Cyrano Posted April 10, 2011 Share Posted April 10, 2011 Κάνετε έρευνα για τις ιστορίες σας; Και πως; Προσωπικά, με την αφέλεια (και τη μεγαλομανία) που με έδερνε για χρόνια ολόκληρα, ουσιαστικά ποτέ δεν είχα κάνει έρευνα. Εδώ και λίγους μήνες όμως που καταπιάστηκα με ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας που έχει να κάνει με υπολογιστές και τεχνητή νοημοσύνη, μόλις αποπειράθηκα να μάθω κάποια πράγματα, τα βρήκα αμέσως σκούρα. Κι όταν άφησα κατά μέρος το διαδίκτυο κι έπιασα τα βιβλία, τα σκούρα έγιναν μαύρα. Αποφάσισα τότε ν' αποτανθώ σε δύο παλιούς φίλους, συμφοιτητές από το Φυσικό, που τώρα έχουν διδακτορικό κι αποδεδειγμένα σε κάποιους τομείς τουλάχιστον, τους υπολογιστές τους παίζουν στα δάχτυλα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, το μαύρο δε φωτίστηκε – έγινε απροσδιόριστο. Διαπίστωσα ότι όχι μόνο δεν ήταν σε θέση να λύσουν τις απορίες μου - δε μπορούσαμε να συνεννοηθούμε καν. Εγώ έθετα λογοτεχνικές απορίες (δυνατότητες κι αναλογίες) κι εκείνοι έδιναν επιστημονικές απαντήσεις (πραγματικότητα και σωστό-λάθος). Αναρωτιέμαι αν είναι τόσο δύσκολο για όλους. Πιστεύω ότι αυτοί που γράφουν μπορούν να βοηθηθούν πολύ καλύτερα μεταξύ τους σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν κοινούς κώδικες. Θυμάμαι το περσινό καλοκαίρι που είχα πάει σε ένα σεμινάριο στη Νάουσα “Μαθηματικά και Λογοτεχνία” του 'Θαλής και φίλοι'. Εκεί ο Δοξιάδης, σε μορφή ανεκδότου μας είχε διηγηθεί μια συνάντησή του σε γεύμα που είχε με τον Ουμπέρτο Έκο, συνάντηση που είχε οργανώσει ο κοινός ιταλός εκδότης τους. Λοιπόν, ο Έκο είχε έρθει με ένα σημειωματάριο και για την πρώτη ώρα, είχε βάλει κάτω τον Δοξιάδη και τον ρωτούσε πάνω σε κάποιες θεωρίες του Καντόρ. Μόλις τελείωσε, τότε η συζήτηση απέκτησε μια πιο 'φυσιολογική' πορεία. Ο Δοξιάδης μας είπε ότι παρόμοιες διεπιστημονικές κουβέντες είναι συνηθισμένες στο εξωτερικό κι έτσι οι άνθρωποι δε χάνουν χρόνο και χρήμα για να συλλέξουν τις πληροφορίες που χρειάζονται (σε αντίθεση φυσικά με την ωραία μας πατρίδα όπου η προσωπική γνώση θεωρείται ανεκτίμητος θησαυρός που δεν πρέπει επ' ουδενί να δοθεί στους άλλους διεκδικητές). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 10, 2011 Share Posted April 10, 2011 Μάλλον το έχω ξαναανεβάσει σε κάποιο άλλο τόπικ, αλλά εδώ ταιριάζει γάντι. Είναι ένα άρθρο της αφεντιάς μου για την αληθοφάνεια στη λογοτεχνία (και την Ε.Φ ειδικότερα) που είχε δημοσιευτεί στα "Φανταστικά Χρονικά". Προφανώς και δεν θα σου λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά ελπίζω να σου κάνει τα μαύρα λιγότερο μαύρα. Σε κάθε περίπτωση, η μαγική λέξη είναι "ισορροπία" (μεταξύ επιστήμης και φαντασίας/μυθοπλασίας εννοείται). Τώρα το πού και πώς την βρίσκει κανείς αυτή την πολυπόθητη κυρία... Αληθοφάνεια.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 11, 2011 Share Posted April 11, 2011 Πάρα πολύ ενημερωτικό και κατατοπιστικό το άρθρο σου, Μιχάλη. Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου και σίγουρα θα με βοηθήσουν σε επόμενες ιστορίες μου. Μια συμβουλή που είχα διαβάσει εγώ, κάποτε, για τη συγγραφή είναι η: «Γράψε ό,τι ξέρεις». Που σημαίνει να ασχολείσαι με πράγματα των οποίων είσαι γνώστης και μπορείς να χειριστείς με ευκολία. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτό, καθώς είναι πολύ περιοριστικό. Αλλά είναι κάτι που κάνω εγώ στις ιστορίες μου. Ίσως επειδή καταπιάνομαι με θέματα που μπορώ να επεξεργαστώ από πολλές πλευρές. Είναι, όμως, γεγονός πως σε μυθιστορήματα μεγάλης έκτασης, θα απαιτηθεί, κάποιες φορές, να ανατρέξει ο συγγραφέας σε διάφορες πηγές. Κι αν το αντικείμενο είναι κάτι δυσκολονόητο και με το οποίο δεν έχει ασχοληθεί, τότε θα τα βρει λίγο σκούρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 11, 2011 Share Posted April 11, 2011 Ορισμένοι λογοτέχνες κάνουν σημαντική έρευνα (ο Έκο αναφέρθηκε ήδη). Άλλοι στηρίζονται στη φαντασία τους. Πάντως και εγώ νομίζω οτι είναι αναγκαίο σε μεγάλο βαθμό να γράφει κανείς για αντικείμενα που τα κατέχει, αλλιώς κινδυνεύει το κείμενο να φανεί εξωπραγματικό και λανθασμένο στη βάση του. Αλλά χρειάζεται μια χρυσή τομή. Μου έχει συμβεί να καταστρέψω κείμενά μου όπου ο κύριος χαρακτήρας σπούδαζε για να γίνει ψυχίατρος, αλλά μου είπαν οτι δε σκέφτεται έτσι κάποιος με αυτές τις σπουδές. Έτσι συνήθως ο κύριος χαρακτήρας στα έργα μου έχει κάτι συναφές ως σπουδές με τις δικές μου, ή κάτι που δεν είναι έξω απο τις εμπειρίες μου (για παράδειγμα είναι απόφοιτος αγγλικής φιλολογίας). Βέβαια μπορεί κανείς να προσπεράσει την αληθοφάνεια καθιστώντας το κείμενο ακόμα πιο φαντασιακό: σίγουρα αν ο κόσμος του κειμένου δεν είναι ο δικός μας τότε μπορεί κανείς να παρουσιάσει ό,τι θέλει, και αυτό να μην είναι λανθασμένο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα λογοτέχνη που έκανε πολύ μεγάλες μελέτες για το έργο του είναι ο Φλωμπέρ. Διάβαζε πολλά ιστορικά βιβλία για τις περιόδους όπου τοποθετούσε την αφήγησή του. Εγώ ομολογώ οτι είμαι πολύ ράθυμος για να κάνω κάτι τέτοιο, αν και σε ένα απο τα κείμενά μου υπάρχουν ορισμένες ιστορικές αναφορές στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, καθώς παίζει κάποιο ρόλο στην πλοκή. Αυτές φρόντισα να είναι σωστές, αλλά είναι αρκετά σύντομες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Το ρήσερτς είναι όλη η πλάκα, για μένα. Η συγγραφή είναι απλά η πρόφαση :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Το ρήσερτς είναι όλη η πλάκα, για μένα. Η συγγραφή είναι απλά η πρόφαση :Ρ Δεν θα έφτανα να πω κάτι τέτοιο, αλλά θα ομολογήσω ότι η έρευνα είναι το αγαπημένο μου κομμάτι όταν ξεκινάω να γράφω κάτι. Η πιο αγαπημένη μου έρευνα έχει να κάνει με χάρτες, τοποθεσίες και γεωγραφικά στοιχεία, όταν θέλω να τοποθετήσω κάτι σε υπαρκτό μέρος ή με φανταστικούς χάρτες κλπ. όταν θέλω να φτιάξω κάποιο καινούργιο μέρος. Παλιά άνοιγα εγκυκλοπαίδειες ή ρωτούσα φίλους που πίστευα ότι ήξεραν κάτι παραπάνω. Τώρα, εξακολουθώ να απευθύνομαι σε φίλους, αλλά βολεύομαι πολύ καλύτερα με το Internet. Ως προς το επιστημονικό κομμάτι τώρα, Cyrano, επειδή αυτό φαίνεται να σε απασχολεί περισσότερο, θα έλεγα ότι κάνω έρευνα μόνο όσο και όπως με συμφέρει. Για να εξηγηθώ. Δεν θα μπω στον κόπο να διαβάσω θεωρητική φυσική και να δω πώς δουλεύουν οι τάδε ή οι δείνα τύποι, απλώς θα κοιτάξω αν το σημείο που έχω σκεφτεί να κάνω την υπέρβαση για να γίνει η ιστορία βασίζεται πάνω σε κάτι υπαρκτό ή αν είναι εντελώς δική μου ιδέα, για να θολώσω τα νερά αναλόγως. Με άλλα λόγια να δω μέχρι πού μπορώ να βασιστώ στην ισχύουσα επιστημονική άποψη και από πού και πέρα πρέπει να βρω ένα τέχνασμα (εξωγήινη τεχνολογία, σούπερ εφεύρεση, νέα θεωρία) κλπ. για να προωθήσω την ιστορία. Υποψιάζομαι ότι αν καθόμουνα να εξετάσω όλες τις παραμέτρους, δεν θα έγραφα ποτέ ούτε μια γραμμή ε.φ. Έχει τύχει να ξεκινήσω με μεγάλο ενθουσιασμό και στην πορεία η έρευνα να αποδείξει ότι δεν μπορώ να στήσω ιστορία πάνω στην ιδέα, γι αυτό και τώρα πια προτιμώ πρώτα να ψάχνω (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον πυρήνα της μυθοπλασίας) και μετά να αποφασίζω αν μπορεί να γραφτεί η ιστορία. Πάντα όμως, κρατάω στα υπόψιν ότι δεν χρειάζεται να είναι όλα αληθινά αυτά που γράφω. Στο κάτω-κάτω, γράφω έργο φαντασίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 Πολύ χρήσιμο το αρχείο, Μιχάλη. Merci. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Πολύ ενδιαφέρον το θέμα που έθεσε ο Cyrano και πολύ διαφωτιστικό το άρθρο του Μιχάλη (περισσότερο μου άρεσε το παράδειγμα με τον Καζανόβα)! Η έρευνα είναι επιβεβλημένη σε πολλές περιπτώσεις ώστε να μην εκτεθείς, ειδικά στους αναγνώστες που αρέσκονται να ψειρίζουν πολύ τα γραφόμενά σου! Για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ημερομηνίες, μέρες, δίσεκτα έτη κλπ, (στο παρελθόν ή στο μέλλον) πρέπει να φροντίζουμε να είμαστε ακριβείς, π.χ. το έτος που αναφέρουμε ως δίσεκτο να είναι όντως τέτοιο. Σε ένα από τα διηγήματά μου διάβασα όλα τα σχετικά βιβλία καθώς και αναφορές στο διαδίκτυο που κατάφερα σχετικά με το Πείραμα της Φιλαδέλφειας. Προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν ακριβής στις περιγραφές μου, να αναφέρω πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα μπλέκοντας μέσα σε αυτά τη δική μου ιστορία ώστε αυτή να γίνει πιο πιστευτή. Χρησιμοποίησα μάλιστα και πραγματική βιβλιογραφία παραπέμποντας τους αναγνώστες σε αυτή. Όταν σε ένα άλλο διήγημα περιέγραφα τη ζωή σε ένα μεσαιωνικό μοναστήρι προσπάθησα να βρω περιγραφές από την καθημερινή ζωή των μοναχών του συγκεκριμένου τάγματος της συγκεκριμένης χρονικής περίοδου. Πιστεύω ότι αυτό βοηθάει πολύ αφού ακόμα και να μην χρησιμοποιήσεις αυτούσιες σκηνές και περιγραφές, δημιουργούνται εικόνες στο μυαλό σου που σε βοηθούν! Η Πατρίτσια Χάισμιθ στο βιβλίο της «Πως να γράψετε ένα μυθιστόρημα αγωνίας», γράφει ότι η ίδια προκειμένου να μάθει για τη καθημερινή ζωή των φυλακισμένων – ώστε να περιγράψει ένα χαρακτήρα σε κάποιο διήγημά της – πέρασε πολλές ώρες μέσα στις φυλακές παρατηρώντας τους κρατουμένους και συνομιλώντας μαζί τους! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Έρευνα αν χρειαστεί την κάνω. Από την άλλη... «Η Καρδιά του Δαίμονα» είναι ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε σαν -το κατά δύναμη- συναρπαστική περιπέτεια και εξωτικό, γοτθικό ρομάντζο. Δεν είχε ποτέ σκοπό της να είναι ένα μάθημα ιστορίας. Δύο είναι οι πιο χτυπητές ανακρίβειες που έγιναν εν γνώση μου. Ο θάνατος του Λόρδου Βύρωνα σε σχέση με την δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου. Και οι χρονικές αφήξεις των Έλγιν και Βύρωνα στην Αθήνα. Ακολουθώντας την ιστορική πραγματικότητα δεν θα είχα το μυθιστόρημα που ήθελα να γράψω. Αυτό είναι μια πεοειδοποίηση που έχω κοτσάρει στην έναρξη του μυθιστορήματος μου. Για λόγους ατμοσφαιρικού εφέ και αυξημένη δραματουργία, ήθελα τα κανόνια των τούρκων να ηχούν την ώρα που πέθαινε ο Βύρων. Επίσης, ήθελα τον Βύρωνα και τον Έλγιν την ίδια χρονική στιγμή στην Αθήνα, κι ας μην συναντιούνται ποτέ. Η πραγματική τους επίσκεψη απείχε η μία από την άλλη μόνο ένα έτος. Μάλλον φταίει το Χόλυγουντ που κουβαλώ μέσα μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 (edited) Είναι καλό να κανείς ερεύνα, αλλά μπορείς στο ξεκίνημα το βιβλίου σου να γράψεις ότι είναι φανταστικό το όλο σου εγχείρημα, κάτι ανάλογο που αναφερόταν και στης παλιές ελληνικές ταινίες ,ότι ουδεμία σχέση δεν έχει με πρόσωπα και κατάστασης και σε ένα βαθμό να το γλιτώσεις. Edited April 16, 2011 by NIKANTHI Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 Είναι καλό να κανείς ερεύνα, αλλά μπορείς στο ξεκίνημα το βιβλίου σου να γράψεις ότι είναι φανταστικό το όλο σου εγχείρημα, κάτι ανάλογο που αναφερόταν και στης παλιές ελληνικές ταινίες ,ότι ουδεμία σχέση δεν έχει με πρόσωπα και κατάστασης και σε ένα βαθμό να το γλιτώσεις. Μόνο που η συγκεκριμένη προειδοποίηση έμπαινε ακριβώς για τον αντίθετο λόγο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 Σωστά. Αλλά άμα γράψεις ότι είναι φανταστικό το διήγημα σου πάλι μπορείς να αποφυγής της παρεξηγείς με το αναγνωστικό σου κοινό . Για διαφορετικούς λογούς αναφερόταν τότε αλλά ως αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 Εγώ ως αναγνώστρια βαριέμαι τα κομμάτια όπου ο συγγραφέας υποθέτει ότι το κείμενό του θα το διαβάσουν κάποιοι πολύ ψείρες αναγνώστες/κριτικοί ψάχνοντας για τρύπες και προτάσσει ως ασπίδα μπόλικο technobubble. Σαν συγγραφέας προσπαθώ να βρω την ιδέα που θα χρειαστεί τη λιγότερη δυνατή τεχνικούρα για να σταθεί χωρίς τρύπες, ακριβώς για να μη χρειαστούν κομμάτια που θα βαριέμαι να διαβάζω και ακόμα περισσότερο να γράφω. Και ναι, είναι και λόγω τεμπελιάς που δεν κάνω έρευνα, το έχω δηλώσει, μη βαράτε. Νομίζω ότι οι απόψεις της Βάσως και της KELAINO είναι κάπως τραβηγμένες: όχι και να προτιμάς το ρισέρτς από το γράψιμο! Τότε γιατί δε γράφεις εγκυκλοπαίδειες ή τεχνικά άρθρα; Αλλά ούτε πάλι και να ξεκινάς από την επιστημονική αληθοφάνεια της ιδέας σου πριν αρχίσεις να τη γράφεις - έτσι μπορεί να χαθούν κάποιες ιδέες που θα έβγαζαν πολύ καλές ιστορίες σε τομείς που απαιτούν λιγότερη αληθοφάνεια, όπως τα κόμιξ ή τα παιδικά παραμύθια. Έχω διαβάσει ιστορία κόμιξ που έλεγε ότι αυτοκίνητα βαμμένα με ένα βερνίκι από χλωροφύλλη μπορούσαν να κινούνται μόλις τα χτυπούσε το φως του ήλιου(εντάξει, αυτό παραείναι, αλλά το λέω ως παράδειγμα). Μην είσαι τόσο σκληρή με τις εμπνεύσεις σου, Βάσω μου, μην τις πετάς στον Καιάδα αν δεν περάσουν το τεστ της επιστημονικής αληθοφάνειας. Εμένα μου έρχονται ιδέες κάθε φορά που διαβάζω κάποια είδηση από το χώρο των τελευταίων επιστημονικών ανακαλύψεων και μου φαίνεται ότι εκεί μέσα θα μπορούσε να υπάρχει κάποιο λευκό σημείο στο χάρτη και κάποια ιδέα εφ θα μπορούσε να το καλύψει. Σε αυτό το άρθρο, πχ, μπορεί να χωρέσει κάποια ιδέα για το τι θα μπορούσε να προκαλεί η διοχετευση ηλεκτρισμού στον εγκέφαλο. Για να μην το πάμε σε ρομποτοποίηση/cyborg και τέτοια, που είναι ήδη πολυχρησιμοποιημένα σαν θέματα. Επίσης, το να καλύπτεις τις τρύπες αποδίδοντας την αναληθοφανή τεχνολογία σε εξωγήινους μού φαίνεται ότι είναι μια παράκαμψη των δυσκολιών που έχει το γράψιμο εφ σε σχέση με το γράψιμο φάντασυ ακριβώς ως προς την επιστημονική αληθοφάνεια. Αν, δηλαδή, θέλεις να γράψεις ό,τι σου κατέβει και να μη σου πει κανείς ότι δε στέκει, λες ότι το έκανε/ανακάλυψε μια φυλή από άλλο γαλαξία/πλανήτη/ηλιακό σύστημα. Οκ, αλλά τι διαφορά έχει αυτό από το να φτιάξεις ένα δικό σου κόσμο (φάντασυ) και να πεις ότι εκεί ισχύουν αυτά κι αυτά επειδή έτσι σου αρέσει εσένα και τέρμα; Μήπως η διαφορά εφ με φ είναι ακριβώς στο πόσες εξηγήσεις των φανταστικών/μυθοπλαστικών σημείων μάς είναι απαραίτητες ως αναγνώστες για να ευχαριστηθούμε μια ιστορία; Αλλά εδώ βγαίνουμε off topic. Και αυτό ήταν το 999ο μου ποστ. Για να δούμε τώρα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 Και αυτό ήταν το 999ο μου ποστ. Για να δούμε τώρα... [...]Νομίζω ότι οι απόψεις της Βάσως και της KELAINO είναι κάπως τραβηγμένες: όχι και να προτιμάς το ρισέρτς από το γράψιμο! [...]Μην είσαι τόσο σκληρή με τις εμπνεύσεις σου, Βάσω μου, μην τις πετάς στον Καιάδα αν δεν περάσουν το τεστ της επιστημονικής αληθοφάνειας. Πού θα πάει, Κέλλυ, εδώ θα κάνεις και το 1000ό σου! Εγώ δεν είπα ότι προτιμάω την έρευνα από το γράψιμο. Ίσα-ίσα που είπα ότι κάνω μόνο τόση όσο να θολώνω τα νερά, δηλαδή να βρίσκω το σημείο που θα κάνω την υπέρβαση (ή θα πω ότι την κάνω βλ. και άρθρο ρου Μιχάλη παραπάνω) για να μπορώ να πω το παραμύθι. Έτσι κι αλλιώς, αν το παρακάνουμε στο τέλος δεν θα μπορούμε να γράψουμε τίποτα. Από την άλλη, ναι είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ να γράψω κάτι αν εγώ αισθάνομαι ότι δεν μπορεί να βρει κάπου να σταθεί. Μπορεί να το δουν χίλιοι και να μην το παρατηρήσει κανένας, αλλά δεν μπορείς να γράψεις καλά κάτι αν δεν το αγαπάς και -τι να κάνουμε;- δεν μπορώ να αγαπάω κάτι που δεν περνάει από τον δικό μου έλεγχο. Α, και με την ευκαιρία, andlib: Για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ημερομηνίες, μέρες, δίσεκτα έτη κλπ, (στο παρελθόν ή στο μέλλον) πρέπει να φροντίζουμε να είμαστε ακριβείς, π.χ. το έτος που αναφέρουμε ως δίσεκτο να είναι όντως τέτοιο. Πολύ χαίρομαι που το διαβάζω αυτό! Οι χρονολογίες και γενικά η σωστή χρονική αλληλουχία είναι ένα από τα πράγματα στα οποία είμαι πολύ ψείρα. Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που τα ψάχνουν και και μου τα προσφέρουν σωστά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted April 18, 2011 Share Posted April 18, 2011 Μάλλον το έχω ξαναανεβάσει σε κάποιο άλλο τόπικ, αλλά εδώ ταιριάζει γάντι. Είναι ένα άρθρο της αφεντιάς μου για την αληθοφάνεια στη λογοτεχνία (και την Ε.Φ ειδικότερα) που είχε δημοσιευτεί στα "Φανταστικά Χρονικά". Προφανώς και δεν θα σου λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά ελπίζω να σου κάνει τα μαύρα λιγότερο μαύρα. Σε κάθε περίπτωση, η μαγική λέξη είναι "ισορροπία" (μεταξύ επιστήμης και φαντασίας/μυθοπλασίας εννοείται). Τώρα το πού και πώς την βρίσκει κανείς αυτή την πολυπόθητη κυρία... Πολύ ωραίο το άρθρο, μέχρι εκεί που ξεκινάει το "εγώ-εγώ-εγώ" που με κούρασε Κατά τ'άλλα, εγώ πιστεύω ακράδαντα στην έρευνα όταν γράφουμε κάτι σχετικό με ιστορία/πραγματικότητα/hard SF. Στα υπόλοιπα, μια αόριστη εξήγηση (ή και καμία) will do (μιλάω σαν αναγνώστης, αλλιώς δε θα είχα λατρέψει ούτε ενά βιβλίο του Dick). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 18, 2011 Share Posted April 18, 2011 Η έρευνα μπορεί να επιφέρει κάποιο κατά τη γνώμη μου γοητευτικό αποτέλεσμα, αν είναι περιορισμένο στο κείμενο το κομμάτι που έχει προέλθει απο αυτήν. Για παράδειγμα μου είναι ευχάριστο να διαβάζω μικρές αναφορές σε ιστορικά στοιχεία της περιοχής όπου λαμβάνει χώρα το έργο, αν είναι αληθινές. Ωστόσο δε νομίζω οτι θα με ενδιέφερε να διαβάσω κάτι που στηριζόταν κύρια στην έρευνα, και ήταν δευτερευόντως μόνο λογοτεχνικό. Σε κάποιους αρέσει και αυτό όμως. Πιο σημαντικό νομίζω είναι να ερευνήσει κανείς τους χαρακτήρες του κειμένου, ώστε να ανταποκρίνεται στις ασχολίες τους η στάση τους. Αν ένας χαρακτήρας είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας αναπόφευκτα πρέπει να παρουσιαστούν και κάποια στοιχεία απο τις σπουδές του, αλλιώς γιατί να ονομαστεί απλώς έτσι; Ως τώρα, πάντως, δεν έχω παρουσιάσει κάτι απο τις ίδιες τις σπουδές μου, που θα μου ήταν πιο εύκολο να το κάνω. Ίσως στο μέλλον όμως Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted May 2, 2011 Share Posted May 2, 2011 Εγώ έχω το μεγάλο ελάττωμα που τιτλοφορείται ως "ΜΙΣΩ ΤΗΝ ΚΩΛΟ-ΕΡΕΥΝΑ!" Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι, αυτός να ήταν και ο λόγος που στράφηκα από την πρώτη στιγμή στο Φάντασυ. Η μόνη έρευνα που χρειάζεται να κάνεις είναι με όσα έχεις ήδη δημιουργήσει. Και τα μόνα πράγματα που χρειάζεται να δημιουργήσεις, σε γενικές γραμμές, είναι αυτά που είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ για την ιστορία σου. Σάλτσα μπαίνει εύκολα μετά, στο polishing... Βέβαια, στον κόσμο που έφτιαξα για το βιβλίο μου έριξα κάμποση μελέτη για να φτιάξω έναν πολύ βασικό χάρτη, και να ψάξω τα τί και πώς όσον αφορά το οδικό δίκτυο και ελάχιστα την ιστορία της πρωτεύουσας. Μπορώ να πω πως είχε αρκετό ενδιαφέρον, αν και σίγουρα δεν θα έμπαινα ξανά στην ίδια φάση -βέβαια, αν θέλω να γράψω δεύτερο "βιβλίο", θα χρειαστεί να το κάνω αναγκαστικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted May 2, 2011 Share Posted May 2, 2011 Μ' αρέσει η έρευνα. Κι όσο πιο φανταστικό και φτιαχτό είναι αυτό που θα γράψω, τόσο πιο πολύ θέλω να κάνω έρευνα σχετικά με τις διάφορες πλευρές του. Για το ποντιακό φάντασυ που γράφω τώρα, διάβασα τους 12 τόμους της Εγκυκλοπαίδειας του Ποντιακού Ελληνισμού, συν ένα σωρό τούβλα σχετικά με το σαμανισμό και τα ταφικά έθιμα των Μογγόλων, συν όλη την ιστορία και τα συνήθεια των Χετταίων. Για να γράφω ένα φάντασυ αραμπέσκ που σχεδιάζω (ίσως το χειμώνα που μας έρχεται) έχω ήδη μαζέψει ένα σωρό κείμενα εδώ κι εκεί για τις συνθήκες στο Ισλάμ την εποχή των Σταυροφοριών. Εν μέρει η συγγραφή είναι αφορμή για έρευνα. Όχι την έρευνα με την μορφή της διατριβής, αλλά με τη μορφή του ντοκιμαντέρ. Οι νέες γνώσεις πολλές φορές είναι η διασκέδασή μου κι ειδικά εκείνες οι γνώσεις που έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, με το πώς αντιμετώπιζαν τις καθημερινές καταστάσεις της ζωής. Πώς καθάριζαν τα δόντια τους στο μεσαίωνα. Πώς φλερτάρουν οι Τουαρέγκ. Πώς αποθήκευαν τα ζυμαρικά και τα χοιροσφάγια. Πώς προέβλεπαν τον καιρό και τι παιχνίδια έπαιζαν τα παιδιά. Α, μ' αρέσει και να παίρνω μέρος σε έρευνα. Τρελαίνομαι όταν κάποιοι συφφορουμίτες θυμούνται ότι ασχολούμαι πού και πού με τη γεωλογία και μου στέλνουν ερωτήσεις για να δουν αν η ιδέα τους στέκει γεωλογικά ή όχι. Τρελαίνομαι, λέμε, είναι σαν να σπούδασα για να γεννηθούν όμορφες ιστορίες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted May 2, 2011 Share Posted May 2, 2011 πάρα πολύ ωραίο θέμα που το βλέπω πρώτη φορά. Λοιπόν έχει τεθεί και σε εμένα αυτό το ζήτημα. Έπρεπε να στήσω το μυθιστόρημα μου στην πόλη του Μπάρι. Έτσι έψαξα από το ιντερνετ (το μόνο μέσω που έχω έυκαιρο) για να βρω ξενοδοχία, να δω το λημάνι και άλλα πολλά. Τελικά το παράτησα γιατί θεώρησα πως ίσως δεν θα έρπεπε να ξεκεινήσω την ιστορία στο Μπάρι γιατί υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν ξέρω για το μέρος και που χρειάζονται ατέλειωτες ώρες για να τα μάθω. Και τελικά υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να μην προχωρούσε η ιστορία για διάφορους λόγους. Οπότε το μυθιστορημα έμεινε στην μέση... (Μηχάλη πολύ ωραίο το άρθρο σου) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted May 2, 2011 Share Posted May 2, 2011 Εν μέρει η συγγραφή είναι αφορμή για έρευνα. Όχι την έρευνα με την μορφή της διατριβής, αλλά με τη μορφή του ντοκιμαντέρ. Οι νέες γνώσεις πολλές φορές είναι η διασκέδασή μου κι ειδικά εκείνες οι γνώσεις που έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, με το πώς αντιμετώπιζαν τις καθημερινές καταστάσεις της ζωής. Πώς καθάριζαν τα δόντια τους στο μεσαίωνα. Πώς φλερτάρουν οι Τουαρέγκ. Πώς αποθήκευαν τα ζυμαρικά και τα χοιροσφάγια. Πώς προέβλεπαν τον καιρό και τι παιχνίδια έπαιζαν τα παιδιά. Πώς φλερτάρουν οι Τουαρέγκ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted May 2, 2011 Share Posted May 2, 2011 Εκείνη περπατάει πάνω κάτω στον καταυλισμό, κι εκείνος την πλησιάζει και της λέει: "Κοπελιά, μου αιχμαλώτισες το συκώτι μου". Πάει να πει δάγκωσα τη λαμαρίνα μαζί σου, διότι για τους Τουαρέγκ το κέντρο των συναισθημάτων είναι το συκώτι κι όχι η καρδιά. Τότε εκείνη βάζει το μικρό της δαχτυλάκι (νομίζω) στο κέντρο της παλάμης του, που εκείνος την κρατάει ανοιχτή μπροστά της, ενώ περπατάει δίπλα της κι αυτό ήτανε, άντε και στα δικά μας οι λεύτεροι. Είδατε πόσες ευχάριστες ώρες μπορεί κανείς να περάσει κάνοντας έρευνα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Περίεργο! Νόμιζα πως είχα απαντήσει σε αυτό το θέμα, αλλά μάλλον όλο κάτι γινόταν και το ανέβαλλα... Όποιος έχει διαβάσει ιστορίες μου, θα έχει παρατηρήσει ίσως πως τις περισσότερες φορές όντως κάνω έρευνα προτού αρχίσω να γράφω. Είναι για μένα είναι ευχάριστο παιχνίδι, ένας τρόπος να αποκτήσω γνώσεις που δε θα τις ξεχάσω εύκολα μετά. Επομένως, την έρευνα δεν την κάνω μόνο για να είμαι συνεπής σε σχέση με αυτά που γράφω, αλλά και διότι τη θεωρώ έναν ευχάριστο τρόπο να αποθηκεύω γνώσεις. Δεν ξέρω αν μπορώ να σε βοηθήσω, monsieur Cyrano, γιατί η θεματολογία μας ίσως να μην συμπίπτει, αλλά η έρευνα που κάνω συνίσταται κυρίως από πηγές όπως η wikipedia, καθώς και διαφόρων ειδών βιβλία. Για παράδειγμα, ψάχνοντας τον πλανήτη που θα στέγαζε την Πλουτωνεία, έπεσα πάνω σε ένα βιβλίο για τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και έμαθα ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον Άρη και την Αφροδίτη. Παράλληλα, κατέβασα τη νέα έκδοση του Google Earth, ώστε να έχω την ευχέρεια να "εξερευνήσω" τον Άρη όσο καλύτερα μπορώ. Μάλιστα, με βάση τις πληροφορίες που συνέλεξα από τα παραπάνω, έγραψα και το Κορίτσι της Τριπλατητίας. Τέλος, σημαντική πηγή πληροφοριών θεωρώ στις πλείστες των περιπτώσεων τη wikipedia, όπως ανέφερα και πιο πριν. Αναλόγως με το τι ψάχνεις, το διαδίκτυο είναι μια σημαντική πηγή πληροφόρησης, αρκεί να ξέρεις τι είναι αυτό που ψάχνεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Posted May 8, 2011 Share Posted May 8, 2011 Πιστεύω οτι παρεξηγούμε λίγο την έρευνα σε πολά σημεία του τοπικ. Πιστεύω πως η έρευνα παιζει μικρότερη θέση στο σενάριο και περισότερη στη φυσικότητα των χαρακτήρων και των σκηνών. Και κύριοι, εδώ είναι κι η μαγεία της συγγραφής. Ο συγγραφέας είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος μαζί! Θα πρέπει να έγκλυματιστεί σε ένα περιβάλων, να βρεθεί μέσα σ'αυτό, θα γίνει επιστύμονας, ντεντεκτιβ, ψυχωτικός εγκλυματίας χωρίς λογικά κύνητρα ή ακόμα ένας φούρναρης ή ένας ιπποκόμος σε στάβλους του Μεσαίωνα. Εκεί λοιπόν στις μέρες μας, στις μέρες της πλοιροφορίας, ο συγγραφέας μπορεί να διαβάσει θεωριτική φυσική, να μηλείσει με αστυνομικούς, να ενημερωθεί λεπτομερός για εγκλύματα, να δουλέψει σ'ενα φούρνο ή να πάει μια εκδρομή στη φύση για να φαντασιωθεί ένα κάστρο με άλογα, ιπποτες κτλπ Ειδικά η πιο γενική έρευνα (όχι πάνω σε μια συγκεκριμένη ιδέα για έλεγχο αληθοφάνιας) δεν είναι τα δέκα άρθρα που θα διαβάσει στο ιντερνετ ή σε μια εγκυκλοπεδια, η έρευνα είναι παντού τρυγύρο μας και απαιτεί την αφοσίοση μας για να πιάσει και να μας εμπνέυσει (Να φανταστούμε τους εαυτους μας στην εποχή για την οποία διαβάζουμε). Η έρευνα είναι στις συνεντέφξεις που θα πάρουμε απο κάποια άτομα για να σκηαγραφίσουμε μια προσωπικότητα ή ένα περιβάλον, στις κενούργες δραστηριότητες που πιθανών να ξεκινήσουμε στη προσπάθεια να καταλάβουμε την ψυχοσήνθεση του ήροα μας - κάποιες δραστιριότητες που μπορεί και να κρατήσουμε και κάποια άτομα με τα οποία μπορεί να κάνουμε παρέα στο μέλον. Σίγουρα η συγγραφή αυτή καθ'αυτή είναι μια δραστηριότητα που σε ταξιδεύει και σε γεμίζει, ένα πολύ δημιουργικό παιχνίδι κι ένας τρόπος έκφρασης, αλλά πιστεύω πως σε συνδιασμό με την έρευνα αποτελέι την καλύτερη αφορμή για να ζήσουμε όσο πιο γεμάτα μπορούμε και να πάρουμε όσες πιο πολές εμπειρίες σε όλους τους τομείς, ολοκλειρόνοντας μας σαν χαρακτήρες όχι μόνο μέσα στις πλασματικές ιστορίες μας. Όσο για έρευνα με σκοπό να βρούμε ονόματα περιοχών και τοποθεσίες κα πιστεύω πως δεν πρέπει σε καμία περίπτοση να ξεφεύγουμε απ'τα όρια του αρχικού μας στόχου γιατί μετα ίχος νιώσουμε την ανάγκη να αλλάξουμε όλη μας την ιστορία επιδεί δε σηκώνει έλεγχω αληθοφάνιας, λες κι ο αναγνώστης έχει πάει ποτέ στο Μπαρι ή όπου αλού... Αυτά τα ολίγα λοιπών σχετικά με την έρευνα την οποία θα ήθελα πολύ να καταφέρω κάποια μέρα να απολάφσω κι εγώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted May 17, 2011 Share Posted May 17, 2011 Πιστεύω οτι παρεξηγούμε λίγο την έρευνα σε πολά σημεία του τοπικ. Πιστεύω πως η έρευνα παιζει μικρότερη θέση στο σενάριο και περισότερη στη φυσικότητα των χαρακτήρων και των σκηνών. Και κύριοι, εδώ είναι κι η μαγεία της συγγραφής. Ο συγγραφέας είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος μαζί! Θα πρέπει να έγκλυματιστεί σε ένα περιβάλων, να βρεθεί μέσα σ'αυτό, θα γίνει επιστύμονας, ντεντεκτιβ, ψυχωτικός εγκλυματίας χωρίς λογικά κύνητρα ή ακόμα ένας φούρναρης ή ένας ιπποκόμος σε στάβλους του Μεσαίωνα. Εκεί λοιπόν στις μέρες μας, στις μέρες της πλοιροφορίας, ο συγγραφέας μπορεί να διαβάσει θεωριτική φυσική, να μηλείσει με αστυνομικούς, να ενημερωθεί λεπτομερός για εγκλύματα, να δουλέψει σ'ενα φούρνο ή να πάει μια εκδρομή στη φύση για να φαντασιωθεί ένα κάστρο με άλογα, ιπποτες κτλπ Ειδικά η πιο γενική έρευνα (όχι πάνω σε μια συγκεκριμένη ιδέα για έλεγχο αληθοφάνιας) δεν είναι τα δέκα άρθρα που θα διαβάσει στο ιντερνετ ή σε μια εγκυκλοπεδια, η έρευνα είναι παντού τρυγύρο μας και απαιτεί την αφοσίοση μας για να πιάσει και να μας εμπνέυσει (Να φανταστούμε τους εαυτους μας στην εποχή για την οποία διαβάζουμε). Η έρευνα είναι στις συνεντέφξεις που θα πάρουμε απο κάποια άτομα για να σκηαγραφίσουμε μια προσωπικότητα ή ένα περιβάλον, στις κενούργες δραστηριότητες που πιθανών να ξεκινήσουμε στη προσπάθεια να καταλάβουμε την ψυχοσήνθεση του ήροα μας - κάποιες δραστιριότητες που μπορεί και να κρατήσουμε και κάποια άτομα με τα οποία μπορεί να κάνουμε παρέα στο μέλον. Σίγουρα η συγγραφή αυτή καθ'αυτή είναι μια δραστηριότητα που σε ταξιδεύει και σε γεμίζει, ένα πολύ δημιουργικό παιχνίδι κι ένας τρόπος έκφρασης, αλλά πιστεύω πως σε συνδιασμό με την έρευνα αποτελέι την καλύτερη αφορμή για να ζήσουμε όσο πιο γεμάτα μπορούμε και να πάρουμε όσες πιο πολές εμπειρίες σε όλους τους τομείς, ολοκλειρόνοντας μας σαν χαρακτήρες όχι μόνο μέσα στις πλασματικές ιστορίες μας. Όσο για έρευνα με σκοπό να βρούμε ονόματα περιοχών και τοποθεσίες κα πιστεύω πως δεν πρέπει σε καμία περίπτοση να ξεφεύγουμε απ'τα όρια του αρχικού μας στόχου γιατί μετα ίχος νιώσουμε την ανάγκη να αλλάξουμε όλη μας την ιστορία επιδεί δε σηκώνει έλεγχω αληθοφάνιας, λες κι ο αναγνώστης έχει πάει ποτέ στο Μπαρι ή όπου αλού... Αυτά τα ολίγα λοιπών σχετικά με την έρευνα την οποία θα ήθελα πολύ να καταφέρω κάποια μέρα να απολάφσω κι εγώ. Ορκίζομαι φίλε πως σε καμιά περίπτωση δεν επιδιώκω να σε προσβάλλω, και μάλιστα με βρίσκεις σύμφωνο σε όσα λες.... όμως δεν κάνεις λίγη έρευνα στην ορθογραφία σου πριν σε περιλάβει η κυρα-wordsmith; Γιατί έχεις λίγο χοντρό πρόβλημα (για το καλό σου το λέωωω) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted June 5, 2011 Share Posted June 5, 2011 (edited) Ένα website που υποστηρίζει ότι βοηθάει στην έρευνα του συγγραφέα είναι το παρακάτω: http://writersquest.org/ Του έριξα μία πρόχειρη ματιά και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Εύχομαι να βοηθήσει... Edited June 5, 2011 by Deus Misereatur διόρθωση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.