Stanley Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Τρεις ιστορίες του Edgar Allan Poe στη μεγάλη οθόνη, από ισάριθμους σκηνοθέτες που μάλλον δεν θα περίμενες. Καθεμιά είναι γύρω στα 45 λεπτά και μόνο Poe δεν θυμίζουν. Εχει ενδιαφέρον, πάντως, το πώς μπορεί ένας σκηνοθέτης να παίξει με τη λογοτεχνία και να της αλλάξει τον αδόξαστο. Metzengerstein, από τον Roger Vadim: μια καλή ιστορία του συγγραφέα, που μεταφέρεται σε μια πολύ βαρετή και άδεια εκδοχή, σαν βικτωριανό ρομάντζο. Προτείνεται να προσπεραστεί άφοβα. William Wilson, από τον Louis Malles: ένα από τα καλύτερα διηγήματα του Αμερικανού, γύρω από την δυικότητα της ανθρώπινης υπόστασης και το μοτίβο του doppelganger. Ο σκηνοθέτης το χειρίζεται αξιοπρεπώς μεν, αλλά αφήνει πάρα πολύ ζουμί απ΄ έξω και απομονώνει περιστατικά, αλλάζοντας αποτυχημένα και το τέλος. Toby Dammit, από τον Fellini: κι εδώ έχουμε κάτι που σηκώνει κουβέντα. Ενας σκηνοθέτης που μπορεί μεν να μην είναι από τους αγαπημένους μου, αλλά σίγουρα τον αναγνωρίζω ως μεγάλο και ιδιαίτερο, παίρνει μια από τις λιγότερο καλές ιστορίες ενός λατρεμένου συγγραφέα και βγάζει μια εξαιρετική ταινία. Το διήγημα είναι το "Never Bet the Devil your Head" και έχει υπότιτλο "Μια ιστορία με δίδαγμα", με ειρωνική διάθεση από τον συγγραφέα προς εκείνους που υποστήριζαν ότι κάθε έργο τέχνης πρέπει να έχει κι ένα επιμύθιο. Ο Φελίνι, τώρα, κρατώντας τα πολύ βασικά στοιχεία της πρόζας, τοποθετεί τον πρωταγωνιστή σε μια κατάσταση ασυδοσίας και αλλοτρίωσης, η οποία καταλήγει σε ένα ατμοσφαιρικό και αρκούντως ποεικό, πιστό στο κείμενο, φινάλε, που κλείνει εκπληκτικά το συνολικό φελινικό τοπίο. Μοιάζει λιγάκι απρόσμενο το πώς ένα τέτοιο φιλμάκι συνυπάρχει με δυο μετριότητες στην ίδια ανθολογία, κι όμως είναι ένα έργο του σκηνοθέτη που αναγνωρίζεται και ως χαμένο αριστούργημα. Ούτε Corman, ούτε Price, οι ταινίες αυτές είναι μια διαφορετική προσέγγιση στο έργο του μεγάλου συγγραφέα, που μόνο και μόνο για αυτό το λόγο αξίζει να τις δει κανείς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Όταν με είχε πιάσει Ποε-ίτιδα, πρέπει να τις είχα βρει στο Δίκτυο όλες αυτές και κυρίως εκείνες με τον V. Price. Δεν τις έχω δει, ακόμα. Θα επανέλθω όταν τις δω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 (edited) "Toby Dammit, από τον Fellini: κι εδώ έχουμε κάτι που σηκώνει κουβέντα. Ενας σκηνοθέτης που μπορεί μεν να μην είναι από τους αγαπημένους μου, αλλά σίγουρα τον αναγνωρίζω ως μεγάλο και ιδιαίτερο, παίρνει μια από τις λιγότερο καλές ιστορίες ενός λατρεμένου συγγραφέα και βγάζει μια εξαιρετική ταινία. Το διήγημα είναι το "Never Bet the Devil your Head" και έχει υπότιτλο "Μια ιστορία με δίδαγμα", με ειρωνική διάθεση από τον συγγραφέα προς εκείνους που υποστήριζαν ότι κάθε έργο τέχνης πρέπει να έχει κι ένα επιμύθιο. Ο Φελίνι, τώρα, κρατώντας τα πολύ βασικά στοιχεία της πρόζας, τοποθετεί τον πρωταγωνιστή σε μια κατάσταση ασυδοσίας και αλλοτρίωσης, η οποία καταλήγει σε ένα ατμοσφαιρικό και αρκούντως ποεικό, πιστό στο κείμενο, φινάλε, που κλείνει εκπληκτικά το συνολικό φελινικό τοπίο. Μοιάζει λιγάκι απρόσμενο το πώς ένα τέτοιο φιλμάκι συνυπάρχει με δυο μετριότητες στην ίδια ανθολογία, κι όμως είναι ένα έργο του σκηνοθέτη που αναγνωρίζεται και ως χαμένο αριστούργημα. Ούτε Corman, ούτε Price, οι ταινίες αυτές είναι μια διαφορετική προσέγγιση στο έργο του μεγάλου συγγραφέα, που μόνο και μόνο για αυτό το λόγο αξίζει να τις δει κανείς." Όντως, ένα μικρό (σε μήκος)αριστούργημα. Με έξοχη ερμηνεία από τον Terence Stamp. Edited May 3, 2011 by Πυθαρίων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.