την ποιότητα του κειμένου, αλλά με το γεγονός πως η ιστορία σου απείχε πολύ, κατά τη γνώμη μου, από το να θεωρηθεί ολοκληρωμένη. Αυτό βεβαιώς επειδή πήρα ως κεντρικό χαρακτήρα, όπως μάλλον και οι περισσότεροι, το νεαρό πρίγκηπα κι όχι τον πεντεδοχέα. Αν το είχα δει όπως πρότεινες στις εξηγήσεις που έδωσες, πιθανότατα η γνώμη μου να ήταν τελείως διαφορετική. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η ασάφεια που ανέφερα, δεν είχε να κάνει με κάποια συγκεκριμένα σημεία του κειμένου αλλά με τη γενικότερη αίσθηση, αυτή δηλαδή ως κάτι του ανολοκλήρωτου, που μου άφησε. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Να είσαι καλά και συνέχισε να γράφεις με την ίδια όρεξη, ζωντάνια και δυναμισμό όπως πάντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 14, 2011 Author Share Posted April 14, 2011 Edit: Γιάννη, νομίζω τα ίδια γράφαμε την ίδια ώρα περίπου! Έλενα, είναι αυτό που λένε για τα μεγάλα πνεύματα. Χε, χε... Πάντως, νομίζω πως σου χρωστάω μιαν απάντηση-διευκρίνηση για το αρχικό σχόλιό μου για την ιστορία σου. Θέλησες να μάθεις ποια σημεία του κειμένου βρήκα ασαφή και νοιώθω την ανάγκη να σου εξηγήσω τι ακριβώς εννοούσα. Αρχικά να σου τονίσω πως τα όσα έγραψες μου άρεσαν πάρα πολύ. Η ένστασή μου δεν είχε να κάνει με την ποιότητα του κειμένου, αλλά με το γεγονός πως η ιστορία σου απείχε πολύ, κατά τη γνώμη μου, από το να θεωρηθεί ολοκληρωμένη. Αυτό βεβαιώς επειδή πήρα ως κεντρικό χαρακτήρα, όπως μάλλον και οι περισσότεροι, το νεαρό πρίγκηπα κι όχι τον πεντεδοχέα. Αν το είχα δει όπως πρότεινες στις εξηγήσεις που έδωσες, πιθανότατα η γνώμη μου να ήταν τελείως διαφορετική. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η ασάφεια που ανέφερα, δεν είχε να κάνει με κάποια συγκεκριμένα σημεία του κειμένου αλλά με τη γενικότερη αίσθηση, αυτή δηλαδή ως κάτι του ανολοκλήρωτου, που μου άφησε. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Να είσαι καλά και συνέχισε να γράφεις με την ίδια όρεξη, ζωντάνια και δυναμισμό όπως πάντα. Σ'ευχαριστώ πολύ, Γιάννη, που επανήλθες! Τώρα είναι όλα σαφή. Να'σαι καλά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.