σκληρά κουμπιά+

[Rikochet]

γιατί κλαίει / η ροζ κοπέλα / με τόση δύναμη / στην άκρη της πλατείας / καθιστή στο παγκάκι / όπου χτες τη νύχτα / ανακουφίστηκε / ένας γέρος

γιατί φτύνει / ροζ σάλιο / στα πλακάκια; γιατί βρήκε / στο παγωτό της / τρία δόντια

 

δες τον γραφιά / χαμογελάει / στον πέρση αντάρτη / που του σέρβιρε / καυτό καφέ / ήπιε μια γουλιά / και άρχισε να βήχει / σχεδόν πνίγηκε / ώσπου στο τέλος / έχωσε στο λαιμό του / βαθιά ένα δάχτυλο / και τράβηξε μια τρίχα / την κοίταξε προσεκτικά / ιρίδιζε / με όλα τα χρώματα / τέλειωσε τον καφέ του / και έφυγε γελώντας

 

είχα ξεχάσει / τι σημαίνει δύναμη / μέχρι που είδα / το κουτσό παιδί / να ψάχνει στην πλατεία / τα ξημερώματα / πατώντας σύριγγες / να βρίσκει στο χώμα / τρία δόντια / τα έκανε κολιέ / και έφυγε προς τα κάτω / κουτσαίνοντας / παντοδύναμο

 

πες μου πάλι / για τον ρώσο / που έζεχνε βότκα / απέναντι σου / στο τρένο / πώς ανέβηκε / στο λόφο / άναψε ένα σπίρτο / χαμογέλασε / και κάηκε εκεί που στεκόταν / κι εσύ / μάζεψες τη στάχτη / την έκανες τσάι / μου το σέρβιρες / και από τότε είμαστε μαζί / φλογισμένοι / αχώριστοι

 

σε ψάχνω / από μπαρ σε μπαρ / στα πιο δυνατά μπάσα / στα χειρότερα ηχεία / σε κερνάω τζιν-τεκίλα-βότκα λεμόνι / σε ακολουθώ / μέχρι την τουαλέτα / γονατίζω μαζί σου σου / σου βάζω δάχτυλο / βουτάω το χέρι μου / στη λεκάνη / και παίρνω το μαργαριτάρι / που κοιμόταν / στο στομάχι σου / γλυκό μου όστρακο / νίκησα

 

η κόρη μου / ύστερα από δέκα χρόνια / και αμέτρητους άντρες / θαυμάζει / το εσωτερικό της κατάψυξης: / παγωτά-αρακάς-παγοθήκες-μπουκαλάκια με το άγιο λευκό υγρό / μια μέρα / η κόρη μου θα γίνει μητέρα / μιας δυναστείας.

 

*

 

λένε για σένα ότι έγραφες/ξανά και ξανά / την ίδια ιστορία/και τσάκισαν με μπετόβεργες / τον κοινότοπο που υποστήριξε / ότι η ιστορία σου έγραφε εσένα/ μέχρι που μπλόκαρε / βαρέθηκε / και σε έσβησε

 

φυσικά δε σταμάτησε να σκέφτεται / ακόμα και όταν ελάφρυνε / το θεαματικό υποκείμενο / απ’το βάρος του / και περπάτησαν πλάι πλάι / μέσα στο κρύο / φυσικά δε σταμάτησε να σκέφτεται / αν ήταν όντως η σωστή κίνηση / και κατά πόσο ήταν όντως αληθινός / μέχρι που άκουσε στ’αυτί του ψιθυριστά / σκέψου πρακτικά / και προφανώς / το πρόβλημα λύθηκε / τσαφ! / ως δια μαγείας

 

να μην απελπίζομαι; / αφού κι εσύ έτσι είσαι / ούτε εσύ έχεις βρεί απάντηση / και πολύ αμφιβάλλω / αν θα βρούμε καμιά τελικά / ηλίθιε / θρασύ / ματαιδόξε / μαλάκα / πώς τολμάς να μιλάς για φροντίδα / έλα πιο κοντά / σε παρακαλώ

 

ο αβερρόης δε ξέρει / τι σημαίνει τραγωδία & κωμωδία / ο μπ. δε ξέρει / τι σημαίνει αβερρόης / εγώ όμως ξέρω / τι σημαίνει να φαντάζεσαι άγαρμπα / να πλάθεις τον πηλό άγαρμπα / και άγαρμπα να χαϊδεύεις / τις αστείες σου λέξεις / μην μας κοροϊδεύετε / ξέρετε πολύ καλά τι σημαίνουν όλ’αυτά / κι ας πάει στο διάολο ο αριστοτέλης

 

ήθελα καιρό τώρα να σε ρωτήσω / αναρωτήθηκες ποτέ / την απελπισία που νιώθει / η τελευταία ρώσικη κούκλα; / περιέχεται / αυτή και οι αδερφές της / μέσα στη μεγαλύτερη / και πιο αχανή κοιλιά / που είχε ποτέ την ατυχία να κυοφορήσει / στολίδια με υπαρξιστικές ανησυχίες

 

 

 

 

[TheSea IsBurned]

Ω, θεέ μου, έπρεπε να προειδοποιείς ότι αυτό είναι ακατάλληλο για τα ανήλικα του site!

 

Τρομακτικά αληθινό. Να σου πω την αλήθεια, μου άρεσε

[Drake Ramore]

Απο τα καλύτερα ποιήματα που διάβασα φέτος!