SpirosK Posted May 17, 2013 Author Share Posted May 17, 2013 Διαβάζω την "τριλογία του Ποντικού" αυτή την περίοδο. Τα 2 πρώτα βιβλία είναι ΚΑΚΙΣΤΑ. Βασικά είναι τόσο χάλια (περισσότερο το πρώτο "hear the wind sing" παρά το δεύτερο "pinball, 1973") που αν τα είχα διαβάσει πρώτα δε θα ήθελα να διαβάσω τίποτα άλλο δικό του ΠΟΤΕ. Φαίνονται μέσα τους ψήγματα των θεμάτων και του στυλ που ανέπτυξε αργότερα, αλλά παραείναι πρωτογενή (για να μην πω πρωτόγονα). Απογοήτευση,.,.. :/ Το 3ο ("Wild Sheep Chase") φαίνεται αρκετά καλό πάντως, κατά τα γνωστά. Είμαι κάπου στο 1/3, θα σας πω όταν το ολοκληρώσω. Έχοντας τελειώσει το τρίτο έχω να πω ότι αξίζει. Είναι ΚΑΛΟΣ Μουρακάμι (όχι σαν τα δύο πρώτα...) και αξίζει τα λεφτά του. Πέραν αυτού, τα δύο πρώτα βιβλία δε χρειάζονται για την κατανόηση του τρίτου (ότι χρειάζεται αναφέρεται μέσα στο τρίτο έτσι κι αλλιώς), οπότε just skip them. Εγώ να προσθέσω μόνο ότι ο Μουρακάμι έχει το χάρισμα να γράφει για εντελώς Ιαπωνικά πράγματα και παρ'όλα αυτά να έχει πέραση στους Δυτικούς αναγνώστες που δεν τα ξέρουν (π.χ. το "Πρόβατο" ξεκινάει από μια κλασική Ιαπωνική ιστορία τρόμου/φαντασμάτων/δαιμόνων, αλλά μιλώντας με άτομα που δεν τις ξέρουν συνειδητοποίησα ότι δεν τους πείραξε καθόλου που δεν τις ήξεραν, απλώς έχασαν μια άλλη ανάγνωση της ιστορίας. επίσης το "Κουρδιστό Πουλί" αναφέρεται ΠΟΛΥ στα γεγονότα της Μαντζουρίας, που είναι πολύ σημαντικά για την πρόσφατη Ιαπωνική Ιστορία, τόσο πολύ που από ότι θυμάμαι ο Μουρακάμι ισχυρίζεται ότι έκανε έρευνα για όσα έγραψε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο η Cassandra π.χ. επηρεάστηκε ή το ήξερε αυτό και κατά πόσο έχασε ή κέρδισε από τη γνώση αυτή ή την έλλειψή της). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 24, 2013 Share Posted May 24, 2013 Τέλειωσα και τον τρίτο τόμο του 1Q84 και είμαι μάλλον απογοητευμένος. 1) Σου εμπνέει μια σιγουριά ότι ξέρει τι κάνει. Είσαι βέβαιος ότι δεν θα τα θαλασσώσει στο τέλος.2) Κάποιες φορές δεν αποφεύγει την πολυλογία. Όχι εκεί που κάνει παρενθέσεις με σκοπό να χτίσει τους χαρακτήρες (αυτό είναι απόλυτα κατανοητό) αλλά στην ίδια τη χρήση της γλώσσας. Μέσα στη σάρκα των προτάσεων. Μερικές φορές έχουν περισσότερο λίπος από το αναγκαίο. Επίσης, υπάρχουν αρκετές επαναλήψεις σε αναφορές γεγονότων, τόσες που ξεπερνούν τις αναγκαίες για την κατανόηση της πλοκής. 1) Όχι, δεν τα θαλάσσωσε, αλλά άφησε πολλά ανοιχτά θέματα. Υπερβολικά πολλά. Μπορώ μάλιστα να σας γλιτώσω από ένα μέρος της απογοήτευσης. Διαβάστε το, αλλά μην περιμένετε να εξηγηθεί: Τι είναι τα Ανθρωπάκια και ποιοι οι σκοποί τους. Τι είναι η χρυσαλλίδα του αέρα και σε τι χρησιμεύει. Τι ρόλο έπαιζε ο Αρχηγός και η φωνή που άκουγε. Ποιος και γιατί σκότωσε την αστυνομικό φίλη της Αομάμε, Αγιούμι. Πού και γιατί εξαφανίστηκε η "κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του" γκόμενα του Τένγκο. και άλλα, λιγότερο σημαντικά. Αν κάποιος έχει καταλάβει (καταλάβει, όχι υποθέσεις) ή δεν έχω προσέξει κάτι προφανές μέσα στο κείμενο, θα με υποχρεώσει να με διαφωτίσει. 2) Εντάξει, νομίζω ότι στον τρίτο τόμο ο Μουρακάμι δίνει ρέστα στην πολυλογία. Επιτρέψτε μου την επόμενη αποκάλυψη, γιατί δεν πιστεύω ότι είναι spoiler να προετοιμάσεις τον άλλο ότι τίποτε δεν θα γίνει: Μέχρι τη σελίδα 120 ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν, καθώς και οι τρεις βασικοί χαρακτήρες (Τέγκο, Αομάμε, Φουκαέρι) είναι κλεισμένοι μόνοι τους σ' ένα σπίτι (διαφορετικό ο καθένας) και απλώς περιμένουν! Δεν κάνω πλάκα. Επί 120 σελίδες. Ακόμα και μέχρι την σελ. 160 ελάχιστα έχει αλλάξει αυτό. Nομίζω μάλιστα ότι η Αομάμε βγαίνει έξω για πρώτη φορά κάπου στη σελ. 375... Μετά, για σιγουριά, και ενώ πολύ λίγο έχει προωθηθεί η πλοκή, ο συγγραφέας κλείνει και έναν τέταρτο χαρακτήρα μέσα σε ένα άλλο σπίτι. Μά'ιστα. Πολύ μπλα-μπλα. Πολύ όμως. Ακόμα και οι τίτλοι των κεφάλαιων είναι όσο πιο μεγάλοι γίνεται. Επίσης, παρότι δεν εξηγεί ένα κάρο πράγματα στο τέλος, δεν παραλείπει να επαναλάβει πολλές φορές άλλα που δεν είναι σημαντικά και έχουν γίνει απολύτως κατανοητά. 3) Νομίζω ότι, όπως και πολλοί άλλοι, ο Μουρακάμι πέφτει θύμα της ίδιας του της επιτυχίας: Όταν πουλάς τόσο καλά, κανείς δεν σου βάζει το μαχαίρι στον λαιμό για ένα editing που θα καθυστερούσε την έκδοση. 4) Χμμ. Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσε να ξεκινήσει παραλείποντας τις υπερβολικά λεπτομερείς περιγραφές από καμιά εικοσαριά (+!) γεύματα και άλλα τόσα ντυσίματα, τα οποία είναι μόνο character building και επαναλαμβάνονται.5) Ο αναγνώστης μαζεύει αρκετή πληροφορία στον δεύτερο τόμο, αλλά είναι ακόμα σκόρπια κομμάτια στο παζλ. Έχω την περιέργεια να δω πώς θα τα ενώσει όλ' αυτά, αλλά ομολογώ ότι έχουν μειωθεί πλέον οι ελπίδες μου ότι διαβάζω το "μεγάλο" έργο, όχι γιατί ο δεύτερος τόμος είναι χειρότερος από τον πρώτο, αλλά γιατί είναι πολύ ίδιοι. Θα πρέπει να κάνει κάτι πολύ καλό στον τρίτο και τελευταίο για να με εντυπωσιάσει πραγματικά. 3) Δυστυχώς, ο τρίτος τόμος δεν μου άλλαξε τη γνώμη. Το 1Q84 είναι συνολικά 1382 σελίδες (900 στα Αγγλικά, χμμ). Θα ήταν πολύ καλύτερο αν δεν ξεπερνούσε τις 1000, ακόμα και τις 800 σελίδες. Και, κατά τη γνώμη μου, δεν θα έχανε σε τίποτα, εκτός από την πολυλογία. 4) Χορτάσαμε πάλι. Επίσης, δεν ξέρω αν αυτό είναι ιαπωνικό θέμα ή όλοι οι χαρακτήρες του μοιάζουν αδικαιολόγητα στη διατροφή, αλλά κάνεις δεν φαίνεται να τρώει ποτέ κρέας. Η Αομάμε εντάξει, είναι γυμνάστρια, αλλά ο Ουσικάγουα είναι χοντρός, δεν μπορεί να είναι συνεχώς με φασόλια και λαχανικά. Και όχι, δεν μ' ενδιαφέρει το εκατοστό γεύμα της τριλογίας, πόσο μάλλον όταν είμαι 50 ή και λιγότερες σελίδες πριν το τέλος σε ένα βιβλίο 1400. Δεν θέλω να μου πεις τι τρώνε! Καίγομαι να μου πεις τι θα γίνει ή τι έγινε! Το αυτό, αλλά σε μικρότερο βαθμό, ισχύει και για το ντύσιμο των χαρακτήρων και τις (αρκετά συχνές) αναφορές σε φίρμες ρούχων. 5) Το τρίτο βιβλίο μου φάνηκε "αέρας". Διαβάστηκε κι αυτό πολύ εύκολα (τονίζω ότι όλα τα θετικά του γραψίματος του Μουρακάμι είναι παρόντα και εδώ), αλλά ελάχιστα πρόσθεσε στο σύνολο του έργου, κάτι που δεν θα περίμενε κανείς. Δυστυχώς το παζλ μένει ανολοκλήρωτο, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. 6) Με την ευκαιρία να πω ακόμα ότι ο Μουρακάμι στο 1Q84 κρατάει έναν χαρακτήρα ανώνυμο, αναφερόμενος σε αυτόν πάντα περιφραστικά, και ξαφνικά, κάπου στη μέση του 2ου τόμου, όταν συμβαίνει κάτι μ' αυτόν, του δίνει όνομα. Δεν καταλαβαίνω για το κάνει αυτό. Μη ονοματίζοντάς τον με έκανε να υποψιάζομαι πράγματα (όπως την ταύτισή του με άλλον χαρακτήρα, αν και δεν κόλλαγε). 6) Το μυστήριο όχι μόνο παρέμεινε, αλλά μπερδεύτηκε περισσότερο με την εμφανισιακή ομοιότητα της γκόμενας του Τένγκο με τη μητέρα του. Και πάλι, όποιος έχει κάποια απάντηση, ας με διαφωτίσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted May 25, 2013 Share Posted May 25, 2013 (edited) 6) Το μυστήριο όχι μόνο παρέμεινε, αλλά μπερδεύτηκε περισσότερο με την εμφανισιακή ομοιότητα της γκόμενας του Τένγκο με τη μητέρα του. Και πάλι, όποιος έχει κάποια απάντηση, ας με διαφωτίσει. Τωρα ξεκιναω να το διαβαζω και εγω και δεν ξερω να σου πω πολλα αλλα στην εμφανισιακη ομοιοτητα με την μανα του μηπως παιζει καποιο κρυμμενο οιδιποδειο; Edited May 25, 2013 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 18, 2013 Share Posted June 18, 2013 Και εγω θα ηθελα να διαβασω την χωρα των θαυματων αλλα ειναι εξαντλημενη... λενε πως ειναι το καλυτερο του... Απο εκει και περα διαβασα το "Μετα το σεισμο" και απογοητευτηκα... ειναι μια συλλογη μινι διηγηματων με κοινο θεμα εναν μεγαλο σεισμο αλλα με αφησε ανικανοποιητη και πολλη ενοχλημενη... Πλαθει εκπληκτικες ιστοριες που θα μπορουσαν να εχουν πολυ ζουμι και τις οποιες αφηνει ημιτελεις απλα... μενεις με ολες τις αποριες αλυτες και θελοντας υπερβολικα πολυ να ηξερες τι θα μπορουσε να ειχε γινει... θεωρω πως το συγκεκριμενο δεν θα επρεπε καν να ειναι βιβλιο αλλα ασκησεις σε καποιο σημειωματαριο του για περαιτερω σκεψη... Εκτος αυτου θεωρω πως αδικει τις πολυ καλες ιδεες του αφηνοντας τες εντελως μετεωρες... κριμα πολυ κριμα. Για μενα χανεται κατι που σοβαρο απο την ουσια οταν η ιστορια δεν προχωραει προς καμμια απολυτως κατευθυνση αλλα "ιπταται" καπου καπως καποτε... κατανταει κλισε το μη κλισε. Το πολυ το Κυριε Ελεησον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 18, 2013 Share Posted June 18, 2013 Και εγω θα ηθελα να διαβασω την χωρα των θαυματων αλλα ειναι εξαντλημενη... λενε πως ειναι το καλυτερο του... Απο εκει και περα διαβασα το "Μετα το σεισμο" και απογοητευτηκα... ειναι μια συλλογη μινι διηγηματων με κοινο θεμα εναν μεγαλο σεισμο αλλα με αφησε ανικανοποιητη και πολλη ενοχλημενη... Πλαθει εκπληκτικες ιστοριες που θα μπορουσαν να εχουν πολυ ζουμι και τις οποιες αφηνει ημιτελεις απλα... μενεις με ολες τις αποριες αλυτες και θελοντας υπερβολικα πολυ να ηξερες τι θα μπορουσε να ειχε γινει... θεωρω πως το συγκεκριμενο δεν θα επρεπε καν να ειναι βιβλιο αλλα ασκησεις σε καποιο σημειωματαριο του για περαιτερω σκεψη... Εκτος αυτου θεωρω πως αδικει τις πολυ καλες ιδεες του αφηνοντας τες εντελως μετεωρες... κριμα πολυ κριμα. Για μενα χανεται κατι που σοβαρο απο την ουσια οταν η ιστορια δεν προχωραει προς καμμια απολυτως κατευθυνση αλλα "ιπταται" καπου καπως καποτε... κατανταει κλισε το μη κλισε. Το πολυ το Κυριε Ελεησον... Όντως μέτριο βιβλίο το Μετά το σεισμός, ούτε εμένα μου πολυάρεσε. Εν αντιθέσει με το Νορβηγικό Δάσος που ήταν πολύ καλό! Χεχε, την Χώρα των θαυμάτων την έχω Και το Κυνήγι του αγριοπρόβατου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vanessa Van Hault Posted June 19, 2013 Share Posted June 19, 2013 Μόλις τελείωσα το 2ο βιβλίο του 1Q84 το οποίο μπορώ να πως ήταν κατι παραπανω απο μεθυστικό.... Ο Μουρακάμι είναι απο τους λίγους συγγραφείς που εχω διαβάσει στα ρωσικα, ελληνικα και εσχάτως και αγγλικά. Μπορώ να πω πως διαβάζεται ευχάριστα και στις τρεις γλώσσες. Το 1Q84 είναι απλά υπέροχο.... Γενικά μπορώ να πω οτι είναι απο τους αγαπημένους μου συγγραφείς με τα κορυφαία φυσικά το Kafka on the shore και Hard-Boiled Wonderland and the End of the World... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 19, 2013 Share Posted June 19, 2013 Και εγω θα ηθελα να διαβασω την χωρα των θαυματων αλλα ειναι εξαντλημενη... λενε πως ειναι το καλυτερο του... Απο εκει και περα διαβασα το "Μετα το σεισμο" και απογοητευτηκα... ειναι μια συλλογη μινι διηγηματων με κοινο θεμα εναν μεγαλο σεισμο αλλα με αφησε ανικανοποιητη και πολλη ενοχλημενη... Πλαθει εκπληκτικες ιστοριες που θα μπορουσαν να εχουν πολυ ζουμι και τις οποιες αφηνει ημιτελεις απλα... μενεις με ολες τις αποριες αλυτες και θελοντας υπερβολικα πολυ να ηξερες τι θα μπορουσε να ειχε γινει... θεωρω πως το συγκεκριμενο δεν θα επρεπε καν να ειναι βιβλιο αλλα ασκησεις σε καποιο σημειωματαριο του για περαιτερω σκεψη... Εκτος αυτου θεωρω πως αδικει τις πολυ καλες ιδεες του αφηνοντας τες εντελως μετεωρες... κριμα πολυ κριμα. Για μενα χανεται κατι που σοβαρο απο την ουσια οταν η ιστορια δεν προχωραει προς καμμια απολυτως κατευθυνση αλλα "ιπταται" καπου καπως καποτε... κατανταει κλισε το μη κλισε. Το πολυ το Κυριε Ελεησον... Όντως μέτριο βιβλίο το Μετά το σεισμός, ούτε εμένα μου πολυάρεσε. Εν αντιθέσει με το Νορβηγικό Δάσος που ήταν πολύ καλό! Χεχε, την Χώρα των θαυμάτων την έχω Και το Κυνήγι του αγριοπρόβατου... Αυτα τα λες επιτηδες ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 19, 2013 Author Share Posted August 19, 2013 Και εγω θα ηθελα να διαβασω την χωρα των θαυματων αλλα ειναι εξαντλημενη... λενε πως ειναι το καλυτερο του... Το έχω αν το θες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 19, 2013 Author Share Posted August 19, 2013 (edited) Τέλειωσα και τον τρίτο τόμο του 1Q84 και είμαι μάλλον απογοητευμένος. 1) Σου εμπνέει μια σιγουριά ότι ξέρει τι κάνει. Είσαι βέβαιος ότι δεν θα τα θαλασσώσει στο τέλος. 2) Κάποιες φορές δεν αποφεύγει την πολυλογία. Όχι εκεί που κάνει παρενθέσεις με σκοπό να χτίσει τους χαρακτήρες (αυτό είναι απόλυτα κατανοητό) αλλά στην ίδια τη χρήση της γλώσσας. Μέσα στη σάρκα των προτάσεων. Μερικές φορές έχουν περισσότερο λίπος από το αναγκαίο. Επίσης, υπάρχουν αρκετές επαναλήψεις σε αναφορές γεγονότων, τόσες που ξεπερνούν τις αναγκαίες για την κατανόηση της πλοκής. 1) Όχι, δεν τα θαλάσσωσε, αλλά άφησε πολλά ανοιχτά θέματα. Υπερβολικά πολλά. Μπορώ μάλιστα να σας γλιτώσω από ένα μέρος της απογοήτευσης. Διαβάστε το, αλλά μην περιμένετε να εξηγηθεί: Τι είναι τα Ανθρωπάκια και ποιοι οι σκοποί τους. Τι είναι η χρυσαλλίδα του αέρα και σε τι χρησιμεύει. Τι ρόλο έπαιζε ο Αρχηγός και η φωνή που άκουγε. Ποιος και γιατί σκότωσε την αστυνομικό φίλη της Αομάμε, Αγιούμι. Πού και γιατί εξαφανίστηκε η "κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του" γκόμενα του Τένγκο. και άλλα, λιγότερο σημαντικά. Αν κάποιος έχει καταλάβει (καταλάβει, όχι υποθέσεις) ή δεν έχω προσέξει κάτι προφανές μέσα στο κείμενο, θα με υποχρεώσει να με διαφωτίσει. Εγώ πριν από λίγες μέρες τελείωσα το 2ο τόμο και περιμένω να μου έρθει ο 3ος (άντε βρε amazon!!!). Έχω να πω τα εξής: Ο Μουρακάμι ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να έχει μεγάλη αδυναμία στο άνοιγμα... (μετά από τόσα χρόνια θα περίμενε κάποιος να έχει βελτιωθεί). Είναι βασανιστικά αργός και με πολλή πληροφορία που είναι παναλαμβανόμενη ή και άχρηστη στη χειρότερη. Θα έλεγα ότι ΟΛΟ το πρώτο βιβλίο είναι η εισαγωγή και η κακονική πλοκή ξεκινάει κάπου προς το τελος του :-/ Στο δεύτερο τουλάχιστον αποζημιωνόμαστε. Τα ερωτήματα που θέτει ο ΜΜΑΝ νομίζω ότι έχουν όλα απαντηθεί στο τέλος του 2ου τόμου. Αν είσαι σήμερα στον Brin το συζητάμε από κοντά, αλλά εγώ έχω πάρει τις απαντήσεις μου με βάση όσα έχει γράψει ο συγγραφέας. Αν εξαιρέσουμε τις άπειρες επαναλήψεις (λες και περιμένει ότι θα διαβάσεις το κάθε κεφάλαιο με διαφορά εβδομάδας και βάλε) είναι απολαυστικότατος και πάλι. Πολύ tell και ελάχιστο show btw, πλήρης ανατροπής των "κανόνων" :-)\ Τέλος μια λεπτομέρεια που δεν την έγραφε ο μεταφραστής στην Αγγλική έκδοση. Στα Ιαπωνικά το 9 προφέρεται "kyu" (Q). Άρα 1Q84 = 1"9"84 Edited August 19, 2013 by SpirosK Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted October 4, 2013 Author Share Posted October 4, 2013 (edited) Τελείωσα και τον τρίτο τόμο εδώ και μερικές μέρες και ενώ θα συμφωνήσω για το ότι ήταν απαράδεκτα μεγάλο σε έκταση με άπειρες επαναλήψεις (ακόμα και σε γειτονικά κεφάλαια), εμένα η μεγάλη μου απογοήτευση (ή και όχι και τόσο απογοήτευση, ακόμη δεν έχω αποφασίσει) είναι ότι: .....ήταν "απλώς" ένα επικό love story.... Κατά τ'άλλα δεν έχω άλλα προβλήματα με loose ends κτλ (being a Philip K. Dick fan helps :-P ). Edited October 4, 2013 by SpirosK 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted October 29, 2013 Share Posted October 29, 2013 (edited) Μόλις μεταφράστηκε ένα διήγημά του: http://www.newyorker.com/fiction/features/2013/10/28/131028fi_fiction_murakami?currentPage=all (μην έχετε μεγάλες προσδοκίες) Edited October 29, 2013 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gregacm Posted December 30, 2013 Share Posted December 30, 2013 Διαβασα το Σπουτνικ Αγαπημενη. Τελικα, ισχυει αυτο που εχω ακουσει απο πολλους, οτι δηλαδη ο Μουρακαμι ξερει να γραφει. Απλα, λιτα και απεριττα καταφερνει να μεταδωσει σκεψεις και συναισθηματα των ηρωων και να σε κανει να νοιαστεις γι'αυτους. Η δε υποθεση του βιβλιου, αν και δεν μοιαζει κατι το φοβερο στις πρωτες σελιδες, τελικα αποδεικνυεται κατι παραπανω απο ικανοποιητικη. Σε επομενη παταγγελια θα συμπεριλαβω και Το Κουρδιστο Πουλι! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted December 30, 2013 Author Share Posted December 30, 2013 Διαβασα το Σπουτνικ Αγαπημενη. Τελικα, ισχυει αυτο που εχω ακουσει απο πολλους, οτι δηλαδη ο Μουρακαμι ξερει να γραφει. Απλα, λιτα και απεριττα καταφερνει να μεταδωσει σκεψεις και συναισθηματα των ηρωων και να σε κανει να νοιαστεις γι'αυτους. Η δε υποθεση του βιβλιου, αν και δεν μοιαζει κατι το φοβερο στις πρωτες σελιδες, τελικα αποδεικνυεται κατι παραπανω απο ικανοποιητικη. Σε επομενη παταγγελια θα συμπεριλαβω και Το Κουρδιστο Πουλι! Welcome to the fan club Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted January 31, 2014 Share Posted January 31, 2014 Ένα πολύ όμορφο μικρό διήγημά του: ON SEEING THE 100% PERFECT GIRL ONE BEAUTIFUL APRIL MORNING by Haruki Murakami Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted January 31, 2014 Author Share Posted January 31, 2014 Υπάρχει ένα πολύ ωραίο κόμικ με αυτό το διήγημα εκεί έξω (δεν το βρίσκω τώρα, αλλά είναι κάπου στο δίσκο στο σπίτι) Επίσης το μεταφρασμένο διήγημα δεν ήταν κακό! Ένα πολύ όμορφο μικρό διήγημά του: ON SEEING THE 100% PERFECT GIRL ONE BEAUTIFUL APRIL MORNING by Haruki Murakami Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted January 31, 2014 Share Posted January 31, 2014 Υπάρχει ένα πολύ ωραίο κόμικ με αυτό το διήγημα εκεί έξω (δεν το βρίσκω τώρα, αλλά είναι κάπου στο δίσκο στο σπίτι) Επίσης το μεταφρασμένο διήγημα δεν ήταν κακό! Ένα πολύ όμορφο μικρό διήγημά του: ON SEEING THE 100% PERFECT GIRL ONE BEAUTIFUL APRIL MORNING by Haruki Murakami Οκ, θα περιμένω να το ανεβάσεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 4, 2014 Author Share Posted February 4, 2014 As soon as I find it.... (hopefully not too far in the future :-P ) Υπάρχει ένα πολύ ωραίο κόμικ με αυτό το διήγημα εκεί έξω (δεν το βρίσκω τώρα, αλλά είναι κάπου στο δίσκο στο σπίτι) Επίσης το μεταφρασμένο διήγημα δεν ήταν κακό! Ένα πολύ όμορφο μικρό διήγημά του: ON SEEING THE 100% PERFECT GIRL ONE BEAUTIFUL APRIL MORNING by Haruki Murakami Οκ, θα περιμένω να το ανεβάσεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted March 17, 2014 Share Posted March 17, 2014 Τις μικρές ώρες: Να μεταφέρω κι εδώ το σχόλιό μου από τα «50 βιβλία». Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Μουρακάμι και μπορώ να πω ότι οι εντυπώσεις μου είναι ανάμικτες. Αρκετά καλογραμμένο το βιβλίο, αν και το α΄ πληθυντικό Ενεστώτα μού φάνηκε κάπως παράξενο στην αρχή. Σίγουρα σήκωνε αρκετό tell και το χρησιμοποίησε αρκετά. Παρόλ' αυτά η ανάγνωση κυλούσε πολύ εύκολα, μ' ακόμη ένα θετικό τους διαλόγους που ήταν πολύ καλοί. Η ένστασή μου είναι κυρίως στην πλοκή, που αποτελείται από μικρές ιστορίες διαφορετικών ανθρώπων, αλλά άμεσα σχετιζόμενων, που θα περίμενα να δέσουν περισσότερο καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος. Δυστυχώς, πολλά έμειναν μισοτελειωμένα και ανεκμετάλλευτα. Γενικότερα, πάντως, το ευχαριστήθηκα, μιας και διαβαζόταν εύκολα, και η εξέλιξή του κρατούσε το ενδιαφέρον. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 12, 2014 Share Posted June 12, 2014 Φρέσκο διήγημά του: Yesterday 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted June 12, 2014 Author Share Posted June 12, 2014 Φρέσκο διήγημά του: Yesterday Να΄σαι καλά ;) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 21, 2014 Author Share Posted August 21, 2014 Σήμερα μου ήρθε αυτό το email από ΑΜΑΖΟΝ, δεν ήξερα ότι είχε γράψει καινούριο... http://www.amazon.co.uk/gp/product/1846558336/ref=pe_205301_52966031_nrn_title Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 29, 2014 Share Posted September 29, 2014 Ο Τσουκούρου, ένας τριανταεξάχρονος σχεδιαστής σιδηροδρομικών σταθμών, που το όνομά του σημαίνει «φτιάχνω» ή «χτίζω» –όχι όμως «δημιουργώ»–, πιστεύει πως διάγει βίο άχρωμο, χωρίς ίχνος προσωπικότητας. Στα είκοσί του απορρίπτεται, για άγνωστους λόγους και με συνοπτικές διαδικασίες, από την εξιδανικευμένη παρέα του: δυο αγόρια και δυο κορίτσια, με ονόματα που παραπέμπουν αντίστοιχα σε τέσσερα διαφορετικά χρώματα. Ο «άχρωμος» Τσουκούρου αποδέχεται την απόρριψη σιωπηρά, φτάνει λόγω του συναισθηματικού σοκ στα πρόθυρα του θανάτου και τελικά επανέρχεται στην κανονική ζωή του χωρίς να έχει ουσιαστικά συνέλθει. Ώσπου μετά από δεκαέξι χρόνια, η Σάρα, μια γυναίκα που τον ενδιαφέρει σοβαρά, διαβλέπει το συναισθηματικό του μπλοκάρισμα, θέτει το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων και τον ωθεί στο αυτονόητο: να επιδιώξει, έστω και εκ των υστέρων, μια εκ βαθέων επαφή με την «πολύχρωμη» παρέα του για να φωτίσει τις λεπτομέρειες του παραχωμένου ψυχικού τραύματός του, να κατανοήσει τα αίτια και να χειριστεί την πραγματικότητα με τρόπο λυτρωτικό για τον ίδιο και για τη μεταξύ τους σχέση. Ο κορυφαίος Χαρούκι Μουρακάμι αποτυπώνει με μαεστρία στο χαρτί την αξιομνημόνευτη ιστορία ενός νεαρού άντρα που τον στοιχειώνει μια τεράστια απώλεια. Μια ιστορία για όνειρα και εφιάλτες, για τα ταξίδια στο παρελθόν που είναι απαραίτητα για να θεραπευτεί το παρόν. Κυκλοφορεί στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, στις 23 Οκτωβρίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 1Q84 Ένα βιβλίο πολύ όμορφο και ενδιαφέρον, αλλά πολύ κουραστικό. Ο Haruki Murakami με μία πολύ όμορφη γραφή που βασίζεται στις παραδόσεις του μαγικού ρεαλισμού και του υπερρεαλισμού μας προσφέρει μία ιδιόμορφη ιστορία παράλληλων κόσμων στο Τόκυο, του κόσμου του 1984, της χρονιάς όπου διαδραματίζεται η ιστορία, και του κόσμου του 1Q84, του παράδοξου κόσμου που συγχέεται με τον πραγματικό κόσμο. Το έργο για εμένα μπορεί να χαρακτηριστεί fantasy και συγκεκριμένα urban fantasy. Σαν σύνολο δυστυχώς θεωρώ ότι πέφτει θύμα μίας -ενδιαφέρουσας μέχρι ένα σημείο, προβλέψιμης όμως ύστερα- πολυλογίας. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 29, 2015 Share Posted November 29, 2015 (edited) Κριτικές βιβλίων του Μουρακάμι που διάβασα στο παρελθόν: Νορβηγικό δάσος, Μετά το σεισμό, Το κυνήγι του αγριοπρόβατου. Ο Κάφκα στην ακτή Με διαφορά το πιο μεγαλεπήβολο και σουρεαλιστικό βιβλίο του Χαρούκι Μουρακάμι που διαβάζω, από τα τέσσερα βιβλία του που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε πολύ το υπέροχο και άκρως ευκολοδιάβαστο στιλ γραφής του, καθώς και η θεματολογία του. Μιλάμε ότι πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από την τελευταία φορά που έπεσε βιβλίο του στα χέρια μου. Θα φροντίσω να μην ξαναπεράσει τόσος καιρός μέχρι το επόμενο βιβλίο του. Για την πλοκή τι να πω; Δύσκολα μπορεί να γράψει κανείς μια ικανοποιτηική περίληψη. Ουσιαστικά η ιστορία χωρίζεται σε δυο μέρη, τα οποία συνδέονται με ιδιαίτερο τρόπο: Από την μια παρακολουθούμε τον συμπαθητικό και μοναδικό δεκαπεντάχρονο Κάφκα Ταμούρα, που παρατάει το σχολείο και την κάνει από το σπίτι του για όσο πιο μακριά γίνεται, σ'ένα ταξίδι φυγής και συνάμα ενηλικίωσης, έχοντας ως σκοπό να βρει την μητέρα και την αδερφή του, που έχουν εξαφανιστεί από χρόνια. Από την άλλη έχουμε τον άκρως συμπαθητικό και παράξενο γεράκο ονόματι Νακάτα, που λόγω ενός περίεργου ατυχήματος όταν ήταν μικρός, έχασε την ικανότητα να διαβάζει και να σκέπτεται σύνθετα πράγματα. Τώρα έχει ένα σκοπό στην ζωή του, να βρει τον χαμένο εαυτό του. Αυτά, σε μια παντελώς απλοποιημένη περίληψη, που δεν περιγράφει την τρέλα του βιβλίου... Λοιπόν, το βιβλίο είναι ένα άκρως σουρεαλιστικό και φανταστικό παραμύθι, γεμάτο γρίφους, συμβολισμούς, μεταφορές και φιλοσοφικές αναφορές. Δεν υπάρχει περίπτωση ο αναγνώστης να βρει όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που ανακύπτουν κατά την διάρκεια της ανάγνωσης, τουλάχιστον όχι με την πρώτη φορά. Ακόμα και οι απαντήσεις που ίσως βρείτε, μπορεί να μην είναι οι μοναδικές "σωστές". Το θέμα είναι ότι ναι μεν η ιστορία ασχολείται με περίπλοκες έννοιες και ιδιαίτερα θέματα, όμως, διάολε, η γραφή είναι τόσο υπερβολικά ευκολοδιάβαστη, ξεκούραστη, υπέροχη, απίθανη, που σε κάνει να βυθίζεσαι στο σύμπαν του βιβλίου, ξεχνώντας την πραγματικότητα γύρω σου. Και όχι μόνο αυτό, οι χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα καλογραμμένοι και ενδιαφέροντες, που νοιάζεσαι για την τύχη τους, γίνεσαι ένα με τα προβλήματά τους. Ειλικρινά, μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από την γραφή του Μουρακάμι και, φυσικά, από την ιστορία. Σίγουρα δεν "έπιασα" τα πάντα, όμως απόλαυσα μια μοναδική και ιδιαίτερη ιστορία, γεμάτη φαντασία και σύνθετα νοήματα. Πρόκειται για μια άκρως ευκολοδιάβαστη και απολαυστική ανάγνωση, που πιστεύω ότι έχει να προσφέρει πολλά στον αναγνώστη, αρκεί να έχει το μυαλό του ανοιχτό και δεκτικό σε σουρεαλιστικές και ονειρικές καταστάσεις. 9.5/10 Edited October 21, 2017 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 12, 2017 Share Posted May 12, 2017 Χαρούκι Μουρακάμι, 1Q84 Α' Τόμος Με αντιγράφω από goodreads: Καλά είχα καταλάβει από το Κουρδιστό Πουλί ότι δεν σας πάω, κύριε Μουρακάμι. Θα διαβάσω και τους άλλους δύο τόμους από το 1Q84, αλλά μετά τέλος. Όχι. Υπάρχουν πραγματικά καλά βιβλία και η ζωή δεν είναι πολύ μεγάλη.Εκτός του ότι δεν έχετε τίποτα πραγματικά να πείτε, κύριε Μουρακάμι, κάποιος πρέπει να σας πει ότι η λογοτεχνία έχει αλλάξει (μπας κι αλλάξει και ο κόσμος κάποτε) και ότι πλέον η παρουσία ενός σκύλου ή γάτας σε ένα βιβλίο ή ταινία δεν έχει σκοπό να το σκοτώσει ο κακός του έργου βίαια, για να στείλει το μήνυμά του.Τα τρία αστεράκια για τον ευχάριστο τρόπο που χειρίζεστε τη φλυαρία σας, κύριε Μουρακάμι, που δεν με έκανε να παρατήσω το βιβλίο. Και για όλους τους άλλους χαρακτήρες εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές. Περισσότερα, στο τρίτο βιβλίο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.