Mesmer Posted April 13, 2011 Share Posted April 13, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Άγγελος Αριθμός Λέξεων: 860 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Είχα καιρό να γράψω φλασάκι κι είπα να το κάνω σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο. Ένα ραντεβού ακόμη Καθόταν στο χαμηλό καναπεδάκι με το κορμί του γυρισμένο προς την εικοσάχρονη μελαχρινή που είχε γνωρίσει νωρίτερα το απόγευμα. Είχε τα μάτια του καρφωμένα στα δικά της από τη στιγμή που βολεύτηκαν σ' εκείνη την απόμερη γωνιά του σκοτεινού μπαρ. Ήξερε πως αυτό την έκανε να νιώθει άβολα, το διέκρινε στον τρόπο που κινούταν και ανασηκωνόταν κάθε λίγο. Ήξερε, επίσης, ότι της άρεσε. Όλη του η προσοχή ήταν στραμμένη πάνω της, μόνο σ' αυτήν. Σίγουρα έτσι θα πίστευε, καθώς το δικό του μυαλό οργίαζε από αυτά που θα ακολουθούσαν. Τα χείλη του σχημάτισαν ένα χαμόγελο ενώ σκεφτόταν όλα όσα θα την έπειθε να κάνει, ακόμη κι αν τα σιχαινόταν. Κι η ηλίθια νόμιζε ότι χαμογελούσε σ' εκείνη. Δεν είχε ποτέ πρόβλημα στο να πείσει όποια ήθελε, να βγει μαζί του. Έστω και για ένα μόνο ποτάκι, τις έλεγε, κι όσο το δυνατό συντομότερα, προτού ξυπνήσω. Με τον καιρό είχε μάθει πως τα αρχικά καλοπιάσματα δούλευαν πολύ καλύτερα από τα αναίσχυντα και προκλητικά πειράγματα του τύπου: Τελικά, εσένα σ' έχω πηδήξει;. Στο κατακτητικό του ταμπεραμέντο βοηθούσε και η εμφάνισή του, αναμφίβολα. Εκείνο το ατημέλητο, αλήτικο στιλάκι σε συνδυασμό με τη φαινομενικά, ελεγχόμενα αλαζονική συμπεριφορά του, έκανε τα κορίτσια να τον ερωτευτούν αμέσως και να τον μισήσουν μόλις τον γνωρίσουν λίγο καλύτερα. Φυσικά, το δικό του ενδιαφέρον τελείωνε μερικές ώρες αφότου τις πήγαινε στο διαμέρισμά του και ξεμπέρδευε με τα διαδικαστικά. Αν η γκόμενα δεν είχε ξεφτιλιστεί αρκετά μπορεί να την κρατούσε και για δεύτερο βράδυ, αλλιώς την έστελνε στο μπαμπάκα της. Τα βλέφαρα της κοπέλας πετάριζαν από κατάπληξη όσο της διηγούταν ιστορίες από τη ζωή του, που δε συνέβησαν ποτέ. Κι ύστερα, ακόμη και μέσα στον αμυδρό φωτισμό, μπορούσε να δει τα μάγουλά της να κοκκινίζουν από τα κοπλιμέντα και τα κολακευτικά λόγια που της πρόσφερε απλόχερα. Πόσο ήθελε να της γελάσει κατάμουτρα; Αλλά έπρεπε να περιμένει, μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά, κι όταν εκείνη θα έβαζε τα κλάματα, αυτός θα ξεκαρδιζόταν. Έσκυψε ελαφρά προς το μέρος της. Το κοριτσάκι δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο, τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και κόλλησε τα χείλη της στα δικά του. Τότε ένιωσε κάτι που δεν είχε ξανανιώσει ποτέ. Μια πίκρα γέμισε το στόμα του, που του έφερνε αναγούλα κι έκανε το στομάχι του να πονά. Έσπρωξε την κοπέλα βίαια και την κοίταξε με μίσος, σαν απάντηση στο δικό της τρομαγμένο βλέμμα. Στράφηκε απότομα προς το τραπέζι κι έφτυσε με αηδία. «Άσ' το καλύτερα», της είπε κι είδε το κάτω χείλος της να τρέμει. Αυτό τον έκανε να νιώσει λίγο καλύτερα. Σηκώθηκε κι έφυγε. Τα ποτά ας τα πλήρωνε η ηλίθια η... Προσπάθησε να θυμηθεί το όνομά της. Δεν μπόρεσε. Χέστηκε. Ένας υγρός, δροσερός αέρας χτύπησε το πρόσωπό του μόλις βγήκε από το μπαρ. Πήρε μια βαθιά ανάσα προσπαθώντας να διώξει τα δυσάρεστα συναισθήματα που του είχε δημιουργήσει εκείνη η σκύλα κι άρχισε να προχωρά μέσα στο απόμερο σοκάκι. Το βραδινό ψιλόβροχο είχε σχηματίσει μικρές λιμνούλες στην άσφαλτο και το πεζοδρόμιο, που διασκέδαζε να χαλά, τσαλαπατώντας μέσα τους με δύναμη. Δεν είχε απομακρυνθεί πολύ από το μπαρ, όταν συνέβησαν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Άκουσε τον ήχο γυαλιού που σπάει κι ένας οξύς πόνος διαπέρασε το κεφάλι του. Έχωσε τα δάχτυλα στα μαλλιά του, εκεί που ένιωσε τον πόνο, κι άγγιξε μικρά κομμάτια γυαλιών ανάμεσά τους. Γύρισε προς τα πίσω. Η κοπέλα στεκόταν εκεί και τον κοίταζε οργισμένη. «Ξέχασες να πληρώσεις το ποτό σου, μαλάκα». Η φωνή της έσπαγε από λυγμούς, αλλά ξεχείλιζε από μίσος. Κοίταξε το χέρι που πρωτύτερα είχε βάλει ανάμεσα στα μαλλιά του και είδε γραμμές αίματος να διασχίζουν τα δάχτυλά του. Πολύ αργά, ύψωσε το βλέμμα του προς το πρόσωπο της κοπέλας. Πίσω της είδε τις φιγούρες μερικών αντρών που έβγαιναν από το μπαρ και τους κοίταζαν αδιάκριτα, με σκοπό να σταματήσουν την όποια φασαρία που μπορούσε να προκύψει. «Δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό», της είπε ήρεμα κι έκανε ένα βήμα προς το μέρος της. Μόλις το έκανε αυτό τα μάτια του θόλωσαν κι όλα έπαψαν να υπάρχουν. Όταν η όρασή του άρχισε να ξεθολώνει κατάλαβε ότι βρισκόταν γονατισμένος στο δρόμο κι ότι βαριανάσαινε. Τα ρούχα του ήταν μουσκεμένα κι η βροχή έπεφτε πιο δυνατή τώρα. Άνοιξε τις γροθιές του, που κρατούσε σφιγμένες πάνω στα πόδια του, και κατακόκκινο αίμα ανάβλυσε από μέσα τους. Τα νύχια του, απ' όσο μπορούσε να καταλάβει, ήταν γεμάτα από δέρμα και κρέας. Δεν ήξερε γιατί, αλλά ήταν πανευτυχής. Κοίταξε μπροστά του και είδε την κοπέλα ξαπλωμένη στο βρεγμένο δρόμο. Κειτόταν εκεί ακίνητη, με το πρόσωπό της μελανιασμένο και το λαιμό της στραμμένο με αφύσικο τρόπο. Πέρα από την κοπέλα άλλα πέντε ή έξι σώματα αντρών ήταν πεσμένα ολόγυρα, όλα με διαλυμένες φάτσες. Είδε ένα κορμί να κρέμεται πάνω σε ένα σπασμένο παράθυρο του μπαρ. Σηκώθηκε όρθιος απολαμβάνοντας το τοπίο. Ξέσπασε σε γέλια που τράνταζαν όλο του το κορμί. Αυτό είναι τελείως μουρλό, σκεφτόταν. Ένας περαστικός εμφανίστηκε στην άκρη του σοκακιού κι έμεινε άναυδος αντικρίζοντας το θέαμα. «Τι συμβαίνει εκεί;», φώναξε διστακτικά. Έκανε ένα βήμα προς τα εκείνον και τα μάτια του άρχισαν να θολώνουν ξανά. Τα έκλεισε με δύναμη, στράφηκε προς την άλλη κατεύθυνση κι έτρεξε. Γελούσε ακόμα, με όση δύναμη τού επέτρεπαν τα πνευμόνια του. Μα το Χριστό, αυτό είναι εντελώς θεοπάλαβο. ΤΕΛΟΣ Αγίασμα, 13 Απριλίου 2011 Edited April 13, 2011 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 19, 2011 Share Posted April 19, 2011 Καυστικό σε μερικά σημεία Mesmer μου. Καταλαβαίνω ότι είναι φλασάκι αλλά θα θελα λίγο παραπάνω. Ήταν μεθοδευμένο εν τέλει όλο αυτό; Κι αν όχι γιατί στο τέλος Φάνηκε σαν κάποιο δεύτερο "εγώ" που ο ήρωάς σου δεν μπόρεσε να ελένξει; Ξέρεις χαμογέλασα στο τέλος γιατί προσπαθούσα να μαντέψω πηγή έμπνευσης... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 19, 2011 Author Share Posted April 19, 2011 Ο βασικός σκοπός που έγραψα αυτό το φλασάκι είναι επειδή ήθελα να δω αν μπορώ να δημιουργήσω έναν αρκετά μισητό χαρακτήρα, ακόμη και μέσα σε λίγες λέξεις. Δεν το είχα ξανακάνει. Όλο αυτό ήταν μεθοδευμένο, όσον αφορά τα κορίτσια που έβρισκε. Το τέλος ήταν κάτι καινούριο γι' αυτόν. Κάτι που έκρυβε μέσα του χωρίς να το ξέρει και που δεν μπορούσε να ελέγξει. Όσο για την πηγή της έμπνευσης... cherchez la femme Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, Virginia! Λίγο ακόμα και θα πίστευα ότι θα έμενε ασχολίαστο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 Ο βασικός σκοπός που έγραψα αυτό το φλασάκι είναι επειδή ήθελα να δω αν μπορώ να δημιουργήσω έναν αρκετά μισητό χαρακτήρα, ακόμη και μέσα σε λίγες λέξεις. Μια χαρά αντιπαθής είναι ο τύπος. Απλώς κι εγώ είχα την ίδια απορία με τη Virginia όταν το διάβασα αν δηλαδή αυτό που επακολούθησε ήταν πράγματα που έκανε κι άλλες φορές κάποιο μέρος του εαυτού του που δεν θυμόταν μετά ή αν συνέβη τότε για πρώτη φορά. Για τα κορίτσια ήταν φανερό ότι το έργο ήταν παιγμένο πολλές φορές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted April 23, 2011 Share Posted April 23, 2011 Μισογύνης, εκμεταλευτής, αδιάφορος για τα συναισθήματα των ανθρώπων, με επικίνδυνα ξεσπάσματα βίας που ίσως να οφείλονται σε μια διχασμένη προσωπικότητα, τύπος που θα πάταγε επι πτωμάτων για να γίνει το δικό του και το κερασάκι στην τούρτα ένας υπερφυσικός καταπιεσμένος δολοφόνος.... Ναι το πέτυχες αυτό που ήθελες. Πιστεύω θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό αντιήρωα ή τον κακό σε μια ολοκληρωμένη ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 1, 2012 Share Posted July 1, 2012 Αρκετά καλογραμμένο, αλλά με άφησε με μια απορία. γιατί το υπερφυσικό στοιχείο είναι πολύ διακριτικό και σχεδόν δε φαίνεται. Εκεί που λες για τα "διαδικαστικά" () περίμενα το υπερφυσικό στοιχείο να είναι κάτι που τους έκανε αυτός. Και ύστερα που η κοπέλα βγήκε κι αυτή, περίμενα να του κάνει αυτή τίποτα σαν εκδίκηση για όλες όσες έχει αυτός παραπετάξει. Αυτά τα δύο κλισέ τα απέφυγες(αν και εμένα θα μου άρεσαν, τεσπά) Βεβαίως και είναι αντιπαθητικός ο χαρακτήρας, αν και σχετικά κλισέ - ο αναίσθητος μάγκας που ψαρεύει κοπέλες για μια βραδιά και μετά έξω από την πόρτα. Μπορείς να γράψεις, όπως λέει και ο anysias, κάτι με αυτόν για βασικό κακό. Λένε ότι τα αστυνομικά αξίζουν περισσότερο όσο πιο κακός και καλοφτιαγμένος είναι ο villain τους. (Αυτό το έγραψες επειδή ήσουν θυμωμένος; Χμμμ... Γινόταν και πολύ πιο σκληρό. Μάλλον είσαι πάρα πολύ καλό παιδί) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 1, 2012 Author Share Posted July 1, 2012 (Αυτό το έγραψες επειδή ήσουν θυμωμένος; Χμμμ... Γινόταν και πολύ πιο σκληρό.) Μα τι να κάνω για να γίνει κακό; Πρέπει να αρχίσω να σφάζω παιδάκια; Ευχαριστώ για το σχόλιο, Κέλλυ! Να ευχαριστήσω, επίσης, για τα σχόλια την Βάσω και τον Βασίλη, αν και μου πήρε πάνω από ένα χρόνο για να το κάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Τον σκοπό σου τον πέτυχες μια χαρά, διότι αν ήμουν γυναίκα θα ήθελα να τον σπάσω στο ξύλο, μα το Θεό! Τώρα που το σκέφτομαι, θα τον έσπαγα στο ξύλο και χωρίς να είμαι γυναίκα. Τελειώνοντας την ιστορία ήθελα και συνέχεια για να δω έναν αργό και μαρτυρικό θάνατο αυτού του τύπου. Και αυτό σημαίνει ότι με άγγιξε αυτό που διάβασα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted November 28, 2012 Author Share Posted November 28, 2012 Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, Βασίλη. Απ' ό,τι δείχνεις τελευταία στη Βιβλιοθήκη Τρόμου, είσαι μεγάλος τρομο-φαν. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 29, 2012 Share Posted November 29, 2012 Άγγελε πρέπει να το συνεχίσεις αυτό το φλασάκι. Γιατί μόνο σαν αρχή ενός μεγαλύτερου διηγήματος μπορώ να το εκλάβω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted November 29, 2012 Author Share Posted November 29, 2012 Δεν έχεις κι άδικο (όπως κι άλλοι που το ανέφεραν). Μοιάζει πολύ σαν το όριτζιν στόρι κάποιου κακού. Αν μου δοθεί η δυνατότητα μπορεί να το χρησιμοποιήσω σε κάποιο μεγαλύτερο διήγημα. Ευχαριστώ για το χρόνο και το σχόλιο, Άλεξ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted December 13, 2012 Share Posted December 13, 2012 Άγγελε, κατάφερες αυτό που ήθελες! Να δημιουργήσεις δηλαδή έναν πραγματικά αντιπαθητικό – μαλακά τύπο. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο δεν ήταν το ότι παρατούσε τόσο εύκολα τις γκόμενες αλλά το γεγονός ότι σηκώθηκε να φύγει αφήνοντας το ποτό του απλήρωτο! Η πίκρα που γεύτηκε από τα χείλη της κοπέλας, θα ήθελα να είχε κάποια εξήγηση (πίστεψα ότι θα έχει κάποιο ρόλο να διαδραματίσει στη συνέχεια…). Ένα άλλο σημείο που, για μένα επίσης χρήζει διευκρίνησης είναι ο τραυματισμός του από το τζάμι (του πέταξε η κοπέλα το ποτήρι μέσα από το τζάμι;). Η ιστορία είναι καλογραμμένη και έχεις δημιουργήσει έναν αντιήρωα ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάποιο μεγαλύτερο διήγημα. Θα μου άρεσε όμως να έβλεπα και την εξέλιξη της συγκεκριμένης ιστορίας… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 13, 2012 Author Share Posted December 13, 2012 Ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά λόγια, Ανδρέα. Σχετικά με την πίκρα, δεν το σκέφτηκα και πολύ. (Από τη δική μου τη μεριά, γι' αυτό και δεν το εξήγησα παραπάνω) το θεώρησα κάτι σαν μια παρενέργεια της νέας δύναμης που ξύπνησε μέσα του και που εκδηλώθηκε λίγο αργότερα. Για τα γυαλιά, η κοπέλα τού έσπασε το ποτήρι στο κεφάλι. Και πάλι ευχαριστώ. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 13, 2012 Share Posted December 13, 2012 -Κι εγώ αρχικά πίστεψα πως ο τύπος ήταν ο περίεργος της υπόθεσης κι ύστερα, μετά το φιλι, ότι η περίεργη ήταν η κοπέλα. Αν ήταν ηθελημένο, τα κατάφερες μ' εμένα. -Το κλείσιμο μού φάνηκε αρκετά θολό. -Ναι, όντως, αντιπαθητικός ο πρωταγωνιστής σου (ωστόσο, μ' άρεσε κάπως που τσάκισε τους τύπους που βγήκαν από το μπαρ). -Χμ, αυτό που κάνει ο ήρωας στο κορίτσι (όταν βρίσκονται στο μπαρ) είναι πολύ άσχημο. Όμως, δεν είναι λίγο υπερβολικό από μεριάς της να τον ακολουθεί έξω και να του ξηγιέται ποτήρι στο κεφάλι; Εντάξει, ο αναγνώστης μπορεί να πει 'μπράβο της', όμως ο αναγνώστης διαβάζει τόσην ώρα τις σκέψεις του ήρωα και ξέρει ότι είναι κακιασμένος. Αλλά η κοπέλα δεν γνωρίζει τις σκέψεις του πρωταγωνιστή. Κι όμως, παρόλα αυτά απαντάει με βία στο (πολύ άσχημο) φτύσιμο που της ρίχνει. Οπότε, σκέφτομαι μήπως τελικά η ιστορία δεν έχει έναν, αλλά δύο τρελάρες. Η πίκρα που γεύτηκε από τα χείλη της κοπέλας, θα ήθελα να είχε κάποια εξήγηση (πίστεψα ότι θα έχει κάποιο ρόλο να διαδραματίσει στη συνέχεια…). -Συμφωνώ, έδινε την εντύπωση κομβικού σημείου στην ιστορία. Σχετικά με την πίκρα, δεν το σκέφτηκα και πολύ. (Από τη δική μου τη μεριά, γι' αυτό και δεν το εξήγησα παραπάνω) το θεώρησα κάτι σαν μια παρενέργεια της νέας δύναμης που ξύπνησε μέσα του και που εκδηλώθηκε λίγο αργότερα. -Ίσως θα μπορούσε να προηγείται και καμιά άλλη, πιο λάιτ παρενέργεια, ώστε να πάρουμε τα χαμπάρια μας ότι κάτι περίεργο συμβαίνει σ' αυτό το ραντεβού. -Σχετικά μ' αυτήν την νέα του δύναμη: Δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα κάποια 'δύναμη'. Θεώρησα τον ήρωα ως έναν τύπο που τα 'καψε κι έκανε μακελειό. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με αυτό, αλλά ούτε και θα με χάλαγε αν έδινες ξεκάθαρο υπερφυσιλίκι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 14, 2012 Author Share Posted December 14, 2012 Ευχαριστώ για το σχόλιο, dagon. Οπότε, σκέφτομαι μήπως τελικά η ιστορία δεν έχει έναν, αλλά δύο τρελάρες. Ναι, έτσι όπως το εξηγείς, δεν έχεις κι άδικο. Ίσως θα έπρεπε να προσθέσω ακόμη καμιά χοντράδα από τη μεριά του τύπου. Για τη «δύναμη», ούτε κι εγώ σκεφτόμουν κάτι το εξωπραγματικό. Δηλαδή, όταν νευριάζει το μυαλό του θολώνει και γίνεται πιο βίαιος και δυνατός. Μια πολύ λάιτ εκδοχή του Hulk. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bioseed Posted January 8, 2013 Share Posted January 8, 2013 (edited) Για καποιο λογο αυτο που καταλαβα ηταν οτι και η κοπελα αλλα και αυτος ηταν 2 οντα με υπερφυσικες ιδιοτητες, αυτη του καλου ,αυτός του κακου και στο τελος εγινε κατι σαν μονομαχια μεταξυ τους οπου νικησε το κακο. Αυτο εγινε επειδη α)δεν καταλαβα καθολου την σκηνη που του πεταξε το ποτηρι στο κεφαλι (μου φανηκε κατι σαν psychic επιθεση ;ρ) και β)επειδη ειχε τα κοτσια να κυνηγησει εναν τετοιο πανκακιστο "ανθρωπο" και να τον τιμωρησει! Edited January 8, 2013 by Bioseed Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 8, 2013 Author Share Posted January 8, 2013 Ευχαριστώ για το σχόλιο! Όχι, δεν είχα κάποιου τέτοιου είδους μάχη στο μυαλό μου Η αντίδραση της κοπέλας, παρόλο που ήταν υπερβολική, ήταν μια αντίδραση της στιγμής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.