Jump to content

Χαρούκι Μουρακάμι (Haruki Murakami)


SpirosK
 Share

Recommended Posts

Τώρα θα τσαντιστείς, αλλά δεν έχω 20 λεπτά να δω τα αγαπημένα μου anime, δε θα σκάσω 27 λεπτά να δω ένα video review βιβλίων που μάλλον θα διαβάσω έτσι κι αλλίως :) :)

Θα σου γράψω εγώ review μέσα στο 2011΄:) (προς το παρόν τελείωσα Dan Brown και τελειώνω Pratchett σε λίγες μέρες, μετά πάλι Murakami)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Τελείωσα το πρώτο βιβλίο του 1Q84 και έχω αγοράσει το δεύτερο.

Τα βιβλία (Ψυχογιός) έχουν όμορφα εξώφυλλα, καλή εμφάνιση και βιβλιοδεσία. Η μετάφραση είναι απευθείας από τα ιαπωνικά. Είναι περίπου 450 σελίδες το καθένα. Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο υποθέτω ότι βγαίνει μέσα στο 2013.

Τιμή, γύρω στα 12 ευρώ στο σουπερμάρκετ Σκλαβενίτης(!) το πρώτο, 15 ευρώ σε βιβλιοπωλείο γειτονιάς το δεύτερο, καθώς «ο Ελευθερουδάκης (σ.σ. που έχω δίπλα στη δουλειά μου) δεν συνεργάζεται με τον Ψυχογιό» (Ελλάδα…).

Έχουμε και λέμε:

Ο Μουρακάμι το ’χει. Φυσικά, δεν περιμένει κανείς εμένα να το πιστοποιήσω αυτό, αλλά ο άνθρωπος βγάζει μάτια από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Νοιώθεις αυτή την άνεση του συγγραφέα με τη γλώσσα. Σου εμπνέει μια σιγουριά ότι ξέρει τι κάνει. Είσαι βέβαιος ότι δεν θα τα θαλασσώσει στο τέλος.

Φαίνεται να έχει πολύ καλό έλεγχο πάνω στην πλοκή του. Είναι επίσης προφανές ότι έχει άπειρη συγγραφική υπομονή. Θα φτάσει εκεί που θέλει με τους δικούς του ρυθμούς, όχι τρέχοντας όπως ένας λιγότερο ταλαντούχος ή άπειρος συγγραφέας, αλλά χτίζοντας λέξη-λέξη στο μυαλό του αναγνώστη.

Είναι σαφές ότι το δυνατότερο σημείο του, και αυτό στο οποίο ποντάρει περισσότερο, είναι οι χαρακτήρες. Παίρνει όσες (πολλές!) σελίδες χρειάζεται για να δείξει αυτό που θέλει κάθε φορά και το αποτέλεσμα είναι βέβαια πολύ πειστικό με σποραδικές εξαιρέσεις σε κάποιους διαλόγους (βλ. παρακάτω).

Άλλο μεγάλο προσόν: Η απλή γλώσσα. Κάνει την ανάγνωση πολύ εύκολη. Και το λέω εγώ που διαβάζω πιο αργά από όλους και τον λιγότερο χρόνο κάθε φορά. Είναι ντροπιαστικά ξεκούραστος. Σ’ αυτό βοηθάνε και τα μικρά κεφάλαια των είκοσι σελίδων το καθένα –η έκτασή τους είναι σχεδόν πάντα η ίδια– καθώς και η εναλλαγή από τον ένα κεντρικό χαρακτήρα στον άλλο.

Το φανταστικό στοιχείο εισάγεται πολύ ομαλά, έτσι που ο αναγνώστης καταλήγει να βλέπει δυο φεγγάρια στον ουρανό και, αντί να πετάγεται πάνω, απλώς να απορεί ήρεμα μαζί με την Αομάμε.

Βρήκα και μερικά μειονεκτήματα. Όχι σημαντικά, αλλά πρέπει να τα πω.

Κάποιες φορές δεν αποφεύγει την πολυλογία. Όχι εκεί που κάνει παρενθέσεις με σκοπό να χτίσει τους χαρακτήρες (αυτό είναι απόλυτα κατανοητό) αλλά στην ίδια τη χρήση της γλώσσας. Μέσα στη σάρκα των προτάσεων. Μερικές φορές έχουν περισσότερο λίπος από το αναγκαίο. Επίσης, υπάρχουν αρκετές επαναλήψεις σε αναφορές γεγονότων, τόσες που ξεπερνούν τις αναγκαίες για την κατανόηση της πλοκής.

Οι διάλογοί του δεν έχουν ιδιαίτερη αιχμή. Αυτό βέβαια είναι προφανώς συνειδητή επιλογή και σεβαστή, αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνονται σαφώς μεγαλύτεροι απ’ ό,τι θα ήταν αναγκαίο, ακόμα και αποκλιμακωτικοί, ίσως επειδή σε αρκετά σημεία είναι υπερβολικά καθημερινοί. Προσοχή, δεν λέω ότι οι διάλογοί του είναι αδύναμοι, απλώς ότι σίγουρα υπάρχουν σημεία που παίρνουν βελτίωση (όχι, φυσικά πώς θα ήξερα εγώ πώς να τους βελτιώσει). Επίσης, οι χαρακτήρες του κάποιες φορές λένε πράγματα που δεν θα περίμενε κανείς να έχουν μάθει (όχι από την υπόθεση του βιβλίου, από πλευράς γνώσεων) και η παρατήρηση στο αυτί του πρώτου βιβλίου ότι ‘όλοι οι χαρακτήρες του Μουρακάμι είναι φιλόσοφοι’ εμένα δεν με καλύπτει.

Άσχετο φυσικά με τον συγγραφέα, ενώ η μετάφραση φαίνεται να αποδίδει πολύ καλά το ύφος και την ατμόσφαιρα, έχουν ξεφύγει λίγες αδόκιμες εκφράσεις. Μάλιστα είδα κι έναν ξεκάθαρο αγγλισμό(!) που δυστυχώς έχω ξεχάσει. Μα αγγλισμός από τα ιαπωνικά; Υπάρχουν και λίγα τυπογραφικά.

 

Συνολική εντύπωση, πάρα πολύ καλή. Περισσότερο με κέρδισε η ευκολία με την οποία το διάβασα όταν, προσωπικά, αγκομαχάω να τελειώσω βιβλία τέτοιου μεγέθους, και η άνεση με την οποία μου κέντρισε το ενδιαφέρον για να ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα με περισσότερες από 1350 σελίδες.

 

Θα επανέλθω με εντυπώσεις από το δεύτερο βιβλίο.

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Ωραία κριτική Μιχάλη! Δεν ξέρω τι άλλο έχεις διαβάσει από Μουρακάμι, αλλά φαντάσου ότι εμένα η γραφή του 1Q84 ενώ μου φάνηκε κάπως δύσκαμπτη ώρες ωρες σε σχέση με άλλα έργα του και πάλι κατάφερε να με μαγέψει (ναι, τόσο καλά γράφει ο Χαρούκι). Υποψιάζομαι πως ίσως αυτό να ωφείλεται στο γεγονός ότι η γραφή εδώ είναι 3πρόσωπη και όχι πρωτοπρόσωπη ως συνήθως. Ο τύπος είναι μεγάλος μάστορας.-

 

Ήδη έχω πάρει το δεύτερο βιβλίο.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ρούφηξα το 1Q84, στις διακοπές, και τα τρία βιβλία - από τα αγγλικά βέβαια, όπου η μετάφραση φυσικά ήταν άψογη. Αν θυμάμαι καλά, το τελείωσα σε 3-4 μέρες. Δε θα έλεγα τόσο ότι το ρούφηξα εγώ, όσο ότι με ρούφηξε εκείνο...

 

Από άλλα που έχω διαβάσει του Μουρακάμι, είναι το πιο... mainstream. Στρωτή πλοκή όπου δεν χάνεις την μπάλα (όπως έπαθα στο Kafka on the shore ας πούμε), με τη γλώσσα να παραμένει το ίδιο μαγική...

Link to comment
Share on other sites

mman: Οι διάλογοί του δεν έχουν ιδιαίτερη αιχμή. Αυτό βέβαια είναι προφανώς συνειδητή επιλογή και σεβαστή, αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνονται σαφώς μεγαλύτεροι απ’ ό,τι θα ήταν αναγκαίο, ακόμα και αποκλιμακωτικοί, ίσως επειδή σε αρκετά σημεία είναι υπερβολικά καθημερινοί.

 

Αυτό όχι μόνο δεν το θεωρώ μειονέκτημα, αλλά νομίζω πως θα έπρεπε να προσπαθήσεις να το κάνεις κι εσύ, που οι διάλογοί σου είναι υπερβολικά "αποστειρωμένοι", τέλος πάντων το αντίθετο του καθημερινού, και στα όρια του αγγλισμού.

 

Νομίζω ότι είχα προσπαθήσει να διαβάσω Μουρακάμι κάποια στιγμή και μου φάνηκε βαρετός... Ποιο θα λέγατε ότι είναι το λιγότερο αργοκίνητο από τα βιβλία του;

 

Και κυρίως με αυτό το ποστ θέλω να ρωτήσω: είναι εφ ή φάντασυ; Από τα παραπάνω υποθέτω φάντασυ, αλλά τι είδους; Μαγικός ρεαλισμός πχ;

Link to comment
Share on other sites

Oύτε Ε/Φ, ούτε Φάντασυ Κέλλυ. Surreal θα τον έλεγα εγώ. Ποιό είχες διαβάσει και σου είχε φανεί βαρετό; Ρωτάω για να ξέρω τι να προτείνω. Αν και το Κουρδιστό Πουλί είναι στανταρ πρόταση...

Link to comment
Share on other sites

Από Μουρακάμι έχω πετύχει το Νορβηγικό δάσος (με αυτό έκανε το μπαμ από όσο ξέρω άλλωστε) σε καλή τιμή και το 1Q84 σε νορμάλ. Θα έπαιρνα το πρώτο αλλά η υπόθεση δεν με συναρπάζει.

Στον μαγικό ρεαλισμό τον βλέπω συνήθως πάντως τον Χαρούκι. Στα μάτια μου είναι από αυτούς τους μεηνστρημάδες που έχουν και σημαντικό μαγικό-υπερφυσικό στοιχείο.

Link to comment
Share on other sites

Oύτε Ε/Φ, ούτε Φάντασυ Κέλλυ. Surreal θα τον έλεγα εγώ. Ποιό είχες διαβάσει και σου είχε φανεί βαρετό; Ρωτάω για να ξέρω τι να προτείνω. Αν και το Κουρδιστό Πουλί είναι στανταρ πρόταση...

 

Κι εγώ αυτό σκέφτομαι να προτιμήσω, όοοταν κάποια στιγμή διαβάσω όσα μου έχουν δανείσει και κάτι άλλα που προηγούνται...

Το Νορβηγικό Δάσος ήταν αυτό που είχε πέσει στα χέρια μου, αλλά δε θυμάμαι τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

Το Νορβηγικό Δάσος είναι το μοναδικό βιβλίο του Μουρακάμι που έχω διαβάσει και ήταν πάρα πολύ καλό με την γραφή να είναι φυσικά εξαιρετική. Έχω άλλα 5-6 βιβλία του στα αδιάβαστα, οπότε έχω δρόμο μπροστά μου.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Τελείωσα τον δεύτερο τόμο του 1Q84.

Επιβεβαίωσα (και απόλαυσα, φυσικά) όλα τα προτερήματα του συγγραφέα, αλλά το ίδιο συνέβη και με τις αδυναμίες του.

Όταν ένα μυθιστόρημα απλώνεται σε 1300-1400 σελίδες, κινδυνεύεις να γλιστρίσεις σε μία από τις εξής δύο πλαγιές: Είτε θα γεμίσεις αυτές τις αχανείς εκτάσεις άσπρου χαρτιού με υπερβολικά πολλά επεισόδια και/ή χαρακτήρες και/ή δράση, είτε θα υπεραναλύσεις / πολυλογίσεις τη φυσιολογική σου κατά τα άλλα πλοκή. Ο Μουρακάμι παθαίνει το δεύτερο.

Στον βωμό της φυσικότητας (γιατί οι χαρακτήρες του είναι πολύ πειστικοί και φυσικοί) έχει πολλές μη σημαντικές σκέψεις και πολλούς μη σημαντικούς διαλόγους. Σε βαθμό που κάποιες στιγμές τα κάνει τόσο νιανιά για τον αναγνώστη που (για να μην πω κάτι χειρότερο) θα διαπράξω την ύβρι να πω ότι εγκαταλείπει τα όρια του show. Αν το μυθιστόρημα (φαίνεται να) είναι τώρα πολύ καλό, φαντάζομαι πόσο καλό θα ήταν με 200 - 400 σελίδες λιγότερο, κάτι απόλυτα εφικτό χωρίς να χάσει τίποτα από τους χαρακτήρες του. Νομίζω ότι, όπως και πολλοί άλλοι, ο Μουρακάμι πέφτει θύμα της ίδιας του της επιτυχίας: Όταν πουλάς τόσο καλά, κανείς δεν σου βάζει το μαχαίρι στον λαιμό για ένα editing που θα καθυστερούσε την έκδοση. Και για να είμαι δίκαιος, αυτό είναι το γράψιμό του -θα έπρεπε να κάνει άπειρες παρεμβάσεις για να το μικρύνει ομοιόμορφα.

Χμμ. Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσε να ξεκινήσει παραλείποντας τις υπερβολικά λεπτομερείς περιγραφές από καμιά εικοσαριά (+!) γεύματα και άλλα τόσα ντυσίματα, τα οποία είναι μόνο character building και επαναλαμβάνονται.

Τέλος πάντων, η άποψή μου περιληπτικά είναι ότι θα μπορούσε άνετα να είναι πολύ μικρότερο και πυκνότερο.

 

Κατά τα άλλα, ισχύει η εντυπωσιακή υπομονή του και ο εξαιρετικός έλεγχος πάνω στην πλοκή, η σημασία στη λεπτομέρεια, ο πλούτος στις εμπειρίες και ο σεβασμός στο παρελθόν ως παράγοντας διαμόρφωσης των ανθρώπων.

 

Ο αναγνώστης μαζεύει αρκετή πληροφορία στον δεύτερο τόμο, αλλά είναι ακόμα σκόρπια κομμάτια στο παζλ. Έχω την περιέργεια να δω πώς θα τα ενώσει όλ' αυτά, αλλά ομολογώ ότι έχουν μειωθεί πλέον οι ελπίδες μου ότι διαβάζω το "μεγάλο" έργο, όχι γιατί ο δεύτερος τόμος είναι χειρότερος από τον πρώτο, αλλά γιατί είναι πολύ ίδιοι. Θα πρέπει να κάνει κάτι πολύ καλό στον τρίτο και τελευταίο για να με εντυπωσιάσει πραγματικά.

Edited by mman
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Mman σε αναγνωστικούς ρυθμούς πολυβόλου (για τα δεδομένα του). Άλλος ένας τίτλος τιμής για τον Χαρούκι!

Link to comment
Share on other sites

mman, τις προάλλες ήμουν στο σπίτι του γαμπρού μου, που λόγω επαγγέλματος λαμβάνει δεκάδες βιβλία το μήνα, οπότε πού και πού του «τσιμπάω» μερικά. Βλέπω δύο φορές το 1Q84.

 

-Βρε συ, του λέω, να πάρω το ένα;

-Και δεν το παίρνεις;

-Ωραίαααα λέω.

 

Χάρηκα.

Αλλά εκεί που το ξεφυλλίζω βλέπω... τόμος δεύτερος! Αμάν, δίτομο ήταν τελικά! ...εκεί έμεινε!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Άσχετο φυσικά με τον συγγραφέα, ενώ η μετάφραση φαίνεται να αποδίδει πολύ καλά το ύφος και την ατμόσφαιρα, έχουν ξεφύγει λίγες αδόκιμες εκφράσεις. Μάλιστα είδα κι έναν ξεκάθαρο αγγλισμό(!) που δυστυχώς έχω ξεχάσει. Μα αγγλισμός από τα ιαπωνικά;

 

Αγγλισμό, εννοώντας;;

Link to comment
Share on other sites

Φράση γραμμένη στα ελληνικά με αγγλική σύνταξη ή/και λεξιλόγιο ή/και έκφραση ή οποία δεν έχει το αντίστοιχο νόημα ή δεν χρησιμοποιείται στα ελληνικά. (Π.χ: Φώναξα πάνω κι απ' τα πνευμόνια μου, απ' το 'at the top of my lungs').

 

Με την ευκαιρία να πω ακόμα ότι ο Μουρακάμι στο 1Q84 κρατάει έναν χαρακτήρα ανώνυμο, αναφερόμενος σε αυτόν πάντα περιφραστικά, και ξαφνικά, κάπου στη μέση του 2ου τόμου, όταν συμβαίνει κάτι μ' αυτόν, του δίνει όνομα. Δεν καταλαβαίνω για το κάνει αυτό. Μη ονοματίζοντάς τον με έκανε να υποψιάζομαι πράγματα (όπως την ταύτισή του με άλλον χαρακτήρα, αν και δεν κόλλαγε).

Επίσης, ξέχασα τη βασικότερη ένστασή μου: Το κίνητρο της Αομάμε στον 2ο τόμο δεν μου φαίνεται πειστικό. Τα αντικίνητρα που έχει είναι πολύ μεγαλύτερα. Κρατάω επιφύλαξη μήπως αυτό δικαιολογείται στον 3ο τόμο, αν και δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα αλλάξει κάτι σημαντικό σ' αυτόν τον τομέα, και υπενθυμίζω ότι, παρά την όποια γκρίνια μου, τα βιβλία μού άρεσαν πολύ.

 

Edit: Ένας κρίσιμος τόνος στην τελευταία γραμμή, η απουσία του οποίου διέστρεφε το νόημα.

Edited by mman
Link to comment
Share on other sites

Να ενημερώσω τους φαν ότι κοντά στο σπίτι μου ένα βιβλιοπωλείο πουλάει τον πρώτο τόμο του 1Q84 προς 6 ευρώ και αν φέρετε και κάποιο δικό σας να το ανταλλάξετε, κόβει ακόμα περισσότερο. Μετρό Άγ. Ιωάννης, βιβλιοπωλείο "Χάρτινο", επάνω στη Βουλιαγμένης προς μετρό Δάφνη.

Link to comment
Share on other sites

Άσχετο φυσικά με τον συγγραφέα, ενώ η μετάφραση φαίνεται να αποδίδει πολύ καλά το ύφος και την ατμόσφαιρα, έχουν ξεφύγει λίγες αδόκιμες εκφράσεις. Μάλιστα είδα κι έναν ξεκάθαρο αγγλισμό(!) που δυστυχώς έχω ξεχάσει. Μα αγγλισμός από τα ιαπωνικά;

 

Αγγλισμό, εννοώντας;;

 

Είναι μετάφραση από τα Ιαπωνικά σίγουρα; Γιατί το Πουλί είναι από τα Αγγλικά.

Link to comment
Share on other sites

Είναι μετάφραση από τα Ιαπωνικά σίγουρα; Γιατί το Πουλί είναι από τα Αγγλικά.

Ναι, το πρόσεξα αυτό πριν το πάρω, αλλιώς θα το έπαιρνα κατευθείαν στα αγγλικά βέβαια, ώστε να γλυτώσω μία μετάφραση.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

mman, τις προάλλες ήμουν στο σπίτι του γαμπρού μου, που λόγω επαγγέλματος λαμβάνει δεκάδες βιβλία το μήνα, οπότε πού και πού του «τσιμπάω» μερικά. Βλέπω δύο φορές το 1Q84.

 

-Βρε συ, του λέω, να πάρω το ένα;

-Και δεν το παίρνεις;

-Ωραίαααα λέω.

 

Χάρηκα.

Αλλά εκεί που το ξεφυλλίζω βλέπω... τόμος δεύτερος! Αμάν, δίτομο ήταν τελικά! ...εκεί έμεινε!

ποσο σε καταλαβαινω...

τα εχω ξαναπει αλλου για τα -Βιβλιο 1ο Τομος 1ος κλπ- και το ποσο λειτουργουν αρνητικα στο να ξεκινησω κατι καινουργιο

απο αυτα που διαβαζω εδω και χωρις να εχω ξεκινησει ακομη το πρωτο βιβλιο του συγγραφεα, καταλαβαινω οτι ειναι ικανοτατος χειριστης του λογου και της γραφης με πολυ καλη φαντασια αλλα και ενα ελαττωμα πολυλογιας που με τρομαζει

αν εχω αδικο παρακαλω διορθωστε με ωστε να τον ξεκινησω :mf_bookread:

Link to comment
Share on other sites

Φράση γραμμένη στα ελληνικά με αγγλική σύνταξη ή/και λεξιλόγιο ή/και έκφραση ή οποία δεν έχει το αντίστοιχο νόημα ή δεν χρησιμοποιείται στα ελληνικά. (Π.χ: Φώναξα πάνω κι απ' τα πνευμόνια μου, απ' το 'at the top of my lungs').

 

Δεν είναι απίθανο να χρησιμοποιούντια και στα Ιαπωνικά πάντως τέτοιες περίεργες φράσεις. Μήπως ήταν Ιαπωνισμοί; (Εκτός αν η μετάφραση είναι από τα Αγγλικά).

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Ενας τρελος τρελος Ιαπωνας...

Το πρωτο και μονο βιβλιο του Μουρακαμι που εχω διαβασει (για την ωρα) ειναι το "Σπουτνικ Αγαπημενη" δωρο φιλης μου για τα Χριστουγεννα... και καθως ειχα ακουσει τοσα και τοσα, ηταν τουλαχιστον απαραιτητο να διαβασω εστω ενα βιβλιο του για να δω γιατι ολοι μιλανε γι αυτον... Ξεκινησα να διαβαζω με αυτο το υφος που με πιανει "χμμ... για να δουμε τι θα δουμε" και στις πρωτες 28 σελιδες αναρωτιομουν τι το τοσο ξεχωριστο εχει... γυρνουσα τις σελιδες ελαφρως απορημενη και αγχωμενη ...ή αυτος δεν ξερει τι γραφει ή εγω δεν καταλαβαινω τι γινεται... δεν μου γεμιζε και πολυ το ματι... και ολο σκεφτομουν απο μεσα μου... μα τι στο καλο; Εγω γιατι δεν βλεπω τιποτα το ξεχωριστο;

 

Μεχρι που διαβασα τα εξης " Οι ιστοριες δεν ανηκουν σε αυτον τον κοσμο.Οι πραγματικες ιστοριες απαιτουν ενα ειδος μαγικης βαπτισης που συνδεει τον κοσμο αυτης της πλευρας με τον κοσμο της αλλης πλευρας"

 

Αυτο ηταν. Υπογραμμισα με μανια αυτες τις προτασεις και πολλες αλλες που διαβασα αργοτερα... ειχα χρονια να υπογραμμισω ... και διαβασα μεσα σε 2 μερες ολο το υπολοιπο βιβλιο... η ιστορια ειναι για μια κοπελα που δεν ξερει αν ειναι ομοφυλοφιλη αλλα ερωτευεται σφοδρα μια αλλη γυναικα ενω ο καλυτερος της φιλος ειναι ερωτευμενος μαζι της. Και καθως φευγει για ενα επαγγελματικο ταξιδι στην ευρωπη τελικα χανεται ξαφνικα σε ενα ελληνικο νησι που δεν κατονομαζεται αλλα νομιζω πως ειναι το Καστελλοριζο... μου εκαναν μεγαλη εντυπωση η χαοτικη υποθεση (που ομως εχει λογικη και την ακολουθεις παρολη την παρανοια της) και ενας πολυ περιγραφικος τροπος γραφης που ομως δεν κουραζει (εμενα τουλαχιστον)...

 

Αποφασισα πως θα διαβασω κι αλλα δικα του και πως ισως αυτο που κανει εναν συγγραφεα μεγαλο ειναι ποσο σε παιρνει μαζι του... οταν τελιωσα το βιβλιο και εκλεισα το οπισθοφυλλο... ημουν ακομα εκει...αναμεσα στην Σουμιρε, την Μιου, τον Κ και την παραξενη ιστορια τους...

Edited by laas7
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Διαβάζω την "τριλογία του Ποντικού"  αυτή την περίοδο.

 

Τα 2 πρώτα βιβλία είναι ΚΑΚΙΣΤΑ. Βασικά είναι τόσο χάλια (περισσότερο το πρώτο "hear the wind sing" παρά το δεύτερο "pinball, 1973") που αν τα είχα διαβάσει πρώτα δε θα ήθελα να διαβάσω τίποτα άλλο δικό του ΠΟΤΕ. Φαίνονται μέσα τους ψήγματα των θεμάτων και του στυλ που ανέπτυξε αργότερα, αλλά παραείναι πρωτογενή (για να μην πω πρωτόγονα). Απογοήτευση,.,.. :/

 

Το 3ο ("Wild Sheep Chase") φαίνεται αρκετά καλό πάντως, κατά τα γνωστά. Είμαι κάπου στο 1/3, θα σας πω όταν το ολοκληρώσω.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα Το Κουρδιστό Πουλί.

 

Καλά τα πήγαινε στο πρώτο μέρος (πρώτο βιβλίο). Αν και φλύαρος, αν και έχει υπερβολική αγάπη στις καθημερινές κινήσεις (ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει να μάθω πόσες φορές γέμισε την κούπα με καφέ, πόσες πήγε τουαλέτα και πόσες καθάρισε το σπίτι), το βιβλίο κυλούσε ταχύτατα. Πράγμα καλό, έτσι; Αν αρχίσει να κολλάει σημαίνει ότι δεν με κρατάει.

 

Το δεύτερο μέρος δεν κυλούσε τόσο γρήγορα, αλλά πάλι με ενδιαφέρον. Μου την έσπασαν κάτι σημεία που ειπα "Ωχ, αρχίσαμε αυτά;" δηλαδή πράγματα που μου λένε ότι ένας συγγραφεάς δεν μου κάνει, δεν μου πάει. Κι όμως, ήθελα να διαβάσω παρακάτω (ευτυχώς, δεν μου έγινε αντιπαθής, όπως φοβόμουν).

 

Το τρίτο μέρος πάσχισα να το τελειώσω όμως. Αυτό το στυλ "ο σύγχρονος άνθρωπος με τα ψυχολογικά του προβήματα" και "γιατί έχουμε πρόβλημα;" και με λίγο από πνευματισμό (ή "θέλουμε να είμαστε πνευματικά άτομα" ) μου τη δίνει στα νεύρα. Ακόμη και αν ο Μουρακάμι μου είναι συμπαθής τελικά, αυτό το ύφος/είδος δεν μου πάει καθόλου.

 

Αλλά, πέρα από προσωπικά γούστα, οφείλω να παραδεχτώ ότι ο Μουρακάμι ξέρει να γράφει, όχι αστεία. Απόδειξη ότι τελείωσα ένα βιβλίο κοντά εννιακοσίων σελίδων παρά το ότι είναι τόσο μέσα στο στυλ που βαριέμαι και απορρίπτω συνήθως.

 

 

 

Αγαπημένος χαρακτήρας: η Μαγιού Κασαχάρα. Πραγματικά, χαίρομαι που το βιβλίο κλείνει με αυτή την κοπέλα. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας έφηβης, αλλά και μια σκληρή ωριμότητα που την κάνει αξιοπρόσεκτη, ξεχωριστή.

Πιο αντιπαθής χαρακτήρας: (θα έλεγα ο πρωταγωνιστής, αλλά... ) Η Κρέτα Κάνο. Αν και μου άρεσε στην αρχή η ιστορία της με τον πόνο, μετά το γάμισε στην κυριολεξία. Αντιπροσωπεύει ό,τι σιχαίνομαι στη σύγχρονη λογοτεχνία: τα ψυχολογικά μπλα-μπλα, "βρήκα τον εαυτό μου μέσα από τη βίαιη εμπειρία μου" μπλα-μπλα...

 

 

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Χαρούκι Μουρακάμι (Haruki Murakami)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..