Jump to content

Write off #58 (DJDB vs Howard Crease)


aScannerDarkly

Write off #58 - DJDB vs Howard C.  

16 members have voted

  1. 1. Καλύτερη ιστορία ήταν

    • DJDB - Εκείνοι.. εκείνη..
    • Howard Crease - Ρουμπίνια και διαμάντια

This poll is closed to new votes


Recommended Posts

Λοιπόν χωρίς να έχω διαβάσει σχόλια των άλλων έχω να πώ συγχαρητήρια και στους δυό σας!

Η ιστορία του DJDB ήταν σαφώς πιο εσωσρεφής και με όμορφες περιγραφές, αλλα βλέπω έντονα την απουσία κάποιας πλοκής. Επίσης πολλά πράγματα παραμένουν απροσδιόριστα, όπως απο πού και τί είδους πλάσματα είναι οι Σιωπηλοί και πως επιβιώνει και βρίσκει χάπια και φαγητό αυτή η κοπέλα ενώ είναι μόνη και αβοήθητη σε ένα χωριό και σε ενα σπίτι που έχει τόσο καιρό να αφήσει. Επίσης πιστευω πως θα έπρεπε να βγεί νωρίτερα απο το σπίτι για να ξεκινήσει η πλοκή όπως αναφέρει και η παράγραφος. Κάποιες απο αυτές τις απορίες θα μπορούσαν να είχαν λυθεί με το όριο των 3.000 λέξεων. Αλλα παρόλαυτά πολύ καλή ατμόσφαιρα.

Η ιστορία του Ηoward C. στην αρχή δεν με πολυτραβηξε όμως στην συνέχεια η πλοκή με έκανε να μείνω και να την διαβάσω. Μια καλή ιστορία αν και θα ήθελα περισσότερα στοιχεία για την σκλάβα και τα κίνητρά της. Καθώς και γιατί οι Σιωπηλοί θρηνούν ενώ ταυτόχρονα κάνουν πλιάτσικο? Την σκλάβα γιατι να την νοιάζουν οι Σιωπηλοί και να μην κοιτάξει να σώσει μόνο το τομάρι της? Αυτή ήταν η ιστορία που ψήφισα.

Αντε παιδιά καλή αρχή! :good:

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 64
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Howard Crease

    17

  • DJDB

    11

  • aScannerDarkly

    9

  • Cassandra Gotha

    3

Top Posters In This Topic

Posted Images

Λοιπόν. Εγώ ψήφησα Howard. Δε μπορώ να ισχυριστώ ότι με ενθουσίασε ιδιαίτερα η ιστορία καθώς από πλευράς αληθοφάνειας υπάρχουν αρκετά λογικά κενά αλλά σε τελική ανάλυση έχει εσωτερική συνοχή και είναι καλά γραμμένη.

 

Η ιστορία του DJDB, χρησημοποιεί όμορφη γραφή... αλλά προσωπικά δεν κατάλαβα και πάρα πολλά. Βέβαια είναι αλήθεια ότι με τα αφηρημένα δεν έχω αγαθές σχέσεις γενικά αλλά η ιστορία δείχνει πιο πολύ μια ανάμειξή από ασύνδετες παραισθήσεις της ηρωϊδας παρά κάτι που περιγράψει γεγονότα. Φαίνεται να λείπει η συνοχή ενώ για τους υποστηρικτές του ρεαλισμού και πάλι υπάρχουν λογικά κενά απορίες.

 

Σε τελική ανάλυση και οι δύο μονομαχούντες φαίνεται να το κατέχουν το σπόρ οπότε θα αναμείνουμε και νεώτερα δείγματα.... :book:

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ Howard θα ψηφίσω. Τους περισσότερους λόγους τους είπε η Cassandra Gotha! Σχεδόν ταυτίστηκα με τους σιωπηλούς. Εξαιρετική απόδοση στο κείμενό σου. Λίγο το τέλος θέλει φτιάξιμο, αλλά γενικά είναι ένα πολύ όμορφο κείμενο. Περιμένουμε περισσότερα.

 

Για την ιστορία του DJDB η οποία με μπέρδεψε πολύ, έχω να πω ότι την βρήκα πολύ αφηρημένη, περισσότερο από τα γούστα μου...

 

Καλή δουλειά και από τους δύο πάντως! good.gif

Link to comment
Share on other sites

Εδώ έχουμε δυο πολύ καλογραμμένες ιστορίες που διαβάστηκαν πολύ εύκολα. Εξαιρετική και η εισαγωγή του Σκάνερ από την οποία προέκυψαν, που άφηνε ανοιχτά πολλά μονοπάτια. Κι αυτό φάνηκε στις διαφορετικές διαδρομές που ακολούθησαν οι διαγωνιζόμενοι.

 

 

 

Εκείνοι… εκείνη… - Όπως προειπώθηκε , όχι και ο καλύτερος δυνατός τίτλος. Αλλά η ιστορία σου είναι πιο κοντά στο ύφος της εισαγωγής. Πολύ καλή η ατμόσφαιρα που δημιουργείς, σκοτεινή, μυστηριώδης και αποπνικτική. Η μουσική του πιάνου που πλανάται συνεχώς τριγύρω μας, μοιάζει απόκοσμη.

 

Το αρνητικό της ιστορίας είναι πως είναι αρκετά αφηρημένη. Μου άρεσε αυτή η εσωτερική μάχη της κοπέλας, αλλά δεν κατάλαβα για ποιο λόγο γινόταν. Δεν κατάλαβα ποιοι ήταν οι Σιωπηλοί, οι οποίοι ήταν και το κύριο στοιχείο της εισαγωγής. Επίσης, δεν κατάλαβα τι έγινε στο τέλος. Δεν με πειράζει που το αφήνεις τόσο ανοιχτό, αλλά θα ήθελα να υπήρχε ένα επειδή πίσω από αυτό.

 

 

 

Ρουμπίνια και Διαμάντια – Όντως θυμίζει Ρόκκο ο τίτλος :p

 

Αρκετά διαφορετική η πορεία που ακολούθησε ο Howard από αυτήν του DJ, πιο περιπετειώδης. Είχε γρήγορη εξέλιξη και ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, κάτι που με κράτησε. Δεν θα διαφέρω από τους άλλους, καθώς και σε μένα άρεσαν οι Σκοτεινοί αυτής της ιστορίας. Τόσο περίεργα πλάσματα και συγκινητική η ύπαρξής τους.

 

Υπήρχαν, βέβαια, και κάποια κενά ή αναληθοφάνειες, όπως αυτή του καψίματος του χωριού. Αναρωτιέμαι, δεν θα μπορούσε κάποιος, απλά, να ακολουθήσει τους Σκοτεινούς μέχρι τον τόπο τους; Ίσως, αν είχες λίγο περιθώριο λέξεων παραπάνω, να μπορούσες να καλύψεις αυτό το κενό.

 

Το τέλος μού άρεσε. Όλα πήγαν όπως έπρεπε για τους άλλους, αφήνοντας την Σιφ ως θύμα. Αλλά δεν θα με πείραζε να υπήρχε κάποια ανατροπή εκεί.

 

 

 

Ψηφίζω Howard, επειδή η ιστορία του μου κράτησε περισσότερο το ενδιαφέρον, αλλά και με αντάμειψε καλύτερα στο τέλος.

 

Καλή επιτυχία!

 

 

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι με 7-1 έχει ήδη ανακηρυχθεί νικητής, δεν πρόκειται να μεταβληθεί πλέον το αποτέλεσμα :).

 

Ένα μεγάλο μπράβο Howard, επικράτησες ξεκάθαρα :). :beerchug: :beerchug:

 

Όπως είχα πει και στην αρχή, η ιστορία μου δεν έκανε για διαγωνισμό, δεν ήθελε να διαγωνιστεί. Ήθελα όμως να την γράψω και ότι γινόταν. Χωρίς να προσπαθώ να δικαιολογήσω την ήττα μου, την "ψιλοπάτησα" στο ότι δεν γνώριζα πως απαγορεύονται οι περαιτέρω αναλύσεις πριν ολοκληρωθεί η ψηφοφορία. Την έγραψα σκεπτόμενος πως μπορώ να δώσω από κάτω σποιλερς αλλά και να απαντήσω σε περίπτωση που κάποιος χρειάζεται διευκρινίσεις. Δεν φταίει κανείς όμως, εγώ φταίω που δεν κοίταξα να γνωρίζω εξ αρχής.

 

Μιας και, όπως προείπα, πλέον έχει κριθεί το αποτέλεσμα, θα δώσω εδώ το κείμενο που είχα γράψει στην αρχή, σαν περαιτέρω (μικρή) ανάλυση της ιστορίας. Φυσικά, και πάλι, δεν δικαιολογώ τίποτα. Ακόμη και εξ αρχής να είχα δώσει διευκρινήσεις, το αποτέλεσμα θα ήταν -κατά πάσα πιθανότητα- παρόμοιο με το τωρινό. Απλώς για να απαντήσω σε ορισμένα από τα ερωτήματα που άφησε στους περισσότερους η ιστορία μου.

 

Σε περίπτωση πάντως που κάποιος δεν θέλει να επηρεαστεί και να ψηφίσει κανονικά, ας μην διαβάσει το σποιλερ.

 

 

 

- Μια μικρή ανάλυση της ιστορίας: πρόκειται για μια κοπέλα, την Κασσάνδρα, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πέσει θύμα πολλαπλών απαγωγών από εξωγήινους, οι οποίοι θέλουν να της κάνουν διαφόρων ειδών πειράματα. Από το χωριό της έχουν φύγει όλοι μιας και κουράστηκαν να πέφτουν συνεχώς θύματα των εξωγήινων. Εκείνη αποφάσισε να μείνει, πιστεύοντας πως θα τα καταφέρει. Όταν είδε ότι δεν πάει άλλο, αποφάσισε να αυτοκτονήσει με χάπια έτσι ώστε να βρουν οι εξωγήινοι ένα άψυχο κουφάρι (το οποίο υποτίθεται πως δεν θα μπορούσαν να υποβάλλουν σε πειράματα). Τελικά πεθαίνει λίγο πριν την μεταφέρουν στο σκάφος τους. Εντούτοις, δεν την αφήνουν πίσω.

- Έχω αφήσει επίτηδες ανεξήγητο το γιατί οι εξωγήινοι επέλεξαν αυτό το χωριό και αυτούς τους ανθρώπους για να κάνουν πειράματα. Έγραψα μια ιστορία για εκείνη, όχι για εκείνους.Εκείνη δεν ξέρει το γιατί, ξέρει μόνο ότι υποφέρει.

- Η ονομασία της ηρωίδας – Κασσάνδρα – προέρχεται από την ονομασία ενός χαρακτήρα της σειράς X-Files και συγκεκριμένα της Cassandra Spender, η οποία υποτίθεται πως είχε πέσει θύμα πολλαπλών απαγωγών από εξωγήινους. Περισσότερα για αυτήν [ΕΔΩ]

- Το αγρογλυφικό που έχουν σχηματίσει οι εξωγήινοι της ιστορίας λίγο πριν απαγάγουν την Κασσάνδρα θυμίζουν στην ηρωίδα τον αριθμό 58. Είναι ο ίδιος αριθμός με τον αύξοντα αριθμό αυτού του writeoff.

- Η ονομασία του καλλιτέχνη που υπάρχει στο εξώφυλλο του δίσκου, Creard Asehow, είναι αναγραμματισμός του nickname που χρησιμοποιεί ο “αντίπαλος” μου σε αυτό το writeoff (Howard Crease). Για να τιμήσω το πνεύμα συναγωνισμού που υπάρχει στον διαγωνισμό. :)

 

 

 

Και πάλι συγχαρητήρια στον συνονόματο Χρήστο για την νίκη του και ένα ευχαριστώ σε όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν το κείμενο μου :).

Edited by DJDB
Link to comment
Share on other sites

Κάτσε βρε, ακόμα ούτε τρεις μέρες δεν έχουν περάσει

Link to comment
Share on other sites

DJDB, βιάζεσαι χωρίς λόγο :)

Η διάρκεια της ψηφοφορίας είναι μια εβδομάδα κι έχουν περάσει μόλις δυο μέρες από τότε που ανεβάσατε τις ιστορίες σας. Φυσικά, μέχρι τότε, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι πολύ διαφορετικά. Και υπάρχει κι ένας διοργανωτής του διαγωνισμού, που θα πει πότε είναι η λήξη και ποιος κέρδισε.

 

Αλλά αυτό που χάνεις με το να κηρύττεις από τώρα τη λήξη του διαγωνισμού είναι τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία είναι πολύ χρήσιμα. Άκου τι έχουν να σου πουν και οι άλλοι, πάρε μερικές νέες ιδέες, άκουσε μερικές συμβουλές. Δεν είναι μόνο η νίκη που έχει σημασία εδώ.

 

:friends:

Link to comment
Share on other sites

Δεν προσπαθώ να αντικαταστήσω τον διοργανωτή, απλώς αποδέχομαι την ήττα μου, μιας και το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο. Αυτό δεν σημαίνει να σταματήσουν τα σχόλια για τις ιστορίες, ούτε και η ψηφοφορία. Μπορώ όμως να αποδεχτώ την ήττα μου (χωρίς αυτό να σημαίνει πως μόνο αυτή έχει σημασία ή τίποτα παρόμοιο. Δεν θα είχα ανεβάσει την συγκεκριμένη ιστορία σε τέτοια περίπτωση) ;). Απλώς, για μένα είναι ολοφάνερο πως ο Howard επικρατεί ξεκάθαρα και πως μπορεί πλέον να γίνει συζήτηση πιο inside για τις ιστορίες :).

 

(sorry αν παρεξηγήθηκαν οι προθέσεις μου. Για καλό το έκανα :unsure:).

Edited by DJDB
Link to comment
Share on other sites

 

Μιας και, όπως προείπα, πλέον έχει κριθεί το αποτέλεσμα, θα δώσω εδώ το κείμενο που είχα γράψει στην αρχή, σαν περαιτέρω (μικρή) ανάλυση της ιστορίας. Φυσικά, και πάλι, δεν δικαιολογώ τίποτα. Ακόμη και εξ αρχής να είχα δώσει διευκρινήσεις, το αποτέλεσμα θα ήταν -κατά πάσα πιθανότητα- παρόμοιο με το τωρινό. Απλώς για να απαντήσω σε ορισμένα από τα ερωτήματα που άφησε στους περισσότερους η ιστορία μου.

 

 

Πρέπει να παραδεχθώ ότι...

οι εξηγήσεις είναι πιο σουρρεαλιστικές από την ίδια την ιστορία dazzled.gif

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μιας και, όπως προείπα, πλέον έχει κριθεί το αποτέλεσμα, θα δώσω εδώ το κείμενο που είχα γράψει στην αρχή, σαν περαιτέρω (μικρή) ανάλυση της ιστορίας. Φυσικά, και πάλι, δεν δικαιολογώ τίποτα. Ακόμη και εξ αρχής να είχα δώσει διευκρινήσεις, το αποτέλεσμα θα ήταν -κατά πάσα πιθανότητα- παρόμοιο με το τωρινό. Απλώς για να απαντήσω σε ορισμένα από τα ερωτήματα που άφησε στους περισσότερους η ιστορία μου.

 

 

Πρέπει να παραδεχθώ ότι...

οι εξηγήσεις είναι πιο σουρρεαλιστικές από την ίδια την ιστορία dazzled.gif

 

 

 

:D :D

 

(Μπορεί να τα έβαλα κι ανάποδα. Οι εξηγήσεις να είναι τελικά η ιστορία :p )

Edited by DJDB
Link to comment
Share on other sites

Πάντως, ένας συγγραφέας δεν πρέπει να γράφει ένα κείμενο με την ελπίδα ή το σκοπό να δώσει μετά εξηγήσεις για τα όσα έχει γράψει. Το λογοτεχνικό έργο πρέπει να είναι αυτόνομη οντότητα, αλλιώς χάνει το βασικό σκοπό της η ίδια η λογοτεχνία. Να πεις κάτι, μια ιστορία, να εκφράσεις κάποιον προβληματισμό, οτιδήποτε, με μέσο σου την αφήγηση και τις λέξεις που απαρτίζουν το έργο σου - και μόνον αυτές.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, ένας συγγραφέας δεν πρέπει να γράφει ένα κείμενο με την ελπίδα ή το σκοπό να δώσει μετά εξηγήσεις για τα όσα έχει γράψει. Το λογοτεχνικό έργο πρέπει να είναι αυτόνομη οντότητα, αλλιώς χάνει το βασικό σκοπό της η ίδια η λογοτεχνία. Να πεις κάτι, μια ιστορία, να εκφράσεις κάποιον προβληματισμό, οτιδήποτε, με μέσο σου την αφήγηση και τις λέξεις που απαρτίζουν το έργο σου - και μόνον αυτές.

 

Δεν θα διαφωνήσω. Όπως προείπα, ακόμη και εξηγήσεις να είχαν δοθεί, το αποτέλεσμα ίσως να ήταν το ίδιο (μπορεί και 7-0 :p).

 

 

Απλώς, μάλλον δεν μπόρεσα να "περάσω" στον αναγνώστη πως εκείνα τα γκρι πλάσματα με τα μεγάλα μαύρα μάτια που έρχονται από τον ουρανό και κάνουν μια κοπέλα να υποφέρει επαναλαμβανόμενα, είναι εξωγήινοι που κάνουν απαγωγές και πειράματα (χωρίς, και πάλι, να δικαιολογώ το αποτέλεσμα). Ήταν κάτι που είχα σκεφτεί να πω ξεκάθαρα, αλλά πίστεψα πως γίνεται φανερό το τι συμβαίνει και γιατί. Άλλωστε, ήθελα να υπάρχει ένα πιο σουρεαλιστικό ύφος και να μην αναφέρω/αναφέρομαι "απευθείας" στο τι εξελίσσεται (αυτό φάνηκε νομίζω :p).

 

Βέβαια, από την άλλη, κάποια έργα ίσως να είναι επίτηδες μπερδεμένα. Μπορεί εξ αρχής ο δημιουργός να ήθελε να "κρύψει" την πραγματική έννοια του δημιουργήματος του. Εκεί βέβαια τα πράγματα μπερδεύονται και ανοίγουμε άλλη συζήτηση.

 

 

Edited by DJDB
Link to comment
Share on other sites

Καλά μόνο εγώ έβλεπα X-files;

 

Λοιπόν πάμε στα δια ταύτα.

 

Howard πιστεύω ότι ξέφυγες κάπως από την ατμόσφαιρα της εισαγωγής και δεν εκμεταλλεύτηκες κάποια πράγματα. Η πλοκή μπόλικη, πολλές σκηνές όμως για μένα. Ίσως γινόντουσαν πολλά σε λίγες λέξεις και θα χρειαζόταν να επεκταθείς σε περισσότερες λέξεις; Κατά τα άλλα καλή δουλειά :)

 

Χρήστο πιστεύω ότι έπιασες την ατμόσφαιρα της εισαγωγής. (Αν και θα μπορούσες να εκμεταλλευτείς ένα πραγματάκι της εισαγωγής *) Ο τίτλος ούτε εμένα δεν μ' άρεσε, αλλά δεν έδωσα σημασία. Το γράψιμο σου και οι σκέψεις του χαρακτήρα σου με απορρόφησαν τόσο πολύ που μπορούσα να ακούσω το δίσκο κι εγώ. Επίσης θέλω να πω ότι δεν χρειάστηκα το spoiler για να καταλάβω. Και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν χρειαζόταν καν μιας και συμφωνώ με τον Scanner. Φυσικά όμως αυτά τα κόλπα που πρόσθεσες όπως τον αριθμό και τον αναγραμματισμό πρόσθεσαν μπόνους σε μένα. Γιατί φαίνεται ότι ήθελες να παίξεις με την ιστορία και μ' άρεσε αυτό.

 

Η ψήφος μου πάει στον Χρήστο απ' ότι θα καταλάβατε. :good:

 

 

* αλλαξα γνώμη σε αυτό, γιατί τελικά ο Scanner το εγραψε ως παρομοίωση για τη ψυχή που φεύγει μαζί με το αίμα από το σώμα της

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα γράψω τη γνώμη μου στο τέλος, απλώς θέλω να πω κάτι, α-λά wordsmith. Γιατί "κοιτάχθηκε" βρε συ DJ;

 

Κι ενα για εκείνον τον τύπο που έγραψε την εισαγωγή: Σκίζω ή σχίζω ρε μεγάλε; Αποφάσισε.

Edited by aScannerDarkly
Link to comment
Share on other sites

Είχα αρχίσει να γράφω το κείμενο στο Google Docs γιατί δεν το ξεκίνησα στο σπίτι και από ότι βλέπω και τώρα "κοκκινίζει" το "κοιτάχτηκε" και προτείνει "κοιτάχθηκε". Θα το άλλαξα ασυναίσθητα σε κάποιο δεύτερο πέρασμα.

 

Το αρχικό νομίζω πως είναι το σωστό, θα το διορθώσω τώρα.

 

(στον πληθυντικό νομίζω πως παίρνει θ αλλά δεν παίρνω και όρκο)

Edited by DJDB
Link to comment
Share on other sites

Πάντως, ένας συγγραφέας δεν πρέπει να γράφει ένα κείμενο με την ελπίδα ή το σκοπό να δώσει μετά εξηγήσεις για τα όσα έχει γράψει. Το λογοτεχνικό έργο πρέπει να είναι αυτόνομη οντότητα, αλλιώς χάνει το βασικό σκοπό της η ίδια η λογοτεχνία. Να πεις κάτι, μια ιστορία, να εκφράσεις κάποιον προβληματισμό, οτιδήποτε, με μέσο σου την αφήγηση και τις λέξεις που απαρτίζουν το έργο σου - και μόνον αυτές.

 

Δεν θα διαφωνήσω. Όπως προείπα, ακόμη και εξηγήσεις να είχαν δοθεί, το αποτέλεσμα ίσως να ήταν το ίδιο (μπορεί και 7-0 :p).

 

 

Απλώς, μάλλον δεν μπόρεσα να "περάσω" στον αναγνώστη πως εκείνα τα γκρι πλάσματα με τα μεγάλα μαύρα μάτια που έρχονται από τον ουρανό και κάνουν μια κοπέλα να υποφέρει επαναλαμβανόμενα, είναι εξωγήινοι που κάνουν απαγωγές και πειράματα (χωρίς, και πάλι, να δικαιολογώ το αποτέλεσμα). Ήταν κάτι που είχα σκεφτεί να πω ξεκάθαρα, αλλά πίστεψα πως γίνεται φανερό το τι συμβαίνει και γιατί. Άλλωστε, ήθελα να υπάρχει ένα πιο σουρεαλιστικό ύφος και να μην αναφέρω/αναφέρομαι "απευθείας" στο τι εξελίσσεται (αυτό φάνηκε νομίζω :p).

 

Βέβαια, από την άλλη, κάποια έργα ίσως να είναι επίτηδες μπερδεμένα. Μπορεί εξ αρχής ο δημιουργός να ήθελε να "κρύψει" την πραγματική έννοια του δημιουργήματος του. Εκεί βέβαια τα πράγματα μπερδεύονται και ανοίγουμε άλλη συζήτηση.

 

 

 

Γιατί τόση απαισιοδοξία; Εγώ δεν νομίζω πως κάποιο από τα δύο διηγήματα ήταν πολύ καλύτερο από το άλλο. Ήταν τελείως διαφορετικά κατά βάση. Και προσωπικά, προτίμησα το δικό σου. Εξάλλου, νωρίς είναι ακόμα. :good:

Link to comment
Share on other sites

Να πω κι εγώ με τη σειρά μου πάντως πως όντως είναι πολύ νωρίς για να δεχτεί ο DJ την "ήττα" του ή εγώ τη "νίκη" μου, και με τα εισαγωγικά επιδιώκω μόνο και μόνο να τονίσω πως τα περιεχόμενά τους θα μπορούσαν κάλλιστα αύριο ή μεθαύριο να έχουν ανταλλάξει θέσεις.

Α, όσο για την δική μου ιστορία, ανυπομονώ να δώσω επεξηγήσεις, αλλά λέω να περιμένω για την επίσημη λήξη. Ευχαριστώ κι εγώ όσους κάθισαν να διαβάσουν ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ κείμενα, και περιμένω περισσότερα σχόλια! :)

Link to comment
Share on other sites

Οκέι, η επιστροφή της εν πολλαίς ατυχίαις περιπεσούσας σουφουφίτισσας... Διάβασα, ευχαριστήθηκα, ψήφησα, σχολιάζω.

DJDB, ξεκινώ από σένα. Πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Καταρχήν τα δυνατά σου σημεία, η γραφή, η ατμόσφαιρα, οι εικόνες μ' έκαναν και τσίμπησα αμέσως. Είμαι εκεί και στεναχωριέμαι που τα βλέπω όλα αυτά. Ψυχοπλακώνομαι. Τα κακά νέα είναι ότι έχεις μικρά προβληματάκια στο στήσιμο της πλοκής σου. Από το δεύτερο μισό του διηγήματος και μετά διακρίνω ασάφειες και επιστροφές σε πράγματα που έχει ήδη πει και τα ξαναλές με άλλα λόγια. Κι επίσης μου λείπει και μια εξήγηση για όλα αυτά, κυρίως για το τι ήταν οι Σιωπηλοί και τι είχε γίνει ο υπόλοιπος κόσμος (ότι έφυγαν δε μου λέει και πολλά φοβάμαι). Και στο θεάμ των εξηγήσεων, είμαι με τον Scanner. Τα footnotes δεν είναι ποτέ ευχάριστα σε κανέναν.

 

Εσύ, Howard, πας αλλού. Εδώ έχουμε μια ιστορία με σαφή αρχή μέση και τέλος. Κάτι δηλαδή που λείπει ως κάποιο βαθμό από εκείνη του DJDB. Αντιμετωπίζεις την ηρωίδα σου με μεγάλη τρυφερότητα, όπως επίσης και τους Σιωπηλούς. Και θεωρώ ότι χρησιμοποίησες με μεγάλη επιδεξιότητα τα στοιχεία της εισαγωγής. Παρατήρησα όμως ελαφρά γλιστρήματα της γλώσσας εδώ κι εκεί, προς τον προφορικό λόγο. Όχι πολλά, αλλά με ένα δεύτερο χέρι θα τα είχες παρατηρήσει κι εσύ. Κάτι που μου αρέσει και ταυτόχρονα δε μου αρέσει είναι το πόσο κινηματογραφικά είναι δομημένο το κείμενό σου. Από τη μία το κάνει πραγματικά ενδιαφέρον, με κάνει να ακολουθώ τους ήρωές σου κατά πόδας , να βλέπω μέσα από τα μάτια τους. Κι από την άλλη, οι ενδιάμεσες ηχοποιητές λέξεις (μπανγκ, ντουπ και λοιπές) με ξενερώνουν ελαφρώς… Περιμένω από σένα κάτι περισσότερο λογοτεχνικό και λιγότερο κινηματογραφικό. Σε τελική ανάλυση, έχεις τη δυνατότητα να ενσωματώσεις όλα όσα αντιπροσωπεύει ο ήχος «μπανγκ» στην αφήγησή σου κι όχι μόνο αυτό, αλλά να το κάνεις ακόμη πιο δραματικό έτσι, ακόμη πιο ατμοσφαιρικό.

 

Προς έκπληξή του, ψηφίζω DJDB. Κυρίως γιατί το κείμενό του είναι ένα λογοτεχνικό κείμενο, παρά τις ελλείψεις του.

Edited by Naroualis
Link to comment
Share on other sites

Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

Αυτό το write-off κινήθηκε τόσο γρήγορα που έχασα λίγο την μπάλα.

Link to comment
Share on other sites

Λογικά μέχρι τις 12 Μαίου (μια εβδομάδα, ας πούμε, μετά το τέλος της προθεσμίας για την υποβολή)

Όμως το γεγονός ότι η υποβολή έχει ήδη γίνει, δεν ξέρω πως διαμορφώνει τα πράγματα. Ο κύριος Σκάννερ θα γνωρίζει, το δίχως άλλο. Πάντως προς το παρόν δεν νομίζω πως υπάρχει πρόβλημα στο να ψηφίσεις.

(ξέρω πως δεν βοήθησα στο ελάχιστο :p )

Edited by Howard Crease
Link to comment
Share on other sites

Λογικά μέχρι τις 12 Μαίου (μια εβδομάδα, ας πούμε, μετά το τέλος της προθεσμίας για την υποβολή)

Όμως το γεγονός ότι η υποβολή έχει ήδη γίνει, δεν ξέρω πως διαμορφώνει τα πράγματα. Ο κύριος Σκάννερ θα γνωρίζει, το δίχως άλλο. Πάντως προς το παρόν δεν νομίζω πως υπάρχει πρόβλημα στο να ψηφίσεις.

(ξέρω πως δεν βοήθησα στο ελάχιστο :p )

 

Ευχαριστώ -είτε βοήθησες είτε όχι:lol:. Έτσι κι αλλιώς, καλά θα κάνω να φροντίσω να τα διαβάσω σήμερα γιατί μου γνέφει και η wordsmith με την Όρασή της από (πίσω από) τη γωνία και μάλλον πρέπει να στρωθώ για γράψιμο τις επόμενες μέρες.

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό δεν είμα βέβαιος. φαντάζομαι πως η προθεσμία θα πρέπει να είναι μία εβδομάδα από την έναρξη της ψηφοφορίας, αλλά αν κάνω λάθος ας μας διαφωτίσει κάποιος.

Link to comment
Share on other sites

Ώρα να ρίξω κι εγώ την ψήφο μου.

 

Η ιστορία του Howard ήταν καλύτερα δομημένη. Υπήρχε πλοκή και καθορισμένα αρχή-μέση-τέλος. Το φινάλε δραματικό, αλλα προσεχτικό και χωρίς να προσφεύγει στη λύση της ευκολης συγκίνησης. Η γρήγορη και προσεγμένη εξέλιξη έκανε τα, όποια, εκφραστικά λάθη να μοιάζουν άνευ ουσιαστικής σημασίας. Το μόνο πρόβλημα ήταν, για εμένα, πως η ιστορία κινήθηκε κάπως μακριά από το πνεύμα της εισαγωγής.

Ο DJDB επέλεξε διαφορετικό μονοπάτι. Στην ιστορία του δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη πλοκή, αντιθέτως το κείμενο έμοιαζε να αποτελεί τον, αγωνιώδη, εσωτερικό μονόλογο της ηρωίδας. Ενδιαφέρουσα αυτή η οπτική και θα ήταν μια αρκετά επιτυχημένη προσπάθεια αν από κάποιο σημείο και μετά ο συγγραφέας δεν άρχιζε να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Αυτό όμως αποτελεί και γενικότερο πρόβλημα αυτής της κατηγορίας διηγημάτων.

Η επιλογή λοιπόν ήταν κάπως δύσκολη. Υπήρχαν καλά σημεία και στις δύο ιστορίες, όπως όμως και τρανταχτές αδυναμίες(κάποια κενά λογικής σε αυτή του Howard και η έλλειψη σαφήνειας σε αυτή του DJDB).

Τελικά η ψήφος μου πάει στην ιστορία του DJDB. Προσπάθησε να μας δώσει κάτι το διαφορετικό και, τηρουμένων των αναλογιών, τα κατάφερε αρκετά καλά.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα τις ιστορίες, είχα ήδη αποφασίσει τι θα ψηφίσω, αλλά καθ' οδόν διάβασα και τα σχόλια και τα spoiler και όλα.

Μπορώ να πω ότι απ' αυτά που μπήκαν στα spoilers του DJDB, το μόνο που είχα αντιληφθεί διαβάζοντας το κείμενο με τη μια ήταν ο αναγραμματισμός, ο οποίος όντως μου άρεσε.

 

Έχω να πω ότι και οι δυο ιστορίες ήταν 'ζόρικες' ως προς τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν, αλλά με μια τέτοια εισαγωγή θα ήταν αδιανόητο να περιμένω να εξελιχθούν σε χαρές και πανηγύρια.

 

Ψήφισα τον Howard Crease, επειδή το διήγημά του ήταν πιο κοντά στα αναγνωστικά μου γούστα, που προτιμούν την πλοκή και όχι την ενδοσκόπηση, παρά το γεγονός ότι η ιστορία μού άφησε πολλά ερωτηματικά: κάποια απ' αυτά τα έχουν ήδη αναφέρει οι προηγούμενοι: π.χ. γιατί να κάψει όλο το χωριό αφού μπορούσε να εφαρμόσει και κάποιο άλλο τέχνασμα, πού έβρισκε η κοπέλα τα παυσίπονα, πώς ζούσαν γενικότερα αυτοί οι Σιωπηλοί, τι είδους διαχωρισμός σε αγαθούς και όχι και τόσο αγαθούς Σιωπηλούς ήταν αυτός που βλέπουμε.

 

Να παρατηρήσω ότι και οι δυο διαγωνιζόμενοι φανέρωσαν ικανότητες στα κείμενά τους και ότι περιμένω να δω και κάτι άλλο δικό τους, που να του έχουν χαρίσει λίγο περισσότερο χρόνο για να αναδείξουν την ιδέα που υπήρχε μέσα.

Link to comment
Share on other sites

Ψηφίζω το Ρουμπίνια και διαμάντια, γιατί είχε μια πιο σαφή πλοκή.

 

 

 

Εκείνοι... Εκείνη...

-Έμεινα με πολλές απορίες. Μου φάνηκε λες κι ολόκληρη η ιστορία γυρόφερνε ένα θέμα που δεν εμφανίζεται ποτέ... σαν να μην υπήρχε πλοκη. Θα ήθελα να ξέρω τι ήταν τελικά οι Σιωπηλοί, τι έγινε στο χωριό.

Το όνομα του καλλιτέχνη και το 58 ήταν και δεν ήταν κουλ. Συνήθως μ' αρέσουν κάτι τέτοια, αλλά εδώ είναι κατά την γνώμη μου στο όριο να χαρακτηριστούν άσχετα με την ιστορία.

 

''Με όση δύναμη της είχε απομείνει, άρχισε να ζωγραφίζει ένα χαμόγελο στην άκρη των χειλιών της.''

-Μου χτύπησε αρκετά αυτό το ''άρχισε να ζωγραφίσει ένα χαμόγελο...''. Μου φάνηκε υπερβολικά ποιητικό.

 

 

Ρουμπίνια και διαμάντια

Ξεκινάω από το 'ΜΠΑΝΓΚ'... μου κακοέκατσε. Τα 'ντουπ' έτσι κι έτσι. Το 'κλινκ' ήταν το λιγότερο προβληματικό για μένα. Όπως φαντάζεσαι, γενικά δεν το πολυέχω με τις λέξεις/ήχους... νομίζω είναι λίγο ρίσκο η χρήση τους.

Θα έλεγα ότι ο λόγος είχε για μένα κάποια σκαμπανεβάσματα (πχ κάποιες μεγαλύτερες προτάσεις που μου έκοβαν το ρυθμό).

Θα προτιμούσα ακόμα περισσότερους διαλόγους.

Στα σημεία που έδινες πληροφορίες μέσα από αφήγηση ένιωθα να βγαίνω από το παρόν της ιστορίας.

 

''...συνοδευόμενα από μια σιχαμερή ανάσα που θύμιζε βιαστή έτοιμο να δράσει.''

-Νομίζω ξέφυγε κάπως εδώ...

ΥΓ:Τελικά, σαν πολλά χρυσαφικά δεν έχει αυτό μικρό χωριό στη μέση του πουθενά;

 

εδιτ:ορθογραφικό

Edited by dagoncult
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

  • Upcoming Events

    No upcoming events found
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..