Drake Ramore Posted October 29, 2010 Share Posted October 29, 2010 Λύσσα το κάνατε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted October 29, 2010 Share Posted October 29, 2010 Και για να παραφράσω κάτι που είχα πει σχετικά με την συγγραφή και το διάβασμα...Το διήγημα είναι φάσωμα,το μυθιστόρημα σεξ!:lol: Άλλος ένας καλός λόγος να προτιμώ τα μυθιστορήματα :tongue: Αλλά νομίζω πως τα μειώνεις πολύ τα καημενα τα διηγήματα έτσι. Θα προτιμούσα να λέγαμε ότι τα διηγήματα είναι σεξ μιας βραδιάς ενώ τα μυθιστορήματα σεξ σε σχέση... εε;;B) Λίνα,θα παραλλήλιζα το διήγημα με τα...προκαταρκτικά,αλλά είπα να μην το παρακάνω!Πάντως,με την δική σου εκδοχή(σεξ μιας βραδιάς) είναι σαν να υποβιβάζεις το μυθιστόρημα!! Θα θελα μωρε να σου απαντήσω γι'αυτό αλλά επειδή... Λύσσα το κάνατε... λέω άστο καλύτερα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 29, 2010 Share Posted October 29, 2010 Και για να παραφράσω κάτι που είχα πει σχετικά με την συγγραφή και το διάβασμα...Το διήγημα είναι φάσωμα,το μυθιστόρημα σεξ! Άλλος ένας καλός λόγος να προτιμώ τα μυθιστορήματα :tongue: Αλλά νομίζω πως τα μειώνεις πολύ τα καημενα τα διηγήματα έτσι. Θα προτιμούσα να λέγαμε ότι τα διηγήματα είναι σεξ μιας βραδιάς ενώ τα μυθιστορήματα σεξ σε σχέση... εε;;B) Λίνα,θα παραλλήλιζα το διήγημα με τα...προκαταρκτικά,αλλά είπα να μην το παρακάνω!Πάντως,με την δική σου εκδοχή(σεξ μιας βραδιάς) είναι σαν να υποβιβάζεις το μυθιστόρημα!! Στο διήγημα δεν προλαβαίνεις να δεις τα αρνητικά που επιφέρει ο χρόνος, καθώς χάνεται η αρχική ορμή. Αλλά ούτε και το πόσο αναπτύσσεται το αρχικό premise, καθώς αποκτάς οικειότητα μαζί του. Επίσης θα ήθελα να ξέρω πώς ακριβώς περιγράφουμε με τη λογική αυτή το φλασάκι, τη νουβέλα και μια σειρά από short stories με κοινό θεματικό άξονα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted October 29, 2010 Share Posted October 29, 2010 E,συμμετέχει ο Νιχ και θα το αφήσω να πέσει κάτω; Σωστή η λογική σου,και οι παραλληλισμοί είναι εύκολοι.Βέβαια,το κακό με την όλη υπόθεση είναι ότι έτσι θα έχω κάνει σεξ μόνο μια φορά στην ζωή μου,μερικοί άλλοι καθόλου!! ΟΚ,το σταματάω εδώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 31, 2010 Share Posted October 31, 2010 E,συμμετέχει ο Νιχ και θα το αφήσω να πέσει κάτω; Σωστή η λογική σου,και οι παραλληλισμοί είναι εύκολοι.Βέβαια,το κακό με την όλη υπόθεση είναι ότι έτσι θα έχω κάνει σεξ μόνο μια φορά στην ζωή μου,μερικοί άλλοι καθόλου!! ΟΚ,το σταματάω εδώ! Don't be so litteral. Και κάθε τι που γράφεις έχει τη γοητεία του. Άλλο είναι πχ να τελειώνεις ένα διήγημα και άλλο να φτάνεις στο τέλος ενός μυθιστορήματος και να έχεις δει πόσο άλλαξε από την ιδέα που είχες όταν έγραφες την πρώτη σου παράγραφο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 16, 2010 Share Posted November 16, 2010 (edited) Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε είδους είναι ιδιαίτερα, αλλά αφορούν και τα ίδια τα κείμενα: κάποιες ιδέες, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι, δεν έχουν υλικό (ακόμα κι αν γι' αυτό «φταίει» ο συγγραφέας και το βάθος που προσδίδει στο κείμενο ο ίδιος) για μυθιστόρημα, ενώ είναι αδύνατο να χωρέσεις κάποιες άλλες σε διήγημα — καθώς και τα δύο απαιτούν τεχνικές... Προκρούστη (τράβα-κόψε, δηλαδή). Edited November 16, 2010 by RaspK Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted November 18, 2010 Share Posted November 18, 2010 Δεν ξέρω αν με έχει επηρεάσει το θέμα του διαγωνισμού, αλλά ο τίτλος αυτού του νήματος πρέπει να αλλάξει αμέσως... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted November 18, 2010 Share Posted November 18, 2010 Μ αρέσει να γράφω διηγήματα... Συνήθως οι σκέψεις μου είναι πολύ ακαθόριστες για να οργανωθούν και να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές ας πούμε μυθιστόρημα. Ωστόσο ως αναγνώστρια δε τα διαχωρίζω. Τα αγαπώ εξίσου πολύ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted November 30, 2010 Share Posted November 30, 2010 Για μια ακόμα φορά αποδεικνύουμε ότι το φόρουμ είναι, πάνω απ' όλα, λογοτεχνικό. :Ρ Με κούφανες όμως τώρα!!!χαχαχα!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted December 1, 2010 Share Posted December 1, 2010 Γράφω και τα δύο και αλλά μπορώ να πω ότι έχω προτίμηση στα μυθιστορήματα αλλά βέβαια εξαρτάται απόλυτα από την ιδέα. Υπάρχουν ιδέες που κάνουν για ένα καλό διήγημα και ιδέες που θα γίνει ένα μυθιστόρημα για να ειπωθούν οι ιστορίες όπως πρέπει. Σαν αναγνώστης δεν έχω προτίμηση, διαβάζω τα πάντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted December 2, 2010 Share Posted December 2, 2010 Εγώ γράφω διηγήματα, και μάλλον δε θα τα κατάφερνα σε κάτι πολύ μεγαλύτερο. Προσπαθώ όμως να ειδικευθώ στο διήγημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jesus DeSaad Posted December 8, 2010 Share Posted December 8, 2010 Όντας πολυαναγνώστης, θα πω ότι τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα είναι όσο καλά τα γράφει ο συγγραφέας και τα σουλουπώνει ο editor. Από φαντασία έχω διαβάσει αριστουργήματα και των δυο ειδών, μερικές φορές μάλιστα από τους ίδιους συγγραφείς, π.χ. Robert E. Howard, Arthur C Clarke, Edgar Rice Burroughs που είναι απόλαυση να διαβάζεις ιστορίες τους σε οποιαδήποτε μορφή. Εκτός από ποιήματα. Αντιπαθώ τα ποιήματα. Γι'αυτό και πολλές φορές αντιπάθησα και τον Τόλκιν Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted May 1, 2011 Share Posted May 1, 2011 Για να πω κι εγώ τη δική μου γνώμη, προτιμώ (να γράφω, όχι απαραίτητα να διαβάζω) μυθιστορήματα. Αυτό γιατί τυχαίνει να είμαι άνθρωπος που αν δεν γράψει 1200-2500 λέξεις τη μέρα -αναλόγως με τις ορέξεις- , δεν ηρεμεί. Αν έψαχνα κάθε μέρα, κοντολογίς, να γράφω και από ένα νέο διήγημα (του μεγέθους των λέξεων που γράφω καθημερινά, γιατί τα μεγαλύτερα τα βαριέμαι και δεν μου αρέσει να δίνω σημασία σε κάτι που ο άλλος θα διαβάσει μέσα σε δέκα λεπτά κι ύστερα αυτό ήταν) τότε και η φαντασία μου θα στέρευε μέσα σε εκπληκτικά μικρό χρόνο, και θα έχανα την ουσία που αποτελεί για εμένα η συγγραφή, και αυτό είναι η δημιουργία. Τί θέλω να πω; ΟΚ, μπορείς με ένα διήγημα να φτιάξεις ό,τι λογής χαρακτήρες και κόσμους θέλεις, και μπράβο σου ρε μάγκα. Όμως, ττι νομίζεις; Σε λίγες ώρες, θα έχεις πάψει να ασχολείσαι με αυτά. Τέλος. Αντιθέτως, το μυθιστόρημα σού δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις κάτι ασύλληπτα πιο συμπαγές -τουλάχιστον, ΑΝ το κάνεις καλά- και να μπορείς να ασοχληθείς μαζί του για μήνες. Να δημιουργήσεις με τους χαρακτήρες και με τον κόσμο τη σχέση που θες να δημιουργήσει και ο αναγνώστης, αργότερα, μαζί τους. Μπορείς να αποφασίσεις λίγο πιο ελεύιερα, γιατί δεν σε περιορίζει κανένα όριο λέξεων, και μπορείς και να πειραματιστείς! Με το φτωχό μου το μυαλό, έτσι το βλέπω εγώ το θέμα. Πριν κάποια πιθανή επίθεση που θα δεχτώ, να τονίσω πως μιλάω καθαρά ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ, γιατί το πιστεύω πως ό,τι και να γράψω, γενικά, το γράφω ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ πρώτα απ' όλα. Αυτή ήταν η άποψή μου. Υ.Γ. Ξέχασα να αναφέρω το αίσθημα της απόλυτης ικανοποίησης όταν βλέπεις μπροστά σου τελειωμένο ένα έργο που σού πήρε μήνες να γράψεις. Είναι σαν να βλέπεις την ψυχή και τον κόπο και το θάρρος σου μετενσαρκωμένα σε χαρτί και μαύρο μελάνι, και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό. Μυθιστόρημα = Στιβαρό παλάτι, Διήγημα = Πανέμορφο κάστρο.... αλλά στην άμμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted May 1, 2011 Share Posted May 1, 2011 Μυθιστόρημα. Και να το γράφω και να το διαβάζω. Επειδή έχεις τόσο περισσότερο χρόνο να γνωρίσεις, να αγαπήσεις, να νιώσεις, να παρασυρθείς από τους χαρακτήρες. Δεν έχω διαβάσει ποτέ διήγημα που να με έχει μεθύσει όσο ένα μυθιστόρημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted August 25, 2011 Share Posted August 25, 2011 Χμ... Διαλέγω την κουρτίνα νούμερο ένα(μυθιστόρημα). Είναι μια τάση που είχα από μικρός, όταν αρχίζω να μην μπορώ να σταματήσω. Θυμάμαι ήμουν το μόνο παιδάκι στη τάξη των αγγλικών, που αντί για 120-180 λέξεις έγραφε 250( και το θεωρούσα το λογικό κατώτερο όριο). Το ίδιο και στις εκθέσεις των ελληνικών. Όταν γράφω ποιήματα, το φαινόμενο επαναλαμβάνεται. Δεν μπορώ να αρκεστώ σε μια και δυο στροφές. Πάντα θα γράψω 4, αν όχι παραπάνω(και όταν λέμε στροφές, μη φανταστεί κανείς με δυο τρεις λέξεις. Σε μέγεθος είναι σχεδόν κανονικές προτάσεις). Ξεκίνησα ένα διήγημα πριν μια βδομάδα. Έχω γράψει 4.350 λέξεις και υπολογίζω ότι θα τελειώσει στις 6.000... Καλά για το βιβλίο με το οποίο ασχολούμαι ούτε λόγος. Για τούβλο το βλέπω... Δεν μου αρέσει να τελειώνει κάτι πολύ γρήγορα. Θέλω να δένομαι με τους χαρακτήρες, να παίρνω τον χρόνο μου μαζί τους και να τους γνωρίζω καλύτερα.... Χώρια που μου αρέσει το world building και κάτι τέτοιο σε ένα διήγημα, πως να το κάνουμε, δεν είναι δυνατό παρά μόνο σε θραυσματική κατάσταση.... Το ίδιο ισχύει και στις αναγνωστικές μου συνήθειες. Δεν διαβάζω συχνά διηγήματα( εξαιρούνται φυσικά οι εκλεκτοί συνσουσουφήτες), προτιμώ βιβλία και αν είναι δυνατόν και σειρές ολόκληρες.... Ave!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.